Ἡ ἀγωνία ἑνός μωροῦ πρίν ἀκόμα γεννηθεῖ....

 Ὅπως ξέρουμε 

ὁ Θεός δέν ἔχει οὔτε ἀρχή οὔτε τέλος ....

ὁ ἄνθρωπος , ἔχει ἀρχή δέν ἔχει τέλος...

 Ὅλοι θα ἔχουμε αἰωνιότητα..

ὅσοι ..εὐλογημένοι , πιστοί, σωστοί, τήν φωτεινή , παραδεισένια , μετά τῶν Ἀγγέλων στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν , 

καί ὄσοι ἀστόχησαν στήν ἐδῶ ζωή , 

τήν σκοτεινήν δεινήν αἰωνιότητα...

 

ἡ χαρά τοῦ Παραδείσου, ἀνέκφραστη....

 

παράδεισος εἶναι ἡ καρδια τοῦ Χριστοῦ ( καί τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ. !!!) ..

Ἐλᾶτε νά κάνουμε ἕνα χρονικό ὁδοιπορικό, 

δύο λεπτῶν ἀλλά σημαντικῶν στήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ καί δή τῆς σταυρώσεως....

 

  Σκεφτήκαμε ποτέ , πῶς ἔνοιωθε ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ !! ὅταν εἶδε τόν Χριστόν σταυρούμενον , νά κεντᾶται τήν πλευράν , νά τῆς δίδει τόν Ἅγιον Ἰωάννην , θετόν Υἱόν , καί στό πρόσωπο τοῦ Ἰωάννου , εἴμαστε ὅλο τό γένος μας, ἄν θέλουμε;..

ὅταν ἄκουσε νά λέγει :τετέλεσται....

τετέλεσται...

τέλος ὅλων , 

μά και ἀρχή ὅλων τῶν καλῶν καί αἰωνιότητος....

 

(σαυτά ἄς κανουμε ἀργότερα σύν θεῶ μία πορείαν σιωπηλῶς ...)

 

ὄταν εἶδε νά κλείεται ἐν Τάφῳ ἠ τῶν ἁπάντων ζωή ;;;

ὅταν νύχτωσε καί ἐπέστρεψε στον οἶκον της ΜΟΝΗ !!;

ὅταν προσευχόταν ἐκείνη τήν ἱερή βραδυά;;;

πῶς ἦσαν οἱ ὦρες μαρτυρικές;

πῶς ἔκλαιγε;

πῶς προσευχόταν ;

ἡ ΑΓΝΗ καρδία της πῶς πονοῦσε ;

τά δάκρυά Της πόσο ἔκαιγαν τίς παρειές;

τό μέτωπό της πῶς πονοῦσε;

τό δάπεδο πῶς λίμνιαζε δακρύων ;

τό θυμίαμα, πῶς ὐστεροῦσε ἔμπροσθεν τῆς ὑπερφυᾶς προσευχῆς τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ;

πῶς κυλοῦσαν μαρτυρικές οἱ ὦρες;

πῶς ἀνέτειλε ὁ ἤλιος μελαψός καί ντροπαλός, μή ἀνεχόμενος τήν ταφήν τοῦ Ἥλίου τῆς δικαιοσύνης ;

πῶς κυλοῦσαν τά δευτερόλεπτα, κάθε χτύπος καί μία μαχαιριά στήν ΑΓΝΗ ΚΑΘΑΡΗ καρδία Της καί ἀντηχοῦσαν νωπά τα κυπήματα τῶν ἥλων στό θεϊκό σῶμα τοῦ Κυρίου;...

πῶς ἡ νύχτα ἦτο ἀτέρμονη;

πῶς κύλισαν οἱ ὦρες´.

πῶς ἔφθασε τό ἑσπέρας;

πῶς ξαναβυθίστηκε μέ ἀγωνία στόν πόνο, 

πῶς μετάβη στό Τάφο μέ τίς μυροφόρες;

πῶς ἀνέβαινε τόν δικό της Γολγοθᾶ;

πῶς ἐνετένιζε τόν Γολγοθᾶ;

πῶς πλησίασε τήν κῆπο;

πῶς χτυποῦσε ἡ καρδιά της στήν μετακίνηση τοῦ λίθου;; 

πῶς .αἰσθανθηκε ὅταν εἶδε τόν Τάφον κενόν , καί ἤκουσε τόν καινόν χαιρετισμόν;

 

πῶς χάρηκε ἡ ΑΓΝΗ καρδιά της, ὅταν ΠΡΩΤΗ καί ΜΟΝΗ εἶδε τόν ἀναστάντα Χριστόν ;

τί χαρά αἰσθάνθηκε;

ἀτέρμονη πλέον , καί πρόγευσις τῆς τῶν οὐρανῶν Βασιλείας ..

 

εὔχομαι τήν χαρά πού ἔνοιωσε ἠ ΠΑΝΑΓΙΑ βλέψασα τόν Χριστόν ἀναστάντα , να βιώνει κάθε ἕνας πού ἀγωνίζεται, τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως, καί προσπαθεῖ, φυλλάττων ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, καί ἔτι πλέον τήν πίστην , μέ τήν ὁποίαν ἐγεννήθημεν , καί ἀνετράφημεν , καί ζοῦμεν , καί ὑπέρ ἧς ἠγωνίσθησαν οἱ Ἅγιο μας Πατέρες, καί ζοῦμε , καί ἐάν παραστεῖ ἀνάγκη , ὑπέρ αὐτῆς άπαθανοῦμεν ...

 

τώρα νά δοῦμε τόν μεγάλο δῶρο τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, καί τί θησαυρό ἔχουμε....ἕνα μικρό πνευματικό διαλλειματάκι, ἀλλα πάλι ἐντρυφῶντες πνευματικῶς...

.......................

 

 

Ἕνα μωράκι, ἕτοιμο νά ...ταξειδέψει στήν γῆ , μέσω τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς μητέρας του , ρωτάει τόν Θεόν :..

 

Κύριε, καί θεέ μου, ἔμαθα ὄτι μέ στέλνεις στήν γῆν για τήν ἀποστολήν μου · ἀλλα πῶς θα ζώσω ἐκεῖ σάν μικρό καί ἄπειρο; καί ἀβοήθητο ;

 

..ὁ φὐλακας ἄγγελος σου , θα εἶναι ἐκεῖ καί θα ΄σε περιμένει, νά σέ παραλάβει, ὄπως τούς συγγενεῖς τους οἱ ἄνθρωποι στό ἀεροδρόμιο...

 

..ἐδῶ στόν παράδεισο, μόνο γελῶ καί τραγουδῶ, ψάλλω με τούς ἀγγέλους · ἐκεῖ;;;; 

 

ὁ Ἄγγελος σου , θα τραγουδᾶ γιά σένα ....

καί θά νοιώθεις τήν ἀγάπη του , καί θα εἶσαι εὐτυχισμένο....

 

 ...καί πῶς θά καταλαβαίνω ὅταν μοῦ μιλοῦν οἱ ἄνθρωποι, καί δέν ξέρω τήν γλῶσσα ;;;

 

.. ὁ φύλακας ἄγγελος σου , θα σοῦ ψιθυρίζει τίς πιό ὄμορφες καί γλυκιές λέξεις πού θα ἀκούσεις ποτέ , καί θα σοῦ μάθει νά προσεύχεσαι, σε μένα ....

καί μέ ὑπομονή , ἀγάπη πίστη , ἐλπίδα , φροντίδα, ὁ ἄγγελός σου θα σοῦ μάθει να μιλᾶς ..

 

 ..καί ποιός θά με προστατεύει;;;

 

 ...ὁ ἄγγελος φύλακας σου θα σέ προστατεύει ἀκόμα καί ἄν χρειαστεῖ νά δώσει τήν ζωή του γιά σένα...

 

...καί ποιός θά μέ μάθει νά περπατάω;;;...

 

..ὁ ἄγγελος φύλακας σου θα σοῦ μάθει να περπατᾶς, καί να σοῦ δείξει δύο λεωφόρους στήν ζωήν πού δέν ἔχουν κινδύνους, τόν δρόμο ἀπό τό σπίτι στήν ἐκκλησία, καί τόν δρόμο ἀπό τό σπίτι στήν ἐργασία...

 

..καί ὅταν πονάω, ὅταν ἀγωνιῶ, ὄταν κλαίω, ὅταν φοβᾶμαι, ὅταν κινδυνεύω, πῶς θα τό ἀντιμετωπίζω;; 

 

  ...ὁ Ἀγγελος  φύλακας σου, θα εἶναι κοντά σου πάντα καί πρίν κἄν ἐσύ τό ἀντιληφθείς θα σε ἀγκαλιάζει, καί θασαι σάν σε παράδεισο..

 

..ναί ..ἐνταξει..εὐλογημένο..εὐλόγησέ με ὅμως , μή χαθῶ...

 

 ..καί ἤσουν , καί εἶσαι, καί θα εἶσαι εὐλογημένο..

 

,,καλό ταξείδι στήν αἰωνιότητα....καί σε περιμένω στόν παραδεισο, ἡ θέσις σου εἶναι ἐδῶ !!!...

 

ἔφυγε τό μωρακι, ἀλλα βιαστικά ἐπιστρέφει αι μέ ἀγωνία ρωτάει,..

 

Θεέ καί πατέρα μου....ποῦ θα βρῶ κάτω, σαυτό τό χάος τόν ἄγγελο πού μοῦ λές ;;;

 

..τόν ἔχω στείλει ἤδη παιδί μου καί σε περιμένει..ἀρκεῖ να φωναξεις  :::

 

Μ  Ά Ν Α !!!!

Μάνα !!!!!

 μάνα !!!!!!!!..

 

εδῶ εἶμαι παιδί μου....

 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ