Τί εἶναι ἡ Διακαινήσιμος Ἑβδομάς....

  Ἡ ἐβδομάδα, ἀπό τήν Κυριακήν τῆς Ἀναστάσεως  , μέχρι καί τό Σάββατο , πρό τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, λέγεται Διακαινήσιμος . 

 Ἡ ὀνομασία «Διακαινήσιμος, ἔχει σχέσι μὲ τὶς βαπτίσεις τῶν νέων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας , τῶν κατηχουμένων , ὅπως ἐγένοντο παλαιόθεν . 

Ὠνομάζεται Διακαινήσιμος  ἡ ἑβδομάδα αὐτή, διότι ἀρχικῶς , εἰς τά εὐλογημένα χρόνια , τῆς διαδόσεως , μεταδόσεως τῆς πίστεώς μας ,  οἱ νεοφώτιστοι διήνυον τότε τὴν ἀρχὴ τῆς καινῆς ἐνΧριστῷ ζωῆς, τῆς ἀναγεννήσεως καὶ ἀνακαινίσεώς τους. Ὅσοι εἰδωλολάτρες, ἢ ἰουδαῖοι ἐδέχοντο τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ , τό κήρυγμα ,  ἐγίνοντο κατ᾿ ἀρχὴν κατηχούμενοι καὶ ἐδιδάσκοντο  τό Εὐαγγέλιο , καὶ τὸ θέληματοῦ Θεοῦ. Ἡ κατήχησις διαρκοῦσε ἀρκετὸ χρόνο , ὅσο ἔκρινε ὁ Ἐπίσκοπος , ὅτι ἦτο ἱκανός καί ἀπαραίτητος , νά καταρτισθοῦν , καί νά μάθουν οἱ προσερχόμενοι τά τῆς πίστεώς μας. 

Ὅταν ὁλοκληρώνετο ἡ κατήχησις , προγραμματίζετο ἡ  ὥρα τοῦ βαπτίσματος ἢ φωτίσματος, διὰ νὰ γίνουν οἱ κατηχούμενοι μέλη τῆς Ἐκκλησίας

Ἐβαπτίζοντο τὴ νύχτα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου πρὸς τὴν ἀνατολὴ  τοῦ Πάσχα, μέσα τὴν ἀναστάσιμη πανηγυρικὴ θεία λειτουργία .   Ἐβαπτίζοντο μέσα στὰ εἰδικὰ βαπτιστήρια καὶ ἐλέγοντο νεοφώτιστοι · ἐξερχόμενοι τοῦ βαπτιστηρίου ἐλάμβανον λαμπάδα ἀναμμένη, ἡ ὁποία  συμβολίζει τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἔλαμψε μέσα τους,

 Ἐψάλλετο δέ ,  ὁ ὕμνος «Ὅσοιεἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε .Ἀλληλούϊα», ....ὅπως τὸν ἀκοῦμε καὶ σήμερα.

Ἦσαν ἐνδεδυμένοι μὲ λευκοὺς χιτῶνας, τοὺς ὁποίους φοροῦσαν ὅλη ἐκείνη τὴν ἑβδομάδα.

Ὠνομάζετο λοιπὸν ἡ ἑβδομάδα «Διακαινήσιμος», διότι τότε
οἱ νεοφώτιστοι ζοῦσαν πλέον «ἐν  καινότητι ζωῆς» (Ῥωμ. στ ΄,4)· ὠνομάζετο ἀκόμη καὶ «λευκὴ ἑβδομάς», ἐπειδὴ φοροῦσαν λευκὸ χιτῶνα.

Μετὰ τὸ βάπτισμά τους οἱ νεοφώτιστοι ἐκκλησιάζοντο καθημερινῶς , ἔμεναν τώρα πλέον μέχρι τέλους τῆς θείας λειτουργίας εἰς τὸν ναόν ,  κοινωνοῦντες μαζὶ μὲ  ὅλους τούς πιστοὺς τὰ ἄχραντα μυστήρια.

Ἐπίσης  , οἱ θεολόγοι καὶ λειτουργιολόγοι τῆς ἐκκλησίας μας λέγουν , ὅτι τὸ Πάσχα θεωρεῖται ὡς ἡ ἀρχὴ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ

ἔτους, διά τάς ἀκολουθίας , καί ἡ ἑβδομάδα ποὺ ἀκολουθεῖ μετὰ τὸ Πάσχα λέγεται «Διακαινήσιμος», διότι αὐτὴ ἐγκαινιάζει τὸ νέο ἔτος.

Διό καί τὰ ἀναγνώσματα τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα ἀρχίζουν , τό μέν Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀπό τό κατά Ἰωάννην ἅγιον Εὐαγγέλιον , τό ὁποῖον ἀναγινώσκεται τμηματικῶς, μέρι τήν Πεντηκοστήν , καί ἔκτοτε ἄρχεται τό κατά Ματθαῖον ,  τό δέ Ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, ἀπό τάς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ,ὅπου περιγράφεται ἡ ζωὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας , τῆς καινῆς ἐν Χριστῷ πολιτείας.

Εἰς τὴν ὑμνολογία τῶν ἡμερῶν τῆς Διακαινησίμου, κατὰ τὸν
ἑσπερινὸν καὶ τὸν ὄρθρο, ψάλλονται θαυμάσια ἀναστάσιμα τροπάρια τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ , ὅλων τῶν ἤχων  ἕκαστος διά μίαν ἠμέραν .

 Οἱ ἄλλες ἀκολουθίες (μεσονυκτικό, ὧρες, ἀπόδειπνο) ἀντικαθίστανται ἀπὸ μία εἰδικὴ ἀναστάσιμη ἀκολουθία, ἐναρκήριον λεγομένη , καί ἀντικαθιστᾶ αὐτάς τάς ἀκολουθίας διά τήν διακαινήσιμον ἑβδομάδα , καί τήν ἀπόδοσιν τῆς ἑορτῆς , γενομένης μετά ἀπό σαράντα ἡμέρας . 

Κατ ᾿ αὐτὴν κυριαρχεῖ τὸ «Χριστὸς ἀνέστη…» καὶ τὸ «Ἀνάστασιν
Χριστοῦ θεασάμενοι…».

Καταλιμπάνεται τό :Βασιλεῦ οὐράνιε...τό τρισάγιο , τό :...Δεῦτε προσκυνήσωμεν ... , και ἅπασαι αἱ ἀκολουθίαι εἰς τήν ἀπόλυσιν των ἔχουν τόν ὡραῖον ὑμνολογικόν διάλογον , καί ἐπισφραγίζεται , μέ τό : Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ...

 

Ὅλες οἱ δεσποτικὲς ἑορτὲς , ἑορτάζονται ἐκκλησιαστικῶς περίπου ὀκτώ ἡμέρας · ἡ Ἀνάστασις ὅμως περισσότερο ὅλων τῶν ἄλλων., ἐπί τεσσαράκοντα ἡμέρας , καί οὕτως , μέχρι τῆς Ἀναλήψεως , καθ ᾿ ἑκάστην ψάλλομεν τό  «Χριστὸς ἀνέστη…» πολύ περισσότερον δέ κατά τὴν Διακαινήσιμον ἑβδομάδα.

 Τὴν ἑβδομάδα αὐτήν , ὅλες οἱ μέρες θεωροῦνται ὡς μία, καί ψάλλωμεν ἀπαραλλάκτως , καθ ᾿ ὅλην τήν ἑβδομάδαν τά ἴδια , καί ὅσα ψάλλομεν  εἰς τήν παννυχίδαν τῆς Ἀναστάσεως .

Εἰς τήν Ἀντιόχειαν , πρώτη φορά ἠκούσθη , ἐλέχθη ἡ ὀνομασία χριστιανός, διά ὅσους ἐπίστευαν εἰς τό κήρυγμα τῶν ἀποστόλων , καί ἀκολουθοῦσαν τόν Χριστόν διά τοῦ κηρύγματος, καί ἔκτοτε , ὄλοι ἡμεῖς οἱ πιστεύοντες εἰς τόν Χριστόν , ἔχωμε τήν τιμητικήν ὀνομασίαν ..Χριστιανός... 

τιμή !!! 

μά καί εὐθύνη !!.

καί ἐκ τούτου τοῦ γεγονότος ἱδρύθη , τιμῆς ἕνεκεν τό πατριαρχεῖον τῆς Ἀντιοχείας.

Χριστός Ἀνέστη...

καί σκιρτᾶ ἡ πλάση  καί ἠ ΠΑΝΑΓΙΑ χαίρει , χαίρει , καί χαρίζει τήν πλουσίαν εὐλογίαν ΤΗΣ.

 

  Επιστροφή στή Σελίδα Μ. ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - ΠΑΣΧΑ