ὅταν θυμόμαστε , ὅτι.....τοῖς αγαπῶσι τόν Θεόν , πάντα συνεργεῖ εἰς αγαθόν ....
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι οἱ δοκιμασίες, δέν εἶναι τιμωρία , ἤ ἀποστροφή , ἤ ἐγκατάλειψη ἀπό τόν θεόν , ἀλλα ἔνα ...δῶρο τοῦ θεοῦ στούς εκλεκτούς του · ἕνα πνευματικό θερμόμετρο πού μετρᾶ ὁ Χριστός, τήν θέρμην τῆς πίστεως καί ἀγάπης μας εἰς αὐτόν ....
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι δέν εἴμαστε πρόβατα χωρίς ποιμένα, οὔτε σκάφος ἀκυβέρνητο ...
ὅταν θυμόμαστε τό τῆς Γραφῆς :...ὅν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει , μαστιγεῖ δε , πάντα υἱον ὅν παραδέχεται ...
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι ...στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν , καί ὁλίγοι εὑρίσκουσιν αὐτήν ,
ἐνῶ, πλατειά καί εὑρύχωρος ἡ ὁδός ἡ ἄγουσα εἰς τήν ἀπώλεια, καί πολλοί διελεύσονται δι αὐτῆς ...
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι ὁ δρόμος τῆς ἀναστάσεως περνάει ἀπό τόν γολγοθᾶ...
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι ποτέ δέν παραχωρεῖ ὁ θεός δοκιμασία μεγαλύτερη ἀπό ὅση μποροῦμε να ἀντέξωμε, καί πάντα διά καλό .
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι τίποτα δέ γίνεται , χωρίς νά τό παραχωρήσει ὁ θεός, πού εἶναι φύσει αγαθός...
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς μας , ὅπως λέγει τό εὐαγγέλιο , εἶναι ἀριθμισμένες ...
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι ἐκεῖνος ἔπαθε ,ἀνεύθυνος ὤν , καί φόρεσε τήν σάρκα μας , καί γνωρίζει τήν δύναμη καί ἀδυναμία μας ....
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι ,ὅταν σηκώνουμε καρτερικά, τό σταυρόν , τήν δοκιμασίας μας , γινόμαστε συμμέτοχοι τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ ,ἀλλά φυσικά καί τῆς ἀναστάσεως .....
ὅταν θυμόμαστε , πῶς πέρασαν ὅλοι οἱ Ἄγιοι μας, ὁ Χριστός , ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ , καί οἱ εὐαρεστήσαντες τόν θεόν ...
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι ὅπως ὁ πατέρας καί ἡ μητέρα τῶν παιδιῶν ποτέ δέν σκέπτονται, οὔτε κάνουν κάτι κακό δια τά παιδιά τους , πολύ περισσότερο ὁ Θεός.....
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι ὁ Σταυρός , ἔφερε τήν Ἀνάσταση......
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι ἡ Τροία , δέν ἔπεσε σε μία μέρα , ἀλλά σέ δέκα χρόνια ...
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι πάντα , μετά τίς νεροποντές καί καταιγίδες, βγαίνει τό οὐράνιο τόξο , ποτέ , κατά τήν διάρκειά τους .....
ὅταν θυμόμαστε, ὅτι τά μεσάνυκτα, εἶναι πάντα ἡ ἀρχή μιᾶς νέας μέρας ...
ὅταν θυμόμαστε , ὅτι ἡ θεία χάρις μετατρέπει τί πικρό σε γλυκό , τό σκοτάδι σέ φῶς, τήν ἀδικία σέ εὐλογίατίς πίκρες σέ πνευματικές...προῖκες ... ...
...., τότε μέ ὑπομονή , πίστη , ἐλπίδα πού κατεργάζεται σωτηρία καί εὐλογία ,
χωρίς γογγυσμό , ἀλλα μέ φιλότιμο καί πνευματική ἀρχοντιά,
ἀντιμετωπίζομε τίς δυσκολίες σάν εὐλογία..
εὐλογία και δοκιμασία ἀπό τόν Θεόν , ἔχουν τόν ἴδιο σωτηριώδη σκοπό καί στόχο .
διαφέρουν μόνο στήν ὀνομασία, καί στόν τρόπο πού ἀντιμετωπίζομε, τήν δυσκολία, καί δοκιμασία...
....................
μέ εὐχές καί ἀγαπη.
π.ἀπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου