..... ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ .....: Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΠΕΜΠΤῌ

Τῇ Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Πέμπτῃ ,οἱ καλῶς τά πάντα διαταξάμενοι

θεῖοι Πατέρες ἀλληλοδιαδόχως ἐκ τε τῶν θείων Ἀποστόλων καί τῶν ἱερῶν Εὐαγγελίων , παραδεδώκασιν ἡμῖν , τέσσερα τινά ἑορτάζειν . :

α.τόν ἱερόν Νιπτῆρα.

β .τόν μυστικόν Δεῖπνον , ( δηλαδή τήν παράδοσιν τῶν κάθ 'ἡμᾶς φρικτῶν μυστηρίων ) ,

γ.τήν ὑπερφυᾶ προσευχῆ,

δ.καί τήν προδοσίαν αὐτήν .

Στίχοι :

εἰς τόν ἱερόν νιπτῆρα

Νίπτει Μαθητῶν ἑσπέρας Θεός πόδας ,

οὗ πούς πατών ἦν εἰς Ἐδέμ δείλης πάλαι.

εἰς τόν μυστικόν δεῖπνον

Διπλοῦς ὁ δεῖπνος , πάσχα γάρ νόμου φέρει,

καί Πάσχα καινόν Αἷμα , Σῶμα Δεσπότου.

εἰς τήν ὑπερυᾶ προσευχή

Προσεύχη`καί φόβητρα , θρόμβοι αἱμάτων ,

Χριστέ προσώπου , παραιτούμενος δῆθεν ,

θάνατον , ἐχθρόν ἐν τούτοις φανακίζων .

εἰς τήν προδοσίαν

Τί δεῖ μαχαιρῶν καί ξύλων , λαοπλάνοι,

πρός τόν θανεῖν πρόθυμον εἰς κόσμου λύτρον ;

Βρισκόμαστε στίς ἱερότερες καί σημαντικότερες μέρες τῆς ἱστορίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους , τοῦ κόσμου , καί τοῦ Κυρίου·Ὁ Κύριος ἦλθε πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην , νά τηρήσει ὅλα τά διατεταγμένα, τόν νόμον , καί δέν ἦλθε νά καταργήσει τόν Μωσαϊκόν νόμον , ἀλλά νά τελειοποιήσει ·

ὁ πάνσοφος Δημιουργός ἔκρινε , ὅτι εἶχε ἔλθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου , ἡ ὥρα πού εἶχε προορίσει πρό αἰώνων , γιά τό ἀληθινόν καί αἰώνιον Πάσχα· ἔπρεπε ὅμως νά τηρήσει καί τήν τάξιν , τόν νόμον , ἀλλά καί νά διώξει τήν σκιά, ἀφοῦ ἦτο τό φῶς · νά παραμερίσει ὁ τῦπος , ἀφοῦ εἶναι ἡ εἰκόνα · νά καταργηθεῖ ὁ τῦπος τοῦ νομικοῦ Φάσκα , Πάσχα , ἀφοῦ περίμενε τήν ἀντικατάστασή του ἀπό τό ἀληθινό·προετοίμαζε τό παλαιό πάσχατήν ὑποδοχήν , ὑπαντήν ὑπαπαντήν , τοῦ ἀληθινοῦ πάσχα · τό νομικό πάσχα σάν ...σχέδιο , ὑποχωροῦμε ἄδειαζε ἀπενεργοποιεῖτο , άφοῦ ἠ οἰκοδομή ἀνηγέρθη·

Εὑρίσκετο ὁ Δημιουργός, εἰς τήν ἀρχήν μίας νέας Δημιουργίας, καί ἐχρειάζετο προσοχή , προσευχή , νῆψις , καί ἑκούσια ἀποδοχή τοῦ σταυροῦ , τιοῦ Πάθους , καί μία λεπτή πνευματική ἰσορροπία , ἕνα ..ἀλφάδιασμα,.

Ὅπως περιετμήθη , ὅπως ἐσαραντήσθη , ὅπως ἐβαπτίσθη, διά νά πληρώσει πᾶσαν δικαιοσύνην , ἔτσι ἔπρεπε νά τελέσει τό πάσχα, διά τελευταία φορά, καί νά ἀρχίσει , νά δώσει , νά ἐγκαινιάσει τό νέο Πάσχα , τό ἡμέτερο , τό ἀληθινό .

Τό Ἑβραϊκό πάσχα , κατά τήν Παρασκευήν ἔπρεπε νά θύεται , νά τελεῖται, νά γίνεται , ἀφ'ἑσπέρας καί νά ἔχουν ἄζυμα καί νά τό ἐσθίουν ὄρθιοι και να , διηγοῦνται τίς εὐεργεσίες τοῦ θεοῦ διά τήν μετάβασιν τῶν τήν Αἴγυπτον τῶν παθῶν , εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ·

ὁ Κύριος, προέβη εἰς μία θεοπρεπῆ κίνηση , ἐνέργεια, καί ἐποίησε τό πάσχα , τήν ἑσπέραν τῆς Πέμπτης , μετά τῶν Μαθητῶν του · ἡ ἑσπέρας τῆς Πέμπτης, καί ἠ Παρασκευή θεωρεῖται , καί ἐθεωρεῖτο ἀπό τούς Ἐβραίους, ὡς μία ἡμέρα , ἡ ἴδια μέρα ·

Προσδιόρισε τόν τόπον , τό ἀνώγεον , πού ῆτο ἡ οἰκία τοῦ Ἀγαπημένου του Μαθητοῦ Ἀγίου Ἰωάννου Θεολόγου , ὅπου ἔγινε καί ἡ Πεντηκοστή , καί ἠ Πρώτη Ἀποστολική Σύνοδος,

ἀνεκλίθη μετά τῶν δώδεκα μαθητῶν του , καί ἐποίησαν τό πάσχα · καί δέν ἦτο τό νομικό , πού ἔπρεπε νά ὑπάρχει ἄζυμα καί ὁπτά, ἀλλά ὁ δεῖπνος εἶχε , κλίσι ἀνεκλίθησαν ( ἐνῶ τό πάσχα ἔτρωγαν ὄρθιοι οἱ Ἑβραῖοι), κλίσις καί ἄρτος καί ποτήριον μέ ὐγρό.

Πρίν ἀρχίσει τό δεῖπνον , ἐγερθείς, ἄφησε τά ἱμάτιά του , πῆρε λεκάνη καί ὕδωρ καί ἄρχισε νά πλένει τά πόδια τῶν μαθητῶν , οἱ ὀποῖοι ἀποροῦσαν μέ τήν κίνηση αὐτήν τοῦ Διδασκάλου των , ὁ ὁποῖος τούς δίδαξε τήν ταπεινοφροσύνην ἐμπράκτως · ἔπλυνε καί τοῦ Ἰούδα τούς πόδας, ὁ ὁποῖος μετ'ὁλίγον θά ἀνεχώρει , μέ πλυμένα πόδια, ἀλλά ἀκάθαρτη ἄπλυτη καρδιά διά τήν προδοσίαν · τελέσας αὐτό , πάλιν ἔλαβε τά ἱμάτια καί ἀνεκλίθη , διδάσκων αὐτούς περί ταπεινοφροσύνης, καί προβάλλοντας τό πρωτεῖον τό ἀληθινόν , τό ὁποῖο εἶναι ἡ διακονία καί φροντίδα καί ἀγάπη καί προώθησις τῶν ἄλλων ἀντί τοῦ ἑαυτοῦ των `

Ἐσθιόντων αὐτῶν , προλέγει τήν προδοσίαν , καί τόν προδότην , καί ἀφοῦ ταράχθησαν οἱ Μαθηταί , προέτρεψαν τόν Ἰωάννην , ὡς ἔχων παῤῥησίαν περισσότερον στόν Κύριον , νά ρωτήσει ποιός θά εἶναι ὁ προδότης , καί ὑποδείξας διά τοῦ ἄρτου πού θά ἐπέδιδε , προχώρησε στήν παράδοσιν τῶν καθ ἠμᾶς μυστηρίων .

Ἐδῶ συγκλονεῖται ἡ σύμπασα, ἡ σκέψις παύει νά ἐνεργεῖ , τό ὑπέρλογον κυριαρχεῖ καί τό αἰώνιον ἄρχεται· ἀφοῦ ἔλαβε Ἄρτον τόν ἔκλασε , ἐτεμάχιασε καί ἔδωσε στούς Μαθητάς νά φάγουν , λέγοντας τό συγκλονιστικό :Λάβετε , φάγετε , τοῦτο ἐστίν τό Σῶμα μου ....

ἡ ἴδια φράση πού ὀ κάθε λειτουργός ἐπαναλαμβάνει κατά τήν μετουσίωσην τῶν τιμίων Δώρων είς τήν θείαν Λειτουργίαν ·

Μετά λαβών τό ποτήριον , λέγει :.. Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες , τοῦτο ἐστίν τό Αἷμα μου. !!!

ὁ νοῦς ἀργεῖ , ἡ λογική χάνεται, τό ὑπέρλογον κυριαρχεῖ , τό ἀσύληπτο τελεσιουργεῖται .

Ἐδῶ βρίσκεται ἠ ἀρχή ἡ παράδοσις τῶν φρικτῶν μυστηρίων , τῆς θείας Λειτουργίας· ἦτο καί εἶναι ἕνας μυστικός Δεῖπνος, καί θεία Λειτουργία · καί ὅταν λέμε Μυστικός Δεῖπνος, ...δέν ἐννοοῦμε τό κρυφό καί παράνομο καί κρυμένο , ἀλλά τό μυστηριώδες, τό ὐπερφυές τό ἀσύληπτο , τό ἀκατανόητο Μυστήριον .

Μετά τήν μετάληψιν τῶν Μαθητῶν του , ὅπως λέγει τό ἱερόνΕὐαγγέλιον , εἰσῆλθε ὁ σατανᾶς εἰς τόν Ἰούδα, καί ἀνεχώρησε , προχωρήσας, ἐσκοτεισμένος στήν προδοσίαν ·

Ἄς μείνωμε σέ μία σημαντική λεπτομέρειαν σαυτήν τήν στιγμήν καί γεγονός· λέγει ὁ Κύριος...

Λάβετε φάγετε, τοῦτο ἐστίν τόΣῶμα μου... καί ...

Πίετε ἐξ 'αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου..

διατί λέγει τήν λέξη :πάντες , μόνο κατά τήν μετάληψη τοῦ Αἵματος ;

ὁ Κύριος μελίζων τόν Ἄρτον , ἔδωκεν εἰς ὅλους ἀπό ἕνα τεμάχιον , κλάσμα , τό ὁποῖον κατέλυσαν οἱ Μαθηταί ὅλοι ἐκτός ἀπό τόν Ἰούδα , ὁ ὁποῖος , ἐπειδή εἶχε μή ἀγαθή προαίρεση , ἐπηράσθη από τόν πονηρόν , καί δέν κατέλυσε , δέν ἔφαγε τό κλάσμα τοῦ Ἄρτου ἀλλά τό ἔκρυψε εἰς τά ἱμάτιά του · ὅταν ὅμως ὁ Κύριος πρόσφερε τό ποτήριον , δέν ἦτο δυνατόν νά κρύψει , καί ... ἀναγκαστικῶς ἔπιε ἐκ τοῦ ποτηρίου, τό ὁποῖο βεβαίως ὁ Κύριος ἐγνώρισε , δέν τόν … ἐξέθεσε , ἀλλά διακριτικά καί μέ πνευματική ἀρχοντιά , ἔδωσε τό στίγμα :...Λάβετε φάγετε, τοῦτο ἐστί τό Σῶμα μου...

Πίετε ἐξ 'αὐτοῦ πάντες , τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου ....

Ὁ Ἰούδας , μή ἔχων εὐθύτητα , καθαρότητα , ἐπίγνωσιν , ἀλλά μέ ὑποκρισία , συνευρίσκεται μέ τούς Μαθητάς καί τόν Διδάσκαλον , ἀλλά ἠ σκέψις του καί διάθεση ἦτο εἰς τά ἀργύρια , τοῖς μέν Ἀποστόλοις συναυλοζόμενος , τοῖς δέ Ἰουδαίοις συσκεφτόμενος , ἀγαποῦσε τόν χρυσόν , καί ὄχι τόν Χριστόν ,,, τόν Gold , καί ὄχι τόν God....

ἔκτεινε τήν χεῖρα του , λαβών τά ἀργύρια,μέ αὐτήν τήν ὁποίαν εἶχε λάβει ἀπο τόν Διδάσκαλον , τό Ἄχραντο Σῶμα του, τόν Ἄρτον , τήν τροφήν τοῦ παντός κόσμου `

Εἰς τήν ἰεράν μοναδικήν καί ἀνεπανάλειπτον αὐτήν μυσταγωγίαν , οἱ μέν ἔνδεκα ἐφωτίζοντο , ὁ δέ ἐσκοτίζετο :...

Ὅτε οἱ ἔνδεκα Μαθηταί ἐν τῷ Νιπτήρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο , τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής , φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο , καί ἀνόμοις κριταῖς , σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι · βλέπε χρημάτων ἐραστά ,τόν διά ταῦτα ἀγχόνην χρησάμενον,φεῦγε ἀκόρεστον ψυχή , τήν Διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασα , ὁ περί πάντας ἀγαθός , Κύριε δόξα σοι .

Ἀναχωρήσας ἐκ τοῦ Δείπνου , πρίν ὀλοκληρωθεῖ , μετέβη εἰς συνάντηση τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν σύν αὐτοῖς, καί συνεφωνήθη ἡ τιμή τῶν τριάκοντα ἀργυρίων , διά νά τούς ὁδηγήσει καί παραδώσει τόν Κύριον , προσδιορίσας τό σημεῖον γνωριμίας, μέ τό φιλί , φίλημα.

Γιαυτό καί οἱ ἅγιο Πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας λέγουν , νά μήν ἀναχωροῦμεν πρίν τό τέλος τῆς ἀκολουθίας ἀπό τόν ναόν , διά νά μήν ὁμοιάζομε, μέ τό Ἰούδα , ὅστις ἀναχωρήσας , μετέβη καί ὀργάνωσε τήν προδοσίαν .

Μετά τό δεῖπνον , ἔψαλλαν οἱ Μαθηταί καί ὁ Κύριος, ἐκ τῶν ψαλμῶν Δαυίδ..

τί οὐράνιος μυσταγωγία !!!

ὁ Κύριος ψάλλων καί τέρπων τούς μαθητάς !!!

κανείς μαθητής δέν θά ἐπεθύμει τήν διακοπήν τῆς ἀνεπαναλείπτου μυσταγωγίας αὐτῆς , ..

ἀλλά, ἔπρεπε ὀ Κύριος, νά συνεχίσει τήν ὀλοκλήρωσην τῆς θείας οἰκονομίας .

Ἔτσι ἐξῆλθον καί μετέβησαν εἰς τό ὄρος τῶν ἐλαιῶν , ὁ ἐλεῶν τό γένος τῶν ἀνθρώπων , εἰς τό χωρίον καλούμενον Γεθσημανῆ , ( ἦτο χῶρος μέ ἐλαιοτριβεῖα , καί περιοχή τῶν γονέων τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ) · ἐκεῖ προεῖπεν τόν σκανδαλισμόν καί ἐγκατάλειψιν τῶν μαθητῶν ·

τήν ἄρνησιν τρίς τοῦ Πέτρου , διά τό ἀσθενές τῆς φύσεως , ἀλλά και τήν διόρθωσιν τοῦ δια τῶν δακρύων :..ἐξελθών ἔξω , ἔκλαυσε πικρῶς· ( μετά τήν άνάστασην ὁ Κύριος, ἐρωτών τόν Πέτρον ἐαν τόν ἀγαπᾶ, διόρθωσε τό τριτόν τῆς ἀρνήσεως , μέ τό τριτόν τῆς ὀμολογίας , καί τόν ἐνεγχείρισε εἰς ὅλην τήν οἰκουμένην , καί κλειδοῦχον τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν · ) ·

Ἀπομακρύνεται ὁλίγον διά προσευχήν καί αἰτεῖται :..εἰ δυνατόν παρελθέτω ἀπ ἐμοῦ τό ποτήριον τοῦτο ....ζητεῖ ὁ Κύριος, δεικνύων τό ἀνθρώπινον , ἀλλά δέν μένει σαυτό , ἀλλά θεοπρεπῶς μᾶς ὑποδεικνύει τήν κατάληξη των αἰτημάτων μας. :..πλήν , μή τό ἐμόν , ἀλλά τό σόν γενέσθω θέλημα ...,

Τόν τόπον αὐτόν , ἐγνώριζε ὀ Ἰούδας , καθώς ἀγαποῦσε ὀ Κύριος τό μέρος αὐτό , καί μετέβενε συχνά διά προσευχήν , καί ἦτο εὔκολο γιά αὐτόν , νά ἐπιτελέσει τήν προδοσίαν · ἦλθεν μέ ὅλην τήν σπεῖραν , δηλαδή μία διμοιρία , ἕνα οὐλαμόν , ἀφοῦ εἶχε δώσει τό σημεῖον τῆς γνωριμίας, διότι πολλάκις ὀ Κύριος, ὅταν τόν συνελάμβαναν , ἔφευγε ἀπό τάς χεῖρας των , καθώς δέν εἶχε ἔλθει ἀκόμα ἡ ὥρα · τώρα ὅμως πού ...ἐλήλυθεν ἡ ὥρα , ὄχι μόνο δέν φεύγει ὁ Κύριος, ἀλλά μόνος του προχωράει ἔμπροσθεν καί ρωτάει :

ποῖον ζητᾶτε;

καί εἶπον :.. τόν Ἰησοῦν τόν Ναζωραῖον ....

ἤκουσαν ἀπό τόν ἴδιον :... ἐγώ εἶμαι !!!

ἔνοιωσαν σάν κεραυνόν ἐν αἰθρείᾳ , τήν ἀπάντηση , ἔπεσαν κάτω , καί ἐδευτερώθη , ἕως ἦλθεν ὀ Ἰούδας καί εἰπών :χαῖρε Ῥαββί !! ..

ἐφίλησε τόν Διδάσκαλον ..

καί ἐκεῖνος ἀπάντησε :..

Ἰούδα , μέ φίλημα, παραδίδεις τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου;

τό φίλημα εἶναι ἔνδειξις άγάπης στοργῆς ἑνώσεως` σύ δέ τί;;;

Συνέλαβον τόν Ἰησοῦν καί ὀ Πέτρος μέ μάχαιρα , ἔκοψε τό δεξιό αὐτί τοῦ δούλου τοῦ ἀρχιερέως πού ὀνομάζετο , Μάλχος · ὁ δέ Κύριος, δεικνύων τό φιλάνθρωπον καί άνεξίκακον , ἐθεράπευσε τόν δοῦλον , καί παρετήρησε τόν θερμόν μαθητήν του , λέγοντας ,ὅτι δέν εἶναι ὀρθόν ἄνθρωπος πνευματικός, νά χρησημοποιεῖ βία καί ἐκδίκηση .

Συλλαβόντες τόν Κύριον , ἔφεραν δέσμιον ὡς κακοῦργον πρῶτον εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ἀρχιερέως Ἄννα, ὁ ὁποῖος ἦτο , πενθερός τοῦ Καϊάφα `ἐκεῖ ἦσαν ἅπαντες συνηγμένοι , γραμματεῖς φαρισαῖοι κτλ.

ἐδῶ ἔγινε καί ἠ ἄρνησις τοῦ Πέτρου , τρίς φορές, ὅπως προεῖπεν ὁ Κύριος, καί ὄταν ἐφώνησε ὁ ἀλέκτωρ , πετεινός, τότε ἐνεθυμήθη τοῦ λόγου τοῦ Κύρίου , καί βγῆκε ἔξω καί ἔκλαυσε πικρῶς, διά τήν ἄρνησιν του · εὑρίσκετο κατηγορούμενος ὁ Ἰησοῦν μέ σκυμμένο τό κεφάλι , καί ἦσαν μαινόμενοι οἱ κατήγοροι , ὁ δέ ἐσιώπα , ἀπέναντι ἦτο ὁ Πέτρος μέ τούς μαθητάς , καί ὅταν ἀρνήθηκε ὀ μαθητής καί ἐφώναξε ὀ ἀλέκτωρ , σήκωσε ὀ Ἰησοῦς τούς ὁφθαλμούς του , κοίταξε μέ πόνο τόν Πέτρο καί πάλιν κατέβασε τά μάτια ..

ὤ!!!! στιγμή δίκης καί ἐπανόδου ::

αίωνιότης καί χρονικότης ·

δειλίας καί ἀνδρείας·

ἀρνήσεως καί ὁμολογίας ·

πρώσεως καί ἀναστάσεως ·

ταχυπαλμίας καί παύσις λειτουργίας ·

ἐλέγχου καί ἐπιστροφῆς ·

πτώσεως καί ἀναστάσεως ·

κάποτε ὅταν εὑρισκόμενοι στήν μαινομένην θάλασσαν οἱ μαθηταί μέ τόν Ἰησοῦν , καί περιπατήσας ἐπί τῶν ὐδάτων , κάποια στιγμή ἄρχισε νά βυθίζεται , καί ζήτησε βοήθεια ὀ Πέτρος λέγων :...Κύριε , σῶσον με...

καί ὀ ψυχοσώστης, ἀπλώσας τήν χεῖραν του , ἔσωσε τόν Μαθητήν του.· τότε ἔσωσε τόν μαθητήν ἀπό τό σωματικό ναυάγιον ἁπλώσας τήν θείαν του χεῖρα· τώρα τόν σώζει δεύτερη φορά ἀπό τό πνευματικό ναυάγιον , κοιτάζοντάς τον εἰς τούς ὀφθαλμούς, και αὐτή ἡ θεϊκή ματιά τόν ἀναγένησε, ἀνέπλασσε, δυνάμωσε .

Ἤδη εἶχε ξημερώσει, καί στέλνουν τόν Ἰησοῦν δέσμιον εἰς τόν Καϊάφαν , ὅπου καί ἐνεπτύσθη , καί ἐνεπαίχθη , καί εἰρωνεύθη , καί ἐμαστιγώθη , καί ψευδομάρτυρες ἐφάνησαν ψευδῶς κατηγοροῦντες · ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου , πάλιν πέμπει ὁ Καϊάφας τόν Ἰησοῦν εἰς τόν Πιλάτον , εἰς τό πραιτώριον , καί δέν εἰσῆλθον διά νά μή μιανθοῦν , ἀλλά νά φάγουν τό πάσχα !!!!

ὤ!!!! εἰρωνία !! θεοκτόνοι , κατά τό ἀνθρώπινον γίνονται, καί δέν εἰσέρχονται , εἰς τόν τόπον γιά νά μή μιανθοῦν !!!

ἔπρεπε ἤδη νά ἔχουν τελέσει τό πάσχα άφ εσπέρας, ἀλλά, διά νά καταδικάσουν τόν Ἰησοῦν ..παρέβησαν τόν νόμον καί μετέθεσαν τό πάσχα.!! τί εἰρωνία !! ἀλλά ὀ πάντα ὑπομείνας τά πάντα προσίεται ἴνα ἠμεῖς σωθῶμεν .

Ὁ κόσμος εἶχε τήν δραστηριότητά του· οἱ Ἀρχιερεῖς καί Γραμματεῖς , Φαρισαῖοι καί Σαδουκαῖοι, συνήρχοντο ἐπί τό αὐτό , καί πρώτη φορά ἦσαν ἑνωμένοι , φίλοι, διά νά καταδικάσουν ἔνα , τόν μόνο δίκαιον · ἔστησαν κριτήριον , τό πλέον ἄδικον ὑπό τόν οὐρανόν , καί καταδικάζεται , ἀδίκως, ἀπό ἀδίκους, ὀ μόνος δίκαιος, ὁ ὁποῖος θά ἔλθει νά κρίνει δικαίως , δικαίους καί ἀδίκους · καί ραπίζεται ἀπό πήλινο χέρι , ἐκεῖνος πού ὑμνοῦν οἱ πύρινες οὐράνιες δυνάμεις `καί καταδικάζεται , ἀσχήμονι θανάτῳ , ὁ ποιητής τῶν ἁπάντων .

Ἀλλά , ἄς ἐντρυφήσωμεν ὁλίγον ἀπό τόν ὑμνολογικόν πλοῦτον τῆς ἐκκλησίας μας, σαυτήν τήν ἱεροτάτης ἐσπέραν , ἀκολουθίαν , ὅπου οἱ πατέρες μας , ἔδωσαν τό ...ρεσιτάλ τῆς πνευματικῆς των πεμπτουσίας, ὄτι καλύτερον καί πνευματικότερον θέλοντας νά μᾶς μεταδώσουν , κληροδοτήσουν τά τελεότερα καί ἱερότερα.

Ἀνέστης ἐκ τοῦ δείπνου , καί λέντιον τήν ὀσφύν σου περιεζώσω , ὑπογράφων τῆς πτωχείας τό ὑπέρμετρον , πανάγαθε Κύριε , καί ἔλεγες τοῖς Μαθηταῖς σου , καθώς ὁρᾶτε , οὕτω ποιεῖτε ἀεί ὥσπερ εἴδατε .

Φιλεῖς καί πωλεῖς Ἰούδα , ἀσπάζῃ καί οὐκ ὀκλάζεις , δόλῳ προστρέχων · τίς μισῶν ἀσπάζεται τρισάθλιε ;τίς φιλῶν ἐξωνεῖται τιμήματι;τό φίλημα τῆς ἀναιδοῦς σου κακοβουλίας , ἐλέγχει τήν προαίρεσιν .

Συνεσθίων Δέσποτα τοῖς Μαθηταῖς σου , μυστικῶς ἐδήλωσας , τήν σήν ἁγίαν τελευτήν , δι' ἧς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν , οἱ τά σεπτά σου , τιμῶντες παθήματα .

Ταπεινωθείς δι 'ἡμᾶς ὁ ὕψιστος , τοῦ δείπνου ἐξαναστάς , λέντιον λαβών , τοῦτο περιζώσω , καί κλίνας τόν αὐχένα , ἔνιψας τούς πόδας , τῶν μαθητῶν καί τοῦ προδότου .

Ῥῦσαι ἡμᾶς , Ἰησοῦ Σωτήρ ἡμῶν , ἐκ πλάνης καί πειρασμοῦ , καί τοῦ πονηροῦ , δέχου τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πρεσβεύουσαν ἀπαύστως , Μήτηρ γάρ ὑπάρχει , καί δύναταί σε δυσωπεῖσαι .

Σκηνή ἐπουράνιος , ἐδείχθη τό ἀνώγεων , ἔνθα τό πάσχα Χριστόε ἐπετέλεσε , τό δεῖπνον ἀναίμακτον , καί λογική λατρεία , ἡ τράπεα δέ τῶν ἐκεῖ , τελεσθέντων μυστηρίων , νοερόν θυσιαστήριον .

Χριστός ἑστιάσατο , τόν κόσμον ὁ οὐράνιος , καί θεῖος Ἄρτος ,δεῦτε οὖν φιλόχριστοι , πηλίνοις ἐν στόμασιν , ἁγναῖς δέ ταῖς καρδίαις , ὑποδεξώμεθα πιστῶς ,τόν θυόμενον τό Πάσχα,ἐν ἡμῖν ἱερουργούμενον .

Παστάς ἐπουράνιος , καί Νύμφη Ἀειπάρθενος , μόνη ἐδείχθης , Θεόν μέν βαστάσασα , τεκοῦσα δέ ἀτρέπτως , ἐκ Σοῦ σεσαρκωμένον , διό Σε πᾶσαι αἱ γενεαί , ὡς ΘΕΟΝΥΜΦΟΝ Μητέρα , ὀρθοδόξως μεγαλύνωμεν .

Ταπεινούμενος δι΄εὐσπλαγχνίαν , πόδας ἔνιψας τῶν μαθητῶν σου καί πρός δρόμον θεῖον τούτους κατεύθηνας · ἀπαναινόμενος Πέτρος δέ νίπτεσθαι , ὅμως τῷ θείῳ ὑπείκει προστάγματι , ἐκλιπτόμενος , καί σοῦ ἐκτενῶς δεόμενος , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .

Κύριον φωνεῖτε με , ὦ μαθηταί , καί Διδάσκαλόν με , καί γάρ πέφυκα , Σωτήρ ἐβόας · διό μιμεῖσθε τόν τύπον , ὅν τρόπον ἐν ἐμοί ἐθεάσασθαι.

Κοντάκιον ἦχος β΄

Τόν Ἄρτον λαβών εἰς χεῖρας ὁ προδότης , κρυφίως αὐτάς ἐκτείνει καί λαμβάνει , τήν τιμήν τοῦ πλάσαντος , ταῖς οἰκείαις χερσί τόν ἄνθρωπον , καί ἀδιόρθωτος ἔμεινεν , Ἰούδας ὁ δοῦλος καί δόλιος .

Συντρέχει λοιπόν τό συνέδριον τῶν παρανόμων , ἵνα τόν Δημιουργόν καί κτίστην τῶν ἁπάντων Πιλάτῳ παραδώσει ὤ !!! τῶν ἀνόμων ! , ὤ !!! τῶν ἀπίστων ! , ὅτι τόν ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς , εἰς κρίσιν εὐτρεπίζουσι · τόν ἰώμενον τά πάθη , πρός πάθος ἑτοιμάζουσι, Κύριε μακρόθυμε , μέγα σου τό ἔλεος δόξα σοι.

Ἰούδας ὁ προδότης δόλιος ὤν , δολίῳ φιλήματι παρέδωκε τόν Σωτῆρα Κύριον · τόν Δεσπότην τῶν ἁπάντων ὡς δοῦλον πέπρακεν τοῖς παρανόμοις, καί ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν , οὕτως ἠκούθει ὁ Ἀμνός ὁ τοῦ Θεοῦ , ὁ Υἱός τοῦ Πατρός , ὁ μόνος πολυέλεος .

Ὅν ἐκήρυξεν ἀμνόν Ἡσαΐας , ἔρχεται ἐπί σφαγήν ἑκούσιον , καί τόν νῶτον δίδωσιν εἰς μάστιγας , τάς σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα , τό δέ πρόσωπον οὐκ ἀπεστράφει , ἀπό αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων · θανάτῳ δέ ἀσχήμονι καταδικάζεται · πάντα ὁ ἀναμάρτητος , ἑκουσίως καταδέχεται , ἵνα πᾶσι δωρήσηται τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν .

Σήμερον ὁ Ἰούδας , τό τῆς φιλοπτωχείας κρύπτει προσωπεῖον , καί τῆς πλεονεξίας ἀνακαλύπτει τήν μορφήν ·οὐκέτι τῶν πενήτων φροντίζει , οὐκέτι τό μύρον πιπράσκει τό τῆς ἁμαρτωλοῦ, ἀλλά τό οὐράνιον μύρον , καί ἐξ 'αὐτοῦ νοσφίζεται τά ἀργύρια · τρέχει πρός Ἰουδαίους , λέγει τοῖς παρανόμοις · τί μοι θέλετε δοῦναι ,κἀγώ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν· ὤ! φιλαργυρίας προδότου !!! εὔωνον ποιεῖται τήν πρᾶσιν · πρός τήν γνώμην τῶν ἀγοραζόντων τήν πραγματείαν τοῦ πωλουμένου ποιεῖται · οὐκ ἀκριβολογεῖται πρός τήν τιμήν , ἀλλ'ὡς δοῦλον φυγάδα ἀπεμπολεῖ· ἔθος γάρ τοῖς κλέπτουσι , ῥίπτειν τά τίμια · νῦν ἔβαλε τά ἅγια τοῖς κυσίν ὁ Μαθητής , ἡ γάρ λύσσα τῆς φιλαργυρίας , κατά τοῦ ἰδίου Δεσπότου , μαίνεσθαι ἐποίησεν αὐτόν · ἧς τήν πεῖραν φύγωμεν , κράζοντες· μακρόθυμε Κύριε , δόξα σοι .

Ὁ τρόπος σου δολιότητος γέμει , παράνομε Ἰούδα · νοσῶν γάρ φιλαργυρίαν , ἐκέρδισας μισανθρωπίαν · εἰ γάρ πλοῦτον ἠγάπας,τί τῶ περί πτωχείας , διδάσκοντι ἐφοίτας · εἰ δέ καί ἐφίλεις, τί ἐπώλεις τόν ἀτίμητον ; προδιδούς εἰς μιαιοφονίαν · φρῖξον ἥλιε , στέναξον ἡ γῆ , καί κλονουμένη βόησον · Ἀνεξίκακε , Κύριε , δόξα σοι .

Μηδείς ὦ πιστοί , τοῦ Δεσποτικοῦ δείπνου ἀμύητος· μηδείς ὅλως ὡς ὁ Ἰούδας , δολίως προσίτῳ τῇ τραπέζῃ ·ἐκεῖνος γάρ ψωμόν δεξάμενος , κατά τοῦ ἄρτου ἐχώρησε , σχήματι μέν ὡς μαθητής , πράγματι δέ παρὠν φονευτής· τοῖς μέν Ἰουδαίοις συναγαλλόμενος , τοῖς δέ ἀποστόλοις συναυλιζόμενος · μισῶν ἐφίλει , φιλῶν ἐπώλει , τόν ἐξαγοράσαντα ἡμᾶς τῆς κατάρας , τόν Θεόν καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης , συνδεόμενοι οἱ ἀπόστολοι , τῶ δεσπόζοντι τῶν ὅλων ἑαυτούς Χριστῷ ἀναθέμενοι , ὡραίους πόδας ἐξαπενίζοντο , εύαγγελιζόμενοι πᾶσι , εἰρήνην .

Μαθηταῖς ὑποδεικνύει ταπεινώσεως ὁ Δεσπότης τύπον , ὁ νεφέλαις δέ τόν πόλον περιβάλλων , ζώννυται λέντιον καί κάμπτει γόνυ, δούλων ἐκπλῦναι πόδας , οὗ ἐν τῇ χειρί , πνοή πάντων τῶν ὄντων .

Οἱ μαθηταί συγκλονίζονται ,

τά θεμέλια τῆς γῆς αἰσθόμενα τήν ἀδικίαν ταράσσονται ,

οἱ ἄνθρωποι μαίνονται ,

ὁ ποιμένας πατάσσεται ,

τά πρόβατα σκορπίζονται ,

οἱ ἐχθροί συνάγονται ,

κριτήριον ἄδικον στήνεται ,

τό δίκαιον θάπτεται·

τό ἄδικον θάλπεται ·

ἡ ἀξία χάνεται ,

ἡ ἀπαξία προβάλλεται ·

ἡ ἀγωνία κορυφοῦται ,

ἡ λογική ποδοπατεῖται ·

ὁ παράνομος Ἰούδας , τρέχει πρός τόν σκοπόν τῆς κάτω κλίσεως , στερούμενος τήν παροῦσαν καί τήν θείαν ζωήν ·

ὁ δέ Ἰησοῦς , οὐδέ ἀπειθεῖ , οὐδέ ἀντιλέγει , τόν νῶτον δίδει εἰς μάστιγας , τἀς σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα , τό πρόσωπον οὐχ ἀποστρέφεται ἀπό τῆς αἰσχύνης τῶν ἐμπτυσμάτων , καί ὡς πρόβατον ἐπί ἄγεται , καί ὡς ἀρνάκι πρός τό κείροντα τόν κουρεύοντα αὐτό, οὕτως ὁ ἰησους ἄφωνος ,οὕτως οὐχ ἀνοίγει τό στόμα αὐτοῦ , σιωπᾶ...ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα , ..

συνάγονται οἱ ἄρχοντες , διά κρίμα θανάτου ,

καί καταδικάζουν μέ ἀσχήμονα θάνατον .

αὐτά καί περισσότερα , πού θά εἴδομεν αὔριον ὐπομένει ὀ Κύριος διά τήν σωτηρίαν μας· ἡμεῖς ἄς ἀκολουθήσωμεν αύτόν , νά συμπάσχωμεν διά νά μᾶς συνδοξασει εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ,

καί ἄν ἀρνηθήκαμε , ἤ πέσαμε ὡς ὁ Πέτρος, τό χέρι τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπλωμένο , ὅπως εἰς τόν σταυρόν πού βλέπουμε καθ'ἑκάστην ὅπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, καί μᾶς περιμένει·

Ἔχουμε τή ἑτοίμην βοήθειαν τῶν εἰς ΕΚΕΙΝΗΝ ΕΚΕΙΝΗΝ

προστρεχόντων καί πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον , ἀκαταίσχυντον καί βεβαίαν ἐλπίδα τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου , Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων , τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ , τήν χορηγόν πάσης θεϊκῆς ἀγαθότητος , πρεσβεύουσαν ὑπέρ ἡμῶν , ὡς κεκτημένη Μητρικήν παῤῥησίαν .