Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΊ ΜΕΓΑΛῌ ΤΕΤΑΡΤῌ

 Τῇ Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Τετάρτῃ τῆς ἁλειψάσης τόν Κύριον μύρῳ  πόρνης γυναικός μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι  Πατέρες ἐθέσπισαν , ὄτι πρό τοῦ σωτηρίου Πάθους , μικρόν τοῦτο γέγονεν .

                                           Στίχοι .

 

           Γυνή βαλοῦσα σώματι Χριστοῦ μύρον , 

            τήν Νικοδήμου προὔλαβε σμυρνολόην .

 

   Πλησιάζουμε  πρός τό ἑκούσιον καί σωτήριον Πάθος , καί βλέπουμε καθαρότερον , ἐναργέστερον τήν ἀγάπην τοῦ σαρκωθέντος Κυρίου καί τήν ταυτοποιοῦμεν μέ τό ἰερό γεγονός πράξη , κίνηση  τοῦ Κυρίου και ἐφαρμόζεται ἄμεσα ὀ θεῖος λόγος του , λέξαντος :... ἀμήν , ἀμήν  λέγω ὑμῖν ὅπου ἄν κηρυχθῆ τό εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ  λαληθήσεται 

καί ὅ ἐποίησε αὕτη , εἰς μνημόσυνον αὐτῆς ....

 

  Εὑρισκομένου τοῦ Κυρίου εἰς Ἱεροσόλυμα, καί εἰς δεῖπνον  φιλοξενουμένου ὐπό τοῦ Σίμωνος τοῦ λεππροῦ ,δύο ἡμέρας πρό τοῦ νομικοῦ , ἑβραϊκοῦ Πάσχαα , προσῆλθε μία γυναῖκα μέχρι τότε ἁμαρτωλή ,γονατίσασα ἔσπασε κατά γῆς ἕνα δοχεῖον καί ἔχυσε ἐπί τῆς κεφαλῆς τοῦ Κυρίου τό πολύτιμο μῦρο πού εἶχε ἀγοράσει διά τόν σκοπόν αὐτόν·

 

κινήθηκε δέ ἡ γυνή αὐτή από τό συμπαθές τοῦ Κυρίου , καί τήν κοινωνία μέ ὅλους  τήν ὀποίαν ὁ Κύριος ἔδιδε , καθότι ἦλθε, ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός...ὄπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή , ἀλλά καί κυρίως ἀφοῦ εἶδε ὄτι εἰσῆλθεν εἰς τήν οἰκίαν Σίμωνος τοῦ λεπροῦ , καθώς ἀπηγορεύετο ἠ συναναστροφή μέ λεπρούς, ἀλλά ὀ Χριστός ἤλθεν καί ἔδωσε ἄλλη διάσταση εἰς τούς ἀνθρώπους, τήν ἀγάπη, ἠ ὁποία οὐδέποτε ἐκπίπτει καί πρός πάντας ἐκχέχυται ἐπί δικαίους καί ἀδίκους, ἁμαρτωλούς καί σώφρονας ·

 

ἐσκέφτετο ἡ γυνή ἐκείνη , ὅτι ὅπως δέχεται τόν λεπρόν στό σῶμα, οὕτως θά δεχθεῖ καί ἐμένα λεπρωθεῖσα στήν ψυχήν · ἔτσι ἐνῶ τό δεῖπνον ἦτο προχωρημένο καί ἡ φιλοξενία θερμή , προσῆλθε μέ ἀγωνία, ἀλλά χωρίς ἐντροπή ἀφοῦ ἦτο ἤδη μετανοημένη διά ὅσα μέχρι τότε εἶχε πράξει ζοῦσα μέσα στήν ἁμαρτία, καί δέν νοιαζόταν ἄν τήν σχολίαζαν ἤ ἄν τήν ἔκριναν , ἀλλά θεωροῦσε τήν εὐκαιρία αὐτήν ἀπό τήν θεία χάριν , διά νά ἀποπλύνει τόν βόρβορον τῶν πράξεών της · προσῆλθε , ἔχυσε τό πολύτιμο μῦρον , μέ τό ὁποῖο ἄλλοτε χρησιμοποιοῦσε σάν δόλωμα δια τήν ἁμαρτίαν , ἀλλά τώρα σάν ἐξιλαστήριον ἀμαρτίας , εἰς τήν κεφαλή τοῦ Κυρίου , ἀνακειμένου ἐπί τοῦ δείπνου ·

 

τί σημαίνει :«ἀνακειμένου;»·

ἔθος τῶν Ἰουδαίων κατά τό δεῖπνον καί ἄριστον ( δεῖπνον εἶναι τό βραδυνό φαγητό, γιαυτό καί ἔχωμε τήν προσευχή μετά τό δεῖπνο, ἤτοι τό ..ἀπόδειπνον , καί ἄριστον ἦτο τό μεσημεριανόν , μεσημβρινόν φαγητόν ) νά ἀκουμποῦν  τόν άριστερόν ἄγκωνα ἐπί καθίσματος , ἤ ἐπί εδάφους , καί ἐλάμβανον τήν τροφήν διά τῆς δεξιᾶς χειρός · ἔτσι λοιπόν , ἀνακειμένου τοῦ Ἰησοῦ , προσῆλθε γυνή , ὅπως λέγει τό ἱερόν Εὐαγγέλιον , καί κατά τήν ὑμνογραφίαν δυσώδης καί βεβορβορωμένη , καί ἔχυσε τό πολύτιμον μῦρον εἰς τήν Ἄχραντον κεφαλήν τοῦ Κυρίου , ἀφοῦ ..ξέπλεξε τά πλούσια μαλλιά της ἐσπόγγιζε μέ αὐτά τά Ἄχραντα πόδια του , χωρίς νά αἰσθάνεται ντροπήν διότι ζοῦσε τήν μετάνοιαν , τήν ἀνάπλασιν ἄνευ συντρίψεως, τήν ἀναγέννησιν , ἀδιαφοροῦσα διά τά σχόλια καί κρίσεις  τῶν παρευρισκομμένων , ὅπως ἄλλοτε ἀδιαφοροῦσε διά τίς κρίσεις τῶν ἀνθρώπων ὁσάκις συνελάμβανε εἰς τά δίκτυα τῆς ἁμαρτίας ,ψυχάς . 

 

  Ἡ κίνηση αὐτή ἐσκανδάλισε πολλούς καί τόν Σίμωνα , τόν οἰκοδεσπότην καί μερικούς παρευρισκομένους , λέγοντες εἰς ἑαυτούς, συλλογιζόμενοι :..διατί νά γίνει αὐτή ἡ ἀπώλεια, θα μποροῦσε νά πωληθεῖ τό πολύτιμο μῦρο αὐτό νά δοθεῖ στούς πτωχούς , ἀλλά ὁ Χριστός , διέκοψε τίς σκέψεις των λέγοντας τους νά μήν ἐμποδίσουν τήν γυναῖκα αὐτήν πού τώρα ξαναγεννιέται διά τῆ μετανοίας, μήν ἐμποδίσουν νά συνεχίσει τό ἔργο, την κίνηση, τήν πράξη της, τό σκεφτικό της,πού ἦτο ἔνθεον και πλῆρες  μετανοίας με ἀγάπη καί συναίσθηση ·

 

 διέκοψε , καί θεοπρεπῶς ἤλεξγε καί τόν Ἰούδα , ὁ ὁποῖος ἔβλεπε τό μῦρο καί τήν ..ἀπώλεια αὐτή καί ἐσκέπτετο ὅτι θα μποροῦσε νά τό μοιράσουν τό ἀντίτιμο στούς πτωχούς , καί τό ἔλεγε , ὄχι ὅτι ἐνδιεφέρετο γιά τούς πτωχούς, ἀλλά δίοτι ἤτο κλέπτης καί τό γλωσσόκομον εἶχε καί τά βαλλόμενα ἐβάσταζε , κατά τό εὐαγγέλιον , ἦτο , θά λέγαμε ὁ ...ταμίας τοῦ ἱεροῦ κοινοβίου τῶν Ἀποστόλων , καί θά μποροῦσε νά τά ...οἰκιοποιηθεῖ.... μέ λίγα λόγια ὁ Κύριος, διέκοψε ὄλους αὐτούς τούς ῥυθμούς, γνῶμες , κρίσεις, σκέψεις , ἐλέγχοντας καί διά τήν προδοσάιν ἄμεσα τόν μαθητήν του , ἀλλά : ...ὁ δέ παράνομος Ἰούδας , οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι · ἐξήγησε καί τούς δήλωσε , ὄτι προέλαβε μέ τήν κίνηση της ἠ μετανοημένη πλέον γυνή , τόν ἐνταφιασμόν του , προδηλώνοντας τό Πάθος καί τήν Ταφήν του , καί ὅτι σάν νά προετοίμαζε τά μῦρα γιά τόν ἐνταφιασμόν του· καί συνέχισε ὁ Κύριος, δείχνοντας τήν εἰλικρινή μετάνοια καί ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη τῆς γυναικός, λέγοντας, ὅτι :..ἀμήν , λέγω ὑμῖν ,...σᾶς λέγω ἀληθῶς , ὄτι ὄπου κηρυχθῆ τό εὐαγγέλιο μου σέ ὅλο τόν κόσμο, θά κηρύσσεται καί ἡ πράξη , ἡ κίνηση αύτή τῆς γυναικός, καί θά εἶναι σάν μνημόσυνό της · καί ὅπως πάντα προφητικός καί ἀληθής ὀ λόγος τοῦ Κυρίου , καί μνημονεύεται κάθε χρόνο στίς ἱερές ἀκολουθίες , καί εἶναι ἀφιερωμένη μία ἱερή ἡμέρα , ἡ παροῦσα στήν μνήμη καί ἐξαίσιο γεγονός αὐτῆς .

 

   Νά ὑπενθυμίσωμεν  , ὅτι τρεῖς γυναῖκες ἔβαλλον , ἔῤῥιψαν μύρο εἰς τόν Ἰησοῦν , πόδας καί κεφαλήν αὐτοῦ.

Ἡ μία ἦτο ἕνα ἔτος περίπου πρίν τό θεῖο Πάθος, καί ἡ γυνή αὐτή ἦτο ἁμαρτωλός·

Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ Μαρία ἀδελφή τοῦ Λαζάρου , ὅπως εἴδομεν εἰς τό Σάββατον τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου , ἡ ὁποῖα ἦτο καί εἶναι ἁγία καί μυροφόρος.

καί ἡ τρίτη , ἦτο δύο ἡμέρας πρίν τό πάσχα τό τελευταῖο τοῦ Ἰησοῦ , καί ἦτο ἁμαρτωλός καί μετενόησε .

 

τό μύρο ὅπως ἀναφέρει τό Εὐαγγέλιο τό εἶχε σέ ἀλάβαστρον τό ὁποῖο εἶναι πήλινο δοχεῖο καταλήγον σε λεπτή κυκλική ὁπή ἔξοδο σάν ..λαΐνι , καί ἦτο εἶδος πολυτελείας καί ἐξόχων προσώπων · τό δέ πολύτιμον μύρον , ὄπως ἀναφέρει τό ἱερό ἐὐαγγέλιο , ἦτο ὄτι καλύτερο διέθετε ἠ τότε κοινωνία , καί ἀπρόσιτο στού ἀνθρώπους, ἀλλά μόνο προνομιοῦχο τῶν ἐξόχων καί πλουσίων , καί μόνο γιά σπάνιες περιπτώσεις. }

ἀλλά ἡ σώφρων πόρνη  ἔνοιωθε τήν δυσωδίαν τῶν ἔργων της, προσέφερε τήν διάθεσή της καί ὅλο τόν ἑαυτόν της, μέ τήν προσφορά αὐτήν , καί ἠσθάνετο τήν εὐωδίαν τοῦ νοητοῦ μύρου , τοῦ ἀγίου πνεύματος, μέ τήν μετάνοιάν της, ἡ ὁποία ἦτο εἰλικρινέστατη, διό καί ο καρδιογνώστης, τήν ἐπαίνεσε καί ἐγράφη ἠ πράξις καί περίπτωση αὐτή εἰς τό βιβλίον τῆς ζωῆς .

 

   Δέν ἐσκέπτετο τήν γνώμην καί σχόλια περίγελο ἴσως τῶν ἀνθρώπων , ἀλλά ζητοῦσε τήν εὐαρέσκειαν  τοῦ Χριστοῦ, τοῦ   Θεανθρώπου, λέγουσα καθ'ἑαυτῇ ¨..δέξαι με μετανοοῦσα , ἥν οὐκ ἀπώσω ἁμαρτάνουσα .

 

   Ἦτο μία πράξη μετανοίας , ἀγάπης πρός τόν Σωτῆρα , καί ἦτο παρήγορο καί χαροποιό γιά τόν Χριστόν , καί δή τίς τελευταῖες μέρες, πρό τοῦ πάθους  , τοῦ Ἀπαθοῦς.

 

   Ἄς δοῦμε καί νά ἐντρυφήσωμε ὁλίγον καί ὁλίγα ἀπό τόν ὑμνολογικόν μας πλοῦτον τῆς ἱερᾶς αὐτῆς ἡμέρας .

 

   Συντελείας ὁ καιρός , ἐπιστρέψωμεν λοιπόν , Χριστός διδάσκει· ἤξει γάρ ἐν ῥιπῇ, ἤξει καί οὐ χρονιεῖ , κρῖναι τόν κόσμον αὐτοῦ.

 

   Ἡ τοῦ Σίμωνος σκηνή , τόν ἀχώρητον παντί , ἐχώρησέ σε Ἰησοῦ Βασιλεῦ , καί γυνἠ ἁμαρτωλός , μύρῳ σε ἤλειψεν 

 

   Εὐωδίας μυστικῆς πληρουμένη ἡ Γυνή , τῆς πρίν ἐῤῥύσθη δυσωδίας , Σωτήρ , τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν ·μύρον γάρ βρύεις ζωῆς .

 

   Ἐπουράνιος τροφή , τῶν πεινώντων ἡ ζωή , αὐτός ὑπάρχων ἑστιάθης Χριστέ , τοῖς ἀνθρώποις προδεικνύς , σήν συγκατάθεσιν .

 

   Ὤ !!! μακαρίων χειρῶν !!! ὤ !!! τριχῶν καί χειλέων , τῶν τῆς σώφρονος πόρνης ·αἷς ἐπέχεε Σωτήρ τό μῦρον πρός σούς πόδας , ἐκμασσομένη αὐτούς , πυκνῶς καταφιλοῦσα .

 

   Ἄρτος ὤν Ζωοποιός , εἰστιάθεις Ἰησοῦ , Σίμωνι Φαρισαίῳ , ἵνα πόρνη κερδίσῃ , τήν ἄπρατον σου χάριν , τοῦ μύρου τῇ κενώσει . 

 

    Χεῖρες ἐμοί ῥυπαραί , χείλη πόρνης ἐν εμοί , ἄναγνός μου ὁ βίος , ἐφθαρμένα τά μέλη , ἀλλ 'ἄνες μοι καί ἄφες , βοᾷ πόρνη τῷ Χριστῷ. 

 

   Ἀρωμάτων εὐπορῶ , ἀρετῶν δέ ἀπορῶ , ἅ ἔχω σοι προσάγω , δός αὐτός ἅπερ ἔχεις , καί ἄνες μοι καί ἄφες , βοᾶ πόρνη τῷ Χριστῷ .

 

   Μύρον παρ 'ἐμοί φθαρτόν , μύρον παρά σοί ζωῆς , μῦρον γάρ ὄνομά σου , κενωθέν τοῖς ἀξίοις , ἀλλά ἄνες μοι και ἄφες , βοᾶ πόρνη τῷ Χριστῷ .

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ ἡ ἐλπίς τῶν τιμώντων Σε ἀεί , μή παύσῃ δυσωποῦσα , τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα , ῥυσθῆναι με κινδύνων , καί παντοίων πειρασμῶν .

 

           Κοντάκιον , ἦχος  δ΄  Ὁ Ὑψωθείς ........

 

   Ὑπέρ τήν πόρνην Ἀγαθέ ἀνομήσας , δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα , ἀλλά σιγῇ δεόμενος , προσπίπτω σοι , πόθῳ ἀσπαζόμενος τούς ἀχράντους σου πόδας , ὅπως μοι τήν ἄφεσιν , ὡς Δεσπότης παράσχης , τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ , ἐκ τοῦ βορβόρου , τῶν ἔργων μου ῥῦσαι με .

 

   Ἡ πόρνη ἐν κλαυθμῷ , ἀνεβόα οἰκτίρμον , ἐκμάσσουσα θερμῶς , τούς ἀχράντους σου πόδας , θριξί τῆς κεφαλῆς αὐτῆς , καί ἐκ βάθους στενάζουσα · μή ἀπώσῃ με , μηδέ βδελύξῃ Θεέ μου , ἀλλά δέξαι με , μετανοοῦσαν καί σῷσον , ὡς μόνος φιλάνθρωπος .

 

   Σέ τόν τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ Υἱόν , πόρνη ἐπιγνοῦσα Θεόν ,ἔλεγεν ἐν κλαυθμῷ δυσωποῦσα , ὡς δακρύων ἄξια πράξασα· διάλυσον τό χρέος,ὡς κἀγώ τούς πλοκάμους , ἀγάπησον φιλοῦσαν τήν δικαίως μισουμένην · καί πλησίον τελωνῶν σε κηρύξω , εὐεργέτα φιλάνθρωπε.

 

   Τό πολύτιμον μύρον ἡ  πόρνη ἔμιξε μετά δακρύων καί ἐξέχεεν εἰς τούς Ἀχράντους πόδας σου καταφιλοῦσα ·ἐκείνην εὐθύς ἐδικαίωσας , ἡμῖν δέ συγχώρησιν δώρησαι , ὁ παθών ὑπέρ ἡμῶν , καί σῶσον ἡμᾶς .

 

   Ὅτε ἡ ἁμαρτωλός προσέφερε τό μύρον , τότε ὁ μαθητής συνεφώνει τοῖς παρανόμοις ·ἡ μέν ἔχαιρε κενοῦσα τό πολύτιμον , ὁ δέ ἔσπευδε πωλῆσαι τόν ἀτίμητον · αὕτη τόν Δεσπότην ἐπεγίνωσκε , οὗτος τοῦ Δεσπότου ἐχωρίζετο·αὕτη ἠλευθεροῦτο , καί ὁ Ἰούδας δοῦλος ἐγεγόνει τοῦ ἐχθροῦ·δεινόν ἡ ῤαθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια !!!!ἥν μοι δώρησαι Σωτήρ , ὁ παθών ὑπέρ ἡμῶν , καί σῶσον ἡμᾶς .

 

   Ὤ !!! τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος !!! ἐθεώρει τήν πόρνην φιλοῦσαν τά ἴχνη , καί ἐσκέπτετο δόλῳ τῆς προδοσίας τό φίλημα ·ἐκείνη τούς πλοκάμους διέλυσε , καί οὗτος τῷ θυμῷ ἐδεσμεῖτο , φέρων ἀντί μύρου , τήν δυσώδη κακίαν ·φθόνος γάρ οὐκ οἶδεν προτιμᾶν τό συμφέρον · ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος , !!! ἀφ 'ἧς ἡμᾶς ῥῦσαι , ὁ Θεός τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

  Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρτίᾳ ,εὗρε σε λιμένα σωτηρίας ,καί μύρον σύν δάκρυσι κενοῦσα σοι ἐβόα · ἴδε ὁ τῶν ἁμαρτανόντων τήν μετάνοιαν φέρων , ἀλλά Δέσποτα διάσωσόν με ἀκ τοῦ κλύδωνος τῆς ἁμαρτίας , διά τό μέγα σου ἔλεος .

 

   Ἤπλωσεν ἡ πόρνη , τάς τρίχας σοί τῷ Δεσπότῃ , ἤπλωσεν ὁ Ἰούδας, τάς χεῖρας τοῖς παρανόμοις · ἡ μέν λαβεῖν τήν ἄφεσιν,ὀ δέ λαβεῖν ἀργύρια ·διό σοι βοῶμεν , τῷ πραθέντι καί ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς , Κύριε δόξα σοι .

 

   Ἡ ἀπεγνωσμένη διά τόν βίον καί ἐπεγννωσμένη διά τόν τρόπον , τό μύρον βαστάζουσα , προσῆλθε σοι βοῶσα · μή με τήν πόρνην ἀποῤῥίψεις , ὁ τεχθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ · μή μου τά δάκρυα παρίδης , ἠ χαρά τῶν ἀγγέλων · ἀλλά δέξαι με μετανοοῦσα, ἥν οὐκ ἀπώσω ἁμαρτάνουσαν Κύριε , διά τό μέγα σου ἔλεος .

 

   Κύριε , ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή , τήν σήν αἰσθομένην θεότητα , μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν , ὁδυρομένη μύρα σοι πρό τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει · οἴμοι , λέγουσα , ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει , οἶστρος ἀκολασίας , ζοφώδης τε ἔρως τῆς ἁμαρτίας ·δέξαι μου τάς πηγάς τῶν δακρύων , ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσης τό ὕδωρ · κάμφθητί μοι πρός τούς στεναγμούς τῆς καρδίας , ὁ κλίνας τούς οὐρανούς , τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει · καταφιλήσω τούς ἀχράντους σου πόδας , ἀποσμήξω τούτους δέ πάλιν  , τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις ·ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τό δειλινόν , κρότον τοῖς ὠσίν ἠχηθεῖσα τῷ φόβῳ ἐκρύβη · ἁμαρτιῶν μου τά πλήθη , καί κριμάτων σου ἀβύσσους , τίς ἐξιγχνιάσει , ψυχοσῶστα Σωτήρ μου ;μή με τήν σήν δούλην παρίδης , ὁ ἀμέτρητον ἔχων τό ἔλεος .

 

  Ἐδῶ , χρειάζεται νά γίνει μία διευκρίνησις, διότι πολλάκις γίνεται σύγχυσις .τό θαυμάσιο, καί ὑπέροχο , καί ἀξεπέραστο , καί πνευματικότατο, καί κατανυκτικότατο, καί μετανοίας τροπάριο , τό ὁποῖο ψάλλεται δύο φορές, μία εἰς τό τέλος τοῦ ὄρθρου ὡς Δόξα...Καί νῦν ..ἀποστίχων , 

και ἄλλη μία φορά , εἰς τόν ἑσπερινόν τῆς ἡμέρας Μεγάλης Τετάρτης , πάλιν ὡς ...Δόξα...Καί νῦν ...ἑσπερίων , εἶναι ποίημα, τῆς ὑμνογράφου Κασσιανῆς τῆς ἐκκλησίας μας· οἱ πιστοί τό γνωρίζουν ὡς :...τροπάριον τῆς Κασσιανῆς , καί θεωροῦν παραπληροφοριακῶς , ὅτι αὐτή ἡ ἀμαρτωλή γυνή , ἦταν ἡ Κασσιανή · ὅμως , δέν γνωρίζουμε τό ὄνομα τῆς σώφρονος πόρνης, ἡ ὁποία τώρα εἶναι ἁγία εἰς τήν ἐκκλησία μας, καί μακάρι νά μπορούσαμε νά κτίζαμε ἕνα μικρό παρεκκλίσιον εἰς τιμήν καί μνήμην της ,να προστρέχουμε ὅλοι μας πού εἴμαστε ὐπεύθυνοι καἰ ὑπόχρεοι ἁμαρτιῶν ·γνωρίζουμε ὅμως τό ὄνομα τῆς ὑμνογράφου αὐτοῦ τοῦ ὐπερόχου ἰδιομέλου , λεγομένη Κασσιανή καί ἑορτάζει 7 Αύγούστου. ) 

 

Ἀλλ 'ὁ τῶ νοητῷ μύρῳ χρισθείς , Χριστέ ὁ Θεός , τῶν ἐπιῤῥύτων παθῶν ἐλευθέρωσον καί ἐλέησον ἡμᾶς , ὡς μόνος Ἅγιος καί φιλάνθρωπος , πρεσβείαις τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ .Ἀμήν . 

Γένοιτο.

εὐλογεῖτε.

  Επιστροφή στή Σελίδα Μ. ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - ΠΑΣΧΑ