ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

 

1.       Η κατά σάρκα Περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού∙ και μνήμη του εν αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου, αρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, του Μεγάλου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της Εορτής. ΄Ηχος ο αυτός. Του λίθου σφραγισθέντος

Μορφήν αναλλοιώτως ανθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ων κατ΄ουσίαν, πολιεύσπλαχνε Κύριε∙ και Νόμον εκλπηρών, περιτομήν θελήσει καταδέχη σαρκικήν, όπως παύσης τα σκιώδη, και περιέλης το κάλυμμα των παθών ημών. Δόξα τη αγαθότησι τη ση∙ δόξα τη ανεκφράστω Λόγε συγκαταβάσει σου.

Του Αγίου. ΄Ηχος α΄.

Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένην τον λόγον σου∙ δι΄ου θεοπρετώς εδογμάτισας, την φύσιν των όντων ετράνωσας, τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Εορτής. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Ο των όλων Κύριος, Περιτομήν υπομένει, και βροτών τα πταίσματα, ως αγαθός περιτέμνει∙ δίδωσι την σωτηρίαν σήμερον κόσμω. Χαίρει δε εν τοις υψίστοις και ο του Κτίστου, Ιεράρχης και φωσφόρος, ο θείος μύστης Χριστού Βασίλειος.

Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

΄Ωφθης βάσις άσειστος τη Εκκλησία, νέμων πάσιν άσυλον, την κυριότητα βροτοίς, επισφραγίζων τοις δόγμασιν, Ουρανοφάντορ Βασίλειε όσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Της Εορτής

Σάρκα οκταήμερος ως βροτός, ο των όλων Κτίστης, περιτέμνεται νομικώς, την εξ ακρασίας, ημών κακίαν τέμνων. Αυτού την αγαθότητα μεγαλύνωμεν.

 

2.  Προεόρτια των Θεοφανίων∙ και μνήμη του εν αγίοις Πατρός ημών Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Ετοιμάζου Ζαβουλών, και ευτρεπίζου Νεφθαλείμ. Ιορδάνη ποταμέ, στήθι υπόδεξαι σκιρτών, του βαπτισθήναι ερχόμενον τον Δεσπότην, Αγάλλου ο Αδάμ συν τη Προμήτορι∙ μη κρύπτετε εαυτούς, ως εν Παραδείσω το πριν∙ και γαρ γυμνούς ιδών υμάς επέφανεν, ίνα ενδύση την πρώτην στολήν. Χριστός εφάνη, την πάσιν κτίσιν, θέλων ανακαινίσαι.

Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Στολήν ενδυσάμενος, ιεραρχίας πιστώς, αμέμπτως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, Πατήρ ημών Σίλβεστρε∙ έχων γαρ πολιτεία, συνεκλπάμποντα λόγον, θαύμασιν εβεβαίους, ευσεβείας την δόξαν, δι΄ής ουρανίου δόξης, ώφθης συμμέτοχος.

΄Ετερον του Αγίου. Ήχος δ΄.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙  δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Σίλβεστρε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν τοις ρείθροις σήμερον, του Ιορδάνου, γεγονώς ο Κύριος, τω Ιωάννη εκβοά∙ Μη δειλιάσης βαπτίσαι με∙ σώσαι γαρ ήκω,  Αδάμ τον πρωτόπλαστον.

Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Εν ιερεύσιν ιερεύς ανεδείχθης, του Βασιλέως και Θεού θεοφόρε, των ασκτηών συνόμιλος γενόμενος∙ όθεν συναγάλλη νυν, τοις χοροίς των Αγγέλων, Πάτερ εφραινόμενος, εν τοις επουρανίοις∙  Σίλβεστρε Ρώμης ένδοξε ποιμήν, σώζε τους πόθω, τελούντας την μνήμην σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Προεόρτιον

΄Υδατι εκπλύναι την του Αδάμ, θέλων αμαρτίων ο ατρέπτως σάρκα λαβών, ήδη προς τα ρείθρα του Ιορδάνου ήκει. Αυτώ ούν υπαντήσωμεν εν φαιδρότητι.

Του Αγίου

Της ιεραρχίας σου την στολήν, τρόποις εναρέτοις, και θαυμάτων τη δωρεά, ευκλεώς ποικίλας, πεποικιλμένος έβης, Σίλβεστρε Ιεράρχα προς τα ουράνια.

΄Ετερον του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Εν ιερεύσιν ιερεύς ανεδείχθης, του βασιλέως και Θεού θεοφόρε, των ασκητών συνόμιλος γενόμενος∙ όθεν συναγάλλη νυν, τοις χοροίς των Αγγέλων, πάτερ ευφραινόμενος, εν τοις επουρανίοις∙ Σίλβεστρε Ρώμης ένδοξε ποιμήν, σώζε τους πόθω τελούντας την μνήμην σου.

 

3.  Προεόρτια των Θεοφανείων∙ και μνήμη του αγίου Προφήτου Μαλαχίου∙ και Γορδίου Μάρτυρος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Προεόρτιον του Προφήτου. ΄Ηχος  πλ. α .  Τον συνάναρχον Λόγον.

Αγγελώνυμον κλήσιν πλουτήσας ένδοξε, αγγελομίμητον βίον επολιτεύσω εν γή, Μαλαχία Προφητών το ακροθίνιον∙ όθεν Αγγέλους εσχηκώς, συλλαλούντας νοερώς, επλήσθης αύλου δόξης, και των μελλόντων την γνώσιν, διατυποίς προς φωτισμόν ημών.

΄Ετερον Προεόρτιον και του Αγίου. ΄Ηχος δ΄.

Ο Μάρτυς σου Κύριε εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσία, εκ του στου Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ.  Ταχύ προκατάλαβε

Τω ζήλω της πίστεως, πυρποληθείς την ψυχήν, αυτόκλητος  ώρμησας, εν τω σταδίω σοφέ, και χαίρων ηγώνισαι∙ όθεν τοις εξ αυχένος,  οχετοίς των αιμάτων, έσβεσας Αθλοφόρε, της κακίας την  φλόγα∙ διό σε ο Ζωοδότης, Γόρδιε εδόξασεν.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Προφητείας χάρισμα, πλουτών Προφήτα, του Χριστού προήγγειλας, την παρουσίαν εμφανώς, και το του κόσμου σωτήριον∙ ού τη ελλάμψει, ο κόσμος πεφώτισται.

Του Μάρτυρος.΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως

Οι σοι ιδρώτες, ένδοξε, την πάσαν γην κατήρδευσαν∙ και τοις τιμίοις σου αίμασι, Γόρδιε, τον κόσμον άπαντα εύφρανας∙ ταις ευχαίς σου, θεόφρον, σώσον πάντας τους πίστει σε αναμέλποντας και τιμώντας αξίως, πανεύφημε, ως πολύαθλον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Προφήτου

Θείας εμφανείας αγγελικής, κατηξιωμένος, ως τω βίω διαπρεπής, ώφθης προσημάντωρ, των ιερών κριμάτων, Προφήτα Μαλαχία Αγγέλων σύσκηνε.

Του Μάρτυρος

΄Ελιπες στρατείαν την υλικήν, και τή ουρανίω πανοπλία οχυρωθείς, τας αντικειμένας, καθείλες παρατάξεις, ως του Χριστού οπλίτης ένδοξε Γόρδιε.

 

4 .  Προεόρτια των Θεοφανείων∙ και σύναξις των αγίων Εβδομήκοντα Αποστόλων∙  και μνήμη του Οσίου Θεοστηρίκτου του εν Κουκούμω της Σικελίας ηγουμένου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Αποστόλων. ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, τω αμφιβλήστρω, εζωγρήσατε, εθνών αγέλας,. εβδομήκοντα Κυρίου Απόστολοι, προς ευσεβείας την θείαν επίγνωσιν, ως δεδεγμένοι την χάριν του Πνεύματος. Μύσται ένθεοι, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον των Αποστόλων. ΄Ηχος γ΄.

Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος  ο αυτός. Την ωραιότητα.

Κτίσις βασίλειος, Θεού γενόμενος, βίον κατάλληλον, τη κλήσει έσχηκας, ευαρεστήσας τω Θεώ, εν έργοις δικαιοσύνης∙ όθεν μονάζοντων σε, ποδηγέτην ανέδειξε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δεχθείς τους αγώνας σου.  Ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων∙ χαίροις Θεόκτιστε θεόφρον.

Κ ο ν τ ά κ ι  α

Των Αποστόλων. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Τους εβδομήκοντα σοφούς Αποστόλους, ως ευσεβείας γεωργούς θεηγόρους, χαρμονικώς αινέσωμεν ασμάτων ωδαίς∙ ούτοι γαρ της πίστεως, τον σωτήριον λόγον, κόσμω εγκατέσπειραν, ως Χριστού οικονόμοι∙και νυν απαύστως νέμουσιν ημίν, των επταισμένων θεόθεν την άφεσιν.

΄Ετερον των Αποστόλων. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Χριστού Μαθητών, χορόν των Εβδομήκοντα, ενθέως πιστοί, υμνήσωμεν σήμερον, και πανηγυρήσωμεν∙ δ΄αυτών γαρ πάντες εμάθομεν, Τριάδα σέβειν αμέριστον∙ υπάρχουσι γαρ λύχνοι θείας πίστεως.

Του Οσίου. ΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον

Εκ Δυσμών ως ήλιος, εξανατείλας, μυστικώς κατηύγασας, την Εκκλησίαν του Χριστού, ασκητικαίς σου φαιδρότησι, Πάτερ παμμάκαρ, Θεόκτιστε ΄Οσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Αποστόλων

Εβδομηκοντάριθμος και σεπτός, δήμος Αποστόλων, τον της πίστεως θησαυρόν, τοις εν απιστία, διέδωκαν πλουσίως∙ υμνήσωμεν την τούτων θείαν συνέλευσιν.

Του Οσίου

Φοίνιξ εναρέτου ώφθης ζωής, θάλλων διεξόδους, σων ιδρώτων των ευαγών∙ όθεν διατρέφεις, καρποίς σου αθανάτοις, ημών τας διανοίας Πάτερ Θεόκτιστε.

 

5.  Προεόρτια των Θεοφανείων∙  και μνήμη των αγίων Μαρτύρων Θεοπέμπτου και Θεωνά  και της Οσίας Συγκλητικής.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Απεστρέφετο ποτέ, ο Ιορδάνης ποταμός, τη μηλωτή Ελισσαιέ, αναληφθέντος Ηλιού, και διηρείτο τα ύδατα ένθεν και ένθεν∙ και γέγονεν αυτώ, ξηρά οδός η υγρά, εις τύπον αληθώς του βαπτίσματος, δι΄ού ημείς την ρέουσαν, του βίου διαπερώμεν διάβασιν. Χριστός εφάνη, εν Ιορδάνη, αγιάσαι τα ύδατα.

Των  Μαρτύρων . ΄Ηχος δ.  Ο υψηθείς εν τω Σταυρώ.

Ιερωσύνης τη στολή διαπρέπων, αθλητικώς τον δυσμενή ετροπώσω, ως Ιεράρχης ένθεος Θεόπεμπτε∙ όθεν προς επίγνωσιν, αληθείας προσάγεις, Θεωνά τον ένδοξον, προσελθόντα Κυρίω∙ μεθ΄ου δυσώπει πάντοτε σοφέ, υπέρ των πίστει τιμώντων τους άθλους σου.

Της Οσίας.΄Ηχος ο αυτός. Ταχύ προκατάλαβε.

Σοφία και χάριτι, κεκοσμημένη σεμνή, ακλόνητος έμεινας, ως ο Ιώβ ο κλεινός, εχθρού επιθέσεσιν∙ όθεν Συγκλητική σε, η ουράνια δόξα, δέδεκται μετά τέλος, ως παρθένον φρονίμην∙ εν ή των μεμνημένων σου, αεί μνημόνευε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος β. Τους ασφαλείς

Ως ιερεύς των απορρήτων όσιος, και λειτουργός θεοειδής της χάριτος, μαρτυρίου τοις παλαίσμασι, μυσταγωγείς προς πίστιν ένθεον, Θεόπεμπτε τον Θεωνά τον ένδοξον, μεθ’ ου εν τω σταδίω ανεκραύγαζες∙ Χριστός των Μαρτύρων το εδραίωμα.

Της Οσίας. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Αρετών εκλάμψασα, τοις ουρανίαις ακτίσιν, ως λαμπάς αείφωτος, Συγκλητική θεοφόρε, ήμβλυνας, του παλαμναίου εχθρού τα κέντρα, ίθυνας, προς τον νυμφώνα της άνω δόξης, δήμον άγιον παρθένων, μεθ΄ων δυσώπει, ελεηθήναι ημάς.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Προεόρτιον

Τέρπου Ιορδάνης ο ποταμός, επί σοί γαρ ήλθε, βαπτισθήναι ο Λυτρωτής∙ δέχου Ιωάννη, ο φίλος τον νυμφίον, τον Πνεύματι Αγίω, κόσμον καθαίροντα.

Των Μαρτύρων

Αίγλη διαλάμπων αθλητική, Θεόπεμπτε μάκαρ, κατεφώτισας προς ζωήν, Θεωνάν τον θείον, θαυμάτων ενεργεία, μεθ΄ού και συναθλήσς, ημών μνημόνευε.

Της Οσίας

Χαίροις των παρθένων η καλλονή, και Ιώβ του θείου, εκμαγείον εν πειρασμοίς∙ χαίροις ουρανίου, συγκλήτου κληρονόμε, Συγκλητική θεόφρον, Πνεύματος όργανον.

 

6.  Τα ΄Αγια Θεοφάνεια  του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος α΄.

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις∙ του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα∙ και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές, Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός, και τον κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

΄Ετερον. Από γ΄ Ωδής. Η Υπακοή. ΄Ηχος πλ.β.

΄Οτε τη επιφανεία σου εφώτισας τα σύμπαντα, τότε η αλμυρά της απιστίας θάλασσα έφυγε, και ο Ιορδάνης κάτω ρέων εστράφη, προς ουρανόν ανυψών ημάς∙ αλλά τω ύψει των θείων εντολών σου, συντήρησον Χριστέ ο Θεός, πρεσβείαις της Θεοτόκου, και  ελέησον ημάς.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Αφ΄έκτης. ΄Ηχος δ΄. Αυτόμελον

Επεφάνης σήμερον, τη οικουμένη, και το φώς σου Κύριε, εσημειώθη εφ΄ημάς, εν επιγνώσει υμνούντας σε∙ ΄Ηλθες, εφάνης το Φως το απρόσιτον

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Αφεσιν πηγάζων τοις εξ Αδάμ, ο της αφθαρσίας, ανεξάντλητος ποταμός, εν τω Ιορδάνη, βαπτίζεται θελήσει∙ αντλήσωμεν ουν πάντες ύδωρ σωτήριον.

 

7.  Η σύναξις του τιμίου ενδόξου προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

Του Προδρόμου. ΄Ηχος β΄.

Μνήμη δικαίου μετ΄εγκωμίων∙ σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε∙  ανεδείχθης γαρ όντως και προφητών σεβασμιώτερος∙  ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον.΄Οθεν της αληθείας υπεράθλησας, χαίρων ευηγγελίσω, και τοις εν άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν τον μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.β΄. Αυτόμελον

Την σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικώς ο Ιορδάνης, τρόμω υπεστρέφετο∙ την πνευματικήν δε λειτουργίαν εκπληρών ο Ιωάννης, φόβω υπεστέλλετο∙  των Αγγέλων αι τάξεις εξεπλήττοντο ορώσαι σε εν ρείθροις σαρκί βαπτιζόμενον∙  και  πάντες οι εν τω σκότει κατηυγάζοντο, ανυμνούντες σε τον φανέντα, και φωτίσαντα τα πάντα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χειρί σου βαπτίσας ώ Βαπτιστά, τον δια θαλάσσης, αγαγόντα τον Ισραήλ, Προφητών απάντων, υπέρτερος εδείχθης∙ διό ανευφημούμεν την θείαν χάριν σου.

 

8.  Της Οσίας μητρός ημών Δομνίκης∙  και του Οσίου πατρός ημών Γεωργίου του Χοζεβίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της Οσίας. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Αγάπη τη κρείττονι, καταυγασθείσα τον νουν, ασκήσει εξέλαμψας, ώσπερ λαμπάς φαεινή, Δομνίκα πανεύφημε∙ όθεν μοναζουσών σε, οδηγόν φωτοφόρον, έδειξεν ο Δεσπότης, δια βίου και λόγου∙ ώ πρέσβευε θεοφόρε, σώζεσθαι άπαντας.

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ.α. Τον συνάναρχον Λόγον.

Γεωργήσας τον Λόγον Πάτερ της χάριτος, δικαιοσύνης εδρέψω καρποφορίαν λαμπράν, ως την ένθεον ζωήν αιρετισάμενος∙ όθεν της δόξης κοινωνός, ανεδείχθης του Χριστού, Γεώργιε θεοφόρε. Ω και πρεσβεύεις απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Οσίας. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Χορείαν ευκλεή, σεμνότατων παρθένων, δι΄έργων ιερών, και σοφών διδαγμάτων, ενθέως οδήγησας, προς παστάδα ακήρατον, ένθα πέφυκε, ζωής το ξύλον Δομνίκα∙ δι΄ού ζώωσον, την νεκρωθείσαν ψυχήν μου, Οσία θεόληπτε.

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως γεωργόν των νοητών φυτών πανάριστον, και των Αγγέλων μιμητήν και ισοστάσιον, ανυμνούμε σε οι παίδές σου θεοφόρε. Αλλ΄ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, από πάσης απολύτρωσαι κακώσεως ∙  Τους βοώντας σοι, χαίροις Πάτερ Γεώργιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Οσίας

Χαίροις ώ Δομνίκα πανευκλεής∙ σύ γαρ τον Δεσπότην, αγαπήσασα εκ ψυχής, ίχνεσι τοις τούτου, ώσπερ αμνάς τιμία, αμέμπτως επορεύθης διό δεδόξασαι.

Του Οσίου

Τον Σταυρόν  ως άροτρον εσχηκώς, σεαυτόν οσίως, εγεώργησας τω Θεώ∙ όθεν την ψυχήν μου, Γεώργιε παμμάκαρ, ηθών τη γεωργία ήδη νεούργησον.

 

9.  Του αγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Μυηθείς ουρανόθεν ευσεβείας την έλλαμψιν, ώφθης στρατιώτης γενναίος, του Σωτήρος Πολύευκτε∙ και ξίφει εκτμηθείς την κεφαλήν, μαρτύρων ηριθμήθης τοις χοροίς, μεθ΄ών πρέσβευε θεόφρον δια παντός, υπέρ των εκβοώντων σοι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω δια σού, πάσι τα κρείττονα.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ο μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙  έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙  έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσιαιες Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Επεφάνης σήμερον

Του Σωτήρος κλίναντος, εν Ιορδάνη, κεφαλήν εθλάσθησαν, αι των δρακόντων κεφαλαί∙  του Πολυεύκτου η κάρα δε, αποτμηθείσα, τον δόλιον ήσχυνεν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Πολύευκτον χάριν επιποθών, πολύευκτον πίστιν, προσελάβου ως νουνεχής∙ όθεν πολυεύκτου, τρυφής κατηξιώθης, Πολύευκτε τρισμάκαρ, αθλήσας άριστα.

 

10.  Του εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης και του Οσίου Δομετιανού, επισκόπου Μελιτηνής.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Αγίων. ΄Ηχος δ΄.

Ο Θεός των Πατέρων ημών ο ποιών αεί μεθ΄ημών κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ΄ημών∙  αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Του Αγίου Γρηγορίου . Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Θείαν γρήγορσιν, ενδεδειγμένος, στόμα σύντονον, της ευσέβειας, ανεδείχθης Ιεράρχα Γρηγόριε∙ τη γαρ σοφία των θείων δογμάτων σου, της Εκκλησίας ευφραίνεις το πλήρωμα. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Αγίου Γρηγορίου . Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Του Αγίου Πνεύματος, γεγενημένος δοχείον, εν τω ύψει έλαμψας, της του Χριστού Εκκλησίας∙ χάριτι, ιερωσύνης γαρ διαπρέπων, άπασι, δι΄αρετήν αιδέσιμος ώφθης, Δομετιανέ τρισμάκαρ, Αρχιερέων το εγκαλλώπισμα.

Του  Οσίου Δομετιανού. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως καθαρός και φωτισμού θείου πλήρης, την του ποιμαίνειν επιστεύθης φροντίδα, τους άρνας Πάτερ ΄Οσιε Χριστού του Θεού∙ όθεν δι΄ασκήσεως, και ποικίλων θαυμάτων, της ιεραρχίας σου, την χλαμύδα κοσμήσας, της Εκκλησίας Δομετιανέ, ώφθης κοσμήτωρ, αυτής προϊστάμενος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Του αγίου Γρηγορίου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις ακοίμητον

Της Εκκλησίας ο ένθεος ιεράρψης, και της σφίας σεβάσμιος υμνογράφος, Νύσσης ο γρήγορος νους Γρηγόριος, συν Αγγέλοις χορεύων, και εντρυφών τω θείω φωτί, πρεσβεύει απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου Γρηγορίου

Χαίροις της σοφίας ο θησαυρός, και της Εκκλησίας, θεορρήμων υφηγητής∙ χαίροις θεοφθόγγων, δογμάτων η κιθάρα, Γρηγόριε παμμάκαρ Νύσσης ο Πρόεδρος.

Του Αγίου Δομετιανού

Ελάμψας ως άστρον περιφανές, ταις των πανολβίων, αρετών σου μαρμαρυγαίς, και την Εκκλησίαν, ακραιφνώς πυρσεύεις, ώ Δομετιανέ σε αεί γεραίρουσαν.

 

11.  Του Οσίου πατρός ημών Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον

Αρεταίς θεοσδότοις εκλάμψας ΄Οσιε, μοναστικής πολιτείας ώφθης λαμπρός χαρακτήρ, και φωστήρ θεοειδής Πάτερ και έξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, των Αγγέλων μιμητά, θεράπων ό της Τριάδος, ΄Ην εκδυσώπει απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον.  ΄Ηχος πλ.δ.

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙  και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙  και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασιν, ΄Οσιε Θεοδόσιε πατήρ ημών∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Αφ΄έκτης. Κοντάκιον του Αγίου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω

Πεφυτευμένος εν αυλαίς ταις του Κυρίου σου, τας φανοτάτας αρετάς τερπνώς εξήνθησας, και επλήθυνας τα τέκνα σου εν ερήμω, των δακρύων σου τοις όμβροις αρδευόμενα, αγελάρχα του Θεού θείων επαύλεων∙ όθεν κράζομεν∙ Χαίροις πάτερ Θεοδόσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Δόσιν θεοδώρητον ειληφώς, δόσεσιν οσίαις, τας χορείαις των μοναστών, ιερώς ρυθμίσας, δοτούς Θεώ προσήξας, τους σοί εφεπομένους ώ Θεοδόσιε.

 

12.  Της αγίας  Μάρτυρος Τατιανής .

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ. Ταχύ προκατάλαβε

Ισχύι της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού του Θεού, Τατιανή ένδοξε∙ πάσας γαρ τας ιδέας, των δεινών ενεγκούσα, ήσχυνας τον Βελίαρ, τη ατρέπτω σου στάσει∙ εξ ού της κακοτροπίας, πάντας απάλλαξον.

Κ ο ν τ ά κ ι ο  ν

΄Ηχος β. Τα άνω ζητών

Παρθένος σεμνή, και μάρτυς απερίτρεπτος, εδείχθης σαφώς, Τατιανή θεόνυμφε∙ Χριστόν γαρ ποθήσασα, δι΄αγώνων τούτον εδόξασας. ΄Ον δυσώπει σώσαι ημάς, παθών αδοξίας, και παντοίων δεινών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ιερών αιμάτων σου ταις βαφαίς, βάψασα χιτώνα, αφθαρσίας πορφυραυγή, ώ και στολισθείσα, Τατιανή θεόφρον, προς φως αθανασίας χαίρουσα έδραμες.

 

13.  Των αγίων Μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου∙ και Μάξιμου του Καυσοκαλύβη Οσίου. (Σήμερον συμψάλλεται και η των  Οσίων Αββάδων ακολουθία δια την της εορτής απόδοσιν αύριον)

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.

Δυάς ένθεος, ομολογούντες, την υπέθεον, πιστώς Τριάδα, ανεδείχθητε πανεύφημοι μάρτυρες, ο ευκλεής και αήττητος ΄Ερμυλος, και ο στερρός και θεόφρων Στρατόνικος. Αλλ΄ως σύμφυτοι, εν δόξη τη υπέρ έννοιαν, αιτήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικαισίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Του Οσίου Μαξίμου. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Μητρικής εν νηδύος ΄Οσιε Μάξιμε, εκλογής ως δοχείον ανατιθείς τω Θεώ, του θείου γνόφου, ως Μωσής κατηξίωσαι, και τα πόρρω προοράν κατά τον μέγαν Σαμουήλ, του ΄Αθω το θείον θαύμα, της Θεοτόκου ο λάτρης. ΄Η και πρεσβεύεις Πάτερ υπέρ ημών.

Των Οσίων Αββάδων. Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως αγιόλεκτος του Λόγου χορεία, εν τω Σινά και Ραϊθώ οι Αββάδες, αγγελικώς ηρίστευσαν αγώσιν ιεροίς∙ ιδρώσι γαρ ασκήσεως, των αιμάτων τους όμβρους, μυστικώς κεράσαντες, χαρισμάτων κρατήρα, πνευματικώς προτίθενται ημίν, εξ ού τρυφώντες, αυτούς μακαρίσωμεν.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Αγώνων τω βυθώ, τον εχθόν τον διώκτην, ποντίσαντες στερρώς, ΄Αθλοφόροι γενναίοι, το τέλος εδέξασθε, ποταμίοις εν ρεύμασι, και ιθύνθητε, προς αφθαρσίας το ύδωρ, θείε ΄Ερμυλε, συν τω κλεινώ Στρατονίκω, Χριστόν μεγαλύνοντες.

Του Οσίου ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως υψηλών θεωριών φιλοθεάμονα , και προσευχής της νοεράς εργάτην δόκιμον, ανυμνούμεν σε οι παίδες σου θεόφορε. Αλλ΄ως μύστης των ενθέων αναβάσεων, καθοδήγησον ημάς προς βίον κρείττονα, τους βοώντας σοι, χαίροις ΄Οσιε Μάξιμε.

Των Οσίων Αββάδων.΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Εκ της κοσμικής, συγχύσεως εφύγατε, και προς γαληνήν κατάστασιν μετέστητε, μαρτυρίου αίματι, και ασκήσεως πόνοις στεφόμενοι∙ όθεν και ανεδείχθητε, Μαρτύρων και Οσίων ομόσκηνοι

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των  Αγίων Μαρτύρων

Γνώμη ομοψύχω και σταθερά, ΄Ερμυλος ο θείος, και Στρατόνικος ο κλεινός, του Χριστού το πάθος, δοξάσαντες δι΄άθλων, της αειζώου δόξης κατηξιώθησαν.

Του Οσίου

Αίγλη απροσίτω καταστραφθείς, τη επιφανεία, της Παρθένου τε και Αγνής, ώφθης υψιβάμων, μετά σαρκός πολεύων, τα υπέρ νουν και λόγον ΄Οσιε Μάξιμε.

Των Οσίων Αββάδων

Χαίροις πανοσία παρεμβολή, Ραϊθώ πολίται, και Σιναίου οι οικισταί∙ χαίρετε οι πόνοις, αθλητικοίς στεφθέντες, βαρβαρικής μανίας θύματα άμωμα.

 

14. Των Οσίων Πατέρων ημών των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων Αββάδων

        (Σήμερον αποδίδεται η Εορτή των Θεοφανείων).

 

15.  Των Οσίων πατέρων ημών Παύλου και Θηβαίου και Ιωάννου του Καλυβίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Οσίου Παύλου. ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Θείου Πνεύματος, τη επινεύσει, πρώτος ώκησας, εν τη ερήμω, Ηλιού τον ζηλωτήν μιμησάμενος∙ και δι΄ορνέου τραφείς ως ισάγγελος, υπ’ Αντωνίου τω κόσμω εγνώρισαι∙ Παύλε ΄Οσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Οσίου Ιωάννου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Εκ βρέφους τον Κύριον, επιποθήσας θερμώς, τον κόσμον κατέλιπες, και τα εν κόσμω τερπνά, και ήσκησας άριστα∙  έπηξας την καλύβην, προ πυλών σων γονέων∙  έθραυσας των δαιμόνων, τας ενέδρας παμμάκαρ∙  διό σε Ιωάννη Χριστός αξίως δόξασεν.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Οσίου Παύλου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Τον φωστήρα άπαντες τον εν τω ύψει, αρετών εκλάψαντα, ανευφημήσωμεν πιστοί, Παύλον τον θείον κραυγάζοντες∙  Συ των οσίων, Χριστέ αγαλλίαμα.

Του Οσίου Ιωάννου. Από ωδής. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Ποθήσας σοφέ, πτωχείαν χριστομίμητον, γονέων των σών, τον πλούτον εγκατέλιπες∙  και το Ευαγγέλιον εν χερσί σου κρατών ηκολούθησας, Ιωάννη Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Οσίου Παύλου

Χαίροις των Οσίων η απαρχή∙ χαίροις της ερήμου, πρωτοπόρος και οικιστής, Παύλε θεοφόρε, Αγγέλων συμπολίτα, μεθ΄ών εξευμενίζου ημίν τον εύσπλαχνον.

Του Οσίου Ιωάννου

Πλούτον απανθούντα καταλιπών, εν πτωχεία πλούτω πλούτος ώφθης πνευματικός∙ και αντί καλύβης, φωτοφανή παστάδα, ο Λόγος Ιωάννη λαμπρώς σοι δέδωκεν.

 

16.  Η προσκύνησις της τιμίας αλύσεως του  αγίου και πανευφήμου Αποστόλου Παύλου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος δ΄.

Την Ρώμην μη λιπών, προς ημάς επεδήμησας, δι΄ων εφόρεσας τιμίων αλύσεων, των Αποστόλων πρωτόθρονε∙  ας εν πίστει προσκυνούντες δεόμεθα, ταις προς Θεόν πρεσβείες σου, δώρησαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών.

Η πέτρα Χριστός, την πέτραν της πίστεως, δοξάζει φαιδρώς, των μαθητών τον πρωτόθρονον∙ συγκαλεί γαρ άπαντας, εορτάσαι Πέτρου τα θαύματα, της τιμίας αλύσεως∙  και νέμει πταισμάτων την συγχώρησιν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Σύνδησον αγάπη ειλικρινεί, Πέτρε κορυφαίε, ο φιλήσας Χριστόν θερμώς, τους την άλυσίν σου, σεμνώς ασπαζομένους, Απόστολε θεόπτα και σε δοξάζοντας.

 

17. Του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου∙ και του αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου, του εξ Ιωαννίνων

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄.

Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος,  Πάτερ Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής, και την οικουμένην εστήρηξας ευχαίς σου∙  διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον

Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστού Γεώργιον, Ιωαννίνων το κλέος και πολιούχον λαμπρόν, εν ωδαίς πνευματικαίς ανευφημίσωμεν∙ ότι ενήθλησε στερρώς, και κατήνεγκεν εχθρόν, του Πνεύματος τη δυνάμει. Και νυν απαύστως πρεσβεύει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Οσίου Αντωνίου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Τους βιωτικούς θορύβους απωσάμενος, ησυχαστικώς τον βίον εξετέλεσας, τον Βαπτιστήν μιμούμενος, κατά πάντα τρόπον οσιώτατε∙ συν αυτώ ουν σε γεραίρομεν, Πατέρων πάτερ, Αντώνιε.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον

Ευκλεώς αγάλλεται, μεγαλαυχούσα, τη σεπτή αθλήσει σου, δι΄ής η πόλις θησαυρόν, Ιωαννίνων εκτήσατο, των ιερών σου, λειψάνων Γεώργιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Οσίου

Χαίροις των Οσίων ο αρχηγός, και της ισαγγέλου, πολιτείας καθηγητής∙ χαίροις της ερήμου στυλοειδής νεφέλη, Αντώνιε παμάκαρ Πατέρων καύχημα.

Του Μάρτυρος

Χαίροις της Ηπείρου θείος πυρσός, και Ιωαννίνων, αντιλήπτωρ και αρωγός∙ χαίροις των θαυμάτων, ακένωτος χειράρρους, Γεώργιε παμμάκαρ Μαρτύρων σύμμορφε.

 

18.  Των αν εγίοις Πατέρων ημών και μεγάλων αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας, Αθανασίου και Κυρίλλου .

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Ηχος γ΄.  Την ωραιότητα.

Ως βρύσις δίκρουνος, λαμπρώς βλαστάνετε, δογμάτων πέλαγος, πάσι τοις πέρασιν, Ιεραρχών η ξυνωρίς, εκφάντορες των αρρήτων, Πάτερ Αθανάσιε, της Τριάδος το όργανον, και θεόφρων Κύριλλε, Θεοτόκου ο πρόμαχος, σοφίας ουρανίου κρατήρες, πάσι ζωής κιρνώντες πόμα.

΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

΄Εργοις λάμψαντες ορθοδοξίας, πάσαν σβέσαντες κακοδοξίαν, νικηταί τροπαιοφόροι γεγόνατε∙  τη ευσεβεία τα πάντα πλουτήσαντες, την Εκκλησίαν μεγάλως κοσμήσαντες, αξίως εύρατε Χριστόν τον Θεόν ευχαίς  υμών, δωρούμενον πάσι το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης  σήμερον

Ιεράρχαι μέγιστοι της ευσεβείας, και γενναίοι πρόμαχοι, της Εκκλησίας του Χριστού, πάντας φρουρείτε τους μέλποντας∙  Σώσον οικτίρμον, τους πίστει τιμώντας σε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ανθραξ Αθανάσιος νοητός, ώφθη καταφλέγων, την Αρείου ύλην σαθράν∙ κύρος δε δογμάτων, ο Κύριλλος παρέχει, ελέγχων Νεστορίου την αθεότητα.

 

19. Του Οσίου πατρός ημών Μακαρίου Αιγυπτίου∙ και του εν αγίοις Πατρός ημών Aρσενίου μητροπολίτου Κερκύρας∙ και του εν αγίοις Πατρός ημών Μάρκου μητροπολíτου Εφέσου του Ευγενικού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Οσίων. ΄Ηχος α΄ . Της ερήμου πολίτης.

Ζωής της μακαρίας φερωνύμως ετύχετε, ως πολιτευθέντες οσίως, θεοφόροι Μακάριοι∙ εν νόμω γαρ τω θείω ευσεβώς, ιθύναντες τας τρίβους της ψυχής, θείας δόξης ανεδείχθητε κοινωνοί, σώζοντες τους κραυγάζοντας∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα υμάς στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄υμών, πάσιν ιάματα.

Του  Οσίου Μακαρίου.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν τω οίκω Κύριος, της εγκρατείας, αληθώς σε έθετο, ώσπερ αστέρα απλανή, φωταγωγούντα τα πέρατα, πάτερ πατέρων, Μακάριε όσιε

΄Ετερον του Οσίου Μακαρίου. ΄Ηχος α΄.

Της ερήμου πολίητ ςκαι εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Μακάριε∙  νηστεία, αγρυπνμεία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεπαρεύσεις τους νοσούντας, και τας ψυχάς τω πίστει προστρεχόντων σοι Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Του Αγίου Αρσενίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Σοφίας τας χάριτας, καρποφορήσας πιστώς, ποιμήν ιερώτατος, της Εκκλησίας Χριστού, εδείχθης Αρσένιε∙΄οθεν εν τη Κερκύρα, ευκλεώς διαπρέψας, ίθυνας τον λαόν σου, προς νομάς αληθείας. Και νύν ταις σαίς ικεσίαις, σώζε τους δούλους σου.

Του Αγίου Μάρκου. ΄Ηχος γ΄.

Θείας πίστεως ομολογία, μέγαν εύρατο η Εκκλησία, ζηλωτήν σε θείε Μάρκε πανεύφημε, υπερμαχούντα πατρώου φρονήματος, και καθαιρούντα του σκότους υψώματα. ΄Οθεν άφεσιν Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν τοις σε γεραίρουσι.

΄Ετερον του Αγίου Μάρκου.΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.

Πανοπλίαν άμαχον ενδεδυμένος θεόφρον, την οφρύν κατέσπασας, τη δυτικής ανταρσίας, όργανον του παρακλήτου γεγενημένος, πρόμαχος ορδοθοξίας προβεβλημένος∙  δια τούτο σοι βοώμεν∙  Χαίροις ώ Μάρκε, ορθοδόξων καύχημα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Του Αγίου Αρσενίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ιεράρχης ΄Οσιος, Πάτερ εδείχθης, επί γης ως άγγελος, ιεραυτεύσας αληθώς, τω εν υψίστοις Αρσένιε∙ ΄Ον εκδησώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Οσίων

Χαίροις της Αιγύπτου γόνος σεπτός, Μακάριε Πάτερ, των Οσίων η καλλονή. Χαίροις θεοφόρε, Μακάριε παμμάκαρ, Αλεξανδρείας κλέος, και θείον βλάστημα.

Του Αγίου Αρσενίου

Χάριτι τη θεία ανατραφείς, ηύξησαι εις μέτρον, ηλικίας πνευματικής, και ιεραρχίας, εκλάμψας ταις ακτίσιν, Αρσένιε Κερκύρας, φωστήρ γεγένησαι.

Του Αγίου Μάρκου

Της Ορθοδοξίας ταις αστραπαίς, λάμψας εν τη Δύσει, εξεθάμβησας εμφανώς, Δυτικών τας όψεις, τους όρους των Πατέρων, ώ Μάρκε ρητορεύων, πυρίνη γλώττη σου.

20.  Toυ Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Ευθυμίου του Μεγάλου, καθηγητού της ερήμου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος δ΄.

Ευφραίνου έρημος, η ου τίκτουσα, ευθύμησον ή ουκ ωδίνουσα∙ ότι επλήθυνέ σοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών των του Πνεύματος, ευσεβεία φυτεύσας, εγκρατεία εκθρέψας, εις αρετών τελειότητα. Ταις αυτού ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως

Εν τη σεπτή γεννήσει σου, χαράν η κρίσις εύρατο∙  και εν τη θεία μνήμη σου ΄Οσιε, την ευθυμίαν έλαβε των πολλών σου θαυμάτων∙ εξ ων παράσχου πλουσίως ταις ψυχαίς ημών, και αποκάθαρον αμαρτημάτων κηλίδας, όπως ψάλλωμεν.  Αλληλούλια.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Εξ ακάρπου μήτρας αποτεχθείς, κατάκαρπος ώφθης, τοις του Πνεύματος αγαθοίς, δι΄ών αγαθύνεις, Πατέρων τας χορείας, Ευθύμιε παμμάκαρ ασκήσας άριστα.

 

21.  Του Οσίου πατρός ημών Μάξιμου του Ομολογητού∙  και  του αγίου Μάρτυρος Νεοφύτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείου Πνεύματος, τη επομβρία, ρείθρα έβλυσας, τη Εκκλησία, υπερκοσμίων δογμάτων πανεύφημε∙ θεολογών δε του Λόγου την κένωσιν, ομολογίας αγώσι διέλαμψας. Πάτερ Μάξιμε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος, της Εκκλησίας ο φωστήρ, των μοναζόντων θεόπνευστον εγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος  πλ.  α.  Τον συνάναρχον Λόγον

Εκ σπαργάνων επλήσθης της θείας χάριτος, ώσπερ νεόφυτον έρνος χαριτωθείς την ψυχήν, και θαυμάτων αυτουργός ξένων γενόμενος, ηνδραγάθησας στερρώς, δι΄αγώνων ιερών, Νεόφυτε Αθλόφορε∙ Αλλά μη παύση πρεσβεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως της Τριάδος εραστής και μύστης ένθεος, Ορθοδοξίας εκδιδάσκεις την ακρίβειαν, δια λόγου τε και βίου ηκριβωμένου∙ Τον Χριστόν γαρ εν δυσί τελείας φύσεσιν, ενεργείαις και θελήσεσιν εκήρυξας τοις βοώσι σοι∙   χαίρεις μέγιστε Μάξιμε.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον

Εκ του όρους ήστραψας, εν τω σταδίω, και Χριστόν εδόξασας, αθλητικαίς σου αγωγαίς, Μεγαλομάρτυς Νεόφυτε∙ όθεν εδέξω, τον άφθαρτον στέφανον.

΄Ετερον του Μάρτυρος. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω

Τον της Τριάδος εραστήν και μέγαν Μάξιμον, τον εκδιδάξαντα τρανώς πίστιν την ένθεον, του δοξάζειν τον Χριστόν, φύσεσιν εν δύο ενεργείας τε διτταίς ως και θελήσεσιν, επαξίως οι πιστοί ανευφημήσωμεν, ανακράζοντες∙  Χαίρε, κήρυξ της πίστεως.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Οσίου

Χαίρεις ευσεβείας στήλη λαμπρά, και θεολογίας, επιστήμων θεοειδής∙ χαίρεις ζωηφόρων, δογμάτων μυστοφόρε, Μάξιμε θεηγόρε σοφίας τρόφιμε.

Του Μάρτυρος

Νέος εν τω σώματι κομιδή, τον αρχαίο όφιν, ετροπώσω μαρτυρικώς∙ όθεαν εδοξάσθη, τη θεία χορηγία, Νεόφυτε τρισμάκαρ πιστών αντίληψις.

 

22.  Του αγίου Αποστόλου Τιμοθέου∙ και του αγίου Οσιομάρτυρος Αναστασίου του Πέρσου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αποστόλου. ΄Ηχος δ΄.

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα  απόρρητα, και την πίστιν τήρησας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Απόστολε Τιμόθεε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Οσιομάρτυρος.΄Ηχος  δ. Ταχύ προκατάλαβε

Την πλάνην αφέμενος, την των Περσών νουνεχώς, τη πίστει προσέδραμες, τή του Χριστού ευσεβώς, σοφέ Αναστάσιε∙ όθεν και εν ασκήσει, διαπρέψας ενθέως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και τον όφιν καθείλες∙ διό διπλώ στεφάνω, θεόθεν εστεφάνωσαι.

΄Ετερον του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχυ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Αμφοτέρων. ΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου, Σωτήρ

Τον θείον μαθητήν, και συνέκδημον Παύλου, Τιμόθεον πιστοί, ανυμνήσωμεν πάντες, συν τούτω γεραίροντες, τον σοφόν Αναστάσιον, τον εκλάμψαντα, εκ της Περσίδος ως άστρον, και ελαύνοντα, τα ψυχικά ημών πάθη, και νόσους του σώματος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Αμφοτέρων

Παύλου εχρημάτισας μαθητής, Τιμόθεε μάκαρ, ως Απόστολος ευκλεής∙ θείων δε χαρίτων, επλήσθης εναθλήσας, Χριστού Οσιομάρτυς ώ Αναστάσιε.

 

23.  Του αγίου Ιερομάρτυρος  Κλήμεντος Αγκύρας ∙ και του αγίου Μάρτυρος  Αγαθαγγέλου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αγίου Κλήμενος. ΄Ηχος· δ΄.

Κλήμα οσιότητος, και στέλεχος αθλήσεως, άνθος ιερώτατον, και καρπός ως θεόσδοτος, τοις πιστοίς πανίερε, ηδύτατος εβλάστησας. Αλλ΄ως Μαρτύρων σύναθλος, και Ιεραρχών σύνθρονος, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Αγίου Αγαθαγγέλου. ΄Ηχος δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως αγαθών αγγελικών προμηθέα, της προς ημάς του Ιησού ευσπλαχνίας, αρμονικώς υμνούμεν σε Μαρτύρων στερρέ∙ συ γάρ Αγαθάγγελε εναθλήσας νομίμως, στάσεως ηξίωσαι, της Αγγέλων αξίως∙ μεθ΄ών πρεσβεύεις πάντοτε Χριστώ, πάσης ρυσθήναι, ημάς περιστάσεως.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αγίου Κλήμενος. Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Της αμπέλου γέγονας, τίμιον κλήμα, του Χριστού πανεύφημε, Κλήμη πυλύαθλος οφθείς, συν τοις συνάθλοις τε έκραζες∙   Χριστέ, Μαρτύρων φαιδρόν αγαλλίασμα.

Του Αγίου  Αγαθαγέλλου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν αθλήσει άγγελος, μάκαρ εδείχθης, ενεγκών ως άσαρκος, των αλγηδώνων τας ποινάς∙ όθεν Χριστός Αγαθάγγελε, υπερφυούς σε ηξίωσε χάριτος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου Κλήμεντος

Βότρυας ενέγκας ζωοποιούς, άθλων γεωργία, ώσπερ άμπελος ευκαρπής, οίνον αποστάζεις, αρρήτου κοινωνίας, μυσταγωγέ του Λόγου Κλήμη πανάριστε.

Του Αγίου Αγαθαγγέλου

Φέγγει αληθείας καταυγασθείς, υιός φωτός ώφθης, δι΄αγώνων μαρτυρικών∙ όθεν ως Χριστού σε, γενναίον στρατιώτην, υμνούμεν επαξίως ώ Αγαθάγγελε.

 

24.  Της Οσίας μητρός ημών Ξένης .

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Ξένην ήνυσας, ζωήν εν κόσμω, ξένην έσχηκας, προσηγορίαν, υπεμφαίνουσαν τή κλήσει τον τρόπον σου∙ συ γαρ νυμφίον λιπούσα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω οσίως νενύμφευσαι. Ξένη ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Εν σοι Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ΄εικόνα∙  λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ∙ και πράττουσα εδίδασκες υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙   επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙  διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Ξένη, το πνεύμα σου.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου

Το σον ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, επιτελούντες οι πόθω τιμώντες σε, υμνούμεν Χριστόν τον εν άπασι, σοι παρέχοντα ισχύν των ιάσεων∙ ον πάντοτε δυσώπει υπέρ πάντων ημών

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Θάλαμον λιπούσα τον νυμφικόν, ξενοτρόπως Μήτερ, ηκολούθησας τω Χριστώ, ή και νυμφευθείσα, τη ξένη βιοτή σου, ώ Ξένη πανολβία ημών μνημόνευε.

 

25. Του  εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Θεολόγου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν . ΄Ηχος· α΄.

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας∙  ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Θεολόγω γλώττη σου, τας συμπλοκάς των ρητόρων, διαλύσας ένδοξε, Ορθοδοξίας χιτώνα, άνωθεν εξυφανθέντα την Εκκλησίαν, εστόλισας∙ ον και φορούσα, συν ημίν κράζει, τοις σοις τέκνοις∙  Χαίροις πάτερ, θεολογίας ο νους ο ακρότατος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρεις ο ουράνιος θείος νους, στόμα το πυρίπνουν, ο της χάριτος οφθαλμός, σάλπιγξ ευσεβείας, πηγή θεολογίας, υπερκόσμιων μύστης σοφέ Γρηγόριε.

 

26.  Του Οσίου πατρός ημών Ξενοφώντος και της συνοδείας αυτού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως γενεά ευλογητή τω Κυρίω, της ουρανίου ηξιώθησαν δόξης, ασκητικώς δοξάσαντες Χριστόν επί της γής, Ξενοφών ο δίκαιος, και η τούτου συμβία, συν τοις αριστεύσασιν, ιεροίς αυτών τέκνοις∙ ούς ευφημούντες είπωμεν φαιδρώς∙ χαίρεις Οσίων, χορεία τετράριθμε.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.

Ο Θεός των Πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ΄ημών, κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ΄ημών∙   αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν αυλαίς ηγρύπνησας, ταις του Δεσπότου, τοις πτωχοίς σκοπίσας σου, τον πλούτον μάκαρ ιλαρώς∙  συν τη συζύγω και τέκνοις σου∙  διό κληρούσθε, την θείαν απόλαυσιν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ρίζα αγλαόκαρπος και σεπτή, Ξενοφών εδείχθης, σύν ευνέτιδι τη σεμνή, έχοντες ως κλάδους, την των υιών δυάδα, μεθ΄ών τω Θεώ Λόγω κατηκολούθησας.

 

27.  Η ανακομιδή του λειψάνου  του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου  του Χρυσοστόμου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Η του στόματός σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την οικουμένην εφώτισεν∙   αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο∙  το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοις λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Ευφράνθη μυστικώς, η σεπτή Εκκλησία, τη ανακομιδή, του σεπτού σου λειψάνου∙  και τούτο κατακρύψασα, ως χρυσίον πολύτιμον, τοις υμνούσι σε, αδιαλείπτως παρέχει, ταις πρεσβαίεαις σου, των ιαμάτων την χάριν, Ιωάννη Χρυσόστομε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ήκεν εκ Κομάνων λαμπροφανώς, το σεπτό σου σκήνος, ως εστία αγιασμού, τέρπον και πλουτίζον, χαρίτων χρυσουργία, την Εκκλησίαν πάσαν Πάτερ Χρυσόστομε.

 

28.  Του  Οσίου πατρός ημών Εφραίμ του Σύρου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.

Ρείθρον άυλον, εν τη ψυχή σου, τον ζωήρρυτον, πλουτήσας φόβον, κατανύξεως κρατήρ αναδέδειξαι∙ όθεν ημάς προς ηθών τελειότητα, τοις ιεροίς σου ρυθμίζεις διδάγμασιν. Εφραίμ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον. ΄Ηχος  πλ.δ΄.

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙  και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Εφραίμ πατήρ ημών όσιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος πλ. δ΄.  Τή Υπερμάχω

Ως της σοφίας υποφήτην θεορρήμονα, και μετανοίας αληθώς σάλπιγγα ένθεον, ευφημούμε σε οι δούλοι σε θεοφόρε. Ελλ΄ως θείος θεωρός Χριστού του βήματος, εν τη κρίσει ακατάκριτόν με φύλαξον∙  ΄Ινα κράζω σοι, χαίρεις Πάτερ Εφραίμ σοφέ.

΄Ετερον. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Την ώραν αεί, προβλέπων της ετάσεως, εθρήνεις πικρώς, Εφραίμ ως φιλήσυχος∙ πρακτικός δε γέγονας, εν τοις έργοις διδάσκαλος όσιε. ΄Οθεν πάτερ παγκόσμιε, ραθύμους εγείρεις προς μετάνοιαν

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Σάλπιγγι των λόγων σου των σοφών, προς ένθεον φόβον, διεγείρεις πάσαν ψυχήν∙ συ γαρ της δευτέρας, Του Λόγου εμφανείας, τον τρόπον προσημαίνεις Εφραίμ Πατήρ ημών.

 

29.  Η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου  Ιερομάρτυρος Ιγνατίου Αντιοχείας του Θεοφόρου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄ Ηχος  δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως θησαυρόν πλουτοποιών δωρημάτων, την των λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τη Ποίμνη σου μετήγαγον εκ Ρώμης ευσεβώς∙ ήσπερ την επάνοδον, εορτάζοντες πόθω, χάριν αρυόμεθα, πολαπλών ιαμάτων, τους σούς αγώνας μέλποντες αεί, Ιερομάρτυρ Ιγνάτιε ένδοξε.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, ιερομάρτυς Ιγνάτιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον

Εξ εώας σήμερον εξανατείλας, και την κτίσιν άπασαν, καταλαμπρύνας διδαχαίς, τω μαρτυρίω κεκόσμηται, ο θεοφόρος και θείος Ιγνάτιος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χάριν αναβλύζει οία πηγή, δωρεών αύλων, η ση θήκη η ευαγής, και σωμάτων πάθη, και καρδιών τους σπίλους, αεί ανακαθαίρει Πάτερ Ιγνάτιε.

 

30. Των εν αγίοις Πατέρων ημών και Οικουμενικών διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος α΄.

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην ακτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ Βασίλειον τον μέγαν, και τον θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι∙ πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν∙ αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.

΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς

Τους ιερούς και θεοφθόγγους κήρυκας, την κορυφήν των Διδασκάλων Κύριε, προσελάβου εις απόλαυσιν, των αγαθών σου και ανάπαυσιν∙ τους πόνους γαρ εκείνων και τον κάματον, εδέξω υπέρ πάσαν ολοκάρπωσιν, ο μόνος δοξάζων τους Αγίους σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ρήτορες σοφίας θεοειδείς, στύλοι Εκκλησίας, ουρανίων μυσταγωγοί, Βασίλειε Πάτερ, Γρηγόριε θεόφρων, και θείε Ιωάννη κόσμω εδείχθητε.

 

31.  Των αγίων και θαυματουργών  Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος πλ. α΄.

Τα θαύματα των αγίων σου Μαρτύρων, τείχος ακαταμάχητον ημίν δωρησάμενος, Χριστέ ο Θεός, ταις αυτών ικεσίαις, βουλάς εθνών διασκέδασον, της βασιλείας τα σκήπτρα κραταίωσον, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.

΄Ετερον. ΄Ηχος  δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως Αθλοφόροι ευκλεείς του Σωτήρος, και ιατήρες των ψυχών και σωμάτων, Ανάργυροι εκλάμπετε εν πάση τη γή, νόσων μεν ιώμενοι, ανωδύνως τα βάρη, χάριν δε πορίζοντες, τοις βοώσιν απαύστως∙ χαίρετε κρήναι θείων δωρεών, Κύρε θεόφρον, και Ιωάννη ένδοξε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Εκ της θείας χάριτος, την δωρεάν των θαυμάτων, ειληφότες ΄Αγιοι, θαυματουργείτε απαύστως, άπαντα ημών τα πάθη τη χειρουργία, τέμνοντες τη αοράτω, Κύρε θεόφρον, συν τω θείω Ιωάννη∙ υμείς γαρ θείοι, ιατροί υπάρχετε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρετε πασχόντων θεραπευταί, Κύρε θεοφόρε, Ιωάννη τε θαυμαστέ∙ δωρεάν γα πάσι, παρέχοντες ιάσεις, ευεργετείτε πάντας ως χριστομίμητοι.

*********************************************************

Πατήστε  εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ