Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

 ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Δ΄

4^ον Βιβλίον: Αριθμοί (Αριθ.). (συνέχεια)

Η πρώτη αρίθμηση έγινε περίπου δύο χρόνια μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο και η δεύτερη λίγο πριν την είσοδό τους στην γη της Επαγγελίας. Στην δεύτερη αυτή αρίθμηση των Ισραηλιτών δεν υπήρχε κανείς από τους απιστίσαντες και γογγύσαντες Εβραίους αφού στο διάστημα αυτό είχαν πεθάνει όλοι στην έρημο. Συγγραφέας είναι ο Μωϋσής την ίδια περίοδο.

Το βιβλίο αρχίζει με τις προετοιμασίες και την οργάνωση της επιτροπής για την απογραφή, συνεχίζει με την θέση κάθε φυλής στην πορεία και στην στρατοπέδευση και μέχρι το Η΄ κεφ. αναφέρει τυπικές διατάξεις, νόμους, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Στο Θ΄ κεφ. καθορίζεται ο εορτασμός του Πάσχα και στα επόμενα αναφέρονται ιστορικά γεγονότα όπως ο γογγυσμός και η ολιγοπιστία του λαού, η τοποθέτηση βοηθών στο έργο του Μωϋσή, και περιγράφει την πορεία στην έρημο σε μια περίοδο περίπου 38 ετών. Από το ΙΓ΄ κεφ. αναφέρεται η αποστολή κατασκόπων στην γη Χαναάν για την συλλογή πληροφοριών, αποθαρρυντικές πληροφορίες για τους κατοίκους και ο γογγυσμός. Άλλες διατάξεις για τις θυσίες, την προσφορά άρτων και την εξιλέωση δίδονται στο ΙΕ΄ κεφ. όπου περιγράφεται και η τιμωρία εκείνων που βεβήλωσαν το Σάββατο.

Μια επανάσταση από τον Κορέ και άλλους περιγράφεται στο ΙΣΤ΄ κεφ. καθώς και τιμωρία τους. Συνεχίζει στα επόμενα κεφ. με τυπικές διατάξεις σχετικές και τα καθήκοντα των Λευιτών, τα δικαιώματα των ιερέων, τις θυσίες μόσχων, αναφέρει τον θάνατο του Ααρών, μάχες με τοπικές φυλές οι οποίες δεν δέχονται τους Ισραηλίτες και το θαύμα με το χάλκινο φίδι το οποίο με εντολή του Θεού ύψωσε ο Μωϋσής για να σώζονται από τα δηλητηριώδη φίδια τα οποία απειλούσαν τους Ισραηλίτες όταν αυτοί και πάλι ολιγοπίστησαν.

Η ύψωσις του χάλκινου φιδιού πάνω σε πάσαλο είναι συμβολισμός της Σταυρικής θυσίας του Χριστού καθώς οι ατενίζοντες και πιστεύοντες στον Σταυρό του Κυρίου σώζονται. Στα επόμενα κεφάλαια περιγράφονται γεγονότα με τους Μωαβίτες, η προφητεία του Βαλαάμ υπέρ των Ισραηλιτών, και από το ΚΣΤ΄ κεφ. περιγράφεται η δεύτερη αρίθμηση του λαού καθώς ήδη έχουν πλησιάσει, μετά από περιπλάνηση 40 χρόνων, στην γη της Επαγγελίας. Τα επόμενα κεφ. αναφέρονται σε κληρονομικά δικαιώματα, την εκλογή του Ιησού του Ναυή ως διαδόχου του Μωϋσή, διατάξεις για τις θυσίες και τα τάματα, για τις εορτές μετανοίας, την εορτή της Σκηνοπηγίας (ως ανάμνηση της 40ετούς παραμονής στην έρημο), μερική κατάληψη της περιοχής και εγκατάσταση των πρώτων φυλών ανατολικά του Ιορδάνου.

Στο ΛΓ΄ κεφ. ανακεφαλαιώνεται η πορεία των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο μέχρι του Ιορδάνου και συνεχίζουν τα επόμενα κεφ. με τα όρια της γης της Επαγγελίας, τον διορισμό ειδικής επιτροπής η οποία θα εποπτεύει την διανομή της γης ανά φυλή, για τις πόλεις οι οποίες ορίζονται ως καταφύγια για τους φυγάδες, νόμοι για τους φονείς, και τελειώνει το βιβλίο με νόμους για τα κληρονομικά δικαιώματα των γυναικών.

5^ον Βιβλίον: Δευτερονόμιον (Δευτ.).

Είναι το τελευταίο βιβλίο της Πεντατεύχου. Εγράφη από τον Μωϋσή (λίγο πριν την είσοδο στη γη της Επαγγελίας), εκτός του τέλους του όπου αναφέρεται ο θάνατος του και συμπληρώθηκε από τον Ιησού του Ναυή.

Στα εβραϊκά ονομάζεται «Ελ- χαντεμπαρίμ» (=ούτοι οι λόγοι), από δε τους Ο΄ ονομάσθη Δευτερονόμιο επειδή αυτή η ονομασία του αποδίδεται στο ιζ΄ κεφ. στ. 18, αλλά και επειδή αυτή η ονομασία αποδίδει ακριβέστερα το περιεχόμενο του βιβλίου. Το βιβλίο είναι ένα είδος Διαθήκης του Μωϋσή προς τον λαό αφού περιέχει μακρές ομιλίες, συμβουλές, υπενθύμιση των υποσχέσεων του Θεού στο λαό και προειδοποιήσεις.

Αρχίζει με υπομνήσεις και υποθήκες στα πρώτα του κεφάλαια και περιγράφει τις προσπάθειες και μάχες για την κατάκτηση της περιοχής, την υπενθύμιση του Μωϋσή για την τήρηση των εντολών, του Δεκαλόγου και της Διαθήκης, την αγάπη του Θεού και την υπακοή προς Αυτόν, την εκλογή και εύνοια του Θεού προς τον λαό του Ισραήλ, υπενθυμίζει όλες τις ευεργεσίες του Θεού προς αυτούς, νέες επαγγελίες, προειδοποιήσεις, και υποσχέσεις και συνεχίζει με διατάξεις για τις θυσίες και την λατρεία, την αντιμετώπιση ειδωλολατρών, και ψευδοπροφητών, τρόπους προσφοράς και ποια θεωρούνται καθαρά ή ακάθαρτα ζώα.

Από το ιστ΄ κεφ. και εξής επαναλαμβάνονται πολλές τυπικές διατάξεις για τις, εορτές, για τους βασιλείς, τους Λευίτες, νομοθεσία για τις πόλεις καταφύγια, τους μάρτυρες κατηγορίας, νόμοι για τον πόλεμο, καθήκοντα και δικαιώματα ανδρών, ποινές για τους ανήθικους, διατάξεις για το διαζύγιο και άλλοι νόμοι για την ατεκνία, τον θάνατο συζύγου, προσφορές και δεκάτη, ευλογίες και προειδοποιήσεις σε περίπτωση αποστασίας. Στο κθ΄ κεφ. υπενθυμίζεται η έξοδος από την Αίγυπτο, η παντοτινή ισχύς της Διαθήκης, επιβεβαιώνεται η θεία ευσπλαχνία σε όσους μετανοούν και στο λα΄ κεφ. ανακηρύσσεται αρχηγός ο Ιησούς του Ναυή και αναφέρονται οι τελευταίες προσφωνήσεις του Μωϋσή προς τον λαό και συνεχίζει το επόμενο κεφάλαιο με τις ευλογίες και προφητείες του ιδίου υπέρ του λαού του. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με το κδ΄ κεφάλαιο το οποίο περιγράφει πώς, μετά από υπόδειξη του Θεού, ο Μωϋσής είδε από μακριά την γη της Επαγγελίας τον θάνατο και την ταφή του.

6^ον Βιβλίον: Ιησούς του Ναυή (Ιησ. Ν.)

Έλαβε την ονομασία του το βιβλίο αυτό από το κύριο πρόσωπο το οποίο αναφέρεται και που σύμφωνα με τις επικρατέστερες απόψεις είναι και ο συγγραφέας του μεγαλυτέρου μέρους του. Το τελευταίο μέρος του εγράφη μεταγενέστερα κατά πάσα πιθανότητα από κάποιους γραμματείς του. Το βιβλίο στα εβραϊκά ονομάζεται «Γεχοσιουά» και περιέχει ιστορικά γεγονότα περίπου 60 ετών. Ιστορεί δηλ. τα γεγονότα αμέσως μετά τον θάνατο του Μωϋσή, την κατάληψη της Γης της Επαγγελίας από τους Ισραηλίτες, την διανομή της γης στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, και υποθήκες του Ιησού του Ναυή προς τον λαό του.

Το βιβλίο αρχίζει με τις εντολές του Θεού προς τον Ιησού του Ναυή, την ενθάρρυνση του και εντολές του Ιησού προς τους Εβραίους. Αναφέρεται στο β΄κεφ. η αποστολή δυο κατασκόπων στην Ιεριχώ, η επέμβαση της Ραάβ για την σωτηρία τους όταν έγιναν αντιληπτοί, και στα επόμενα κεφ. υποσχέσεις για την θαυμαστή διάβαση του Ιορδάνου, ο εορτασμός του Πάσχα και η περιτομή, η θαυμαστή κατάληψη της Ιεριχούς, η κλοπή αφιερωμάτων και η τιμωρία των ενόχων, κατάληψη άλλων πόλεων και περιοχών, ανοικοδόμηση του θυσιαστη-ρίου, η συμμαχία των πέντε βασιλέων εναντίον των Ισραηλιτών και η συντριβή τους καθώς και κατάληψη της νότιας Παλαιστίνης και άλλων περιοχών και συνεχίζει μέχρι και το κδ΄ κεφ. με την διανομή περιοχών σε κάθε φυλή και την εγκατάστασή τους εκεί. Ο παρ΄ ολίγον εμφύλιος πόλεμος περιγράφεται στο κβ΄ κεφ. και στα επόμενα δίδονται συμβουλές από τον Ιησού του Ναού στους Ισραηλίτες για την συμπεριφορά που πρέπει να έχουν απέναντι στους ξένους και στο τελευταίο, κδ΄ κεφ. του βιβλίου γίνεται υπόμνηση των δωρεών του Θεού, υπόσχεση για τήρηση της Διαθήκης και περιγράφεται ο θάνατος του Ιησού του Ναυή και του αρχιερέως Ελεαζάρου.

  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ