ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ Η΄

 16^ονΒιβλίον: Έσδρας Β΄  (Β΄, Έσδρ.). (συνέχεια). Στο ε΄κεφ. αναφέρεται η επιστολή που έστειλαν άρχοντες των Ιουδαίων προς τον Δαρείο για την ανοικοδόμηση του ναού ζητώντας την άδεια να συνεχίσουν σύμφωνα με τις διαταγές που είχαν δώσει οι Κύρος και Δαρείος. 

Στο επόμενο κεφ. περιγράφεται η συνέχεια και το τέλος των εργασιών στο ναό ο εγκαινισμός και οι προσφορές θυσιών για το Πάσχα. Διάταγμα του Αρταξέρξη υπέρ του Έσδρα για την ενίσχυσή του αναφέρεται στο επόμενο ζ΄ κεφ. και στο η΄ περιγράφεται η επάνοδος τρίτης ομάδας Ιουδαίων. Τα δυο τελευταία κεφάλαια γράφουν για την μεγάλη λύπη του Έσδρα επειδή οι Ιουδαίοι λαμβάνουν αλλοεθνείς συζύγους  την μετάνοια και εξομολόγηση των Ιουδαίων και τον εκδιωγμό όλων των αλλοεθνών.

17^ονΒιβλίον: Νεεμίας (Νεεμ.).  Ιστορικό βιβλίο που αποτελεί συνέχει του Έσδρα Β΄ και συγγραφέας θεωρείται ο ίδιος ο Νεεμίας.  Άνθρωπος ευλαβής και δίκαιος έζησε στην Βαβυλώνα και ήταν έμπιστος και οινοχόος του βασιλιά Αρταξέρξη. Όταν αναχώρησαν οι πρώτοι Ιουδαίοι για την Ιερουσαλήμ εκείνος έμεινε. Από τα Σούσα όπου βρισκόταν μάθαινε για τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομοεθνείς του κατά την επιστροφή τους στην Ιερουσαλήμ. Προσεύχεται θερμά στο Θεό να βοηθήσει το λαό του και έτσι ο Αρταξέρξης εκδίδει διάταγμα που επιτρέπει την οικοδόμηση του ναού και των τειχών της Ιερουσαλήμ. Το διάταγμα αυτό το έδωσε ο βασιλιάς στον Νεεμία  και τον έστειλε να επιβλέψει την ανοικοδόμηση μαζί με επιστολές που απεύθυνε στους εν Παλαιστίνη Πέρσες όπου ζητούσε να βοηθήσουν τους Ιουδαίους σε ότι έχουν ανάγκη. Πράγματι ο Νεεμίας έφτασε μαζί με πολλούς άλλους ιουδαίους στην Ιερουσαλήμ όπου εργάστηκε με ζήλο για την ανοικοδόμηση. Όταν οι γύρω λαοί άρχισαν να παρενοχλούν τους Ιουδαίους τότε ο Νεεμίας μοίρασε τους Ιουδαίους ώστε οι μισοί να εργάζονται στην αποπεράτωση και  οι άλλοι να προστατεύουν τους εργάτες με τα όπλα από τους επιδρομείς. Με τον τρόπο αυτό τελείωσαν πολύ σύντομα οι εργασίες. 

Ο Νεεμίας έζησε σε μια εποχή όπου υπήρχε ηθική κατάπτωση του λαού και η πίστη του ήταν μικρή. Μόλις τελείωσαν οι εργασίες ανοικοδόμησης έστρεψε την προσοχή του στο λαό και προσπάθησε να στηρίξει και να εμφυσήσει την πίστη στους ομοεθνείς του. Εργάστηκε σκληρά για να επέλθει και πάλι κοινωνική δικαιοσύνη και με αυστηρό τρόπο κατέκρινε τους τοκογλύφους που λυμαίνονταν το λαό. Μαζί με τον Έσδρα κάλεσαν όλο το λαό και ανέγνωσαν δημόσια τα βιβλία του Νόμου όπου όλοι μετανόησαν και ζήτησαν συγχώρηση από το Θεό. Το γεγονός αυτό συνέπεσε με την εορτή της Σκηνοπηγίας που εορτάσθη μετά από χρόνια με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Ο Νεεμίας παρέμεινε δώδεκα χρόνια στην Ιερουσαλήμ. Είχε δώσει όμως υπόσχεση στον Αρταξέρξη ότι θα επιστρέψει στην Σούσα όπως και έκανε. Επανήλθε όμως και πάλι στα Ιεροσόλυμα  και μάλιστα ως κυβερνήτης όπου και συνέχισε το έργο του.

18^ονΒιβλίον: Τωβίτ  (Τωβ.). Το ιερό τούτο βιβλίο περιγράφει ιστορικά γεγονότα του 8^ου αιώνος. Όταν οι Ασσύριοι επέδραμαν στο βασίλειο του Ισραήλ, μετέφεραν πολλούς αιχμαλώτους εβραίους στην Ασσυρία. Ανάμεσα σ’ αυτούς υπήρχε και η οικογένεια του ευσεβούς Τωβίτ την οποία οι Ασσύριοι εγκατέστησαν στην πόλη Νινευή. Πιστός και φιλάνθρωπος διώχτηκε διότι παρά την εντολή του βασιλέως εκείνος συνέχιζε να θάβει τους φονευμένους ισραηλίτες και για το λόγο αυτό η μικρή περιουσία του δημεύτηκε και αναγκάστηκε να καταφύγει στα βουνά για να σωθεί αυτός και η οικογένειά του. Μετά το θάνατο του βασιλιά επέστρεψε και πάλι εκεί που ζούσε, με τη βοήθεια του σοφού συμβούλου του νέου βασιλιά, Αχιαχάρου, ο οποίος μάλιστα παρείχε τα προς το ζην της οικογένειάς αφού ο Τωβίτ εν τω μεταξύ αρρώστησε και τυφλώθηκε. Στην κατάσταση αυτή θυμήθηκε ότι παλαιότερα είχε δανείσει ένα σημαντικό ποσό σε κάποιο ομοεθνή του που ζούσε στην Μειδία και  προέτρεψε τον γιό του Τωβία να μεταβεί στο μέρος εκείνο για να ζητήσει την επιστροφή του δανείου. Στο το ε΄ κεφ. του βιβλίου εξιστορείται πώς ο Τωβίας βγήκε και αναζητούσε κάποιον για να τον συνοδεύσει στο μεγάλο αυτό ταξίδι του ως οδηγός. Με θαυμαστό τρόπο συνάντησε κάποιον άνθρωπο ο οποίος του συστήθηκε ότι ονομάζεται Αζαρίας ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο Άγγελος Ραφαήλ χωρίς να το γνωρίζει ο Τωβίας αυτό. Μετά από τις οδηγίες που λαμβάνουν από τον Τωβίτ και την συμφωνία που κλείνουν με τον άγνωστο, άκουσε ο Τωβίας τις τελευταίες συμβουλές του πατέρα του και παρά τη μεγάλη λύπη της μητέρας του αναχωρούν για το μεγάλο ταξίδι. Στο επόμενο κεφάλαιο, ενώ βρίσκοντας καθ οδόν, φτάνουν στον Τίγρη ποταμό όπου ο Τωβίας πιάνει ένα μεγάλο ψάρι και με προτροπή του αγγέλου κρατάει την καρδιά, το συκώτι και τη χολή. Συνεχίζουν το ταξίδι και φτάνοντας στα Εκβάτανα προτρέπεται ο Τωβίας, και πάλι από τον άγγελο, να επισκεφτούν την συγγενική οικογένεια του πατρός του Τωβίτ. Του αναφέρει δε ότι θα πρέπει να ζητήσει γυναίκα του την καλή και αγαθή Σάρρα, κόρη του θείου του Ραγουήλ ο οποίος είναι πολύ πλούσιος. Ο Τωβίας διστάζει διότι όπως έχει ακούσει η Σάρρα έχει κάνει επτά γάμους και όλοι οι σύζυγοι πεθαίνουν αμέσως από κάποιο δαιμόνιο και  φοβάται επειδή είναι το μοναδικό παιδί των γωνιών του. Τότε ο άγγελος του προτείνει αμέσως μετά το γάμο να κάψει στο νυφικό δωμάτιο το συκώτι και την καρδιά του ψαριού, που είχε μαζί του, και θα λυθεί η κατάρα και δεν θα πάθει κακό. Τα επόμενα κεφάλαια αναφέρονται στην εγκάρδια υποδοχή του Τωβία από την οικογένεια του θείου του. Αφού γνωρίστηκαν και έφαγαν, ο Αζαρίας προέτρεψε να δώσουν στον Τωβία σύζυγό του την κόρη τους Σάρρα όπως και έγινε. Μέσα σε μεγάλη χαρά έγινε ο γάμος και όταν οι νεόνυμφοι έμειναν μόνοι, ο Τωβίας εκτέλεσε την εντολή του αγγέλου και δεν έπαθε κακό. Πεπεισμένος ο Ραγουήλ ότι και αυτός ο γαμπρός του το πρωί θα είναι νεκρός ετοίμασε τον τάφο όπως έκανε και στους προηγούμενους. Την επομένη διαπιστώνοντας ότι είναι ζωντανός, ευχαρίστησε το Θεό και έδωσε εντολή να ετοιμάσουν γαμήλιο τραπέζι που κράτησε δυο βδομάδες. Ζητώντας από τον Τωβία ο πεθερός του να παραμείνει όλες τις μέρες του γαμήλιου τραπεζιού κοντά τους, ο Τωβίας λέει στον Αζαρία να πάει μόνος του να ζητήσει το δάνειο από τους Ράγους της Μειδίας. Πράγματι ο άγγελος πηγαίνει στον οφειλέτη Γαβαήλ, παραλαμβάνει τα χρήματα που χρωστούσε και επιστρέφουν μαζί στο γάμο. Η καθυστέρηση τόσων ημερών όμως λόγω του γάμου έχει ανησυχήσει του γονείς του Τωβία και η μητέρα του, Άννα, νομίζοντας ότι έχει πεθάνει, τον θρηνεί παρά τα παρηγορητικά λόγια του συζύγου της Τωβίτ. Αφού συμπληρώθηκαν οι ημέρες του γάμου ο Τωβίας ζήτησε από τον πενθερό του να του επιτρέψει να αναχωρήσει για τους γονείς του. Ο Ραγουήλ παραχωρεί τα μισά από τα υπάρχοντά του στον γαμπρό του και με τις ευχές και ευλογίες του ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής. Όταν πλησίαζαν στο σπίτι πρότεινε ο άγγελος να πάνε οι δυό τους πριν από τη σύζυγο του και να ετοιμάσουν το σπίτι λέγοντας μάλιστα στον Τωβία, μόλις φτάσουν να αλείψει με την χολή του ψαριού τα μάτια του πατέρα του. Έτσι και έγινε και με θαυμαστό τρόπο ο Τωβίτ ξαναβρήκε το φώς του και με ιδιαίτερο τρόπο ευχαρίστησε και δόξασε το Θεό. Μετά ασπάστηκε και καλωσόρισε τη νύφη του και έμαθε όλα τα θαυμαστά του ταξιδιού του γιού του με τον άγνωστο άνδρα. Όταν προτείνουν στον άγνωστο να δώσουν όχι μόνο την συμφωνημένη αμοιβή του αλλά τα μισά από τα εισπραχθέντα χρήματα εκείνος τότε τους αποκαλύπτει ότι είναι ο άγγελος Ραφαήλ, ένας από τους επτά αγγέλους που έχουν οριστεί από το Θεό να αναφέρουν τις προσευχές των δικαίων. Τους αναφέρει δε ότι η πίστη, η φιλανθρωπία και η αγαθότητά τους ευαρέστησαν το Θεό και με το θαύμα αυτό θέλησε να τους βοηθήσει. Τους ανέφερε δε τις αγαθές πράξεις και τις προσευχές τους οι οποίες ως θυμίαμα έφταναν στο Θεό. Τους προέτρεψε να έχουν πίστη και ευλάβεια, να αγαθοεργούν, να προσεύχονται πάντα και να γράψουν σε βιβλίο όλα αυτά τα θαυμαστά που επιτέλεσε ο Θεός.  Μετά από αυτά ο άγγελος έγινε άφαντος αλλά εκείνοι πάντα διακήρυτταν τα υπερφυσικά αυτά γεγονότα. Γεμάτος ευγνωμοσύνη και  πίστη ο Τωβίτ  έγραψε θερμή προσευχή προς τον Θεό ευχαριστώντας εκ βάθους καρδιάς για τις τόσες φιλανθρωπίες και τα πλούσια αγαθά Του. Μέσα από αυτήν την προσευχή προτρέπει όλους τους ανθρώπους να έχουν εμπιστοσύνη στον μακρόθυμο και ελεήμονα Θεό, αναφερόμενος στο πρόσωπό του και τον τρόπο που επέλεξε ο Θεός να τον βοηθήσει, τονίζοντας ότι ο Θεός παρέχει πλουσίως το έλεός του σε κάθε άνθρωπο που Τον εμπιστεύεται και ζητάει τη βοήθειά Του.

  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ