Nεοελλήνων Κατορθώματα... στην Πόλι.

 όπως τα καταγράφει ο Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος

Υπήρξεν εποχή που στην Πόλι Ελλαδικό δεν συναντούσες. Τώρα, που τα πράγματα "ίσιαξαν" λίγο, πορεύονται κάτι εκατοντάδες. Από όλη την Ελλάδα και μέ όλα τα μέσα. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι παντελώς άσχετοι. Δύο είναι γι' αυτούς οι πόλοι έλξεως. Η "Κλειστή Αγορά" και οι χοροί τής κοιλιάς. Γιά τά υπόλοιπα το ενδιαφέρον είναι ελάχιστο ή και μηδενικό.

Μιά εξ επιπολής επίσκεψις στην Αγία Σοφία και στο Μπλέ Τζαμί. Άντε και στο μουσείο τού Τόπ Καπή. Όχι για τίποτε άλλο μά γιατί εκεί γυρίστηκε το ομώνυμο έργο μέ τήν Μελίνα μας, καλέ! Ίσως πάνε και στο Πατριαρχείο. Στα πεταχτά. Να δούν και τον Πατριάρχη. Δεν είναι εδώ; Γιατί δεν μπορούμε να τον δούμε; Εμείς κινήσαμε απ' άκρη κόσμου και να μή δούμε τον Πατριάρχη; Και μπαίνουν στον Πατριαρχικό Ναό φωνάζοντας, αλαλάζοντας κυριολεκτικώς κορυβαντιώντες, μή σεβόμενοι αν είναι ώρα Θ. Λειτουργίας ή Εσπερινού. Εκεί που παρακολουθείς το μυστήριο ακούς μια οχλοβοή, ένα βουητό ως από υδάτων πολλών, φωνές - γυναικείες κυρίως - ελάτε από δω, πηγαίνετε εκεί, άντε γρήγορα να φύγουμε, να προλάβουμε. Φλάς αστράφτουν, ποδοβολητό ακούεται, γύμνια προκλητική προβάλλει, γύμνια σώματος, γύμνια ψυχής. Και ξάφνου όλα ησυχάζουν. Το "γκρούπ" φεύγει. Δόξα τω Θεώ. Αλλά πριν προλάβεις να το πης και νά κάνης τον Σταυρό σου, έρχεται άλλο, κι άλλο...

Και ακούονται πράγματα εξωφρενικά. Νά μιά μικρή συλλογή. Ελάχιστο δείγμα νεοελληνικής μορφώσεως και πνευματικού επιπέδου. Μπαίνει στόν ναό μια ομάδα. Μέ τα χέρια πίσω οι άνδρες, μέ ενδυμασία κρεοπωλείου οι γυναίκες. Περιφέρονται, μάλλον χαζεύοντας. Πλησιάζουν στις λάρνακες όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα τών αγίων γυναικών Ευφημίας, Θεοφανούς και Σολομωνής. Τί είναι αυτά εδώ; ερωτά ο ένας. Τάφοι τών Πατριαρχών απαντά ο άλλος, δεν βλέπεις; - Βλέπω λέγει ο πρώτος, αλλά σάν κοντοί μού φαίνονται... *** Εισέρχονται στον αύλειο χώρο. Μέσα απ' τον ναό ακούονται ψαλμωδίες. Μία κυρία αρκετών Μαΐων προπορεύεται. Στρέφεται προς τούς άλλους και λέγει μέ θριαμβευτικό ύφος. Ελάτε, ελάτε νά ακούσετε. Ελληνικά ψάλλουν...

*** Μπαίνουν τρεις "κύριοι". Ο ένας κρατάει τσιγάρο και καπνίζει, ο άλλος κρατάει ένα κουτί κόκα-κόλλα και ρουφάει γουλιά γουλιά μεθ' ηδονής. Ο τρίτος είναι ο... ξεναγός. Κατά συγκυρίαν διέρχεται κληρικός τής Πατριαρχικής αυλής. Παρακολουθήστε διάλογο: Ρωτά ο ένας δείχνοντας την Κλειστή Πύλη. - Αυτή εδώ είναι η Κερκόπορτα; - H Kερκόπορτα είναι στα Κάστρα. Μά δεν υπάρχει πια. Έχει κατεδαφισθή. - Κι' αυτή εδώ τί είναι; - Αυτή είναι η Κλειστή Πύλη. - Και λοιπόν; - Εδώ απηγχόνισαν τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ απαντά μέ πολλήν όντως υπομονή ο Πατήρ. Και τού έρχεται η κεραμίδα στο κεφάλι. - Και ποιός ήταν αυτός; *** Κόσμος πολύς στην αυλή. Έχει τελειώσει η Θ. Λειτουργία τής Κυριακής. Ο Πατριάρχης εξέρχεται και απέρχεται προς το Γραφείον του. Μπαίνει ένας όμιλλος γυναικών. Την στιγμή εκείνη ο νεωκόρος κλείνει την μεσαία πόρτα τού ναού. Πλησιάζει μία και δείχνοντάς την εξηγεί στην άλλη. Βλέπετε. Αυτή είναι η Κλειστή Πύλη που σάς έλεγα.

- Δεν είναι αυτή κυρία μου, παρεμβαίνω. Και πριν προλάβω νά τής δείξω ποιά είναι η κλειστή πύλη, στεντορεία τη φωνή λέγει: "δέν σάς τά έλεγα εγώ; Στην αγιά Σοφιά τον κρέμασαν"... *** Πάσχα τού 2002. Κόσμος και κοσμάκης στην αυλή τού Πατριαρχείου για την τελετή τής Αναστάσεως. Βέβαια μέ τό "Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού" αυτός ο "ευλαβής" κόσμος έχει διασκορπισθή και εξαφανισθή. Λίγο όμως πριν την Ανάστασι το πλήθος συνωστίζεται. Η αυλή είναι γεμάτη. Κόσμος πολύς μέχρι έξω, μέχρι το φυλάκειο. Και μέσα στον συνωστισμό και τά σπρωξίματα ακούγεται μιά φωνή. - Καλέ τι χάλια είναι αυτά. Γιατί δεν ανοίγουν και την μεσαία πόρτα νά μπούμε, γιατί μάς παιδεύουν; Έλα ντέ απαντούν οι άλλοι εν χορώ, γιατί δεν την ανοίγουν; Διαφωτίζει η παρούσα πρεσβυτέρα. Μά αυτή είναι η Κλειστή Πύλη που απηγχόνισαν τον Πατριάρχη Γρηγόριο. Και η απάντηση: Έ; και τί μ' αυτό; "Τί ωφέλεια εν τω αίματί μου; θα αναφωνούσεν ο εθνομάρτυς. Ω άγνοια, ω θρασύτης, ω ισοπέδωσις τών πάντων! *** Απέναντι όμως από την Είσοδο τού Πατριαρχείου ο Τούρκος αστυνομικός παρακολουθεί. Κρίνει και κατακρίνει. Και συνομιλεί μέ τον Ρωμηό υπάλληλο τού Πατριαρχείου. Και τού λέγει: Εσείς οι Ρωμηοί έχετε τήν καλύτερη πίστι. Γιατί τήν χαλάσατε; Kαι στο έκπληκτο γιατί τού υπαλλήλου ο Τούρκος συνεχίζει: Βλέπω τις Ρωσσίδες που έρχονται να προσκυνήσουν. Ντυμένες, μέ μαντήλι στο κεφάλι, μέ ευλάβεια. Αρχίζουν τις μετάνοιες απ' εδώ, από τα σκαλιά. Οι δικές σας από την Ελλάδα έρχονται μισόγυμνες, αθεόφοβες, δίχως συστολή που μπαίνουν σ' ένα ιερό τόπο... Μάς πήραν χαμπάρι ακόμη και οι Τούρκοι...

  Επιστροφή στή Σελίδα ΔΟΚΙΜΙΑ