Δός μοι τοῦτον τόν ξένον ....-[Πνευματική Ανθοδέσμη]

Δός μοι τοῦτον τόν ξένον ....

                      

                     ἦχος   πλ. α ΄

Τόν ἥλιον κρύψατα τάς ἰδίας ἀκτῖνας , καί τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν , τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ , ὁ Ἰωσήφ θεασάμενος , προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καί καθικετεύει λέγων · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , τόν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα  ἐβόα · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ξενίζομαι βλέπειν , τοῦ θανάτου τό ξένον · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅστις οἶδεν ξενίζειν τούς πτωχούς καί τούς ξένους

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ , ὅς ὡς ξένος , οὐκ ἔχει ποῦ τήν κεφαλήν κλῖναι · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον ,ὅν ἡ ΜΗΤΗΡ ὁρῶσα νεκρωθέντα ἐβόα · ὦ !!! Υἱέ καί Θεέ Μου !!!!! , εἰ καί τά σπλάγχνα τιτρώσκομαι καί τήν καρδίαν σπαράττομαι , νεκρόν σέ καθορῶσα , ἀλλά τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω ·

 καί τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τόν Πιλάτον , ὁ εὐσχήμων , λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος  τό Σῶμα , ὅ καί φόβῳ καί σινδόνι ἐνειλήσας καί σμύρνῃ , κατέθετο ἐν τάφῳ, τόν παρέχοντα πᾶσι ζωήν αἰώνιον , καί τό μέγα ἔλεος ....

....θέλομεν τόν Ἰησοῦν ἰδεῖν;    ...

θέλομεν ξενίσσειν ;;;;

θέλομεν νά εἶναι ξένος;;;;;;

θέλομεν νά δεχθοῦμεν ὡς οἰκεῖον  , ;..

θέλομεν νά τόν εἰσάξωμεν εἰς τήν καρδίαν , ἵνα μή εἶ ξένος ἀλλά οἰκεῖος ;;;;

ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται, τό πῶς διάγωμεν καί πορευόμεθα , καί συναναστρεφόμεθα, καί ὀμιλοῦμεν , καί σκεπτόμεθα , καί πράττομεν , καί ἐνεργοῦμεν  , και πῶς χειριζόμεθα καταστάσεις και ἀκαταστασίες  , δοκιμασίς , και εὐλογίες , ἀξίες και ἀξιώματα ,

γνωστούς και ἀγνώστους , λόγια και σκέψεις , ἐνθυμήσεις  , κρίσεις, διακρίσεις, κατακρίσεις  ....

              ἦχος πλ΄. β ΄

Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου , ὁ ἐν ὕδασι τήν γῆν κρεμάσας · 

Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται , ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς · 

Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται , ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν ἐν νεφέλαις · 

 Ράπισμα κατεδέξατο ὁ ἐν Ἰορδάνῃ έλευθερώσας τόν Ἀδάμ · 

Ἥλοις προσηλώθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας · 

Λόγχῃ ἐκεντήθη ὁ Υἱός τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ · 

Προσκυνοῦμεν σου τά Πάθη Χριστέ · 

Δεῖξον ἡμῖν , καί τήν ἔνδοξον σου Ἀνάστασιν ....

                          ἦχος  γ ΄

Ἕκαστον μέλος τῆς Ἁγίας σου σαρκός , ἀτιμίαν δι᾿ ἡμᾶς ὑπέμεινεν · τάς ἀκάνθας ἡ κεφαλή · 

ἡ ὄψις τά ἐμπτύσματα · 

αἱ σιαγόνες τά ραπίσματα · 

τό στόμα τήν ἐν ὄξει κερασθεῖσαν χολήν τῇ γεύσει · 

τά ὦτα τάς δυσσεβεῖς βλασφημίας · 

ὁ νῶτος τήν φραγγέλωσιν · 

καί αἱ χεῖρες τόν κάλαμον · 

αἱ τοῦ ὅλου Σώματος ἐκτάσεις ἐν τῷ σταυρῷ · 

τά ἄρθρα τούς ἥλοις · 

καί ἡ πλευρά τήν λόγχην · 

ὁ παθών ὑπέρ ἡμῶν , καί παθῶν ἐλευθερώσας ἡμᾶς , ὁ συγκαταβάς ἡμῖν φιλανθρωπίᾳ καί ἀνυψώσας ἡμᾶς , Παντοδύναμε Σωτήρ ἐλέησον ἡμᾶς ....

                        ἦχος πλ. δ ΄

Κ ύ ρ ι ε  , ἀναβαίνοντος σου ἐν τῷ Σταυρῷ , φόβος καί τρόμος , ἔπεσε τῆ κτίσει · καί τήν γῆν μέν ἐκώλυες καταπιεῖν τούς σταυροῦντας σε , τῷ δέ ἅδῃ ἐπέτρεπας , ἀναπέμπειν τούς δεσμίους εἰς ἀναγέννησιν βροτῶν · Κριτά ζώντων καί νεκρῶν , ζωήν ἦλθες παρασχεῖν καί οὐ θάνατον · Φιλάνθρωπε , δόξα σοι ... 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ