Toῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου , Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου

 

   Toῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου , Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου , λόγος εἰς τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΌΝ τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ και ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. 

                              
 Πάλιν χαρᾶς Εὐαγγέλια, πάλιν ἐλευθερίας μηνύματα, πάλιν ἀνάκλησις, πάλιν ἐπάνοδος, πάλιν εὐφροσύνης φωνή, πάλιν δουλείας ἀπαλλαγή. Ἄγγελος μετὰ Παρθένου λαλεῖ, ἐπειδὴ γυναικὶ ὡμίλησεν ὁ ὄφις.

 Μηνὶ τῷ ἕκτῳ, φησίν, ἀπεστάλη ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πρὸς
Παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί.

Ἀπεστάλη Γαβριὴλ τὴν παγκόσμιον μηνῦσαι σωτηρίαν.
Ἀπεστάλη Γαβριήλ, φέρων τῷ Ἀδὰμ ὑπογραφὴν ἀνακλήσεως.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον, ἵνα τὴν ἀτιμίαν τοῦ θήλεος εἰς τιμὴν μεταβάλῃ.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ ἄξιον προευτρεπίσαι τῷ καθαρῷ Νυμφίῳ τὸν θάλαμον.

Ἀπεστάλη Γαβριὴλ νυμφεύσασθαι τὸ πλάσμα τῷ Πλάσαντι.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ πρὸς τὸ ἔμψυχον Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τῶν Ἀγγέλων.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον μεμνηστευμένην μὲν τῷ Ἰωσήφ, τηρουμένην δὲ τῷ Ἰησοῦ.
Ἀπεστάλη δοῦλος ἀσώματος πρὸς Παρθένον ἀμόλυντον.
Ἀπεστάλη ὁ ἁμαρτίας ἐλεύθερος πρὸς τὴν φθορᾶς ἀνεπίδεκτον.

Ἀπεστάλη λύχνος μηνῦσαι τὸν Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης.
Ἀπεστάλη ὄρθρος προτρέχων τοῦ φωτὸς τῆς ἡμέρας.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ τὸν ἐν κόλποις τοῦ Πατρὸς καὶ ἐν ἀγκάλαις τῆς Μητρός.
Ἀπεστάλη Γαβριὴλ δεικνὺς τὸν ἐν θρόνῳ καὶ ἐν σπηλαίῳ.
Ἀπεστάλη στρατιώτης δηλῶν τὸ τοῦ Βασιλέως μυστήριον.
Μυστήριον γνωριζόμενον πίστει, οὐχ ἑρμηνευόμενον πολυπραγμοσύνῃ.
Μυστήριον προσκυνούμενον, οὐ ζυγοστατούμενον.
Μυστήριον θεολογούμενον, οὐκ ἐρευνώμενον.
Μυστήριον ὁμολογούμενον, οὐ μετρούμενον.

Τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον.

 

Ποῖον ἕκτον μῆνα λέγει, ποῖον; Ἀφ’ οὗ ἐδέξατο Ἐλιστάβετ τὰ εὐαγγέλια, ἀφ’ οὗ τὸν Ἰωάννην συνέλαβε. Πόθεν τοῦτο δῆλον· ἑρμηνευέτω αὐτὸς ὁ Ἀρχάγγελος πρὸς τὴν Παρθένον λέγων: Ἰδού φησιν Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου, καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱόν· καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ.

Τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ. Ἕκτος μὴν τῆς συλλήψεως τοῦ Ἰωάννου·
ἔδει γὰρ προφθάσαι τὸν στρατιώτην· ἔδει προλαβεῖν τὸν δορυφόρον· ἔδει προοδοποιῆσαι τὸν μηνυτὴν τῆς Δεσποτικῆς παρουσίας τὴν εἴσοδον.
Τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον μεμνηστευμένην μέν, τηρουμένην δέ.

Διατὶ μεμνηστευμένην; ἵνα μὴ τάχιον μάθῃ ὁ ληστὴς τὸ μυστήριον.

 

   Ὅτι μὲν γὰρ διὰ Παρθένου ἥξει ὁ Βασιλεὺς τοῦ παντός, ᾔδει ὁ πονηρός (τῶν γὰρ Ἡσαΐου καὶ αὐτὸςἠκούσσατο φωνῶν, τῶν: Ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξεικαὶ τέξεται Υἱόν),  καὶ ἕκαστα εἰκότως παρετήρει τῆςΠαρθένου τὰ προφθέγματα, ἵνα ὅπου νοήσῃ ὅτι πληροῦταιτὸ μυστήριον τοῦτο, ἐξαρτήσῃ τὸν ψόγον. Διὰ τοῦτο ὁ Δεσπότης διὰ μεμνηστευμένης ἐλήλυθεν· ἡ γὰρ
μνηστευθεῖσα λοιπὸν κατηγγυᾶτο.

Τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα Ἰωσήφ.

Ἄκουσον τὶ περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου καὶ τῆς Παρθένου ὁ Προφήτης φησίν: Δοθήσεται τὸ ἐσφραγισμένον βιβλίον ἀνδρὶ εἰδότι γράμματα. Τί τὸ ἐσφραγισμένον βιβλίον, ἢ πάντως ἡ ἀμόλυντος Παρθένος; Παρὰ τίνων δοθήσεται;
Παρὰ τῶν ἱερέων δηλονότι. Τίνι τούτῳ; Τῷ τέκτονι Ἰωσήφ.
Αὐτὸς γὰρ ὁ Ἰωσήφ, ἀδελφοί, σεμνοῖς γάμοιςπροσομιλήσας πρότερον, καὶ γεννήσας υἱούς, ἀπεβάλετο τὴν γαμετήν, καὶ τὸ λοιπὸν διῆγεν ἐν σωφροσύνῃ,
ἐκτρέφων τοὺς παῖδας ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου.
Ἀμέλει γοῦν παρελθὼν εἰς τὸ κήρυγμα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ ἕνα τῶν τούτου εὑρηκὼς υἱῶν, γράφει λέγων. Ἕτερονδὲ τῶν Ἀποστόλων οὐκ εἶδον, εἰμὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου, οὐχ ὡς ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας, ἀλλ’ ἐκ τοῦ Ἰωσὴφ γεννηθέντα.

 

    Ἐπεὶ οὖν οἱ ἱερεῖς ὡς σώφρονι τῷ Ἰωσὴφ ἡρμόσαντο τὴν Παρθένον, καὶ παρέθεντο αὐτῷ γάμου καιρὸν ἀναμένοντες, ἔμελλε δὲ οὗτος λαμβάνων
τηρεῖν ἐν ἀφθαρσίᾳ τὴν Παρθένον, τοῦτο πόῤῥωθεν ὁ προφήτης προανεφώνησε: Δοθήσεταί φησι τὸ βιβλίον τοῦτο τὸ ἐσφραγισμένον ἀνδρὶ εἰδότι γράμματα, τουτέστι γάμοις προσομιλήσαντι, καὶ ἐρεῖ, οὐ δύναμαι ἀναγνῶναι.

 
   Διὰ τί οὐ δύνασαι Ἰωσήφ; Οὐ δύναμαί φησιν ἀναγνῶναι· τὸ γὰρ βιβλίον ἐσφράγισται, τίνι τηρούμενον; Τῶ Δημιουργῷ τῶν ὅλων κατοικητήριον φυλαττόμενον. Ἀλλ’ ἐπὶ τὸ προκείμενον ἐπανέλθωμεν.

   Τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη Γαβριὴλ πρὸς Παρθένον ἁγνήν, πάντως που τοιαύτας ἐντολὰς δεξάμενος. Δεῦρο φησίν, ὦ Ἀρχάγγελε, ὑπουργὸς γενοῦ φοβεροῦ μυστηρίου, ἀποκεκρυμμένῳ διακόνησον θαύματι. Εἰς ἀναζήτησιν τοῦ πλανηθέντος Ἀδὰμ κατελθεῖν ὑπὸ τῶν ἐμῶν οἰκτιρμῶν ἐπείγομαι.

   Ἁμαρτία τὸν κατ’ εἰκόνα τὴν ἐμὴν πλασθέντα ἐπαλαίωσεν, τὸ τῶν ἐμῶν χειρῶν ἐσάθρωσεν δημιούργημα, ἠμαύρωσεν ὅπερ ἔπλασα κάλλος. Ὁ λύκος τὸ ἐμὸν θρέμμα κατανέμεται· ἔρημός ἐστιν ὁ παράδεισος τοῦ οἰκήτορος·
το ξύλον τῆς ζωῆς ὑπὸ τῆς φλογίνης ῥομφαίας φυλάττεται,καὶ κέκλεισται τῆς τρυφῆς τὸ χωρίον.

   Ἐλεῶ τὸν πολεμηθέντα, καὶ συλλαβέσθαι καὶ χειρώσασθαι τὸν πολέμιον βούλομαι. Λαθεῖν θέλω πάσας τὰς ἐν οὐρανῷ Δυνάμεις, σοὶ μόνῳ θαῤῥῶ τὸ μυστήριον.

   Πρὸς τὴ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ πορεύθητι· ἄπελθε πρὸς τὴν ἔμψυχον
πόλιν, περὶ ἧς ὁ προφήτης ἔλεγε: Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. Ἄπελθε πρὸς τὸν λογικόν μου παράδεισον· ἄπελθε πρὸς τὴν τῆς Ἀνατολῆς πύλην· ἄπελθε πρὸς τὸ ἄξιον ἐμοῦ τοῦ λόγου κατοικητήριον· ἄπελθε πρὸς τὸν δεύτερον ἐπὶ γῆς οὐρανόν· ἄπελθε πρὸς τὴν κούφην
νεφέλην, μήνυσον αὐτῇ τῆς ἐμῆς παρουσίας τὸν ὄμβρον· ἄπελθε πρὸς τὸ ἐμὸν ἡτοιμασμένον ἁγίασμα· ἄπελθε πρὸς τὴν παστάδα τῆς ἐνανθρωπήσεώς μου· ἄπελθε πρὸς τὸν καθαρὸν νυμφῶνα τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεώς μου·
λάλησον εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐμῆς λογικῆς κιβωτοῦ· ἑτοίμασαί μοι τῆς ἀκοῆς τὰς εἰσόδους, ἀλλὰ μὴ θορυβήσης, μηδὲ ταράξῃς τὴν ψυχὴν τῆς Παρθένου· ἐπιεικῶς τῷἁγιάσματατι φάνηθι· πρώτην φωνὴν αὐτῇ χαρᾶς ἀναβόησον: εἰπὲ τῇ Μαριὰμ τό· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ἵνα ἐγὼ ἐλεήσω Εὔαν τὴν  κεκακωμένην.
   Ἤκουσεν ὁ Ἄγγελος ταῦτα, καὶ καθ’ ἑαυτὸν ὡς εἰκὸς λογίζετο. Ξένον τὸ πρᾶγμα, ὑπερβαῖνον ἔννοιαν τὸ λαλούμενον· ὁ τοῖς Χερουβὶμ φοβερός, ὁ τοῖς Σεραφὶμἀθεώρητος, ὁ πάσαις ταῖς ἀγγελικαῖς Δυνάμεσιν ἀκατανόητος, ἡλικὴν συντυχίαν ἐπαγάλλεται τῇ Κόρῃ, αὐτοπρόσωπον παρουσίαν μηνύει, μᾶλλον δὲ εἴσοδον δι’ ἀκοῆς ὑπισχνεῖται αὐτῇ· καὶ ὁ τὴν Εὔαν καταδικάσας, τὴν ταύτης θυγατέρα δοξάζειν τοσοῦτον ἐπείγεται, καὶ λέγει, ἑτοίμασαί μοι τῆς ἀκοῆς τὰς εἰσόδους. Καὶ δύναται γαστὴρ χωρεῖν τὸν Ἀχώρητον; ὄντως φοβερὸν τὸ μυστήριον.

   Τοιαῦτα τοῦ ἀγγέλου ἐνθυμουμένου, ὁ Δεσπότης φησὶπρὸς αὐτόν: Τί ταράττῃ καὶ ξενίζῃ ὦ Γαβριήλ· οὐ πρώην παρ’ ἐμοῦ ἀπεστάλης πρὸς Ζαχαρίαν τὸν ἱερέα; Οὐκ ἔδωκας αὐτῷ τῆς γεννήσεως Ἰωάννου τὰ εὐαγγέλια; Οὐκ ἀπιστοῦντι τῷ ἱερεῖ, τὸ τῆς σιωπῆς ἐπήγαγες πρόστιμον; Οὐ
κατεδίκασας τὸν πρεσβύτην τῇ ἀφωνίᾳ; Οὐχὶ σὺ ἀπεφήνω, ἐγὼ δὲ ἐκύρωσα; Οὐ τῷ εὐαγγελισμῷ σου τὸ ἔργονἐπηκολούθησεν; Οὐ συνέλαβεν ἡ στεῖρα; Οὐχ ὑπήκουσε ἡ μήτρα; Οὐκ ἀνεχώρησε τῆς ἀκαρπίας ἡ νόσος; Οὐκ ἔφυγεν ἡ ἀργία τῆς φύσεως; Οὐ νῦν ἐστι σταχυοφοροῦσα ἡ πρότερον μὴ καρποφοροῦσα; Μὴ ἀδυνατεῖ παρ’ ἐμοὶ τῷ Κτίσαντι πάντα ῥήματι; Πῶς οὖν ἀμφιβολίᾳ περιεβλήθης;

Τί οὖν, πάλιν ὁ ἄγγελος, Δέσποτα; Τὸ θεραπεῦσαι τὰ τῆςφύσεως σφάλματα, τὸ διαλῦσαι τῶν παθῶν τὸν χειμῶνα, τὸνέκρωσιν μελῶν πρὸς ζωτικὴν ἀνακαλέσασθαι δύναμιν, τὸἐπιτάξαι τῇ φύσει παιδοποιΐας ἐνέργειαν, τὸ λῦσαι
στείρωσιν ἐν ὑπερορίοις τοῖς μέλεσι, τὸν γεγηρακυῖαν καλάμην μετασχηματίσαι πρὸς χλοηφόρον σχῆμα, τὸ τὴν ἄγονον ἄρουραν δραγμάτων ἐξαίφνης ἀναδεῖξαι Μαρίαν, ἔργον τῆς σῆς ὑπάρχει δυνάμεως ἐκ συνηθείας τελοῦμενον. Καὶ μαρτυρεῖ Σάῤῥα, καὶ μετὰ ταύτηνῬεβέκκα, καὶ πάλιν ἡ Ἄννα, τῷ χαλεπῷ τῆς στειρώσεωςδουλεύσασαι πάθει, εἶτα παρὰ σοῦ τὴν ἐλευθερίανδεξάμεναι. Τὸ δὲ παρθένον τεκεῖν, μὴ συντυχοῦσαν ἀνδρί,
ἀνώτερόν ἐστι τῶν νόμων τῆς φύσεως. Ἀλλὰ καὶ τὴν σὴνἐπαγγέλῃ τῇ Κόρῃ παρουσίαν. Οὐρανοῦ καὶ γῆς οὐ χωρεῖ σε τὰ πέρατα, καὶ πῶς σε μήτρα χωρήσει παρθενική;

   Καὶ ὁ Δεσπότης φησί: Πῶς μὲ ἐχώρησεν ἡ σκηνὴ τοῦἈβραάμ.
Ὁ ἄγγελος φησίν: Ἐπειδὴ εἶχε τῆς φιλοξενίας τὸ πέλαγος.
Εἶτα νόμισον Δέσποτα· ἐκεῖ ὤφθης τῷ Πατριάρχῃ ἐν τῇ παροδίῳ σκηνῇ, καὶ παρέδραμες ὁ τὰ πάντα πληρῶν, ἔνθα δὲ πῶς οἴσει ἡ Μαρία τὸ πῦρ τῆς Θεότητος; Ὁ Θρόνος σου φλέγεται τῇ αἴγλῃ περιλαμπόμενος, καὶ σὲ δυνήσεταιφέρειν ἀκαταπλήκτως ἡ Παρθένος;

   Καὶ ὁ Κύριος πρὸς τὸν ἄγγελον φησίν: Εἰ ἔβλαψε τὸ πῦρ ἐν ἐρήμῳ τὴν βάτον, βλάψει πάντως καὶ Μαρίαν ἡ ἐμὴπαρουσία, εἰ δὲ ἐκεῖνο τὸ πῦρ τὸ σκιαγραφῆσαν τὴν τοῦθεϊκοῦ πυρὸς ἐξ οὐρανοῦ παρουσίαν ἤρδευσε μὲν τὴν
βάτον, οὐ κατέφλεξε δέ, τὶ ἀν εἴποις περὶ τῆς ἀληθείας, οὐκἐν φλογὶ πυρός, ἀλλ’ ἐν σχήματι ὑετοῦ καταβαινούσης.

Τότε λοιπὸν ὁ ἄγγελος ἐξεπλήρου τὸ προσταχθὲν αὐτῷ, καὶ πρὸς τὴν Παρθένον πορευθείς, καὶ εἰσελθών, πρὸς αὐτὴνἐβόησε, λέγων: Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ·οὐκέτι ὁ διάβολος κατὰ σοῦ. Ὅπου γὰρ τὸ πρότερονἔτρωσεν ὁ πολέμιος, ἐκεῖ πρῶτον ὁ Ἰατρὸς τὴν ἔμπλαστρον
ἐπιτίθησιν. Ὅθεν τὴν ἀρχὴν τῆς ἐξόδου ὁ θάνατος ἔσχεν,ἐκεῖθεν ἡ ζωὴ τὴν εἴσοδον τῆς ζωῆς ἐτεκτηνάτο.

   Διὰ γυναικὸς ἐῤῥύη τὰ φαῦλα, διὰ γυναικὸς πηγάζει τὰ κρείττονα. Χαῖρε Κεχαριτωμένη· μὴ αἰσχύνου ὡς αἰτίακαταδίκης· Μήτηρ γὰρ τοῦ καταδικάσοντος χάριτι γίνῃ.

   Χαῖρε Κεχαριτωμένη.

   Χαῖρε τοῦ χηρεύσαντος κόσμου Νυμφοτόκε ἀμίαντε.

   Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ἡ ἐν μήτρᾳ τὸν τῆς μητρὸς βυθίσαντα θάνατον. Χαῖρε ὁ ἔμψυχος Ναὸς τοῦ   Θεοῦ. Χαῖρε οὐρανοῦ καὶ γῆς ἰσόῤῥοπον οἴκημα.

Χαῖρε τῆςἀχωρήτου φύσεως χωρίον εὐρύχωρον. Ἀλλὰ τούτων οὕτως
ἐχόντων, ἐπέστη τοῖς ἀσθενοῦσιν ὁ Ἰατρός· τοῖς ἐν σκότει καθημένοις ὁ τῆς Δικαιοσύνης Ἥλιος ἐπεφάνη· τοῖςχειμαζομένοις ἡ ἄγκυρα καὶ ὁ ἀχείμαστος λιμήν· τοῖς ἀδιάλλακτα μισουμένοις δούλοις ὁ Πρέσβυς ἐτέχθη καὶ εἰρήνης ὁ σύνδεσμος· τοῖς αἰχμαλώτοις ὁ λυτρωτὴςἐπεδήμησε· τοῖς πολεμουμένοις ἡ κραταιὰ τῆςἀνεκλαλήτου χαρᾶς καὶ ἀγάπης σκέπη. Αὐτὸς γάρ ἔστιν ἡ
εἰρήνη ἡμῶν, ὥς φησιν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἧς γένοιτοδιαπαντὸς ἀπολαύειν ἡμᾶς χάριτι αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶΘεοῦ ἡμῶν.

 

ᾯ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

                                            ☦ 

              Μετάφρασις εἰς τήν ὁμιλουμένην  τοῦ ἀνωτέρου λόγου .

          ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

 

 

   Πάλιν σήμερον ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις · πάλιν ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας · πάλιν ἔχουμε μιά ἀνάκληση ἀπό τήν πτώση , καί μία ἐπάνοδο στήν ζωήν , μία ὑπόσχεση πρός τήν ζωήν , καί μία ἀπαλλαγή ἀπό τήν δουλεία ·Ἕνας Ἄγγελος συνομιλεῖ μέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , διά νά μήν ξαναμιλήσει διάβολος μέ γυναίκα ·

 

   Λέγει ἡ Γραφή :  τόν ἕκτον μῆνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ , ἐστάλη ἀπό τόν Θεόν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ σέ μία παρθένον ,πού ἦτο μνηστευμένη , μέ ἕνα ἄνδρα .

   

   Ἐστάλη ὁ Γαβριήλ διά νά ἀποκαλύψει τήν παγκόσμιον σωτηρίαν ,τῶν ἀνθρώπων · 

   ἐστάλη ἡ Γαβριήλ διά νά φέρει στόν Ἀδάμ τήν βεβαίαν ἀποκατάστασήν του ·

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον , διά νά μεταβάλλει , τήν ἀτιμίαν τοῦ γυναικείου φύλου σέ τιμή · 

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ , διά νά προετοιμάσει τόν νυμφικόν θάλαμον , ὥστε νά εἶναι ἀντάξιος τοῦ οὐρανίου Νυμφίου · 

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ διά νά συντελέσει νά νυμφευθῆ τό πλάσμα  μέ τόν πλάστην · 

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ , εἰς τό ἔμψυχον παλάτιον τοῦ βασιλέως τῶν Ἀγγέλων ·

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον πού ἦτο ἀρραβωνιασμένη μέ τόν Ιωσήφ , ἀλλά πού ἐπροορίζετο διά τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ ·

   ἐστάλη ἀσώματος δοῦλος , σέ Ἀμόλυντη Παρθένον · 

   ἐστάλη ὁ χωρίς ἁμαρτίες , εἰς ΕΚΕΙΝΗΝ , πού δέν θά ἐγνώριζε τήν φθοράν .

   ἐστάλη ὁ λύχνος διά νά ἀναγγείλει τήν ἀνατολήν τοῦ ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης · ἐστάλη ὁ ὄρθρος , ὁ ὁποῖος ἔρχεται πρίν ἀπό τό φῶς τῆς ἡμέρας · 

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ διά νά διαλαλήσῃ , τόν καθήμενον εἰς τόν κόλπον τοῦ Πατρός, καί εἰς τάς ἀγκάλας τῆς Μητρός · 

   ἐστάλη ὁ Γαβριήλ διά νά δείξει τόν καθήμενον εἰς τόν θρόνον , ἀλλά καί κείμενον εἰς τήν φάτνην · 

   ἐστάλη ὁ στρατιώτης διά νά διατυμπανίσει τό μυστήριον τοῦ μεγάλου βασιλέως ·

   χαρακτηρίζω μυστήριο αὐτό  τό ὁποῖο γίνεται κατανοητόν μέ τήν πίστην , καί δέν ἐξερευνᾶται μέ τήν φιλομάθειαν · 

πρόκειται διά μυστήριον πού εἶναι ἄξιο προσκυνήσεως ·, καί ὄχι σχολαστικῆς ἐξετάσεως · δηλαδή διά μυστήριο πού εἶναι ἀντικείμενο θεολογικῆς ἐρεύνης , καί ὄχι διά κάτι πού ὑπόκειται σέ ἀκριβή μέτρηση · 

 

  Τόν ἔκτο μῆνα, λέγει , ἐστάλη ὁ Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον · ποιόν ἕκτο μῆνα ;

ποιόν ; ἀπό τότε πού ἡ Ἐλισάβετ ἐδέχθη τό χαρμόσυνο μήνυμα , ἀπό τότε πού συνέλαβε τόν Ἰωάννην · 

   ἀπό ποῦ τό συμπεραίνουμε αὐτό ;

   τό ἀποκαλύπτει ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχάγγελος  , ὅταν λέγει στήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ  : ...νά ἡ Ἐλισάβετ , ἡ συγγενής Σου , καί αὕτη συνέλαβεν  υἱόν εἰς τό γῆρας της, καί αὐτός ὁ μῆνας εἶναι ὁ ἕκτος ἀπό τήν ἐγκυμοσύνη της , αὐτῆς πού μέχρι τώρα ἐκαλεῖτο στεῖρα .

 

  ὁ ἔκτος μήνας λοιπόν εἶναι ἀπό τήν σύλληψιν τοῦ Ἰωάννου · ἔπρεπε ὁ στρατιώτης νά φθάσει πρῶτος , ἔπρεπε ὁ ἀκόλουθος νά προηγηθῆ , ἔπρεπε νά προηγηθῆ αὐτός πού θά ἀποκάλυπτε τήν Δεσποτικήν παρουσίαν .

 

   Τόν ἕκτον μῆνα , ἐστάλη ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ στήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , πού ἦτο ἀρραβωνιασμένη μέ κάποιον ὀνόματι Ἰωσήφ · ἀρραβωνιασμένη , ἀλλα΄ὄχι παντρεμμένη · ἀραβωνιασμένη , αλλά ἄθικτη · 

   Γιατί ἦταν ἀρραβωνιασμένη ; 

Διά νά μή μάθῃ πολύ γρήγορα ὁ διάβολος τό μυστήριον · τό ὅτι ἐπρόκειτο ἀπό παρθένο νά ἔλθη ὁ Βασιλεύς, τό ἐγνώριζε ὁ πειράζων , εἶχε ἀκούσει τίς προφητεῖες τοῦ Ἡσαίου πού ἔλεγαν : νά , θά συλλάβη ἡ παρθένος καί θα γεννήσει υἱόν .· κάθε φορά λοιπόν  ὅπως εἶναι φυσικό , ἐξέταζε , ὄ,τι ἀναφερόταν σέ παρθένο , ὥστε ὅταν ἀντιληφθῆ , ὅτι ὁλοκληρώνεται τό μυστήριον , νά ἑτοιμάσει τίς κατηγορίες του .

 

   Διά αὐτό καί ὁ Δεσπότης ἦλθε ἐπί γῆς ἀπό ἀρραβωνιασμένη , διά νά ξεγελάση , τόν πονηρόν  , ἀφοῦ αὕτη ὄντας ἀρραβωνιασμένη , ἐξασφάλιζε αὐτό .

 

   Τόν ἔκτο μῆνα, ἀπεστάλη ὁ Ἀγγελος πρός μίαν Παρθένον , πού ἦταν ἀρραβωνιασμένη μέ κάποιον , πού ἐλέγετο Ἰωσήφ · ἄκουσον τί λέγει ὁ προφήτης διά αὐτόν , καί διά τήν Παρθένον · θά δοθεῖ αὐτό τό κλειστό βιβλίο , σέ ἕνα ἄνθρωπο πού γνωρίζει γράμματα · τί σημαίνει κλειστό βιβλίο; ἤ τί σημαίνει γενικά, ἡ ἀμόλυντος παρθένος ; εἶναι φανερό , ὅτι θα δοθεῖ ἀπό τούς ἱερεῖς · σέ ποιόν ;

 τόν Ἰωσήφ τόν ξυλουργόν · οἱ ἱερεῖς ἀρραβώνιασαν τήν ΜΑΡΙΑΝ , μέ τόν Ἰωσήφ , ἐπειδή ἦταν σώφρονας ,

εἶχε συναψει γαμον πρότερον , και ζῶντας σωφρώνως , μετά ἀπέθανε ἡ συζυγος, και ζοῦσε  σεμνῶς , σωφρόνως · εἶχε τέκνα από τον γαμον του αὐτόν , δια τοῦ τοῦτο και ὁ Ἀπ. Παὐλος λέγει…κανένα ἄλλον ἐκ τῶν Ἀποστόλων δεν συνάντησα στα ἱεροσόλυμα, παρά μόνον τον Ἰάκωβο , τον ἀδελφόν τοῦ Κυρίου · ὀνομάζει ἀδελφόν τον Ἰακωβ, πού ἦτο παιδί τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τον πρῶτον γάμον

σαυτόν τον Ἰωσήφ τον ξυλουργόν  ἔδωσαντήν ΜΑΡΙΑΜ , , περιμένοντες τόν καιρόν τοῦ γάμου , καί αὐτός βέβαια ἐπρόκειτο  παίρνοντάς την , νά φυλάξι ἀμόλυντον τήν Παρθένον · αὐτό πρίν ἀπό πολλά χρόνια , ὁ προφήτης τό προεφήτευσε :.... θά δοθεῖ αὐτό τό κλειστό βιβλίο , σέ ἕνα ἄνθρωπο πού γνωρίζε γράμματα  , καί ὁ ὁποῖος θα πῆ , δέν μπορῶ νά τό διαβάσω · 

 

   Διατί Ἰσήφ δέν μπορεῖς νά τό διαβάσεις ; καί αὐτός ὁ Ἰωσήφ θά ἀπαντήσει · δέν μπορῶ νά τό διαβάσω , διότι τό βιβλίο εἶναι κλειστό · γιά ποιόν φυλάγεται ;

Φυλάσεται , διά κατοικία τοῦ δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος · 

ἀλλά ἄς ξαναγυρίσωμε στό θέμα μας · στόν ἕκτο μῆνα, ἐστάλη , ὁ  Ἄγγελος Γαβριήλ , πρός τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί εἶχε πάρει ἀπό τόν Θεοῦ , περίπου τέτοιες ἐντολές ·  

 

   Ἔλα λοιπόν ἀρχάγγελε , γίνε ὑπηρέτης τοῦ φοβεροῦ καί φρικτοῦ μυστηρίου , ἐξυπηρέτησε τό θαῦμα · βιάζομαι ἐξ 'αἰτίας τῆς εὐσπλαγχνίας μου , νά κατέβω ἀπό τόν οὐρανόν , καί νά ἀναζητήσω τόν πλανηθέντα Ἀδάμ ` ἡ ἁμαρτία ἐξασθένησε τόν ἄνθρωπον , πού ἐπλάσθηκε, σύμφωνα, μέ τήν εἰκόνα μου · σάπισε τό δημιούργημα μου , εἶναι ἔρημη ἡ θέση του στόν Παράδεισον , τό δένδρο τῆς ζωῆς φυλάσεται ἀπό τήν φλογίνην ρομφαίαν , ἔχει κλείσει ὁ τόπος τῆς τρυφῆς · ἐπιθυμῶνά ἐλεήσω τόν κατατρεγμένο ἄνθρωπο καί νά συλλάβω τόν ἐχθρόν διάβολον · ἐπιθυμῶ αὐτό τό μυστήριον , νά εἶναι ἄγνωστον καί στίς Ἀσώματες ἀγγελικές δυνάμεις  καό μόνο σέ σένα τό ἐμπιστεύομαι ·

,   Μετάβηθι λοιπόν πρόςτήν ἀρχαίαν  λοιπόν πρός τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ · μετάβηθι πρός τήν ζωντανήν Πόλιν διά τήν ὁποίαν ὁ Προφήτης εἶπεν · Πόλη τοῦ θεοῦ , δεδοξασμένε καί ἐξαίσια εἰπῶθησαν διά σένα · μετάβηθι στόν λογικό μου παράδεισον , πήγαινε πρός τήν Πύλην τῆς ἀνατολῆς · πήγαινε στό ἄξιο κατοικητήριο τοῦ Λόγου μου ,  μετάβηθι πρός τόν δεύτερον οὐρανόν ,πού εὑρίσκεται ἐπάνω στήν γῆν · μετάβηθι εἰς τό ἐλαφρύ καί γρήφορο σύνεφο , ἐνημέρωσε διά τήν βροχήν τῆς παρουσίας μου · πήγαινε στό ἁγίασμα πού ἑτοιμάσθηκε διά μένα · μετάβηθι στόν νυμφικό κοιτώνα τῆς ἐνανθρωπήσεως , καί στόν ἀμόλυντο νυφικο κοιτώνα  τῆς κατά σάρκα γεννήσεώς μου · 

   Μίλησε στήν λογική Κιβωτόν  , προετοίμασέ την , νά μέ ἀκούση , χωρίς νά τρομάξη , μήν τρομάξης τήν ψυχήν τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ · κόσμια ἐμφανίσου  στόν ἔμψυχον ναόν μου , πες σαυτήν πρώτα τήν χαρμόσυνη εἴδησιν ` ἐσύ πές στήν ΜΑΡΙΑΜ τό , χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ὥστε ἐγώ νά ἐλεήσω τήν ἐξουθενωμένην Εὔα .

 

   Ἄκουσε αὐτά ὁ Ἀρχάγγελος καί ὄπως ἦταν φυσικό μονολογοῦσε · παράξενη εἶναι αὐτή ἡ ὑπόθεσις , ξεπερνάει κάθε σκέψη αὐτό πού εἰπώθηκε · ὁ φοβερός στά Χερουβίμ , ὁ ἀθέατος στά Σεραφίμ , ὁ ἀκατάληπτος σέ ὄλες τίς οὐράνιες ἀσώματες δυνάμεις , ὑπόσχεται μία ξεχωριστή ἐπικοινωνία μέ τήν ΚΟΡΗ , προμηνύει μία αὐτοπρόσωπη παρουσία του  , μᾶλλον ὐπόσχεται μία εἰσοδο διά μέσου τῆς ἀκοῆς , καί βιάζεται αὐτός πού κατεδίκασε τήν Εὔαν , νά δοξάσει τόσο πολύ τήν θυγατέρα της ;

 

   Λέει , ἄς ἑτοιμαστῆ ἡ εἴσοδος μου διά μέσου τῆς ἀκοῆς · ὅμως εἶναι δυνατόν ἀνθρώπινη κοιλία , νά χωρέσει τόν ἀχώρητον ; πραγματικά, μέγα καί φοβερό τό μυστήριο τοῦτο .

   Ἐνῶ αὐτά εἶχε στόν νοῦν ὁ Γαβριήλ , τοῦ λέγει ὁ Δεσπότης . διατί ταράζεσαι καί παραξενεύεσαι Γαβριήλ ;

δέν σέ ἔστειλα προηγουμένως στόν Ζαχαρία ,  ; δέν τοῦ μετέφερες τήν χαρμόσυνον εἴδηση , τῆς γεννήσεως τοῦ Ἰωάννου ; δέν ὑπέβαλες τήν τιμωρίαν τῆς σιωπῆς  στόν ἱερέα πού δέν σέ πίστεψε ;

δέν κατεδίκασες τόν γέροντα σέ ἀφωνία ; ἐσύ δέν τό ἀνεκοίνωσες καί ἐγώ τό ἐπεκύρωσα ; δέν ἀκολούθησε τήν χαρμόσυνη εἴδηαη ἡ πράξη  ; δέν συνέλαβε ἡ στείρα γυναίκα ; δέν ὑπήκουσε ἡ μήτρα της ; δέν ἐξαφανίσθηκε , ἡ ἀσθένεια τῆς ἀτεκνίας ; δέν ὑπεχώρησε ἡ ἀπραξία τῆς φύσεως ; τώρα δέν κυοφορεῖ αὐτή πού πρῶτα ἦταν στείρα ;μήπως διά μένα τόν δημιουργό ὑπάρχει κάτι , πού εἶναι ἀκατόρθωτο ; πῶς λοιπόν σέ κυρίεψε ἡ ἀμφιβολία ;

 

   Τί ἀπάντησε ὁ Ἄγγελος ; Δέσποτα , τό νά θεραπεύσης τά σφάλματα τῆς φύσεως , τό νά ἡρεμήσεις τήν τρικυμίαν τῶν παθῶν τῶν ἀνθρώπων · τό ἀνακαλέσεις ,  στήν ζωή νεκρωθέντα ἀνθρώπινα μέλη , τό νά διατάξεις τήν φύση , νά γεννήσει μία στείρα γυναίκα , τό νά θεραπεύσεις τήν στείρωση σέ γερασμένα μέλη , τό νά μετασχηματίσεις , ἔνα γερασμένο ξηρό καλάμι σέ δροσερό , καί νά κάνεις τήν ἄγονην γῆν , ξαφνικά πηγή σπαρτιῶν , εἶναι πράγματα πού γίνονται πάντοτε μέ τήν δική σου δύναμη .  Μάρτυρες τῶν ἀνωτέρω εἶναι ἡ Σάρρα , ἡ Ρεβέκκα , ἡ Ἄννα , πού ἦσαν ὑποδουλωμένες στήν φοβερή ἀσθένεια τῆς στειρώσεως  , καί ἀπελευθερώθησαν ἀπό σένα .

 Τό νά γεννήσῃ ὅμως παρθένος χωρίς τήν συμμετοχή ἀνδρός , αὐτό ξεπερνάει ὅλους τούς νόμους τῆς φύσεως , ἀλλά καί προαναγγέλει τήν δική σου παρουσία στήν ΚΟΡΗ · ἐσένα δέν σέ χωροῦν τά σύμπαντα , καί πῶς θ΄σέ χωρέσει ἡ Παρθενική Μήτρα ;

 

 Καί ὁ Δεσπότης ἀπάντησε ` πῶς μέ χώρησε ἡ σκηνή τοῦ Ἀβραάμ ;

 ὁ Ἄγγελος εἶπε · ἐπειδή Δέσποτα ὑπῆρχε ἕνα πέλαγος φιλοξενίας , ἐκεῖ ἐμφανίσθηκες στόν Αβραάμ , στήν σκηνή του πού ἦταν δίπλα στόν δρόμο , καί φιλοξενοῦσε  , καί τήν ξεπέρασες , ἐπειδή τά πάντα γενίζει ἡ παρουσία σου · πῶς θά φέρεις τό πῦρ τῆς θεότητος στήν ΜΑΡΙΑΜ ; ὁ θρόνος σου φλέγεται ἀκτινοβολῶντας ἀπό  τήν αἴγλη σου καί θά μπορέσει ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ, νά σ ε δεχτεῖ;

 

   Ὁ Δεσπότης ἀπαντησε ` πράγματι , ἄν ἡ φωτιά στήν ἔρημα, ἔβλαψε την βάτο , κατά τόν ἴδιον τρόπον ἡ παρουσία μου , θά βλάψι τήν ΜΑΡΙΑΜ · ἄν ἐκείνη ἡ φωτιά που σκιαγραφοῦσε τήν παρουσίαν ἀπό τόν θρόνον τῆς θεότητος  πότιζε τήν βάτον ,καί δέν τήν ἔκαιε , τί θα ἔλεγες διά τήν ἀλήθεια πού καταβαίνει ἀπό τόν οὐρανόν , ὄχι σάν πύρινη φλόγα, ἀλλά σάν βροχή ; 

 

   Τότε πλέον ὁ ἄγγελος , ἐκτέλεσε τήν ἐντολήν πού ἔλαβε , καί ἀφοῦ παρουσιάσθηκε στήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , εἶπε πανηγυρικά · χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ὁ Κύριος μετά Σοῦ · ποτέ πιά ὁ διάβολος δέν θά εἶναι ἐναντίον Σου  διότι τό σημεῖοπού πλήγωσε ὁ ἐχθρός ,προηγουμένως , σαυτό τώρα , πρωτίστως ὁ ἰατρός τῆς σωτηρίας ἐπιθέτει τό ἔμπλαστρον · ἀπό κεῖ ὅπου ἐμφανίσθηκε ὁ θάνατος , από κεῖ μπῆκε ἡ ζωή · ἀπό τήν πρώτη γυναίκα Εὔα προῆλθαν ὅλες οἱ δοκιμασίες καί συμφορές , καί ἀπό Σέ τήν δεύτερην Γυναίκα, τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ πηγάζουν ὅλα τά ἀγαθά .

 

   Χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μήν ντρέπεσαι , σάν νά εἶσαι αἰτία καταδίκης · θά γίνης Μητέρα αὐτοῦ πού κατεδίκασε καί λύτρωσε τόν ἄνθρωπον .

 

   Χαίροις Ἀμίαντε ΚΟΡΗ , τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ , στήν ὀρφανήν ἀνθρωπότητα · 

 

   Χαῖρε Σύ πού κατεπόντισες στήν Μήτρα Σου τόν θάνατον τῆς μητέρας τῆς ἀνθρωπότητος Εὔας · 

 

   Χαῖρε ὁ ζωντανός ναός τοῦ Θεοῦ ·χαῖρε ἐσύ πού εἶσαι κατοικία ἀξία καί ἐξίσου τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς .

 

   Χαῖρε εὑρύχωρον χωρίον τῆς ἀποῤῥήτου φύσεως · 

 

   Ἀφοῦ αὐτά ὅλα ἔτσι ἔχουν , ἐξ ᾿ αἰτίας της ἦλθεν ὁ γιατρός διά τούς ἀῤῥώστους , ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης , διά νά φωτίσει ὅσους ζοῦν στό σκοτάδι , ἡ ἄγκυρα διά ὅλους τούς ταλαιπωρημένους . καί τό ἀσφαλές λιμάνι · 

 

   Γεννήθηκε ὁ Δεσπότης τῶν δούλων πού μισοῦνται ἀδιάλλακτα · ὁ σύνδεσμος τῆς εἰρηνης · ἐμφανίζεται ὁ λυτρωτής τῶν αἰχμαλώτων · ἡ εἰρήνη τῶν εὑρισκομένων εἰς πόλεμον · 

 

   Αὐτός βέβαια εἶναι ἡ εἰρήνη μας .

τήν ὁποίαν εἰρήνη , μακάρι ὅλοι νά ἀπολαύσωμεν μέ τήν χάρη καί φιλανθρωπία  τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ , εἰς τό ὁποῖον ἀνήκει , ἡ δόξα , τιμή δύναμις , προσκύνησις , τὠρα καί πάντοτε , καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων .Ἀμήν .

 

 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ