Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΠΑΡΑΣΚΕΥῌ

Τῇ Ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Παρασκευῇ , τά Ἅγια καί Σωτήρια , καί φρικτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ , καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν , ἤτοι :τούς ἐμπαιγμούς , τά ῥαπίσματα , τά κολαφίσματα , τάς ὕβρεις , τούς γέλωτας , τήν πορφυρᾶν χλαῖναν , τόν κάλαμον , τόν σπόγγον , τό ὄξος , τούς ἥλους , τήν λόγχην , καί πρό πάντων τόν Σταυρόν , καί τόν θάνατον , ἅ δι ' ἡμᾶς ἑκών κατεδέξατο · ἔτι δέ καί τήν τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ σωτήριον ἐν τῷ σταυρῷ ὁμολογίαν .

                                          Στίχοι :

                    Ζῶν εἶ Θεός Σύ , καί νεκρωθείς ἐν ξύλῳ, 

                    ὦ !!! νεκρέ  γυμνέ καί Θεοῦ ζῶντος Λόγε .

 

                    Κεκλεισμένας ἤνοιξε τήν Ἐδέμ πύλας , 

                     βαλών ὁ ληστής  κλεῖδα τό :μνήσθητί μου. 

 

   Ἡ ἱεροτέρα καί σημαντικοτέρα ἡμέρα τῆς πίστεώς μας` ὁ Κύριος και Θεός μας προσηλωθείς εἰς τόν Σταυρόν , ἔσχισε τό χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν , καί νικήσας τόν πολέμιον καί ἐπίβουλον , ὑπέγραψε διά τῆς Σταυρικῆς του θυσίας καί Αἵματος τήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν πιστευόντων εἰς αὐτόν , ἀπό Ἀδάμ , ἕως δευτέρας παρουσίας , καί διά τοῦ σταυροῦ καί ἀναστάσεως του , ζωήν αἰώνιον ἐχαρίσατο ...

 

  Ἀφοῦ ἔγινε ἡ προδοσία, καί ..ἐπωλήθη ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων , συλληφθείς παρεδόθη πρῶτον εἰς τόν Ἄνναν τόν Ἀρχιερέα · αὐτόν τόν στέλνει δέσμιον εἰς τόν Καϊάφαν , ὄπου τόν ἐνέπτυσαν εἰς τό τίμιον του Πρόσωπον , τό ὁποῖον ἀδυνατοῦν  νά ἀτενίσουν οἱ Ἀσώματοι καί τά ἑξαπτέρυγα , καί καλύπτουν μετά δέος τά πρόσωπά των · ἐνεπτύσθη , ἐκολαφίσθη , ὐπέστη τούς γέλωτας, ἐμπαιγμούς , ὕβρεις , προσῆλθον ψευδοκατήγοροι καί συκοφαντοῦσαν , ἀλλά δέν εὐσταθοῦσαν οἱ μομφές, ἕως ὅτου παρουσιάσθησαν δύο νέοι ψευδομάρτυρες διαστρέφοντες τα λόγια τοῦ Κυρίου , καί ἀπό αὐτό προσπαθοῦσαν νά εὕρουν πάτημα νά ἐπισυνάψουν τήν κατηγορίαν καί καταδίκην · καί ἐρωτηθείς ἄν εἶναι ὀ Υἱός τοῦ Θεοῦ , ὁ Κύριος ἠμῶν , πραότατος , ἀπάντησε :..σύ εἶπας..ἐσύ τό λέγεις αὐτό...

 

   Ἐταράχθη ὀ ἡγεμών , ἔσχισε τά ἱμάτια του , λέγων , ὄτι :...ἐβλασφήμησε , ὀνομάζοντας τόν ἑαυτόν του Υἱόν τοῦ θεοῦ· τί λοιπόν χρειαζόμαστε μάρτυρες; ·τί νομίζετε;..αὐτό ῥώτησε ὁ ἡγεμών , καί φυσικά τό παρασκήνιο ἦτο ἔτοιμο, ἔδραξαν τήν εὐκαιρίαν , καθώς ὁδήγησαν τήν συζήτηση σαυτήν τήν ἐρώτηση , ἀφοῦ δέν εἶχα στοιχεῖα κατηγορίας .

 καί ἄνευ καθυστερήσεως , ὅλοι ἐφώναζαν :. ἔνοχος θανάτου εἶναι ...

 

    Εἶχε ἤδη ξημερώσει , ἀνέτειλε ὀ αἰσθητός ἥλιος, δίδων τό φῶς μελαμψῶς ἀφοῦ ὁ νοητός ἤλιος Κύριος, ἔφθανε στήν δύση τῆς ζωῆς του , διά νά άνατείλει τό ἀνέσπερο φῶς · 

Ἄγεται ὁ Ἰησοῦς εἰς τόν Πιλάτον , στό πραιτώριον , πού ἦτο ὁ χῶρος τών δικασίμων ὑποθέσεων , καί οἱ Ἐβραῖοι δέν εἰσῆλθον , ἴνα μή μιανθῶσιν ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἱερός Εὐαγγελιστής, ἀλλά γιά νά φᾶνε τό πάσχα τους... · ἐξῆλθε ὁ Πιλᾶτος ρωτῶντας τους, τί κατηγορίαν ἔχουν γιά τόν Ἰησοῦν · εἶπαν πολλά, ἀσυνάρτηστα , ἀβάσιμα, καί ἔβλεπε ὅ Πιλάτος, ὄτι δεν ὐπάρχει κάτι ἐπιλίψιμο , στέλνει τόν Ἰησοῦν εἰς τόν Ἠρώδην , καί αὐτός πάλιν , μετά τά σχετικά τῆς ὐπεροψίας καί ἀπανθρωπίας του , τόν ξαναστέλνει στόν Πιλᾶτον ·  μετά ἀπό τά σχετικά  πού αναφέρει τό εὐαγγέλιο καί τίς ἀνακρίσεις, πάλιν δέν εὕρισκε κάτι νά σταθεῖ ἡ κατηγορία, καί γιά νά ..ἠσυχάσει εἶπε...:.. λάβετε ἐσεῖς αὐτόν καί σταυρώσετε , καί κατά τόν νόμο σας κρίνετε  · 

 

   Ἀπάντησαν οἱ Ἑβραῖοι καί ὅλοι μαζί , ὄτι :... σέ ἐμᾶς δέν ἐπιτρέπετε νά κρίνουμε καί καταδικάσουμε κανένα , ...ἐρεθίζοντες τόν Πιλάτον γιά τήν καταδίκη τοῦ δικαίου · Ἐρωτᾶ τόν Ἰησοῦν ὁ Πιλᾶτος, ἄν εἶναι βασιλεύς, ὁ δέ ἀπαντᾶ , ὅτι εἶναι βασιλεύς, ἀλλα ὄχι στόν κόσμο αὐτοῦ , καί ἠ δική του βασιλεία δέν ἔχει τέλος .

 

 Ἤθελε ὁ Πιλᾶτος νά τόν ἀπολύσει, νά τόν ἀθωώσει , ἀλλά ἀντέδρασαν οἰ Ἑβραίοι στήν ἀπάντησή του , ὅτι δέν βρίσκει καμμία αἰτία θανάτου στόν Ἰησοῦν ` καί προσπάθησε μέ ἄλλο τρόπο νά δεῖ ἄν μπορει νά κατευνάσει τά κύματα τῆς ὀργῆς των , προτείνοντας, νά ἐπιλλέξουν ἔνα ἐκ τῶν δύο πού πρότεινε , νά ἐλευθερώσουν λόγῳ τῆς ἑορτῆς, καί εἶχαν ἔνα κρατούμενον , ὀνόματι Βαραββᾶ , ὁ ὁποῖος εἶχε φυλακισθεῖ ἀπό τούς ἰδίους λόγω στάσεως,ἐπαναστάσεως . καί τό πρότεινε , ἐπειδή νόμιζε , ὅτι θά προτιμοῦσαν τόν Χριστόν ἀντί τοῦ ληστοῦ Βαραββᾶ` ἀλλά οἱ Ἐβραῖοι ζήτησαν νά ἀπολυθεῖ ὀ Βαραββᾶς , καί για νά φανεῖ ἀρεστός ὀ Πιλάτος στούς Ἑβραίους, ἔδωσε ἐντολήν καί ἐμαστίγωσαν τόν Χριστόν !!!!  · μαζεύει τούς στρατιώτας, δίδει ἐντολές, καί αὐτοί μέ τήν σειρά των , τόν ξεντύνουν , τόν ἐνδύουν περιπεχτικῶς, μέ κόκκινη χλαμύδαν , τοποθετοῦν ἀγκάθινον στέφανον στήν κεφαλήν , παίρνουν κάλαμον , τόν κτυποῦν στό Σῶμα καί ἰεράν του κεφαλήν , γονατίζουν καί ἐμπαίζουν , λέγοντες, χαῖρε βασιλέα τῶν Ἰουδαίων ...!!!! 

ὤ !!! θεία ἀνοχή !!

ὤ !!! ἀγάπη θεϊκή !! 

ὤ !!! μακροθυμία ἀπύθμενη !!! 

πῶς δέν ἄνοιξε ἡ γῆ νά καταποίει τούς ὐβριστάς ;;;!!!

 

ἀφοῦ τόν μαστίγωσαν καί ἐκολάφησαν , καί ἐνέπεξαν , καί ἐνέπτυσαν , πάλι ο Πιλάτος φέρει τόν Ἰησοῦν  ἔξω λέγοντας, ἰδού ὀ ἄνθρωπος, ἰδου ὁ Βασιλεύς !!! καί ὅτι οὐδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρίσκει σαυτόν  ·

ἀλλά οἱ Ἱουδαῖοι, βλέποντες ὅτι εἶναι κοντά στήν ...ἐπιτυχία των !!! οἴμοι !!! φωνασκοῦσαν  : ..σταύρωσον , σταύρωσον αὐτόν ... !!!  ὁ δε Πιλᾶτος λέγει : ...τόν Βασιλέα σας νά σταυρώσω !!!;;;καί ἀπάντησαν ὅτι δέν ἔχουν βασιλέα μόνο τόν Καίσαρα · καί προκειμένου νά ἀναψουν περισσότερο τόν θυμόν τοῦ Πιλάτου , λένε :... κάθε ἕνας πού ὀνομάζει τόν ἑαυτόν βασιλέα, ἀντιλέγει στόν Καίσαρα .

 

   Κατά τό διάστημα αὐτό τῆς δίκης τοῦ Ἰησοῦ , ἡ γυνή τοῦ Πιλάτου , ὀνόματι Πρόκλα, ἔστειλε ὐπηρέτες στόν σύζυγον της, παρακαλῶντας τον , νά μήν κάνει τίποτα κακό σαυτόν τόν ἄνθρωπον , διότι τήν νύκτα, εἶχε φοβερά ὀπτασία, καί εἶδε διάφορα, ( χωρίς οἱ εὐαγγελιστές νά ἀναφέρουν , τί ἦσαν ὅσα ἔλεγε ἠ Πρόκλα, σύζυγος τοῦ Πιλάτου ) .

 

   Ὁ Πιλᾶτος, ἔβλεπε, ἔνοιωθε τήν ἀθωότητα τοῦ Κυρίου , ἀλλα ἐφοβήθη, καί ὑπεχώρησε, καί δεν εἶχε τό σθένος νά στηρίξει τήν ἀλήθεια, τό δίκαιον , ἔστω καί ἄν περνοῦσε δύσκολα, καί προτίμησε τήν ἠσυχίαν του, τήν θέση του , τό βόλεμα του , παρα τό δίκαιον , καί καταδικάζεται καί εὐθύνεται· καί διά νά μήν ταράσεται, παίρνη ὕδωρ πλένει τά χἐρια του , ἔμπροσθέν τους, καί ῥίπτει τό νερό πρός τό μέρος τους, λέγοντας, :... ἀθῶος εἰμί ἀπό τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου ὑμεῖς ὄψεσθε ... εἶμαι λέει ἀθῶος ἀπό τό Αἷμα αὐτοῦ τοῦ δικαίου, ἐσεῖς εἶστε ὐπεύθυνοι ... .· καί ἀπαντοῦν αὐτοί :... τό αἷμα του ἐπάνω μας, καί ἐπάνω στά παιδιά μας !!!! 

     ὬΩΩΩΩ !! φοβερά στιγμή !!!

ἔβλεπε, ἔνοιωθε τήν άθωότητά τοῦ Κυρίου , ἀλλά ὑποχωροῦσε καί κατεδίκασε τόν ἀθῶον καί συνετέλεσε μαυτόν τόν τρόπον στήν μιαιφονίαν , στό ἔγκλημα..

και κατακρίνεται , καταδικάζεται ὀ ποιήσας αὐτά , στόν Ἰησοῦν , καί εὐθύνεται καί τιμωρεῖται` καί εἰς τό σύμβολο τῆς πίστεὠς μας , ἀναφέρεται χαρακτηριστικά, καί συμμετέχει σαυτό τό ἀνόμημα καί ἔγκλημα.· ἠγάπησε ὅπως καί οἱ λοιποί , τήν δόξα περισσότερο τῶν ἀνθρώπων , παρά τοῦ Θεοῦ.

 

  Οἱ δέ ἑβραῖοι , φθόνῳ πληρούμενοι καί ὁδηγούμενοι , ( φθόνος γάρ οὐκ οἶδεν προτιμᾶν τό συμφέρον ) , προκειμένου νά ἐπετύσουν τά σκοτεινά τους σχέδια , καί καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ , παρανομοῦν , πιέζουν , συκοφαντοῦν , διαβάλλουν καί κερδίζουν τήν καταδίκην , μα καί τήν αἰώνιά των τιμωρία, καί ζητᾶνε τήν θεία δίκη σαυτούς και στα παιδιά των , ...τό Αἷμα του , πάνω μας, και στα παιδια μας.... τυφλοί ὅντως, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, με αὐτά τά φοβερά 8...οὐαί ὐμῖν ...

 

   Ὁλίγες μέρες πρίν αὐτά τά κοσμοϊστορικά γεγονότα, πλησίασαν τόν Ἀπόστολον Φίλιππον , κάποιοι Ἕλληνες , λέγοντες, ὄτι ἤθελαν νά συναντήσουν τόν Χριστόν · ὁ ἀπόστολος Φίλιππος τό άναφέρει στόν συναπόστολόν του Ἀνδρέα, καί μετά καί οἱ δύο μαζί τό ἀναφέρουν στόν Χριστόν :...Κύριε , εἶναι κάποιο Ἕλληνες καί θάλουν νά σέ δοῦν ... καί ὁ Χριστός , σηκώσας τούς ὀρθαλμούς, καί μέ χαρίεν πρόσωπο λέγει :... ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ... ἦλθε λέγει , ἡ ὥρα νά δοξασθῇ ὁ Χριστός ...

 

Ὁ περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ , οἱ Ἑβραῖοι , σκληροτράχηλοι καί άντιδρῶντες, δέν ἐκτίμησαν τήν δωρεάν καί δωρεές τοῦ θεοῦ , ἀθέτησαν τούς νόμους , ἐφόνευσαν τούς προφῆτας , ἐλιθοβόλουν τούς ἀπεσταλμένους , καί παρά τίς ὑποδείξεις καί προτροπές δια μετάνοιαν καί ἐπιστροφήν στόν Θεόν , ἔμειναν ἀμετακίνητοι ἀπό τίς ἀντιλήψεις των , καί ἔτσι , ἔτσι αἵρεται , παίρνεται ἡ εὐλογία  , τό τάλαντον , ἡ χάρις καί δίδεται ἔθνει... σέ ἔθνος τό ὁποῖο θά παράγει καρπούς πολλούς, καί θα καρποφορεῖ , καί δοξάσει τόν θεόν · ἀπό τότε τό ἔθνος μας, μά καί καθε ἔνας πού πιστεύει στά ἐντάλματα καί διδαχάς τῆς ἐκκλησίας μας, εἶναι ὁ νέος Ἰσραήλ , καί ...μετετέθη ἡ σκυτάλη στόν νέον ἰσραηλητικόν λαόν , πνευματικόν  καί δοξάζεται..ἤ τουλάχιστον ἐδοξάζετο ὁ Κύριος · χρειάζεται ὄμως προσοχή , νῆψις , ἐγρήγορση καί ἀγῶνας, μήπως ἀρθεῖ καί ἀφ' ἡμῶν ἡ ...σκυτάλη , λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας καί παραλόγων νομοθετημένων , καί φανοῦμεν , ὠς πάλαι Ἰσραήλ , ὁ ἀγνώμων καί ἀχάριστος .

 

    Μέ τά λόγια λοιπόν τῶν Ἑβραίων ,Ἰουδαίων , μέ τήν απάντηση των στά λόγια τοῦ Πιλάτου, ὅτι εἶναι ἀθῶος ἀπό τό αἷμα αὐτοῦ τοῦ δικαίου , άπαντήσαντες :... τό Αἶμα αὐτοῦ , ἡ ἀδικία αὐτή , ἄς εἶναι πάνω μας καί στά παιδιά μας ... ἐπισφραγίζεται ἡ  ἀποστασία,  ἀκούγεται τό :   Δι 'εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν ...  καί σηματοδοτεῖται , ἕνα ἄλλο :῎.... Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν ... μέ τήν πνευματική υἱοθεσίαν τοῦ ἔθνους μας , καί ὅλων ὄσων πιστεύουν στόνΧριστόν ·

 

  Τυφλοί ὄντως καί μωροί , κατά τήν φράσην τοῦ Κυρίου , φθόνῳ κινούμενοι , ἀλογίστως δέν ζητοῦν  δέν παίρνουν τήν εὐλογίαν , ἀλλά εἰσάγουν τήν κατάραν τοῦ Θεοῦ , ὄχι μόνο σαυτούς , ἀλά και εἰς τά παιδιά τους, τούς ἀπογόνους τους, και κλροδοτοῦν ἐσσαεί μία κατάραν ἀδιάκοπον  εἰς τό γένος αὐτῶν · αὐτοί λέγουν :..  τό Αἷμα αὐτοῦ ἐφ'ἡμᾶς καί ἐπί τά τάκνα ἡμῶν ... εἰσάγοντες τήν ἀράν , καί ἡμεῖς ὀ νέος Ἰσραήλ , πίνωμεν τό Αἷμα , καί ἐσθίωμεν τόΣῶμα τοῦ Κυρίου , εἰς βρῶσιν καί πόσιν αἰωνίου ζωῆς, καί γίνεται ὀ Κύριος ὁ πρῶτος , καί πραγματικός Αἱμοδότης, μεταδίδοντας τό Αἷμα του. 

     Ἔτσι ὁ Πιλάτος , προσπάθησε νά ἡσυχάσει τήν συνείδησιν του , νιπτόμενος , καί μετά τήν ἀπάντηση τῶν Ἱουδαίων , καί τήν ἄφεσιν τοῦ ληστοῦ Βαραββα πρός χάριν των , φραγκελώσας τόν Ἰησοῦν καί δήσας, μαστιγώσας καί ἐμπαίξας, παρέδωσε ἵνα σταυρωθῇ , καί ἀφίεται ὁ Ἀμνός ὁ ἄφωνος καί ἄκακος , είς χεῖρας τῶν λύκων καί ἁγρίων Ἐβραίων πρός τήν χαριστικήν βολήν ·ὁ δέ Ἰούδας  , βλέπων τά γεγονότα , καί τήν ἔκβασιν τῶν πργμάτων , μετεμελήθει , δέν μετενόησε , καί ἐπέστρεψε τά 30 ἀργύρια , στούς ἀρχιερῖς λέγοντας :ἁμάρτησα , παρέδωσα αἷμα ἀθῶον ... καί φυσικά αὐτοί , ἀφοῦ εἶχαν πετύχει τόν σκοπόν των , ἀδιαφοροῦσαν διά αὐτόν , τόν περιφρόνισαν λέγοντες... :τί πρός ἡμᾶς ;σύ ὄψει...τί μᾶς νοιάζει , τί ἔρχεσαι σέ μᾶς , ἐσύ εἶσαι ὐπεύθυνος...!! ! ἡ ἀρίστη συνεργασία των , μετεστράφη σέ πλήρη ἀδαφορία  καί ἀπόρριψη· καί ὁ Ἰούδας , ἀπηλπισμένος , ἀπεμακρύνθη , ἔλαβε ἕνα σχοινίον καί ἐκρεμάσθη σε ἕνα δένδρο, ἔμεινε κρεμάμενος, ὁ μέν Χριστός στόν Σταυτόν , ὀ δέ Ἰούδας στό δένδρον , ἔτσι διογκώθηκε ἡ κοιλία του , ἔσκασε , ἐσχίσθη καί ἐτελείωσε τήν ζωήν του καί τήν κακήν διακονίαν του , τήν ἀποστολήν του ἀπό τόν πονηρόν .

 

 Ἡ σύζυγος τοῦ Πιλάτου , Πρόκλα , μετά ἀπό ὅλα αὐτά , ἀπεμακρύνθη ἀπό τόν Πιλᾶτον , πλησίασε τίς μυροφόρες γυναῖκες, συνεργάζετο μαζί τους διά τό εὐαγγέλιο , ἔγινε χριστιανή , τό πρῶτο της ὄνομα ἦτο Κλαυδία , καί ἀπέκτησε πολλές ἀρετές ἐργαζομένη , ἀφοσιωμένη εἰς τήνν ἐκκλησίαν .

Τιμᾶται ὡς Ἁγία ἀπό τήν ἐκκλησία μας, τήν 27ην Ὀκτωβρίου.

 

   Οἱ στρατιῶτες συνηθισμένοι εἰς βιαιοπραγίας , ἔτυπτον μέ τόν κάλαμον τό ἰερό κεφάλι τοῦ ἰησοῦ , καί οδηγοῦν τόν Ἰησου εἰς τόν Γολγοθᾶ διά τήν Σταύρωσιν .καθ'ὁδόν ὀ Χριστός ἐξαντλημένος ἀπό τά πάθη τίς μαστιγώσεις, ἐμπαιγμούς, κολαφίσματα , κτλ, καί τήν πολύωρον δικαστικήν πορείαν  , ἔπεφτε καί ἀπό τό βάρος τοῦ Σταυροῦ , καί γιά νά προχωρήσουν , να ἀποτελειώσουν τό ...θῦμα, ἀνάγκασαν κάποιον περαστικόν , ὀνόματι Σίμωνα Κηρυναῖον , νά σηκώσει τόν σταυρόν του , νά μεταφέρει στόν τόπον τῆς σταυρώσεως στόν Γολγοθᾶ · ὁ Σίμων ἀρχικῶς ἀντέδρασε , ἀλλά τόν ἀνάγκασαν , ὅπως λέγει τό εὐαγγέλιο, ἠσχύνετο νά κρατήσει τόν σταυρόν ἑνός καταδίκου !!! , ἀλλά μετά ἀπό αὐτά, ὅταν ὄλα τελείωσαν καί ἔγινε ἠ ἀνάστασις, καυχόμενος ἔλεγε :..ὤ!!! τί εὐλογία εἶχα !!! ἔτσι εἶναι καί γιά μᾶς ὄταν κάνουμε ὐπομονή , καί δέν παρασυρόμαστε ἀπό τίς γνῶμες τῶν ἀνθρώπων πού δέν ἔχουν ἰδανικά στήν ζωήν των , ἀλλά τά ἔχουν ἀντικαταστήσει μέ ...μηδενικά...

πικρίζει ..ἀρχικῶς, ἀλλά κρύβει τήν γλυκύτητα τῆς εὐλογίας , 

 

   ΓΟΛΓΟΘΑΣ...

 

  Ὁ Γολγοθᾶς , ἦτο ἕνας ἀπό τούς 7 λόφους , γύρω ἀπό τά Ἱεροσόλυμα, καί ἐλέγετο Κρανίου τόπος ` ἦταν ἐγγύς τῶν ἰεροσολύμων , καί ὁ τόπος ὄπου διέβαιναν ὄλοι ὅσοι εἰσήρχοντο καί ἐξήρχοντο τῆς πόλεως · λέγεται :Κρανίου τόπος , διότι εὑρέθησαν πολλά κρανία σάν κοιμητήριο θά λέγαμε, καί ἐκεῖ στό σημεῖο ὄπου ἔστη ὁΣταυρός τοῦ Χριστοῦ , ὄταν ἤνοιξεν τήν ὀπήν νά τοποθετηθεῖ εὑρέθη κάτωθεν ἔνα κρανίον, καί ὅπως λέγουν οι ἅγιοι πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας, μέ θεϊκήν ἀποκάλυψιν , τό κρανίον αὐτό ῆτο τοῦ Ἀδάμ , τό ὁποῖο μετεφέρθη , μέ τόν κατακλυσμόν , καί θείᾳ προνοίᾳ , πάνω ἀπό αὐτό ἔστη ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου , σηματοδοτῶντας , τό βάρος τῆς παρακοῆς τοῦ Ἀδάμ  , καί τήν θυσίαν πού ἐχρειάσθη  τήν σταυρικήν τοῦ Χριστοῦ , διά νά ἀναιρεθεῖ ἠ κατάρα τῆς παρακοῆς · εἶναι δηλαδή τό κρανίον πού βλέπουμε στήν ἰεράν εἰκόνα τῆς Σταυρώσεως , ὅπου ὑψοῦται ὀ Σταυρός τοῦ Κυρίου , καί πέφτουν ἐπ αὐτοῦ , μερικές σταγόνες θεοῤῥύτου Αἵματος , ἀποπλύνοντες, τήν κατάραν τῆς παρακοῆς ·

 

     Ἐκεῖ σαυτόν τόν λόφον ἐσταύρωσαν  διά νά ἐμπαίξουν περισσότερο, να τόν βλέπου ὄλοι οἱ εἰσερχόμενοι καί ἐξερχόμενοι , καθώς εἶχε πολλούς ἐπισκέπτες ἠ Πόλις, διά τήν ἐορτήν τοῦ Πάσχα  πού ἔπρεπε τό πάσχα νά ἑορτάζεται , μόνο στά Ἱεροσόλυμα .

 

  Εἶχε φτάσει ἡ τρίτη ὤρα τῆς ἡμέρας , ἤτοι ἐνάτη πρωϊνή , καί ἄρχισε ἡ δαδικασία , καί προτεοιμασία τῆς Σταυρώσεως ,  καί περί τήν ἔκτην ὤρα τῆς ἡμέρας , ἤτοι δωδεκάτην μεσημβρινή ἐσταύρωσαν τόν Βασιλέα τῆς δόξης , καί μαζί του σταυρώνουν ἄλλους δύο ληστάς , ἔνα ἐξ ἀριστερῶν καί ἕνα ἐκ δεξιῶν , διά νά διαπομπεύσουν περισσότερον τόν Κύριον  τοποθετῶντες τον ὡς κακοῦργον , ἀνάμεσα σέ κακούργους, καί ἔτσι ἐκπληρώνεται, ἄλλη μία προφητεία λέγουσα  :καί μετά ἀνόμων ἐλογίσθη ... · μέ διαφορά :τούς μέν ληστές ἐσταύρωσαν δέσαντες μέ σχοινιά τἀ χέρια των στούς σταυρούς , τόν δέ Χριστόν , προσήλωσαν μέ ἥλους , ἐκάρφωσαν μέ καρφιά.

 

   Ἐσταὐρωσαν γυμνόν ἐντελῶς διά περισσότερον ἐμπαιγμόν , καί ἀφοῦ ἄπλωσαν τόν σταυρόν κατά γῆς , ἅπλωσαν τόν Κύριον ἐπάνω στόν σταυρόν , κάρφωσαν τήν δεξιάν , καί τήν αριστεράν χεῖρα , ἀπό ἔνα καρφί στό κάθε ἕνα , καί τούς δύο τους πόδας μαζί με ἕνα καρφί .

   Ἐγνώριζαν τήν ...τέχνην αυτοί οἱ στρατιῶτες καί ἔβαζαν τό κάθε καρφί ἀνάμεσα στά ὁστᾶ τῆς κάθε παλάμης, ἀλλά ...δέν τούς διέκρινε εὐαισθησία , καί τά καρφιά τρυποῦσαν τά νεῦρα τῆς χειρός , προξενοῦντες φοβερούς πόνους , μέχρι λυποθυμίας · ἀφοῦ ἄνοιξαν τήν ὀπήν λάκκον διά νά τοποθετήσουν τόν σταυρόν , ἐσήκωσαν 4 στρατιῶτες τόν σταυρόν μέ τόν Χριστόν προσηλωμένον , καρφωμένον ἐπάνω , καί ἔτσι ὄλο τό βαρος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ , ἐκρέμματο ἀπό τά καρφιά πού εἶχαν τρυπήσει οἱ ἥλοι , τά καρφιά  τά νεῦρα , καί σέ κάθετη θέση ὀ Σταυρός προξενοῦσε φοβερούς πόνους, καί ἐσχίζετο τό Ἄχραντον Σῶμα καί Σάρκες · οἱπόνοι ἀνέκφραστοι ,ὄσο δέν μποροῦμε νά φανταστοῦμε στόν Ἰησοῦν ·  μεταφέροντας τόν Σταυρόν οἱ στρατιῶτες, πάνω στόν βραχῶδες γολγοθᾶ, ἐτανίζετο τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ καί ἐσχίζοντο οἱ παλάμες καί τά πόδια ἀπό τα καρφιά, τούς ἥλους · πορευόμενοι μέχρι τήν ὀπήν , ἔπεφτον οἰ στρατιῶτες, ταλανιζόμενος ὀ Σταυρός, και πολλαπλασίαζε τό Πάθος, τό μαρτύριο, τούς πόνους τοῦ Χριστοῦ ·

τό φοβερό ἦτο , ὅταν ἔφτασαν εἰς τό σημεῖον , ὅπου θά κατέβαζαν τόν σταυρόν στόν λάκκον , · ὅπως πετᾶμε ἐμεῖς στόν κάδο ἀποῤῥιμάτων τά σκουπίδια, ἔτσι ἔριξαν μέσα τόν σταυρό , τό ὁποῖο βεβαίως , ἦτο ὅτι φοβερότερο γιά τόν Κύριον μας, ὁ ὁποῖος ἀκόμα ζοῦσε καί ὑπέφερε καρτερικά, ἀγόγγυστα, ἀτάραχα τά πάθη , διά τά πάθη μας καί τίς ἁμαρτίες μας .

 

   Ὁ  Σταυρός τοῦ Κυρίου , ἦτο ἀπό ἕνα τρίσύνθετον ξὐλον ἕνα ξὐλο τοῦ ὁποίου τόν κορμόν ἀπετέλεσαν τρία δένδρα :πεῦκο , κυπαρίσσι καί κέδρος , τά ὁποῖα εἶχαν φυτευθεῖ τό ἕνα πλησίον τῶν ἄλλων καί ἑνώθησαν στήν ἀνάπτυξη τους σχηματίζοντες ἔνα κορμό, καί αὐτό ἔκοψαν ...ἐκτάκτως διά τήν κατασκευή τοῦ σταυροῦ· ἡ σταύρωσις ἐπί σταυροῦ ἐθεωρεῖτο κατάρα, καί ὅπως ἔλεγε ἠ Ἁγία Γραφή  :...ἐπιατάρατος, πᾶς ὀ κρεμάμενος ἐπί ξύλου ...

διά αὐτό ἐπρότειναν καί ἐπέλεξαν νά σταυρώσουν τόν Κύριον διά νά διαπομπεύσουν περισσότερο. τό μῆκος του ἦτο 4.50 μέτρα , τό πλάτος του , 2.50 μέτρα, καί τό πάχος του , ἕνα πόδι , 30καί πλέον ἐκατοστά.

καί δέν ἦτο λεῖος, ὄπως ἔχουμε ἐμεῖς εἰς τούς ναούς, δέν εἶχε πλανηθεῖ στήν πλάνην ( σίγουρα ὄμως τήν πλάνην τῶν ἀνθρώπων διορθώνει ) , ἀλλά εἶχαν κόψει μέ τσεκούρια, καί τα κλαδιά δεν εἶχαν ἀποκοπεῖ βαθέως, ἀλλά ἦσαν αἰχμηρά σάν καρφιά, καί αὐτό δημιουργοῦσε φοβερούς πόνους καί πληγές καί κατά τήν μεταφορά στόν Γολγοθᾶ, καί κατά τήν σταύρωσιν .

 

   Ἐσταύρωσαν τόν Κύριον ὡς κακοῦργον , καί πάνω στόν Σταυρόν ἔβαλαν τήν ἐπιγραφήν :.Ἰησοῦς Ναζωραῖος βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων ·

καί ἦτο γραμμένη εἰς τά Ἑλληνικά, Ρωμαϊκά, Ἑβραϊκά.

πάλιν ὄμως δέν σταμάτησε ἡ κακία τους ἕως ἐδῶ· τόν ἐνέπαιζον , μέ λόγια καί μέ κινήσεις, προσφέροντες, ὄξος, χολή  εἰς τήν δίψα του.

 

   Ἑπτά φορές μίλησε ὀ Χριστός εὑρίσκομενος πάνω στόν Σταυρόν · 

οἱ στρατιῶτες ἀδιάφοροι , ἐνδιαφέροντο μόνο διά τό ἔργο τους, καί πῶς νά γελάσουν καί εἰ δυνατόν νά κερδίσουν κάτι, καί προέβησαν εἰ τήν μοιρασιά τῶν ἰματίων τοῦ Χριστοῦ· ἦταν 4 στρατιῶτες , πῆρε κάθε ἔνας ἕνα ἱμάτιο καί ἔμενε καί ὀ χιτῶνας τοῦ Κυρίου· συνεφώνησαν νά τόν σχίσουν νά πάρει κάθε ἕνας ἔνα μέρος, ἀλλά ἦταν πολύ ὡραῖος ἄραφος, καί τόν σεβάστηκαν, δέν ἤθελαν νά τόν καταστρέψουν καί συνεφώνησαν ἐν τέλει να βάλουν κλήρο , σέ ποῖον νά τύχει · ἔτσι χωρίς νά τό σπουδαιολογήσουν συνετέλεσαν νά ἐκπληρωθεῖ ἄλλη μία προφητεία λέγουσα :διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἐν ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἰματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον ... ·ἤ μᾶλλον , ἐπειδή θά ἐγίνετο αὐτό τό προφήτευσε, τό προεῖδεν ὀ Προφήτης Δαυίδ καί τό ἔγραψε 2.000 περίπου χρόνια πρίν τό γεγονός, σάν νά εἶναι παρών ...

 

  Ἐμυκτήριζον τόν Ἰησοῦν ὅλοι οἰ παρεστῶτες καί ὁ ἔνας ἐκ τῶν ληστῶν · μᾶλλον ἀρχικῶς καί οἱ δύο ἐμυκτήριζον , ἀλλά μέ τά γενόμενα ἐπί τοῦ σταυροῦ σαυτό τό μικρό διάστημα, ὀ εἷς ἐξ αὐτῶν συνῆλθε κατάλαβε, βλέποντας τά γενόμενα ,καί ὅταν ὁ ἐξ ἀριστερῶν , ἔβριζε τόν Κύριον στράφηκε πρός αὐτόν καί τοῦ λέγει :... δέν φοβᾶσαι τόν Θεόν ; ἐμεῖς μέν δίκαια παθαίνουμε , καί ὅτι κάναμε ἀπολαμβάνουμε, ἀλλά αὐτός ὁ δίκαιος, τί φταίει; καί στρεφόμενος στόν Χριστόν τοῦ εἶπε : ..μνήσθητί μου Κύριε , ἐν τῇ βασιλείᾳ σου... θυμήσου με Κύριε, ὅταν ἔλθεις ἐν τῇ βασιλείᾳ σου...  καί ὁ Χριστός, δεν ἄφησε χωρίς ἀπάντηση τόν καλόν ληστήν , καί παρ' ὅλον πού ἐλιγόστευαν οἱ ἀδύναμες ἤδη δυνάμεις του , ἐστράφη καί τοῦ εἶπε:...

ἀμήν λέγω σοι , σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔση ἐν τῷ παραδείσῳ ..

.. ἀλήθεια σοῦ λέγω σήμερον θά εἶσαι μαζί μου στόν παράδεισον !!! φοβερόν !!! ὑπέρλογον , ἀνυπέρβλητον , ἀφάνταστον , μά πραγματικόν !!! ἦτο ληστής , καί ...ἐλήστεψε τόν παράδεσον , μέ τήν καλήν ἔννοια, γενόμενος ὀ πρῶτος πολίτης του. 

Ὁ ἥλιος ἐσκοτίσθη  καί σκοτάδι ἔγινε σέ ὄλη τήν γῆν ἀπό τήν ὤραν τῆς σταυρώσεως, τήν 12ην μεσημβρινήν , μέχρι τῆς ἐνάτης, μέχρι τήν 3ην ἀπογευματινήν · 

 

   Ὁ  Χριστός  ὑπέφερε φοβερά πάνω στόν Σταυρόν , καί δεικνύς τό ἀνθρώπινον , σέ μία ἔξαρση τοῦ πόνου εἶπε :...Θεέ μου , θεέ μου , γιατί μέ ἐγκατέλειψες !! δείχνοντας πόσο φοβερά ὑπέφερε· οἱ δέ στρατιωτες, ἔλεγον , ἄς δοῦμε ἄν ἔρθει νά τόν σώσει ὀ Ἡλίας, καί μιά στιγμή ἐξαντλημένος καί ἀφυδρωμένος ἀπό ὄλα τά πάθη εἶπε  :... διψῶ !!! καί τοῦ προσέφεραν σε καλάμι ἕνα σπόγγο μέ ὄξος, καί ἀφοῦ γεύτηκε, δεν ἤθελε νά πίη..

τοῦ ἔδωσαν χολή καί ξύδι , τά ὀποῖα ἦσαν σάν ἀναισθητικά, ὄχι γιά νά μήν πονάει , ἀλλα γιά νά μην πεθάνει νωρίτερα, για νά τόν βασανίσουν περισσσότερο.

 

 Εἰρωνεύοντο πάντες τόν Ἰησοῦν καί ἔλεγαν , :.. ἄν εἶσαι Υἱός τοῦ Θεοῦ , κατάβα ἀπό τόν Σταυρόν νά πιστεύσομεν...  μά !!! γιαυτό , ἐπειδή εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ , δέν καταβαίνει  ἀλλά ἑκουσίως πεοσηλώθη διά νά μᾶς σώσει.

 

   Εἶχα διασκορπισθεῖ οι μαθηταί, κοντά εὑρίσκοντο δἰπλα του ἡ Μηέρα του , καί ὁ ἀγαπημένος του Μαθητής Ἰωάννης 

ἀκοίμητες λαμπάδες, σιωπηλά συμετεῖχον στόν σιωπῶντα Κύριον , καί δάκρυα ἀγάπης συμπαθείας στοργῆς λύπης ἔβρεχον τάς παρειάτων · ἕνας τέταρτος σταυρός ὑπῆρχε στήν καρδία τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ῝ · Βλέπων ὁ Χριστός , ὅτι ἠ θεία του οἰκονομία φτάνει στό τέλος, ἀφοῦ  : ..τό ἔργο ἐτελείωσε , ὅ δέδωκεν ὀ Πατήρ , ...ὅπως εἶπεν εἰς τήν Ἀρχιερατικήν του προσευχή , ὁλίγον πρό τῆς συλλήψεως του , καί ἀφοῦ ἦσαν ὡς ταῦρος ἐν ὑαλοπωλείῳ οἱ εὑρισκόμενοι , καί ἀκούοντας τούς χλευασμούς, λέγει :.. Πάτερ, μή στήσεις αὐτοῖς τήν ἁμαρτίαν αὐτήν ·οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι .... Πάτερ , μήν τούς λογαριάσεις μήν τούς χρεώσεις αὐτήν τήν ἁμαρτίαν , διότι δέν ξέρουν τί κάνουν · καί πράγματι, δέν ἤξεραν τί κάνουν , ἄν ἤξεραν , δέν θά σταύρωναν , τόν βασιλέα τῆς δόξης · τούς συγχώρησε , συγχώρησε τούς σταυρωτές του , καί ὄχι μόνο τούς συγχώρησε, ἀλλά καί τούς δικαιολόγησε ` 

τί μεγαλεῖο !!! ὑπέρλογο !! μόνο ἕνας θεάνθρωπος, θα μποροῦσε νά προσευχηθεῖ ἔτσι...

 

  Βλέποντας καί τήν Μητέρα μέ τόν Μαθητήν του , καί ἀφοῦ ἤδη εὐρίσκετο ὁλίγον πρό τῆς τελευτῆς, πρίν τό τετέλεσται, ἐστράφη στήν  Μητέρα του, στήν ΠΑΝΑΓΙΑ καί εἶπε :.. Γύναι ἰδου , ὁ υἱός σου, καί στραφείς στόν Μαθητήν λέγει , ἰδου ἠ Μἠτηρ σου, καί ἀπ 'ἐκείνης τῆς ὥρας , ἔλαβεν ὁ Μαθητἠς αὐτήν εἰς τά ἴδια ..

 Ὤ !!! ΜΥΣΤΉΡΙΟ !! Ὤ ΔΩΡΕΆ ! Ὤ !!! ΥἹΟΘΕΣΊΑ !!! Ὤ !!! Ε'ΥΛΟΓΊΑ !!! ὤ !!! ἀνάθεσις !!!  ἔγινε ὀ Δεύτερος Υἱός τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, Θετός υἱός, καί ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, Μήτηρ του !!!

καί ἀπό τότε ἔλαβε ὁ Μαθητής , ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, τήν Μητέρα τους στήν οἰκείαν του , καλι τήν φρόντιζε , μέχρι τῆς κοιμήσεως της· ἤτο τότε ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, 50 ἐτῶν . 

 

   Βλέποντας ὀ Κύριος, ὅτι ὅλα εἶχον συντελεσθεῖ , κατά τήν ἀποστολήν του , καί τό θέλημα τοῦ θεοῦ , εἶπε ¨.. πάτερ, εἰς χεῖρας σου παραθήσομαι τό πνεῦμα μου... καί ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, εἶπε :... ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.... !! !, καί κράξας ὀ Ἰησοῦς φωνήν μεγάλη , ἀφῆκε τό Πνεῦμα !!!.

 

Τετέλεσται !! διπλή ἔννοια· τέλειωσε τό ἔργο τῆς ἀποστολῆς , τελείωσε ἠ κυριαρχία τοῦ πονηροῦ , τέλειωσε τά λυπηρά, ἔρχεται τά χαρμόσυνα· τελείωσε ἠ ἐπί γῆς ζωή , ἀνθρωπίνως , ὁ Χριστός· καί κράξας φωνῆ μεγάλῃ , ἄφησε τό πνεῦμα.τί σημαίνει αὐτό ;

 

ἐμεῖς οἱ θνητοί , οἱ ἄνθρωποι , ὄταν πεθαίνουμε ἐξασθενοῦν ὅλες οἱ δυνάμις μας, οἱ παλμοί σβύνουν ἡ πίεσις μειώνεται, ἡ φωνή σβήνει, καί ἐξασθενημένοι φεύγει ἠ ψυχή μας· ὅμως ἐδῶ , βλέπουμε κάτι τό διαφορετικό· παρ'ὅλο πού δέν εἶχε δυνάμεις, καί ἦταν ἐξουθενημένος, ὄταν ἦταν ἠ τελευταία του πνοή , σάν νικητής φώναξε δυνατά, γιά νά ἀκοῦν ἀπό Ἀδάμ ἕως τῆς δσυτέρας παρουσίας, , καί ἄφησε τό πνεῦμα, τήν ψυχήν του, σάν κάποιος πού κρατάει στό χέρι του ἕνα πουλάκι , καί κάποια στιγμή ἀνοίγει τό χέρι του ἐκουσίως καί τό ἀφήνει νά φύγει !!!

ὁ μεγάλος νικητής , κατά τοῦ θανάτου , καί τοῦ διαβόλου .

τότε ἐγένετο σεισμός, σχίσθησαν οἰ πέτρες, ( ἄλλά ὄχι οἱ καρδίες τῶν Ἐβραίων , ) ἀνοίχθησαν τά μνημεῖα , ἐγἐρθησαν οἱ νεκροί ,καί μετά τήν ἔγερσην τοῦ Χριστοῦ , εἰσῆλθον εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν καί ἐνεφανίσθησαν εἰς πολλούς ·  ἐσχίσθη τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἀπό πάνω ἕως κάτω.

 

   Βλέποντας ὁ ἑκατόνταρχος , ὄλα αὐτά τά γεγονότα πού ἀναφέρομεν , εἶπε :... ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός ἦν οὗτος...

ἐνῶ οι Ἑβραῖι ἔλεγον :.. ἄν εἶσαι Υἱος τοῦ Θεοῦ , κατάβα ἀπό τόν Σταυρόν , νά πιστεύσωμεν ῎...

 

  Οἱ Ἰουδαίοι, δέν μποροῦσαν νά βλέπουν τά σωματα των στούς σταυρούς , καί ζήτησαν ἄδειαν ἀπό τόν Πιλάτον νά τούς σπάσουν τά σκέλη νά τούς ἀποτελειώσουν να μή μείνουν στόν σταυροῦ, καί λαβόντες τό ἐλεύθερον ἦλθαν στόν πρῶτον καί δεύτερον ληστήν τούς σύντριψαν τα μέλη , χέρια καί πόδια, καί ὅταν πλησίασαν τόν Κύριον , τόν εἶδαν ἤδη νεκρόν , δεν τοῦ ἔσπασαν τά μέλη , ἀλλά ἕνας στρατιώτης, μέ λόγχη , ἐτρύπησε τήν πλευράν του , καί ἔτρεξε Αἷμα καί ὕδωρ, καί τό ἀναφέρει αὐτό μόνο ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, πού ἦτο παρών γιά νά πιστεύσωμεν ·

ἔτρεξαν  αὐτά τά δύο, τό μέν ἔνα σάν ἄνθρωπος πού ἦτο, καί τό ἄλλο σάν θεός, πού ἐκρύπτετο, ἔκρυπτε τήν θεότητα στήν ἀνθρωπότητα.  εἶχαν ὄμως καί ἄλλη μία μυστικήν ἔννοιαν :τό Αἷμα σάν τήν θεία μετάληψιν , καί τό ὕδωρ σάν τό βάπτισμα .

 

   Ἤδη πλησίαζε ἑσπέρας, καί ἕνας μαθητής του , κρυφός ἕως τότε , τόλμησε πῆγε στόν Πιλᾶτον καί ἐζήτησε τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ γιά νά ἐνταφιάσει, νά μήν μείνη στόν Σταυρό τήν νύκτα.

καί τοῦ ἔδωσεν τό ἐλεύθερον ὀ Πιλᾶτος, καί μαζί μέ τόν συμμαθητήν του Νικόδημον ,ἀγόρασαν ἀρώματτα, μύρα, σενδόνια, καί ἦλθον , εἰς τόν Γολγοθᾶν , μέ σπουδή , καθώς ἐπλησίαζε ἠ νύκτα,  μέ ἱεροπρέπεια καί δέος, 

μέ κατάνυξη καί σεβασμό , 

μέ φόβο θεοῦ καί δάκρυα,

ἔποίησαν τήν ἀποκαθήλωσιν , καί μυρίσαντες τό Ἄχραντον Σῶμα τοῦ Κυρίου , μέ τά μύρα καί ἀρώματα πού εἶχαν ἀγοράσει , 100 λύτρα, σμύρνα, ἀλόη καί ἀρώματα , καί μῖγμα, πού ἐπαρασκεύασαν τήν τελευταῖαν στιγμήν , ἐνετύλιξαν τό Σῶμα , καθώς ἦτο ἔθος στούς Ἰουδαίους , καί μή ὐπάρχοντος τάφου , ἔθηκεν ὀ Ἰωσήφ , τό Σῶμα τοῦ Κυρίου , εἰς τόν τάφον του , πού εἶχε πλησίον τῆς Σταυρώσεως, κατά θείαν οἰκονομίαν , ἦτο καινός, δέν εἶχε ποτέ κανείς τοποθετηθεῖ , καί προσεκύλισαν μέγα λίθον στήν θύρα τοῦ μνημείου.

 

    Τό μῖγμα σμύρνας καί ἀλόης, ὅπως ἀναφέρει Ἅγιος Ἰωάννης, ἦτο κολλητικό , καί ἀναφέρει αὐτήν τήν λεπτομέρειαν ὁ ἱερός εὐαγγελιστής , διότι , ὅταν θά ἔβλεπαν μετά τίς σινδόνες καί τό σουδάριον ἄθικτα στήν τάφον μετά τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου , θα θαυμάσουν καί αὐτό τό γεγονός, καί νά μήν νομίσουν ὅτι ἐκλάπη· διότι, πῶς ἐξῆλθε τό κολλημένο σῶμα τοῦ Κυρίου , καί τό σουδαριον ὄλο αὐτό τό περιτύλιγμα, ἔμεινε βρέθηκε ἄθικτον ; 

 

  Ἕκτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος ἐσταυρώθη ὀ Κύριος, διότι τήν ἔκτη δημιουργική μέρα ἐπλάσθη ὁ Ἀδάμ · ἀλλά καί τήν ἔκτη ὥρα τῆς ἡμέρας ἐσταυρώθη, διότι κατά τήν αὐτήν ὤρα ἔγινε ἠ παρακοή , ἡ παράβασις τῆς έντολῆς τῶν πρωτοπλάστων εἰς τόν παράδεισον · αὐτήν τήν ὤρα ἥπλωσε ὁ Ἀδάμ τά χέρια του στό ἀπαγορευμένο ξύλο τοῦ δένδρου , καί ἐθεράπευσε ὀ Κύριος τήν παρακοήν του, μέ τήν Δεσποτική ὑπακοή ἁπλώσας  τά χέρια στόν Σταυρόν, τήν ἔκτην ὤρα τῆς ἥμέρας ,

κῆπος ἦτο ὁ παράδεισος, κῆπος καί ἐδῶ στήν Γεθσημανῆ · ἡ πικρά γεύσις τοῦ ὄξους καί χολῆς , ἔγινε διά τήν γλυκεῖαν γεῦσιν τοῦ ᾶπαγορευμένου καρποῦ·

τό ῥάπισμα, σημαίνει τήν ελευθερίαν μας ·

ὁ ἐμπτυσμός καί ὁ περίγελος,  εἶναι διά τήν τιμή μας· 

ὁ ἀκάνθινος στέφανος , διά τήν ἐξάλειψιν τῆς ἀρᾶς ·

ἡ κόκκινη χλαμύδα, διά τούς δερμτίνους χιτῶνας καί τήν μέλουσαν βασιλικήν τιμήν ὄσων ἀξιωθοῦν τῆς μακαριότητος τοῦ Παραδείσου ·

τἀ καρφιά , οἱ ἥλοι,διά τήν ἀκινησίαν μας πρός τήν ἁμαρτίαν·

ὁ Σταυρός διά τό ξύλον τῆς παρακοῆς τῶν πρωτοπλάστων ·

ἠ νυγεῖσα μέ τήν λόγχη πλευρά τοῦ σωτῆρος, εἰκονιζε , τήν ἀπό τήν πλευράν τοῦ Ἀδάμ πλασθεῖσαν Εὔαν , ἐξ ἧς ἡ παρακοή ·

ἡ λόγχη , εἶναι διά τήν φλογίνη ῥομφαία πού ἐφύλαττε τήν θύρα τοῦ παραδείσου μετά τήν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων `

τὀ ὔδωρ τό ῥεῦσαν ἐκ τῆς Δεσποτικῆς πλευρᾶς, ὄπως εἴπαμε , συμβολίζει τό βάπτισμα ·

τό Αἷμα με τόν κάλαμον , συμβολίζει τήν ὐπογραφήν , τήν υἱοθεσίαν , πού ὑπεγράφη μέ τήν σταυρικήν θυσίαν τοῦ Κυρίου , καί τήν έπάνοδον μας στήν αἰώνιον ζωήν ·

 

  Δέν ἠσύχασαν οἱ Ἰουδαῖοι, ἀλλά ἐφοβοῦντο· 

τί ἐφοβοῦντο τόν νεκρόν ;;;; 

διό καί μεταβάντες στόν Πιλάτον εἶπαν· :..θυμηθήκαμε ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπε, ὅτι ,μετά τρεῖς ἡμέραις ἐγείρομαι ·· διό δῶσε έντολήν νά σφραγισθεῖ ὁ τάφος , μέχρι τήν τρίτην ἡμέραν , μήπως ἔλθουν οἱ μαθηταί του νύκτα καί τόν κλέψουν , καί εἴπουν ὅτι ἀναστήθηκε, καί εἶναι ἡ ἐσχάτη πλάνη, χεῖρον τῆς πρώτης·

καί ὁ Πιλᾶτος εἶπε ¨..

ἔχετε στρατιῶτες, κουστωδίαν , πηγαίνετε νά ἀσφαλίσετε τόν τάφον ὄπως θελετε...

οἱ δέ ἀπῆλθον ἐσφραγισαν τόν τάφον καί τό λίθον , καί ἄφησαν φύλακες νά φυλάττουν..

 

Ὄντως, χωρίς νά τό καταλάβουν οἰ φύλακες, τιμοῦσαν τόν Βασιλέα.!!!! · αὐτά ἐποίησαν οἱ Ἰουδαῖοι , καί ...πανηγύριζαν τήν νίκην τους ὄπως ἐθεώρουν , ἀλλά κατά βάθος ἦσαν ἀνήσυχοι, κάτι τούς ἀνησυχοῦσε , διότι ἦσαν πεπεισμένοι, ὅτι κάτι διαφορετικό ὑπῆρχε, καί δέν μποροῦσαν νά τό ἀνακόψουν ὄπως δέν δύναται ἔνα χέρι νά ἀλλάξει τήν πορείαν τοῦ ἡλίου·

 

   Αὐτή εἶναι ἐν βραχεῖ ῥήματι καί πολλῇ συνέσει , ἡ πορεία καί γεγονότα τῆς  συλλήψεως  , προδόσεως  ,καταδίκης τοῦ Κυρίου , τοῦ σταυροῦ μέχρι τῆς ἐν τάφῳ καταθέσεως τοῦ Ἀχράντου Σώματος του ἐν τάφῳ σωματικῶς.

 

  Ἄς  δοῦμε, νά ἐντρυφήσωμεν , μετά ἀπό τήν βραχεῖα ἐνημέρωση , ὁλίγα τροπάρια ἀπό τήν ὐπέροχη ἀκολουθία τῶν Ἀχράντων Παθῶν .

 

       Ὅτε οἱ ἔνδεκα Μαθηταί ἐν τῷ Νιπτήρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο , τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής , φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο , καί ἀνόμοις κριταῖς , σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι · βλέπε χρημάτων ἐραστά ,τόν διά ταῦτα ἀγχόνην χρησάμενον,φεῦγε ἀκόρεστον ψυχή , τήν Διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασα , ὁ περί πάντας ἀγαθός , Κύριε δόξα σοι .

 

                 Κοντάκιον , ἦχος πλ/δ΄

 

   Τόν δι'ἡμᾶς Σταυρωθέντα , δεῦτε πάντες ὐμνήσωμεν · αὐτόν γάρ κατεῖδε ΜΑΡΙΑ  καί ἔλεγε· εἰ καί Σταυρόν ὐπομένεις, σύ ὑπάρχεις, ὁ Υἱός καί Θεός μου .

 

   Ἄρχοντες λαοῦ συνήχθησαν , κατά τοῦ Κυρίου , καί κατά τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ · Λόγον παράνομον  κατ' ἐμοῦ  κατέθεντο, Κύριε , Κύριε , μή ἐγκαταλείπης με .

 

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες Ἀπειρόγαμε , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας , Μήτηρ Ἀνύμφευτε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Χριστόν τόν Θεόν ἠμῶν ἱκέτευε , σωθῆναι ἡμᾶς .

 

  ...ἐν μέσῳ δέ τῶν συμφωνούντων , αὐτός εἰστήκεις ἀοράτως ὀ συμφωνούμενος  , καρδιογνῶστα , φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἠμῶν .

 

   Εἰς τριάκοντα ἀργύρια , Κύριε , καί εἰς φἰλημα δόλιον , ἐζήτουν Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖνε σε· ὁ δέ παράνομος Ἰούδας , οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι .

 

  Σήμερον ὀ Ἰούδας , καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον , καί παραλαμβάνει τόν διάβολον , τυφλοῦται τῷ πάθει τῆς φιλαργυρίας , ἐκπίπτει τοῦ φωτός ὁ ἐσκοτισμένος·

 

   Σήμερον ὁ Ἰούδας , παραπιεῖται θεοσέβειαν , καί ἀλλοτριοῦται τοῦ χαρίσματος, ὑπάρχων μαθητής, γίνεται προδότης ·...

 

   Ὁ μαθητής τοῦ διδασκάλου , συνεφώνει τήν τιμήν , καί τριάκοντα ἀργυρίοις πέπρακε τόν Κύριον ...

 

   Σήμερον γρηγορεῖ Ἰούδας  παραδοῦναι τόν Κύριον , τόν πρό τῶν αἰώνων Σωτῆρα τοῦ κόσμου , τόν ἐκ πέντε ἄρτων χορτάσαντα πλήθη, σήμερον ὁ ἄνομος ἀρνεῖται τόν Διδάσκαλον · μαθητής γενόμενος , Δεσπότην παρέδωκεν , ἀργυρίῳ πέπρακε τόν μάννα χορτάσαντα τόν ἄνθρωπον .

 

   Σήμερον τῷ Σταυρῷ προσήλωσαν Ἰουδαῖοι τόν Κύριον , τόν διατεμόντα τήν θάλασσαν ῥάβδῳ , καί διαγαγόντα αὐτούς ἐν ἐρήμῳ· σήμερον λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἐκέντησαν , τοῦ πληγαῖς μαστίξαντος ὑπέρ αὐτῶν τήν Αἴγυπτον · καί χολήν ἐπότισαν , τόν μάννα τροφήν αὐτοῖς ὁμβρίσαντα .

 

   Ποῖος σε τρόπος Ἰούδα , προδότην τοῦ Σωτῆρος εἰργάσατο ; μή τοῦ χοροῦ σε τῶν ἀποστόλων ἐχώρισε ; μή τοῦ χαρίσματος τῶν ἰαμάτων ἐστέρησε ; μή συνδειπνήσας  ἐκείνοις , σέ τῆς τραπέζης ἀπώσατο ; μή τῶν ἄλλων νίψας τούς πόδας, τούς σούς ὐπερεῖδε ;

 

   Σταυρωθήτω ἔκραζον , οἱ τῶν σῶν χαρισμάτων ἀεί ἐντρυφῶντες, καί κακοῦργον ἀντί εὐεργέτου , ἠτοῦντο λαβεῖν , οι τῶν δικαίων φονευταί· ἐσιώπας δέ Χριστέ , φέρων αὐτῶν τήν προπέτειαν , παθεῖν θέλων , σῶσαι ἡμᾶς ὡς φιλάνθρωπος .

 

   Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμα μου χολήν , καί εἰς τήν δίψαν μου , ἐποτισάν με ὄξος .... 

 

   Οἱ ἐξ ΄ἐθνῶν ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ,ὅτι Χριστόν τόν θεόν ἡμῶν ἔτεκες , τόν ἐκ τῆς κατάρας  τούς ἀνθρώπους διά Σοῦ ἐλευθερώσαντα .

 

   Οὔτε γῆ ὡς ἐσείσθη , οὔτε πέτραι ὡς ἐῤῥάγησαν , Ἑβραίους ἔπεισαν , οὔτε τοῦ ναοῦ τό καταπέτασμα , οὔτε τῶν νεκρῶν ἠ ἀνάστασις , ..

 

   Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰοδαίοις· λαός μου τί ἐποίησά σοι , ἤ τί σοι παρηνώχλησα ;τούς τυφλούς σου ἐφώτισα , τούς λεπρούς σου ἐκαθάρισα , ἄνδρα ὄντα ἐπί κλίνης ἠρνωρθωσάμην · λαός μου , τί ἐποίησάς σοι , καί τί μοι άνταπέδωκας ;ἀντί τοῦ μάννα χολήν , ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με σταυρῷ μέ προσηλώσατε · οὐκέτι στέγω λοιπόν , καλέσω μου τά ἔθνη , κἀκεῖνα μέ δοξάσουσι , σύν Πατρί καί τῷ Πνεύματι , κἀγώ αὐτοῖς δωρήσομαι , ζωήν αἰώνιον , και τό μέγα ἔλεος .

 

   Σήμερον τοῦ ναοῦ τό καταπέτασμα, εἰς ἔλεγχον ῥήγνυται τῶν παρανόμων , καί τάς ἰδίας ἀκτῖνας , ὁ ἥλιος κρύπτει, Δεσπότην ὀρῶν σταυρούμενον .

 

   Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου , ὁ ἐν ὕδασι τήν γῆν κρεμάσας· 

στέφανον ἐξ'ἀκανθῶν περιτίθεται , ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς` 

ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται , ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν ἐν νεφέλαις· 

Ῥάπισμα κατεδέξατο , ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τόν Ἀδάμ · 

ἥλοις προσηλώθη , ὁ Νυμφίος τῆς ἐκκλησίας· 

λόγχῃ ἐκεντήθη , ὀ Υἱός τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ · 

προσκυνοῦμεν σου τά πάθη Χριστέ , 

δεῖξον ἡμῖν , καί τήν ἔνδοξον σου ἀνάστασιν .

 

   Ἐξηγόρασας ἠμᾶς τῷ τιμίῳ σου Αἵματι · τῷ Σταυρῷ προσηλωθείς , καί τῇ λόγχῃ κεντηθείς, τήν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις , Κύριε δόξα σοι. 

 

   Ἡ ζωηφόρος σου πλευρά , ὡς ἐξ 'Ἐδέμ πηγή ἀναβλύζουσα , τήν Ἐκκλησίαν σου Χριστέ , ὡς λογικόν ποτίζει παράδεισον ·ἐντεῦθεν μερίζουσα , ὡς εἰς ἀρχάς τέσσερα εὐαγγέλια , τόν κόσμον ἀρδεύοντα, τήν κτίσιν εὐφραίνουσα , ....

 

   Τό χειρόγραφο ἡμῶν , ἐν τῷ Σταυρῷ διέῤῥηξας Κύριε , καί λογισθείς ἐν νεκροῖς , τόν ἐκεῖσε τύραννον ἔδησας , ...

 

   Ἕκαστον μέλος τῆς Ἁγίας σου σαρκός , ἀτιμίαν δι᾿ ἡμᾶς ὑπέμεινεν · 

τάς ἀκάνθας ἡ κεφαλή · 

ἡ ὄψις τά ἐμπτύσματα · 

αἱ σιαγόνες τά ραπίσματα · 
τό στόμα τήν ἐν ὄξει κερασθεῖσαν χολήν τῇ γεύσει · 
τά ὦτα τάς δυσσεβεῖς βλασφημίας · 
ὁ νῶτος τήν φραγγέλωσιν· 

καί αἱ χεῖρες τόν κάλαμον · 
αἱ τοῦ ὅλου Σώματος ἐκτάσεις ἐν τῷ σταυρῷ · 
τά ἄρθρα τούς ἥλοις · καί ἡ πλευρά τήν λόγχην · 
ὁ παθών ὑπέρ ἡμῶν , καί παθῶν ἐλευθερώσας ἡμᾶς , ὁ συγκαταβάς ἡμῖν​ φιλ​άνθρωπε  καί ἀνυψώσας ἡμᾶς , Παντοδύναμε Σωτήρ ἐλέησον ἡμᾶς ​.
                   
Κ ύ ρ ι ε  , ἀναβαίνοντος σου ἐν τῷ Σταυρῷ , φόβος καί τρόμος , ἔπεσε τῆ​ κτίσει · καί τήν γῆν μέν ἐκώλυες καταπιεῖν τούς σταυροῦντας σε , τῷ δέ ἅδῃ
ἐπέτρεπας ,ἀναπέμπειν τούς δεσμίους εἰς​ ἀναγέννησιν βροτῶν · Κριτά​ ζώντων καί νεκρῶν , ζωήν ἦλθες παρασχεῖν καί οὐ θάνατον · Φιλάνθρωπε ,δόξα σοι ...

 

​    Τόν ἥλιον κρύψατα τάς ἰδίας ἀκτῖνας , καί τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ​ διαρραγέν , τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ , ὁ Ἰωσήφ θεασάμενος , προσῆλθε τῷ​ Πιλάτῳ καί καθικετεύει λέγων · 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον , τόν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα  ἐβόα · 
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον · 
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ξενίζομαι βλέπειν , τοῦ θανάτου τό ξένον · 
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅστις οἶδεν ξενίζειν τούς πτωχούς καί τούς ξένους
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ · 
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ , ὅς ὡς ξένος , οὐκ ἔχει ποῦ​ τήν κεφαλήν κλῖναι · 
δός μοι τοῦτον τόν ξένον , ὅν ἡ ΜΗΤΗΡ ὁρῶσα νεκρωθέντα ἐβόα · ὦ !!!Υἱέ καί Θεέ Μου !!!!! , εἰ καί τά σπλάγχνα τιτρώσκομαι καί τήν καρδίαν
σπαράττομαι , νεκρόν σέ καθορῶσα , ἀλλά τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα​ μεγαλύνω · καί τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τόν Πιλάτον , ὁ εὐσχήμων , λαμβάνειτοῦ Σωτῆρος  τό Σῶμα , ὅ καί φόβῳ καί σινδόνι ἐνειλήσας καί σμύρνῃ ,κατέθετο ἐν τάφῳ, τόν παρέχοντα πᾶσι ζωήν αἰώνιον , καί τό μέγα ἔλεος

 

​  Σταυρωθέντος σου Χριστέ , πᾶσα ἡ κτίσις βλέπουσα ἔτρεμε , τά θεμέλια τῆς γῆς διεδονήθησαν φόβῳ τοῦ κράτους σου · σοῦ γάρ ὑψωθέντος σήμερον , γένος Ἐβραίων ἀπώλετο· τοῦ ναοῦ τό καταπέτασμα, ἐῤῥάγη διχῶς , τά μνημεῖα ἠνεώχθησαν , καί νεκροί ἐκ τῶν τάφων ἐξανέστησαν · ἑκατόνταρχος ἰδών τό θαῦμα ἔφριξε· παρεστῶσα δέ ἠ Μήτηρ σου , ἐβόα θρηνοῦσα μητρικῶς · πῶς μή θρηνήσω καί τά σπλάγχνα μου τύψω , ὁρῶσα σε γυμνόν , ὡς κατάκριτον ἐν ξύλῳ κρεμάμενον ; ὁ σταυρωθείς καί ταφείς , καί ἀναστάς ἐκ τῶν νεκρῶν , Κύριε, δόξα σοι.

 

​   Ἐξέδυσαν με τά ἱμάτιά μου , καί ἐνέδυσάν με χλαμύδαν κοκκίνην , ἔθηκαν ἐπί τήν κεφαλήν μου , στέφανον ἐξ 'ἀκανθῶν ​, καί ἐπί τήν δεξιάν μου χεῖρα , 

ἔδωκαν κάλαμον , ἵνα συντρίψω  αὐτούς , ὡς σκεύη κεραμέως . 

 

   Τόν νῶτον μου ἔδωκα εἰς μαστίγωσιν , τό δέ πρόσωπόν μου οὐχ ἀπεστράφην ἀπό ἐμπτυσμάτων · βἠματι Πιλάτου παρέστην , καί Σταυρόν ὑπέμεινα  διά τήν τοῦ κόσμου σωτηρίαν .

 

   Πᾶσα ἡ κτἰσις ἠλλιοῦτο φόβῳ , θεωροῦσα σε ἐν Στυαρῷ κρεμάμενον Χριστέ · ὁ ἥλιος ἐσκοτίζετο , καί γῆς τά θεμέλια συνεταράττετο· τά πάντα συνέπασχον , τῷ τά πάντα κτίσαντι· ὁ ἑκουσίως δι'ἡμᾶς ὑπομείνας , Κύριε , δόξα σοι .

 

   Σήμερον σε θεωροῦσα ἡ ἄμεμπτος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἐν Σταυρῷ Λόγε ἀναρτώμενον , ὀδυρομένη Μητρῷα σπλάγχνα , ἐτέτρωτο τήν καρδίαν πικρῶς , καί στένουσα ὀδυνηρῶς ἐκ βάθους ψυχῆς παρειάς σύν θριξί καταξαίνουσα , κατετρύχετο· διό καί τό στῆθος τύπτουσα , ἀνέκραζεν γοερῶς · οἴμοι !!! θεῖον τέκνον !!! οἴμοι !!! τό φῶς τοῦ κόσμου !!! τί ἔδυς ἐξ ὁφθαλμῶν μου ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ , ὅθεν αἱ στρατιαί τῶν Ἀσωμάτων τρόμῳ συνείχοντο λέγουσαι · ἀκατάληπτε , Κύριε , δόξα σοι .

 

    (Ἐδῶ χρειάζεται νά ὑπενθυμίσουμε , ὅτι ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ  καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης , παριστάμενοι καί ζῶντες ἀπό κοντά ὅλα αὐτά τά πάθη τοῦ Κυρίου , ἦσαν σάν λαμπάδες ἀκοίμητες , καί δέν ὁμίλουν καθόλου , ἀλλά σιγῇ παρακολουθοῦσαν , ζοῦσαν μέσα τους τόν δικόν τους Σταυρόν , καί προσηύχοντο , καί τά ὑμνολογικά τροπάρια, τά ὁποῖα θέλουν τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  νά ὀδύρεται καί νά ἐκφράζει τόν πόνον τόν Μητρικόν , εἶναι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπηχήσεις διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου , καί προσπαθοῦν νά μᾶς δείγουν τόν ἐσωτερικόν κόσμον , τήν καρδίαν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, πῶς μέσα της , θα ἀντιμετώπιζε αὐτές τίς φοβερές ἐξελίξεις ).

 

   Σήμερον τοῦ ναοῦ τό καταπέτασμα εἰς ἔλεγχον ῥήγνυται τῶν παρανόμων , καί τάς ἰδίας ἀκτῖνας ὁ ἤλιος κρύπτει, Δεσπότην ὀρῶν σταυρούμενον .

 

   Ὡς πρόβαρον ἐπί σφαγήν , ἦλθες Χριστέ Βασιλεῦ , καί ὡς Ἀμνός ἄκακος προσηλώθῃς τῷ Σταυρῷ , διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν φιλάνθρωπε .

 

   Σωτηρίαν εἰργάσῳ ἐν μέσῳ τῆς γῆς Χριστέ ὁ Θεός , ἐπί Σταυροῦ τάς Ἀχράντους σου χεῖρας ἐξέτεινας , ἐπισυνάγων πάντα τά ἔθνη ,κράζοντα Κύριε δόξα σοι .

 

   Βλέπων ὁ ληστής , τόν ἀρχηγόν τῆς ζωῆς , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ἔλεγε · εἰ μή Θεός ὑπῆρχε σαρκωθείς , ὁ σύν ἡμῖν σταυρωθείς , οὐκ ἄν ὁ ἤλιος τάς ἀκτίνας ἐναπέκρυψεν , οὐδέ ἡ γῆ σειομένη ἐκυμαίνετο· ἀλλ'ὁ πάντων ἀνεχόμενος , μνήσθητι μου Κύριε , ἐν τῇ βασιλείᾳ σου .

 

   Θάμβος ἦν κατιδεῖν , τόν οὐρανοῦ καί γῆς ποιητήν , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον , ἥλιον σκοτισθέντα , τήν ἡμέραν δέ πάλιν εἰς νύκτα μετελθόντα , καί τήν γῆν ἐκ τάφων ἀναπέμπουσαν σώματα νεκρῶν · μεθ'ὧν προσκυνοῦμεν σε , σῶσον ἡμᾶς .

 

   Φοβερόν καί παράδοξον μυστήριον σήμερον ἐνεργούμενον καθορᾶται · ὁ ἀναφής κρατεῖται · δεσμεῖται ὁ λύων τόν Ἅδην τῆς κατάρας· ὁ ἑτάζων καρδίας καί νεφρούς , ἀδίκως ἑτάζεται · εἱρκτῇ κατακλείεται , ὁ τήν ἄβυσσον κλείσας · Πιλάτῳ παρίσταται , ὧ τρόμῳ παρίστανται οὐρανῶν αἱ δυνάμεις · ῥαπίζεται χειρί τοῦ πλάσματος ὁ πλάστης · ξύλῳ κατακρίνεται ὁ κρίνων ζῶντας καί νεκρούς · τάφῳ κατακλείεται , ὁ καθαιρέτης τοῦ Ἅδου · ὁ πάντα φέρων συμπαθῶς , καί πάντας σώσας τῆς ἀρᾶς , ἀνεξίκακε , Κύριε , δόξα σοι .

 

   Εἶναι μερικά ἀπό τόν ὑμνολογικό μας πλοῦτον τροπάρια, τά ὁποῖα δείχνουν τόν πλοῦτον τῆς θείας οἰκονομίας, τό μακρόθυμον , τό φιλάνθρωπον , τό ἀνεξίκακον τό ὐπέρλογον , τό ἀγαπητικό , τό θυσιαστικό τοῦ Χριστοῦ , τήν ἀγάπην του , πού ἔγινε σαρκωμένη ἀγάπη , καί σταυρωμένη ἀγάπη , καί ἀναστημένη ἀγάπη , καί ὅτι πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι , καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν .

 

   Ὁ Κύριος κρινόμενος ὐπό τοῦ Πλάτου , ἀπαντᾶ , σιωπᾶ, ὐπομένει , καί  μόνο σέ μίαν ἐρώτηση τοῦ Πιλάτου δέν δίδει ἀπόκρισιν · λέγει ὁ Χριστός , ...:... ἐγώ εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθα, λέγων τήν ἀλήθειαν , τήν Ἀλήθειαν ...κτλ..

καί ἐρωτᾶ ὀ Πιλάτος : τί εἶναι ἀλήθεια;..

ὁ Χριστός , δέν ἀποκρίνεται , ὄχι ὄτι δέν ἤξερε, ἀλλά πῶς νά μιλήσει, τί νά ἀπαντήσει , ὅταν ἔχει μπροστά του τήν ἀλήθεια ὀ Πιλᾶτος, βλέπει τήν ἀλήθεια , τό σωστό, τήν ἀθωότητα, καί δέν τό ὑπερασπίζεται  ;

 

   Ἀλήθεια , δέν εἶναι ἁπλά μία ἀρετή , μία ἀφηρημένη ἔννοια· ἀλήθεια εἶναι ὀΧριστός:... ἐγώ εἰμί , ἡ Ὀδός καί ἡ Ἀλήθεα, καί ἡ Ζωή ...

 

     Ἄς προσπαθήσωμε νά ἐντυφήσωμε, νά ἀδολεσχήσωμεν εἰς τά νοήματα τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν γιά νά μπορέσουμε νά γίνουμε συμμέτοχοι τῶν Παθημάτων τοῦ Κυρίου , ἀλλά καί τῆς Ἀναστάσεως ἐσόμεθα· 

 

   Πρεσβείαις τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ , ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , ἧς ταῖς πρεσβείαις , πάντες ἠλεωθῶμεν . Ἀμήν . Γένοιτο. 

εὐλογεῖτε 

 

  Τῇ ὑπερφυῇ καί περί ἡμᾶς παναπείρῳ σου εὐσπλαγχνία , Χριστέ ὁ Θεός , ἐλέησον ἡμᾶς .Ἀμήν .

 

  Επιστροφή στή Σελίδα Μ. ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - ΠΑΣΧΑ