Μια επιστολή προς το γέροντα και την αδελφότητα από τρία κορίτσια που ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά κάθε μέρα.

ΑΝ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ (ΜΙΑ ΕΚ ΤΩΝ 3 ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΝΟΣ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ Ι.Μ.ΟΣ.ΜΑΚΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΤΑΝΖΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ),

ΝΟΜΙΖΩ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ...

     Σήμερα τελείωσε το φαγητό αλλά έμεινε η αγάπη.
Χαμογελάμε από την αγάπη σας αλλά ο πατέρας μας, όταν επιστρέψαμε σπίτι έπινε κρασί και όταν θέλαμε να χαιρετίσουμε τον πατέρα μας, εκείνος μας έδιωξε και είμαστε πληγωμένες. Μακρίνα εμείς η είμαστε αδελφές σου.
Υποφέρουμε για την κατάσταση των γονέων μας αλλά έχουμε χαρά για την Ανάσταση του Χριστού.
Οι γονείς δεν μας αγαπούν αλλά ο Θεός να τους βοηθήσει. Εμείς δεν έχουμε φαγητό και ζητάμε την βοήθειά σας.
Παρακαλώ δεν έχουμε φαγητό, δεν έχουμε φαγητό κάθε μέρα.
Μια μέρα που πήγαμε  σχολείο όταν επιστρέψαμε σπίτι, δεν είχαμε φαγητό μόνο δουλειά. Εμείς καλλιεργούμε το χωράφι με τα κηπευτικά και αποδίδει καλά, αλλά ο πατέρας μαζεύει τα κηπευτικά και δεν μας δίνει αλλά τα πουλάει για να αγοράζει κρασί.
Κάθε μέρα δεν τρώμε καλά και το στομάχι δεν γεμίζει αλλά σήμερα φάγαμε καλά στο μοναστήρι και χορτάσαμε και είμαστε ευτυχισμένες.
Εσείς μας βλέπετε κάποιες φορές να χαμογελάμε αλλά δεν γελάμε πολύ γιατί είμαστε πολύ φτωχοί.
Σας αγαπάμε πολύ τον Πάτερ και όλες τις αδελφές.
Σήμερα το βράδυ δεν έχουμε μέρος που να κοιμηθούμε.
Θα είμαστε ευγνώμων αν μας βοηθήσετε.
Σας αγαπάμε όλους πολύ.
Ο Θεός να σας βοηθάει Πάτερ.
Ευχαριστούμε Πάτερ.
Σε αγαπάμε Πάτερ.

     Ζωή και αγάπη σε εσάς.

  Επιστροφη στην Σελιδα Ι.Μ. ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ