ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ Γ΄

(συνέχεια από το προηγούμενο)

Δωδέκατος Απόστολος τον Χριστού είναι ο Ματθίας, στη θέση του προδότη Ιούδα.

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι Απόστολοι, αφού επιλέξανε δύο, τους καταλληλότερους από τους εβδομήκοντα Αποστόλους, έβαλαν κλήρο «και προσευξάμενοι... έπεσεν ο κλήρος επί Ματθίαν και συγκατεψηφίσθη μετά των ένδεκα Αποστόλων» (Πράξ. α', 24.26).

Εκήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στην Αιθιοπία και αφού υπέμεινε πολλά βασανιστήρια από τους απίστους παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού.

    Οι ανωτέρω πανεύφημοι Απόστολοι, οι δώδεκα και οι ανήκοντες στον ευρύτερο κύκλο των εβδομήκοντα, μαζί με τις σεπτές Μυροφόρες και πιστές ακόλουθες του Κυρίου, αυτοί όλοι, που ήσαν εκατόν είκοσι (120) στον αριθμό (Πράξ. α', 15), πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν βαπτίστηκαν με το βάπτισμα δι' ύδατος, αλλά βαπτίστηκαν την ημέρα της Πεντηκοστής «εν Πνεύματι Αγίω».

    Πρώτον γιατί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει φανερά ότι ο Ιησούς δεν εβάπτιζε «...ο Ιησούς ουκ εβάπτιζε, αλλ' οι Μαθηταί αυτού» (Ίω. δ', 2) και δεύτερον γιατί ο μεν Πρόδρομος εκήρυξε λέγοντας για τον Κύριο: «Εγώ μεν βαπτίζω υμάς εν ύδατι, αυτός δε βαπτίσει υμάς εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Λουκ. γ', 16), ο δε Χριστός το βεβαίωσε λέγοντας: «Ιωάννης μεν εβάπτισε ύδατι, υμείς δε βαπτισθήσεσθε εν Πνεύματι Αγίω ου μετά παλλάς ταύτας ημέρας» (Πράξ. α', 5). Η υπόσχεση αυτή του Κυρίου πραγματοποιήθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής: «και εγένετο αφνω εκ του ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας... και ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός, εκάθησε τε εφ' ένα έκαστον αυτών και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (Πράξ. β', 2-4). Γι' αυτό δεν χρειάστηκαν άλλο βάπτισμα. Το ίδιο πιστοποιεί και ο θειος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγοντας ότι το υπερώο στο οποίο κατήλθε το Αγιον Πνεύμα, έγινε κολυμβήθρα στην οποία βαπτίστηκαν όλοι οι Απόστολοι και οι λοιποί εκεί ευρισκόμενοι. Αλλά και ο Άγιος Χρυσόστομος, στην ερμηνεία του Ευαγγελίου, αναφέρει ότι οι Απόστολοι βαπτίστηκαν από το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.

 

Σημ.  Ο Αγιος Νικόδημος, δεύτερο Απόστολο, αναφέρει, τον Παύλο, το σκεύος εκλογής του Χρίστου, ο οποίος υπερνίκησε όλους τους Αποστόλους στο ζήλο της πίστεως και στους κόπους. Αυτός κήρυξε τον Χριστό από Ιεροσολύμων μέχρι του Ιλλυρικού, όπως ο ίδιος αναφέρει και έφθασε στη Ρώμη  όπου και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό.

*******************

 

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

ΤΩΝ  4  ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ

 

    Οι τέσσερις Ευαγγελιστές συμβολίζονται με τέσσερα ζώα, διότι θεωρήθηκε ότι σ' αυτούς αναφέρεται η προφητεία του προφήτου Ιεζεκιήλ (α', 5-14). Σύμφωνα μ' αυτή ο Προφήτης είδε τον Θεό να κάθεται στο χερουβικό Θρόνο Του και τις Αγγελικές δυνάμεις με μορφή τεσσάρων ζώων (ανθρώπου, λέοντος, μόσχου και αετού) να ψάλλουν: "Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου».

Η ερμηνεία της αλληγορίας αυτής από τους Πατέρες που ασχολήθηκαν με την αντιστοιχία των Προσώπων, δεν είχε πάντοτε την ίδια εφαρμογή. Τελικά έγινε αποδεκτή σ' Ανατολή και Δύση η ερμηνεία του Αγίου Ιερωνύμου, όπως αναπτύσσεται στη συνέχεια.

 Ματθαίος (εκ των Δώδεκα, τιμάται η μνήμη αυτού την 16ην  Νοεμβρίου).

Ο πρώτος Ευαγγελιστής, όπου αγιογραφείται, παρουσιάζεται να έχει πλησίον του μία  ανθρώπινη μορφή (άνθρωπος, ο βασιλιάς της δημιουργίας) το πρώτο από τα συμβολικά ζώα του Ιεζεκιήλ. Ο συμβολισμός αυτός αναφέρεται στο Ματθαίο, διότι το Ευαγγέλιο του αρχίζει από την κατά σάρκα γενεαλογία του Ιησού Χριστού.

 

Μάρκος (μαθητής του Απ. Πέτρου, τιμάται η μνήμη αυτού την 25ην Απριλίου).

Ο Ευαγγελιστής αυτός συμβολίζεται και αγιογραφείται με λέοντα (τον βασιλιά των ζώων), το δεύτερο από τα ζώα της προφητείας.

 Ο συμβολισμός αυτός αναφέρεται στο Μάρκο, είτε διότι το Ευαγγέλιο του αρχίζει με τη διαβίωση του Προδρόμου Ιωάννου στις ερήμους, όπου ζουν οι λέοντες, είτε διότι κύριο χαρακτηριστικό του Ευαγγελίου του είναι η βασιλεία του Χριστού καθώς και το ζώο αυτό είναι βασιλικό.

 

Λουκάς (μαθητής του Απ. Παύλου, τιμάται η μνήμη αυτού την 18ην  Οκτωβρίου).

Το τρίτο από τα συμβολικά ζώα ο βους (ο βασιλιάς των κατοικίδιων ζώων), αποδίδεται στον Ευαγγελιστή Λουκά και μ' αυτό συμβολίζεται. Ο συμβολισμός αυτός αναφέρεται στο Λουκά, επειδή το Ευαγγέλιο του αρχίζει από τη λατρεία του παλαιού νόμου, κατά την οποία τα θυσιαζόμενα ζώα ήσαν συνήθως βόδια.

   

Ιωάννης (εκ των Δώδεκα, τιμάται η μνήμη αυτού την 8ην  Μαΐου και 26ην Σεπτεμβρίου).

Ο υψιπετής αυτός Ευαγγελιστής δεν μπορούσε παρά μόνο να συμβολιστεί με τον αετό (το βασιλιά των πτηνών). Ο συμβολισμός αυτός αναφέρεται στον Ιωάννη, διότι θεολόγησε υψηλά την απερίγραπτη αιώνια γέννηση του Υιού και Λόγου του Θεού, ένεκα του οποίου επονομάστηκε και Θεολόγος.

 (η συνέχεια στο επόμενο)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

•          Μηναία, Αποστ. Διακονία, Αθήναι 1991.

•          Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.

•          Ο ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Αθήναι 1992

•          Τ.Κουφοπούλου, Λεξιλόγιο της Καινής Διαθήκης, Αθήναι 1995

•          Τ.Εύαγγελίδου, Μεγάλη Ιερά Ιστορία, Αθήναι 1898

•          Π. Τρεμπέλα. Υπομνήματα εις τα Ευαγγέλια 1972.

•          Σ. Ευστρατιάδου. Αγιολόγιο της Ορθ. Εκκλησίας 1935

•          Λ. Φίλη, Το πρόβλημα των Ο΄.

 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ