ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ Ι.Ν. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
Μ. ΠΕΜΠΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
Μ Η Ν Ν Ο Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ
1. Των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού∙ και της Οσίας μητρός αυτών Θεοδότης.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος πλ. δ΄.
΄Αγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών∙ δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος τη χειρουργία, θεραπεύετε, παντοίας νόσους, συν Κοσμά Δαμιανέ οι Ανάργυροι∙ ο γαρ Σωτήρ ιατρούς Υμάς έδειξεν, εις περιποίησιν πάντων και ίασιν∙ όθεν ρύσασθε, παθών δυσαλθών και θλίψεων, τους πόθω τω ναώ Υμών προστρέχοντας.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Ηχος β΄.
Οι την χάριν λαβόντες των ιαμάτων, εφαπλούτε την ρώσιν τοις εν ανάγκαις, Ιατροί θαυματουργοί ένδοξοι. Αλλά την υμών επισκέψει, και των πολεμίων τα θράση κατευνάσατε, τον κόσμο ιώμενοι εν τοις θαύμασι.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Εκ της Ασίας ώσπερ δύο αστέρες, εξανατείλαντες Ανάργυροι θείοι, τη Οικομένη λάμπετε θαυμάτων ταις αυγαίς, νόσους μεν ιώμενοι, και δεινάς καχεξίας, χάριν δε παρέχοντες, τοις πιστοίς ευρωστίας, Δαμιανέ θεόφρων και Κοσμά, χειμαζομένων, λιμένες πανεύδιοι.
Οία περ θεράποντες ιατροί, ψυχών και σωμάτων, ασθενείας οδυνηράς, ιάσασθε τάχος, αρρήτω επισκέψει, ημών θαυματοβρύται σοφοί Ανάργυροι.
2. Των αγίων Μαρτύρων Ακινδύνου, Πηγασίου, Αφθονίου, Ελπιδοφόρου και Ανεμποδίστου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος β΄.
Αθλοφόροι Κυρίου, μακαρία η γη, η πιανθείσα τοις αίμασιν υμών∙ και άγιοι αι σκηναί, αι δεξάμεναι τα πνεύματα υμών∙ εν σταδίω γαρ τον εχθρόν εθριαμβεύσατε, και Χριστόν μετά παρρησίας εκηρύξατε. Αυτόν ως αγαθόν ικετεύσατε σωθήναι, δεόμεθα, τας ψυχάς ημών.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάδιον ένδοξον∙ ούτοι γαρ ακινδύνως, εξ αφθόνου κρατήρος, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμπόδιστων, κρήνη θεόβρυτον.
΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Ως άστρα απλανή, του Ηλίου της δόξης, ανέλαμψαν τη γή, οι Χριστού Στρατιώται, τον ζόφον διώκοντες, των παθών και πηγάζοντες, χάριν άφθονον, ανεμποδίστως τοις πάσι, και ακίνδυνον, την σωτηρίαν δωρούνται, ελπίδι της πίστεως.
΄Ομιλος πεντάριθμος Αθλητών, διηγωνισμένων, εν Κυρίω μαρτυρικώς, πρόκειται εις αίνον∙ ούν εκβοώμεν∙ χαίρετε Αθλοφόροι Χριστού πανθαύμαστοι.
3. Των αγίων Μαρτύρων Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά∙ και τα εγκαίνια του ναού του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του εν Λύδδη, ήτοι η κατάθεσις του σώματος αυτού.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Ως θεράποντες, της ευσεβείας, στύλοι ώφθητε, της Εκκλησίας, πυρσολατρών καθελόντες το φρύαγμα, Ακεψιμά Ιεράρχα πολύαθλε, Αειθαλά Ιωσήφ τε μακάριοι. Αλλ΄αιτήσασθε, Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Αγίου Γεωργίου. ΄Ηχος δ΄.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπερμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον του Αγίου Γεωργίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ήλιος έμψυχος, τη ση αθλήσει φανείς, θεσμώ έδυς φύσεως, αλλ΄ανατέλλλεις εκ γης, διά των λειψάνων σου, όλος λελαμπρυσμένος τη του Πνεύματος αίγλη, εκλάμπων τη οικουμένη, ιαμάτων ακτίνας, Γεώργιε μεγάλαθλε, πιστών η αντίληψις.
΄Ετερον του αυτού. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Βίον άγιον, έμφρονως έχων, ιεράτευσας, Θεώ οσίως, θεοφόρε παμμάκαρ Γεώργιε∙ και γεωργών της αγάπης το πλήρωμα, τον ιερόν απετμήθης αυχένα σου. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τα θεία σοφέ, αμέμπτως εμυσταγώγησας, θυσία δεκτή, εγένου παμμακάριστε∙ του Χριστού γαρ έπιες, το ποτήριον ενδόξως, άγιε Ακεψιμά, συν τοις συνάθλοις σου, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς.
Τήν τριφαή, των Αθλοφόρων φάλαγγα, την εν Μονάδι, Τριάδα δοξάσασαν, αριστείαις της αθλήσεως, μεγαλοφώνως μακαρίσωμεν, Ακεψιμάν τον μέγαν μεγαλύνοντες, και συν Αειθαλά τον Ιωσήφ ομού∙ αυτούς γαρ ο Λόγος προσεδέξατο.
Του Αγ. Γεωργίου.
΄Ηχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω στρατηγώ
Τη υπερμάχω και ταχεία αντιλήψει σου, προσπεφευγότες οι πιστοί καθικετεύομεν, λυτρωθήναι δια σου, Χριστού αθλόφορε∙ των σκανδάλων του εχθρού τους ανυμνούντας σε, και παντοίων εκ κινδύνων και κακώσεων, ίνα κράζωμεν∙ Χαίροις μάρτυς Γεώργιε.
Του Νεομάρτυρος. Ήχος β΄. Τα άνω ζητών.
Θυσίαν Θεώ, προσφέρων την αναίμακτον, ως ων ιερεύς, της χάριτος Γεώργιε, σεαυτόν προήγαγες, ώσπερ θύμα αυτώ καθαρώτατον, δια τούτο δεδόξασαι, συν Οσίων χορείαις, και κλεινοίς Αθληταίς.
Των Μαρτύρων
Χαίρεις αθλοφόρων τριάς σεπτή, Ακεψιμά Πάτερ, Ιωσήφ και Αειθαλά, οι καταβαλόντες, πυρσολατρών την πλάνην και μαρτυρίου δόξαν καρποφορήσαντες.
Πλήρες ευωδίας αγιασμού, δίκην μυροθήκης, εκ λαγόνων ώφθη της γής, το σεπτόν σου σκήνος, Γεώργιε παμμάκαρ, αρωματίζον κόσμω θαυμάτων χάριτας.
Χαίροις ιερέων η καλλονή∙ χαίρεις των Οσίων, και Μαρτύρων ο κοινωνός∙ χαίρεις ο θεόθεν, φανείς δεδοξασμένος, Γεώργιε τρισμάκαρ τοις σε γεραίρουσι.
4 . Του Οσίου πατρός ημών Ιωαννικίου του μεγάλου∙ και των αγίων Ιερομαρτύρων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων, και Ερμαίου πρεσβυτέρου.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Την επίγειον δόξαν Πάτερ κατέλιπες, καταυγασθείς τη ελλάμψει της επιπνοίας Θεού, όθεν έφανας εν γή ως άστρον άδυτον∙ θείας φωνής γαρ ως Μωσής, μυστικώς αξιωθείς, ισάγγελος ανεδείχθης και δωρημάτων ταμείον, Ιωαννίκιε μακάριε.
Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙ και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Ιωαννίκιε πατήρ ημών όσιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Των Ιερομαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Γνώσιν ένθεον, καρποφορήσας, ως ομότροπος, των Αποστόλων, εν ιερεύσι πιστός εχρημάτισας∙ και μαρτυρίου τοις σκάμμασι Νίκανδρε, συγκοινωνόν τον Έρμαιον εκέκτησο∙ μεθ΄ού πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον των Ιερομαρτύρων.΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Των ψυχών την άρουραν, γεηπονούντες τω λόγω, μυστικώς ηνέγκατε, Χριστώ αθλήσεως στάχυν∙ Τίτω γαρ, τω θεηγόρω μαθητευθέντες, ώφθητε, διδασκαλίας θεία πυξία, Νίκανδρε Ιερομάρτυς, συν των Ερμαίω, λαμπρώς αθλήσαντες.
Του Ιερομάρτυρος Νικάνδρου. ΄Ηχος δ΄.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Νίκανδρε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Του Οσίου.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Εν τη μνήμη σήμερον τη ιερά σου, συνελθόντες άπαντες εκδυσωπούμεν οι πιστοί, Ιωαννίκιε όσιε, παρά Κυρίου ευρείν ημάς έλεος.
Του Οσίου
Χαίροις των Οσίων η καλλονή, και του Παρακλήτου, ενδιαίτημα χρυσαυγές∙ χαίρεις αθανάτου, ζωής λειμών ευώδης, την Εκκλησίαν τέρπων Ιωαννίκιε.
Χάριν ειληφότες την θεουργόν, ταις χερσί του Τίτου, τον της χάριτος φωτισμόν, τοις εσκτισμένοις, πυρσεύετε τω λόγω, Νίκανδρε και Εμαίε Ιερομάρτυρες.
5. Των αγίων Μαρτύρων Γαλακτίωνος και Επιστήμης της συζύγου αυτού.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Την λαμπράν ξυνωρίδα των Μαρτύρων τιμήσωμεν, ώσπερ συζυγίαν αρίστην, και κλυτήν και θεόφρονα, τον θεόν Γαλακτίωνα πιστοί, ομού συν Επιστήμη τή σεμνή∙ δι΄ασκήσεως γαρ πόνων αθλητικήν, εξήνθησαν φαιδρότητα∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄υμών, πάσιν ιάματα.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθρασίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθρασυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικαισίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
΄Ηχος ο αυτός. Χορός αγγελικός.
Αγνείας τω φωτί, τας ψυχάς φωτισθέντες, και κόσμου την αχλύν, ομοφρόνως λιπόντες, λυχνία ως δίφωτος, τοις πιστοίς ανελάμψατο, δι ασκήσεως, και μαρτυρίου τοις άθλοις, ζεύγος ένδοξον, η Επιστήμη η θεία, σύν τω Γαλακτίωνι.
Ζεύγος θεοφόρητον και σεπτόν, συζυγία θεία, Γαλακτιών ο ιερός, συν τη Επιστήμη, του θεοδρόμου βίου, ημάς την επιστήμην μυσταγωγήσατε.
6. Του εν αγίοις Πατρός ημών Παύλου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Αυτόμελον
Θείας πίστεως ομολογία, άλλον Παύλον σε τη Εκκλησία, ζηλωτήν εν ιευρεύσιν ανέδειξε∙ Συνεκβοά σοι και ΄Αβελ προς Κύριον, και Ζαχαρίου το αίμα το δίκαιον∙ Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Αστράψας εν γή, ως άστρον ουρανόφωτον, την καθολογικήν,φωτίζεις Εκκλησίαν νυν, υπέρ ης και ήθλησας, την ψυχήν σου, Παύλε, προθέμενος, και ως Ζαχαρίου και ΄Αβελ τρανώς, βοά σου το αίμα προς Κύριον.
Άκτιστον, ομότυπον τω Πατρί, τον Λόγον δοξάζων, και τω Πνεύματι συμφυή, Παύλε θεηγόρε, ομολογίας στόμα, κατήσχυνας Αρείου την αθεότητα.
7. Των αγίων τριάκοντα τριών Μαρτύρων, του εν Μελιτινή, και του Οσίου πατρός ημών και θαυματουργού Λαζάρου, του εν τω Γαλησίω όρει.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείω Πνεύματι, συντεταγμένοι, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόροι, Αθλοφόροι του Σωτήρος πανθαύμαστοι∙ ομοφροσύνη γαρ γνώμης ενούμενοι, μαρτυρικώς τον εχθρόν ετροπώσασθε. Αλλ΄αιτήσασθε, Τριάδα την Υπερούσιο, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Ταις των δακρύων σου
Ταις επαγρύπνοις προσευχαίς, εν οχετοίς δακρύων τον στύλον κατέβρεχες, και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας, και γέγονας ποιμήν, τοις προσιούσι νέμων συγχώρησιν. ΄Οσιε πατήρ ημών Λάζαρε∙ Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ως φωστήρα μέγιστον, η Εκκλησία, του Χριστού δοξάζει σε, μετ΄ευφροσύνης ψαλμικώς∙ διό μη παύση πρεσβεύων Χριστώ τω Θεώ, δοθήναι πάσι, πταισμάτων συγχώρησιν.
Των Μαρτύρων.
Χαίρεις ουρανία παρεμβολή, Μάρτυρες Κυρίου, οι τριάκοντα προς τρισίν, οι τας μυριάδας, εχθρών των νοούμενων, αθλήσεως τοις όπλοις καταπαλαίσαντες.
΄Υλην απορρίψας την γεηράν, έσοπτρον εδείχθης της αύλου μαρμαρυγής, Λάζαρε παμμάκαρ, εν Γαλησίω όρει, ως άυλος βιώσας, Χριστού τω έρωτι.
8. Η Σύναξις των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ, και των λοιπών Ασωμάτων Δυνάμεων.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις υμών δεήσεσι, τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγων, της αύλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτονας, εκτενώς και βοώντας. Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω δυνάμεων.
Των Εννέα ταγμάτων. ΄Ηχος α΄ . Της ερήμου πολίτης.
Της Ανάρχου Τριάδος λειτουργοί οι ασώματοι, των ακαταλήπτων οι πρώτοι, μυστηρίων εκφάντορες∙ συν Θρόνοις Χερουβείμ και Σεραφείμ, Δυνάμεις Εξουσία και Αρχαί, Κυριότητες Αρχάγγελοι οι λαμπροί, και ΄Αγγελοι υμνείσθωσαν. Δόξα τω υποστήσαντι υμας, δόξα τω καταλάμποντι, δόξα τω υμνουμένω δι΄υμών, τρισαγίοις άσμασι.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄.
Αρχιστράτηγοι Θεού, λειτουργοί δόξης, των ανθρώπων οδηγοί, και αρχηγοί των Ασωμάτων, το συμφέρον ημίν αιτήσασθε, και το μέγα έλεος, ως των Ασωμάτων Αρχιστράτηγοι.
Πρόκριτοι Δυνάμεων νοερών, Μιχαήλ πρωτάρχα και λαμπρόμορφε Γαβριήλ, συν ταις ουρανίαις, αιτείτε στρατηγίας, υμίν καταπεμφθήναι το μέγα έλεος.
9. Των αγίων Μαρτύρων Ονησιφόρου και Πορφυρίου∙ και της Οσίας μητρός ημών Ματρώνης∙ και της Οσίας μητρός ημών Θεοκτίστης της Λεσβίας∙ και του εν αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου Μητρόπολίτου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείαν όνησιν, ιχνηλατούντες, πορφυρίζοντα, ώφθητε κρίνα, Ονησιφόρε κλεινέ και Πορφύριε∙ όθεν ως άρμα του Λόγου χρυσήλατον προς την ουράνιον νύσσαν ηλάσατε∙ Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
Της Οσίας Ματρώνης. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστόν αγαπήσασα, των αγαθών την πηγήν, Αγγέλων εζήλωσας μετά σαρκός την ζωήν, Ματρώνα, θεόπνευστε∙ συ γαρ συνεύνου φίλτρον, παριδούσα εμφρόνως, ήσχυνας τον Βελίαρ, τω πανσόφω σου τρόπω∙ διο της ακαταλύτου, δόξης ηξίωσαι.
΄Ετερον της Οσίας Ματρώνης. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Εν σοι Μήτερ ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδακες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθε δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Ματρώνα το πνεύμα σου.
Της Οσίας Θεοκτίστης. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Της Μεθύμνης τον γόνον και θείον βλάστημα, και Παρίων το κλέος και το εντρύφημα, Θεοκτίστην την Οσίαν ευφημήσωμεν, χαίρεις βοώντες προς αυτήν, καλλιπάρθενε αμνάς, και νύμφη Θεού του Λόγου∙ ώς και πρεσβεύεις απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Αγ. Νεκταρίου. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού∙ αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Της Τριάδος πρόμαχοι, τροπαιοφόροι, εν αθλήσει ώφθησαν, Ονησιφόρος ο σοφός, συν Πορφυρίω κραυγάζοντες: Χριστώ συμπάσχειν ζωής έστι πρόξενον
Της Οσίας Ματρώνης. Ήχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Ανδρικώ εν σχήματι, μέσον ανδρών συμβιούσα, της ψυχής το φρόνημα, ανδρείον έδειξας Μήτερ∙ έτρεψας, τας των δαιμόνων φαλαγγαρχίας, εύφρανας, τας των Αγγέλων χοροστασίας, μεθ΄ων πρέσβευε Ματρώνα, υπέρ των πίστει ανευφημούντων σε.
Της Οσίας Θεοκτίστης. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Αγίου Νεκταρίου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη Υπερμάχω
Ορθοδοξίας τον αστέρα τον νεόφωτον, και Εκκλησίας το νεόδμητον προτείχισμα, ανυμνήσωμεν καρδίας εν ευφροσύνη. Δοξασθείς γαρ ενεργεία τη του Πνεύματος, ιαμάτων αναβλύζει χάριν άφθονον, τοις κραυγάζουσι∙ χαίρεις Πάτερ Νεκτάριε.
Των Μαρτύρων
΄Ονησιν πηγάζει τήν αληθή, υμών η πρεσβεία, ώσπερ κρήνη υπερχειλής, τοις υμών αινούσιν, Ονησιφόρε Μάρτυς, μετά του Πορφυρίου τα κατορθώματα.
΄Ερωτι τρωθείσα τω Θεϊκώ, συζύγου τον πόθον, επέδραμες ευπετώς, και του Παρακλήτου, επλούτησας την χάριν, Ματρώνα μακαρία λαμπρώς βιώσασα.
Χαίρεις το της Λέσβο άνθος τερπνόν, το την ευωδίαν, διαπλεύσαν την μυστικήν, εν τη νήσω Πάρω θεόφρον Θεοκτίστη, οσμής της θεοκτίστου εξομοιώσεως.
΄Ωφθης Εκκλησίας νέος αστήρ, εν εσχάτοις χρόνοις τή οσία σου βιοτή. ΄Οθεν καταυγάζεις, πιστών τας διανοίας, ταις νοηταίς ακτίσι Πάτερ Μακάριε.
10. Των αγίων Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα, Ολυμπά, Ροδίωνος, Εράστου, Σωσιπάτρου, Τερτίου, και Κουάρτου∙ και του αγίου Μάρτυρος Ορέστου.
Των Αποστόλων. ΄Ηχος γ΄.
Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ετερον των Αποστόλων. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Της σοφίας τον λόγον καταπλουτήσαντες, της Ευσέβιος φωστήρες και υποφήται σοφοί, ανεδείχθητε ημίν Χριστόν κηρύττοντες, Κούαρτε ΄Εραστε κλεινέ, Τέρτιε και Ολυμπά, Σωσίπατρε και Ροδίων, Απόστολοι θεηγόροι, φωταγωγοί των καρδιών ημών.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος πλ. α΄. Του λίθου σφραγισθέντος
Χριστόν ομολογήσας επί των ασεβούντων, ειδωλομανίας το θράσος, καθείλες Αθλοφόρε, και δόξης εγένου κοινωνός, αγώνας πολυτρώπους ενεγκών∙ δια τούτο σε Ορέστα ως νικητήν, τιμώντες σε εκβοώμεν∙ δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούνται δια σού, πάσιν ιάματα.
Των Αποστόλων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Το εν αθλήσει σου Μάρτυς αήττητον, ο αθλοθέτης Χριστός προσδεξάμενος, ζωής σοι τον στέφανον δέδωκε, και ιαμάτων την θείαν ενέργειαν, Ορέστα ο μόνος φιλάνθρωπος.
Των Αποστόλων
Χαίροις Εκκλησίας της του Χριστού, η έμπνους λυχνία, η εξάφωτος και λαμπρά∙ χαίροις Αποστόλων, εξάστιχος χορεία, δι΄ων τα υπέρ λόγον μυσταγωγούμεθα.
΄Αρμα φωτοφόρον και λογικόν, Ορέστα ωράθης, της Τριάδος της Πανταχού∙ όθεν υπ΄αλόγων, συρόμενος ιθύνθης, προς τας υπερκοσμίους αυλάς γηθόμενος.
11. Των αγίων Μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου∙ και της αγίας Μάρτυρος Στεφανίδος ∙ και του Οσίου πατρός ημών και ομολογητού, Θεοδώρου του Στουδίτου.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε
Τρισάριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, συμφώνως τιμήσωμεν, ως καθαιρέτας εχθρού, Μηνάν τον αοίδιμον, Βίκτωρα τον γενναίον, και Βικέντιον άμα, τούτοις συνευφημούντες, Στεφανίδα των θείαν. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.
Του Αγ. Μηνά. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Τους μεγίστους αγώνας του μαρτυρίου σου, καρτεροψύχως ανύσας Μεγαλομάρτυς Μηνά, ουρανίων δωρεών λαμπρώς ηξίωσαι, και θαυμάτων αυτουργός, εκ Θεού αναδειχθείς, προστάτης ημίν εδόθης, και βοηθός εν ανάγκαις, και αντιλήπτωρ εναργέστατος.
Του Οσίου.΄Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως.
Δώρων μέτοχος, της αφθαρσίας, δώρον άσυλον, της Εκκλησίας, φερωνύμως ανεδείχθης Θεόδωρε∙ τοις ιεροίς γαρ επόμενος δόγμασιν, ομολογίας φωστήρ εχρημάτισας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον του Οσίου.΄Ηχος πλ.δ΄.
Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάκαλε και σεμνότητος, της οικουμένης ο φωστήρ, των μοναζόντων θεόπνευστον εγκαλλώπισμα, Θεόδωρε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Των Μαρτύρων.΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως
Του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τον ασκητικόν, ισάγγελον τε βίον σου, τοις αθλητικοίς, εφαίδρυνας παλαίσμασι, και Αγγέλοις σύσκηνος, θεομάκαρ ώφθης Θεόδωρε, συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύων απαύστως, υπέρ πάντων ημών.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Των Μαρτύρων
΄Υμνοις φιλομάρτυρες ιεροίς, Μηνάν τον γενναίον, και τον Βίκτωρα τον στερρόν, συν τω Βικεντίω και Στεφανίδι άμα, τους αριστείς του Λόγου εγκωμιάσωμεν.
Φύλαξ και θερμότατος αρωγός, πέλων Αθλοφόρε,των καλούντων σε εν παντί, πλήρου τας αιτήσεις, Μηνά θαυματοβρύτα, των πόθω εκζητούντων την συν αντίληψιν.
Χαίροις ευσεβείας μυσταγωγέ, και μονήρους βίου, μυστηπόλε και οδηγέ∙ χαίρεις ο εκτρέφων, τη δωρεά του Λόγου, Θεόδωρε παμμάκαρ τους προσιόντας σοι.
12. Του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας του Ελεήμονος∙ και του Οσίου πατρός ημών Νείλου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Του αγίου Ιωάννου.΄Ηχος πλ.δ΄.
Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου, Πάτερ όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας∙ αλλά πρέσβευε Χριστώ τω θεώ Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Οσίου Νείλου. ΄Ηχος πλ.δ΄.
Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙ και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Νείλε Πατήρ ημών όσιε∙ Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε.
Σοφίας τω άνθρακι, αποκαθάρας τον νούν, το νάμα εξέπιες, της αιωνίου ζωής βιώσας ως άγγελος∙ όθεν αεί βλυστάνεις το αλλόμενον ύδωρ, πράξει και θεωρία, καταρδεύων τον κόσμον. Διό σε ανευφημούμεν, Νείλε Πατήρ ημών ΄Οσιε.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Ιεράρχου.΄Ηχος πλ. β΄. Τα άνω ζητών
Toν πλούτον τον σον, εσκόρπισας, τοις πένησι, και των ουρανών, τον πλούτον νυν απείληφας, Ιωάννη πάνσοφε∙ δια τούτο πάντες σε γεραίρομεν, εκτελούντες την μνήμην σου, της ελεημοσύνης ώ επώνυμε.
Του Οσίου Νείλου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω
Τας φρυγανώδεις των παθών των εκ του σώματος, επαναστάσεις τιμητικώς Νείλε μακάριε, εν αγρύπνω σου συνέκοψας ικεσία∙ αλλ΄ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι∙ Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.
Του Ιεράρχου
Ελεημοσύνης ο ποταμός, ο της ευσπλαχνίας, διανέμων επιρροάς, και καταπιαίνων, απόρων τας καρδίας, ο μέγας Ιωάννης υμνολογείσθω μοι.
Της φιλοσοφίας τον θησαυρόν, εκ της πανολβίου θησαυρίσας διαγωγής, λόγοις ψυχοτρόφοις, πλουτίζεις Πάτερ Νείλε, ψυχάς Θεόν πεινώσας, καθάπερ γέγραπται.
13. Του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος πλ.δ΄.
Η του στόματός σου, παθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την οικουμένην εφώτισεν∙ εφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο∙ το ύψος της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοις λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος πλ.β΄.Την υπέρ ημών
Εκ των ουρανών, εδέξω την θείαν χάριν, και δια των σων χειλέων πάντας διδάσκεις, προσκυνείς εν Τριάδι τον ένα Θεόν∙ Ιωάννη Χρυσόστομε, παμμακάριστε όσιε, επαξίως ευφημούμεν σε∙ υπάρχεις γαρ καθηγητής, ως τα θεία σαφών.
΄Ηχος πλ.δ΄. Τη Υπερμάχω
Χαίρεις ο χρυσόρρειθρος ποταμός, ο την οικουμένην καταρδεύων νάμα χρυσούν∙ χαίροις ο την γλώτταν, χρυσούς και την καρδίαν, Χρυσόστομε τρισμάκαρ Πατριαρχών η κρηπίς.
14. Του αγίου και πανευφήμου Aποστόλου Φιλίππου∙ και του αγίου Nεομάρτυρος Κωνσταντίνου του εξ ΄Υδρας.
Του Αποστόλου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείαν έλλαμψιν, του Παρακλήτου, εισδεξάμενος, πυρός εν είδει, παγκοσμίως ως αστήρ ανατέταλκας, και της αγνοίας τον ζόφον, διέλυσας, τη θεία αίγλη Απόστολε Φίλιππε. ΄Οθεν πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ δεόμεθα, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον του Αποστόλου. Ηχος γ΄.
Απόστολε άγιε Φίλιππε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Τον λαμπρόν γόνον ΄Υδρας, και της Ρόδου το καύχημα, και Νεομαρτύρων το κλέος, Κωνσταντίνον τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην εκτελούντες την αυτού, ίνα λάβωμεν πλουσίαν, την αμοιβήν παρά Θεού κραυγάζοντες∙ Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω εν υστέροις τοις καιροίς, σε αγιάσαντι.
Του Αποστόλου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως
Ο μαθητής και φίλος σου, και μιμητής του πάθους σου, τη οικουμένη Θεόν σε εκήρυξεν, ο θεηγόρος Φίλιππος. Ταις αυτού ικεσίαις, εξ εχθρών παρανόμων, την Εκκλησίαν σου, δια της Θεοτόκου συντήρησον Πολυέλεε.
΄Ετερον του Αποστόλου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Αποστόλου
Φίλος και Απόστολος ευκλεής, του μέχρι και δούλου, κενωθέντος αναδειχθείς, Φίλιππε θεόπτα, εκήρυξας εν κόσμω, την τούτου υπέρ λόγον άρρητον κένωσιν.
Χαίρεις των Μαρτύρων ο μιμητής, Μάρτυς Κωνσταντίνε, και ισότιμος αληθώς∙ συ γαρ εν υστέροις, καιροίς ανδραγαθείσας, λαμπρώς εμεγαλύνθης απείροις χάρισιν.
15. Των αγίων Mαρτύρων και ομολογητών, Γουρία, Σαμωνά και Αβίβου.
΄Ηχος πλ.α΄.
Τα θαύματα των αγίων σου Μαρτύρων, τείχος ακαταμάχητον ημίν δωρησάμενος, Χριστέ ο Θεός, ταις αυτών ικεσίαις, βουλάς εθνών διασκέδασον, και βασιλείας τα σκήπτρα κραταίωσον, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Τριάδος ισάριθμοι, της Υπερθέου σαφώς, Γουρίας και ΄Αβιβος, και Σαμωνάς ο κλεινός ενθέως υπάρχοντες, ταύτην τοις ασεβέσιν, ωμολόγησαν άμα, άθλων την τρικυμίαν, αβλαβώς διελθόντες. Και νυν ημάς κυβερνώσιν, όρμον προς άκλυστον.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Εξ ύψους σοφοί, την χάριν κομισάμενοι, των εν πειρασμοίς, προίστασθε πανεύφημοι∙ διό κόρην ΄Αγιοι, εκ θανάτου πικρού ελυτρώσατε∙ υμείς γαρ όντως υπάρχετε, Εδέσσης η δόξα, και του κόσμου χαρά.
Τρίπλοκος χορεία αθλητική, ΄Αβιβος ο θείος, και Γουρίας και Σαμωνάς, ώφθησαν τω κόσμω, ομολογίας χάριν, και πειρασμών την λύσιν ημίν βραβεύουσιν.
16. Του αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου.
΄Ηχος γ΄.
Απόστολε άγιε, και Ευαγγελιστά Ματθαίε, πρέβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ. Θείας πίστεως.
Θείας ήκουσας, φωνής του Λόγου, και της πίστεως, το φως εδέξω, καταλείψας τελωνείου τον σύνδεσμον∙ όθεν Χριστού την απόρρητον κένωσιν, ευηγγελίσω Ματθαίε Απόστολε. Και νυν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουρι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Του τελωνείου τον ζυγόν απορρίψας, δικαιοσύνης τω ζυγώ προσηρμοσθης, και ανεδείχθης έμπορος πανάριστος, πλούτον κομισάμενος, την εξ ύψους σοφίαν∙ όθεν ανεκήρυξας, αληθείας τον λόγον, και των ραθύμων ήγειρας ψυχάς , καθυπογράψας την ώραν της κρίσεως.
Σύσκηνος τω Λόγω διατελών, θείων μυστηρίων, εμυήθης τας αστραπάς∙ ένθεν θεογράφως, Απόστολε Ματθαίε, ζωής διατυπώσω το Ευαγγέλιον.
17. Του εν αγίοις πατρός ημών Γρηγορίου, επισκόπου Νεοκαισαρείας, του θαυματουργού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος πλ.δ΄.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Θαυμάτων πολλών, δεξάμενος ενέργειαν, σημείοις φρικτοίς, τους δαίμονας επτόησας, και τας νόσους ήλασας, των ανθρώπων, πάνσοφε Γρηγόριε∙ διο καλή θαυματουργός, την κλήσιν εξ έργων κομισάμενος.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω
Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν
Τη φιλοσοφία προς αληθή, γνώσιν κεχρημένος, οία κλίμακι νοητή, προς θεολογίας, ανέδραμες το ύψος, Γρηγόριε θαυμάτων καινών διάκονε.
18. Των αγίων Mαρτύρων Πλάτωνος και Ρωμανού.
Ηχος α΄. Χορός αγγελικός.
Δυάς η ευκλεής, των κλεινών Αθλοφόρων, εδόξασε λαμπρώς, την Αγίαν Τριάδα, ο Πλάτων ο ένδοξος, Ρωμανός τε ο ένθεος, εναθλήσαντες, και τον εχθρόν καθελόντες∙ όθεν πάντοτε, υπέρ ημών δυσωπούσι, τον μόνον φιλάνθρωπον.
Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ως οπλίται άριστοι, της αληθείς, τον του ψεύδους άρχοντα, κατετροπώσασθε στερρώς, συν Ρωμανώ Πλάτων ένδοξε, της ευσεβείας τον λόγον κηρύξαντες.
Πλάτος ευσεβείας διατρανοί, Πλάτων ο θεόφρων, τη στενώσει των αικισμών, πίστεως δε ρώμην, ο Ρωμανός εκλάμπει, και άμφω το του Λόγου πάθος δοξάζουσιν.
19. Του αγίου Προφήτου Αβδιού, και του αγίου Mάρτυρος Βαρλαάμ.
Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
΄Ωσπερ θεράπων φερώνυμως του Λόγου, του υπέρ έννοιαν φωτός ήξιώθης, και προφητείας έλλαμψιν εδέξω σοφέ∙ δόξαν γαρ την άυλον, καθαρώς εποπτεύων, όργανον θεόπνευστον, Αδιού ανεδείχθης, προμελωδούν εν κόσμω μυστικώς, των εσομένων, Προφήτα την έκβασιν.
Νεανική ενδεδυμένος ανδρείαν, μαρτυρικήν εν πολιά καρτερίαν, συ ενεδείξω ένδοξε δοξάσας τον Χριστόν. Τούτω δε προσήγαγες, δεξιά κεκαυμένη, ως θυσίαν άμωμον, την αγίαν ψυχήν σου. Μεγαλομάρτυς πρέσβευε αεί, πάσι δοθήναι, Βαρλαάμ συγχώρησιν.
Του Προφήτου.΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς
Ως απαρχήν ευπρόσδεκτον, προσαγωγών τον βίον σου, τω εν Τριάρι θεώ παναοίδιμε, θεαρχικής εμπνεύσεως, απηνέγκω το κάλλος, και μελλόντων εκφάντωρ θεοειδέστατος, Αβδιού ανεδείχθης , κραυγάζων, Αλληλούια.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Γηραιώ εν σώματι, τον παλαιόν εν κακία, κρατεροίς παλαίσμασι, καταβαλών Αθλοφόρε, ήνεγκας, καθάπερ άσαρκος τας στρεβλώσεις, έφερες, την της χειρός σου καύσιν ανδρείως∙ δια τούτο σε ο Λόγος, στεφάνω δόξης, Βαρλαάμ έστεψεν.
Του Προφήτου.
Χάριν προφητείας οία πηγήν, Αβδιού Προφήτα, δεδεγμένος εν τη ψυχή, όμβροις ουρανίοις, προφητικώς επάρδεις, ημών τας διανοίας των ευφημούντων σε.
Δρόσον ουρανίου αναψυχής, γραφικώς σταλάζει, Εκκλησία τη ευαγεί, Βαρλαάμ θεόφρων, η κεκαυμένη χείρ σου, Κυρίω αιρομένη υπέρ των δούλων σου.
20. Προεόρτια της εν τω Ναώ Εισόδου της υπεραγίας Θεοτόκου∙ και μνήμη των εν αγίοις Πατέρων ημών Γρηγορίου Δεκαπολίτου, και Πρόκλου αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χαράν προμνηστεύεται, πάσιν ΄Αννα ημίν, της λύπης αντίθετον, καρπόν βλαστήσασα, την μόνην Αειπάρθενον∙ ήν περ δη και προσάγει, τας ευχάς εκπληρούσα, σήμερον γηθομένη, εν ναώ του Κυρίου, ως όντως ναόν του Θεού Λόγου, και Μητέρα αγνήν.
Των Αγίων. ΄Ηχος δ΄.
Ο Θεός των Πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ΄ημών, κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ΄ημών, αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.
΄Ετερον των Αγίων.΄Ηχος δ ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Λυχνία ως δίπυρσος, των θεϊκών δωρεών, ακτίσι της χάριτος, φωταγωγούσιν ημάς, Πατέρες οι ένθεοι, Πρόκλος του Βυζαντίου, ο σοφός ποιμενάρχης, Γρηγόριος ο θεόφρων, Δεκαπόλεως γόνος∙ διό μετά προθυμίας, τούτοις προσέλθωμεν.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Προεόρτιον
Ευφροσύνης σήμερον, η οικουμένη, επληρώθη άπασα, εν τη ευσήμω εορτή, της Θεοτόκου κραυγάζουσα∙ Αύτη υπάρχει, σκηνή επουράνιος.
Των Αγίων. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Η δυάς η ένθεος, των θεοφόρων Πατέρων, βιοτής ορθότητι, και δογμάτων τη αίγλη, φάναντες, δικαιοσύνης εν τω στεφάνω, ώθησαν, της Εκκλησίας νθμφαγωγία, ο Γρηγόριος και Πρόκλος, ούς ευφημούντες, Χριστόν δοξάσωμεν.
Του Αγίου Πρόκλου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Επαξίως σήμερον, πανηγυρίζει, η πασών των πόλεων, τιμιωτέρα αληθώς, εν τη σεπτή μεταστάσει τσου, Πάτερ Πατέρων, παμμάκαρ Πρόκλε σοφέ.
Προεόρτιον
΄Εργων ενάρετων τας αστραπές, ανάψωμεν πάντες, ως λαμπάδας παρθενικάς, και τη Θεοτόκω, εν τω ναώ Κυρίου, λαμπρώς προσερχομένη προϋπαντήσωμεν.
Ρήτων Εκκλησίας θεοειδής, Πρόκλε ανεδείχθης, Ιεράρχης ως ευκλεής, σκεύος αρετών δε, Γρηγόριε ωράθης∙ διό την πολιτείαν, υμών γεραίρομεν.
21. Η εν τω Ναώ Είσοδος της Yπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ον
΄Ηχος δ΄.
Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προιίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν∙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Ο καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος, η πολυτίμητος παστάς και Παρθένος, το ιερόν θησαύρισμα της δόξης του Θεού, σήμερον εισάγεται, εν των Οίκω Κυρίου, την χάριν συνεισάγουσα, την εν Πνεύματι Θείω∙ Αύτη υπάρχει, σκηνή επουράνιος.
΄Ενδον των αδύτων εν τω ναώ, ή τω Θείω Λόγω, εκλεχθείσα πρό γενεών, αφιερωθείσα, την οίκησιν ποιείται, η Πάναγνος Παρθένος, ήν μεγαλύνομεν.
22. Των αγίων Aποστόλων Φιλημένος, Απφίας, Αρχίπου και Ονησίμου∙ και της αγίας Mάρτυρος Κικιλίας , και των συν αυτή Βαλλεριανού και Τιβουρτίου.
Των Αποστόλων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Τετράς η θεόκλητος, των Αποστόλων Χριστού, Φιλήμων και ΄Αρχιππος, και συν Απφία ομού, ο θείος Ονήσιμος, λάμψαντες τοις εν σκότει αληθείας την γνώσιν, ήθλησαν ομοφρόνως, και την πλάνη καθείλον. Και νύν εξευμενίζονται, πάσι τον Κύριον.
΄Ετερον των Αποστόλων.΄Ηχος γ΄.
Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείων τρόπων σου, τη επιλάμψει, προς αείζωον, είλκυσας φέγγος, την αυτάδελφον δυάδα και σύναυλον, και συν αυτοίς Καικιλία αθλήσασα, της θείας δόξης ομού ηξιώθητε. Μεθ΄ών πρέσβευε, δοθήναι τοις ευφημούσοι σε, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Των Αποστόλων. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις
Ως Εκκλησίας, θεμέλιοι και λαμπτήρες, και του Σωτήρος, Απόστολοι θεηγόροι, Φιλήμον Απφία και Ονήσιμε, και συν Αρχίππω άμα, υπέρ ημών πρεσβεύσατε, τω Λόγω σοφοί ιεροκήρυκες.
Των Μαρτύρων, ΄Ηχος ο αυτός. Τοις των αιμάτων σου
Της ευσεβείας τη θεία μεθόδω, σου, αθλητικώς τω Χριστώ προσυνέχθησαν, Βαλλεριανός και Τιβούρτιος, ώ Καικιλία μεθ΄ών ανεκραύγαζες∙ συ Σώτερ Μαρτύρων το στήριγμα.
Των Αποστόλων
Χαίρετε του Λόγου μυσταγωγοί, και των εν τω σκότει, πλανωμένων φωταγωγοί, ΄Αρχιππε Φιλήμων, Ονήσιμε Απφία, Απόστολοι θεόπται Αγγέλων σύσκηνοι.
Ρόδον ως αμάραντον και τερπνόν, οσμήν ζωηφόρον, επαφήκας παρθενικώς, ήν εισδεξαμένη, η ξυνωρίς ή σύμφρων, συν σοί ώ Καικιλία λαμπρώς ηγώνισται.
23. Των εν αγίοις Πατέρων ημών Γρηγορίου επισκόπου Ακραγαντίνων, και Αμφιλοχίου, επισκόπου Ικονίου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Αφ΄έκτης.΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Του Αγίου Γρηγορίου. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Γρηγορών εκ σπαργάνων φερωνύμως Γρηγόριε, εν τοις δικαιώμασι Πάτερ, του των όλων Δεσπόζοντος, επλήσθης ουρανίων δωρεών, ως γρήγορος ποιμήν των ευσεβών∙ δια τούτο προς λειμώνας αειθαλείς, ιθύνεις τους βοώντας σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.
Του Αγίου Αμφιλοχίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Σοφίας την έλλαμψιν, ως καθαρός μυηθείς, δογμάτων ορθότητος, φωτοειδείς αστραπάς, εκλάμπεις τοις πέρασιν∙ συ γαρ την εν Τριάρι, ομοούσιον φύσιν, εκήρυξας ασυγχύτως, καθελών τα αιρέσεις. Διό σε Ιεράρχα Αμφιλόχιε, Χριστός εδόξασεν.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Φωτοβόλοις λάμψεσιν, η Εκκλησία, του Αγίου Πνεύματος, φωταγωγεί τους την φαιδράν, επιτελούντας σου κοίμησιν, όσιε Πάτερ παμμάκαρ Γρηγόριε.
Του Αγίου Αμφιλοχίου.΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Γρήγορσιν σοφίας καρποφορών, λόγοις ψυχοτρόφοις διατρέφεις ως αληθώς, ως Χριστού θεράπων, την σοί λαχούσαν ποίμνην∙ διό σε μακαρίζει Πάτερ Γρηγόριε.
Του Αγίου Αμφιλοχίου.
Ρείθρα εκ χειλέων τα λογικά, θεορρημοσύνης, επιρραίνων ως αληθώς, ώφθης Εκκλησίας, πνευματική νεφέλη∙ διό σε μεγαλύνει ώ Αμφιλόχιε.
24. Των εν αγίοις Pατέρων ημών και Iερομαρτύρων Κλήμεντος, πάπα Ρώμης, και Πέτρου Αλεξανδρείας.
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα
Της θείας γνώσεως, εύσημοι σάλπιγγες, και των της πίστεως, θεσμών εκφάντορες, Ιερομάρτυρες Χριστού, εδείχθητε τοις εν κόσμω, Κλήμη παναοίδιμε, της ζωής κλήμα εύκαρπον, και Πέτρε θεόσοφε, ευσεβών πέτρα άρρηκτε∙ διό ως των αρρήτων επόπται, ρύσασθε πάσης ημάς βλάβης.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Εκκλησίας άσειστοι, και θείοι πύργοι, ευσεβείας ένθεοι, στύλοι οι όντως κραταιοί, Κλήμη συν Πέτρω πανεύφημοι, υμών πρσσβείαις, φρουρήσατε άπαντας.
Κλήμα αφθαρσίας πανευθαλές, ο Κλήμης εδείχθη, οίνον στάζον τον μυστικόν, πέτρα Εκκλησίας, ο Πέτρος δε ωράθη∙ διό τας αριστείας τούτων υμνήσωμεν.
25. Της αγίας Mεγαλομάρτυρος και πανσόφου Αικατερίνης και του αγίου Mάρτυρος Μερκουρίου
Της Αγίας. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν∙ ότι εφίμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του Πνεύματος τη δυνάμει∙ και νυν ως μάρτυς στεφθείσα αιτείται πάσι το μέγα έλεος.
Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ουράνιον ΄Αγγελον, χειραγωγόν ασφαλή, προς δόξαν αρίδηλον, ως του φωτός κοινωνός, Μερκούριε έσχηκας∙ όθεν τω αθανάτω, Βασιλεί πειθαρχήσας, ήθλησας υπέρ φύσιν, ως γενναίος οπλίτης∙ διό τους σοί προσιόντας, μάκαρ περίσωζε.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Της Αγίας. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Χορείαν σεπτήν, ενθέως φιλομάρτυρες, εγείρατε νυν, γεραίροντες την πάνσοφον, Αικατερίναν∙ αύτη γαρ, εν σταδίω τον Χριστόν εκήρυξε, και τον όφιν επάτησε, ρητόρων την γνώσιν καταπτύσασα.
΄Ετερον, της Αγίας. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Την σοφίαν άνωθεν, κομισμένη του Λόγου, των ρητόρων ήλεγξας, τας φληναφίας εντόνως, κάλλεσι, της παρθενίας ωραϊσμένη, αίμασι, της μαρτυρίας πεποικιλμένη. Δια τούτο σε ως νύμφην, Αικατερίνα Χριστός προσήκατο.
Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
΄Ωσπερ θείον θώρακα, ημφιεσμένος, του Χριστού την δύναμιν, αθλητικώς ανδραγαθείς, καταπυρσεύων τους ψάλλοντας∙ χαίροις μαρτύρων το κλέος Μερκούριε.
΄Ετερον του Αγίου. ΄Ομοιον.
Τα θεία σοφέ, σεμνώς εμυσταγώγησας, θυσία δεκτήν, εγένου παναοίδιμε∙ του Χριστού γαρ έπιες, προθυμότατα το ποτήριον∙ του Χριστού γαρ έπιες, προθυμότατα το ποτήριον∙ δια τούτο Μερκούριε, πρεσβεύεις απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Της Αγίας
Νύμφη του Σωτήρος πανευκλεής, αίγλη παρθενίας, και σοφίας τη καλλονή, και μαρτύρων άθλοις, λαμπρώς πεποικιλμένη, Αικατερίνα ώφθης, ως καλλιπάρθενος.
΄Ωφθης νεανίας πανευπρεπής, οία στρατιώτης, του Δεσπότου περιφανής∙ φύσεως γαρ ώρα, την άθλησιν αθλήσας, Μερκούριε θεοφόρων Χριστώ δεδόξασαι.
26. Των Oσίων Πατέρων ημών, Αλυπίου του Κιονίτου, Νίκωνος του « Μετανοείτε » και Στυλιανού του Παφλαγόνος.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Του Οσίου Αλυπίου ΄Ηχος α΄.
Υπομονής στύλος γέγονας, ζηλώσας τους προπάτορας ΄Οσιε, τον Ιώβ εν τοις πάθεσι, τον Ιωσήφ εν τοις πειρασμοίς, και την των Ασωμάτων πολιτείαν, υπάρχων εν σώματι Αλύπιε Πατήρ ημών όσιε∙ Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον του Οσίου Αλυπίου. ΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ
Δοξάζων ο Θεός, την σην γέννησιν Πάτερ, προέγραψε σαφώς, της ζωής σου την χάριν∙ αυτώ γαρ ευηρέστησας, αρετών τελειότητι∙ όθεν ήστραψας, από του κίονος πάσι, των αγώνων σου, τας αληθείς αντιδόσεις, Αλύπιε ΄Οσιε.
Του Οσίου Νίκωνος. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Χαίρει έχουσα η Λακεδαίμων, θείων λάρνακα, των σων λειψάνων, αναβρύουσαν πηγάς των ιάσεων, και διασώζουσαν πάντας εκ θλίψεων, τοις σοι προστρέχοντας Πάτερ εκ πίστεως. Νίκων όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Οσίου Στυλιανού. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Στήλη έμψυχος, της εγκρατείας, στύλος άσειστος, της Εκκλησίας, Στυλιανέ ανεδείχθης μακάριε∙ ανατεθείς γαρ Θεώ εκ νεότητας, κατοικητήριον ώφθης του Πνεύματος. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Οσίου Αλυπίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
΄Ετερον, του Οσίου Αλυπίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως
Του Οσιου Στυλιανού. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Αγιασθείς από μητρώας νηδύος, ώσπερ ο θείος Σαμουήλ θεοφόρε, ασκητικώς εδόξασας Χριστόν τον Θεόν∙ όθεν των ιάσεων, ανεδείχθης ταμείον, και προστάτης ένθεος, νεογνών και νηπίων∙ ο γαρ Χριστός δοξάζει σε λαμπρώς, ον από βρέφους, Στυλιανέ εδόξασας.
Των Οσίων
Λιπών χαμαιζήλους διατριβάς, ώφθης ουρανόφρων, εν τω κίονι υψωθείς∙ όθεν έξω κόσμου, Αλύπιε βιώσας, υπερκοσμίου δόξης ενδίκως έτυχες.
Νίκην περιφέρων κατά παθών, την εύκλειαν ταύτης, διαγράφεις Νίκων σοφέ, τοις πάσι κηρύττων, την του Προδρόμου ρήσιν∙ Μετανοείτε ήγγικεν η αποδόσις.
Στήλη θεοχάρακτος και σεπτή, αρετών ποικίλων, ο σος βίος πέλει ημίν, Στυλιανέ Πάτερ, θεοπρεπώς ρυθμίζων, ημών τας διανοίας, των ευφημούντων σε.
27. Του αγίου Mεγαλομάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου.
΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε
Ο Μάρτυς Ιάκωβος, ο της Περσίδος βλαστός, τον δόλιον δράκοντα, τοις των αιμάτων κρουνοίς, αθλήσας απέπνιξεν∙ πίστοι γαρ αληθείας, μεληδόν τετμημένος, ώφθη τροπαιοφόρος, του Σωτήρος οπλίτης, πρεσβεύων αδιαλείπτως, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού , το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Πεισθείς τη καλή, συζύγω καρτερόψυχε, και το φοβερόν, κριτήριον φοβούμενος, των Περσών το φρόνημα, και τον φόβον Ιάκωβε κατέπτυσας, και εδείχθης Μάρτυς θαυμαστός, το σώμα ως κλήμα τεμνόμενος.
Τις σου της ανδρείας το ευσταθές, εξείπη εικότως, καρτερόψυχε Αθλητά; μεληδόν γαρ άπαν, τμηθείς το σώμα έστης, Ιάκωβε ως άκμων∙ διό δεδόξασαι.
28. Του αγίου Oσιομάρτυρος Στεφάνου του Νέου∙ και του αγίου Mάρτυρος Ειρηνάρχου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς
Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας, παμμάκαρ του Σταυρού∙ αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της πίστεως ξίφει, και δι΄αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, οσιομάρτυς αοίδιμε Στέφανε.
΄Ετερον του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείαν άσκησιν, ενδεδειγμένος, σκεύος γέγονας, δικαιοσύνης, διαπρέπων ταις σεπταίς αναβάσεσιν∙ και του Χριστού την Εικόνα σεβόμενος, μαρτυρικής ηξιώθης φαιδρότητος. Θείε Στέφανε, εν όπλω ημάς στεφάνωσον, της θείας ευδοκίας τους υμνούντας σε.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ειρήνης τον πρύτανιν, ομολογήσας πιστώς, της πλάνης τον τάραχον, κατέλιπες νουνεχώς, θεόφρων Ειρήναρχε∙ όθεν δι΄ύδατός τε, και πυρός ως διήλθες, έβης τροπαιοφόρος, προς ουράνιον λήξιν, ειρήνην και σωτηρίαν, πάσιν αιτούμενος.
Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος ο αυτός. Ως απαρχάς.
Ως στρατιώτης άριστος, του της ειρήνης άρχοντος, του σκότους Μάρτυς καθείλες τον άρχοντα, τη καρτερά ενστάσει σου∙ και ταις σαις ικεσίαις, εν ειρήνη φυλάττοις αεί Ειρήναρχε, τους πίστει ευφημούντας, τα θεία σου κατορθώματα.
Του Οσιομάρτυρος
Αίμα της αθλήσεως της σεπτής, ιδρώσι κεράσας, Θεοφόρε ασκητικοίς, ως εύπνοον μύρον, την παναγίαν κράσιν, προσήγαγες τω Λόγω ΄Οσιε Στέφανε.
Της ειρηνοδώρου μαρμαρυγής, Ειρήναρχε μάκαρ, εισδεξάμενος την αυγήν, υιός φωτός ώφθης, περιφανώς αθλήσας∙ διό ταις σαις πρεσβείας ημάς διάσωζε.
29. Των αγίων Mαρτύρων Παραμόνου και Φιλουμένου.
Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Παράμονον μέλψωμεν, συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντας και αθλητάς ευκλεείς, Χριστού του Θεού ημών∙ τούτον γαρ φερώνυμως, ως φιλήσαντες άγαν, ήσχυναν δι΄αγώνων, παρανόμων το κράτος, αιτούντες πταισμάτων λύσιν, πάσι και έλεος.
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου
Ως στρατευθέντες Χριστώ διά πίστεως, τας του εχθρού διακόψατε φάλαγγας, και νίκης το στέφος δεξάμενοι, συν Παρανόμω θεόφρον Φιλούμενε, Αγγέλων ισότιμοι ώφθητε.
Νόμοις παραμένοντας ιεροίς, Παράμονε μάκαρ, και Φιλούμενε αθλητά, φίλοι του Σωτήρος, εδείχθητε τοις άθλοις, αχλύν παρανομίας διασκεδάσαντες.
30. Του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Aποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος δ΄.
Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος, και του Κορυφαίου αυτάδελφος, τω Δεσπότη των όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
΄Ετερον.΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Τον Δεσπότη των όλων ιδών Απόστολε, σωματωθέντα ατρέπτως εις σωτηρίαν ημών, πρώτος έδραμες αυτώ, Ανδρέα πάνσοφε∙ όθεν ηυγάσθης παρ΄αυτού, ως αστήρ αειφανής, και έλαμψας τοις εν κόσμω, της ευσεβείας το φέγγος, φωταγωγών τας διανοίας ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις.
Τον της ανδρείας επώνυμον θεηγόρον, και Μαθητών τον πρωτόκλητον του Σωτήρος, Πέτρον σον σύγγονον ευφημήσωμεν∙ ότι ως πάλαι τούτων, νυν ημίν εκέκραγεν∙ Ευρήκαμεν τον ποθούμενον.
Πρώτος προσπελάσας τω Ιησού, πρωτόκλητος ώφθης, και ακρότης των Μαθητών, Ανδρέα θεόπτα∙ εντεύθεν διανύεις, παθών τας αναβάσεις της Αναστάσεως.
Πατήστε εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου