ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

 

Μ Η Ν    O K T Ω Β Ρ Ι Ο Σ

 

1.     Του αγίου  Αποστόλου  Ανανίου ενός των εβδομήκοντα, και του Οσίου πατρός ημών Ρωμανού του Μελωδού.

Α π ο λ υ τ ί κ  ι α

Του Αποστόλου.΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Απόστολε ΄Αγιε Ανανία, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

΄Ετερον του Αποστόλου . ΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε.

Ως έμπλεως χάριτος, του Τρισηλίου φωτός, το σκεύος εφώτισας, της εκλογής του Χριστού, Ανανία Απόστολε∙ όθεν ανακηρύξας, ευσεβείας τον λόγον, εβεβαιώσω, την σωτήριον χάριν∙ δι΄ης τοις σε ευφημούσι, δίδου τα πρόσφορα.

Του Οσίου, όμοιον

Ως σάλπιγξ θεόληπτος των ουρανίων ωδών, ενθέως εφαίδρυνας, την Εκκλησίαν Χριστού, τοις θείοις σου άσμασι∙ συ γαρ της Θεοτόκου, εμπνευσθείς τη ελλάμψει, ένθεος υμνηπόλος, εγνωρίσθης εν κόσμω∙ διό σε πόθω τιμώμεν Ρωμανέ όσιε.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Εν σοι Πάτερ ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβών γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττων εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, όσιε Ρωμανέ το πνεύμα σου.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αποστόλου. ΄Ηχος β΄.

Τη εν πρεσβεία ακοίμητον Θεοτόκον

Ο εν πρεσβείαις θερμότατος αντιλήπτωρ, και των αιτούντων ταχύτατα εισακούων, δέξαι την δέησιν Ανανία ημών, και τον Χριστόν δυσώπει, του σώσαι τους υμνούντας σε, τον μόνον υπάρχοντα φιλάνθρωπον.

Του Οσίου . ΄Ηχος δ΄.  Τη Υπερμάχω

΄Ωσπερ κιθάρα της σοφίας παναρμόνιον, και υποφήτην θεοπνεύστων ανακρούσεων, ευφημούμεν Ρωμανέ σε ασμάτων ύμνοις. Αλλ΄ως φόρμιγξ δωρεών των υπερ έννοιαν, προς εγρήγορσιν ημάς θείαν διέγειρον∙  Τους βοώντας σοι, χαίροις Πάτερ θεόληπτε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αποστόλου

Δι΄ αποκαλύψεως θεϊκής, τω Σαύλω βραβεύεις, τον ουράνιον φωτισμόν∙ όθεν Ανανία, ως Μάρτυρά σε θείον, Απόστολον τε άμα Χριστός εδόξασεν.

Του Οσίου

΄Ανωθεν το δώρον απειληφώς, εκ της Θεοτόκου, παμμακάριστε Ρωμανέ,  ύμνησας πανσόφως, τα θεία μεγαλεία, κενώσεως του Λόγου, ως έμπνουν όργανον.

 

2.    Του αγίου Ιερομάρτυρος Κυπριανού∙  και της αγίας Μάρτυρος Ιουστίνης  της παρθένου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.΄Ηχος δ΄.

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος,, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Κυπριανέ∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Θείας πίστεως, τή φωταυγεία, σκότος έλιπες, της ασεβείας, και φωστήρ της αληθείας γεγένησαι∙ ποιμαντικώς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Κυπριανέ τη αθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ ΄Οσιε, τον Κτίστην ημίν ιλέωσαι, ομού συν Ιουστίνη τη θεόφρονι.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Των Ιερομαρτύρων. ΄Ηχος α΄.  Χορός αγγελικός

Εκ τέχνης μαγικής, επιστρέψας, θεόφρον, προς γνώσιν θεικήν, ανεδείχθης τω κόσμω, ακέστωρ σοφώτατος, τας ιάσεις δωρούμενος, τοις τιμώσι σε, Κυπριανέ, συν Ιουστίνη∙  μεθ΄ης πρέσβευε, τω φιλανθρώπω Δεσπότη, σωθήναι τους δούλους σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Πλάνης σοφιστείας απολιπών, της θείας σοφίας, ανεδείχθης φωστήρ λαμπρός, και συν Ιουστίνη, Κυπριανέ αθλήσας, της άνω βασιλείας άμφω ετύχετε.

 

3.   Του αγίου Ιερομάρτυρος  Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, επισκόπου Αθηνών.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.΄Ηχος δ΄.

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, ιερομάρτυς Διονύσιε∙  πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον.΄Ηχος  πλ. α΄ . Τον συνάναρχον Λόγιον

Αγρευθείς τω του Παύλου Πάτερ κηρύγματι, υφηγητής ανεδείχθης των υπέρ νούν δωρεών,  διανοία υψηλή καλλωπιζόμενος∙ των γαρ αύλων ουσιών, τας αρχάς μυσταγωγείς, ως μύστης των απορρήτων, και της σοφίας εκφάντωρ, Ιερομάρτυς Διονύσιε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω

Τας ουρανίους διαβάς πύλας εν πνεύματι,μαθητευθείς τω υπέρ τρεις ουρανούς φθάσαντι, Αποστόλω Διονύσιε των αρρήρων, επλουτίσθης πάσαν γνώσιν και κατηύγασας, τους εν σκότει αγνωσίας πριν εγκαθεύδοντας∙ διο κράζομεν∙  Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Των υπερκοσμίων θεωριών, γεγονώς επόπτης, και εκφάντωρ θεοειδής, θεαρχικωτάτων, ελλάμψεων το κάλλος, πανσόφως διαγράφεις ώ Διονύσιε.

 

4 .  Του εν αγίοις Πατρός ημών Ιεροθέου, επισκόπου Αθηνών.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Του Παύλου ηλίευσαι ταις θεηγόροις πλοκαίς, και όλος γεγένησαι, ιερωμένος Θεώ, σοφέ Ιερόθεε∙ συ γαρ φιλοσοφίας, ταις ακτίσιν εκλάμπων, ώφθης θεολογίας ακριβούς υποφήτης∙ δι΄ής μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω

Τον Ιεράρχην Αθηνών ανευφημούμεν σε, ως μυηθέντες δια σου ξένα και άρρητα∙ ανεδείχθης γαρ θεόληπτος υμνολόγος. Αλλά πρέσβευε παμμάκαρ Ιερόθεε, εκ παντοίων συμπτωμάτων ημάς ρύεσθαι, ίνα κράζωμεν∙  Χαίροις Πάτερ θεόσοφε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ιερογνωσία καταλαμφθείς, ιερολογίας μυστοδότης θεαρχικής, ώφθης τοις εν κόσμω, ως Αποστόλων σύμπνους∙ διό σε Ιερόθεε μεγαλύνομεν.

 

5.  Της αγίας  Μάρτυρος Χαριτίνης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως

Θεία χαρτί, κραταιωθείσα, κράτος ήσχυνας της δυσσεβείας, Χαριτίνη υπέρ φύσιν αθλήσασα∙ όθεν χαρίτων πηγήν αδαπάνητον, ως γλυκασμό αναβλύζεις τοις κράζουσι∙ Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον

Μαρτυρίου αίμασι, πεφοινιγμένη, ουρανίοις κάλλεσι, καθωραίσθης ευπρεπώς, ώ Χαριτίνη κραυγάζουσα∙ Συ των Μαρτύρων Χριστέ αγαλλίαμα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χάριτος τρυφήσασα θεϊκής, χάριτος Μαρτύρων, απεδρέψω την καλλονήν∙ όθεν Χαριτίνη, των οικτιρμών του Λόγου, επόμβρησον την χάριν τοις σε γεραίρουσι.

 

6.    Του αγίου  ενδόξου Αποστόλου Θωμά.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος  γ΄ . Ταχύ προκατάλαβε

Ως θείος Απόστολος , θεολογίας κρουνούς, ενθέως εξήντλησας, εκ λογχονύκτου πλευράς, Χριστού του Θεού ημών∙ όθεν της ευσεβείας, κατασπείρας τον λόγον, έλαμψας εν Ινδία, ως ακτίς ουρανία, Θωμά των Αποστόλων το θείον αγλάισμα.

΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον  Λόγον

Ως αυτόπτης του Λόγου και κήρυξ εύσημος, θεοπρεπώς ανιμήσω τον της σοφίας βυθόν, ψηλαφήσας τον Χριστόν μετά την έγερσιν∙ όθεν δογμάτων ιερών ανεδείχθης φυτουργός, Απόστολε θεηγόρε, Θωμά Χριστού μυστολέκτα και πρεσβευτά των ευφημούντων σε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ο της θείας χάριτος πεπληρωμένος, του Χριστού Απόστολος, και υπηρέτης αληθής, εν μετανοία εκραύγαζε∙  Συ μου υπάρχεις, Θεός τε και Κύριος.

΄Ηχος δ΄. Τη  Υπερμάχω

Ως κοινωνός του εκ πλευράς άφεσιν βλύσαντος, του ζωηφόρου ομοιώματος ετρύφησας, λογχευθείς Θωμά πανεύφημε την πλευρά σου. Αλλ΄ως μάρτυς και Απόστολος θεόληπτος, σεσωσμένους τω Δεσπότη του προσάγαγε∙ τους βοώντας σοι, χαίρεις μάκαρ Απόστολε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Τη χειρί αψάμενος της πλευράς, του βλύσαντος κόσμω, αθανάτου ζωής κρουνούς, εξ αυτής εδέξω, δογμάτων θεία ρείθρα, δι΄ών ψυχάς αρδεύεις Θωμά Απόστολε..

 

7.    Των αγίων Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, και των εν Κρήτη Ενενήκοντα εννέα Οσίων Πατέρων.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Μαρτύρων.  ΄Ηχος α΄ .  Του λίθου σφραγισθέντος

Τριάδος της αγίας οπλίται τροπαιούχοι, η λαμπρά δυάς των Μαρτύρων ωράθητε εν άθλοις, Σέργιος ο θείος αριστεύς και Βάκχος ο γενναίος αθλητής∙ δια τούτο δοξασθέντες περιφανώς, προΐστασθε των βοώντων∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, σόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄υμών, πάσιν ιάματα.

Των Οσίων. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Χορός πολυάριθμος, των Ασκητών του Χριστού, λαμπρώς συγκροτούμενος, τω της αγάπης δεσμώ, εν Κρήτη εξέλαμψεν∙ ένθα και ομοφρόνως ενασκήσαντες πίστει, πάντες μιά ημέρα μετετέθησαν άνω, πρεσβεύοντας Χριστώ τω Θεώ δούναι πάσιν ημίν συγχώρησιν.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Τους γενναίους Μάρτυρας, και αδελφούς εν τη πίστει, συνελθόντες στέψωμεν, εν ιεραίς ευφημίαις, Σέργιον τον της  Τριάδος στερρόν οπλίτην, Βάκχον τε, τον εν βασάνοις συγκαρτερούντα, τον Χριστόν υμνολογούντες, τον αθλοθέτην και ποιητήν του παντός.

΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Τους γενναίους Μάρτυρας, και αδελφούς εν τη πίστει, συνελθόντες στέψομεν, εν ιεραίς ευφημίαις, Σέργιον, τον της Τριάδος στερρόν οπλίτην, Βάκχον τε, τον εν βασάνοις συγκαρτερούντα, τον Χριστόν υμνολογούντας, τον αθλοθέτην και ποιητήν του παντός.

Των Οσίων. ΄Ηχος δ΄ . Επεφάνης σήμερον

Εν τη Κρήτη λάμψαντες, καθάπερ λύχνοι, αρετών ταις χάρισι, φωταγωγείτε μυστικώς, Πατέρες θείοι τους ψάλλοντας∙ χαίρεις Οσίων χορός θεοσύνακτος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Μαρτύρων

Χαίροις των Μαρτύρων η ξυνωρίς, Σέργιος ο θείος, και ο Βάκχος ο ευκλεής, οι τον Θεόν Λόγον, δοξάσαντες εν άθλοις, ώ νυν συνδοξασθέντες ημάς φρουρήσατε.

Των Οσίων

Τους εν ομονοία θεοφιλεί, λάμψαντες εν Κρήτη, δι΄αγώνων ασκητικών, τιμήσωμεν πόθω, Πατέρας τους Οσίους∙ Χριστώ γαρ ομοφρόνως κατηκολούθησαν.

8.    Tης Οσίας μητρός ημών Πελαγίας .

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Εξ ακανθών καθάπερ ρόδον ευώδες, τη Εκκλησία Πελαγία εδείχθης, ταις εναρέτοις πράξεσιν ευφραίνουσα ημάς∙ όθεν και προσήγαγες ως οσμήν ευωδίας, τω σέ θαυμαστώσαντι τον σον βίον Οσία. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, παθών παντοίων, ψυχής τε και σώματος.

΄Ετερον . ΄Ηχος πλ. δ΄.

Εν σοι Μήτερ ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Πελαγία το πνεύμα σου.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Το σώμα το σον νηστείαις κατατήξασα, αγρύπνοις, ευχαίς τον Κτίστην καθικέτευες, του λαβείν σων πράξεων, την τελείαν Μήτερ συγχώρησιν∙  ην και έλαβες αληθώς, οδόν μετανοίας υποδείξασα.

΄Ηχος α΄ . Χορός αγγελικός

Πελάγει αρετών, αληθώς ισαγγέλων, το πέλαγος των σων εγκλημάτων Οσία, πανσόφως εβύθισας, και δακρύων τοις ρεύμασιν, εναπέπνιξας, τον πολυμήχανον όφιν∙ όθεν ήστραψας, ώσπερ λαμπάς μετανοίας, την κτίσιν φαιδρύνουσα

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Φερωνύμως πέλαγος γαληνόν, πλεύσασα Οσία, μετανοίας της ιεράς, Μήτερ Πελαγία τοις εν πελάγει βίου, λιμήν σωτηριώδης ώφθης και άκλυστος.

 

9.    Του αγίου Αποστόλου Ιακώβου του Αλφαίου∙  και του Οσίου πατρός ημών Ανδρονίκου και Αθανασίας Οσίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αποστόλου. ΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προικατάλαβε

Την χάριν του Πνεύματος γλωσσοπυρσεύτω πνοή, ως θείος Απόστολος, υποδεχθείς τη ψυχή, Ιάκωβε ένδοξε, έλαμψας εν τω κόσμω, ως αστήρ εωσφόρος έλυσας των ειδώλων, την πολύθεον νύκτα. Και νύν απαύστως δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Των Οσίων. ΄Ηχος πλ. α΄ . Τον συνάναρχον Λόγον

Σωφροσύνης την χλαίναν την θεούφαντον, κατεποικίλατε χρόαις των ιερών αρετών, ομοφρόνως εν σπουδή, άμφω ασκήσαντες∙ όθεν υμών την σιωπήν, η τρισάγιος ωδή, εδέξατο εν υψίστοις, Ανδρόνικε, συν τη θεία Αθανασία τη θεόφρονι.

Του Οσίου πατρός ημών Ανδρονίκου.

΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος

Της ερήμου πολίτης, και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Ανδρόνικε∙ νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προσερχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αποστόλου.΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ο των εθνών σαγηνευτής υπερθαύμαστος, και μαθητών αναδειχθείς τιμιώτατος, των Αποστόλων σύσκηνος Ιάκωβος, κόσμω των ιάσεων, διανέμει τον πλούτον, λύει περιστάσεεων, τους αυτόν ευφημούντας∙  διό συμφώνως κράζομεν αυτώ∙  Σώζε τους πάντας, ευχαίς σου Απόστολε.

Των Οσίων. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως της νομίμου συζυγίας υποτύπωσιν, Και της ενθέου πολιτείας ακροθίνια, ·αναδήσωμεν τοις άνθεσι των ασμάτων∙ Τον οσίως διαπρέψαντα Ανδρόνικον, συν αυτώ Αθανασίαν την ομόζυγον∙  Τούτοις λέγοντες, χαίρεις ζεύγος πανόσιον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αποστόλου

Μύστης και Απόστολος πεφηνώς, του δι΄ευσπλαχνίαν, κενωθέντος μέχρι σαρκός, έφανας αδύτως, Ιάκωβε θεόπτα, σωτήριον το τούτου πάσι τοις έθνεσι.

Των Οσίων

Ανδρείως η σύμβιος ξυνωρίς, συν Αθανασία, ο Ανδρόνικος ο στερρός, της αθανασίας, ανύσαντες την τρίβον, της αθανάτου δόξης κατηξιώθησαν.

 

10.  Των αγίων Μαρτύρων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας της αδελφής αυτού.

Α π ο λ υ  τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ

Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι, αυτάδελφοι Μάρτυρες, εν αθλήσει ωράθητε, ώ Ευλάμπιε σύν τή σεμνή Ευλαμπία∙ όθεν στέφανον, τιμητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Τους γενναίους Μάρτυρας, και αδελφούς κατά σάρκα, τον σοφόν Ευλάμπιον, και Ευλαμπίαν τιμώμεν∙  ούτοι γαρ των τυραννούντων μηχανουργίας, ήσχυναν τη δυναστεία του Σταυρωθέντος∙  ανδεδείχθησαν διόπερ, Μαρτύρων δόξα, ομού και καύχημα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Εκλπαμπρον εν άθλοις και θεαυγή, Ευλάμπιε Μάρτυς, Ευλαμπία η ευκλεής, σε τεθεαμένη, εκλάμπρως κοινωνεί σοι, των υπερλάμπρων πόνων μεθ΄ής τιμώμεν σε.

 

11.       Του αγίου Αποστόλου Φιλίππου, ενός των επτά Διακόνων∙  και του Οσίου πατρός ημών Θεοφάνους του Γραπτού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αποστόλου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείας χάριτος πλήρης υπάρχων, διηκόνησας, τη Εκκλησία, ως διάκονος του Λόγου Απόστολε∙ θεοσημείαις δε θείαις χρησάμενος, της Σαμαρείας τα πλήθη κατηύγασας. Μάκαρ Φίλιππε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Αποστόλου. ΄Ηχος γ΄ .

Απόστολε ΄Αγιε Φίλιππε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Του Οσίου.΄Ηχος πλ. δ΄.

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε, και σεμνότητος, της οικουμένης ο φωστήρ, αρχιερέων θεόπνευστον εγκαλλώπισμα, Θεόφανες σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος α΄ . Τον συνάναρχον Λόγον

Μυηθείς των Αγγέλων Πάτερ το σύντονον, θεοφανείας αρρήτου εδείχθης σάλπιγξ χρυσή, περιούσιον λαόν τρέφων τοις λόγοις σου∙ των γαρ πάνσοφων σου ωδών, η πανεύσημος μολπή, ευφραίνει την Εκκλησίαν, δι΄ήν λαμπρώς ηγωνίσω, θεομακάριστε Θεόφανες.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Του Αποστόλου.  Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Φωτησθείς εν Πνεύματι τω παναγίω, τα της γης πληρώματα, ταις σαις φωτίζεις διδαχαίς, και των θαυμάτων λαμπρότησιν, ιερομύστα Απόστολε Φίλιππε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αποστόλου

Πίστεως το πλήρωμα γεωργών, εξ αυτού παρέχεις, τω πληρώματι των πιστών, ως εκλελεγμένος, διακονείς αγίοις∙ εξ ού καμοί μετάδος Φίλιππε ένδοξε.

Του  Οσίου

΄Οργανον του Πνεύματος εμμελές, λιγυρά κινύρα, εξαγγέλουσα τοις εν γή, των επουρανίων ασμάτων τας υψώσεις, υπάρχεις Ιεράρχα Πάτερ Θεόφανες.

 

Τη Κυριακή των Αγ. Πατέρων της  Ζ΄  Οικουμενικής Συνόδου

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Αναστάσιμον.Και των Πατέρων. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Υπερδεδοξασμένος εί Χριστέ ο Θεός ημών, ο φωστήρας επί γης τους Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι αυτών προς την αληθινήν πίστιν , πάντας ημάς οδηγήσας∙  πολυεύσπλαχνε, δόξα σοι.

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ταις θείαις του Πνεύματος, και επταρίθμοις αυγαίς, Πατέρες οι ένθεοι, καταυγασθέντες τον νουν, εβδόμην συνέλευσιν, ήθροισαν εκ περάτων, εν Νικαία τη πόλει, ιδρύσαντες θεοφρόνως, τας πανσέπτους Εικόνας. Αυτών ούν μετ΄ευφροσύνης, τή μνήμη άσωμεν.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ. δ΄.

Των Αποστόλων το κήρυγμα, και των Πατέρων τα δόγματα, τη Εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγισαν∙   ή και χιτώνα φορούσα της αληθείας, τον υφαντόν εκ της άνω θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει της ευσεβείας το μέγα Μυστήριον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Επί το πρωτότυπον η τιμή, των σεπτών Εικόνων, διαβαίνει ως αληθώς, ώσπερ οι Πατέρες, Συνόδου της εβδόμης, ετράνωσαν πανσόφως ούς μεγαλύνομεν.

 

12.      Των αγίων μαρτύρων Πρόβου, Ταράχου και Ανδρονίκου, και Συμεών Οσίου του Νέου Θεολόγου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των  Μαρτύρων.΄Ηχος πλ.δ΄.  Τον συνάναρχον Λόγον

Των αγίων Μαρτύρων τα κατορθώματα, ουρανών αι Δυνάμεις υπερεθαύμασαν, ότι εν σώματι θνητώ, τον ασώματον εχθρόν, τη δυνάμει του Σταυρού, αγωνισάμενοι καλώς, ενίκησαν αοράτως∙ και πρεσβεύουσι τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄.  Την ωραιότητα

Ισχύν την άμαχον, περιζωσάμενοι, κατεπαλαίσατε, εχθρών τας φάλαγγας, και εδοξάσατε Χριστόν, αθλήσεως τοις αγώσι, Πρόβε παναοίδιμε, ο προβάς προς τα κρείττονα, ένδοξε Ανδρόνικε, Εκκλησίας εκνίκημα, και Τάραχε πιστών η γαλήνη, ο τρισαυγής Μαρτύρων δήμος.

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄.  Την  ωραιότητα

Θείαν έλλαμψιν, Συμεών Πάτερ, εισδεξάμενος, εν τη ψυχή σου, φωστήρ εν κόσμω εδείχθης λαμπρότατος, διασκεδάζων αυτού την σκοτόμαιναν, και πάντας πείθων ζητείν ήν απώλεσαν, χάριν Πνεύματος. Αυτό εκτενώς ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος β΄.Τα άνω ζητών

Τριάδος ημίν, την δόξαν εμφανίσας, γενναίοι Χριστού, οπλίται, θείοι Μάρτυρες, συν  Ταράχω Πρόβος τε και Ανδρόνικος, ήλεγξαν άπασαν, των τυράννων αθεότητα, τη πίσει γενναίως εναθλήσαντες.

΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Της Τριάδος πρόμαχοι, γεγενημένοι, οι γενναίοι Μάρτυρες, Πρόβος και Τάραχος ομού, συν Ανδρονίκω ηρίστευσαν, κατά της πλάνης στησάμενοι τρόπαια.

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Τω φωτί λαμπόμενος, τω Τρισηλίω θεόφρον, θεολόγος γέγονας, της Υπερθέου Τριάδος∙ άνωθεν, σοφίαν λόγων καταπλουτήσας, έβλυσας, θεολογίας ένθεα ρείθρα, εξ ων πίνοντες βοώμεν∙ χαίρεις θεόφρον, Συμεών ΄Οσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Μαρτύρων

Τρίφωτος λυχνία μαρτυρική, Τάραχος και Πρόβος, και Ανδρόνικος οι στερροί, ώφθησαν εν κόσμω, Τριάδος Υπερθέου, τας τηλαυγείς ελλάμψεις αεί πυρσεύοντες.

Του Οσίου

΄Απασαν την αίσθησιν υπερβάς, εκ των υπέρ φύσιν, θεαμάτων τας δωρεάς,  θεολόγω γλώσση, ώ Συμεών πορθμεύεις,  καλλιγραφών τον τρόπο τον της θεώσεως.

 

13.  Των αγίων μαρτύρων Κάρπου, Παπύλου, Αγαθοδώρου και Αγαθονίκης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Βίον ένθεον διαδραμώντες, Χριστού ώφθητε συγκληρονόμοι, δι αθλήσεως εχθρόν τροπωσάμενοι, Κάρπε σοφέ και κλεινέ Αγαθόδωρε, Αγαθονίκη και Πάπυλε ένδοξε∙ θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως θησαυρόν πολυτελή ο Δεσπότης, και κρήνην βρύουσαν κρουνούς ιαμάτων, τοις επι γής παρέσχετο τα λείψανα υμών∙ νόσους μεν καθαίροντα, παθημάτων ποκίλων, χάριν δε βραβεύοντα, ταις ψυχαίς αεννάως∙   διό συμφώνως, Κάρπε την ημών, Πάπυλε, πόθω τελούμεν πανήγυριν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κάρπωμα προσήχθητε λογικόν, άνθραξι των άθλων, τω τυθέντι υπερ ημών, Πάπυλε και Κάρπε, συν τω Αγαθοδώρω, και τη Αγαθονίκη διό δεδόξασθε.

 

14.   Των αγίων Μαρτύρων Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου και Κελσίου, και του Οσίου πατρός ημών Κοσμά του Αγιοπολίτου και ποιητού, επισκόπου Μαϊουμά.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Τετράριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, Ναζάριον μέλψωμεν συν Γερβασίω ομού, Προτάσιον, Κέλσιον. Ούτοι γαρ τήν Τριάδα, ανακήρυξαν πάσι, λύσαντες δι΄αγώνων, των ειδώλων την πλάνην. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.

Του Οσίου. ΄Ομοιον

Ουράνιον άμιλλαν, ζηλοτυπών εν σαρκί, επίγειο αίνεσιν, τω εν υψίστοις Θεώ, πανσόφως συνήρμοσας∙ συ γαρ ώσπερ κιθάρα, της ευσήμου σοφίας, ήνεσας υψηγόρως, τας του Λόγου υψώσεις. Διό σε Κοσμά θεηγόρε, ύμνοις γεραίρομεν.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος, της οικουμένης ο φωστήρ, αρχιερέων θερόπνευστον εγκαλλώπισμα, Κοσμά σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντα εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Λαμπτήρες φαιδροί φανέντες, θείοι Μάρτυρες, την κτίσιν φωτί, θαυμάτων καταυγάζετε, νοσημάτων λύοντες, την βαθείαν νύκτα εκάστοτε, και Χριστώ τω μόνω Θεώ, πρεσβεύοντες δούναι ημίν έλεος.

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Κεκοσμημένος αρεταίς, Κοσμά θεόπνευστε, τη Εκκλησία του Χριστού κόσμος γεγένησαι, και ταις άσμασιν εκόσμησας ταύτην μάκαρ. Αλλά πρέσβευε προς Κύριον ρυσθήναι ημάς, εκ παντοίων μηχανών του πολεμήτορος, τους σοι κράζοντας∙   Χαίροις, πάτερ τρισόλβιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Μαρτύρων

Φάλαγξ των Μαρτύρων τετραμελής, τετράκρουνος βρύσις των ναμάτων των μυστικών, Ναζάριε Κελσίω, μετά του Προτασίου, και Γερβασίου άμα κόσμω εδείχθητε.

Του  Οσίου

Χαίρεις ο κοσμήτωρ των εορτών, ο ενθέως άσας, ώσπερ άλλος νέος Δαβίδ, εν τη Εκκλησία, Κοσμά τη των Οσίων, Χριστού τα μεγαλεία του σε δοξάσαντος.

 

15. Του αγίου  Ιερομάρτυρος Λουκιανού, Πρεσβυτέρου της εν Αντιοχεία Εκκλησίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηγος γ΄.  Θείας Πίστεως

Θείω Πνεύματι, λελαμπρυσμένος, γνώσιν ένθεον, εταμιεύσω, και της πίστεως τον λόγον ετράνωσας∙ όθεν Μαρτύρων αλείπτης γενόμενος, Λουκιανέ εν αθλήσει ηρίστευσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου Κύριε εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ του του Θεού ημών∙  έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως ερμηνευτής των ζωηφόρων ρημάτων, και ιερεύς των του Θεού μυστηρίων, Λουκιανέ θεόληπτε ενήθλησας στερρώς∙ όθεν το εσώτερον, καταπέτασμα Μάρτυς, χαίρων διελήλυθας, και του Χριστού τω προσώπω, ενεφανίσθης πάντοτε ημίν, τοις σε τιμώσιν, αυτόν ιλεούμενος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Αρτω διαθρέψας πνευματικώ, πιστών τας καρδίας, ως του λόγου διανομεύς, λιμώ καταισχύνεις, τον λιχνοβόρον όφιν, Λουκιανέ αθλήσας καθάπερ άσαρκος.

 

16.  Του αγίου Μάρτυρος Λογγίνου του Εκατοντάρχου και επί του Σταυρού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος. α΄. Του λίθου σφραγισθέντος.

Τον ΄Ηλιον της δόξης Σταυρώ προσηλωθέντα, και τοις εν σκιά του θανάτου, εκλπάμποντα ως είδες, ηυγάσθης αυτού ταις αστραπαίς, και ήθλησας Λογγίνε ευσεβώς∙ δια τούτο νοσημάτων παντοδαπών λυτρούσαι τους εκβοώντας∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

 ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ευφροσύνως γέγηθεν η Εκκλησία, εν τη μνήμη σήμερον, του αοιδίμου αθλητού, Λογγίνου ανακραυγάζουσα∙   Σύ μου το κράτος, Χριστέ, και στερέωμα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κήρυξ και αυτόπτης ώφθης τρανώς, του σακρί παθόντος, ευδοκία Λόγου Θεού∙ ευθαρσώς γαρ τούτου, την έγερσιν κηρύττων, υπέρ αυτού Λογγίνε προθύμως τέθυσαι.

 

17.  Του αγίου Προφήτου Ωσηέ, και  του αγίου Οσιομάρτυρος Ανδρέου  του εν  "Κρίσει".

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του  Προφήτου. ΄Ηχος γ΄. Θείας Πίστεως

Θείον έσοπτρον, του Παρακλήτου, εχρημάτισας, σοφέ Προφήτα, τας σεπτάς εκφαντορίας δεχόμενος∙ όθεν εν κόσμω μελλόντων την πρόγνωσιν, ώσπερ φωτός λαμπηδόνας απήστραψας. Ωσηέ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας παμμάκαρ του Σταυρού, αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της πίστεως ξίφει∙   και δι΄αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, οσιομάρτυς Ανδρέα αοίδιμε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Προφήτου ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω

Τή θεαυγεί μαρμαρυγή μυσταγωγούμενος, προφητικής θεηγορίας κατηξίωσαι, τας της χάριτος προλέγων επαγγελίας. Αλλ΄ως θείας Ωσηέ ευκλείας σύσκηνος, πολύτροπων συμφορών ημάς  απάλλαξον∙ Τους βοώντας σοι, χαίρεις σκεύος του Πνεύματος.

Του Οσιομάρτυρος.΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Εορτάζει σήμερον, η Βασιλεύουσα πόλις, εορτήν υπέρλαμπρον, της φωτοφόρου σου μνήμης, άπασαν προσκαλουμένη πόλιν και χώραν∙   χαίρει γαρ, ως κεκτημένη θησαυρόν μέγαν, το πολύαθλόν σου σώμα, Ανδρέα μάρτυς, ορθοδοξίας φωστήρ.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του  Προφήτου

Στόμα θεηγόρον πεπλουτηκώς, την οικονομίαν, προκατήγγειλας του Χριστού, Ωσηέ Προφήτα, και τούτω ώσπερ έφης, χορός των Αποστόλων κατηκολούθησε.

Του Οσιομάρτυρος

΄Εμψυχος ανδρείας όφεις εικών, των Εικονομάχων, κατεπτόησας την ισχύν, και τω αίματί σου, Ανδρέα υπογράφεις, την των σεπτών Εικόνων τιμήν εν Πνεύματι.

 

18   Του  αγίου  Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄.

Απόστολε άγιε, και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ακέστωρ σοφότατος, ιερομύστα Λουκά, ζωγράφος πανάριστος, της Θεοτόκου Μητρός, εδείχθης Απόστολε∙ έγραψας μάκαρ λόγους, δια πνεύματος θείου∙ έδωκας εννοήσαι, συγκατάβασιν άκραν, Χριστού της παρουσίας∙ διό πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.

Μαθητής γενόμενος, του θείου Λόγου, συν τω Παύλω άπασαν, εφωταγώγησας την γην , και την αχλύν απεδίωξας, το θείον γράψας, Χριστού Ευαγγέλιον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Μακαρύζομέν σου την δεξιάν, Λουκά θεηγόρε, δι΄ής έχομεν οι πιστοί, τας του Θεού Λόγου, διττάς αγίας πλάκας, και την σεπτή Εικόνα της Θεομήτορος.

 

19.   Του αγίου Προφήτου  Ιωήλ∙  και του αγίου Μάρτυρος Ουάρου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως έμπνουν κειμήλιον, των ιερών αρετών, Προφήτης θεόληπτος, ώφθης σοφέ Ιωήλ, ελλάμψει του Πνεύματος∙ όθεν της ευσεβείας, η πηγή ως προέφης,  έλυσε τοις εν κόσμω, εκ του οίκου Κυρίου∙ ής νυν καταπολαύοντες, πόθω τιμώμεν σε.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Των Μαρτύρων ζηλώσας τα κατορθώματα, μαρτυρικώς ηγωνίσω υπέρ της δόξης Χριστού, και καθείλες τον εχθρόν παμμάκαρ Ούαρε∙ εν γαρ ικρίω προσδεθείς, προς τω ξύλω της ζωής, νομίμως αποκατέστης, πρεσβευτική χορηγία, καταφαιδρύνων τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Προφήτου.΄Ηχος α΄.  Τον Τάφον σου Σωτήρ

Την δόξαν του Θεού, νοητώς θεωρήσας, εδέξω Ιωήλ, των μελλόντων την γνώσιν∙ το Πνεύμα γαρ το ΄Αγιον, ώσπερ έφης εκκέχυται, κατ΄ενέργειαν, εις πάσαν σάρκα Προφήτα, την πιστεύσασαν, τω επί γης κενωθέντι, και σε θαυμαστώσαντι.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον.

Τον Σταυρόν ως θώρακα, ενδεδυμένος παμμάκαρ, των τυράννων ήμβλυνας , τας πονηράς μεθοδείας∙ ήνεγκας, τας ανυποίστους σαρκός βασάνους∙ ήνυσας, τους θείους άθλους γενναιοφρόνως∙ δια τούτο εκοσμήθης, θείω στεφάνω, θεόθεν Ούαρε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Προφήτου.

΄Ωφθη αποστάζουσα γλυκασμόν, Ιωήλ Προφήτα, σού η γλώσσα προφητικόν∙ την γαρ εν τω Λόγω, ανάπλασιν του κόσμου, συμβολικώς κηρύττει δι΄ής εσώθημεν.

Του Μάρτυρος

Σύμμορφος εγένου τοις Αθληταίς, Ούαρε τρισμάκαρ, αριστεύσας περιφανώς∙ όθεν ουρανίων, αξιωθείς  χαρίτων, υπέρμαχος γνωρίζη τοις σε γεραίρουσι.

 

20.         Του αγίου Μεγαλομάτυρος Αρτεμίου, και του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Γερασίμου του νέου ασκητού, του εν τη νήσω Κεφαλληνία∙  και της Οσίας μητρός ημών Ματρώνης της Χιοπολίτιδος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος  πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Ευσεβείας τοις τρόποις καλωπιζόμενος, αθλητικής αγλαίας ώφθης σοφέ κοινωνός, προς αγώνας ανδρικούς παραταξάμενος∙ όθεν ως λύχνος φωταυγής, των θαυμάτων τας βολάς, εκλάμπεις τη οικουμένη, Αρτέμιε Αθλοφόρε, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος α΄.

Των Ορθοδόξων προστάτην, και εν σαρκί άγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί θείον Γεράσιμον∙  ότι αξίως παρά  Θεού, απείληφεν ιαμάτων, την αένναον χάριν∙   ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται∙   Διό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα.

Της Οσίας. ΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα

Χριστού ταις ίχνεσιν, ακολουθήσασα, κόσμου τερπνότητα, Οσία έλιπες, και εμιμήσω εν σαρκί, Αγγέλων την πολιτείαν∙ όθεν ταις του  Πνεύματος, δωρεάς κατεφαίδρυνας, την ενεγκαμένην σε, νήσον Χίον πανεύφημε, διό χαρμονικώς εκβοά σοι∙ χαίρεις Ματρώνα πανολβία.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς

Τον ευσεβή  και στεφηφόρον Μάρτυρα, τον κατ΄εχθρών νίκης αράμενον τρόπαια, συνελθόντες επαξίως νυν, εν υμνωδίαις ευφημήσωμεν, Αρτέμιον τον μέγιστον εν μάρτυσι, θαυμάτων τε δοτήρα πλουσιώτατον∙   πρεσβεύει γαρ Κυρίω, υπέρ πάντων ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον.

Ευχαρίστοις άσμασι, των Κεφαλλήνων η νήσος, προσκαλείται, σήμερον, των Ορθοδόξων τα πλήθη, μέγιστον νεοφανέντα εγκωμιάσαι, καύχημα Ορθοδοξίς, αναφανέντα, τον Γεράσιμον τον θείον, και ρύστην ταύτης ομού και πρόμαχον.

Της Οσίας. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Ουδαμώς το θήλι σοι, εμποδών ώφθη Ματρώνα, προς τους υπέρ άνθρωπον, αγώνας όντως και άθλους∙ ήσχυνας, διό τον μέγαν νουν Θεοφόρε, εύφρανας, το γυναικείον μεγάλως γένος το εκείνου ταις σαις νίκαις, προσαφελούσα, της ήττης όνειδος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Μεγαλομάρτυρος

Δόξαν υπατείας υπεριδών, το ύπατον κλέος, επορίσω των αρετών, ως ανδραγαθείσας, Αρτέμιε ενδόξως∙ διό παντοίας βλάβης ρύου τους δούλους σου.

Του Οσίου

Της ομολογίας χριστιανών, έθετό σε στύλον, αδιάσεισστον ο Θεός, το σεπτόν σου σκήνος, Γεράσιμε δούς πάσι, τοις εναντίοις λίθον δεινού προσκόμματος.

Της Οσίας

΄Εβλυσας ιδρώτας ασκητικούς, εν τη Χίω Μήτερ, ως καλλίκρουνός τις πηγή, εξ ών απαντλούντες, Ματρώνα μακαρία, παθών των ψυχοφθόρων εκκαθαιρόμεθα.

 

21.  Του Οσίου πατρός ημών Ιλαρίωνος  του Μεγάλου, και Ιωάννου Νεομάρτυρος του εκ Μονεμβασίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Εγκρατείας τη αίγλη λαμπρυνθείς την διάνοιαν, ήστραψας θαυμάτων ακτίνας, Ιλαρίων Πατήρ ημών, και γέγοντας φωστήρ περιφανής, και στύλος ευσεβείας θεαυγής, καταυγάζων τη ενθέω σου βιοτή τους πίστει προσιόντας σοι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.

Του Μάρτυρος

Θείον γόνον σε, Μονεμβασία, αναβλάστησε , καρποφορούντα, Ιωάννη τας της πίστεως χάριτας∙ των γαρ Πατρώων θεσμών αντεχόμενος, τους εκ της ΄Αγαρ αθλήσας κατήσχυνας. Μάκαρ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Ως φωστήρα άδυτον, του νοητού σε Ηλίου, συνελθόντες σήμερον, ανευφημούμεν εν ύμνοις∙   ΄Ελαμψας γαρ τοις εν σκότει της αγνωσίας, άπαντας αναβιβάζων προς θείον ύψος, Ιλαρίων τους βοώντας∙   Χαίροις, ω Πάτερ, των Ασκητών η κρηπτίς.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Ευσεβείας δόσμασι, θεοπρεπώς τεθραμμένος, εν αθλήσει έλαμψας, ως ευπρεπής νεανίας∙ πόνων γαρ, κατατολμήσας ισχύι θεία, έλυσας, τα επινοίας των παρανόμων, και τω Λόγω Ιωάννη, καθάπερ θύμα, προσήχθης άμωμον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Οσίου

΄Ωφθης εν ελαία καρποτελής, εν οίκω Κυρίου, Ιλαρίων Πατήρ ημών, έργων σου ελαίω φαιδρώς καθιλαρύνων, Χριστού την Εκκλησίαν σε μεγαλύνουσαν.

Του Μάρτυρος

΄Ωφθης Μακκαβαίων εκμιμητής, Ιωάννη μάκαρ, μαρτυρήσας υπέρ Χριστού∙ όθεν συναυλίξη, συν τούτοις εν υψίστοις, ημίν διαπορθμεύων χάριν σωτήριον.

 

22.         Του αγίου και Ισαποστόλου Αβερκίου, επισκόπου Ιεραπόλεως, του θαυματουργού∙ και των αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω, Μαξιμιλιανού, Ιαμβλίχου, Μαρτινιανού, Διονυσίου, Αντωνίου, Εξακουστωδιανού και Κωνσταντίνου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιεράρχου.΄Ηχος  πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Αποστόλων τον ζήλον εκμιμησάμενος, τη Εκκλησία εκλπάμπεις ως εωσφόρος αστήρ, την θεόσδοτον ισχύν φαίνων τοις έργοις σου∙ συ γαρ θαυμάτων ιερών, τας δυνάμεις ενεργών, Αβέρκιε Ιεράρχα, προς ευσεβείας εισόδους, τους πλανωμένους καθωδήγησας.

΄Ετερον του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανεδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ ιεράρχα Αβέρκιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Των Αγίων Παίδων. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Οι επτάριθμοι Παίδες εν Εφέσω εκλάμψαντες, εν ταις επταδώροις ακτίσι, των χαρίτων του Πνεύματος, διέμειναν θανόντες υπέρ νούν, ανώτεροι φθοράς χρόνοις πολλοίς, την παγκόσμιον ανάστασιν εμφανώς, πιστούμενοι τους κράζοντας∙ δόξα τω αφθαρτώσαντι  υμάς, δόξα τω εξεγείραντι, δόξα τω καταργούντι δι΄υμών, δόγμα το αλλότριον.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιεράρχου. Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως

Ως ιερά μέγιστον, και Αποστόλων σύσκηνον, η Εκκλησία γεραίρει σε άπασα, η των πιστών Αβέρκιε∙   ήν ταις σαις ικεσίαις, περιφύλαττε, μάκαρ, ακααταγώνιστον και ακλυδώνιστον εξ αιρέσεως πάσης, και άσειστον παναοίδιμε.

Των Αγίων Παίδων. ΄Ηχος  πλ. β΄. Την υπέρ ημών

Την αθλητικήν, ανθήσαντες ευκληρίαν, θείας αμοιβές, εδρέψασθε, αφθαρσίας, και θανόντες εν δόξη, ψυχής το προκάλυμα, αθανάτω ημφιάσασθε, ευπρεπεία εγειρόμενοι, και βοώντες θείοι Μάρτυρες:  Η της μελλούσης ζωής, Χριστός έστιν απαρχή.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Ιεράρχου

Βίω διαπρέπων θεοειδεί, της των Αποστόλων , κατετρύφησας δωρεάς, έργοις παραδόξοις, Αβέρκιε πιστώσας, προς αληθείας δόξαν τους δεξαμένους σε.

Των Αγίων Παίδων

Δήμος επταστέλεχος και σεπτός, ώφθησαν οι Παίδες, αριστεύσαντες ευσεβώς∙ όθεν παραδόξως, τη τούτων αναστάσει, νεκροποιών λημάτων άπτεται σύρροια.

 

23.         Του αγίου Αποστόλου Ιάκωβου του Αδελφοθέου, πρώτου επισκόπου Ιεροσολύμων.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄.

Ως του Κυρίου μαθητής, ανεδέξω Δίκαιε το Ευαγγέλιον∙ ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον, την παρρησίαν ως Αδελφόθεος, το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης∙ Ικέτευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

 ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ο του Πατρός μονογενής Θεός Λόγος, επιδημήσας προς ημάς επ΄εσχάτων, των ημερών Ιάκωβε θεσπέσιε, πρώτον σε ανέδειξε των Ιεροσολύμων, ποιμένα και διδάσκαλον, και πιστόν οικονόμον, των Μυστηρίων των πνευματικών∙   όθεν σε πάντες, τιμώμεν Απόστολε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κλήσει Αδελφόθεος πεφηνώς, Ιάκωβε μάκαρ, των αρρήτων μυσταγωγός, εν Σιών εδείχθης, καί πάθει σου τιμίω, το ζωηφόρον πάθος Χριστού εδόξασας.

 

24. Του αγίου Μάρτυρος  Αρέθα και των συν αυτώ.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος α΄.

Τας αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ του έπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, και πάσας ημών τας οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε∙   δεόμεθα.

΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Ευσεβεία εμπρέπων τη αθλήσει δεδόξασαι, την των χριστοκτόνων κακίαν, καθελών τη ενστάσει σου∙ διό και προσενήνοχας Χριστώ, Μαρτύρων αρραγή συνασπισμόν, ώσπερ θείος παιδοτρίβης  και οδηγός, Αρέθα παμμακάριστε∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ευφροσύνης πρόξενος, ημίν επέστη, η φωσφόρος σήμερον, των Αθληφόρων εορτή∙ ην ανυμνούντες δοξάζομεν, τον εν υψίστοις υπάρχοντα Κύριον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κλήρος περιούσιος και λαός, έχων ταξιάρχην τον Αρέθαν τον ευκλεή, τή των πρωτοτόκων, συνήφθη Εκκλησία, μαρτυρικοίς αγώσιν όν μεγαλύνομεν.

 

25.   Των αγίων Μαρτύρων και νοταρίων, Μαρκιανού και Μαρτυρίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Ζήλον ένθεον, αναλαβόντες, ημαυρώσατε, Αρείου πλάνην,  ομοούσιον Τριάδα κηρύττοντς, Μαρκιανέ και θεόφρον Μαρτύριε, Ορθοδοξίας οι άσειστοι πρόβολοι. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Αγωνισάμενοι καλώς από βρέφους, Μαρκιανέ συν τω σοφώ Μαρτυρίω, τον αποστάτην ΄Αρειον καθείλετε, άτρωτον τηρήσαντες την ορθόδοξον πίστιν, Παύλω εφεπόμενοι, τω σοφώ διδασκάλω∙   όθεν συν τούτω εύρατε ζωήν, ως της Τριάδος υπέρμαχοι άριστοι.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρεις των Μαρτύρων η ξυνωρίς, η δίστυλος βάσις, των δογμάτων των ευσεβών, συν τω Μαρτυρίω, Μαρκιανέ παμμάκαρ, Τριάδος της Αγίας τα θεία όργανα.

 

26.     Του αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου και η ανάμνησις του μεγάλου σεισμού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αγίου.΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον η οικουμένη, αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνς τον Νέστορα, ούτως ΄Αγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Σεισμού. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Ο επιβλέπων επί την γην, και ποιών αυτήν τρέμειν, ρύσαι  ημάς της φοβεράς του σεισμού απειλής, Χριστέ ο Θεός ημών∙ και κατάπεμψον ημίν, πλούσια τα ελέη σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αγίου. ΄Ηχος β΄. Αυτόμελον

Τοις των αιμάτων σου ρείθροις Δημήτριε, την Εκκλησίαν Θεός επορφύρωσεν, ο δους σοι το κράτος αήττητον, και περιέπων την Πόλιν σου άτρωτον∙ αυτής γαρ υπάρχεις το στήριγμα.

Του Σεισμού.  ΄Ηχος  πλ.δ΄.  Ως απαρχάς

Ως ευσπλαχνίας άβυσσος, και θησαυρός χρηστότητας, επί τον φόβον σου στήριξον Κύριε, των ευσεβών το πλήρωμα, και εκλύτρωσαι Σωτήρ, εκ της του σεισμού φοβεράς συγκλονήσεως, τους πίστει αφορώντας, τοις οικτιρμοίς σου φιλάνθρωπε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου

Τον μέγαν οπλίτην και αθλητήν, τον στεφανηφόρον, και εν Μάρτυσι θαυμαστόν, τον λόγχη τρωθέντα, πλευράν ως ο Δεσπότης,  Δημήτριον τον θείον ύμνοις τιμήσωμεν.

Του Σεισμού

΄Εδρασον εν τω φόβω σου ακλινώς, ημών τας καρδίας, εκκλινόντων τοις γεηροίς, και σεισμού βιαίας, φθοράς λύτρωσαι Λόγε, τους πίστει προσκυνούντας την δυναστείαν σου.

 

27.      Του αγίου Μάρτυρος Νέστορος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος  πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Αθλητής ευσεβείας ακαταγώνιστος, ως κοινωνός και συνήθης του Δημητρίου όφθείς, ηγωνίσω ανδρικώς Νέστορ μακάριε∙ τη θεϊκή γαρ αρωγή, τον Λυαίον καθελών, ως άμωμον ιερείον, σφαγιασθείς προσηνέχθης, τω Αθλοθέτη και Θεώ ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

 ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών.

Αθλήσας καλώς, αθάνατον την εύκλειαν, κεκλήσωσαι νυν, και στρατιώτης άριστονς, του Δεσπότου γέγονας, ταις ευχαίς Δημητρίου του Μάρτυρος∙   συν αυτώ ουν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μη παύση υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Σθένος εζωσμένος υπερφυές, νικητής εγένου εν αγώσι Νέστορ σοφέ∙ όθεν ακηράτων γερών ηξιωμένεος, μετά του Δημητρίου ημών μνημόνευε.

 

28.         Η εορτή της αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου∙ και των αγίων Μαρτύρων Τερεντίου και Νεονίλλης της συζύγου αυτού, και των επτά τέκνων αυτών, Σαρβήλου, Νιτά, Ιέρακος, Θεοδούλου, Φωτίου, Βήλης και Ευνίκης∙ και του Οσίου πατρός ημών Στεφάνου του Σαββαίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της Θεοτόκου.  ΄Ηχος α΄.  Της ερήμου πολίτης

Της Σκέπης σου Παρθένε, ανυμνούμεν τας χάριτας, ήν ως φωτοφόρον νεφέλην, εφαπλοίς υπέρ έννοιαν, και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς, εκ  πάσης των εχθρών επιβουλής. Σε γαρ σκέπην και προστάτην και βοηθόν, κεκτήμεθα βοώντες σοι∙ δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία ΄Αχραντε.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλάγιος δ΄. Θεοτόκε Αειπάρθενε

Θεοτόκε Αειπάρθενε, την αγίαν σου Σκέπην, δι΄ής περισκέπεις, τους εις σε ελπίζοντας, κραταιάν τω Γένει σου καταγωγή εδωρήσω∙ ότι ως πάλαι και νυν θαυμαστώς ημάς έσωσας, ως νοητή νεφέλη, τον σον λαόν περιβαλούσα. Διό δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Νόμω φύσεως, συνδεδεμένοι, κράτος πίστεως, ενδεδυμένοι, μαρτυρίου την οδόν διηνύσατε, συν Νεονίλλη θεόφρον Τερέντιε, και η των παίδων υμών επτάς ένθεος. Και νυν άφεσιν, αιτήσασθε παμμακάριστοι, τοις μέλπουσιν υμών την θείαν άθλησιν.

΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τους αφθαρσίας, εκ του του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανσίχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Του Οσίου . ΄Ομοιον

Στέφος είληφας, της ευδοκίας, στέφος γέγονας της Εκκλησίας, επωνύμως παναοίδιμε Στέφανε∙ συ γαρ ενθέοις στεφόμενος χάρισι, δι΄ευσεβείας ποικίλως διέπρεψας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος,, της οικουμένης ο φωστήρ, αρχιερέων θεόπνευστον εγκαλώπισμα, Στέφανε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντα εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙  πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Θεοτόκου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

΄Ωσπερ νεφέλη αγλαώς επισκιάζουσα, της Εκκλησίας τα πληρώματα Πανάχραντε, εν της πόλει πάλαι ώφθης τη βασιλίδι. Αλλ΄ως σκέπη του λαού σου και υπέρμαχος, περισκέπασον ημάς εκ πάσης θλίψεως∙ Τους κραυγάζοντας, χαίρε Σκέπη ολόφωτε.

Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ως συζυγία ευσεβής και ομόφρων, συν Τερεντίω Νεονίλλα τρισμάκαρ, λαμπρά χορεία ώφθητε Χριστώ τω Θεώ∙ πίστει γαρ εκθρέψαντες, τους σεπτούς υμών παίδας, τούτους προσηγάγατε, λογικάς ως θυσίας, ενηθληκότες άμα συν αυτοίς, τω των αιώνων, Δεσπότη, μακάριοι.

Του Οσίου.΄Ηχος πλ. δ΄.  Τη Υπερμάχω

Πεποικιλμένος τω στεφάνω της ασκήσεως,την Εκκλησίαν τω σω βίω εστεφάνωσας, ωσπερ θείος Ιεράρχης και Θεηγόρος. Αλλ’ ως μύστης των αρρήτων επικάμψεων, μετανοίας φωτισμόν Πάτερ πρυτάνευσον∙ Τοις βοώσι σοι, χαίρεις ΄Οσιε Στέφανε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Θεοτόκου

Σκέπης σου τρυγώντες τας δωρεάς, και τας καθ΄εκάστην, θεονύμφευτε παροχάς, υμνούμεν Παρθένε, την συν μεγαλωσύνην, την προς ημάς σου πρόνοιαν μεγαλύνοντες.

Σκέπη Ορθοδόξων Χριστιανών, υπάρχεις Παρθένε, πάντας σκέπουσα τους πιστούς∙ διό τη ση Σκέπη, Ελλάς πάσα προστρέχει, και πίστει μεγαλύνει την προστασίαν σου.

Των Μαρτύρων

Γενεά ευθέων ευλογητή, ως ο Δαβίδ έφη, ανεδείχθητε τω Θεώ, Τερέντιε μάκαρ, συν τοις κλεινοίς υιοίς σου, και τη συνεύνω πίστει ανδραγαθήσαντες.

Του Οσίου

Χαίρεις το δοχείο των αρετών, και ηθών οσίων, ο θεόφρων μυσταγωγός∙ χαίρεις εγκρατείας, στηλογραφία έμπνους, Πατέρων ευκοσμία πάνσοφε Στέφανε.

 

29.         Της αγίας Οσιομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας∙  και  του Οσίου πατρός ημών Αβραμίου

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της Αγίας. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Ασκήσει εκλάμψασα, ώσπερ παρθένος σεμνή, αθλήσεως αίμασι την της αγνείας στολήν, ενθέως εφοίνιξας∙ όθεν Αναστασία, ως Οσία και Μάρτυς, χάριτας ιαμάτων, απαστράπτεις εν κόσμω, πρεσβεύουσα τω Σωτήρ, υπέρ των ψυχών ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος α΄.  Του λίθου σφραγισθένος

Ζωής της φθειρομένης λιπών τας απολαύσεις, εν τή των μελλόντων λεπίδι, Αβράμιε θεοφόρε, οσίως εβίωσας εν γή, και χρίσμα υπεδέξω ιερόν∙ δια τούτο ως του Λόγου μυσταγωγός, κατηύγασας τους βοώντας∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Εν σοι Πάτερ ·ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβών γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Xριστώ, και πίστει πράττων εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙  διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, όσιε Αβράμιε το πνεύμα σου.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Αγίας. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Παρθενίας νάμασι, καθηγνισμένη οσία, μαρτυρίου αίμασιν, Αναστασία πλυθείσα, παρέχεις τοις εν ανάγκαις των νοσημάτων, ίασιν και σωτηρίαν τοις προσιούσιν, εκ καρδίας∙ ισχύν γαρ νέμει, Χριστός ο βρύων χάριν αένναον.

Του Οσίου ΄Ομοιον.

Εν σαρκί ως άγγελος, επι της γης ανεδείχθης, και ασκήσας γέγονας, πεφυτευμένον ως ξύλον, ύδατι της εγκρατείας καλώς αυξήσας, ρεύμασι των σων δακρύων ρυπον εκπλύνας∙   δια τούτο ανεδείχθης, δοχείον θείον, Αβράμιε πνεύματος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Αγίας

΄Εφυς ώσπερ ρόδον πανευθαλές, εν δικαισύνης, τοις λειμώσιν ασκητικώς, και οσμήν χαρίτων, αθλητικώς εκπέμπεις, σεμνή Αναστασία τοις σε γεραίρουσι.

Του Οσίου

Το δοθέν σοι τάλαντον προς Χριστού, πόνοις εγκρατείας εγεώργησας δαψιλώς, και ως Ιεράρχης, αυτό επηυξημένον, Αβράμιε προσάγεις τω σε δοξάσαντι.

 

30.     Των αγίων  Μαρτύρων Ζηνοβίου και Ζηνοβίας της αδελφής αυτού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Ως θείοι αυτάδελφοι, ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε, και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε∙ όθεν και των στεφάνων, των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου, ηξιώθησε άμα, εκλάμπονες τοις εν κόσμω, χάριν ιάσεων.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως

Τους αληθείας Μάρτυρας, και ευσεβείας κήρυκας, των αδελφών την δυάδα τιμήσωμεν, εν θεοπνεύστοις άσμασι, τον Ζηνόβιον άμα τη σεπτή Ζηνοβία, ομού βιώσαντας, και δια μαρτυρίου δεξαμένους στέφος άφθαρτον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρεις αυταδέλφων η ξυνωρίς, Ζηνοβία μάκαρ, Ζηνοβία πανευκλεής, οι τον Θεόν Λόγον, δοξάσαντες εν άθλοις, παρ΄ού και δοξασθέντες ημών προΐστασθε.

 

31. Των αγίων Αποστόλων εκ των εβδομήκοντα, Στάχυος, Απελλού, Αμπλίου, Ουρβανού, Ναρκίσσου και Αριστοβούλου∙ και του αγίου Μάρτυρος Επιμάχου, και Νικολάου Νεομάρτυρος του Χιοπολίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Αποστόλων ΄Ηχος γ΄.

Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

΄Ετερον των Αποστόλων. ΄Ηχος πλ. α΄.  Τον συνάναρχον Λόγον

Την κιθάραν του Πνεύματος την εξάχορδον, την μελωδήσασαν κόσμω τας υπέρ νουν δωρεάς, ως εκφάντορας Χριστού ανευφημήσωμεν Στάχυν, Αμπλίαν, Απελλήν, συν Ναρκίσσω Ουρβανόν, και Αριστόβουλον άμα∙ ως γαρ Απόστολοι θείοι, χάριν αιτούνται ταις ψύχεις ημών.

Του Αγίου Επιμάχου.  ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Ως γενναίος οπλίτης του Σωτήρος Επίμαχε, τω εχθρώ στερρώς συνεπλάκης, συμμαχία της πίστως, και τούτον ετροπώσω αθλητά, βασάνους πολυτρόπους υποστάς∙ δια τούτο ως του Λόγου σε κοινωνόν, τιμώμεν ανακράζοντες∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.

Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού , το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Του Αγίου Νικολάου.  ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Της Χίου αγλάισμα, και αθλητών μιμητής, εδείχθης Νικόλαε, ομολογήσας Χριστόν, τυράννων ενώπιον∙ όθεν των σων αιμάτων, οι κρουνοί αθλοφόρε, δρόσοι ώφθησαν θεία τη Χριστού Εκκλησία∙ εντεύθεν πανευχαρίστως, μέλπει τους άθλους σου.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Αποστόλων.  Ως απαρχάς της φύσεως

Ως ιερά κειμήλια, του παναγίου Πνεύματος, και του ηλίου της δόξης αυγάσματα, χρεωστικώς υμνήσωμεν, τους σοφούς Αποστόλους, Απελήν, Ουρβανόν τε και Αριστόβουλον, Αμπλίαν, Νάρκισσον, και Στάχυν, ους η χάρις, συνήγαγε του Θεού ημών.

Του Αγίου Επιμάχου . Ήχος δ΄.  Η Παρθένος σήμερον

Αυτοκλήτως ώρμησας, προς ευσεβείας τους άθλους, εκβοών Επίμαχε, τοις παρανόμοις ανδρείως∙ πάρειμι, υπεραθλήσαι της αληθείας, ξόανα, εκμηκτηρίσαι της απωλείας∙ και τμηθείς τον σον αυχένα, δικαιοσύνης στέφανο είληφας.

Του Αγίου Νικολάου, όμοιον.

Φερωνύμως γέρονας, νίκη λαού Ορθοδόξου, ιερέ Νικόλαε, υπέρ Χριστού εναθλήσας∙ όθεν σοι, εν κατανύξει ψυχής βοώμεν, δώρησαι, ημίν την νίκην ταις σαις  πρεσβείας, κατ΄εχθρών των ορωμένων, και αοράτων, τοις σε τιμώσι πιστώς.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Αποστόλων

Δήμος Αποστόλων θεοφεγγής, Νάρκισσος Αμπλίας, Αριστόβουλος Ουρβανός, Απελλής και Στάχυς, ανέτειλαν ως άστρα∙ δεύτε ούν και θαλφθώμεν τούτων τη χάριτι.

Του Αγίου Επιμάχου

Μάχην συγκροτήσας περιφανή, Επίμαχε μάκαρ, εναντίον των δυσμενών, θεία δυναστεία, λαμπρόν τρόπαιον ήρας∙ διά των σων καμάτων δρέπη τα έπαθλα .

Του Αγίου Νικολάου

Χαίρεις ο της Χίου θείος βλαστός, και Νεομαρτύρων, εγκαλλώπισμα ιερόν∙ χαίρεις ο αθλήσας, υπερ Χριστού νομίμως, Νικόλαε τρισμάκαρ Μαρτύρων σύσκηνε.

*********************************************************

Πατήστε  εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ