ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ Ι.Ν. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
Μ. ΠΕΜΠΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"ΜΗΝ. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
1. Αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νεου έτους. Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Συμεών του Στυλίτου, η Σύναξις της Θεοτόκου των Μιασηνών και του αγίου Μάρτυρος Αειθαλά∙ και των αγίων τεσσαράκοντα γυναικών και Αμμούν, διακόνου και διδασκάλου αυτών, και των αγίων Μαρτύρων Καλλίστης, Ευόδου και Ερμογένους, των αυταδέλφων∙ και μνήμη του δικαίου Ιησού του Ναυή∙ και ανάμνησις του μεγάλου εμπρησμού∙ και του Οσίου πατρός ημών Μελετίου, του Νέου.
Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς; και χρόνους εν της ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους Βασιλείς, και την Πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου∙ και σώσον ημάς.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως στήλη θεόγραφον, των ιερών αρετών, του βίου σου έλιπες, τας αναβάσεις ημίν, Συμεών παμμακάριστε∙ συ γαρ επί του στύλου, ως πυρσός διαλάμπων, έλκεις ημάς χαμόθεν, προς ζωήν ουρανίαν, τον τρόπον της ευδρομίας, φαίνων τοις έργοις σου.
΄Ετερον του Οσίου.΄Ηχος α΄.
Υπομονής στύλος γέγονας, ζηλώσας τους προπάτορα ΄Οσιε, τον Ιώβ εν τοις πάθεσι, τον Ιωσήφ εν τοις πειρασμοί, και την των Ασωμάτων πολιτείαν, υπάρχων εν σώματι. Συμεών Πατήρ ημέων όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Tης Θεοτόκου . ΄Ηχος βαρύς
Χαίρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, λιμήν και προστασία του γένους των ανθρώπων∙εκ σου γαρ εσαρκώθη ο Λυτρωτής του κόσμου∙ μόνη γαρ υπάρχεις Μήτηρ και Παρθένος, αεί ευλογημένη, και δεδοξασμένη. Πρέβευε Χριστώ τω Θεώ είρηνην δωρήσασθαι πάση τη οικουμένη.
Tου Οσίου Μελετίου
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως ένσαρκος άγγελος, και υπηρέτης Χριστού, ως ένδοξος άνθρωπος, και ασκητών καλλονή, Μελέτιε ΄Οσιε, χάριτας θεοδότους, εκομίσω διώκειν, πνεύματα πονηρίας, και νοσούντας ιάσθαι, δι΄ό και η σεπτή σου σορός, βρύει ιάματα.
Tης Ινδίκτου.΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Ο των αιώνων ποιητής και Δεσπότης, Θεέ των όλων, υπέρουσιε όντως την ενιαύσιον ευλόγησον περίοδον, σώζων τω ελέει σου τω απείρω οικτίρμον, πάντας τους λατρεύοντας σοι τω μόνω Δεσπότη,και ακβοώντας φόβω λυτρωτά∙ Εϋφορον πάσι το έτος χορήγησον.
Tου Οσίου.΄Ηχος δ΄. Αυτόμελον
Tα άνω ζητών, τοις κάτω συναπτόμενος, και άρμα πυρός, τον στύλον εργασάμενος, δι΄αυτού συνόμιλος των Αγγέλων γέγοντας ΄Οσιε, συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Της Θεοτόκου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ανεφάνη ΄Αχραντε εκ των υδάτων, η εικών η πάντιμος, της παναγίας σου μορφής, καθάπερ κρήνη καλλίρροος, τα των θαυμάτων προέχουσα νάματα.
Της Ινδίκτου
΄Αναρχε τρισήλιε Βασιλέα, ο καιρών και χρόνων, τας ελίξεις περισκοπών, ευλόγησαν τον κύκλον, της νέας περιόδου, τας αγαθάς σου δόσεις πάσι δωρούμενος.
Στύλος εναρέτου ώφθης ζωής, εν στύλω βιώσας, υπέρ άνθρωπον Συμεών∙ ένθεν αμοιβών σου, τας υπέρ νουν ελλάμψεις, εκθάμβως εξαστράπτεις εις κόσμον άπαντα.
Χάρις προμηθείας σου δαψιλής, πρόεισιν ως δρόσος, εξ εικόνος σου της σεπτής∙ όθεν τη ση δόξη, Μιασηνών η Μάνδρα, λαμπρύνεται Παρθένε κα μεγαλύνει σε.
2. Του αγίου Μάρτυρος Μάματος και του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Νηστευτού, πατριάρχου Κ/πόλεως .
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν της αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών΄ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν΄ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ, ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον, του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείον βλάστημα, Μαρτύρων πέλων, ηκολούθησας, ασχέτω πόθω, τοις ενθέοις αληθώς τούτων ίχνεσι, και του Σωτήρος κηρύξας το όνομα, εθαυμαστώθης σοφέ δι΄αθλήσεως. Μάμα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον του αυτού. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως ένθεον βλάστημα, θεοειδών Αθλητών, αγώσιν αθλήσεως, ανδραγαθείς ιερώς ισχύει της πίστεως∙ άθλοις γαρ υπέρ φύσιν, και εν θαύμασι πλείστοις, Μάμα μεγαλομάρτυς, τον Σωτήρα δοξάζεις∙ ώ πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Κανόνα πίστεως,και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλος, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω, τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιωάννη ΄Οσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χρισθείς θείω Πνεύματι, της Εκκλησίας ποιμήν, Θεώ ιεράτευσας αγγελικώς επί γής, Ιωάννη Πατήρ ημών∙ σύ γαρ διά νηστείας, σεαυτόν εκκαθάρας, κάθαρσιν των πταισμάτων, τω σω λόγω παρέχεις, τοις πόθω σοι Ιεράρχα, θερμώς προστρέχουσι.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.
Εν τη ράβδω άγιε, τη εκ Θεού σοι δοθείση, τον λαόν σου ποίμανον, επί νομάς ζωηφόρους∙ θήρας δε, τους αοράτους και ανημέρους, σύντριψον, υπό τους πόδας των σε υμνούντων∙ ότι πάντες οι εν κινδύνοις, προστάτην Μάμα, θερμόν σε κεκτήμεθα.
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς
Ως του Προδρόμου κοινωνός εν τη κλήσει, τούτου εφάνης μιμητής και τη πράξει∙ νηστεία γαρ διέλαμψας και βίω καθαρώ∙ όθεν ποιμενάρχην σε, των οικείων προβάτων, ο Χριστός κατέστησεν, Ιωάννη αξίως. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους εκτελούντας την πάνσεπτον μνήμην σου.
Του Μάρτυρος
Τέθηλας εκ ρίζης θεοφιλούς και της αληθείας, εγεώργησας του καρπούς∙ σύ δια πυρός γαρ, και ύδατος διήλθες, εκλάμπων εν τοις άθλοις Μάμα τοις θαύμασι.
΄Εχων την νηστείαν οία τροφήν, την ψυχήν ετράφης, ταις του Πνεύματος δωρεαίς∙ όθεν διατρέφεις, της χάριτος τοις λόγοις, παμμάκαρ Ιωάννη πιστών το πλήρωμα.
3. Του αγίου Ιερομάρτυρος Ανθίμου, επισκόπου Νικομηδείας∙ και του Οσίου πατρός ημών Θεοκτίστου, συνασκητού του μεγάλου Ευθυμίου.
Του Ιερομάρτυρος . ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως Φοίνιξ εξήνθησας, τη Εκκλησία Χριστού, καρποίς τοις των λόγων σου, των ευσεβών τας ψυχάς, εκτρέφων εν χάριτι∙ όθεν και εναθλήσας, Πάτερ ΄Ανθιμε χαίρων, ώφθης Ιερομάρτυς, ευκλεής του Σωτήρος. ΄Ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ετερον του Ιερομάρτυρος . ΄Ηχος δ΄.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙δια τούτο τον όγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς ΄Ανθιμε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Tου Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ'.
Tαις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙και της εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θεύμασι. Θεόκτιστε Πατήρ ημών όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Θεώ εκ νεότητας, ανατεθείς ιερώς, κτιστών την προσπάθειαν, απεβδελύξω στερρώς, Θεόκτιστε ΄Οσιε∙ όθεν της ησυχίας, διαλάμπων τοις τρόποις, ώφθης των μονάζονταν, ακριβής παιδοτρίβης. Και νυν τους προσιούντας σοι, Πάτερ κυβέρνησον.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Εν ιερεύσιν ακριβώς διαπρέψας, και μαρτυρίου την οδόν διανύσας, τα των ειδώλων έσβεσας σεβάσματα, πρόμαχος γενόμενος, της σης ποίμνης θεόφρον∙ διό σε και γεραίρουσα, μυστικώς εκβοά σοι∙ Εκ των κινδύνων ρύσαι με αεί, ταις σαις πρεσβείαις, Πατήρ ημών ΄Ανθιμε.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ως απαρχάς
Ως Θεού κτίσιν ΄Οσιε, το της ψυχής αξίωμα, διατηρήσας κηλίδων ακήρατον, Κυρίω καθιέρωσας∙ ού τη θεία ελλάμψει των αγώνων παιδεύεις τα ακροθίνια, Θεόκτισε θεόφρων, την κλήσιν έργοις πιστούμενος.
Του Ιερομάρτυρος
Χαίροις του Σωτήρος μυσταγωγέ, των Αρχιερέων, υποτύπωσις και κανών∙ χαίρεις των μαρτύρων, σύναθλος και αλείπτης, ΄Ανθιμε Ιεράρχα ημών αντίληψις.
Κτίσας σου τον οίκον τον της ψυχής, εν θεμέθλω Πάτερ, της ασκήσεως της στερράς, τω των όλων Κτίστη, ναόν ηγιασμένων Θεόκτιστε τρισμάκαρ σαυτόν ηυτρέπισας.
4 . Του αγίου Ιερομάρτυρος Βαβύλα, πατριάρχου Αντιοχείας∙ και του αγίου και θεόπτου Μωϋσέως του Προφήτου
Του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς
Ιεραρχίας τω φωτί απαστράπτων, δικαιοσύνης φυτοκόμος εδείχθης, αποτεμών την άκανθαν της πλάνης αληθώς∙ όθεν των αιμάτων σου, φοινιχθείς ταις ρανίσι, τω Χριστώ παρέστηκας ανακράζων Βαβύλα: Ιδού εγώ και τα παιδία Ιησού∙ όθεν προσδέχου ημάς ως ηυδόκησας.
΄Ετερον του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχοε, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν∙δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς ΄Ανθιμε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Tου Προφήτου. ΄Ηχος β΄.
΄Ετερον του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Θείας πίστεως
Γνόφον άυλον, τεθεαμένος, νόμον ένθεον πλαξίν εδέξω, ως θεάμων μυστηρίων του Πνεύματος∙ και καταπλήξας την Αίγυπτον θαύμασι, δημαγωγός Ισραήλ εχρημάτισας. Μωσή ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Ιερομάρτυρος.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Μεγαλεία πίστεως, εν τη καρδία, περιθείς εφύλαξας, Ιερομάρτυς Βαβύλα, μη δειλιάσας τον τύραννον, Χριστού θεράπον∙διο ημάς φύλαττε.
Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Ιερομάρτυρος
Πλήρης ων σοφίας της θεϊκής, λόγοις ευσεβείας, τους τρεις παίδας παιδοτριβείς, προς άθλησιν θείαν, Βαβύλα Ιεράρχα, μεθ΄ ων και αριστεύσας νομίμως έστεψας.
Τον χρηματισθένα εν τω Σινά, και εξαγαγόντα, εξ Αιγύπτου τον Ισραήλ, τον υπερκόσμιων, επόπτην θεαμάτων, Μωσέα τον θεόπτην ύμνοις τιμήσωμεν.
5. Του αγίου Προφήτου Ζαχαρίου, πατρός του τιμίου Προδρόμου.
΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ
Ιερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώματα δεκτά, ιεροπρεπώς προσηνένοχας Ζαχαρία∙και γέγονας φωστής, και θεατής μυστικών, τα σύμβολα εν σοί, τα της χάριτος, φέρων εκδήλως πάνσοφε∙ και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού, Χριστού Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, ιεράτευσας, Θεώ αμέμπτως, ιερωσύνην νομικήν ενδυσάμενος∙ και τον Σωτήρα ασπόρως σαρκούμενον, Ανατολήν την εξ ύψους εκήρυξας. Αλλά πρέσβευε, Ζαχαρία Προφήτα ένδοξε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.
΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Ο Προφήτης σήμερον, και Ιερεύς του Υψίστου, Ζαχαρίας προύθηκεν, ο του Προδρόμου γενέτης, τράπεζαν της αυτού μνήμης πιστούς εκτρέφων, πόμα τε δικαιοσύνης τούτοις κεράσας. Δια τούτον ευφημούμεν, ως θείον μύστην Θεού της χάριτος.
Χρίσμα κατά νόμον περιβληθείς, Θεώ τας λατρείας, αναφέρεις τας τυπικάς και την των συμβόλων, φανέρωσιν κηρύξας, Προφήτα Ζαχαρία ξίφει εκτέτμησαι.
6. Η Ανάμνησις του γεγονότος θαύματος εν Κολοσσαίς, ήτοι εν Χώναις, παρά του αρχιστρατήγου Μιχαήλ
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγε, δυσωμένην σε αεί ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις σαις δεήσεσι τειχίσης ημάς, σκέπη των πτερύγων, της αύλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσπίπτονας, εκτενώς και βοώντας. Εκ των κινδύνων λύτρωσαι ημάς, ως Ταξιάρχης των άνω Δυνάμεων.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως
Στάσιν έμφρονα, ανειλημμένος, νεύσει κρείττονι, Μιχαήλ ώφθης, στρατηγέτης των αύλων Δυνάμεων∙ συ γαρ ιδών Εωσφόρου τον όλισθον, στώμεν εβόας καλώς τω Θεώ ημών. Αρχιστράτηγε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Ως νεφέλη ωράθης επισκιάζουσα, Μιχαήλ Ταξιάρχα τω σω αγίω Ναώ, υετίζων δαψιλές ύδωρ αθάνατον∙ όθεν ως άλλην κιβωτόν, διεφύλαξας αυτόν, και ρείθρων των ποταμίων, τον ρούν ηκόντισας πόρρω, προς ευφροσύνην των ψυχών ημών.
΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Ο τη Τριάδη παρεστώς ολόφωτος, μετά πασών των επουρανίων τάξεων, και το ένθεον μελώδημα, συν αυταίς αναφωνών , Μιχαήλ, και την γην θεία νεύσει διερχόμενος, και τέρασι μεγίστοις θαυμαζόμενος, μη παύση πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών.
Κρήνη ιαμάτων ανελλιπή, τον σον θείον Οίκον, αναδείξας εν Κολοσσαίς, ψυχών σωτηρίαν, και των σωμάτων ρώσιν, εν τούτω απεργάζη Μιχαήλ ένδοξε.
7. Προεόρτια της γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου , και μνήμη του αγίου Μάρτυρος Σώζοντος.
Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ
Εκ της ρίζης Ιεσαί, και εξ οσφύος του Δαυίδ, η θεόπαις Μαριάμ, τίκτεται σήμερον ημίν∙διό και χαίρει η σύμπασα και καινουργείται∙συγχαίρει τε ομού, ο ουρανός και η γή. Αινέσατε αυτήν, αι πατριαί των εθνών Ιωακείμ ευφραίνεται, και ΄Αννα, πανηγυρίζει κραυγάζουσα. Η στείρα τίκτει, την Θεοτόκον, και τροφόν της ζωής ημών.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Δι΄ομφής ουρανίου πιστωθείς προς τα κρείττονα, τους της ευσεβείας αγώνας, απτοήτως διέδραμες και ώφθης του Σωτήρος κοινωνός, Αθλήσας Μάρτυς Σώζον ανδρικώς∙ δια τούτο διασώζεις εκ πειρασμών, τους πίστει προσιόντας σοι∙ δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.
΄Ετερον του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.
Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού , το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Της Θεοτόκου.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Τη σεπτή Γεννήσει σου, η οικουμένη, τω αύλω Πνεύματι, πεποικιλμένη νοερώς, εν ευφροσύνη κραυγάζει σοι∙Χαίρε Παρθένε, Χριστιανών το καύχημα.
Του Μάρτυρος.΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Τον αληθή και θεοφόρον Μάρτυρα, και αθλητήν της ευσεβείας δόκιμον, συνελθόντες ανυμνήσωμεν, μεγαλοφώνως πάντες σήμερον, Σώζοντα τον θείον μύστην της χάριτος, ιάσεων δοτήρα πλουσιώτατον∙πρεβεύει γαρ τω Θεώ υπέρ πάντων ημών.
΄Ετερον του Μάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Νεανίας άλκιμος, ως επιστάς τω σταδίω, στρατιώτης άριστος του Ζωοδότου εδείχθης∙ τούτου γαρ, την δαυναστείαν διεζωσμένος, έλυσας των παρανόμων τας επινοίας και νομίως εναθλήσας, Σώζον θεόφρων, σώζεις τους δούλους σου.
Προεόρτιον
Εκ λαγόνων ήδη στειρωτικών, την καρποφορίαν, γεωργούσα των αγαθών η Αγνή Παρθένος, προέρχεται τω κόσμω∙ λαοί μετ΄ευφροσύνης προεορτάσατε.
Σώζων του Σωτήρος ο αριστεύς, ο τας παρατάξεις, διολέσας των δυσμενών, σώζε τους σους δούλους, της τούτων επηρείας, Χριστόν καθικετεύων σωθήναι άπαντας.
8. Το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος δ΄.
Η Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη∙εκ σου γαρ ανέτειλεν ο ΄Ηλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών∙ και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν∙και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.
Ιωακείμ και ΄Αννα ονειδισμού ατεκνίας, και Αδάμ και Εύα εκ της φθοράς του θανάτου, ηλευθερώθησαν ΄Αχραντε, εν τη αγία Γεννήσει σου∙ αυτήν εορτάζει και ο λαός σου, ενοχής των πταισμάτνω,λυτρωθείς εν τω κράζειν σει∙ Η Στείρα τίκτει την Θεοτόκον,και τροφόν της ζωής ημών.
Σήμερον γεννάται περιφανώς, εξ επαγγελίας η Θεόνυμφος Μαριάμ, η προορισθείσα τω Λόγω προ αιώνων∙ υμνήσωμεν ούν πάντες ταύτης την γέννησιν.
9. Των αγίων και δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και ΄Αννης και του αγίου Μάρτυρος Σεβηριανού.
Των Θεοπατόρων. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχο Λόγον
Η δυάς η αγία και θεοτίμητος, Ιωακείμ και η ΄Αννα ως του Θεού αγχιστείς, ανυμνείσθωσαν φαιδρώς ασμάτων κάλλεσιν∙ ούτοι γάρ έτεκον ημίν, την τεκούσαν υπέρ νούν τον άσαρκον βροτωθέντα, εις σωτηρίαν του κόσμου. Μεθ΄ής πρεσβεύουσι σωθήναι ημάς.
΄Ετερον των Θεοπατόρων. ΄Ηχος β΄.
Των δικαίων Θεοπατόρων σου Κύριε την μνήμην εορτάζοντες, δι αυτών σε δυσωπούμεν ∙ Σώσον τας ψυχάς ημών.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Σοφία των λόγων σου, παρεμβολήν ιεράν, ενθέως υπήλειψας, πανευκλεών Αθλητών, προς άθλησιν ένθεον∙ όθεν τας φθειρομένας παριδών υπολήψεις, άφθαρτον εκομίσω, δι΄αθλήσεως δόξαν∙ διό Σεβηριανέ σε, ύμνοις γεραίρομεν.
Των Θεοπατόρων.΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Ευφραίνεται νυν, η ΄Αννα των στειρώσεως, λυθείας δεσμών, και τρέφει την Πανάχραντον, συγκαλούσα άπαντας, ανυμνήσαι τον δωρησάμενον, εκ της νηδύος αυτής τοις βροτοίς, την μόνην Μητέρα την απείρανδρον.
΄Ετερον των Θεοπατόρων. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Το ζεύγος το σεπτόν, Ιωακείμ τε και ΄Αννα, χορεύουσι φαιδρώς, παρ΄ελπίδα τεκόντες, το όρος το άγιον, την νεφέλην την έμψυχον, την περίοπτον, του Βασιλέως καθέδραν∙ ων της χάριτος, πνευματκώς κοινωνούντες, Χριστόν μεγαλύνομεν.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Ως ευκλεής, της ευσεβείας τρόφιμος, μαρτυρικώς, εφαίδρυνας τον βίον σου, Σεβηριανέ Θεόσοφε, Αθλοφόρων ακροθίνιον∙ ενθέοις γαρ εκλάμπων κατορθώμασι, τοις στίγμασι του Λόγου κεκαλλώπισαι, προσβεύων σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Των Θεοπατόρων
Τέρπεται η ΄Αννα θεοπρεπώς, κρατούσα ως βρέφος, την τεκούσαν τον Ποιητήν, συν αυτή δε χαίρει, Ιωακείμ ο θείος∙ ων τη χαρά ως δώρον τον ύμνον άσωμεν.
Βουλάς επιγείους απαρνηθείς, βουλής ουρανίου, εχρημάτισας πληρωτής∙ όθεν καμέ ρύου, κακίστων βουλευμάτων, Σεβηριανέ θείε Μαρτύρων σύσκηνε.
10. Των αγίων Μαρτύρων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας.
΄Ηχος α΄. Τους τρεις μεγίστους
Τας τρεις ενδόξους Παρθένους και αθλοφόρους θεόφρονας, τας συνδεδεμένας ενθέως, αδελφική οικειότητι, τας καλλιρρόους πηγάς της ευσεβείας τας αναβλυζούσας, μαρτυρικών αγώνων χάριν αέναον, την θείαν Μηνοδώραν, και την Μητροδώραν την ένδοξον, συν τή κλυτή Νυμφοδώρα, τη εν πάσι καρτερόφρονι , πάντες οι τρυφώντες των άθλων αυτών, συνδράμοντες ύμνοις τιμήσωμεν∙ αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι.
΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Τον τρισάριθμον σύλλογον και θεόπλοκον, των αυταδέλφων Παρθένων στέψωμεν θείαις ωδαίς∙ ανδρικώς γαρ τον εχθρό κατετροπώσαντο∙ όθεν προϊστανται ημών, των βοώντων εκτενώς∙ χαίρε σεμνή Μηνοδώρα, συν Μητροδώρα τη θεία, και Νυμφοδώρα τη θεόφρονι.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Υπέρ Τριάδος καρτερώς εναθλούσαι, τον πολυμήχανον εχθρόν ετροπώσασθε, τω πνεύματι συνδούμενοι αδελφικώς∙ όθεν εισωκίσθητε συν ταις πέντε Παρθένοις, προς ταον επουράνιον, Αθληφόροι νυμφώνα, και συν Αγγέλοις τω Παμβασιλεί, εν ευφροσύνη απαύστως παρίστασθε.
Χαίρεις Μηνοδώρα θεοειδής, χαίρε Μητροδώρα απερίτρεπτε εν ποιναίς∙ χαίρεις Νυμφοδώρα, ή του Σωτήρος νύμφη, Τριάδος της Αγίας κόραι ισάριθμοι.
11. Της Οσίας μητρός ημών Θεοδώρας , της εν Αλεξάνδρεια
(Συμψάλλεται δε και η Ακολουθία του αύριον εορταζομένου αγίου Μάρτυρος Αυτονόμου, ένεκα της Αποδόσεως του Γενεσίου της Θεοτόκου)
Της Εορτής και της Οσίας.΄Ηχος πλ. δ΄.
Εν σοί, Μήτερ, ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός∙ παρέρχεται γαρ∙επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙διο και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Θεοδώρα, το πνεύμα σου.
΄Ετερον της Οσίας. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Δώρον ένθεον, ηγιασμένον, Θεώ ήνεγκας, την βιοτήν σου, Θεοδώρα Οσία πανεύφημε∙ της μετανοίας το πύρ γαρ εμφαίνουσα, μέσον ανδρών φιλοσόφων διέλαμψας∙ όθεν πρέσβευε, απαύστως τω σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Εκ Δυσμών ανατείλας ως αστής ουρανόφωτος, και προς την Εώαν εκλάμψας, ταις ακτίσι των τρόπων σου, τον ΄Ηλιον της δόξης Ιησούν, εδόξασας αθλήσει σου στερρά∙ δια τούτο εδοξάσθης θεουργικώς, Αυτόνομε Πατήρ ημών∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.
Της Οσίας. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Το σώμα το σόν, νηστείαις κατατήξασα, αγρύπνοις ευχαίς, τον Κτίστην κατικέτευσας, του λαβείν συγχώρησιν την τελείαν της αμαρτίας σου∙ην και έλαβες αληθώς, οδόν μετανοίας υποδείξασα.
Τίς σου της ασκήσεως το στερρόν, και της μετανοίας, ανυμνήσει το καρτερόν; συ γαρ Θεοδώρα, υπερφυέσι πόνοις, τον παλαμναίον όφιν κατετραυμάτισας.
Δέσμιος ων Πάτερ θεία στοργή, πίστεως τον σπόρον, κατεβάλου εις εαυτόν, και τω αίματί σου, αυτόν καταπατήσας, Αυτόνομε έδρεψω ζωής τον αστάχυν.
12. Του αγίου Ιερομάρτυρος Αυτονόμου
(Η τούτου ακολουθία ψάλλεται εις τας 11, διό το αποδίδοσθαι σήμερον την εορτήν της γεννήσεως της Θεοτόκου)
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Του Αγίου.΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τα θεία, σοφέ,σεμνώς εμυσταγώγησας, θυσία δεκτή, εγένου παμμακάριστε∙ του Χριστού γαρ έπιες, το ποτήριον Μάρτυς Αυτόνομε∙ και αυτώ νυνί παρεστώς, πρεσβεύεις απαύστως υπέρ πάντων ημών.
13. Τα εγκαίνια του Ναού της αγίας του Χριστού και Θεού ημών Αναστάσεως. Προεόρτια της Υψώσεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού και μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος Κορνηλίου του εκατοντάρχου.
Ως του άνω στερεώματος την ευπρέπειαν, και την κάτω συναπέδειξας ωραιότητα, του αγίου Σκηνώματος της δόξης σου Κύριε. Κραταίωσον αυτό εις αιώνα αιώνος, και πρόσδεξαι ημών, τας εν αυτώ απαύστως προσαγομένας σοι δεήσεις, διά της Θεοτόκου, η πάντων ζωή και ανάστασις.
Του Σταυρού. ΄Ηχος β΄.
Τον ζωοποιόν Σταυρόν της σης αγαθότητος, ον εδωψρήσω ημίν τοις αναξίοις, Κύριε, σοι προσάγομεν εις πρεσβείαν. Σώζε τους Βασιλείς και την Πόλιν σου, ειρηνεύοντας δια της Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε.
Προεόρτιον . ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Το ξύλον της ζωής, η ουράνιος κλίμαξ, ο άχραντος Σταυρός, η πηγή των χαρίτων, χερσί εμφανίζεται, Ιερέων υψούμενος∙ δεύτε άπαντες εν καθαρά τη καρδία, προεόριον, τούτω προσάξωμεν αίνον, Χριστόν μεγαλύνοντες.
Του Αγίου . ΄Ηχος α΄. Ο υψωθείς
Δικαιοσύνης διαπρεπών τοις έργοις, τον φωτισμόν της ευσεβείας εδέξω, και Αποστόλων σύμπονος εδείχθης αληθώς∙ τούτοις κοινωνήσας γαρ, δι’ ενθέων καμάτων, του Χριστού την σάρκωσιν, ανενήκυρξας πάσι∙ μεθ΄ων δυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας παμμάκαρ Κορνήλιε.
Των Εγκαινίων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ουρανός πολύφωτος η Εκκλησία, ανεδείχθη άπαντας, φωταγωγούντα τους πιστούς, εν ω εστώτες κραυγάζομεν∙ τούτον τον οίκον στερέωσον Κύριε.
Του Αγίου. ΄Ομοιον
Απαρχήν αγίαν σε, η Εκκλησία, εξ εθνών εδέξατο, καταφωτίζους αυτήν, ταις εναρέτοις σου πράξεσιν, Ιερομύστα, θεόφρον Κορνήλιε.
Προεόρτιον. ΄Ηχος α΄. Επεφάνης
Ο Σταυρός ο τίμιος, προανατέλλων, προκαθαίρε άπαντας, και αγιάζει μυστικώς∙ όν διανοίας ευθύτητι, ετοιμασθώμεν, πιστώς υποδέξασθαι.
Των Εγκαινίων
Αίματί σου Λόγε ζωοποιώ, αγιαζομένη, Εκκλησία σου η σεπτή, Οίκον σοι καινίζει, τη ση επισκιάσει εις δόξαν της σης θείας μεγαλειότητος.
΄Υδατι νιψώμεθα αρετών, καρδίας και χείλη, και τα πρόσωπα αδελφοί, ίνα του Σωτήρος, Σταυρόν τον ζωηφόρον, όλως κεκαθαρμένοι υποδεξώμεθα.
Πέτρου ταις ακτίσι καταυγασθείς, ομότροπος ώφθης, Αποστόλων και μιμητής∙ τον της αληθείας, διέσπειρας γαρ λόγον, Κορνήλιε θεόφρον αξιοθαύμαστε.
14. Η παγκόσμιος ΄Υψωσις του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ον
΄Ηχος α΄.
Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις βασιλεύσοι κατά βαρβάρων δωρούμενος, και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Ηχος δ΄. Αυτόμελον
Σήμερον η Κτίσις πάσα Σωτήρ, πόθω ανυψούσα, τον πανάγιόν σου Σταυρόν, την φωνήν σοι αίρει, και πίστει εκβοά σοι. Δώρησαι των λαώ σου Λόγε την χάριν σου.
15. Του αγίου Μάρτυρος Νικήτα.
΄Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως
Νίκην έστησας, κατά της πλάνης, νίκης είληφας άφθαρτον γέρας, επαξίως Νικήτα φερώνυμε∙ συ γαρ νικήσας εχθρών την παράταξιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Της πλάνης τεμών, το κράτος τη ενστάσει σου, και νίκης λαβών, το στέφος τη αθλήσει σου, τοις Αγγέλοις ένδοξε, συναγάλλη Νικήτα φερώνυμε, συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ προσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Νικητής γενόμενος, εν τοις αγώσι, νικητάς ανάδειξον, κατά παθών φθοροποιών, τους ευλαβώς εκβοώντας σοι∙ χαίρεις Νικήτα, Μαρτύρων ωράϊσμα.
Πύρ το ζωηφόρον ένδον λαβών, έφλεξας ως άνθραξ, αγνωσίας ύλην σαθράν, και ωλοκαυτώθης, οία τερπνή θυσία, Νικήτα Αθλοφόρε τω σε δοξάσαντι.
16. Της αγίας Μεγαλομάτυρος Ευφημίας της πανευφήμου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
Της Αγίας. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ
Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή∙ Σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και συσταυρούμαι, και συνθάπτομαι τω βαπτισμώ σου∙ και πάσχω δια σε, ως βασιλεύσω συν σοί, και θνήσκω υπέρ σου, ίνα και ζήσω εν σοί∙ αλλ’ως θυσίαν άμωμον, προσδέχουν την μετά πόθου τυθείσαν σοι, Αυτής πρεσβείαις, ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.
Ετερον. ΄Ηγος γ΄. Την ωραιότητα
Τω θείω έρωτι, λαμπρώς αθλήσασα, εις οσμήν έδραμες, Χριστού πανεύφημε, οία νεάνις παγκαλλής, και Μάρτυς πεποικιλμένη∙ όθεν εισελήλυθας, εις παστάδα ουράνιον, κόσμω διαμένουσα, ιαμάτων χαρίσματα, και σώζουσα τους σοί εκβοώντας: χαίροις θεόρφρων Ευφημία.
Εύφημόν σοι αίνον και ιερόν, πανεύφημε Μάρτυς, αναμέλπομεν ευπρεπώς∙ συ γαρ Ευφημία, εμπρέψασα ευφήμως, τω Λόγω εδοξάσθης ως καλλιπάρθενος.
17. Της αγίας Μάρτυρος Σοφίας και των τριών θυγατέρων αυτής Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης.
΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ως ελαία κατάκαρπος ανεβλάστησας, εν ταις αυλαίς του Κυρίου Σοφία Μάρτυς σεμνή, και προσήγαγες Χριστώ καρπόν ηδύτατον, τους της νηδύος σου βλαστούς, δι΄αγώνων ευαγών, Αγάπην τε και Ελπίδα, συν τη θεόφρονι Πίστει∙ μεθ΄ών δυσώπει υπέρ πάντων ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Των Αγίων.΄Ηχος α΄.Τον τάφον σου Σωτήρ
Σοφίας της σεμνής, ιερώτατοι κλάδοι, η Πίστις και Ελπίς, και Αγάπη δειχθείσα, σοφίαν απεμώραναν, των Ελλήνων εν χάριτι∙ και αθλήσασαι, και νικηφόροι φανείσαι, στέφος άφθαρτον, παρά του πάντων Δεσπότου, Χριστού ανεδήσαντο.
Μήτηρ επί τέκνοις δαβιτικώς, ώφθης τερπομένη, ώ Σοφία πανευκλεής∙ συ γαρ τη Τριάδι τας τρείς σου θυγατέρας, ώσπερ γυνή ανδρεία άθλοις προσήγαγες.
18. Του Οσίου πατρός ημών Ευμενίου επισκόπου Γορτύνης του θαυματουργού∙ και της αγίας Μάρτυρος Αριάδνης .
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ταχύν προμηθέα σε , και αρωγόν ευμενή, κεκτήμεθα ΄Οσιε, ως του Χριστού μιμητήν, Ευμένιε ένδοξε∙ συ γαρ αναβλαστάνων, συμπαθείας τα ρείθρα, βρύεις τη Εκκλησία ιαμάτων πελάγη. Αλλά και τοις τιμώσι σε, σκέπη γεννήθητι.
Της Αγίας. ΄Ηχος ο αυτός. Ο υψωθείς
Τη του Χριστού κυβερνωμένη παλάμη, ουκ εδουλώθης την ψυχήν Αριάδνη, αλλ΄ελευθέρα γνώμη ηνδραγάθησας∙ πάσαν γαρ επίνοιαν του εχθρού καθελούσα, στίφος χαριτόπλοκον, εκ Θεού εκομίσω∙ ον εκδυσώπει Μάρτυς εκτενώς, ελεηθήναι, τους σε μακαρίζοντας.
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
΄Ωφθης πλούτος άσυλος τη Εκκλησία, βλύζων πάσιν άφθονο, χάριν θαυμάτων τοις πιστοίς∙ διό σε πάντες γεραίρομεν, θαυματαφόρε Ευμένιε, ΄Οσιε.
Της Αγίας . ΄Ηχος γ΄ . Η Παρθένος σήμερον
Της ζωής ποθήσασα, την ζωοπάροχον Πέτραν, ακλινής διέμεινας, τη του δολίου μανία∙ πέτρα δε, διαρραγείσα σε δεξαμένη, ήρμοσε, τω αθανάτω Μάρτυς, νυμφίω∙ όν δυσώπει Αριάδνη, ημίν δοθείναι πταισμάτων άφεσιν.
Του Ιεράρχου
Χαίρεις ο της Γόρτυνος ποδηγός, και της Κρήτης πάσης, ο ακοίμητος οφθαλμός∙ χαίροις των θαυμάτων, ακένωτος χειμάρρους, Ευμένιε τρισμάκαρ πιστών αντίληψις.
Αδούλωτον σώζουσα την ψυχήν, εδούλωσας μάρτυς, δι΄αγώνων τον δυσμενή και της ελευθέρας, Σιών πολίτης ώφθης, εν ή ώ Αριάδνη ημών μνημόνευε.
19. Των αγίων Μαρτύρων Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδοντος .
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα
Την ακαθαίρετον Τριάδος δύναμιν, ανθηφορήσαντες Μάρτυρες ένδοξοι, εναπετέματε στερρώς, την άκανθαν της απάτης, Τρόφιμε μακάριε, Εκκλησίας εντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, Αθλητών εγκαλώπισμα, και δόξα ευσεβών Δορυμέδον∙ όθεν Υμάς ανευφημούμεν.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ετερον.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ποταμός πληρούμενος, των χαρισμάτων,, του Αγίου Πνεύματος, αποδειχθέντες Αθληταί, την οικουμένην αρδεύετε, ταις των θαυμάτων, καλαίς αναβλύσεσιν.
Δόξη λαμπρυθέντες τριαδική, Τρόφιμος ο θείος, Δορυμέδων ο ευκλεής, σύν τω Σαββατίω, μαρτυρικοίς αγώσι, της πίστεως το κάλλος, ως λύχνοι έφαναν.
20. Του αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου και Θεοπίστης, της συμβίου αυτού, και των δύο υιών αυτών Αγαπίου και Θεοπίστου.
Των Αγίων. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Αγρευθείς ουρανόθεν προς ευσέβειαν ένδοξε, τή του σοί οφθέντος δυνάμει, δι΄ελάφου Ευστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, και ήστραψας εν άθλοις ιεροίς, σύν τη θεία σου συμβίω και τοις υιοίς φαιδρύνων τους βοώντας σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε εστεφανώσαντι, δόξα τω δείξαντί σε εν παντί, Ιώβ παμμάκαρ δεύτερον.
΄Ετερον των Αγίων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Οι μάρτυρές σου, Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ του του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον των Αγίων.΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Αγρευθείς ουρανόθεν προς ευσέβειαν ένδοξε, τη του σοι οφθέντος δυνάμει, δι΄ελάφου Ευστάθιε, ποικίλους καθεπέστης πειρασμούς,και ήστραψας εν άθλοις ιεροίς, συν τη θεία σου συμβίω και τοις υιοίς, φαιδρύνων τους βοώντας σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα το σε στεφανώσαντι, δόξα τω δείξαντί σε εν παντί, Ιώβ παμμάκαρ δεύτερον.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τα πάθη Χριστού, σαφώς μιμησάμενος, και τούτου πιών, πιστώς το ποτήριον, κοινωνός Ευστάθιε, και της δόξης σύγκληρος γέγονας, παρ΄αυτού του πάντων Θεού, λαμβάνων εξ ύψους την θείαν άφεσιν.
΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω
Ουρανόθεν μάκαρ καταυγασθείς, στήλη της ανδείας ανεδείχθης εν πειρασμοίς, και πανοικεσία Ευστάθιε άθλησας, της άνω βασιλείας αξίως έτυχες.
21. Του Αγίου Αποστόλου Κοδράτου του εν Μαγνησία∙ και του αγίου προφήτου Ιωνά.
(Ων η Ακολουθία ψάλλεται αύριον 22, δια την σημερινήν Απόδοσιν της Υψώσεως).
22. Του αγίου ιερομάρτυρος Φωκά
(Μετά της Ακολουθίας του οποίου συμψάλλεται και η των χθές εορταζόντων Αγίων).
Α π ο λ υ τ ί κ ι α.
Του Αποστόλου Κοδράτου. ΄Ηχος γ΄.
Απόστολε άγιε Κοδράτε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ετερον του ιδίου. ΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος
Σοφίας ταις ακτίσι φαιδρίνας σου τον βίον, είλκυσας του Πνεύματος μάκαρ, την πυρίπνοον χάριν, καί ηύγασας δόγματα ζωής, Κοδράτε ως Απόστολος Χριστού∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.
Του Προφήτου Ιωνά. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Σάλπιγξ εύηχος, θείων κριμάτων, κόσμω πέφηνας, αναφωνούσα, Ιωνά τοις Νινευίταις μετάνοιαν∙ και συσχεθείς εν κήτοι προέγραψας, την του Σωτήρος τριήμερον έγερσιν∙ όθεν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Του Ιερομάρτυρος Φωκά. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Εκ βρέφους του Πνεύματος, οφθείς δοχείον λαμπρόν, θαυμάτων εμπλούτησας, την παρ΄αυτού δωρεάν, Φωκά ιερώτατε∙ όθεν ιερουργήσας, τω Σωτήρι οσίως, έπιες εν αθλήσει το ποτήριον τούτου∙ ώ πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Αποστόλου.΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως
Ως Ιεράρχην τίμιον, και αθλητήν στερρότατον, η οικουμένη προσάγει σοι Κύριε, θείον Κοδράτον Απόστολον∙ και τοις ύμνοις γεραίρει, την σεπτήν αυτού μνήμην, αιτούσα πάντοτε πταισμάτων άφεσιν, δωρηθεήναι τοις μέλπουσιν. Αλληλούϊα.
Του Προφητού Ιωνά. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Εν κοιλία ένδοξε, τριημερεύσας του κήτους, του Χριστού την κάθοδον, τοις εν τω ΄Αδη προφαίνεις∙ πάθος γαρ, δεχθείς σαρκί εκών ο Δεσπότης, έλαμψεν, από του μνήματος τριημέρως∙ δια τούτο σε Προφήτα, ως τύπον τούτου , Ιωνά μέλπομεν.
Του Αγίου Πνεύματος, την πλουσιόδωρον χάριν, ως πηγήν θεόβρυτον, εν τη ψυχή κεκτημένος, έσβεσας, πόνων ιδρώσι πλάνης την φλόγα∙ βρύεις δε, θαυμάτων ρείθρα τοις εκβοώσι∙ χαίρεις κλέος Ιερέων, και των Μαρτύρων, Φωκά μακάριε.
Του Αποστόλου Κοδράτου
Ιερών δογμάτων αφηγητά, στόμα ευσεβείας, πνευματέμφορον και τερπνόν, κοινωνέ Μαρτύρων, Απόστολε Κοδράτε, μετάδος τή ψυχή μου εκ της σης χάριτος.
Βροντή ουρανία τή Νινευί, η φωνή σου ώφθη, μετανοίας τας απαρχάς, ταύτη προξενούσα, ώ Ιωνά Προφήτα, και παύουσα κακίας ορμήν την άσχετον.
Του Ευαγγελίου μυσταγωγός, ιερών θαυμάτων, θεοδόξαστος αυτουργός, Εκκλησίας στύλος, Φωκά Ιερομάρτυς, εδείχθης διασώζων τους προσιόντας σοι.
23. Η σύλληψις του τιμίου και ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Η πρώην ου τίκτουσα, στείρα ευφράνθητι∙ ιδού γαρ συνέλαβες, Ηλίου λύχνον σαφώς, φωτίζειν τον μέλλοντα, πάσαν την οικουμένην, αβλεψίαν νοσούσαν∙ χόρευε Ζαχαρία, εκβοών παρρησία∙ Προφήτης του Υψίστου εστίν, ομέλλων τίκτεσθαι.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός.
Ευφραίνεται λαμπρώς, Ζαχαρίας ο μέγας, και η πανευκλεής, Ελισάβετ η σύζυξ, αξίως συλλαμβάνουσα, Ιωάννην τον Πρόδρομον∙ ον Αρχάγγελος, ευηγγελίσατο χαίρων, και οι άνθρωποι, αξιοχρέως τιμώμεν, ως μύστην της χάριτος.
Στείρα και πρεσβύτις θεία βουλή, καρπόν συλλαμβάνει, τον υπέρτερον Προφητών, τον την ακαρπίαν ψυχών μέλλοντα τέμνειν, αξίνη μετανοίας όν μεγαλύνομεν.
24. Σύναξις της Θεοτόκου της « Μυρτιδιωτίσσης » και της αγίας Πρωτομάρτυρος και Ισαποστόλου Θέκλης.
Της Θεοτόκου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως κρίνη ακένωτος, των παρά σοί αγαθών, Εικών σου η άχραντος τοις Κυθηρίοις Αγνή, εδόθη κραυγάζουσι∙ χαίρε η προστασία πάντων των δεομένων∙ χαίρε η σωτηρία, των τιμώντων σε πόθω∙ χαίρε η τω παραλύτω, την ίασιν βραβεύσασα.
Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την ψυχήν, και πρώταθλος πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλειώς, Χριστόν αγαπήσασα∙ της γαρ της ευσεβείας, πτερωθείσα τω πόθω ήθλησας υπερ φύσιν, Ισαπόστολε Θέκλα∙ διό σε ο Πανοικτίρμων, νύμφην ηγάγετο.
Της Θεοτόκου ΄Ηχος δ΄ . Τή Υπερμάχω
Της Αγίας. ΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς
Της παρθενίας τω κάλλει εξέλαμψας, και μαρτυρίου στεφάνω κεκόσμησαι, αποστολήν πιστεύη Παρθένε ως ένδοξος∙ και του πυρός μεν την φλόγα, εις δρόσον μετέβαλες, του ταύρου δε τον θυμόν, προσευχή σου ημέρωσας, ως πρωτόαθλος.
Της Θεοτόκου
΄Ωφθης των Κυθήρων καταφυγή, εξαιρέτω τρόπω, αναβλύζουσα εν αυτοίς, εκ της σης Εικόνος, προνοίας σου τα ρείθρα, ώ Κεχαριτωμένη διο υμνούμεν σε.
Παύλου λαμπρηνθείσα ταις αστραπαίς, όλη καλή ώφθης, όλη άμωμος τω Χριστώ, Θέκλα Πρωτομάρτυς, υπερφυέσιν άθλοις, ων φαίδρυνον τη δόξη τους σε γεραίροντας.
25. Της Οσίας μητρός ημών Αγίας Ευφροσύνης.
΄Ηχος πλάγιος α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Ως παρθένος φρονίμη και αδιάφθορος, κατηγγυήθης οσίως τω Ζωοδότη Χριστώ, και πρόσκαιρων την χλιδήν εμφρόνως έλιπες∙ όθεν εν μέσω των ανδρών , ως αμόλυντος αμνάς, εξέλαμψας Ευφροσύνη, και του Βελίαρ τα κέντρα, τη πολιτείας σου απήμβλυνας.
΄Ετερον της Οσίας. ΄Ηχος πλάγ. δ΄.
Εν σοι Μήτερ ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλετια, οσία Ευφροσύνη το πνεύμα σου.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Της άνω ζωής, τυχείν επιποθήσασα, την κάτω τρυφήν, σπουδαίως καταλέλοιπας, και σαυτήν ανέμιξας, αναμέσον ανδρών παναοίδιμε∙ διά Χριστόν γαρ τον Νυμφίον σου, μνηστήρος προσκαίρου κατεφρόνησας.
΄Ετερον.΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ευφροσύνης πρόξενος, η βιοτή σου, τοις εν κόσμω γέγονε, προτυπωθείσης εναργώς, τη φερωνύμω σου πάνσεμνε, προσηγορία, Ευφροσύνη ένδοξε.
Μνήστορα λυπούσα τον γεηρόν, φαιδρώς ενυμφεύθης, τω ωραίω κάλλει Χριστώ, δι΄αμέμπτου βίου, Οσία Ευφροσύνη, δι΄ού αεί ευφραίνεις τους σε γεραίροντας.
26. Η μετάστασις του αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου.
Α π ο λ υ τ ί κ ο ν
΄Ηχος β.
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον, ρύσαι λαόν αναπολόγητον∙ δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος∙ ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην, και το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι α
’Ηχος β΄. Αυτόμελον.
Τα μεγαλεία σου παρθένε, τις διηγήσεται; βρύεις γαρ θαύματα, και πηγάζεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών, ως Θεολόγος και φίλος Χριστού.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Προσελθών Απόστολε, του Διδασκάλου τω στήθι, εξ αυτού αντλήσας δε θεολογίας τα ρείθρα, άπασαν, την οικουμένην τερπνώς αρδεύεις, ναμάσι τοις ζωηφόροις και αθανάτοις∙ διο χαίρε σοι βοώμεν, ώ Ιωάννη θεολογίας πηγή.
Ως ηγαπημένος του Ιησού, της θεολογίας, εμυήθης τον θησαυρόν∙ όθεν Ιωάννη, Απόστολον θεόπτην, καί μύστην των αρρήτων σε μεγαλύνομεν.
27. Του αγίου Μάρτυρος Καλλιστράτου και των συν αυτώ αγίων τεσσαράκοντα εννέα Μαρτύρων, και Αγίας Ακυλίνης Νεομάρτυρος της Παρθένου.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα
Τω θείω Πνεύματι, περιφραξάμενος, Μάρτυς Καλλίστρατε, λαμπρώς ηρίστευσας, καταβαλών τον δυσμενή, σοφία των σων αγώνων∙ όθεν και προσήγαγες, τω Χριστώ ως θυμίαμα, δήμον παναοίδιμον, Αθλητών πιστευσάντων σοι, μεθ΄ών υπέρ ημών εκδυσώπει, των ευφημούντων σε εν ύμνοις.
Της Αγίας. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Ακυλίναν την θείαν ανευφημήσωμεν, οία θεόφρονα κόρην και αθληφόρον Χριστού∙ τη αγάπη γαρ αυτού πίστει ηνδρώσατο, και καθείλε τον εχθρόν, δι΄αγώνων ιερών, και δόξης τυχούσα θείας, Χριστώ τω Λόγω πρεσβεύει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Των Αγίων Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Πάντας υμάς σήμερον, η Εκκλησία, συντιμώσα ΄Αγιοι, ανευφημεί, πνευματικώς, ως υπέρ ταύτης αθλήσαντας, Μάρτυρες θείοι, καλλίνικοι πάνσοφοι.
Της Αγίας. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Απαλώ εν σώματι, τον πολυμήχανον όφιν, τη λαμπρά αθλήσει σου, καταβαλούσα παρθένε, έδραμες, λαμπαδηφόρος τω σώ νυμφίω∙ έστεψαι της αφθαρσίας τή ευπρεπεία, και πρεσβεύεις Ακυλίνα, υπέρ των πίστει ανευφημούνταν σε.
Των Μαρτύρων
Κάλλος ευσεβείας υπερφερές, Καλλίστρατε Μάρτυς, εν αγώσι καρποφορών, προς θεογνωσίας, την καλλονή ιθύνεις, αθλητικήν χορείαν, μεθ΄ής τιμώμεν σε.
Πατρός περιδούσα το ασεβές, της μητρός τους λόγους, εγεώργησας μυστικώς∙ συ γαρ Ακυλίνα, αθλήσασα νομίμως, των ανομούντων ήσχυνας τα βουλεύματα
28. Του αγίου Πατρός ημών και ομολογητού Χαρίτωνος, και του αγίου Προφήτου Βαρούχ .
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χαρίτων του Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ εχρημάτισας, της εναρέτου ζωής, Χαρίτων Μακάριε∙ συ γαρ ομολογία, αληθείας εμπρέψας, έλαμψας εν ερήμω, εγκρατείας τοις πόνοις. Διό των ευφημούντων σε, Πάτερ μνημόνευε.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙ και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Χαρίτων πατήρ ημών όσιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Προφήτου. ΄Ηχος ο αυτός. Ο υψωθείς
Προφητικής αξιωθείς λαμπηδόνος, Ιερεμία τω κλεινώ συνεδέθης, και τούτω ομοδίαιτος εγένου σοφέ∙ όθεν προηγόρευσας, θεηγόρω σου γλώττη, την του Λόγου κένωσιν, εις ανάπλασιν κόσμου∙ ής μετασχόντες πίστει αληθεί, Βαρούχ Προφήτα, ενθέως τιμώμεν σε.
Του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις ακοίμητον
Κατατρυφήσας θεόφρων της εγκρατείας, και της σαρκός σου τας ορέξεις χαλινώσας, ώφθης τη πίστει αυξανόμενος∙ και ως ζωής εν μέσω, ξύλον Εδέμ εξήνθησας, Χαρίτων παμμάκαρ ιερώτατε.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Προφήτου . ΄Ηχος πλ. β΄. Την υπέρ ημών
Την του Λυτρωτού, κηρύττων οικονομίαν, ως προφητική κινύρα προεμελώδεις: Ο Θεός ημών ούτος, τεχθείς ως ηυδόκησεν, ω παρόμοιος ούχ έτερος, επί γης οφθείς εγνώρισεν, επιστήμης θείας είσοδον, τοις προσκυνούσι Βαρούχ, την παρουσίαν αυτού.
Του Οσίου
Θείων Αθλοφόρων συγκοινωνός, ευκλεών Οσίων, υποφήτης θεοειδής, Χαρίτων εδείχθης, εν εκατέροις λάμψας∙ εντεύθεν καταυγάζεις κόσμον ταις χάρισι.
Βάρος απορρίψας το χθαμαλόν, βαρύτητι βίου, επτερώθης προς ουρανόν, Βαρούχ θεηγόρε∙ διό σε ως Προφήτην, θεόληπτον υμνούμεν και μεγαλύνομεν.
29. Του Οσίου πατρός ημών Κυριακού του Αναχωρητού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος
Της ερήμου πολίτης,και εν σώματι άγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε πατήρ ημών Κυριακέ∙ νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσαμτα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας, και τας ψυχάς των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούνται δια σου πάσιν ιάματα.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χριστώ ηκολούθησας, καταλιπών τα της γής, και βίον ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, ως άσαρκος Όσιε∙ συ γαρ εν ταις ερήμοις, προσχωρών θείω πόθω σκίλλη πικρά την πάλαι πικράν γεύσιν απώσω. Διό Κυριακέ Θεοφόρε, αξίως δεδόξασαι.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Απαλών εξ ονύχων τω Χριστώ ηκολούθησς την αγγελικήν πολιτείαν, ολοτρόπως ελόμενος∙ διό εν ταις ερήμοις προσχωρών, των θείων ηξιώθης δωρεών, θεραπεύων πάσαν νόσον Κυριακέ, των πίστει προσόντων σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφωνάσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω
Ως υπερμάχω κραταιώ και αντιλήπτορι, η σε τιμώσα ιερά Λαύρα εκάστοτε, τα μνημόσυνα ετησίως. ΄Αλλ΄ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εξ εχθρών επεμβαινόντων ημάς φρούρησον, ίνα κράζωμεν∙ Χαίροις Πάτερ τρισόλβιε.
΄Αστρον εκ Κορίνθου αναφανείς, εν τη Παλαιστίνη, διαλάμπεις ασκητικώς και καταπυρσεύεις, Χριστού την Εκκλησίαν, Κυριακέ θεόφρον τοις σοις παλαίμασι.
30. Του αγίου Ιερομάρτυρος Γρηγορίου, επισκόπου της μεγάλης Αρμενίας του « Φωτιστού ».
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείας πίστως, τη γεωργία, ενεούργησας, βροτών καρδίας, κατασπείρας την του Λόγω επίγνωσιν, και λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοις στίγμασιν, ιεραρχία Γρηγόριε έφανας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Τον ευκλεή και Ιεράρχην άπαντε,ς ως αθλητήν της αληθείας σήμερον, οι πιστοί θείοις εν άσμασι, και υμνωδίαις ευφημήσωμεν, τον γρήγορον ποιμένα και διδάσκαλον, Γρηγόριον φωστήρα τον παγκόσμιον∙ Χριστώ γαρ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.
Γρήγορος τοις τρόποις αναδειχθείς, προς θεογνωσίας διεγείρεις τον φωτισμόν, τους τη δυσσεβεία, υπνώττοντας αθλίως, Γρηγόριε παμμάκαρ αξιοθαύμαστε.
*********************************************************
Πατήστε εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου