ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ Ι.Ν. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
Μ. ΠΕΜΠΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"1. Η πρόοδος του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού. Μνήμη των Αγίων Επτά Παίδων, των Μακκαβαίων∙ και της μητρός αυτών Σολομονής∙ και του διδασκάλου αυτών Ελεαζάρου∙ και της Οσιομάρτυρος Ελέσης.
Του Σταυρού. ΄Ηχος α΄.
Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου, και ευλόγησαν την κληρονομίαν σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος, και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.
Των Αγίων. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Των Μακκαβαίων τον επτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα ευφημήσωμεν∙ ούτοι γαρ ηρίστευσαν, δι΄αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων∙ και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, απαύστως πρεσβεύουσιν.
΄Ετερον των Αγίων.΄Ηχος α΄.
Τας αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ σου έπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, και πάσας ημών τας οδύνας, ίασαι φιλάνθρωπε, δεόμεθα.
Της Αγίας Ελέσης. ΄Ηχος ο αυτός
Πατρικήν εβδελύξω συ, Ελέσα ασέβειαν, μητρική στηριχθείσα ευσεβεία απνεύφημε, μετέστης εις γην αλλοδαπή, φυγούσα κακόνοιαν πατρός∙ αλλ΄αυτός σου και αλάστωρ και φονεύς, και τύραννος εγεγόνει∙ Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε ενισχύσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, προστάτιν ακοίμητον.
Του Σταυρού. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Σταυρός ο τίμιος, εμφανιζόμενος κόσμω, πολλαχώς παρέχεται, ευεργεσίας τον πλούτον∙ δεύτε ούν, και προσκυνήσωμεν τούτον φόβω, κράζοντες∙ Σώσον ους έπλασας Πανοικτίρμον, ο Σταυρόν καθυπομείνας, και αναστήσας ημάς του πτώματος.
Των Αγίων. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Σοφίας Θεού, οι στύλοι οι επτάριθμοι, και θείου φωτός, οι λύχνοι οι επτάφωτοι, Μακκαβαίοι πάνσοφοι, προ Μαρτύρων μέγιστοι Μάρτυρες, συν αυτοίς τον πάντων θεόν αιτείσθε, σωθήναι τους τιμώντας ημάς.
Του Σταυρού
Δεύτε αρυσώμεθα δαψιλώς, ιαμάρων ρείθρα, εκ της χάριτος του Σταυρού, ίνα πολύτροπων, παθών και νοσημάτων, ψυχών τε και σωμάτων την φλόγα σβέσωμεν.
Χαίροις η επτάκλωνος συνδρομή, όρπηκες ωραίοι, Μακκαβαίων της πατριάς, συν μητρί τη θεία, άμα και διδασκάλω, οι ευκλεείς του νόμου και θείοι φύλακες.
2. Η ανακομιδή του Λειψάνου του αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως πλούτος ακένωτος, της αθανάτου ζωής, το θείον σου λείψανον, εκ των λαγόνων της γής, τη κτίσει ανέτειλεν∙ όθεν η Εκκλησία, θείαν χάριν τρυγώσα, Στέφανε Πρωτομάρτυς, κατά χρέος τιμά σε∙ Ην φύλαττε πρεσβείας σου, εκ πάσης αιρέσεως.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Βασίλειο διάδημα, εστέφθη ση κορυφή, εξ άθλων ων υπέμεινας, υπέρ Χριστού του Θεού, Μαρτύρων Πρωτόαθλε∙ συ γαρ των Ιουδαίων, απελέγξας μανίαν, είδες σου τον Σωτήρα, του Πατρός δεξιόθεν. Αυτόν ουν εκδησώπει αεί, υπέρ των ψυχών ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος πλ.δ΄. Αυτόμελον
Πρώτος εσπάρης επι γης, υπό του ουρανίου γεωργού πανεύφημε∙ πρώτος το αίμα δια Χριστόν επι γης εξέχεας, μακάριε∙ υπ΄αυτού τον της νίκης στέφανον ανεδήσω εν ουρανοίς, ως αθλητών προοίμιον, στεφανίτα των Μαρτύρων ο Πρώταθλος.
΄Ολον διαλάμπον υπερφυώς, αίγλη αφθαρσίας, ως πολύαθλος θησαυρός, από γης εφάνη, Χριστού τη Εκκλησία, Στέφανε Πρωτομάρτυς το θείον σκήνος σου.
3. Των Οσίων Πατέρων ημών Ισαακίου, Δαλμάτου και Φαύστου.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Την τρίστοιχον χορείαν των Οσίων τιμήσωμεν, Φαύστον Ισαάκιον άμα, και Δαλμάτον τον ένδοξον∙ ως τρίφωτος λαμπάς γαρ των ηθών, σκεδάζουσι την νύκτα των παθών, και ταις θείαις καταυγάζουσιν αρεταίς, τους πόθω ανακράζοντας∙ δόξα τω θαυμαστώσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄υμάς, πάσιν ιάματα.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.
Ο Θεός των Πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ΄ημών, κατά την σην επιείκεια, μη αποστήσης το έλεός σου αφ΄ημών∙ αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις
Τους εν ασκήσει εκλάμψαντας εν τω κόσμω, και τας αιρέσεις ανατρέψαντας τη πίστει, ύμνοις Ισαάκιον ευφημήσωμεν, συν τω Δαλμάτω Φαύστον, ως του Χριστού θεράποντας∙ αυτοί γαρ βοώσιν υπέρ πάντων ημών.
Χαίρετε Πατέρων η κορωνίς, Ισαάκιε, Φαύστε, και Δαλματέ οι ευκλεείς∙ βίου γαρ ενθέου, στηλογραφία όντες, ώφθητε Εκκλησίας στύλοι ακλόνητοι.
4 . Των Αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω.
Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείω Πνεύματι, αφθαρτισθέντες, πολυχρόνιον, ήνυσον ύπνον, οι εν Εφέσω επτάρθμοι Μάρτυρες∙ και αναστάντες πιστούς εβεβαίωσαν, την των ανθρώπων κοινήν εξανάστασιν∙ όθεν άπαντες, συμφώνως τούτους τιμήσωμεν, δοξάζοντας Χριστόν τον πολυέλεον.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος ο αυτός. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Οι τα του κόσμου ως φθαρτά παριδόντες, και τας αφθάρτους δωρεάς ειληφότες, διαφθοράς διέμειναν θανόντες εκτός∙ όθεν εξανίστανται, μετά πλείονας χρόνους, άπασαν, ενθάψαντες, δυσμενών απιστίαν∙ ους εν αινέσει σήμερον πιστοί, ανευφημούντες, Χριστόν ανυμνήσωμεν.
Δόγμα ακυρούται νεκροποιόν∙ οι γαρ θείοι Παίδες, αναστάντες εκ των νεκρών, εδήλωσαν πάσι, την μέλλουσαν γενέσθαι, εν τη εσχάτη ώρα βροτών ανάστασιν.
Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χριστού την Μεταμόρφωσιν, προϋπαντήσωμεν, φαιδρώς πανηγυρίζοντας, τα Προεόρτια, πιστοί και βοήσωμεν∙ ΄Ηγγικεν η ημέρα της ενθέου ευφροσύνης, άνεισιν εις το όρος, το Θαβώρ ο Δεσπότης, της Θεότητος αυτού απαστράψαι την ωραιότητα.
Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως έμπλεως πίστεως, της προς Χριστόν ευσεβώς, νεάζον το φρόνημα, έσχες εν γήρα καλώς, Ευσίγνιε ένδοξε∙ όθεν ομολογήσας, τον Ύπέρθεον Λόγον, ήλεγξας θαρσαλέως, Παραβάτου το θράσος∙ εντεύθεν μετά Μαρτύρων, Μάρτυς δεδόξασαι.
Προεόρτιον. ΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον
Εν τη θεία σήμερον, Μεταμορφώσει, η βροτεία άπασα, φύσις προλάμπει θεικώς, εν ευφροσύνη κραυγάζουσα∙ Μεταμορφούται Χριστός σώζων άπαντας.
Του Αγίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς
Ως πολιός τω σώματι, σύνεσιν θείαν ήνεγκας, δι΄ής άμβλύνας ασυνέτων έπαρσιν, νεανικώς ηρίστευσας, και τμηθείς τον αυχένα,των αιμάτων τοις ρείθροις ενθέως ήρδευσας, Ευσίγνιε τρισμάκαρ, τους μέλποντας την σην άθλησιν.
Προεόρτιον
Δεύτε εν τω όρει των αρετών, ανέλθωμεν πάντες, και οψώμεθα μυστικώς, τον εν Θαβωρίω, αστράψαντα αρρήτως, Δεσπότην Ζωοδότην Ον μεγαλύνομεν.
Πίστει αναθάλλων τη προς Χριστόν, εν γήρατι χαίρων, ηγωνίσω νεανικώς, και του Παραβάτου, την άνοιαν αισχύνας, μαρτυρικής επέβης δόξης Έυγένιε.
Του Οσίου
Χαίροις των Οσίων ο κοινωνός∙ Λόγον της σοφίας σου εφαπλών Χαίροις της σοφίας πόλεις και χωρία υποφήτης ο ιερός∙ κατευθύνεις προς τον Χριστόν, χαίροις Αιτωλίας εν Καρπενήσιω βλαστός ο θεοφόρος, αφθόνως δε παρέχεις, Ευγένιε θεόφρον, τον γλυκασμό, Ευγένιε, ημών αγλάισμα. της σης χάριτος.
6. Η αγία Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν.
΄Ηχος βαρύς
Μετεμορφώθης εν τω ΄Ορει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το φως σου το αίδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου∙ Φωτοδότα, δόξα σοι.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος ο αυτός
Επί του ΄Ορους μετεμορφώθης, και ως εχώρουν οι Μαθηταί σου την δόξαν σου, Χριστέ ο Θεός, εθεάσαντο∙ ίνα όταν σε ίδωσι σταυρούμενον, το μεν πάθος νοήσωσιν εκούσιον, τω δε κόσμω κηρύξωσιν, ότι συ υπάρχεις αληθώς, του Πατρός το απαύγασμα.
Θέλων επιδείξαι τοις Μαθηταίς, δύναμιν εξ ύψους και σοφίαν παρά Πατρός, εν όρει ανήλθες, Χριστέ τω Θαβωρίω, και λάμψας ως Δεσπότης τούτους εφώτισας.
7. Του Οσιομάρτυρος Δομετίου∙ και του Οσίου Πατρός ημών Θεοδοσίου, του Ιαματικού.
Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Τον της χάριτος λόγον εισποιησάμενος, πυρσολατρών τα τερθρεία απεποιήσω σοφώς, τω Χριστώ ανατεθείς Πάτερ Δομέτιε∙ και εν αθλήσει ακλινής, ως Οσίων μιμητής, εδείχθης Οσιομάρτυς∙ διό σε ύμνοις τιμώμεν, συν φοιτητών σου τη δυάδι σοφέ.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως δόσιν θεόδεκτον, την καθαράν σου ζωήν, Θεώ καθιέρωσας, των ιαμάτων πηγήν, τον τάφον σου δείξαντι∙ συ γαρ δι΄εγκρατείας, καθαρθείς των προσύλων, έλαμψας εν τω κόσμω, δι΄ασκήσεως πόνων, παμμάκαρ Θεοδόσιε, Οσίων ομόσκηνε.
Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Τους ασφαλείς.
Ως μυηθείς, την προς Χριστόν ευσέβειαν, ταις αρεταίς, περιφανώς διέπρεψας, ιερώς πολιτευσάμενος, Θεομακάριστε Δομέτιε∙ την άθλησιν γαρ Πάτερ ως διάδημα, επέθου τοις οσίοις σου πυκτεύμασι, πρεσβεύων υπέρ των ευφημούντων σε.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
΄Ωσπερ ταμείον ουρανίου αγιάσματος, των θεοσδότων δωρημάτων δόσιν άφθονον, φερωνύμως εκομίσω παρά Κυρίου. Αλλά βλύσον ιαμάτων την ενέργειαν, τοις εκ πόθου προσπελάζουσι τη σκέπη σου. Και βοώσι σοι, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Του Οσιομάρτυρος
Σκότος καταλείψας το Περσικόν, έλαμψας εν κόσμω, ώσπερ άστρον εωθινόν∙ πόνοις γαρ οσίοις, και άθλοις μαρτυρίου, υιός φωτός εδείχθης Πάτερ Δομέτιε
Χαίροις θείον βλάστημα Αθηνών, και της Αργολίδος, αντιλήπτωρ και αρωγός∙ χαίροις ο βλυστάνων, ιάματα ποικίλα, τις σε υμνολογούσιν ώ Θεοδόσιε.
8. Του αγίου Αιμιλιανού του Ομολογητού , αρχιεπισκόπου Κυζίκου.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Της του Λόγου εικόνος διαγράψας την έλλαμψιν, Αιμιλιανέ Ιεράρχα, δια βίου ορθότητος, την ένσωμον εικόνα του Χριστού, εδίδαξας τιμάσθαι ευσεβώς∙ δια τούτο ως ποιμένα και αθλητήν, τιμώμεν σε κραυγάζοντες∙ δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι , δόξα τω δωρουμένω δια σου, πάσι την άφεσιν.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ιερωσύνης κεκτημένος την χάριν, ομολογίας τοις αγώσιν εμπρέπεις ως φύλαξ προϊστάμενος δογμάτων των ορθών∙ χαίρων γαρ υπέμεινας, εξορίας και θλίψεις, υπέρ της εν σώματι, του Σωτήρος εικόνος. ΄Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, Αιμιλιανέ σοφέ.
Χαίροις ο Κυζίκου θείος ποιμήν, και της Εκκλησίας, Ιεράρχης θεοειδής∙ χαίροις ο προστάτης, των ιερών εικόνων, ώ Αιμιλιανέ πιστών εδραίωμα.
9. Του αγίου Αποστόλου Ματθία.
Απόστολε άγιε Ματθαίε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείω Πνεύματι, κεκληρωμένος, συνεπλήρωσας, των Αποστόλων, την δωδεκάριθμον φάλαγγα ένδοξε∙ μεθ΄ων κηρύξας του Λόγου την κένωσιν, εθαυμαστώθης Ματθία Απόστολε. Αλλά πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρυσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Φωταυγής ως ήλιος, είς πάντα κόσμον, εξέλθω ο φθόγγος σου, καταφωτίζει των εθνών, την Εκκλησίαν εν χάριτι, θαυματοφόρε Ματθία απόστολε.
Τον της ευσεβείας υφηγητήν, και της Δωδεκάδος, το συμπλήρωμα της κλητής, ύμνοις σε τιμώμεν, Απόστολε Ματθία, ως άριστον μεσίτην ημών προς Κύριον.
10. Του αγίου Μάρτυρος και Αρχιδιακόνου Λαυρεντίου.
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.
Τω Θείω Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας, πλάνης την άκανθαν Αρχιδιάκονε Χριστού, Λαυρέντιε Αθλοφόρε∙ όθεν ως θυμίαμα, λογικόν ωλοκαύτωσαι, τω σε μεγαλύναντι, τω πυρί τελειούμενος∙ διό τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επηρείας.
΄Ετερον. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Πυρί θεικώ, φλεχθείς την καρδίαν σου, το πυρ των παθών, εις τέλος απετέφρωσας, αθλητών εδραίωμα, θεοφόρε μάρτυς Λαυρέντιε, και εν άθλοις εβόας πιστώς∙ Ουδέν με χωρίσει της αγάπης Χριστού.
Χαίροις ο διάκονος του Χριστού, ο διακονήσας, εν τη χάριτι ευσεβώς∙ χαίροις ο τελέσας, δια πυρός ανδρείως, τον ένθεον αγώνα Μάρτυς Λαυρέντιε.
11. Του αγίου Μάρτυρος Εϋπλου του Διακόνου∙ του εν αγίοις Πατρός ημών Νήφωνος (Β΄) Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως∙ και η Ανάμνησις του εν Κέρκυρα θαύματος του αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος, γενομένου τω 1716.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείος διάκονος, της Εκκλησίας Χριστού, οσίως διήγαγες, τα προς Θεόν και πιστώς και ήθλησας άριστα∙ συ γαρ εν τω πελάγει, των ποικίλων αγώνων, εύπλοος, ανεδείχθης, παμακάριστε Εύπλε. Και νυν ημάς προς λιμένα, θείον κυβέρνησον.
Του Άγίου Νήφωνος. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
΄Εργοις έλαμψας, της ευσεβείας, πάσαν ηύγασας, την Εκκλησίαν, της ταπεινώσεως τρόποις υψούμενος∙ ασκητικώς δοξασθείς γαρ εν ΄Αθωνι, Πατριαρχών καλλονή εχρηματίας. Νήφων ένδοξε, θείων χαρίτων έμπλησον, τους πίστει και πόθω σε μεγαλύνοντας.
Του Αγίου Σπυρίδωνος. ΄Ηχος δ΄. Κανόνα πίστεως.
Ως των ορθοδόξων υπέρμαχον, και των κακοδόξων αντίπαλον, παμμακάριστε Σπυρίδων, ευφημούμεν οι πιστοί και υμνούμεν σε, και δυσωπούμεν σε, φυλάττειν τον λαόν και την πόλιν σου, πάσης κακοδοξίας και επιδρομής βαρβάρων απρόσβλητον.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός.
Τους νόμους του Χριστού, εν χερσί περιφέρων, επέστης εμβοών, τοις εχθροίς εν σταδίω∙ Αυτόκλητος πάρειμι, εναθλήσων στερρότατα∙ όθεν κλίνας σου περιχαρώς τον αυχένα, υποδέδεξαι, την εκτομήν την του ξίφους, τελέσας τον δρόμον σου.
Του Αγίου Νήφωνος. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Αγίου Σπυρίδωνος. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Τω της Κερκύρας νυν προμάχω υπανοίγομεν, ως τροπαιούχω νικητή τα αισθητήρια, ανακράζοντας οι παίδες σου θεοφόρε. Σοι τω έχοντι αεί το ευσυμπάθητον∙ Εκ βαρβάρων, ώ Σπυρίδων, περιφρούρησον, τους κραυγάζοντας∙ χαίροις Πάτερ αήττητε.
Του Μάρτυρος
΄Αθλους διανύσας μαρτυρικούς, και λύθροις αιμάτων, πορφυρώσας την σην στολήν, τω Χριστώ παρέστης, ως Μάρτυς τροπαιούχος,, ώ Εύπλε Διακόνων το εγκαλλώπισμα.
Των Αρχιερέων την καλλονήν, και της Εκκλησίας, τον φωστήρα τον φεραυγή, το του ΄Αθω κλέος, και αρετών τον πλούτον, τιμώμεν σε εκ πόθου Νήφων Πατήρ ημών.
Των θαυμάτων πέλαγος γεγονώς, πάσης τρικυμίας εν θαλάσση τε και εν γη, μέγιστε Σπυρίδων, διάσωζε ευχαίς σου, τους επικαλουμένους μέγα σον όνομα
12. Των αγίων Μαρτύρων Φωτίου και Ανικήτου.
(Εν ταύτη τη ημέρα συμψάλλεται και η ακολουθία της ανακομιδής του τιμίου Λειψάνου του Οσίου Μαξίμου, δια το αποδίδοσθαι κατά την αύριον την εορτήν της Μεταμορφώσεως).
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη συμφωνία, την οικείωσιν, της συγγενείας, δι΄αγώνων ιερών ελαμπρύνατε, θεομακάριστε Μάρτυς Ανίκητε, συν τω Φωτίω φωτός τω θεράποντι. Αλλ΄αιτήσασθαι, δοθήναι πταισμάτων άφεσιν, τοις μέλπουσιν υμών την θείαν άθλησιν.
΄Ετερον των Μαρτύρων. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλοεν∙ έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτων ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Του Οσιου. ΄Ηχος ο αυτός. Την ωραιότητα
Την των λειψάνων σου, αγίαν λάρνακα, αρωματίζουσαν, ζωής τας χάριτας, ως κιβωτόν αγιασμού, πλουτήσαντες θεοφόρε, εξ αυτής δρεπόμεθα, χάριν θείαν και έλεος, Μάξιμε πανεύφημε, της σοφίας ο τρόφιμος. Διό μη διαλίπης πρεσβεύειν, θείας τυχείν ημάς ευκλείας..
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος, της οικουμένης ο φωστήρ, αρχιερέων θεόπνευστο εγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Εν σταδίω βλέψας σε, ανδραγαθούντα νομίμως, Αθλητά Ανίκητε, ο Φώτιος ο θεόφρων, σύναθλος, στερρός σοι ώφθη τη εκμιμήσει, άπασαν, συν σοι βασάνων πείραν ενέγκας∙ μεθ΄ου πρέσβευε Κυρίω, παντός κινδύνου, ημάς λυτρώσασθαι.
Του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις
Της Εκκλησίας υπέρμαχε θεηγόρε, ορθοδοξίας ασφάλεια και λαμπρότης, λύρα της ευσεβείας και όργανον, και μοναστών το θείον και ιερόν αγλάισμα, μη παύση πρσβεύων υπέρ πάντων ημών.
Των Μαρτύρων
Ανίκητος ώφθης και αρραγής, Ανίκητε μάκαρ, εν αγώσιν αθλητικοίς, πλήρης δε αύλου, φωτός Φώτιε Μάρτυς∙ διο και επαξίως εθαυμαστώθητε.
Κήπος πανευώδης ως αληθώς, κόσμω ανεδείχθη, των λειψάνων σου η σορός, αύραις νοουμέναις, οσμήν επαφιείσα, ζωής της αϊδίου Μάξιμε πάνσοφε.
13. Η ανακομιδή και μετάθεσις των ιερών Λειψάνων του Οσίου Πατρός ημών Μαξίμου, του Ομολογητού.
(Σήμερον αποδίδεται η εορτή της Μεταμορφώσεως, και ψάλλονται πάντα τα αυτής).
14. Προεόρτια της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου∙ και μνήμη του αγίου Προφήτου Μιχαίου.
Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Λαοί προσκιρτήσατε, χείρας κροτούντες πιστώς, και πόθω αθροίσθητε, σήμερον χαίροντες, και φαιδρώς αλαλάζοντες, πάντες εν ευφροσύνη∙ του Θεού γαρ η Μήτηρ, μέλλει των επιγείων, προς τα άνω απαίρειν, ενδόξως∙ ην εν ύμνοις αεί, ως Θεοτόκον δοξάζομεν.
Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως όρος περίοπτον, και εμφανές αληθώς, προείδες εν Πνεύματι, την Εκκλησίαν Χριστού, Μιχαία θεόπνευστε∙ όθεν οι ευρηκότες, εν αυτή σωτηρίαν, βαίνουσιν ως προέφης, εν ταις τρίβοις Κυρίου, γεραίροντες ω Προφήτα το σον μνημόσυνον.
Προεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Τη ενδόξω μνήμη σου, η οικουμένη, προσκιρτώσα σήμερον, μετ΄ευφροσύνης μυστικώς, Θεοκυήτορ κραυγάζει σοι∙ Χαίρει Παρθένε, Χριστιανών το καύχημα.
Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Του Αγίου Πνεύματος ταις λαμπηδόσι, φωτισθείς προέγραψας, την συγκατάβασιν Χριστού, δι΄ης φθοράς ελυτρώθημεν, οι σε τιμώντες Μιχαία θεόληπτε.
Προεόρτιον
΄Ανωθεν χορείαι Αγγελικαί, και από περάτων, Αποστόλων θεία πληθύς, σπεύσατε προθύμως, Γεθσημανή χωρίω, κηδεύσαι επαξίως την Θεομήτορα.
Γλώσσαν πνευματέμφορον εσχηκώς, ώφθης των μελλόντων, προσημάντωρ υφηγητής∙ όθεν εδοξάσθης, Μιχαία θεηγόρε, αθλητικώς σφραγίσας την πολιτείαν σου.
15. Η Κοίμησις της Υπεραγίας δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπάρθενου Μαρίας.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος α΄.
Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας∙ εν τη Κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε∙ μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Αυτόμελον
Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίας αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν∙ ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.
Παρέστης Παρθένε εκ δεξιών, του Πανβασιλέως, ως Βασίλισσα του παντός, περιβεβλημένη, αθανασίας αίγλην, αρθείσα μετά δόξης προς τα ουράνια.
16. Μνήμη της εξ Εδέσσης ανακομιδής της αχειροποιήτου εικόνος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήτοι του αγίου Μανδηλίου. Μνήμη του αγίου Μάρτυρος Διομήδους∙ Γερασίμου οσίου, του εν Κεφαλληνία, και Τιμοθέου, επισκόπου Ευρίπου.
Της Εικόνος. ΄Ηχος β΄.
Την άχραντον Εικόνα σου, προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός∙ βουλήσει γαρ ηυδόκησας, σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού∙ όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι∙ Χαράς επλήρωσας τα πάντα ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.
Του Αγίου. ΄Ηχος. Α΄. Της ερήμου πολίτης.
Των σωμάτων τας νόσους θεραπεύων Διόμηδες, και ψυχών την ρώσιν εν λόγω, αληθείας εβράβευες∙ την θείαν ειληφώς γαρ δωρεάν, τοις πάσχουσι ποικίλως βοηθείς, και Μαρτύρων ταις ακτίσι καταυγάζεις, σώζεις τους εκβοώντας σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Της Εικόνος. ΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Την θεαυγή, της σης Μορφής εμφέρειαν, ζωαρχικάς μαρμαρυγάς αστράπτουσαν, εξ Εδέσσης εδεξάμεθα, ώσπερ φορέα πάσης δόσεως∙ Συ γαρ την σην εικόνα μορφωσάμενος, αυτήν προς το αρχέτυπον ανήγαγες, ο μόνος υπάρχων πολυέλεος.
Του Αγίου. ΄Ηχος πλ.β΄. Την υπέρ ημών
Την ιατρικήν, κτισμένος επιστήμην, της αθλητικής, ηυμοίρησας ευκληρίας, ως κηρύξας ενδόξως Χριστόν τον Θεόν ημών, παμμακάριστε Διόμηδες, Αναργύρων εγκαλλώπισμα, και προστάτα των βοώντων σοι∙ Αυτός γενού ιατήρ, τοις σοις τέκνοις σοφέ.
Της Εικόνος
΄Ηκεν εξ Εδέσσης η ση Εικών, εν τη Βασιλίδι, κομισθείσα επιφανώς, και της σης προνοίας, εκλάμπει τας ακτίνας, ηλιακός ως δίσκος ημίν φιλάνθρωπε.
Χάριν ιαμάτων απολαβών, ψυχών και σωμάτων, θεραπεύεις πάθη δεινά∙ όθεν καμοί νείμον, Διόμηδες παμμάκαρ, υγείαν την κατ΄άμφω ίνα γεραίρω σε.
17. Του αγίου Μάρτυρος Μύρωνος.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείον αλάβαστρον, των ιερών αρετών, πιστώς ιεράτευσας, τη Εκκλησία Χριστού, και χαίρων ενήθλησας∙ όθεν τη ευωδία, των εν σοι χαρισμάτων, Μύρων Ιερομάρτυς, των παθών το δυσώδες, απέλασον ανενδότως, εκ των ψυχών ημών.
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου
Ιερωσύνης το χρίσμα δεξάμενος, μαρτυρικώς εν Χριστώ ηνδραγάθησας∙ και νυν εν τοις μύροις των πόνων σου, Ιερομάρτυς ευφραίνεις τους κράζοντας∙ συ ώφθης του Λόγου οσφράδιον.
Χαίροις ιερέων υπογραμμός, και των αθλοφόρων, ο ομόπνους και κοινωνός∙ χαίροις Αχαίας, ο καρποφόρος φοίνιξ, και της Κυζίκου δόξα Μύρων μακάριε.
18 Των αγίων Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου, και Αρσενίου Οσίου του εν Πάρω.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ευσεβείας τοις τρόποις εγγυμναζόμενοι, του μαρτυρίου την τρίβον διαπεράτε καλώς, ως ομαίμονες λαμπροί Χριστόν δοξάσαντες∙ όθεν γεραίρομεν υμάς, ως γενναίους αθλητάς, Φλώρε και Λαύρε βοώντες∙ Από παντοίας ανάγκης ρύσασθε πάντας ημάς ΄Αγιοι.
Του Οσίου. Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Οσίων την άσκησιν, δι΄εναρέτου ζωής, ενθέως εζήλωσας, εν τοις εσχάτοις καιροίς Αρσένιε ΄Οσιε. Συ γαρ εν νήσω Πάρω ισαγγέλως ασκήσας, είληφας ουρανόθεν των θαυμάτων την χάριν, παρέχων τοις σε τιμώσι, χάριν και έλεος.
Του Οσίου. ΄Ετερον. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Της Ηπείρου την δόξαν και της Πάρου το καύχημα, της Μονής του Δάσους προστάτην σε τιμώμεν Αρσένιε. Ως άγγελος γαρ ώφθης επί γης, ασκήσει ουρανίων αρετών. Δια τούτο εδοξάσθης παρά Θεώ, θαυμάτων Πάτερ χάρισιν. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρουμένω σε ημίν, πρέσβυν ακοίμητον.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Η δυάς η ένθεος, των ιερών αυταδέλφων, της Τριάδος έχουσα, το απροσμάχητον κράτος, ήσχυνε, των παρανόμων τας επινοίας∙ ήθλησε, μέχρι θανάτου ανδρειοφρόνως∙ Οις βοήσωμεν εκ πόθου∙ χαίρετε Λαύρε, και Φλώρε ένδοξε.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Των Μαρτύρων
Σύμφρων και ομόψυχος εν παντί, η των αυταδέλφων, αναδέδεικται ξυνωρίς, Φλώρος τε και Λαύρος, εν βίω και εν άθλοις∙ διό και ισοτίμως εμεγαλύνθησαν.
Χαίροις Ιερέων η καλλονή και των Μονάζονταν τύπος θείος εν αρετή. Χαίροις ο της Πάρου θερμότατος προστάτης, Αρσένιε παμμάκαρ Οσίων σύσκηνε.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη δυναστεία, προσενήνοχας, ως στρατηγέτης, τω Παντάνακτι στρατόν θεοσύλλεκτον∙ τύπος γαρ τούτων Ανδρέα γενόμενος, μαρτυρικώς συν αυτοίς ηνδραγάθησας. Μεθ΄ων πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Στρατηλάτης άριστος, προβεβλημένος, τω Χριστώ προσήγαγες, μαρτυρικόν συνασπισμόν, μεθ΄ων Ανδρέα εκραύγαζες∙ Συ των Μαρτύρων οικτίρμον ο στέφανος.
Τη στρατολογία τη αληθεί, εστράτευσας Μάρτυς, δήμον άγιον αθλητών, μεθ΄ων και αθλήσας, Ανδρέα Στρατηλάτα, αγγελικής στρατείας ώφθης ομόσκηνος.
20. Του αγίου Προφήτου Σαμουήλ.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ στείρας εβλάστησας, δικαιοσύνης καρπός, προφαίνων την μέλλουσαν, ευεργεσίαν ημίν, Σαμουήλ θεσπέσιε∙ όθεν ιερατεύσας, παιδιόθεν Κυρίω, έχρισας ως Προφήτης, βασιλείς θείω μύρω. Και νυν των σε ευφημούντων, μάκαρ μνημόνευε.
΄Ηχος π. δ΄. Ως απαρχάς
΄Ωσπερ υιός θεαίτητος, δώρον Θεώ προσήνεξαι, προφητικής εκ παιδός αξιούμενος, εκφαντορίας κρείττονος∙ διά τούτο Κυρίω, τα εν νόμω προσενέγκας καρπώματα, Σαμουήλ εδοξάσθης, ως μύστης της θείας χάριτος.
Χαίροις ιερώτατε Σαμουήλ, ο εν Θεώ εκ βρέφους, φερωνύμως προσκληρωθείς∙ χαίροις ο τα πόρρω, ως ενεστώτα βλέπων προφητικών χαρίτων χαίρε κειμήλιον.
21. Του αγίου Αποστόλου Θαδδαίου∙ και της αγίας Μάρτυρος Βάσσης, και των τέκνων αυτής, Θεογνίου, Αγαπίου και Πιστού.
Απόστολε άγιε θεόδωρε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ετερον του Αποστόλου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Θεού του εν σώματι, επιφανέντος ημίν, αυτόπτης γενόμενος, και ιερός μαθητής, Θαδδαίε Απόστολε, έλαμψας τοις εν σκότει, την σωτήριον χάριν∙ ώφθης των εν Εδέσση, ιατήρ λαμπαδούχος∙ διό τους προσιόντας σοι, σκέπε εκάστοτε.
Της Αγίας. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Ως καλλίτεκνος μήτηρ τη Τριάδι προσήγαγες, Βάσσα αθληφόρε θεόφρον, τους καρπούς της κοιλίας σου, Θεόγνιον Αγάπιον Πιστόν, αθλήσαντας τω λόγω σου στερρώς∙ μεθ΄ων θείας απολαύουσα χαρμονής, σώζε τους εκβοώντας σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού, πάσιν ιάματα.
΄Ετερον της Αγίας. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Του Αποστόλου
Αίγλη του Σωτήρος καταυγασθείς, τούτω προσπελάσας, ώ Θαδαίε ως μαθητής, ένθεν εν Εδέσση, ως ήλιος επέστης, φωτίζων και στηρίζων τους προσιόντας σοι.
Βάσις προς αγώνας μαρτυρικούς, Βάσσα ανεδείχθης, των υιών σου των ευκλεών∙ λόγω γαρ και έργω, αυτούς ενδυναμούσα, συν τούτοις εδοξάσθης στερρώς αθλήσασα.
22. Του αγίου Μάρτυρος Αγαθονίκου και των συν αυτώ.
(Σήμερον συμψάλλεται και η ακολουθία του Αγίου Λούππου διά το αποδίδοσθαι αύριον την εορτήν)
Του Αγίου Αγαθονίκου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Νίκης τρόπαιον, κατά της πλάνης, Αγαθόνικε, λαμπρόν εγείρας, των αφθάρτων αγαθών κατηξίωσας∙ του γαρ Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, της αθανάτου ζωής ώφθης μέτοχος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Αγίου Λούππου. ΄Ηχος ο αυτός. Την ωραιότητα
Την απροσμάχητον, του Λόγου δύναμιν, Λούππε μακάριε, περιζωσμένος, κατεπολέμησας στερρώς, τον άρχοντα της κακίας∙ συ γαρ υπερέλαμψας, εν αγώσιν αθλήσεως∙ όθεν και απέλαβες, το βραβείον των άθλων σου, πρεσβεύων εκτενώς Αθλοφόρε, δούναι ημίν πταισμάτων λύσιν.
Του Αγίου Αγαθονίκου.΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Την κλήσιν αγαθήν, κεκτημένος θεόφρον, ανδρών των πονηρών, απεστράφης το σέβας, μη πτήξας τα βάσανα Αγαθόνικε ένδοξε∙ όθεν γέγονας, των αγαθών κληρονόμος, και απείληφας, συν τοις συνάθλοις αξίως, τον άφθαρτον στέφανον.
Του Αγίου Λούππου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών.
Οπλίτης στερρός, Κυρίου εχρημάτισας, ολέσας εχθρού, αθλητικώς τας φάλαγγας∙ συ γαρ τω θείω έρωτι, υπέρ φύσιν αγώνας διήνυσας, πρεσβεύων Χριστώ τω Θεώ, πανένδοξε Λούππε, υπέρ πάντων ημών.
Του Αγίου Αγαθονίκου.
Χαίροις Αγαθόνικε Αθλητά, ο κληρονομήσας, τα ουράνια αγαθά∙ εν οις συγχορεύων, συν τοις συναθληταίς σου, μη παύση μνημονεύων των ευφημούντων σε.
Μάρτυς ακαθαίρετος του Χριστού, Λούππε ανεδείχθης, εν αγώσι καταβαλών, των αντικειμένων, εχθρών τας παρατάξεις∙ διό και εδοξάσθης αξίως ένδοξε.
23. Του αγίου Μάρτυρος Λούπου, και του αγίου Ιερομάρτυρος Ειρηναίου.
(Εν ταύτη αποδίδεται η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και ψάλλονται πάντα τα αυτής).
Του Αγίου Ευτυχούς. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως φοιτητής των ιερών Αποστόλων, της ευσεβείας υποφήτης εδείχθης, και την του Λόγου σάρκωσιν εκήρυξας τρανώς∙ όθεν ενδιέπρεψας, μαρτυρίου τοις πόνοις, θαύμασι της πίστεως, βεβαιώσας τον λόγον∙ Ιερομάρτυς Πάτερ Ευτυχές, Χριστόν δυσώπει υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ετερον του Αγίου Ευτυχούς. ΄Ηχος δ΄.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Ευτυχές∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Αγίου Κοσμά. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, την Εκκλησίαν, ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος∙ συ γαρ τη θεία αγάπη πτερούμενος, Ευαγγελίου τον λόγον διέσπειρας. Κοσμά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Αγίου Διονυσίου.΄Ηχος α΄.
Δεύτε πάντες εγκωμίων καταστρέψωμεν άσμασι, την του πανιέρου λειψάνου, Διονυσίου του μάκαρος μετάθεσιν. Και γαρ παρά Θεού ηξίωται μεγίστων δωρεών, τοις αιτούσι, του βραβεύειν ιατρείας ψυχών και σωμάτων τε∙ όθεν δόξαν προσενέγκωμεν Θεώ, και ύμνον αναμέλψωμεν τω ημίν δεδωκότι.
Του Αγίου Ευτυχούς. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ευτυχίας κρείττονος κατατρυφήσας, Ευτυχές μακάριε, ως ιερεύς και αθλητής, Χριστόν απαύστως ικέτευε, πάσης ανάγκης ρυσθήναι τα τέκνα σου.
Του Αγίου Κοσμά. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Πολιτείαν άμεμπτον, διαδραμών, εν τω ΄Αθω, ως Μωσής ηξίωσαι, της θεϊκής εμφανείας∙ ένθεν δη, την Εκκλησίαν καταφαιδρύνεις, πράξεσι, και θεηγόροις σου Πάτερ λόγοις, υπέρ ης και εναθλήσας, διπλοίς στεφάνοις Κοσμά κεκόσμησαι.
Του Αγίου Ευτυχούς
Σύμπονος και σύμπνους αναδειχθείς, Ευτυχές θεόφρον, Αποστόλων των του Χριστού, μέγιστον αξίως, εισεποιήσω κλέος, και των παθών Κυρίου Μάρτυς γεγένησαι.
Χαίροις Αποστόλων ο μιμητής, και της Εκκλησίας, ο διδάσκαλος και φωστήρ∙ χαίροις ευσεβείας, ο θείος φυτοκόμος, και κοινωνός Μαρτύρων Κοσμά ισάγγελε.
25. Η επάνοδος του ιερού Λειψάνου του αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου∙ και μνήμη του αγίου Αποστόλου Τίτου (μεθ΄ού εν Κρήτη συνεορτάζεται η μνήμη των ετέρων τριών ιεραρχών αυτής (της Κρήτης)∙ Ανδρέου του θαυματουργού (4 Ιουλίου), Κυρίλλου επισκόπη Γορτύνης (14 Ιουνίου) και Ευμενίου επισκόπου Ρώμης (18 Σεπτεμβρίου).
Των Ιεραρχών. ΄Ηχος α΄.
Τους τετραρίθμους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος, και της Κρήτης ποιμένας και κήρυκας της πίστεως, Τίτον τον αοίδιμον, και Ανδρέαν τον πάνσοφον, και της Γόρτυνος τον πρόεδρον Κύριλλο, συν τω κλεινώ Ευμενίω τω την Ρώμην κλείσαντι∙ πάντες οι φιλέορτοι δεύτε φαιδρώς, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, και γαρ απαύστως, υπέρ ημών Θεώ πρεσβεύουσιν.
Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Του Αποστόλου Βαρθολομαίου. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Εξ εώας ως όρθρος ώφθη πολύφωτος, ποντοπορήσασα ξένως Βαρθολομαίε σοφέ προς την Δύσιν η σορός, η των λειψάνων σου∙ του γαρ Ηλίου της ζωής, δαδουχεί τας δωρεάς, και σκότος παντοίων νόσων, ολοσχερώς διαλύει, των προσιόντων ταύτη πάντοτε.
Προκληθείς ουρανόθεν προς γνώσιν ένθεον, την εν σαρκί του Δεσπότου επιδημίαν εν γη, αυτοψεί εωρακώς φωτός πεπλήρωσαι∙ όθεν του Παύλου κοινωνός, θεηγόρος γεγονώς, την Κρήτην πάσαν πυρσεύεις, της ευσεβείας τω λόγω, Τίτε Απόστολε μακάριε.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Αποστόλου Βαρθολομαίου. ΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ
Η κάθοδος των σων, παναγίων λειψάνων, υπόθεσις ημίν, εορτής φαιδροτάτης, πανεύφημε γέγονε, του Κυρίου απόστολε∙ ην γεραίροντες, ευσεβοφρόνως τιμώμεν, σε τον άδυτον, Βαρθολομαίε λαμπτήρα, Χριστόν μεγαλύνοντες.
Του Αποστόλου Τίτου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Του Παύλου δειχθείς, συνόμιλος Απόστολε, συν τούτω ημίν, τον Λόγον προκατήγγειλας, της ενθέου χάριτος, μυστολέκτα Τίμε αοίδιμε∙ δια τούτο βοώμεν σοι∙ Πρεσβεύων μη παύση υπέρ πάντων ημών.
Του Αποστόλου Βαρθολομαίου
΄Ηκε προς την Δύσιν υπερφυώς, θαλασσοπορούσα, των λειψάνων σου η σορός∙ τις ουν ανυμνήσει, σοφέ Βαρθολομαίε, των ξένων σου θαυμάτων χάριν την άφθονον;
Παύλω τω θεόπτη μαθητευθείς, ώφθης εν τη Κρήτη, ευσεβείας υφηγητής, Τίτε θεηγόρε, Απόστολε και μύστα, της προς ημάς του Λόγου συγκαταβάσεως.
26. Των αγίων Μαρτύρων Αδριανού και Ναταλίας, και του Οσίου Πατρός ημών Ιωάσαφ, βασιλέως Ινδίας.
Του Οσίου.΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη εισηγήσει, φως προσέλαβες, θεογνωσίας, Ιωάσαφ Οσίων αγλάϊσμα∙ του Βαρλαάμ, λαμπρυνθείς γαρ τοις ρήμασι, προς αρετών την ακρώρειαν έφθασας. Μεθ΄ου πρέσβευε, Τριάδι τη πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Γυναικός θεόφρονος, τους θείους λόγους, εν καρδία θέμενος, Αδριανέ μάρτυς Χριστού, εν ταις βασάνοις προσέδραμες, συν τη συζύγω, το στέφος δεξάμενος.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Της ζωής τον τίμιον λίθον πλουτήσας, Ιωάσαφ πάνσοφε, δια του θείου Βαρλαάμ, ασκητικώς ηνδραγάθησας, συν τω σεπτώ μυητή και αλείπτη σου.
Των Μαρτύρων
Λόγοις σε αλείφουσαν προς ζωήν, την σύνευνον έχων, Ναταλίαν Αδριανέ, συν αυτή εδρέψω, επιτηδείως Μάρτυς, καρπόν τον ζωηφόρον αθλήσας άριστα.
Χαίροις των ανάκτων η καλλονή, και των Αποστόλων, υποτύπωσις αληθής∙ χαίροις των Οσίων, ομότροπος εν βίω, παμμάκαρ Ιωάσαφ αγγέλων σύσκηνε.
27. Του Οσίου Πατρός ημών Ποιμένος και του αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου του Νεοφανούς.
Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείων έργων σου, τη δαδουχία, λαμπρυνόμενος, τη διανοία, διακρίσεως φωστήρ ώφθης άδυτος, διασκεδάζων παθών την σκοτόμαιναν, και καταυγάζων ημών τα νοήματα. Ποιμήν ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Του αγίου Φανουρίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ουράνιον εφύμνιον, εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανηγύριν, νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσι τους έθλους, κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξαν, ην εύρες πόνοις και άθλοις, τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Των λαμπρών αγώνων σου, όσιε πάτερ, η αγία σήμερον, επέστη μνήμη, τας ψυχάς, των ευσεβών κατευφραίνουσα, Ποιμήν θεόφρον, πατήρ ημών όσιε.
Του Οσίου
Χαίροις των Αγγέλων ο μιμητής, και των μοναζόντων, ο αλείπτης και παιδευτής∙ χαίροις θεωρίας, και πράξεως ο λύχνος, Ποιμήν πατέρων δόξα Αιγύπτου βλάστημα.
28. Του Οσίου Πατρός ημών Μωϋσέως του Αιθίοπος.
΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος
΄Ετερον. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον
Των παθών καταταλείψας Πάτερ την Αίγυπτον, των αρετών εν τω όρει ανήλθες πίστει θερμή, τον Σταυρόν τον του Χριστού άρας επ΄ώμων σου∙ και δοξασθείς θεουργικώς, τύπος ώφθης μοναστών, Μωσή πατέρων ακρότης. Μεθ΄ών απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείαν έλλαμψιν καταπλουτήσας, σκότος έλυσας παθών παμμάκαρ, και ευχαίς σου ταις αγρύπνοις εμάρανας, το της σαρκός επαιρόμενον φρόνημα, και προς την άνω επέβης ακρόπολιν. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Εργοις διαλάμψας ασκητικοίς, εχθρών νοουμένων, απημαύρωσας την ισχύν, και της άνω δόξης, εδείχθης κληρονόμος, συνών τοις Ασωμάτοις, Μωσή μακάριε.
29. Η αποτομή της τιμίας κεφαλής του τιμίου, ενδόξου, Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος β΄.
Μνήμη δικαίου μετ΄εγκωμίων, σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε∙ ανεδείχθης γαρ όντως και προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. ΄Οθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν άδη Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν. ΄Ηχος πλ. α΄.
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ίνα και τοις εν άδη, του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν∙ Θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα∙ ού νόμον γαρ τον του Θεού, ού ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ΄επίπλαστον πρόσκαιρον.
Κάν ετμήθης Κάραν ω Βαπτιστά, φθέγγεται η γλώσσα, τον Ηρώδη ελέγχουσα∙ Λόγον την φωνήν σε, σιγήσαι γαρ ουκ έδεις, αλλά και τοις εν ΄Αδου Χριστόν κηρύξασθαι.
Του Προδρόμου, μεθεόρτιον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως πάντων υπέρτερος, των Προφητών αληθώς, αυτόπτης και Πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Προφήτα γεγένησαι∙ όθεν και παρ΄Ηρώδου, εκτμηθείς σου την Κάραν, έδραμες τοις εν ΄Αδου προκηρύξαι το λύτρον∙ διό σε Ιωάννη Βαπτιστά, πόθω γεραίρομεν.
Των Αγίων. ΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.
Μύσται ουράνιοι, αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες, τω κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο Πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε ιερέων ακρότης∙ όθεν υμάς ανευφημούμεν.
Του Προδρόμου. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Της αγνείας Πρόδρομε, τω ουρανίω σου βίω, τας ενθέους χάριτας, ως έσοπτρον απαστράπτων, ήλεγξας, παρανομήσαντα βασιλέα∙ ήνεγκας, τον δια ξίφους θάνατον χαίρων∙ δια τούτο σοι βοώμεν∙ χαίροις Προφήτα, και Βαπτιστά του Χριστού.
Την τριάδα σήμερον, Ιεραρχών των Οσίων, ιεροίς εν άσμασιν, εγκωμιάσωμεν πάντες∙ Ούτοι γαρ, ως οικονόμοι των απορρήτων, νέμουσι, χάριν αέναον τοις βοώσιν, ω Αλέξανδρε παμμάκαρ, και Ιωάννη, συν Παύλω χαίρετε.
Του Προδρόμου
Κάραν εκτιμηθείς σου ω Βαπτιστά, έδραμες εν ΄Αδου, οία Πρόδρομος του Χριστού, τοις εκεί δεσμώταις, την λύτρωσιν κηρύττων. Αλλά τους σε τιμώντας φρούρει και φυλάττε.
Χαίροις των Πατέρων τριάς σεπτή, Αλέξανδρε μάκαρ, συν τω Παύλω τω ευκλεεί, και τω Ιωάννη, η τρίφωτος λυχνία, η πάσαν Εκκλησίαν καταπυρσεύουσα.
31. Η κατάθεσις της τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας δεσποίνης ημών Θεοτόκου.
΄Ηχος πλ. δ΄.
Θεοτόκε αειπάρθενε, των ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη Πόλει σου περιβολή εδωρήσω, τω ασπόρω τόκω σου, άφθαρτα διαμείναντα∙ επί σοι γαρ και φύσις καινοτομείται και χρόνος. Διό δυσωπούμεν σε∙ Ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Προς δόξαν ακήρατον, ανερχομένη Αγνή, χειρί σου δεδώρησαι, τω Αποστόλω Θωμά, την πάνσεπτον Ζώνην σου∙ όθεν Παρθενομήτορ, την κατάθεσιν ταύτης, άγοντες χαρμοσύνως, την σην χάριν υμνούμεν, δι΄ης περιζωννύμεθα, ισχύν αήττητον.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις
Την θεοδόχον γαστέρα σου θεοτόκε, περιβαλούσα η Ζώνη σου η τιμία, κράτος τη πόλει σου απροσμάχητον, και θησαυρός υπάρχει των αγαθών ανέκλειπτος, η μόνη τεκούσα αειπάρθενος.
Σύνδησον αγάπη ειλικρινεί, Κεχαριτωμένη, Παντευλόγητε Μαριάμ, τους τη καταθέσει, της σης παντίμου Ζώνης, υμνούντες τας απείρους ευεργεσίας σου.
Πατήστε εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ 
Βοήθεια μας Αμήν
ΑπάντησηΔιαγραφή