CARUSEL

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2022

ΜΗΝ ΙΟΥΛΙΟΥ

1.  Των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α   

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείοι θεράποντες και ιατήρες βροτών, ανάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι∙ όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, της Ρώμης βλαστήματα.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλ. δ΄.

΄Αγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν  ΄Ηχος β΄.

Οι την χάριν λαβόντες των ιαμάτων, εφαπλούτε την ρώσιν τοις εν ανάγκαις, Ιατροί θαυματουργοί ένδοξοι∙ αλλά την υμών επισκέψει, και των πολεμίων τα θράση καταβάλλετε, τον κόσμον ιώμενοι εν τοις θαύμασι.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ιασιν σωμάτων, ρώσιν ψυχών, Κοσμά θεοφόρε, συν τω θείω Δαμιανώ, νείματε υψόθεν, αύλω παρέχοντας, τοις κατατρυχομένοις ποικίλοις πάθεσιν.

 

2.  Η κατάθεσις της τιμίας Εσθήτος της Υπεραγίας  Δσποίνης ημών Θεοτόκου εν Βλαχερναίς.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως

Θείον ένδυμα, των οικτιρμών σου, και ιμάτιον, αθανασίας, την αγίαν σου Εσθήτα και άφθαρτον, τη κληρουχία σου Κόρη δεδώρησαι, εις περιποίησιν πάντων και σύναψιν. ΄Οθεν ΄Αχραντε, την θείαν αυτής κατάθεσιν, τιμώντας ευσεβώς σε μεγαλύνομεν.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Θεοτόκε αειπάρθενε, των ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη Πόλει σου περιβολή εδωρήσω, τω ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα∙ επί σοι γαρ και φύσις καινοτομείται και χρόνος. Διό δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτέια σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Περιβολήν πάσι πιστοίς αφθαρσίας, θεοχαρίτωτε Αγνή εδωρήσω, την ιεράν Εσθήτα σου, μεθ΄ης το ιερόν, σώμα σου εσκέπασας, σκέπη θεία ανθρώπων∙ ήσπερ την κατάθεσιν, εορτάζομεν πόθω, και εκβοώντες κράζομεν πιστώς∙ Χαίρε Παρθένε, Χριστιανών το καύχημα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Της αθανασίας τον χορηγόν, τέξασα Παρθένε, ηθανάτισας τον Αδάμ∙ τούτο γουν δηλούσα, η άφθαρτος Εσθής σου, φθοράς παθών λυτρούται τους προσπελάζοντας.

 

3.  Του αγίου  Μάρτυρος  Υακίνθου, και του εν αγίοις πατρός ημών Ανατολίου, Αρχιεπισκόπου         Κωνσταντινουπόλεως.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Ως λίθος υάκινθος, της Εκκλησίας Χριστού, αστράφτεις τοις πέρασι, ταις των χαρίτων αυγαίς, παμμάκαρ Υάκινθε∙ συ γαρ ομολογία, πυρσωθείς ευσεβείας, έλαμψας εν αθλήσει, τη του Λόγου μιμήσει∙ εντεύθεν καταφαιδρύνεις, τους σε γεραίροντας.

Του Ιεράρχου.  ΄Ηχος γ΄.  Την ωραιότητα

΄Εργω την κλήσιν σου, σφραγίζων ΄Οσιε, λόγοις και πράξεσι, τω κόσμω έφανας, της υπέρ νουν Ανατολής, την έλλαμψιν Ιεράρχα∙ συ γαρ Ανατόλιε, τον Χριστόν ανεκήρυξας, διπλούν ταις θελήσεσιν, ασυγχύτως και φύσεσιν, υπόστασιν δε φέροντα μίαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον.

Ως τερπνός υάκινθος και πανευώδης, διαπνέεις πάντοτε, της αληθείας την οσμήν, τοις εκ ψυχής εκβοώσι σοι∙ Χαίροις Μαρτύρων το κλέος Υάκινθε.

Του Ιεράρχου.  ΄Ηχος πλ.β΄.  Την υπέρ ημών.

Την ανατολήν, της θείας φωτοφανείας, φέρων εν ψυχή, ως λύχνον Ορθοδοξίας διαλύεις την νύκτα, των αιρέσεων ΄Οσιε, και προς όρθρον θείας πίστεως, κατευθύνεις Ανατόλιε, τους εκ πόθου εκβοώντας σοι∙ αυτός ημών φωτισμός, ώφθης μύστα Χριστού.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Μάρτυρος

Νεότητος άνθει αθλητική, εύχροιαν ανθήσας, υακίνθινον και τερπνήν, άνθος θυμηδίας, χαρίτων παρέχον, ώφθης τη Εκκλησία Μάρτυς Υάκινθε.

Του Ιεράρχου

Τη φωτοδοσία της μυστικής, εκλελαμπρυσμένος, Ιεράρχα ανατολής, φως τω κόσμω ώφθης, και τω Πατρί των φώτων, ημάς αεί προσάγεις ώ Ανατολίε.

 

4.  Του εν αγίοις Πατρός ημών Ανδρέου, αρχιεπισκόπου Κρήτης, του Ιεροσολυμίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτου εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Ανδρέα, πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ηχος  α΄ .  Τον συνάναρχον Λόγον

Του Δαβίδ την κινύραν Πάτερ μιμούμενος, εν Εκκλησία Οσίων προσάδεις άσμα καινόν, ως σοφός υφηγητής του θείου Πνεύματος∙ συ γαρ εβρόντησας ημίν, τας της χάριτος ωδάς, και λόγον δικαιοσύνης, Ανδρέα Πατέρων κλέος, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Σαλπίσας τρανώς, τα θεία μελωδήματα, εδείχθης φωστήρ τω κόσμω τηλαυγέστατος, τω φωτί λαμπόμενος της Τριάδος, Ανδρέα όσιε∙ όθεν πάντες βοώμεν σοι∙ Μη παύση πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίροις ευσεβείας θείος αυλός, και της Εκκλησίας, το ψαλτήριον το τερπνόν∙ συ γαρ τας υψώσεις, τας θείας μεγαλύνεις, Ανδρέα θεηγόρε λόγων λαμπρότητι.

 

5.  Των Οσίων Πατέρων ημών Αθανασίου του εν ΄Αθω, και Λαμπαδού του Θαυματουργού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αγίου Αθανασίου. Ήχος γ΄. Την ωραιότητα

Την εν σαρκί ζωήν, σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πώς μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς εχώρησας πανεύφημε, και κατετραυμάτισας των δαιμόνων τας φάλαγγας∙ όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ημείψατο, πλουσίαις δωρεαίς∙ διό πάτερ, πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Αγίου Λαμπαδού.  ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Ως βίον ισάγγελον, από παιδός εσχηκώς, λαμπάσι των έργων σου, λαμπαδουχίαν ηθών, εκφαίνεις τοις πέρασι∙ συ γαρ της απαθείας, την αυγήν κεκτημένος, λύεις παθών την νύκτα, Λαμπαδέ θεοφόρε, τοις προσερχομένοις, Πάτερ τη σκέπη σου.

Κ ο ν τ ά κ ι α

 

Του Αγίου Αθανασίου. Ήχος β΄. Τα άνω ζητών

Χριστού τον ζυγόν, λαβών Αθανάσιε, και σου τον σταυρόν επ΄ώμων αράμενος, μιμητής πανάριστος, των αυτού παθημάτων γέγονας, κοινωνός τε της δόξης αυτού, της θείας μετέχων και αλήκτου τρυφής.

Του Αγίου Λαμπαδού. ΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον

Ως λαμπάς ανέλαμψας, εν τη ασκήσει, Λαμπαδέ μακάριε, λαμπαδουχών δια παντός, τους εν αινέσει βοώντας σοι∙ χαίροις Οσίων αγλάισμα ένθεον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου Αθανασίου

Τον της ησυχίας θείον πυρσόν, και των εν τω ΄Αθω, μονάζονταν καθηγητήν, τον τας πανουργίας, εχθρού νενικηκότα, υμνήσωμεν συμφώνως νυν Αθανάσιον.

Του Αγίου Λαμπαδού

Λάμπων εν τω κόσμω δι΄αρετών, λύεις ψυχοφθόρων νοσημάτων τον σκοτασμόν, και ως λαμπαδούχος, της άνω φωταυγείας, ώ Λαμπαδέ ιθύνεις προς βίον κρείττονα.

 

6.  Του Οσίου Πατρός ημών Σισώη, του Μεγάλου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης Πατή ημών Σισώη∙ νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

΄Ηχος  πλ. α΄.  Τον συνάναρχον Λόγον.

Εκ παιδός γεωργήσας, ζωήν την κρείττονα, των κατ΄αυτήν ενεπλήσθης θεουργικών αγαθών, των Αγγέλων μιμητά Σισώη ΄Οσιε∙ όθεν ως ήλιος λαμπρός, απαυγάζεις τηλαυγώς, εν ώρα της σης εξόδου, δηλοποιών την σην δόξαν, και καταλάμπων τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν ασκήσει άγγελος, εν γη ωράθης, καταυγάζων όσιε, τας διανοίας των πιστών, θεοσημείαις εκάστοτε∙ όθεν σε πίστει, Σισώη γεραίρομεν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Νέκρωσιν Σισώη ζωοποιόν, παθών τη εκδύσει, ενδυσάμενος ολικώς, νεκρούς ως εξ ύπνου, τω ιερώ σου λόγω, εξήγειρας νεκρώσας τον παναλάστορα.

 

7.  Της αγίας ενδόξου  Μεγαλομάρτυρος Κυριακής, και του Οσίου Πατρός ημών Θωμά, του εν        τω Μαλεώ.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α   

Της Αγίας.  ΄Ηχος β΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Κυρίων τον Κύριον επιποθούσα θερμώς, ανδρείως ενήθλησας υπέρ της δόξης αυτού, Κυριακή πανεύφημε∙ όθεν την των θαυμάτων, αναβλύζουσα χάριν, ρύη τους σε τιμώντας πολύτροπων κίνδυνων. Διό τους σους αγώνας γεραίρομεν ένδοξε.

΄Ετερον της Αγίας. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Την σην κλήσιν τοις άθλοις Μάρτυς ελάμπρυνας, υπέρ της δόξης Κυρίου στερρώς αθλήσασα, και καθείλες τον εχθρόν, ω καλλιπάρθενε∙ όθεν παρέχεις τοις εν γη, ιαμάτων δωρεάς. Κυριακή αθλοφόρε, εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον της Αγίας. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ως βρύσις πολύκρουνος, παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε, την Εκκλησίαν αυτού, καί ήθλησας άριστα∙ έσωσας τους εν σκότει της ειδωλομανίας, αίγλη των σων θαυμάτων, Κυριακή αθληφόρε∙ διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Του Οσίου.  ΄Ηχος γ΄.   Την ωραιότητα.

Την διαρρέουσαν, δόξαν απέρριψας, και τον του Κτίσαντος, ζυγόν ηγάπησας, αγγελικήν επί της γης, ελόμενος πολιτείαν∙ όθεν χαρισμάτων σε, δωρεαίς κατεπλούτισε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δοξάσας τον βίον σου. Ω πρέσβευε Θωμά θεοφόρε, ρύσαι ημάς πάσης ανάγκης.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Αγίας. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Η Μάρτυς Χριστού, ημάς συνεκαλέσατο, τους άθλους αυτής τους θείους και παλαίσματα, εγκωμίοις άσαι νυν∙ φερωνύμως αυτή γαρ πέφηνεν, ως ανδρεία τω φρονήματι, κυρία νοός τε και παθών απρεπών.

Του Οσίου.  ΄Ηχος πλ.δ΄.  Τη Υπερμάχω

Ως του Σωτήρος οπαδόν και φίλον γνήσιον, και των Οσίων μιμητήν και ακροθίνιον, ανυμνούμεν σε αξίως Θωμά θεόφρον. Συ γαρ ώφθης απαθείας ενδιαίτημα, και θαυμάτων αυτουργός εκ θείας χάριτος, τοις βοώσι σοι, χαίροις Πάτερ τρισόλβιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Αγίας

Κύριον ποθούσα Κυριακή, τον ωραίον κάλλει, παρά πάντας τους γηγενείς, τούτω ενυμφεύθης, αθητικοίς αγώσιν, ως Μάρτυς αθληφόρος, ως καλλιπάρθενος.

Του Οσίου

Κόσμου απωσάμενος τα τερπνά, πόθω ωκειώσω, υπερκόσμια αγαθά, δι΄ενθέου βίου, Θωμά θαυματοφόρε, δι΄ού θαυμάτων ώφθης Πάτερ ανάπλεως.

 

8.  Του αγίου και ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, και του Οσίου Πατρός ημών Θεοφίλου του Μυροβλύτου, του εν τω ΄Αθω.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Μάρτυρος.  ΄Ηχος πλ. α΄.   Τον συνάναρχον Λόγον

Αγρευθείς ουρανόθεν προς την ευσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε. ΄Οθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας ευκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ∙ ού της κακίας ατρώτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.

΄Ετερον του Μάρτυρος. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Του Οσίου.  ΄Ηχος δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως του Σωτήρος γνησιώτατον φίλον, και των εν ΄Αθω ευωδέστατον κρίνον, και νοητόν αλάβαστρο οσίων αρετών, ιεροίς εν άσμασιν, ευφημούμεν σε Πάτερ, εις οσμήν των μύρων σου, ευλαβώς συνδράμοντες, δι΄ών ευφραίνεις πάντοτε ημάς, τους σε τιμώντας, Θεόφιλε ΄Οσιε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Μάρυτρος. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Τω ζήλω Χριστού, τω θείω πυρπολούμενος, και τη του Σταυρού, ισχύει συμφραξάμενος, των εχθρών το φρύαγμα, και τα θράση καθείλες Προκόπιε∙ την Εκκλησίαν ανύψωσας, τη πίστει προκόπτων και φωτίζων ημάς.

Του Οσίου.  ΄Ηχος  γ΄.   Η Παρθένος σήμερον.

Τοις ανθρώποις Κύριος, θέλων γνωρίσαι τρισμάκαρ, ότι ην ο βίος σου, πάνυ ευάρεστος τούτω, έδειξε, το λείψανόν σου πηγήν των μύρων, άπαντας, ευωδιάζον τους προσιόντας∙ δια τούτο σε τιμώμεν, οι σοι οικέται, Θεόφιλε ΄Οσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Μάρτυρος

Κλήσει ουρανίω ακολουθών, φερωνύμως Μάρτυς, και προκόπτων αθλητικώς, σύμμορφος εδείχθης, του σοι καθοραθέντος, Προκόπιε θεόφρον αθλήσας άριστα.

Του Οσίου

Πλήρης μυριπνόου πέλων οσμής, Μυροβλήτα Πάτερ, ώ Θεόφιλε ιερέ, λύτρωσαί με πάσης, γηίνης δυσωδίας, και ακαθάρτων ρύσαι παθών με δέομαι.

 

9. Του αγίου Ιερομάρτυρος Παγκρατίου, και των Οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους των εν τω ΄Αθω.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.  ΄Ηχος δ΄.

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Παγκράτιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον του Ιερομάρτυρος.  ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως.

Κράτος ένθεον, ημφιεσμένος, εκ της χάριτος, του Κορυφαίου, Αποστόλων ζηλωτής εχρημάτισας∙ και ταις ροαίς των αιμάτων Παγκράτιε, την ιεράν διπλοίδα εφοίνιξας. Πάτερ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Των Οσίων. ΄Ομοιον.

Θείοις άνθραξι, της εγκρατείας, πάθη φλέξαντες, τα φρυγανώδη, ασκητικώς εν τω ΄Αθω ηστράψατε∙ τω γαρ αδύτω φωτί λαμπρυνόμενοι, των θεοφόρων εφάμιλλοι ώφθητε, Διονύσιε σοφέ, και θείε Μητρόφανες, αιτούμενοι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.  ΄Ηχος γ΄.   Η Παρθένος σήμερον

Ειληφώς Παγκράτιε, ως Αποστόλων ομόπνους, του Αγίου Πνεύματος, τας μυστικάς ενεργείας, έλαμψας, θεογνωσίαν τοις εν τη Δύσει∙ ήλασας, της αθείας την σκοτομήνην, και νομίμως εναθλήσας, προς φέγγος ήρθης, της ανεσπέρου ζωής.

Των Οσίων. ΄Ηχος πλ. δ΄.  Τη Υπερμάχω

Ως της Τριάδος μυστηπόλοι ιερώτατοι, και των Οσίων κοινωνοί και ισοστάσιοι, Διονύσιε σοφέ συν τω Μητροφάνει. Μη ελλείπητε εχθρού τα πανουργεύματα, α τεκταίνει καθ΄ημών συντρίβειν πάντοτε. ΄Ινα κράζωμεν, θεοφόρητοι χαίρετε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Ιερομάρτυρος

Κράτει Παντοκράτορος κραταιώ, δαιμόνων το κράτος, εξενεύρισας ισχυρώς, και θαυμάτων κράτει, κρατήσας των εν πλάνη, Παγκράτιε εν κράτει Μαρτύρων έστεψας.

Των Οσίων

Χαίροις των Οσίων δυάς σεπτή, οι αμέμπτω βίω, διαπρέψαντες επί γης, συν τω Διονύσω, Μυτρόφανες θεόφρον, Τριάδος της Αγίας θείοι θεράποντες.

 

10.  Των αγίων Τεσσαράκοντα και πέντε Μαρτύρων των εν Νικοπόλει της Αρμενίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτων ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Στρατός θεοσύλλεκτος, παρεμβολή ιερά, νομίμως αθλήσαντες υπέρ της δόξης Χριστού, εν Πνεύματι ώφθητε, Μάρτυρες του Κυρίου, Τεσσαράκοντα πέντε, λύσαντες δι΄αγώνων, την πολύθεον πλάνην∙ διό υμών τους αγώνας, πάντες δοξάζομεν.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄.  Τοις των αιμάτων σου.

Ως ευσεβείας θεμέλιοι άρρηκτοι, οι Τεσσαράκοντα πέντε ηρίστευσαν, ψυχής συμφωνία συνδούμενοι, και εν σταδίω βοώντες γηθόμενοι∙ Χριστός, των Μαρτύρων ο στέφανος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Συγκεκροτημένοι πανευσεβώς, ώσπερ συναυλία ης ο Κύρος οδηγός, εν τη Νικοπόλει, οφθέντες Αθλοφόροι, προς πόλιν ουρανίαν κατεσκηνώσατε.

 

11. Της αγίας  Μεγαλομάρτυρος  και πανευφήμου Ευφημίας, ότε τον όρον της πίστεως επεκύρωσεν, και ΄Ολγας της Ισαποστόλου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της Αγίας Ευφημίας .΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή∙ σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και σταυρούμαι και συνάπτομαι τω βαπτισμώ σου∙ και πάσχω δια σε, ως βασιλεύσω συν σοί∙ και θνήσκω υπέρ σου, ίνα και ζήσω εν σοί∙ αλλ΄ως θυσίαν άμωμον προσδέχου, την μετά πόθου τηθείσαν σοι. Αυτής πρεσβείαις ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον της Αγίας Ευφημίας.  ΄Ηχος γ΄.   Θείας πίστεως.

Λίαν εύφρανας τους Ορθοδόξους και κατήσχυνας τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε∙ της γαρ τετάρτης Συνόδου εκύρωσας, α οι Πατέρες καλώς εδογμάτησαν∙ Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Της Αγίας ΄Ολγας.  ΄Ηχος δ΄.   Ταχύ προκατάλαβε.

Το φέγγος της πίστεως, εισδεδεγμένη λαμπρώς, προς γνώσιν σωτήριον, τον σον λαόν ασφαλώς, ωδήγησας ένδοξε. ΄Οθεν ως απαρχή σε, τω σω ΄Εθνει Αγίαν, μέλπομεν ευσεβείας, Ισαπόστολε ΄Ολγα∙ Χριστός γαρ ον ηγάπησας, αξίως σε εδόξασεν.

΄Ετερον της Αγίας ΄Ολγας. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείας πίστεως, αρχή αγία, αναδέδειξαι, εν τη Ρωσία, προσελθούσα του Σωτήρος τη χάριτι, και εν αυτή τον λαόν σου προσήγαγες, ως αληθής βασιλίς και θεόληπτος. ΄Ολγα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Αγίας Ευφημίας . ΄Ηχος πλ. β΄.

Αγώνας εν αθλήσει, αγώνας εν τη πίστει, κατεβάλου θερμώς, υπέρ Χριστού του Νυμφίου σου. Αλλά και νυν ως τας αιρέσεις, και των εχθρών το φρύαγμα, εν τοις ποσί των Βασιλέων ημών, υποταγήναι πρέσβευε, δια της Θεοτόκου, η υπό εξακοσίων τριάκοντα Θεοφόρων Πατέρων, τον ΄Ορον λαβούσα, και φυλάττουσα πανεύφημε.

Της Αγίας ΄Ολγας. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Βασιλείας ένδυμα, ενδεδυμένη θεόφρον, βασιλεί του σύμπαντος, εν αληθεία προσήλθες∙ πλάνης γαρ, βδελυξαμένη πάσαν ιδέαν, δέδεξαι, της ευσεβείας ΄Ολγα την αίγλην∙ δια τούτο εν Ρωσία, όρθρος εφάνης, ανατολής νοητής.

΄Ετερον της Αγίας ΄Ολγας. ΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον.

Ως ηώς πολύφωτος της ευσεβείας, τω σω έθνει δέδειξαι ΄Ολγα θεόφρον βασιλίς, Ευαγγελίου την έλλαμψιν εν τη ψυχή σου δεχθείσα πανεύφημε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Αγίας Ευφημίας.

Πιστόν βεβαιούσα την αληθή, δι ην Ευφημία, σφραγίζη αθλητικώς, εν αγκάλαις φέρεις, τον τόμον των Πατέρων, ποσί δε απορρίπτεις τον της αιρέσεως.

Της Αγίας ΄Ολγας

Χαίροις Ισαπόστολε του Χριστού, θεόληπτε ΄Ολγα, βασιλίδων η καλλονή. Χαίροις της Ρωσίας λαμπάς τηλαυγεστάτη, το φως της ευσεβείας η απαυγάζουσα.

 

12.  Των αγίων Μαρτύρων Πρόκλου και Ιλαρίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος α΄ .   Της ερήμου πολίτης.

Σταυρού την πανοπλίαν ιερώς ενδυσάμενοι, Ιλάριε και Πρόκλε, υπέρ φύσιν ηθλήσατε, και δόξης ουρανίου κοινωνοί, εδείχθητε ως μέτοχοι Χριστού∙ δια τούτο χαρισμάτων ταις δωρεαίς, πυρσεύετε τους κράζοντας∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄ημών, πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄.  Τους ασφαλείς.

Ως συγγενείς, και εν τοις τρόποις σύμψυχοι, και εν παντί, ομονοούντες ώφθητε, Πρόκλε Μάρτυς αξιάγαστε, συν Ιλαρίω τω θεόφρονι∙το πάθος γαρ Χριστού εξεικονίσαντες, της παρ΄αυτού ευκλείας ηξιώθητε, παρέχοντας πάσι θείαν άφεσιν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Βλέπων σε Ιλάριος ο κλεινός, κατηγλαϊσμένον, Μάρτυς Πρόκλε αθλητικώς, κοινωνός σοι ώφθη, Χριστόν ομολογήσας∙ ένθεν της άνω δόξης άμφω ετύχητε.

 

13. Η  Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, και μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Στεφάνου του              Σαββαίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αρχαγγέλου.  ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αριστράτηγε∙ όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια.

΄Ετερον του Αρχαγγέλου.  ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγε, δυσωπούμεν σε αεί ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις σαις δεήσεσι τειχίσης ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσπίπτονας, εκτενώς και βοώντας∙ Εκ των κινδύνων λύτρωσαι ημάς, ως Ταξιάρχης των άνω Δυνάμεων.

Του Οσίου. ΄Ομοιον

Ως θείον στεφάνωμα, την αρετήν εσχηκώς, λαμπρώς εστεφάνωσας, την Εκκλησίαν Χριστού, εν λόγοις και πράξεσι∙ συ γαρ ως Ιεράρχης, και σοφός θεηγόρος, θείων ασμάτων λύρα, Πάτερ Στέφανε ώφθης∙ διό ταις σαις φαιδρότησιν, ημάς στεφάνωσον.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος, της οικουμένης ο φωστήρ, αρχιερέων θεόπνευστο εγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αρχαγγέλου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Των ασωμάτων λειτουργών ως πρωτεύων, το προ αιώνων όπισθεν όντως μέγα, συ Γαβριήλ πεπίστευσαι μυστήριον, τόκον τον απόρρητον της αγίας Παρθένου, Χαίρε προσφωνών αυτή, η Κεχαριτωμένη. Χρεωστικώς σε όθεν οι πιστοί, εν ευφροσύνη, αεί μακαρίζομεν.

΄Ετερον του Αρχαγγέλου. ΄Ηχος πλ. β΄. Την υπέρ ημών

Ο εν ουρανοίς, καθορών Θεού την δόξαν, και την επι γης , εξ ύψους παρέχων χάριν, αρχηγέ των Αγγέλωνσοφέ Γαβριήλ, Θεού δόξης ο διάκονος, και του κόσμου θείος πρόμαχος, σώζε φρούρει τους βοώντας σοι∙ Αυτός γενού βοηθός, και ουδείς καθ΄ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Ασκητών ομότροπος, γεγενημένος θεόφρον, Ιεράρχης όσιος, παρά Θεού προεβλήθης, άπασαν την εκκλησίαν καταφαιδρύνων, σύριγγι, της θεοπνεύστου σου Πάτερ γλώσσης∙ δια τούτο σε τιμώμεν, ως Θεού μύστην, Στέφανε πάνσοφε.

΄Ετερον του Οσίου.  ΄Ηχος γ΄.   Η Παρθένος σήμερον.

Ασκητών ομότροπος, γεγενημένος θεόφρον, Ιεράρχης όσιος, παρά Θεού προεβλήθης, άπασαν, την Εκκλησίαν καταφαιδρύνων, σύριγγι, της θεοπνεύστου σου Πάτερ γλώσσης∙ δια τούτο σε τιμώμεν, ως Θεού μύστην, Στέφανε πάνσοφε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αρχαγγέλου

Τις απαριθμήσει τας προς ημάς, σου ευεργεσίας, Αρχιστράτηγε Γαβριήλ Συ γαρ καθ΄εκάστην, επιφοιτώ τω κόσμω, τα κρείττω πάσι νέμεις διό ανυμνούμεν σε.

Του Οσίου

Στέφανος ανθόπλοκος και σεπτός, Στέφανε θεόφρον, δι΄ασκήσεως αρετών, τη φωτοστολίστω, εγένου Εκκλησία∙ τη ση γαρ στεφανούται ενθέω χάριτι.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

Των Επτά Συνόδων [1]. ΄Ηχος α.΄  Της  ερήμου πολίτης

Τον επτάριθμον δήμον των Συνόδων τιμήσωμεν, δι΄ων την καλήν παραθήκην, ασινή επλουτήσαμεν∙ ως στύλους γαρ υπήρεισεν αυτάς, επτά τη Εκκλησία ο Χριστός, ων τα δόγματα ως άγκυραν ασφαλή, κρατούσα μέλπει πάντοτε∙ δόξα τω  καταυγάσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούντο δι΄υμών, πίστιν την Ορθόδοξον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Βάσεις Εκκλησίας θεοπαγείς, και της ευσεβείας εδραιώματα αρραγή, αι των επταρίθμων, Συνόδων συνελεύσεις, εδείχθησαν τω κόσμω ας μεγαλύνομεν.

Κυριακή των Αγίων Πατέρων

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Πατέρων. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Υπερδεδοξασμένος εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο φωστήρας επί γης, τους Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι΄αυτών προς την αληθινήν πίστιν, πάντας ημάς οδηγήσας∙ Πολυεύσπλαχνε δόξα σοι.

Των Επτά Συνόδων. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης

Τον επτάριθμον δήμον των Συνόδων τιμήσωμεν, δι΄ων την καλήν παραθήκην, ασινή επλουτήσαμεν∙ ως στύλους γαρ υπήρεισεν αυτάς, επτά τη Εκκλησία ο Χριστός, ων τα δόγματα ως άγκυραν ασφαλή, κρατούσα μέλπει πάντοτε∙ δόξα τω καταυγάσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούντι δι΄υμών, πίστιν την Ορθόδοξον.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν ΄Ηχος πλ.δ΄.

Των Αποστόλων το κήρυγμα, και των Πατέρων τα δόγματα, τη Εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγησαν∙ ή και χιτώνα φορούσα της αληθείας, τον υφαντόν εκ της άνω θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει, της ευσεβείας το μέγα Μυστήριον.

 

14. Του αγίου Αποστόλου Ακύλα, και του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωσήφ, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, και του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου και Διδασκάλου, του εκ της νήσου Νάξου των Κυκλάδων.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αποστόλου. ΄Ηχος α΄.   Χορός αγγελικός.

Του Παύλου μαθητής, και συνέκδημος ώφθης, δεχθείς εν τη ψυχή, τον της χάριτος λόγον, Ακύλα Απόστολε, του Σωτήρος διάκονε∙ όθεν ηύγασας, τους εν νυκτί της απάτης, και ηγώνισαι, υπέρ της δόξης Κυρίου∙ διό ευφημούμεν σε.

Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Εικών πέλων έμψυχος, θεοειδών αρετών, εικόνα την άχραντον, του Ζωοδότου Χριστού, τιμάν ανεκήρυξας∙ όθεν ομολογίας, διαπρέψας αγώσιν, ώφθης Θεσσαλονίκης, Ιωσήφ Ποιμενάρχης∙ διό σε ο Δεσπότης, των όλων εδόξασεν.

Του Οσίου Νικοδήμου.  ΄Ηχος γ΄.   Την ωραιότητα.

Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιγξ θεόφθογγος, ώφθης του Πνεύματος, και αρετών υφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε∙ πάσι γαρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητος, διεκφαίνων την έλλαμψιν, τω πλούτω των ενθέων σου λόγων, δι΄ων ως φως τω κόσμω έλαμψας.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιεράρχου  ΄Ηχος β΄.   Την εν πρεσβείας.

Η θεηγόρος, των διδαγμάτων σου λύρα, τας του Σωτήρος, εμεγάλυνεν υψώσεις, Ορθοδοξίας πάσι το εύσημον, και των σεπτών εικόνων, την τιμήν εξαγγέλλουσα, σοφέ Ιωσήφ Πατέρων καύχημα.

Του Οσίου Νικοδήμου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως εναρέτου πολιτείας μύστην άριστον, και ευσεβείας θεοφόρητον διδάσκαλον, η Ορθόδοξος γεραίρει σε Εκκλησία∙ Ουρανόθεν γαρ το χάρισμα δεξάμενος,, καταυγάζεις τοις ενθέοις σου συγγράμμασι. Τους βοώντας σοι, χαίροις Πάτερ Νικόδημε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αποστόλου

Χάριτι του Παύλου καταυαγασθείς, της θεογνωσίας, ανεδείχθης λαμπρά ακτίς∙ όθεν και αθλήσας, Απόστολε Ακύλα, της άνω θεαυγείας ώφθης ομόσκηνος.

Του Ιεράρχου

Χαίροις Εκκλησίας η λαμπηδών και Θεσσαλονίκης, ποιμενάρχης και αρωγός∙ χαίροις ο ποικίλας, τη ση ομολογία, ω Ιωσήφ θεόφρον στολή την ένθεον.

Του Οσίου Νικοδήμου

Χαίροις Εκκλησίας νέος φωστήρ, και Αγίου ΄Ορους εγκαλλώπισμα ιερόν∙ χαίροις Μοναζόντων, ο φωτοφόρος λύχνος, Νικόδημε παμμάκαρ της Νάξου καύχημα.

 

15.  Των αγίων Μαρτύρων Κηρύκου και Ιουλίτης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος  δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Η καλλιμάρτυς του Χριστού Ιουλίττα, συν τριετεί αυτής αμνώ τω Κηρύκω, δικαστικού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες, την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυράννων∙ και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται Χριστώ παριστάμενοι.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εν αγκάλαις φέρουσα η χριστομάρτυς, Ιουλίτα Κήρυκο, εν τω σταδίω μητρικώς, αγαλλομένη εκραύγαζε∙ Συ των Μαρτύρων Χριστέ, το κραταίωνα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Φέρουσα ως άμπελος νοητή, Κήρυκον τον θείον, Ιουλίττα εν ταις χερσίν, οίνον ευφροσύνης, ληνοίς του μαρτυρίου, βλυστάνετε τω κόσμω εν θείω Πνεύματι.

 

16.  Του αγίου  Ιερομάρτυρος  Αθηνογένους.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηγος γ΄.  Θείας πίστεως.

Χρίσμα άγιον, εισδεδεγμένος, Μάρτυς ένθεος, του Λόγου ώφθης, Αθηνόγενες αθλήσας στερρότατα, και ως θυσίαν αυτώ προσενήνοχας, των φιτητών σου δεκάδα την πάνσεπτον∙ μεθ΄ων πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου

Ιεραρχήσας αμέμπτως τω Κτίστη σου, μαρτυρικόν ολοκάρπωμα πέφηνας, συν μαθηταίς ομού θυόμενος, οία ποιμήν συν αμνοίς Αθηνόγενες∙ μεθ΄ων θείας δόξης επέτυχες.

΄Ετερον. ΄Ηχος β΄.  Τοις των αιμάτων σου.

Ιεραρχήσας αμέμπτως τω Κτίστη σου, μαρτυρικό ολοκάρπωμα πέφηνας, συν μαθηταίς ομού  φυόμενος,, οία ποιμήν συν αμνοίς Αθηνόγενες∙ μεθ΄ων θείας δόξης επέτυχες.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίροις Αθηνόγενες ιερέ∙ συ γαρ αναιμάκτως, τη Τριάδι ιερουργών, αίματι ιδίω, αθλητικώς ετύθης, συν μαθητών δεκάδι τω σε δοξάσαντι.

 

17.  Της αγίας  Μεγαλομάρτυρος  Μαρίνης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή∙ σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και σταυρούμαι και συνάπτομαι τω βαπτισμώ σου∙ και πάσχω δια σε, ως βασιλεύσω συν σοί∙ και θνήσκω υπέρ σου, ίνα και ζήσω εν σοί∙ αλλ΄ως θυσίαν άμωμον προσδέχου, την μετά πόθου τηθείσαν σοι. Αυτής πρεσβείαις ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.

΄Ηχος πλ. α΄.  Τον συνάναρχον Λόγον.

Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρία ένδοξε, των επιγείων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος∙ τον γαρ αόρατον εχθρόν κατεπάτησας στερρώς οφθέντα σοι Αθλοφόρε. Και νυν πηγάζεις τω κόσμω, των ιαμάτων τα δωρήματα.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλ α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Του εχθρού τας ενέδρας ρύμη διέφυγες, και αυτώ προσπλακείσα υπερηκόντισας, και εκ Θεού την δαψιλή χάριν απείληφας, αποσοβείν εκ των πιστών, νόσους τας λυμαινώδεις. Δι΄ο πρέσβευε τω Κυρίω υπέρ ημών, Μαρίνα, ένδοξε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Παρθενίας κάλλεσι,πεποικιλμένη παρθένε, μαρτυρίου στίγμασι, στεφανωθείσα Μαρίνα∙ αίμασιν, αθλητικοίς τε ερραντισμένη, θαύμασι καταλαμφθείσα των ιαμάτων, ευσεβώς Μάρτυς, εδέξω βραβεία της σης αθλήσεως.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Την λαμπάδα πάντες την φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύληπτον θησαυρόν, την νύμφην Κυρίου, και άσπιλον αμνάδα, Μαρίνα την αγίαν ύμνοις τιμήσωμεν.

 

18.  Του αγίου  Μάρτυρος  Αιμιλιανού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος  δ΄.  Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως προσφορά και ολοκάρπωμα θείον, δια πυρός προσενεχθείς τω Δεσπότη, τοις όμβροις των χαρίτων σου ευφραίνεις νυν ημάς∙ πυρ γαρ το ουράνιον, τη ψυχή περιφέρων, ώσπερ αύραν έφερες, την κατάφλεξιν Μάρτυς. Αλλά μη παύση πάντοτε φρουρών, του σε τιμώντας,  Αιμιλιανέ ένδοξε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος  πλ. δ΄.  Τη Υπερμάχω

Ως ευσεβείας στηλογράφημα θεόγλυπτον, της ασεβείας καθαιρέτης αναδέδειξαι, τα σεβάσματα συντρίψας της απωλείας. Αλλ΄ως έμπλεως της θείας αγαπήσεως, ως χρυσός εν τω πυρί ευρέθης δόκιμος. ΄Οθεν κράζομεν, χαίροις Μάρτυς αήττητε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ιαμα ως δρόσος εωθινή, ευσεβέσιν ώφθη, η ση άθλησις εν πυρί∙ δι αυτής γαρ Μάρτυς, τω κόσμω διαπνέεις, ω Αιμιλιανέ τας θείας χάριτας.

 

19.   Της Οσίας μητρός ημών Μακρίνης, αδελφής του Μ. Βασιλείου, και του Οσίου Πατρός ημών Δίου.

Α π ο λ υ τ ί κ  ι α

Της Οσίας. ΄Ηχος πλ.δ΄.

Εν σοι Μήτερ, ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλλων συναγάλλεται, οσία  Μακρίνα το πνεύμα σου.

΄Ετερον της Οσίας.  ΄Ηχος γ΄.  Την ωραιότητα.

Σοφίας έρωτι, τον νουν πτερώσασα, κόσμου ευπάθειαν, εμφρόνως έλιπες, και ενδιαίτημα τερπνόν, εγένου φιλοσοφίας∙ συ γαρ δι΄ασκήσεως και ηθών τελειότητος, νύμφη εχρημάτισας, του Σωτήρος περίδοξος. Ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων∙ χαίροις Μακρίνα θεόφρονε.

Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Ο βίον εφάμιλον, τη κλήσει πολιτευθείς, της δόξης του Πνεύματος, πυξίον ώφθης σεπτόν, Πατήρ ημών ΄Οσιε∙ συ γαρ θαυματουργίας, ιεραίς διαπρέπων, ένδοξος εν Οσίοις, φερωνύμως εδείχθης. Διό σε ανευφημούμεν, Δίε Μακάριε.

΄Ετερον του Οσίου. Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης Πατήρ ημών Δίε∙ νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Της Οσίας.  Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον

Ως φωτός ανάπλεως δικαιοσύνης, τύπος θείων πράξεων, και αρετών μυσταγωγός, ώφθης τοις πίστει βοώσι σοι∙ χαίροις Μακρίνα Παρθένων αγλάισμα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Οσίας

΄Ηνθησας εκ ρίζης περικλεούς, κλέος ευσεβείας, γεωργούσα από παιδός∙ βίω γαρ αμέμπτω, και τρόποις εναρέτοις, Μακρίνα διαπρέπεις ως καλλιπάρθενος.

Του Οσίου

΄Ενδοξος τη κλήσει αποφανείς,, ένδοξος εν βίω, εχρημάτισας επί γης∙ όθεν της ενδόξου, του Λόγου βασιλείας, ενδόξως ηξιώθης Δίε πανένδοξε.

 

20.  Του αγίου και ενδόξου  Προφήτου  Ηλιού  του Θεσβίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν . ΄Ηχος δ΄.

Ο ένσαρκος άγγελος, των προφητών η κρηπίς, ο δεύτερος πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος.΄Ανωθεν καταπέμψας Ελισσαίω την χάριν, νόσους αποδιώξει, και λεπρούς καθαρίζει∙ διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.

Ηχος β΄. Αυτόμελον

Προφήτα και προόπτα των μεγαλουργιών του Θεού, Ηλία μεγαλώνυμε, ο τω φθέγματί σου στήσας τα υδατόρρυτα νέφη, πρέσβευε υπέρ ημών προς τον μόνον φιλάνθρωπον.

 

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ζήλω ουρανίω πυρποληθείς, φλέγεις την απάτην, ως πυρίπνους και ζηλωτής∙ όθεν ανύψωτης, εν Άρμασι πυρίνω, ω Ηλιού Προφήτα προς βίον άφθαρτον.

 

21.  Των Οσίων Πατέρων ημών Συμεών, του δια Χριστόν σαλού, και Ιωάννου σου συνασκητού αυτού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος  δ΄.   Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως ηνωμένοι δι΄ενθέου αγάπης, σύμψυχοι ώφθητε εν πάσι τοις τρόποις, ω Ιωάννη ΄Οσιε και θείε Συμεών, ο μεν βίον ένθεον, διελθών εν ερήμω, ο δε σοφοίς σκώμμασι, τον Βελίαρ μωράνας∙ και νυν των θείων άμφω αμοιβών, κατατρυφώντες ημάς εποπτεύετε.

Κ ο ν τ ά κ ι ο  ν

΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς

Τον εν σαρκί αναφανέντα άσαρκον, και αρεταίς υπερκοσμίως λάμψαντα, Συμεώνα τον ισάγγελον, και θεοφόρον ευφημήσωμεν, συν τούτω Ιωάννην τον αοίδιμον, εν πίστει και αγάπη, ως πρεσβεύοντας Κυρίω απαύστως, υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίροις παμμακάριστε Συμεών, ο απομωράνας, της κακίας τον σοφιστήν∙ χαίροις Ιωάννη, πολίτα της ερήμου, Πατέρες θεοφόροι Αγγέλων  σύναυλοι.

 

22. Της αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής, και της αγίας Παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Της  Μυροφόρου. ΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ

Χριστώ τω δι΄ ημάς, εκ Παρθένου τεχθέντι, σεμνή Μαγδαληνή, ηκολούθεις Μαρία, αυτού τα δικαιώματα, και τους νόμους φυλάττουσα∙ όθεν σήμερον, την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.

Της  Μάρτυρος.΄Ηχος α΄.  Της ερήμου πολίτης.

Της αγνείας το ρόδον και της Χίου το βλάστημα, την αγίαν Μαρκέλλαν εν ωδαίς ευφημήσωμεν. Τμηθείσα γαρ χειρί τη πατρική ως φύλαξ εντολών των του Χριστού, ρώσιν νέμει και κινδύνων απαλλαγήν, τοις προς αυτήν κραυγάζουσι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

΄Ετερον της Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Παρθένος ακήρατος, και αθλοφόρος σεμνή, εδείχθης αθλήσασα, υπέρ του νόμου Χριστού, Μαρκέλλα πανεύφημε∙ οθεν των ιαμάτων, αναβλύζεις την χάριν, πάσι τοις προσιούσι, τη θερμή σου πρεσβεία, πρεσβεύουσα Κυρίω, υπέρ των τιμώντων σε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Της Μυροφόρου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Ο υπερούσιος Θεός εν τω κόσμω, μετά σαρκός επιφοιτών Μυροφόρε, σε αληθή μαθήτριαν προσήκατο, όλην σου την έφεσιν, προς αυτόν κεκτημένην∙ όθεν και ιάματα επετέλεσας πλείστα∙ και μεταστάσα νυν εν ουρανοίς, υπέρ του κόσμου πρεσβεύεις εκάστοτε.

Της Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Παρθενίας χάρισι κεκοσμημένη, μαρτυρίου αίμασι, κατεφοινίχθης ιερώς∙ όθεν αξίως δεδόξασαι, παρθενομάρτυς Μαρκέλλα πανεύφημε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Της Μυροφόρου

Τάφω προσελθούσα τω Ιησού, τούτον εθεάσω, αναστάντα εκ των νεκρών∙ όθεν Αποστόλοις, Μαγδαληνή Μαρία, χαράς ευηγγελίσω τα ευαγγέλια.

Της Μάρτυρος

Χλαίναν παρθενίας πορφυραυγή, αίμασιν οικείοις, βεβαμμένην αθλητικώς, φέρουσα Μαρκέλλα, τω Λόγω ενυμφεύθης, τμηθείσα τη πατρώα χειρί ως πάνσεμνος.

 

23.  Του αγίου Ιερομάρτυρος  Φωκά, και του αγίου Προφήτου Ιεζεκιήλ, και Πελαγίας Οσίας της εν Τήνω.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.  Ηχος γ΄.   Θείας πίστεως.

Φως εκλάμπουσα, των ιαμάτων, κόσμω δέδεκται, των σων λειψάνων, Ιερομάρτυς η θήκη η ένθεος∙ ης  την σεπτή κομιδήν εορτάζοντες, αγιασμόν αληθή κομιζόμεθα. Φωκά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Προφήτου. ΄Ομοιον

Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, προκατήγγειλας, Θεού Προφήτα, εσομένων Μυστηρίων την έκβασιν∙ την του Σωτήρος απόρρητον κένωσιν, και αιωνίων νεκρών την ανάστασιν. Ιεζεκιήλ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τομέα έλεος.

Της Οσίας.  ΄Ηχος δ΄.   Ταχύ προκατάλαβε.

Αμέμπτως εβίωσας εν εγκρατεία πολλή και κόποις ασκήσεως και εν αγάπη θερμή, Πελαγία θεόληπτε. ΄Οθεν την Θεοτόκον επαλλήλως κατείδες, μηνύουσάν σοι Εικόνος την ανεύρεσν ταύτης. Η, πρέσβευε Οσία Μήτερ υπέρ των τιμώντων σε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιερομάρτυρος.  ΄Ηχος πλ. δ΄.   Ως  απαρχάς.

Ως θησαυρόν ανέκλειπτον, της δωρεάς του Πνεύματος, των ιερών σου λειψάνων την λάρνακα, περικυκλούντες ένδοξε, ψυχικών νοσημάτων, και παντοίων παθών ιάσεις λαμβάνομεν, Φωκά ανευφημούντες, τα θεία σου κατορθώματα.

Του Προφήτου.  ΄Ηχος δ΄.   Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Καταυγασθείς τη θεϊκή επιλάμψει, της προφητείας υπεδέξω την χάριν, προζωγραφών τα μέλλοντα εν κόσμω τυπικώς,  πύλην αδιόδευτον, προϊδών την Παρθένον, εξ ής ο Λόγος έλαμψεν, ως ποιμήν εν τω κόσμω, Ιεζεκιήλ Προφήτα του Θεού, και της  κατάρας ημάς ελυτρώσατο.

Της Οσίας. ΄Ηχος α΄.  Χορός αγγελικός.

Ζωήν θεοφιλή διανύσασα Μήτερ, ασκήσει αρετών και ηθών ευκοσμία, θεράπαινα πέφηνας της Αγνής Θεομήτορος. ΄Οθεν χαίρουσα Κεχροβουνίου η Μάνδρα μακαρίζει σε, ω Πελαγία θεόφρον, τιμώσα την Κάραν σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Ιερομάρτυρος

Βρύει τοις εν κόσμω ποταμηδόν, εκ πηγών αύλων, σωτηρίους επιρροές, η σεπτή σου θήκη, Φωκά Ιερομάρτυς, εξ ων αεί αντλούντες σε μεγαλύνομεν.

Του Προφήτου

΄Εσοπτρον εδείχθης ειλικρινές, τρισηλίου δόξης, ω Προφήτα Ιεζεκιήλ, και των εσομένων, εδέξω τας εμφάσεις, Χριστού προαγορεύσας την ενανθρώπησιν.

Της Οσίας

Χάριν Πελαγία εύρες πολλή, τη ση εναρέτω και αγία Μήτερ ζωή, της Αγνής Παρθένου διάκονος φανείσα, ή πρέσβευε Οσία υπέρ της ποίμνης σου.

 

24.  Της αγίας  ενδόξου  Μεγαλομάρτυρος  Χριστίνης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή∙ σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και σταυρούμαι και συνάπτομαι τω βαπτισμώ σου∙ και πάσχω δια σε, ως βασιλεύσω συν σοί∙ και θνήσκω υπέρ σου, ίνα και ζήσω εν σοί∙ αλλ΄ως θυσίαν άμωμον προσδέχου, την μετά πόθου τηθείσαν σοι. Αυτής πρεσβείαις ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.

΄Ηχος πλ. α΄.  Τον συνάναρχον Λόγον

Του Πατρός σου την πλάνην λιπούσα ένδοξε, της ευσεβείας εδέξω την θείαν έλλαμψιν, και νενύμφευσαι Χριστώ ως καλλιπάρθενος∙ όθεν ηγώνισαι στερρώς, και καθείλες τον εχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Φωτοειδής περιστερά εγνωρίσθης, πτέρυγας έχουσα χρυσάς, και προς ύψος, των ουρανών κατέπαυσας, Χριστίνα σεμνή∙ όθεν σου την ένδοξον, εορτήν εκτελούμεν, πίστει προσκυνούντες σου, των λειψάνων την θήκην, εξ ης πηγάζεις πάσιν αληθώς, ίαμα θείον ψυχής τε και σώματος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κάλλει διαπρέπουσα της σαρκός, της ψυχής το κάλλος, καθιέρωσας τω Χριστώ∙ συ γαρ ώ Χριστίνα, την πλάνην εβδελύξω, και υπέρ φύσιν άθλων ήγειρας τρόπαια.

 

25.  Η Κοίμησις της Αγίας ΄Αννης, μητρός της Θεοτόκου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ζωήν την κυήσασαν, εκηοφόρησας, αγνήν Θεομήτορα, θεόφρον ΄Αννα∙ διό προς ήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμώσι σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη ιλασμόν, αειμακάριστε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Προγόνων Χριστού, την μνήμην εορτάσωμεν, την τούτων πιστώς, αιτούμενοι βοήθειαν, του ρυσθήναι άπαντας, από πάσης θλίψεως τους κράζοντας∙ ο Θεός γενού μεθ΄ημών, ο τούτους δοξάσας ως ηυδόκησας.

΄Ηχος  πλ.δ΄  Τη Υπερμάχω

Ως του Σωτήρος ευκλεέστατοι Προπάτορες, επουρανίων δωρεών άμφω ετύχετε, Ιωακείμ τε και ΄Αννα οι θεοφόροι. Αλλ΄εκ πάσης επηρείας εκλυτρώσασθε, τους αιτούντας την θερμήν υμών αντίληψιν. Και κραυγάζοντας, χαίροις ζεύγος θεόκλητον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρουσα μετέστης προς την ζωήν, ΄Αννα ώσπερ μήτηρ, της τεκούσης τον Ποιητήν. ΄Οθεν τους τιμώντας, την θείαν κοίμησίν σου, χαράς της αθανάτου μετόχους ποίησον.

 

26.  Του αγίου Ιερομάρτυρος Ερμολάου, και των συν αυτώ Μαρτύρων Ερμίππου και Ερμοκράτους, και της αγίας Οσιομάρτυρος Παρασκευής.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Αγίων.  ΄Ηχος  γ΄.  Την ωραιότητα.

Ιερατεύσαντες, γνησίως ΄Αγιοι, τω πρυτανεύσαντι, υμίν τα κρείττονα, του μαρτυρίου την οδόν, ηνύσατε γηθοσύνως, ιερέ Ερμόλαε, συν Ερμίππω Ερμόκρατες, τρίστυλον εδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενοι∙ διό εκδυσωπείτε απαύστως, σώζεσθαι πάντας πάσης βλάβης.

΄Ετερον των Αγίων. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους  εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτων ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

 

Της Αγίας. ΄Ηχος α΄.

Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμόν σου πίστιν, εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή αθληφόρε∙ όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Αγίων.  ΄Ηχος  γ΄.   Η Παρθένος σήμερον.

Ιερείς θεόφρονες, ως αληθώς δεδειγμένοι, ιερεία έμψυχα, προσήχθητε τη Τριάδι, ρεύμασι, τοις των αιμάτων πεφοινιγμένοι, στίγμασι, τοις ζωηφόροις πεποικιλμένοι, Ερμόλαε θεοφόρε, συν τω Ερμίππω, και Ερμοκράτει ομού.

Της Αγίας. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω

Τη αθληφόρω οι πιστοί το υμνητήριον, Παρασκευή δεύτε συμφώνως αναμέλψωμεν∙ απαστράπτει γαρ τοις θαύμασιν εν τω κόσμω, απελαύνουσα της πλάνης την σκοτόμαιναν, και παρέχουσα πιστοίς την χάριν άφθονον, τοις κραυγάζουσι∙ Χαίρε μάρτυς πολύαθλε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Αγίων

Ιερομαρτύρων σεπτή Τριάς, Ερμόλαε Πάτερ, συν Ερμίππω τω ιερώ, και τω Ερμοκράτει, Τριάδι τη Αγία, υπέρ ημών εντεύξεις αεί προσφέρετε.

Της Αγίας

Χαίροις Εκκλησίας η λαμπηδών, και των ιαμάτων, πολυχεύμων όντως κρουνός∙ χαίροις προστασία και σκέπη ουρανία, Παρασκευή θεόφρον των ευφημούντων σε.

 

27.  Του αγίου  Μεγαλομάρτυρος και Ιαματικού Παντελεήμονος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄.

Αθλοφόρε άγιε, και ιαματικέ Παντελεήμον, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

΄Ετερον.  ΄Ηχος αυτός .  Θείας πίστεως

Θείων τρόπων σου, τη επιστήμη, νέμεις άμισθον την θεραπείαν, των ψυχών και των σωμάτων εν Πνεύματι∙ όθεν ημάς πάσης νόσου απάλλαξον, Παντελεήμον ελέους θησαύρισμα. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.

΄Ηχος πλ. α΄. Αυτόμελον

Μιμητής υπάρχων του ελεήμονος, και ιαμάτατων την χάριν παρ΄αυτού κομισμένος, αθλοφόρε και μάρτυς Χριστού του Θεού, ταις ευχαίς σου τας ψυχικάς ημών νόσους θεράπευσον, απελαύνων του αεί πολεμίου τα σκάνδαλα, εκ των βοώντων απαύστως∙ Σώσον ημάς Κύριε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ρείθρα ιαμάτων, ως εκ πηγής, χάριτι θαυμάτων, βρύει χρήζουσι δωρεάν, ο Παντελεήμων, ο πάνσοφος ακέστωρ∙ οι ρώσεως διψώντας δεύτε αρύσασθε.

 

28.  Των αγίων  Αποστόλων και Διακόνων, Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος και Παρμενά.

        Της οσίας μητρός ημών Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου, και του Οσίου Πατρός ημών Παύλου του Ξηροποταμηνού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Των Αποστόλων.  ΄Ηχος δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείοι συνέκδημοι, των Αποστόλων Χριστού, θεόθεν εκρίθητε, διακονείν ευσεβώς, τω θείω πληρώματι, Πρόχορε θεηγόρε, συν Νικάνορι άμα, Τίμων ο θεοκήρυξ, Παρμενάς τε ο θείος, πρεσβεύοντες τω Κυρίω, δούναι ημίν άφεσιν.

΄Ετερον των Αποστόλων. ΄Ηχος γ΄.

Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Της Οσίας.  ΄Ηχος γ΄.   Θείας πίστεως

Δόξαν ρέουσαν, υπεριδούσα, νύμφη άμωμος, ώφθης Κυρίου, δι΄ασκήσεως Οσία εκλάμψασα∙ ως ουν Ειρήνη τυχούσα του πόθου σου, εν ομονοία ημάς διαφύλαττε, αξιάγαστε, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύουσα, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον της Οσίας.  ΄Ηχος γ΄.   Η Παρθένος σήμερον.

Την του κόσμου εύκλειαν, καταλιούσα Οσία, τω Χριστώ νενύμφευσαι, τω Βασιλεί τω αφθάρτω, κάλλεσι, της παρθενίας λελαμπρυσμένη, σκάμμασι, της εγκρατείας πεποικιλμένη∙ δια τούτο σε Ειρήνη, ο σος νυμφίος λαμπρώς εδόξασεν.

Του Οσίου.  ΄Ηχος  πλ. α΄.  Τον συνάναρχον Λόγον.

Βασιλείου αξίας ανταλλαξάμενος, τον θεούφαντον τρίβωνα της οσίας ζωής, ως αστήρ εωθινός εν ΄Αθω έλαμψας, και οδηγείς φωτιστικώς, προς ανέσπερον τρυφήν, Παύλε Πατέρων ακρότης, τους αφορώντας εκ πόθου, προς την ανταύγειαν της δόξης σου.

΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος δ΄.  Επεφάνης σήμερον

Ως ανάκτων βλάστημα, Παύλε θεόφρον, κληρονόμος άξιος, και υιός ώφθης ευκλεής, του ουρανίου Παντάνακτος, δι΄ισαγγέλου ζωής Πάτερ ΄Οσιε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Αποστόλων. ΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ

Διάκονοι σεπτοί, και αυτόπται του Λόγου, και σκεύη εκλογής ανεδείχθητε πίστει, Νικάνορ και Πρόχορε, Παρμενά, Τίμων ένδοξε∙ όθεν σήμερον, την ιεράν υμών μνήμην, εορτάζομεν, εν ευφροσύνη καρδίας, υμάς μακαρίζοντες.

Της Οσίας. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Την του κόσμου εύκλειαν, καταλιπούσα οσία, τω Χριστώ νενύμφευσαι,τω Βασιλεί τω αφθάρτω, κάλλεσι, της παρθενίας λελαμπρυσμένη, σκάμμασι, της εγκρατείας πεποικιλμένη∙ διά τουτο σε Ειρήνη, ο σος νυμφίος λαμπρώς εδόξασε.

Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ως ανάκτων βλάστημα, Παύλε θεόφρον, κληρονόμος άξιος, και υιός ώφθης ευκλεής, του ουρανίου Παντάνακτος, δι΄ισαγγέλου ζωής πάτερ όσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Των Αποστόλων

Η των Αποστόλων θεία τετράς, Πρόχορε Νικάνορ, και συν Τίμωνι Παρμενά, ως της ευσεβείας, διάκονοι και μύσται, μυσταγωγείν τα κρείττω ημάς μη παύσησθε.

Της Οσίας

Της Καππαδοκίας την καλλονήν, και Χρισοβαλάντου, οδηγίαν την ασφαλή, την στηλογραφίαν, ειρήνης ουρανίου, Ειρήνη την Οσίαν ύμνοις τιμήσωμεν.

Του Οσίου

΄Ωφθης βασιλείας των ουρανών, ως ανάκτων γόνος, κληρονόμος δι΄αρετών∙ συ γαρ Πάτερ Παύλε, αγγελικώς βιώσας, σύμμορφος της εικόνος του Λόγου γέγονας.

 

29.  Του αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου, και της αγίας Μάρτυρος  Θεοδότης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αγίου.  ΄Ηχος γ΄.  Θείας πίστεως.

Κλήσιν σύνδρομον, έχων τω βίω, νίκην κάλλιστην, ήρας εν άθλοις, καταλλήλως γεγονώς ό προκέκλησαι∙ συ γαρ καλώς τον αγώνα τελέσας σου, ως νικητής εδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Αγίου. Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Της Αγίας. ΄Ηχος α΄.  Τον τάφον σου Σωτήρ

Ως δώρον εκλεκτόν, Θεοδότη θεόφρον, προσήγαγες Θεώ, τους ενθέους βλαστούς σου∙ συν τούτοις γαρ ηγώνισαι, ιερώς εναθλήσασα, μεθ΄ων πρέσβευε, υπέρ ημών τω Κυρίω, δούναι άφεσιν, αμαρτιών ημίν πάσι, και βίου διόρθωσιν.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αγίου.  ΄Ηχος δ΄.   Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ταις επομβρίαις των ενθέων σου λόγων, της ασεβείας κατασβέσας την φλόγα, μαρτυρικοίς διέλαμψας αγώσι σοφέ∙  όθεν και εισέδραμες, τη καμίνω προθύμως, εμβοών Καλλίνικε, τω ισχύν σοι διδόντι∙ εν τω φωτί με ίθυνον τω σώ, τον εν πυρί σε Χριστέ μεγαλύναντα.

΄Ετερον του Αγίου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Τα άνω τερπνά, αξίως νυν κεκλήρωται∙ Χριστού γαρ σφοδρώς, τω πόθω πυρακτούμενος, του πυρός Καλλίνικε, δι΄αυτού ανδρείως κατετόλμησας∙ ω και νυν παριστάμενος, μη παύση πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών.

Της Αγίας. ΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον

Ως Μητέρα βλέποντας ευφραινόμενην, επί τέκνοις σήμερον, την Θεοδότην την σεμνήν, ταύτης την άθλησιν μέλψωμεν, τον Στεφοδότην Χριστόν μεγαλύνοντες.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου

΄Ανθραξι των λόγων σου των σοφών, ύλην ασεβείας, καταφλέξας αθλητικώς, ως τερπνή θυσία, δια πυρός προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ τω αθλοθέτη σου.

Της Αγίας

Δόσιν Θεοδότη πανευπρεπή, ούς ετιθηνήσω, ευσεβείας τη απαρχή, τω Θεώ προσφέρεις, αθλητικοίς αγώσι, μεθ΄ών και δοξασθείσα, ημών μνημόνευε.

 

30.  Των αγίων  Αποστόλων εκ των εβδομήκοντα, Σίλα, Σιλουανού, Κρήσκεντος, Επαινετού και Ανδρονίκου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄.

Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

΄Ηχος  δ΄.  Ταχύ προκατάλαβε.

Οι θείοι Απόστολοι, ως ουρανοί λογικοί, την δόξαν αστράψαντες, του κενωθέντος εν γή, συμφώνως υμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, και ο ένθεος Σίλας, άμα συν Ανδρονίκω, Επαινετός ο θεόφρων∙ Χριστόν γαρ ικετεύουσι, σώζεσθαι άπαντας.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Χαίρετε Απόστολοι του Χριστού, Ανδρόνικε Σίλα, και θεόφρων Σιλουανέ, συν Επαινετώ τε, και Κρήσκεντι τω θείω, της αληθούς σοφίας ενδιαιτήματα.

 

31.  Του αγίου και δικαίου Ευδοκίμου. Προεόρτια της προελεύσεως του Τιμίου Σταυρού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Σταυρού.   Ηχος α.΄   Χορός αγγελικός

Τον Τίμιον Σταυρόν, το σωτήριον όπλον, δεξώμεθα πιστοί, καθαρά διανοία∙ προέρχεσθαι μέλλει γαρ, θείαν χάριν δωρούμενος, και ιώμενος, ψυχών ομού και σωμάτων, τα νοσήματα, δι΄ενεργείας αρρήτου, Χριστού του Θεού ημών.

Του Αγίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους σκηνάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σώμα σου ΄Αγιε∙ συ γαρ εν σωφροσύνη, και σεμνή πολιτεία, μάκαρ επολιτεύσω, μη μολύνας την σάρκα∙ διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Σταυρού.  ΄Ηχος β΄.   Τα άνω ζητών

Ως θεία λαμπάς, προέρχεται τοις πέρασι, Χριστού ο Σταυρός, δι΄ου ζωή δεδώρηται∙ προσέλθωμεν ουν άνθρωποι, και ρυφθώμεν τούτου τη χάριτι∙ ο γαρ εν τούτω προσπαγείς, παρέχει τοις πάσιν, ιλασμόν και ζωήν.

Του Αγίου. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Η σεπτή σου σήμερον, ημάς συνήθροισε μνήμη, εν τη θεία λάρνακι, των ιερών σου λειψάνων∙ πάντες ουν οι προσιόντες και προσκυνούντες, άπασαν δαιμόνων βλάβην αποσοβούνται, και ποικίλων νοσημάτων, λυτρούνται τάχος, μάκαρ Ευδόκιμε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Σταυρού

Δεύτε και δεξώμεθα ευλαβώς, καθαραίς εννοίαις, τον πανάγιον νυν Σταυρόν∙ αίματι γαρ θείω, Χριστού κατηρδευμένος, βλυστάνει ακενώτως πάσιν ιάματα.

Του Αγίου

Ευδόκιμος πέφηνας τω Θεώ, εν δικαιοσύνη, τον σον βίον διαδραμών∙ ο λαθών  γαρ έσχες, εγνώσθη μετά τέλος, Ευδόκιμε θεόφρον προς θείαν αίνεσιν.



[1] Κατά την αυτήν 13ην του παρόντος, ει τύχοι εν Κυριακή, ή τη πρώτη μετ΄αυτήν ερχομένη, ψάλλεται η ακολουθία τ ω ν   ε ι ς   τ α ς   ε π τ ά    Ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ ά ς    Σ υ ν ό δ ο υ ς    σ υ ν ε λ θ ό ν τ ω ν    Α γ ί ω ν    Π α τ έ ρ ω ν.

Πατηστε εδω για Επιστροφη στην Αρχικη ΣελιδαΠατήστε  εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ - ΠΑΖΑΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

  Ο  Ιεραποστολικός και Φιλανθρωπικός Σύλλογος «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ»  εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες προς όλους όσοι στήριξαν με την παρουσί...