ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΑΠΟΨΗ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ Ι.Ν. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΝΩΠΟΛΕΟΣ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΟΣ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΝΟΤΙΟ ΑΦΡΙΚΗ"
Μ. ΠΕΜΠΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑ"Μ Η Ν Μ Α Ϊ Ο Σ
1. Του αγίου Προφήτου Ιερεμίου, και των αγίων Οσιομαρτύρων Ευθυμίου, Ιγνατίου και Ακακίου των εν τη Σκήτει των Ιβήρων, του ΄Αθω.
Του Προφήτου.΄Ηχος α΄ . Της ερήμου πολίτης.
Εκ γαστρός ηγιάσθης τη προγνώσει του Κτίσαντος, και προφητικής επληρώθης, εκ σπαργάνων συνέσεως∙ εθρήνησας την πτώσιν Ισραήλ, σοφέ Ιερεμία εν στοργή∙ δια τούτο ως Προφήτην και Αθλητήν, τιμώμεν σε κραυγάζοντες∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημίν τα κρείττονα.
΄Ετερον του Προφήτου. ΄Ηχος β΄.
Του προφήτου σου Ιερεμίου, την μνήμην Κύριε εορτάζοντες, δι΄αυτού σε δυσωπούμεν∙ σώσον τας ψυχάς ημών.
Των Οσιομαρτύρων. ΄Ηχος γ. Την ωραιότητα.
Λυχνία τρίφωτος, κόσμω εδείχθητε, Οσιομάρτυρες, Χριστού τρισάριθμοι, την Εκκλησίαν ταις αυγαίς, πυρσεύοντες των αγώνων, ένδοξε Ευθύμιε, αφθαρσίας το στέλεχος, ιερέ Ιγνάτιε, εγκρατείας το έσοπτρον, και ρόδον ακακίας Ακάκιε∙ όθεν υμάς υμνολογούμεν.
Του Προφήτου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς
Ως εκ γαστρός θεόληπτος, και συμπαθείας έμπλεως, την του λαού σου εθρήνησας έκπτωσιν, Ιερεμία ένδοξε∙ δια τούτο σε λίθοις, εν Αιγύπτω Προφήτα φόνω παρέδωκαν, οι μη ειδότες ψάλλειν, συν σοι Θεώ∙ Αλληλούια.
Των Οσιομαρτύρων. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Των Οσίων σύμμορφοι και των Μαρτύρων εικόνες, αληθώς εδείχθητε, Οσιομάρτυρες θείοι∙ τούτων γαρ, τας αριστείας ζυλοτυπούντες, ώφθητε, δι΄αμφοτέρων του Λόγου φίλοι, Ευθύμιε θεοφόρε, συν Ιγνατίω, και Ακακίω ομού.
Του Προφήτου
Τον ηγιασμένον από γαστρός, ως εκλελεγμένον, επαξίως τω Σαβαώθ, σε Προφητομάρτυς, σοφέ Ιερεμία, υμνούμεν και βοώμεν σκέπε τους παίδας σου.
Τους Οσιομάρτυρας του Χριστού, Ευθύμιον πάντες, και Ιγνάτιον τον κλεινόν, συν τω Ακακίω υμνήσωμεν βοώντες∙ Χαίρετε Εκκλησίας νέα προπύργια.
2. Η ανακομιδή του Λειψάνου του εν αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου του Μεγάλου.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Στύλος γέγονας ορθοδοξίας, θείοις δόγμασιν υποστηρίζων, την Εκκλησίαν, ιεράρχα Αθανάσιε∙ τω γαρ Πατρί τον Υιόν ομοούσιον, ανακηρύξας, κατήσχυνας ΄Αρειον. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου
Της Ορθοδοξίας σάλπιγξ χρυσή, ώφθης Ιεράρχα, ομοούσιον τω Πατρί, τον Υιόν κηρύττων, και Πνεύματι Αγίω∙ διό σε Αθανάσιε μεγαλύνομεν.
3. Των αγίων Μαρτύρων Τιμοθέου και Μαύρας, του εν αγίοις Πατρός ημών Πέτρου, επισκόπου ΄Αργους του θαυματουργού.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ζεύγος ομόζυγον, και ξυνωρίς θαυμαστή, Τιμόθεε πάνσοφε, και Μαύρα νύμφη Χριστού, ενθέως ηθλήσατε∙ σύμμορφοι γαρ οφθέντες, των παθών του Κυρίου, δόξης ακαταλύτου, ηξιώθητε άμφω, πρεσβεύοντας τω Σωτήρι, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ετερον των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Τιμόθεον σήμερον συν τη συνάθλω πιστοί, συζύγω τιμήσωμεν, Μαύρα τη νύμφη Χριστού, την τούτων γεραίροντες, εύτολμον καρτερίαν∙ ούτοι γαρ σταυρωθέντες, ίχνεσι του σφαγέντος, ηκολούθησαν πόθω, και πάντων τας αμαρτίας σταυρώ προσηλώσαντος.
Του Αγίου Πέτρου.΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Πέτρα άρρηκτος, της Εκκλησίας, ποιμήν άριστος, πόλεως ΄Αργους, ανεδείχθης Ιεράρχα πανεύφημε∙ ως ουν πιστός οικονόμος της χάριτος, παντοίων νόσων ημάς ελευθέρωσον, Πέτρε ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν αιτούμενος, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Τους πολυτρόπους αικισμούς ενεγκόντες, και τους στεφάνους εκ Θεού ειληφότες, υπέρ ημών πρεσβεύσατε προς Κύριον, μνήμην την πανίερον, την υμών εκτελούντων, μέγιστε Τιμόθεε, και αοίδιμε Μαύρα, του ειρηνεύσαι πόλιν και λαόν∙ αυτός γαρ έστι, πιστών το κραταίωνα.
Της Μάρτυρος Μαύρας. ΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον
Γηθοσύνως σήμερον, η Εκκλησία, ευφημεί γεραίρουσα, τους αθλοφόρους του Χριστού, Μαύραν μαρτύρων το έρεισμα, και αριστέα, Τιμόθεον ένδοξον.
Του Αγίου Πέτρου. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Τω Κορυφαίω των σοφών Αποστόλων, συνωνυμήσας ευκλεώς Πάτερ Πέτρε, των τούτου κατετρύφησας αγίων δωρεών∙ ζήλω γαρ της πίστεως, ευσεβώς διαπρέψας, θαύμασιν εκόσμησας, τον σον ένθεον βίον∙ Ιερουργέ της δόξης του Χριστού, τους σε τιμώντας, κινδύνων διάσωζε.
Των Μαρτύρων
Χαίροις συζυγία ισοκλεής, Τιμόθεε μάκαρ, συν τη Μαύρα τη φωταυγεί∙ σύμφρονες γαρ όντες εν βίω και εν άθλοις, και των βραβείων άμα κατηξιώθητε.
Χαίροις Βυζαντίου θείος βλαστός, και της Αργολίδος, ποιμενάρχης και αρωγός∙ χαίροις Εκκλησίας, πνευματοφόρος πέτρα, της χάριτος το ύδωρ Πέτρε πηγάζουσα.
4. Της αγίας Μάρτυρος Πελαγίας.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη επιγνώσει, ζόφον έλιπες, της αγνωσίας, Πελαγία Χριστού καλλιπάρθενε∙ Ου την αείζωον δρόσον πλουτήσασα, δια πυρός τον αγώνα διήνυσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον της Μάρυτρος. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ
Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή∙ Σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και σταυρούμαι και συνάπτομαι τω βαπτισμώ σου∙ και πάσχω δια σε, ως βασιλεύσω συν σοι, και θνήσκω υπέρ σου, ίνα και ζήσω εν σοί∙ αλλ΄ως θυσίαν άμωσμον προσδέχου, την μετά πόθου τυθείσαν σοι. Αυτής πρεσβείας, ως ελεήμων,σώσον τας ψυχάς ημών.
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Καταλιπούσα μνηστήρα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω εμφρόνως νενύμφευσαι, και τούτω ως προίκα προσέφερες, αγνείαν άμα και πόνους αθλήσεως∙ διό σε Πελαγία γεραίρομεν.
Πλήρης θυμηδίας πνευματικής, τω πυρακτωθέντι, χαλκουργήματι εμμανώς, εισελθούσα Μάρτυς, προς ύδωρ αφθαρσίας, θεόφρον Πελαγία χαίρουσα έδραμες.
5 . Tης αγίας και ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, και του εν αγίοις Πατρός ημών Ευθυμίου, Επισκόπου Μαδύτου του Θαυματουργού.
Της Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ειρήνης τον άρχοντα, ιχνηλατούσα σεμνή, ειρήνης επώνυμος, δι΄επιπνοίας Θεού, εδείχθης πανεύφημε∙ συ γαρ του πολεμίου, τας ενέδρας φυγούσα, ήθλησας υπέρ φύσιν, ως παρθένος φρονίμη∙ διό Μεγαλομάρτυς Ειρήνη, ειρήνην ημίν αίτησαι.
΄Ετερον της Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Παρθενίας κάλλεσι, πεποικιλμένη παρθένε, τη αθλήσει γέγονας ωραιοτάτη Ειρήνη∙ αίμασι τοις εκχυθείσι σου φοινιχθείσα, πλάνη τε καταβαλούσα της αθεϊας∙ δια τούτο και εδέξω, βραβεία νίκης, χειρί του κτίστου σου.
΄Ετερον της Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Μαδύτου σε πρόεδρον και Ιεράρχην κλεινόν, η χάρις ανέδειξεν, ως του Χριστού μιμητήν, Ευθύμιε ΄Οσιε∙ όθεν ιερατεύσας, θεοφρόνως Κυρίω, ώφθης της ευσεβείας, πρακτικός υποφήτης∙ και νυν Πάτερ ικέτευε υπέρ των τιμώντων σε.
Της Μεγαλομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένο σήμερον
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω.
Της Μάρτυρος.
Τη ειρηνωνύμω κλήσει σεμνή, κατακολουθούσα, ευηγγέλισαι μυστικώς, άθλοις σου θαυμάτων, ψυχαίς πολεμουμέναις, σωτήριον ειρήνην Ειρήνη ένδοξε.
Χαίροις της Μαδύτου λαμπρός βλαστός, θείος ποιμενάρχης, και θερμότατος αρωγός∙ χαίροις Εκκλησίας, αστήρ ο φωτοφόρος, Ευθύμιε παμμάκαρ Πατέρων σύσκηνε.
6. Του αγίου και δικαίου Ιώβ του πολυάθλου∙ του Οσίου πατρός ημών Σεραφείμ του εν τω Δομπώ.
Του Αγίου Ιώβ. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως της ανδρείας ακαθαίρετος πύργος, τας του Βελίαρ απεκρούσω εφόδους, και ακλινής διέμεινας σοφέ εν πειρασμοίς∙ όθεν χαρακτήρα σε, αρραγούς καρτερίας, και λαμπρόν υπόδειγμα, αρετών ουρανίων, η Εκκλησία μέλπει σε Ιώβ, λαμπρυνομένη τοις σοις προτερήμασιν.
΄Ετερον του Αγίου Ιώβ. Ήχος α΄.
Τον πλούτον θεωρήσας των αρετών του Ιώβ, συλήσαι εμηχανάτο ο των δικαίων εχθρός∙ και διαρρήξας τον πύργον του σώματος, τον θησαυρόν ουκ εσύλησε τον του πνεύματος∙ εύρε γαρ ωπλισμένην την του αμέμπτου ψυχήν∙ εμέ δε και γυμνώσας ηχμαλώτευσε∙ προφθάσας ουν προ τέλους, ρύσαι με του δολίου Σωτήρ, και σώσον με.
Του Οσίου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείον βλάστημα, της Βοιωτίας, έμπνουν όργανον, της εγκρατείας, ανεδείχθης Σεραφείμ αξιαγάπητε∙ συ γαρ Οσίων βαδίσας τοις ίχνεσιν, αρτιφανώς εν τω κόσμω εξέλαμψας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
Του Αγίου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως
Ως αληθής και δίκαιος, θεοσεβής και άμεμπτος, ηγιασμένος τε ώφθης πανένδοξε, Θεού θεράπον γνήσιε∙ και εδίδαξας κόσμον, εν τη ση καρτερία Ιώβ πολύαθλε∙ όθεν πάντες τιμώντες υμνούμεν σου, το μνημόσυνον.
Του Αγίου Ιώβ
Τύπος εκπαιδεύων προς αρετήν, εν παντί τω βίω συ υπάρχεις Πάτερ Ιώβ∙ εν γαρ απορία, και πλούτου δαψιλεία, θεράπων ανεδείχθης του Λόγου δόκιμος.
Χαίροις Βοιωτίας θείος βλαστός, και των Μονάζονταν, γνώμων έμπρακτος αληθώς∙ χαίροις της Ελλάδος αγλάισμα και κλέος, Οσίων η προσθήκη Σεραφείμ ΄Οσιε.
7. Η ανάμνησις του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού εν τη πόλει Ιερουσαλήμ∙ και η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του αγίου Νείλου, του Μυροβλήτου Οσίου.
Του Σταυρού.΄Ηχος α΄.
Του Σταυρού σου ο τύπος, νυν υπέρ ήλιον έλαμψεν, ον περ εξ όρους αγίου, τόπω Κρανίου εφήπλωσας, και την εν αυτώ σου, Σώτερ, ισχύν ετράνωσας, δια τούτου κρατύνας και τους πιστούς βασιλείς ημών∙ ους και περίσωζε δια παντός εν ειρήνη, πρεσβείας της Θεοτόκου, Χριστέ ο Θεός, και σώσον ημάς.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως άνθη πανεύοσμα, της αïδίου ζωής, τα θεία σου λείψανα, εκ των ταμείων της γης, ημίν ανεφάνησαν∙ όθεν μνείαν τελούντες, της ευρέσεως τούτων, μέλπομεν Πάτερ Νείλε, την δοθείσα σοι χάριν, δι΄ής πάσι προστάτης, ευρίσκη θερμότατος.
Του Σταυρού. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Ο διανοίξας ουρανούς κεκλεισμένους, εν ουρανώ περιφανείς τας ακτίνας, επί της γης ανέτειλεν ο άχραντος Σταυρός∙ όθεν οι την έλλαμψιν, της αυτού ενεργείας, δεξάμενοι προς άδυτον, οδηγούμεθα φέγγος∙ και εν πολέμοις έχομεν αυτόν, όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Τα σεπτά σου λείψανα περικυκλούντες, εξ αυτών λαμβάνομεν, αγιασμού τας δωρεάς, Μυροβλυτών εγκαλλώπισμα, Νείλε θεόφρον, Αγγέλων ομόσκηνε.
Του Σταυρού.
΄Ολος ηλιόμορφος ο Σταυρός, φέγγει απροσίτω αναλάμψας εν τη Σιών, την του Σταυρωθέντος, Ανάστασιν κηρύττει, δι ης εκ της κακίας πάντες ανέστημεν.
Μύρου αποπνέοντα την οσμήν, και μελλούσης δόξης, εκδηλούντα τα αγαθά, ώφθησαν τοις πάσι, τα θεία λείψανά σου∙ διό σε Μυροβλήτα Νείλε γεραίρομεν.
8. Του αγίου, ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού, επιστηθίου, ηγαπημένου και παρθένου Ιωάννου του Θεολόγου∙ και του Οσίου πατρός ημών Αρσενίου του Μεγάλου.
Του Αποστόλου. ΄Ηχος β΄.
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον∙ δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στηθεί καταδεξάμενος∙ ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.
Του Οσίου. ΄Ηχος ο αυτός. Την εν πρεσβείας
Την των αγγέλων εν σώματι πολιτείαν∙ επιδεξάμενος Αρσένιε θεοφόρε, τούτων και της τιμής κατηξίωσαι, τω του Δεσπότου θρόνω συν αυτοίς παριστάμενος, και πάσι πρεσβεύων θείαν άφεσιν.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. α.΄ Τον συνάναρχον Λόγον.
Των τερπνών απανέστης εμφρόνως, ΄Οσιε, χρηματισθείς ουρανόθεν ως Αβραάμ ο κλεινός, και Αγγέλλων μιμητής ώφθης τω βίω σου, λόγω εμπρέπων πρακτικώ, και σοφία αληθεί, Αρσένιε θεοφόρε. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Του Αποστόλου. ΄Ηχος β΄.
Τα μεγαλεία σου παρθένε, τις διηγήσηται; βρύεις γαρ θαύματα, και πηγάζεις ιάματα και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών, ως Θεολόγος και φίλος Χριστού.
Του Οσίου.΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις
Την των Αγγέλων εν σώματι πολιτεία, επιδειξάμενος Αρσένιε θεοφόρε, τούτων και της τιμής κατηξίωσαι, τω του Δεσπότου θρόνω, συν αυτοίς παριστάμενος, και πάσι πρεσβεύων θείαν άφεσιν.
Του Αποστόλου.
Πέτρα ως η πάλαι τω Ισραήλ, ώφθη Θεολόγε, ο σος τάφος ο ευαγής∙ βρύει γαρ τω κόσμω, ως μάννα ψυχοτρόφον, τρυφής επουρανίου κόνιν θεόσδοτον.
Χαίροις της σοφίας λύχνος λαμπρός, και της ησυχίας, Φοίνιξ όντως ο ευθαλής, ο πράξεσι θείαις, κομών και θεωρίαις, Αρσένιε παμμάκαρ Οσίων καύχημα.
9. Του αγίου Προφήτου Ησαίου∙ του αγίου Μάρτυρος Χριστοφόρου∙ και του αγίου Οσιομάρτυρος Νικολάου, του εν Βουνένοις.
Του Προφήτου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως σάλπιγξ πανεύσημος, μεγαλοφώνω φθογγή, τω κόσμω προήγγειλας, την παρουσίαν Χριστού, Προφήτα θεσπέσιε∙ συ γαρ του Παρακλήτου, ελλαμφθείς τη δυνάμει, κάλαμος εξυγράφος, των μελλόντων εδείχθης∙ διό σε ω Ησαία, ύμνοις γεραίρομεν.
΄Ετερον του Προφήτου. ΄Ηχος β΄.
Του προφήτου σου Ησαίου την μνήμην, Κύριε εορτάζοντες, δι΄αυτού σε δυσωπούμεν, σώσον τας ψυχάς ημών.
Του Οσιομάρτυρος.΄ Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Στολαίς ταις εξ αίματος, ωραϊσμένος, Κυρίω παρίστασαι, τω βασιλεί ουρανών, Χριστόφορε αοίδιμε∙ όθεν συν Ασωμάτων και Μαρτύρων χορείας, άδεις τη τρισαγίω και φρικτή μελωδία∙ διό ταις ικεσίαις ταις σαις, σώζε τους δούλους σου.
΄Ετερον του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος ο αυτός. ΄Ομοιον
Ασκήσεως σκάμμασιν ευαρεστήσας Χριστώ, αθλήσεως αίμασιν, εθαυμαστώθης λαμπρός, παμμάκαρ Νικόλαε∙ όθεν οσιομάρτυς, ευκλεής δεδειγμένος, χάριτος ιαμάτων, αναβλύζεις τω κόσμω∙ λυτρούμενος κινδύνων, τους πόθω προσιόντας σοι.
Του Προφήτου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείας
Της προφητείας το χάρισμα δεδεγμένος, προφητομάρτυς Ησαϊα θεοκήρυξ, πάσιν ετράνωσας τοις υφ΄ ήλιον, την του Θεού φωνήσας, μεγαλοφώνως σάρκωσιν∙ ιδού η Παρθένος εν γαστρί λήψεται.
Του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τα άνω ζητών, των κάτω κατεφρόνησας, και κόσμου λιπών, Θεώ ηκολούθησας. Εξ εώας άριστε εν Βουνένοις παρώκησας, εν οις θύμα γενόμενος, Χριστώ προσενήνοχας Νικόλαε.
΄Ετερον του Οσιομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Χριστόν φέρων ένδοξε, εν τη ψυχή σου, ισχυρώς κατέβαλες, των εναντίων τας αρχάς∙ διό Χριστόν εκδυσώπησον, ώ Χριστόφορε, υπέρ των ψυχών ημών.
Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α
Του Προφήτου
΄Ανθρακι τα χείλη σου καθαρθείς, της υπερκοσμίου, θεωρίας θεουργικώς, ώφθης Ησαία, Προφήτης θεηγόρος, και του Χριστού προλέγεις σαφώς την σάρκωσιν.
Μάρτυς ακατάπληκος και στερρός, πέλων τη ιδέα, Χριστοφόρε και τω νοί, των αντικειμένων, κατέπληξας τα στίφη, αθλήσας υπέρ φύσιν πόθω του Κτίστου σου.
10. Του αγίου Αποστόλου Σίμωνος του Ζηλωτού.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Ζήλος ένθεος, καταλαβών σε, του γνωσθένος σοι, σαρκός εν είδει, Ζηλωτή εν Αποστόλοις ανέδειξε∙ και του Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, δια Σταυρού προς αυτόν εξεδήμησας. Σίμων ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄.
Απόστολε άγιε Σίμων, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ον
΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς
Τον ασφαλώς τα της σοφίας δόγματα, εν ταις ψυχαίς των ευσεβούντων θέμενον, εν αινέσει μακαρίσωμεν, τον θεηγόρον πάντες Σίμωνα∙ τω θρόνω γαρ της δόξης νυν παρίσταται, και συν τοις Ασωμάτοις επαγάλλεται, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Ζηλών διαπύρως ώ Ζηλωτά, τω σε θεηγόρον, αναδείξαντι Μαθητήν, ζηλωτήν εν πάσι, και μιμητής ωράθης, ώ Σίμων Χριστοκήρυξ του σε δοξάσαντος.
11. Τα γενέθλια, ήτοι τα εγκαίνια της Κωνσταντινουπόλεως∙ και μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος Μωκίου.
Των Εγκαινίων. ΄Ηχος δ΄.
Της Θεοτόκου η Πόλις, τη Θεοτόκω προσφόρως, την εαυτής ανατίθεται σύστασιν∙ εν αυτή γαρ εστήρικται διαμένειν, και δι΄αυτής περισώζεται και κραταιούται, βοώσα προς αυτήν∙ Χαίρε η ελπίς, πάντων των περάτων της γης.
Του Αγίου. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός.
Χριστώ ιερουργών, ιερεύς ών της δόξης, θυσίαν λογικήν, και ολόκληρον θύμα, αθλήσεως άνθραξι, σεαυτόν προσενήνοχας∙ όθεν Μώκιε, διπλώ στεφάνω σε στέφει, ο δοξάσας σε, ως δοξασθείς σου τοις άθλοις, Χριστός ο Φιλάνθρωπος.
΄Ετερον του Αγίου.΄Ηχος δ΄.
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες, θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, ιερομάρτυς Μώκιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Των Εγκαινίων. ΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Ως περιούσιος κλήρος η πόλις σου, προσανατίθεται Κόρη, τη σκέπη σου∙ ην σκέποις αμάχω ισχύϊ σου, σοι αφορώσαν Παρθένε και κράζουσαν∙ Συ ει του λαού σου ασφάλεια.
Του Αγίου. ΄Ηχος ο αυτός. Τους ασφαλείς.
Καθοπλισθείς, τω θυρεώ της πίστεως, των ασεβών τας παρατάξεις έτρεψας και εδέξω δόξης στέφανον, παρά Κυρίου μάκαρ Μώκιε∙ διό μετά Αγγέλων αγαλλόμενος, περίσωζε κινδύνων τους υμνούντας σε, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Των Εγκαινίων
Πόλις η περίοπτος του Χριστού, Κεχαριτωμένη, παντευλόγητε Μαριάμ, ήν περ έσχες πόλιν, ως σχοίνισμα και κλήρον, φυλάττοις τε και σώζεις τη προμηθεία σου.
Μωκώμενος πλάνη την δυσσεβή, ως της ευσεβείας, θεορρήμων ιερουργός, ήσχυνας τοις άθλοις, εν ασθενεία Μάρτυς, του σκότους τον προστάτην Μώκιε ένδοξε.
12. Των εν αγίοις Πατέρων ημών Επιφανίου, επισκόπου Κύπρου και Γερμανού, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως∙ και του Οσίου πατρός ημών Θεοδώρου, του εν Κυθήροις.
Των Αγίων Πατέρων. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Τους διττούς υποφήτας της ανάρχου θεότητος, των θεοτυπώτων δογμάτων, τους πάνσοφους εκφάντορας, συν τω Επιφανίω τω κλεινώ, υμνήσωμεν τον θείον Γερμανόν∙ ως λαμπροί γαρ των αρρήτων μυσταγωγοί, πυρσεύουσι τους κράζοντας∙ δόξα τω στεφανώσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούνται δι΄υμών, πίστιν την ορθόδοξον.
΄Ετερον των Αγίων Πατέρων. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τη ενεργεία, λύχνοι ώφθητε, της Εκκλησίας, και της χάριτος θεόπνευστα όργανα, αιρετικών ολετήρ Επιφάνιε, και Γερμανέ της σοφίας ο κάλαμος. Αλλ΄αιτήσασθε, Πατέρες θεομακάριστοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Αγίου Επιφανίου. ΄Ομοιον.
Θείας πίστεως, έγνως την χάριν, και θεόφθογγον, έσχηκας γλώσσαν, Ιεράρχα σοφέ, Επιφάνιε∙ όθεν δογμάτων ορθαίς αναπτύξεσιν, αιρετικών θριαμβεύεις την άνοιαν. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Οσίου. ΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Της Κορώνης τον γόνον και Κυθήρων το καύχημα, και των εκ Θεού δωρημάτων, θησαυρόν τον ακένωτον, Θεόδωρο τιμήσωμεν πιστοί. Οσίως γαρ εν γη πολιτευθείς, ως εκ κρήνης χαρισμάτων τας δωρεάς δωρείται τοις κραυγάζουσι. Δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Των Αγίων Πατέρων. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.
΄Ως της Τριάδος θεηγόρους υφηγήτορας, και ουρανίων χαρισμάτων κρήνην δίκρουνον, Γερμανόν και Επιφάνιον ευφημούμεν. Μυηθέντες γαρ ταις θείαις αναλάμψεσιν, ευσεβείας το μυστήριον ετράνωσαν. Οις βοήσωμεν, χαίροις ζεύγος θεόσοφον.
Του Αγίου Γερμανού. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Ιεραρχών την θαυμαστήν ξυνωρίδα, ανευφημήσωμεν πιστοί κατά χρέος, συν Γερμανέ τον θεόν Επιφάνιον∙ ούτοι γαρ κατέφλεξαν, των αθέων τας γλώσσας, δόγματα σοφώτατα, διαθέμενοι πάσι, τοις ορθοδόξως μέλπουσιν αεί, της ευσεβείας το μέγα μυστήριον.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Εν Κυθήροις άγιε, στερρώς ασκήσας, εν αγίω Πνεύματι, θείων χαρίτων δωρεαίς, αεί παρέχεις τοις κράζουσι∙ Χαίροις, παμμάκρα Θεόδωρε όσιε.
Φως ο Επιφάνιος νοητόν, λάμψας εν τοις λόγοις, καταυγάζει τους ευσεβείς∙ γέρας δ΄αληθείας, ο Γερμανός παρέχει, τη Εκκλησία πάση ους μεγαλύνομεν.
13. Της αγίας Μάρτυρος Γλυκερίας.
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα
Την καλλιπάρθενον, Χριστού τιμήσωμεν, την αριστεύσασαν, πόνοις αθλήσεως, και ασθενεία της σαρκός, τον όφιν καταβαλούσαν∙ πόθω γαρ του Κτίσαντος, των βασάνων την έφοδον, ως ουδέν ηγήσατο, και θεόθεν δεδόξασται∙ προς ήν αναβοήσωμεν πάντες∙ Χαίροις θεόφρον Γλυκερία.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος ο αυτός. Η Παρθένος σήμερον
Την Παρθένον στεγούσα, και Θεοτόκον Μαρίαν, διετήρεις άφθορον, την σεαυτής παρθενίαν∙ πόθω δε καρδιωθείσα τω του Κυρίου, ήθλησας ανδρειοφρόνως μέχρι θανάτου∙ δια τούτο Γλυκερία, διπλώ στεφάνω, σε στέφει Χριστός ο Θεός.
Μύρον πολυσύνθετον τω Χριστώ, εξ αγνείας πόνων, και αιμάτων τοις σταλαγμοίς, προσενεγκαμένη, θεόφρον Γλυκερία, εν μύροις θεοβρύτοις λαμπρώς δεδόξασαι.
14. Του αγίου Μάρτυρος Ισιδώρου του εν τη Χίω.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως στρατευθείς τω Βασιλεί των αιώνων, των επιγείων την στρατείαν απώσω, και ευθαρσώς εκήρυξας Χριστόν τον Θεόν∙ όθεν τον αγώνα σου τον καλόν εκτελέσας, Μάρτυς θεοδόξαστος του Σωτήρος εδείχθης. ΄Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμμάκαρ Ισίδωρε.
Κ ο ν τ ά κ ιο ν
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Κυβερνήτης μέγιστος, τη οικουμένη, συ εφάνης άγιε, ταις προς Θεόν σου προσευχαίς∙ διό υμνούμεν σε σήμερον, μάρτυς θεόφρον, Ισίδωρε ένδοξε.
Ξίφει εκτμηθείς σου την κεφαλή, έτεμες της πλάνης, Αθλοφόρε τας μηχανάς, και Χριστώ ηνώθης, τη κεφαλή των όλων, ως κοινωνός του πάθους τούτου Ισίδωρε.
15. Των Οσίων Πατέρων ημών Παχωμίου του μεγάλου, και Αχιλλίου, αρχιεπισκόπου Λαρίσης, του θαυματουργού.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αγελάρχης εδείχθης του Αρχιποίμενος, Μοναστών τας αγέλας Πάτερ Παχώμιε προς την μάνδρα οδηγών, την επουράνιον, και το πρέπον Ασκηταίς εκείθεν σχήμα μυηθείς και τούτο πάλιν μυήσας. Νυν δε συν τούτοις αγάλλη και συγχορεύεις εις ουράνια.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος πλ. δ΄.
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Λαρίσης σε πρόεδρον, και πολιούχον λαμπρόν, η χάρις ανέδειξεν, ως Ιεράρχην σοφόν, παμμάκαρ Αχίλλιε∙ συ γαρ το της Τριάδος, ομοούσιον κράτος, θαύμασί τε και λόγοις, κατετράνωσας κόσμω. Ην Πάτερ εξευμενίζου, τοις σε γεραίρουσιν.
΄Ετερον του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄.
Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτου εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Αχίλλειε, πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείας
Την των Αγγέλων εν σώματι πολιτείαν, επιδειξάμενος Παχώμιε θεοφόρε, τούτων και της ευκλείας ηξίωσαι, τω του Δεσπότου θρόνω, συν αυτοίς παριστάμενος, και πάσι πρεσβεύων θείαν άφεσιν.
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω
Της οικουμένης τον αστέρα τον ανέσπερον, και Λαρισαίων τον ποιμένα τον ακοίμητον, τον Αχίλλιον υμνήσωμεν εκβοώντες∙ Παρρησίαν κεκτημένος προς τον Κύριον, εκ παντοίας τρικυμίας ημάς λύτρωσαι, ίνα κράζωμέν σοι∙ Χαίροις, πάτερ Αχίλλιε.
Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α
Του Οσίου.
Πάχος απορρίψας το γεηρόν, προς γνόφον εισέδυς, των αύλων θεωριών∙ όθεν εκομίσω, τας θεογράφους πλάκας, Παχώμιε παμμάκαρ ζωής της κρείττονος.
Χαίροις της Εώας αστήρ λαμπρός, και των Λαρισαίων, λαμπαδούχος και οδηγός∙ χαίροις ευσεβείας, λειμών ο ανθηφόρος, Αχίλλιε παμμάκαρ Τριάδος σκήνωμα.
16. Του Οσίου Πατρός ημών Θεοδώρου του Ηγιασμένου.
΄Ηχος πλ. α΄. Θείας πίστεως.
Δώρον πέφηνας, αγιωσύνης, τον πανάγιον, δοξάσας Λόγον, ηγιασμένε θεόφρον Θεόδωρε∙ όθεν βλυστάνεις εκ θείας χρηστότητος, αγιασμόν αληθή τοις βιώσι σοι∙ Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ετερον. ΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένοτς
΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.
Σώμα και καρδίαν αγιασθείς, τω αμέμπτω βίω, ως του Πνεύματος εραστής, Τρισηλίου δόξης, ηγιασμένον σκεύος, εν τοις Οσίοις ώφθης Πάτερ Θεόδωρε.
17. Των αγίων Αποστόλων Ανδρονίκου και Ιουνίας.
Απόστολοι άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Δυάς φωτοειδής, ιερών Αποστόλων, και κήρυκες Χριστού, ανεδείχθητε κόσμω, τοις πάσι κατασπείραντες, το της χάριτος κήρυγμα∙ όθεν σήμερον, υμάς πιστώς ευφημούμεν, ω Ανδρόνικε, και Ιουνία θεόφρον Χριστόν μεγαλύνοντες.
΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς.
Ως ευκλεείς των Αποστόλων σύναυλοι, και αληθείς του Ιησού διάκονοι, της αυτού συγκαταβάσεως, ιεροφάντορες εδείχθητε∙ την χάριν γαρ του Πνεύματος δεξάμενοι, Ανδρόνικε και Ιουνία ένδοξε, ως λύχνοι τοις πέρασιν εφάνατε.
Παύλος ο ουράνιος συγγενείς, και εν Αποστόλοις, επισήμους υμάς καλεί, Ανδρόνικε μάκαρ, και θεία Ιουνία∙ Χριστού γαρ θεηγόροι ώφθητε κήρυκες.
18. Των αγίων Μαρτύρων Πέτρου, Διονυσίου, Χριστίνης, Ανδρέου, Παύλου, Βενεδίμου, Παυλίνου και Ηρακλείου.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω σταυρώ.
Των Αθλοφόρων τον οκτάριθμον δήμον, μαρτυρικοίς εγκωμιάσωμεν ύμνοις, Παυλίνον Διονύσιον και Πέτρον ομού, Ανδρέαν και Βενέδιμον, και θεόφρονα Παύλον, Ηράκλειον τον ένδοξον, και Χριστίναν την θείαν. Ούτοι και γαρ πρεσβεύουσιν αεί, υπέρ του κόσμου Χριστώ τω Θεώ ημών.
΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον.
Διαφόρων πόλεων εξωρμημένοι, ουρανίου πόλεως, πολίται ώφθησαν σεπτοί, χορόν λαμπρόν συγκροτήσαντες, Μάρτυρες θείοι, Τριάδος υπέρμαχοι.
Πίστει στρατευσάμενοι τω Χριστώ, θεόπλοκος δήμος, και γενναίος συνασπισμός, ώφθητε εν άθλοις, οκτάριθμοι οπλίται, εχθρών τας παρατάξεις περιτρεψάμενοι.
19. Του αγίου Ιερομάρτυρος Πατρικίου, επισκόπου Προύσης, και των συν αυτώ πρεσβύτερων Ακακίου, Μενάνδρου και Πολυαίνου, Ιερομαρτύρων.
΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε.
Τετράς θεοφόρητος, Ιεραρχών ιερών, Τριάδα την άκτιστον, κατ΄εναντίων εχθρών, πανσόφως εκήρυξε, Πατρίκιος ο της Προύσης, θεηγόρος ποιμάντωρ, Ακάκιος συν Μενάνδρω, και Πολύαινος άμα∙ διό και ως αθλήσαντες, δόξης ηξιώθησαν.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.
΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς.
Ως ιερείς θεόφρονες, και Αθληταί αήττητοι, την Εκκλησίαν υψόθεν φρουρήσατε, ευχαίς υμών προς Κύριον, Πατρίκιε θεόφρον, συν Ακακίω Μένανδρε και Πολύαινε, γεραίρουσαν εκ πόθου, τα θεία υμών παλαίσματα.
Τους Ιερομάρτυρας του Χριστού, Ακάκιον άμα, και Πατρίκιον τον κλεινόν, και συν τω Μενάνδρω, Πολύαινον τον θείον, ασματικοίς επαίνοις εγκωμιάσωμεν.
20. Του αγίου Μάρτυρος Θαλλελαίου του Ιαματικού και της αγίας Λυδίας Φιλιππησίας.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Μαρτυρίου ανύσας τον αγώνα Θαλλέλαιε, ήσχυνας ειδώλων την πλάνην, τη γενναία αθλήσει σου∙ και ώφθης ιαμάτων θησαυρός, παρέχων τας ιάσεις δωρεάν, τοις προστρέχουσιν, εν πίστει τω σω ναώ και πόθω ανακράζουσι∙ δόξα τω δεδωκώτι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Της Αγίας. ΄Ηχος α. Της ερήμου πολίτης.
Τον Θεόν σεβομένη διανοίας ευθύτητι, το της χάριτος φέγγος διά Παύλου εισδέξαι, και πρώτη εν Φιλίπποις τω Χριστώ επίστευσας θεόφρον πανοικεί∙ δια τούτο σε τιμώντες ασματικώς, Λυδία Φιλιππησία. Δόξα τω ευδοκήσαντι εν σοι, δόξα τω σε καταυγάσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού, ημίν τα κρείττονα.
Του Αγίου. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Των μαρτύρων σύναθλος, αναδειχθής και οπλίτης, στρατιώτης άριστος, του Βασιλέως της δόξης γέγονας, δια βασάνων και τιμωρίας, έπαρσιν ειδωλολατρών καταπατήσας∙ δια τούτο την σεπτήν σου, υμνούμεν μνήμην, σοφέ Θαλλέλαιε.
Πρώτη εν Φιλίπποις προς τον Χριστόν, θεοφόρον προσήλθες, δια Παύλου του ευκλεούς, ως Φιλιππησία, Λυδία και εν ρείθροις, Ζυγάκτου εβαπτίσθης, πανοικεί πάνσεμνε.
΄Ετερον της Αγίας.΄Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον
Τοις του Παύλου ρημάσι καταυγασθείσα, εν Φιλίπποις πέφηνας, εικών αγίας βιοτής, και πανοικεί δόξης κρείττονος, Φιλιππησία Λυδία ηξίωσαι.
΄Ελαιον βλυστάνων διηνεκώς, θείων ιαμάτων, ως της χάριτος ιατρός, ψυχών και σωμάτων, τα πάθη θεραπεύεις, Θαλλέλαιε θεόφρον των προσιόντων σοι.
21. Των αγίων ένδοξων μεγάλων βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης.
΄Ηχος πλ. δ΄.
Του Σταυρού σου τον τύπον, εν ουρανώ θεασάμενος, και ως ο Παύλος την κλήσιν, ου εξ ανθρώπων δεξάμενος, ο εν βασιλεύσιν Απόστολός σου Κύριε, βασιλεύουσαν πόλιν τη χειρί σου παρέθετο∙ ην περίσωζε δια παντός εν ειρήνη, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Πρώτος πέφηνας, εν Βασιλεύσι, θείον έδρασμα, της ευσεβείας, απ΄ουρανού δεδεγμένος το χάρισμα∙ όθεν Χριστού τον Σταυρόν εφανέρωσας, και την Ορθόδοξον πίστιν εφήπλωσας. Κωνσταντίνε Ισαπόστολε, συν Μητρί Ελένη θεόφρονι, πρεσβεύσατε υπέρ των ψυχών ημών.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Κωνσταντίνος σήμερον, συν τη μητρί τη Ελένη, τον Σταυρόν εκφαίνουσι, το πανσεβάσμιο Ξύλον, πάντων μεν των Ιουδαίων αισχύνη όντα, όπλον δε πιστών ανάκτων κατ΄εναντίων∙ δι ημάς γαρ ανεδείχθη, σημείον μέγα, και εν πολέμοις φρικτόν.
Τους της ευσεβείας θείους πυρσούς, και των Αποστόλων, θιασώτας και μιμητάς συν τω Κωνσταντίνω, Ελένην την Αγίαν, ως βασιλέων δόξαν ανευφημήσωμεν.
22. Του αγίου Μάρτυρος Βασιλίσκου.
΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ως βασίλειον δώρον και θύμα άγιον, τω Βασιλεί των αιώνων και αθλοθέτη Θεώ, δι΄αθλήσεως στερράς προσήχθης ένδοξε∙ συ γαρ την πλάνη καθελών, στρατιώτης ευκλεής, πανεύφημε Βασιλίσκε, της αληθείας εδείχθης, Χριστώ πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Βασιλείας μέτοχος επουρανίου, Βασιλίσκε ένδοξε, γεγενημένος αληθώς, σώζε τους πόθω βοώντας σοι∙ Χαίροις Μαρτύρων σεπτόν εγκαλλώπισμα.
΄Ανθραξ ευσεβείας αναδειχθείς, πυρί ουρανίω, κατενέπρησας θαυμαστώς, ειδώλων τεμένη, θεόφρον Βασιλίσκε, πυρί δε ζωηφόρω θερμαίνεις άπαντας.
23. Του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού Μιχαήλ, επισκόπου Συνάδων.
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Θεώ αναθέμενος, την σην ζωήν εκ παιδός, ποιμήν ανηγόρευσαι, και ιεράρχης σεπτός, Χριστού ιερώτατε∙ όθεν τον του Δεσπότου, χαρακτήρα τιμήσας, θλίψεις εν εξορίαις, Μιχαήλ καθυπέστης. Και νυν αναπηγάζεις ημίν ρείθρα ιάσεων.
Κλήσιν αγγελώνυμον εσχηκώς, ισάγγελος ώφθης, εν τω κόσμω μετά σαρκός, ως ιερομύστης, και στύλος Εκκλησίας∙ ένθεν ω Μιχαήλ σε Χριστός εδόξασεν.
24. Του Οσίου Πατρός ημών και Στυλίτου Συμεών, του εν τω Θαυμαστώ όρει.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Ως αείφωτος λύχνος δωρεών της ασκήσεως, εν τω θαυμαστώ Πάτερ΄Ορει, διαπρέψας ανέλαμψας, και κλίμακα εκ γης προς ουρανόν, τον στύλον σου υπέθου αληθώς, Συμεών θαυματοφόρε τοις ευσεβώς, προστρέχουσι τη Μάνδρα σου∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Τα άνω ποθών, των κάτω μεθιστάμενος, και ως ουρανόν, τον στύλον τεκτηνάμενος, δι΄αυτού απήστραψας, των θαυμάτων τη αίγλη ΄Οσιε, και Χριστώ τω πάντων Θεώ, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
΄Ορος κατοικήσας το θαυμαστόν, τον εξ αιωνίων, απαυγάζοντα θαυμαστώς, ορέων Δεσπότην, δοξάσας θείοις πόνοις, λαμπρώς εθαυμαστώθης Συμεών ΄Οσιε.
25. Η τρίτη εύρευσις της τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου του Βαπτιστού.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ως θείον θησαύρισμα, εγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε, την Κεφαλήν σου ημίν, προφήτα και Πρόδρομε∙ πάντες ουν συνελθόντες, εν τη ταύτης ευρέσει, άσμασι θεηγόροις, τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σίζοντα ημάς εκ φθοράς, ταις ικεσίαις σου.
Κ ο ν τ ά κ ι α
Ηχος β΄. Τα άνω ζητών
Προφήτα Θεού, και Πρόδρομε της χάριτος, την Κάραν την σην, ως ρόδον ιερώτατον, εκ της γης ευράμενοι, τας ιάσεις πάντοτε λαμβάνομεν∙ και γαρ πάλιν ως πρότερον, εν κόσμω κηρύττεις την μετάνοιαν.
΄Ετερον. Ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.
Ως ουρανίων δωρεών πηγή θεόβρυτος , τη Εκκλησία εκ βυθού της γης ανέλαμψεν, η αγία Κεφαλή σου Χριστού Προφήτα. ΄Ης την τρίτην εορτάζοντες φανέρωσιν, ανυμνούμεν των θαυμάτων σου το μέγεθος. Και βοώμεν σοι, χαίρε Λόγου ο Πρόδρομος.
Τρίτην της παντίμου σου Κεφαλής, μνείαν εκτελούμεν, ήν εδόξασεν η Τριάς, Βαπτιστά Κυρίου∙ εκ γης γαρ τρίτως ώφθη, μετανοείτε πάσιν ανακραυγάζουσα.
26. Του αγίου Αποστόλου Κάρπου εκ των Εβδομήκοντα.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας χάριτος, τη κοινωνία, εκοινώνησας, δεσμών τω Παύλω, θεομακάριστε Κάρπε Απόστολε, και κοινωνούς θείας δόξης ανέδειξας, τους δεξαμένους το φέγγος των λόγων σου. ΄Οθεν πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ πανεύφημε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος ο αυτός. Η Παρθένος σήμερον
Καρποφόρος πέφηνας, τη μυστική γεωργία, ως κλεινός Απόστολος, και υπηρέτης του Λόγου∙ όθεν σου, ο των αγώνων καρπός ο θείος, κάρπωμα, τερπνόν προσήχθη τω Παντεπόπτη, Ον ικέτευε απαύστως, Κάρπε θεόφρον, ελεηθήναι ημάς.
Παύλω τω θεόπτη διακονών, διάκονος ώφθης, μυστηρίων πνευματικών, ων διαπορθμεύων, τοις θέλουσι την χάριν, θαυμάτων αναβλύζεις, ώ Κάρπε χάριτας.
27. Του αγίου Ιερομάρτυρος Ελλαδίου∙ και του οσίου πατρός ημών και ομολογητού Ιωάννου, του Ρώσσου.
Του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως εδέξω ως θείον έλαιον, ιερουργίας την χάριν τη επινεύσει Χριστού, και ιέρευσας σαφώς Πάτερ Ελλάδιε∙ και Μαρτύρων κοινωνός, δι΄αγώνων ιερών, γενόμενος Ιεράρχα, καθικετεύεις απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Εκ της γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία, ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης, τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ουν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
΄Ηχος πλ.δ΄. Τη Υπερμάχω.
΄Ωσπερ ελαία ανεβλάστησας κατάκαρπος, αθλητική Ιερουργέ νέμων χρηστότητα, τοις το έλεος του Λόγου προσδεχομένοις. Αλλ΄ως Μάρτυς και φωστήρ λαμπρός της πίστεως, καθοδήγησον ημάς προς γνώσιν ένθεον. Τους βοώντας σοι∙ Χαίροις Πάτερ Ελλάδιε.
΄Ελεος Ελλάδι θεϊκόν, ταις σαις ευπροσδέκτοις, μεσιτείαις προς τον Θεόν, βλύσον Ιεράρχα, τοις πίστει ευφημούσι, των σων αγωνισμάτων την θείαν άθλησιν.
28. Του αγίου Ιερομάρτυρος Ευτυχούς , επισκόπου Μελιτηνής.
Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως ευτυχήσας αρετών ταις ιδέαις, της των Μαρτύρων ευκληρίας μετέσχες, Ιερομάρτυς ένδοξε παμμάκαρ Ευτυχές∙ συ γαρ τω Θεώ ημών, καθαρώς υπουργήσας, αίμασιν εφοίνιξας, την αγίαν στολήν σου, μεθ΄ής Χριστώ και νυν ιερουργών, αεί δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Της Εκκλησίας στερρώς προϊστάμενος, υπέρ αυτής την ψυχήν Πάτερ τέθεικας∙ ην νυν απαρέγκλιτον φυλάττε, της ευσεβείας τοις δόγμασιν ΄Οσιε∙ αυτής γαρ ει Ευτυχές εδραίωμα.
Κήρυξ ευτυχίας της αληθούς, τοις εν αγνωσία, χρηματίσας Ιερουργέ, της του μαρτυρίου, πλουτοποιού ευκλείας, ώ Ευτυχές επέβης αγωνισάμενος.
29. Της αγίας Οσιομάρτυρος Θεοδοσίας.
Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως δόσιν θεόσδοτον, την παρθενίαν την σην, αγώσιν αθλήσεως, Θεοδοσία σεμνή, τω Λόγω προσήγαγες∙ όθεν προς αθανάτους, μεταστάσα νυμφώνας, πρέσβευε Αθλοφόρε, τω Δεσπότη των όλων, ρυσθήναι εκ πολυτρόπων, ημάς συμπτώσεων.
΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον.
Ως παρθένος άμωμος, και αθληφόρος, νοερώς νενύμφευσαι, τω Βασιλεί των ουρανών, Θεοδοσία πανεύφημε. Ον εκδυσώπει υπέρ των ψυχών ημών.
Δόσει λαμπρυνθείσα παρθενική, δόσιν ευσεβείας, διαυγάζεις αθλητικώς, ω Θεοδοσία, Χριστού Παρθενομάρτυς∙ διό καμοί μετάδος εκ των σων δόσεων.
30. Του Οσίου Πατρός ημών Ισαακίου, ηγουμένου της μονής Δαλμάτων.
Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Τύπος πέφηνας, της εγκρατείας, και εδραίωμα, της Εκκλησίας, Ισαάκιε Πατέρων αγλάϊσμα∙ εν αρεταίς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Ορθοδοξίας τον λόγον ετράνωσας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος πλ.δ΄. Τη Υπερμάχω.
Χαίροις μοναζόντων υπογραμμός, και Μονής Δαλμάτων, κυβερνήτης ο απλανής. Χαίροις χαρισμάτων, ταμείον θεοβρύτων, Ισαάκιε παμμάκαρ Αγγέλων σύσκηνε.
31. Του αγίου Μάρτυρος Ερμείου.
Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστώ στρατευσάμενος, τω Βασιλεί του παντός, γενναίως διέκοψας, τας παρατάξεις εχθρών, Ερμεία πανένδοξε∙ συ γαρ εγκαρτερήσας, πολυτρόποις αικίαις, ήθλησας εν τω γήρα, ως του Λόγου οπλίτης. ΄Ω πρέσβευε Αθλοφόρε , σώζεσθαι άπαντας.
΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Του Χριστού το όνομα, ομολογήσας ευτόνως, και σφοδρών κολάσεων, υπενεγκών τας οδύνας, ήσχυνας των παρανόμων τας επινοίας∙ έδειξας, της ευσεβείας πάσι το κράτος∙ δια τούτο σε Ερμεία, ο Αθλοθέτης Λόγος εδόξασεν.
΄Οπλοις αληθείας περιφραχθείς, καθείλες του ψεύδους, Αθλοφόρε τον ευρετήν, εν γήρα νεάζον, ψυχής φρόνημα φέρων, και ήθλησας νομίμως Ερμεία ένδοξε.
Πατήστε εδώ γιά Επιστροφή στήν ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ 
Βοήθεια μας Αμήν
ΑπάντησηΔιαγραφή