Μ Η Ν Μ Α Ρ Τ Ι Ο Σ
1. Της αγίας Οσιομάρτυρος Ευδοκίας.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος πλ.δ΄.
Εν σοι Μήτερ, ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, καιπράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλλων συναγάλλεται, οσία Ευδοκία το πνεύμα σου.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Φόβον ένθεον, αναλαβούσα, κόσμου έλιπες, την ευδοξίαν, και τω Λόγω Ευδοκία προσέδραμες∙ Ου τον ζυγόν τη σαρκί σου βαστάσασα, υπερφυώς ηγωνίσω δι΄αίματος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος γ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ο ευδοκήσας εκ βυθού απωλείας, προς ευσεβείας τον ακρότατον όρον, αναγαγείν σε ένδοξε, ως λίθον εκλεκτόν, ούτος και τον βίον σου, τη αθλήσει λαμπρύνας, χάριν ιαμάτων σοι, Ευδοκία παρέχει∙ Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, Οσομάρτυς Αγγέλων εφάμιλλε.
Χάρις ευδοκίας της θεϊκής, νύμφην σε του λόγου, απειργάσατο εκλεκτήν, ήθεσιν οσίοις, και αίματι Μαρτύρων, θεόφρον Ευδοκία περιαστράπτουσαν.
2. Του αγίου Μάρτυρος Ησυχίου.
΄Ηχος α. Τον τάφον σου Σωτήρ
Αξίας κοσμικής, απορρίψας το κλέος, την δόξαν του Χριστού, όμολόγησας χαίρων, Ησύχιε πανένδοξε, Αθλητών εγκαλλώπισμα∙ όθεν έφερες, ώσπερ τιμήν την αισχύνην, και τον θάνατον, εκ πνιγμονή των υδάτων, δυνάμει του Πνεύματος.
Ηχος πλ. β. Την υπέρ ημών
Τους αθλητικούς, αγώνας ιχνηλάτισας, προς θεουργικήν αγάπην ανεπτερώθης, και της άνω Συγκλήτου, εδείχθης ομότιμος, αρνησάμενος την πρόσκαιρον, και ζωής προς ύδωρ έφθασας, ποταμού ριφείς τοις ρεύμασιν, Ησύχιε Αθλητά, ευσεβών πρεσβευτά.
Βουλάς ασεβούντων υπεριδών, εν βουλή Κυρίου, επορεύθης θεοπρεπώς, και ανδραγαθήσας, Ησύχιε εν άθλοις, λαμπρώς εμεγαλύνθης δόξη τη κρείττονι.
3. Των αγίων Μαρτύρων Ευτροπίου, Κλεονίκου και Βασιλίσκου.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Το τρίστοιχον άθροισμα, των Αθλητών του Χριστού, Ευτρόπιον μέλψωμεν, συν Βασιλίσκω ομού, τον θείον Κλεόνικον∙ ούτοι γαρ της Τριάδος, το ύπερθεν κράτος, άθλοις υπερφυέσιν, ωμολόγησαν πάσιν∙ ΄Η πάντοτε πρεσβεύουσι, σώζεσται άπαντας.
΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον.
Αρμονία πίστεως, συνδεδεμένοι, του εχθρού διέλυσαν, τας παρατάξεις εμφανώς, συν Ευτροπίω Κλεόνικος, και Βασιλίσκος γενναίως αθλήσαντες.
Χαίροις των Μαρτύρων τριάς κλυτή, τρίφωτε λυχνία, Τρισηλίου μαρμαρυγής, Ευτρόπιε μάκαρ, Κλεόνικε θεόφρων, μετά του Βασιλίσκου ους μεγαλύνομεν.
4 . Του Οσίου Πατρός ημών Γερασίμου, του εν Ιορδάνη.
΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος
Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης
Της ερήμου οικήτωρ ασκητικών ακροθίνιον, και αγγελικής πολιτείας, αναδέδειξαι έσοπτρον, του Πνεύματος τη αίγλη λαμπρυνθείς, Γεράσιμε Οσίων καλλονή∙ δια τούτο θεραπεύεις δια παντός, τους πίστει εκβοώντας σοι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Χριστώ εκ νεότητος , ακολουθήσας πιστώς, ζωήν την ισάγγελον επολιτεύσω σαφώς, Γεράσιμε ΄Οσιε∙ συ γαρ εν Ιορδάνου, διαλάμψας τη χώρα, θύρα καθυποτάσσεις τη στερρά σου ασκήσει∙ Χριστός γαρ Ον εδόξασας, λαμπρώς σε εθαυμάστωσεν.
΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον
Ως αστήρ ουράνιος, εξανατείλας, ιερώς εφαίδρυνας, των αρετών σου τω φωτί, του Ιορδάνου την έρημον, ΄Οσιε Πάτερ θεόφρων Γεράσιμε.
Χαίροις των Αγγέλων ο μιμητής, και των μονάζονταν, γνώμων θείος ο οδηγός∙ χαίροις απαθείας, το φωτοφόρον σέλας, Γεράσιμε παμμάκαρ, Οσίων καύχημα.
5. Του αγίου Οσιομάρτυρος Κόνωνος.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Την χάριν του Πνεύματος, ενδεδυμένος σοφέ, το κράτος διέλυσας, της ασεβείας στερρώς, εκλάμπων τοις θαύμασιν∙ όθεν πεφοινιγμένος, ταις ροαίς των αιμάτων, Κόνων Οσιομάρτυς, τον Δεσπότην δοξάζεις, τον παρέχοντα δια σου, χάριν ημίν και έλεος.
΄Ηχος ο αυτός. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Αγγελικής αξιωθείς οπτασίας, την εις Χριστόν μεμυσταγώγησας πίστιν, και των θαυμάτων είληφας την δύναμιν σοφέ∙ όθεν καθυπέταξας, την οφρύν των δαιμόνων, και της πλάνης έσβεσας, εναθλήσας την φλόγα∙ Οσιομάρτυς Κόνων Αθλητά, εξευμενίζου ημίν τον φιλάνθρωπον.
Βίον καθαρώτατον γεωργών, χαίρων προσελάβου, ως βασίλειον στολισμόν, άθλησιν την θείαν, Οσιομάρτυς Κόνων, ανθ΄ων διπλούν εδέξω θεόθεν στέφανον.
6. Των εν Αμορίω αγίων Τεσσαράκοντα δύο Μαρτύρων.
΄Ηχος γ΄ . Την ωραιότητα.
Την θεοσύλλεκτον, του Λόγου φάλαγγα, τους Τεσσαράκοντα, και δύο Μάρτυρας, τους εν μιά πάντας σπουδή, αθλήσαντας τιμήσωμεν∙ ούτοι γαρ της πίστεως, ηνωμένοι τη χάριτι, δήμον ακαθαίρετον, ιερώς συνεκρότησαν, και ώφθησαν Χριστού κληρονόμοι, ξίφει τμηθέντες τους αυχένας.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄ Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Οι εν τη γη δια Χριστόν ηθληκότες, αναδειχθέντες ευσεβείς στεφανίται, τους ουρανούς ελάβετε οικεί εν χαρά∙ πάσαν γαρ επίνοιαν, του εχθρού καθελόντες, πόνοις και τοις αίμασι, των υμών αiκισμάτων, τοις ευφημούσιν άνωθεν αεί, αμαρτημάτων την λύσιν βραβεύετε.
Χαίροις αθλοφόρων συναγωγή, οι εν Αμορίω, αριστεύσαντες ιερώς∙ επί το αυτό γαρ, πιστώς συντεταγμένοι, εχθρού τας παραταξεις εθριαμβεύσατε.
7. Των αγίων Ιερομαρτύρων, των εν Χερσώνι επιστκοπησάντων, Βασιλέως, Εφραίμ, Ευγενίου, Καπίτωνος, Αιθερίου, Αγαθοδώρου και Ελπιδίου .
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Επτάριθμος σύλλογος, Ιεραρχών ιερών, αγώσιν αθλήσεως, την Εκκλησίαν Χριστού, ενθέως εφαίδρυναν, Ευγένιος Βασιλεύς τε, συν Εφραίμ Αιθερίω, Ελπίδος και Καπίτων, Αγαθόδωρος άμα. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.
΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς
΄Ωσπερ αστέρες άδυτοι, της νοητής ελλάμψεως, τους εν νυκτί της απάτης καθεύδοντας, υιούς φωτός εδείξατε, Ευγένιε και Καπίτων, Αγαθόδωρε Βασιλεύ και Αιθέριε, Εφραίμ συν Ελπιδίω, αθλήσαντες ως αήττητοι.
Θύσαντες θυσίαν την λογικήν, ως του Θεού Λόγου, Ιεράρχαι πανευκλεείς, έμψυχοι τω Κτίστη προσήχθητε θυσίαι, αθλητικώς Πατέρες αγωνισάμενοι.
8. Του Οσίου πατρός ημών και ομολογητού Θεοφυλάκτου, μητροπολήτου Νικομηδείας.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Φύλαξ άγρυπνος, της Εκκλησίας, και καθαίρεσις, της δυσσεβείας, Ιεράρχα Θεοφύλακε πέφηνας∙ του γαρ Χριστού την εικόνα σεβόμενος, υπερορίας και θλίψεις υπέμεινας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Εί ουκ έστι Τεσσαρακοστή, ΄Ηχος πλ. β΄. Λαθών ετέχθης
Λαθών εβίωσας, παναοίδιμε∙ αλλ΄ο Χριστός σε πάσιν ανέδειξεν, ως φωστήρα φθεγγόμενον, λυχνίαν επιθείς την νοητήν, και πλάκας ενεχείρισε δογμάτων των του Πνεύματος, δι΄ων καταύγασον ημάς.
΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς.
Ως αρραγή, Ορθοδοξίας πρόμαχον, και ισχυρόν, κακοδοξίας έλεγχον, ευφημούμεν και βοώμεν σοι, Ιερομύστα Θεοφύλακτε. Εκ πάσης επηρείας διαφύλαττε, τους πίστει εορτάζοντας την μνήμην σου, πρεσβείων σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ως θησαυροφύλακι ιερώ, των θεοτυπώτων, παραδόσεων και θεσμών, χαίρε σοι βοώμεν, ψυχής εν ευφροσύνη, Πατέρων χαίρε δόξα ω Θεοφύλακτε.
9. Των αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, των εν Σεβαστεία τη πόλει μαρτυρησάντων.
Α π ο λ υ τ ί κ ι α
΄Ηχος α.΄ Της ερήμου πολίτης.
Τους γενναίους οπλίτας του των όλων δεσπόζοντος, τους συγκροτηθέντας εν πίστει, ομοφρόνως τιμήσωμεν. Χριστώ γαρ στρατευθέντες ευσεβώς, δι΄ύδατος διήλθον και πυρός, και προς θείαν εισελθόντες αναψυχήν, προΐστανται των βοώντων∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω θαυμαστώσαντι υμάς, Τεσσαράκοντα Μάρτυρες.
΄Ετερον. ΄Ηχος α΄.
Τας αλγηδόνας των αγίων, ας υπέρ σου έπαθον, δυσωπήθητι, Κύριε, και πάσας ημών τας οδύνας ίασαι, φιλάνθρωπε, δεόμεθα.
΄Ετερον.΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείω Πνεύματι, συγκροτηθέντες, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόρος, Αθλοφόροι Χριστού Τεσσαράκοντα∙ δια πυρός γαρ και ύδατος ένδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρώς εδοξάσθητε. Αλλ΄αιτήσασθε, Τριάδα την Υπερούσιον, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
΄Ετερον. ΄Ηχος πλ.β΄. Την υπέρ ημών
Πάσαν στρατιάν του κόσμου καταλιπόντες, τω εν ουρανοίς Δεσπότη προσεκολλήθητε, αθλοφόροι Κυρίου Τεσσαράκοντα∙ διά πυρός γαρ και ύδατος διελθόντες μακάριοι, επαξίως εκομίσασθε, δόξαν εκ των ουρανών, και στεφάνων πληθύν.
Το τετραδεκάριθμον και λαμπρόν, σύνταγμα του Λόγου, ευφημήσωμεν εν ωδαίς∙ κρύει και πυρί γαρ, στερρώς δοκιμασθέντες, εστέφθησαν αξίως οι Τεσσαράκοντα.
10. Του αγίου Μάρτυρος Κοδράτου, του εν Κόρινθω, και της συνοδείας αυτού (Ανεκτού, Παύλου, Διονυσίου, Κυπριανού και Κρήσκεντος, Μαρτύρων).
΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ
Εξάριθμος χορός, των Χριστού Αθλοφόρων, υμνείσθω ευσεβώς, μελωδίαις ασμάτων, Κορδάτος και ΄Ανεκτος, Παύλος και Διονύσιος, και συν Κρήσκεντι, Κυπριανός ο θεόφρων∙ την Τριάδα γαρ, διηνεκώς δυσωπούσιν, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Ως λαμπάς εξάφωτος, εν τη Κόρινθω, καρτερώς αθλήσαντες, ωφθήσετε Μάρτυρες σοφοί, φωταγωγούντες τοις χάρισι, της Εκκλησίας απαύστως το πλήρωμα.
Εξάστερος ώσπερ λαμπρά πλειάς, τω της Εκκλησίας, διαλάμπετε ουρανώ Μάρτυρες Κυρίου, και άθλων διαυγεία, ημών τας διανοίας καταπυρσεύετε.
11. Του εν αγίοις Πατρός ημών Σωφρονίου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων.
΄Ηχος πλ. α.΄ Τον συνάναρχον Λόγον.
Σωφροσύνης την αίγλην πλουτήσας ΄Οσιε, της ευσεβείας εκφαίνεις τον υπέρ νουν φωτισμόν, ταις των λόγων αστραπαίς Πάτερ Σωφρόνιε∙ συ γαρ σοφίας κοινωνός, δια βίου γεγονώς, στηρίζεις την Εκκλησίαν, ως ευκλεής Ιεράρχης, και πρεσβευτής ημών προς τον Κύριον.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Σωφρόνως τον βίον σου, διαγαγών εκ παιδός, την χάριν του Πνεύματος, εισεποιήσω σαφώς, Σωφρόνιε πάνσοφε∙ όθεν ιεραρχίας,, ταις ακτίσιν εκλάμψας, ώφθης της ευσεβείας, ευκλεής υποφήτης. Και νύν δυσώπει ΄Οσιε, υπέρ των τιμώντων σε.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Λαμπρυνθείς του πνεύματος, τη επιπνοία, Ιεράρχης ΄Οσιος, ως Αποστόλων μιμητής, εν τη Σιών εχρημάτισας. Πάτερ παμμάκαρ, Σωφρόνιε πάνσοφε.
Αίγλην γλωσσοπύρσευτον ειληφώς, εν Σιών τη θεία προσφοιτήσασαν μυστικώς, ώφθης Εκκλησίας θεοειδής εκφάντωρ, και στόμα θείον όντως Πάτερ Σωφρόνιε.
12. Των Οσίων Πατέρων ημών Θεοφάνους της Σιγριανής, του ομολογητού, και Ιεράρχου Γρηγορίου πάπα Ρώμης, του Διαλόγου.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Θεώ τω εν σώματι, επιφανέντι ημίν, οσίων ελάτρευσας, δι΄εναρέτου ζωής, Θεόφανες ΄Οσιε∙ πάσιν γαρ την προσούσαν, ύπαρξιν απορρίψας, άθλους ομολογίας, τη ασκήσει συνάπτεις∙ εντεύθεν δι΄αμφοτέρων, φαίνεις τοις πέρασιν.
΄Ετερον Του Ιεράρχου. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Στόμα γρήγορον, καταπλουτήσας, νομεύς άριστος, του θείου λόγου, ανεδείχθης Ιεράρχα Γρηγόριε∙ των αρετών γαρ εκφάντωρ γενόμενος, δικαιοσύνης εκφαίνεις την έλλαμψιν. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Του Οσίου. ΄Ηχος πλ. β.΄ Την υπέρ ημών.
Της ζωαρχικής, του Λόγου θεοφανείας, σκεύος εκλεκτόν, Θεόφανες και θεράπων, τω ενθέω σου βίω, θεόφρων γενόμενος, την εικόνα την ενσώματον, του Χριστού σεπτώς ετίμησας, ομιλήσας πολλαίς θλίψεσιν∙ ανθ΄ών θαυμάτων πηγήν, είληφας εκ Θεού.
Του Ιεράρχου. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Της θεοφανείας της μυστικής, βίω υπερτέρω, θησαυρίσας την μετοχήν, θέσει εθεώθης, Θεόφανες θεόφρον, και ώφθης Εκκλησίας στύλος θεόφωτος.
Νάμα θεηγόρε ζωοποιόν, εκ πηγών αύλων, αρυσάμενος δαψιλώς, βλύζεις εκ χειλέων, ως ύδωρ αφθαρσίας, και Πνεύματος την χάριν Πάτερ Γρηγόριε.
13. Η Ανακομιδή του ιερού Λειψάνου του εν αγίοις Πατρός ημών Νικηφόρου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως
Θήκη ένθεος, και ζωής πλήρης, αναδέδεικται, τη Εκκλησία, η σορός των μυριπνόων λειψάνων σου∙ ης τη σεπτή κομιδή κομιζόμεθα, τας δωρεάς Νικηφόρε του Πνεύματος, Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος δ΄. Η Παρθένος σήμερον
Την ψυχήν σου τέθεικας, υπέρ της ποίμνης σου Πάτερ, και αυτή το άδολον, της ευσεβείας ενέθου∙ όθεν σου, την των λειψάνων λάρνακα θείαν, χαίρουσα, καθυποδέχεται και κραυγάζει∙ συ μου καύχημα και σκέπη, ώ Νικηφόρε, ομολογίας λαμπτήρ.
Χάρις πλουσιόδωρος δαψιλώς, πρόεισι τω κόσμω, ώσπερ ρείθρον εκ της Εδέμ, εν των σων λειψάνων, και άρδει Νικηφόρε, αεί της Εκκλησίας, άπαν ανάστημα.
14. Του Οσίου Πατρός ημών Βενεδίκτου.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Την φερώνυμον κλήσιν, αληθεύουσαν έδειξας, τοις ασκητικοίς σου αγώσι, θεοφόρε Βενέδικτε∙ υιός γαρ ευλογίας τεθηλώς, αρχέτυπον εγένου και κανών, τοις εκ πόθου μιμουμένοις την σην ζωήν, και ομοφώνως κράζουσι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
΄Ηχος. Πλ. δ. Τη Υπερμάχω
Χαίροις των Οσίων η καλλονή, και των εν τη Δύσει μοναζόντων ο χαρακτήρ, χαίροις θεοδρόμου, ζωής ο υποφήτης, Βενέδικτε τρισμάκαρ, Χριστού ακόλουθε.
15. Του αγίου Μάρτυρος Αγαπίου και των συν αυτώ επτά Μαρτύρων.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Αγάπη του Κτίσαντος, πεπυρσευμένος τον νούν, χορείαν συνήθροισας, πανευκλεών αθλητών, Αγάπιε ένδοξε∙ οθεν συν τούτοις Μάρτυς, αριστεύσας νομίμως, ξίφει τον σον αυχένα, συν αυτοίς απετμήθης∙ μεθ΄ών αεί εκδυσώπει, δούναι ημίν άφεσιν.
΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Ως αγαπήσας Χριστόν τον Θεόν ημών, των επιγείων απάντων ημολόγησε, Μαρτύρων χορός ο οκτάριθμος, και κεφαλάς εκτεμνόμενοι έκραζον∙ προσδέσου Οικτίρμον τους δούλους σου.
Πόθω τετρωμένοι τω θεϊκώ, ήλασθε προθύμως, προς αγώνας μαρτυρικούς, και ανδειοφρόνως, αισχύναντες τον όφιν, τρυγάτε Αθλοφόροι καρπόν αθάνατον.
16. Του αγίου Μάρτυρος Σαβίνου του Αιγυπτίου και του Οσίου Πατρός ημών Χριστοδούλου του εν Πάτμω.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος. α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Κηρύξας ευσεβώς, ασεβών εναντίον, τον πάντων Ποιητήν, σαρκωθέντα ατρέπτως, Σαβίνε παμμακάριστε, ιερώς ηνδραγάθησας∙ όθεν έφθασας, προς αφθαρσίας χειμάρρουν, τέλος άγιον, εν ποταμώ δεδεγμένος∙ διό ευφημούμε σε.
Του Οσίου ΄Ηχος ο αυτός. Της ερήμου πολίτης.
Της Νικαίας τον γόνον και της Πάτμου τον πρόμαχον, και των μοναζόντων το κλέος, θεοφόρον Χριστόδουλον, τιμήσωμεν εν ύμνοις αδελφοί, το σκήνος προπτυσσόμενοι αυτού, ίνα λάβωμεν την ίασιν των ψυχών, και των σωμάτων κράζοντες∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
΄Ετερον του Οσίου. ΄Ηχος β΄. Ταις των αιμάτων σου
Τοις των δακρύων σου όμβροις, πάτερ Χριστόδουλε, των νοσημάτων εξαίρεις τον καύσωνα∙ διό σε πιστώς ικετεύομεν, επερχομένων παντοίων κακών ημάς λύτρωσαι, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Του Μάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών.
Προς ύδωρ ζωής και πέλαγος χρηστότητος, ιθύνθης σαφώς, ιστίω τω του Πνεύματος, ποταμίοις ύδασι, προσριφείς Σαβίνε πανεύφημε∙ διό λύσιν αμαρτιών, ομβρίζεις απαύστως, προσευχαίς σου ημίν.
Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Το σεπτόν σου λείψανον, ως ιατρείον, κεκτημένοι άμισθον, νόσων και θλίψεων πολλών, απολυτρούμεθα κράζοντες∙ χαίροις Πατέρων το κλέος Χριστότουλε.
Του Μάρτυρος.
Πίστιν την αμώμητον ως πηγήν, Μάρτυς κεκτημένος, απεξήρανας θολερά, ρεύματα της πλάνης, και απλανώς ιθύνθης, προς πέλαγος Σαβίνε αϊδιότητος.
Χαίροις Βιθυνίας γόνος λαμπρός, και της νήσου Πάτμου, αντιλήπτωρ και αρωγός∙ χαίροις αφθαρσίας, ευώδες καλλιστείον, Χριστόδουλε Θεόφρον Χριστού συμμέτοχε.
17. Του Οσίου Πατρός ημών Αλεξίου, του « ανθρώπου του Θεού ».
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ ρίζης εβλάστησας περιφανούς και πιστής εκ πόλεως ήνθησας, βασιλικής και λαμπράς, Αλέξιε πάνσοφε∙ πάντων δ΄υπεφρονήσας, των φθαρτών και ρεόντων, έσπευσας συναφθήναι τω Χριστώ και Δεσπότη. Αυτόν ουν εκδυσώπει αεί, υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ηχος ο αυτός. Επεφάνης σήμερον.
Αλεξίου σήμερον, του πανολβίου, εορτήν την πάνσεπτον, επιτελούντες ευσεβώς, αυτόν υμνήσωμεν λέγοντες∙ χαίροις οσίων τερπνόν εγκαλλώπισμα.
Επιθυμιών των πνευματικών, ανήρ χρηματίσας, εξενώθης των γεηρών, και σεμνώς βιώσας, Θεού άνθρωπος ώφθης, και κλήσει τε και πράξει μάκαρ Αλέξιε.
18 Του εν αγίοις Πατρός ημών Κυρίλλου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων.
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.
Στολήν την ένθεον, αμφιασάμενος, στύλος ολόφωτος, ώφθης της πίστεως, των Αποστόλων εν Σιών, την χάριν κεκληρωμένος∙ όθεν ενδιέπρεψας, ευσεβείας τοις δόγμασι, και πιστώς εσκόρπισας, της σοφίας το τάλαντον. Και νυν υπέρ ημών εκδυσώπει, Κύριλλε Πάτερ Ιεράρχα.
΄ Ηχος ο αυτός. Η Παρθένος σήμερον.
Φερωνύμως γέγονε, τη του Χριστού Εκκλησία, ο φωσφόρος λόγος σου, κύρος ουράνιον Πάτερ∙ γνώσιν γαρ, της αληθείας Πάτερ διδάσκων, έλλαμψιν, ηθών οσίων καθυπογράφεις, και παθών βραβεύεις λύσιν, τη ση πρεσβεία θεόφρον Κύριλλε.
΄Ελλαμψιν πλουτήσας την μυστικήν, εν Σιών τη θεία, ως καθάρας σου την ψυχήν, εν τη Εκκλησία, Δαβιτικώς Οσίων, εκλάμπεις ώσπερ λύχνος παμμάκαρ Κύριλλε.
19. Των αγίων Μαρτύρων Χρυσάνθου και Δαρείας.
΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Την σύμπνουν ξυνωρίδα των Μαρτύρων τιμήσωμεν, Χρύσανθον αγνείας το άνθος, και Δαρείαν την πάνσεμνον∙
τη πίστει ενωθέντες γαρ σεπτώς, εδείχθησαν του Λόγου κοινωνοί, εναθλήσαντες νομίμως υπέρ αυτού, και σώζουσι τους ψάλλοντας∙ δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι΄υμών, πάσιν ιάματα.
΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τη επιγνώσει, πάσαν έλιπες, πατρώαν πλάνην, και Χριστώ κατηκολούθησας Χρύσανθε, Ω και προσάγεις Δαρείαν την πάνσεμνον, και συν αυτή τον αγώνα ετέλεσας. Μεθ΄ής πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, ιλασμόν και μέγα έλεος.
΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός.
Ως κρίνον χρυσαυγές, την οσμήν ευσεβείας, εμπνεύσας δαψιλώς, Χρύσανθε Αθλοφόρε, προς γνώσιν σωτήριον, την Δαρείαν εφείλκυσας, μεθ΄ής ήθλησας, και τον αρχέκακον όφιν, τροπωσάμενοι, προς ακηράτους παστάδας, αξίως επήρθητε.
Σύμφρονες ομόζυγοι Αθληταί, οι του Ζωοδότου, πειθαρχήσαντες τω ζυγώ, χαίρετε απαύστως, Χρύσανθε και Δαρεία, της παγκαλούς αγνείας τερπνά αλάβαστρα.
20. Των εν τη Μονή του Αγίου Σάββα αναιρεθέντων Οσίων Πατέρων.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως του Σωτήρος αγιόλεκτοι άρνες, εξωρμημένοι εκ χωρών διαφόρων, τη Ποίμνη συνδράμετε Σάββα του σοφού∙ όθεν θανατούμενοι, απηνεία βαρβάρων, χαίροντας ανήλθετε, προς ουράνιον μάνδραν, καθάπερ ΄Οσιοι και Αθληταί, εκδυσωπούντες υπέρ των ψυχών ημών.
΄Ηχος β΄. Της εν πρεσβείαις.
Την των Οσίων θεόληπτον συνοδείαν, ταις των Μαρτύρων διαλάμπουσαν ακτίσι πάντες τοις άσμασι στεφανώσωμεν, τους τω Χριστώ τυθέντας οιά περ θεία σφάγια∙ αυτούς γαρ ο Λόγος προσεδέξατο.
Αίμασιν οικείοις μαρτυρικώς, τους υμών χιτώνας, πορφυρώσαντες ιερώς, προς υπερκοσμίους ανήλθετε επαύλεις, φαιδρώς κεκοσμημένοι Πατέρες ΄Οσιοι.
21. Του Οσίου Πατρός ημών Ιακώβου, του Ομολογητού, επισκόπου Κατάνης.
΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Εγκρατεία εκλάμψας Πάτερ Ιάκωβε, ως Ιεράρχης του Λόγου και αληθής λειτουργός, ωρθοτόμησας πιστώς, λόγον τον ένθεον∙ ούπερ την χάριν βεβαιών, δι΄αγώνων ευαγών, διδάξας προσκυνείσθαι, την του Σωτήρος εικόνα∙ ώ και πρεσβεύεις υπέρ πάντων ημών.
΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
΄Εμψυχον εικόνα και λογικήν, σαυτόν αναδείξας, εναρέτου διαγωγής, πρόμαχος και κήρυξ, τιμής της των εικόνων, εν Πνεύματι Αγίω ώφθης Ιάκωβε.
22. Του αγίου Ιερομάρτυρος Βασιλείου, πρεσβυτέρου της Αγκυρανών Εκκλησίας.
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τη επινεύσει, χρίσμα άγιον ιερωσύνης, επαξίως υπεδέξω Βασίλειε∙ όθεν ως θύμα βασίλειον έθυσας, τω Βασιλεί των αιώνων τους άθλους σου∙ Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
΄Ηχος ο αυτός. Η Παρθένος σήμερον.
Ιερεύς γενόμενος, του Βασιλέως της δόξης, και οπλίτης άριστος, αναδειχθείς εν αθλήσει, ήσχυνας, των παρανόμων τας επινοίας, είληφας, της βασιλείας της ουρανίου, την απόλαυσιν αξίως, Ιερομάρτυς Χριστού Βασίλειε.
΄Εθυσας την άμωμον προσφοράν, τω επουρανίω, ώ Βασίλειε Βασιλεί, και στερρώς αθλήσας, γεναιοτάτη γνώμη, θυσία προσηνέχθης αυτώ ευάρεστος.
23. Του αγίου Ιερομάρτυρος Νίκωνος, και των εκατόν ενενήκοντα εννέα Μαρτύρων, μαθητών αυτού.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Νικήσας τον δόλιον, ασκητικαίς αγωγαίς, κανών εχρημάτισας, των σων κλεινών φοιτητών, ακρότητι βίου σου∙ όθεν συν τούτοις άμα, γεγονώς εν τη Δύσει, έδυσας εν αθλήσει συν αυτοίς Πάτερ Νίκων, μεθ΄ων και κατεφοίτησας, αίγλη τη άνωθεν.
΄Ηχος πλ. δ΄. Ως απαρχάς.
Ως ασκητών ομότροποι, και αθλητών εφάμιλλοι, μαρτυρικώς τω Κυρίω προσήχθητε, στερροί Οσιομάρτυρες∙ ποδηγόν ασφαλή γαρ, κεκτημένοι τον ένδοξον όντως Νίκωνα, ηθλήσατε συν τούτων, συμψάλλοντες, αλληλούια.
Νίκη στεφανούμενος αληθεί, προς πόθον παιδεύεις, παλαισμάτων νικοποιών, την των φοιτητών σου, χορείαν θεοφόρε, μεθ΄ων και εναθλήσας Νίκων δεδόξασαι.
24. Προεόρτια του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος δ΄.
Σήμερον της παγκοσμίου χαράς τα προοίμια μετά χαρμοσύνης προεορτάσωμεν∙ ιδού γαρ Γαβριήλ παραγίνεται, τη Παρθένω κομίζων τα ευαγγέλια, άμα και φόβω και θαύματι∙ Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον
Επελεύσει Πνεύματος, του παναγίου, του Πατρός τον σύνθρονον, και ομοούσιον φωνή, του αρχαγγέλου συνέλαβες, θεοκυήτορ, Αδάμ η ανάκλησις.
΄Ηγγικεν η λύτρωσες των βροτών∙ Γαβριήλ γαρ σπεύδει, χαρμοσύνως προς Ναζαρέτ, το χαίρε βοήσαι, τη Κεχαριτωμένη, τον Λόγον γαρ συλλήψη Πατρί τον σύνθρονον.
25. Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος δ΄.
Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ΄αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις, ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διο και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν∙ Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Κ ο ν τ ά κ ι α
΄Ηχος πλ. δ΄. Αυτόμελον
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου Θεοτόκε. Αλλ΄ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι∙ Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
΄Ηχος πλ.δ΄. Αυτόμελον.
Τον ομοούσιον Πατρί και θείω Πνεύματι, Υιόν και Λόγον του Θεού Αγνήν συνέλαβες, τη του Πνεύματος ελεήσει του Παναγίου. Εις ανάπλασιν βροτείου γένους ΄Αχραντε, Αρχαγγέλου σοι φωνήν κοσμοχαρμόσυνον Εκβοήσαντος, χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Νυν ευαγγελίζεται Γαβριήλ, το χαίρε κραυγάζων, μετά δεόυς τη Μαριάμ. Ω του ξένου τρόπου! Εν μήτρα γαρ αχράντω, συνείληπται ο Πλάστης σώζων ον έπλασεν.
26. Η Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Φερωνυμία καταλλήλω εμπρέπων, καθυπουργείς εν τη του Λόγου σαρκώσει, ως στρατηγός των Ασωμάτων τάξεων∙ όθεν ευηγγέλισαι, τη Παρθένω Μαρία, χαίρε προσφωνών αυτή, τον Θεόν γαρ συλλήψη. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε υμνούντας, Γαβριήλ Αρχάγγελε.
΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Των Ουρανίων Στρατηγών Αρχιστράτηγε, δυσωπούμεν σε αεί ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις σαις δεήσεσι τειχίσης ημάς, σκέπη των πτερύγων, της αύλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσπίπτονας, εκτενώς και βοώντας∙ Εκ των κινδύνων λύτρωσαι ημάς, ως Ταξιάρχης των άνω Δυνάμεων.
΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.
Ουρανίου τάξεως, φωτοειδής στρατηγέτης, Γαβριήλ Αρχάγγελε, γεγενημένος εν δόξη, ήγγειλας, χαράν την άληκτον τη Παρθένω∙ ταύτη γαρ, την του ανάρχου σύλληψιν Λόγου, εκβοών ευηγγελίσω∙ χαίρε Παρθένε, ευλογημένη Αγνή.
΄Ετερον. ΄Ηχος β΄.
΄Αρχιστράτηγε Θεού, λειτουργέ θείας δόξης, των ανθρώπων οδηγέ, και αρχηγέ Ασωμάτων, το συμφέρον ημίν πρέσβευε, και το μέγα έλεος, ως των Ασωμάτων Αρχιστράτηγος.
΄Ολος ηλιόμορφος και φαιδρός, Γαβριήλ επέστης, τη Παρθένω εν Ναζαρέτ∙ παρ΄ης νυν την αίγλην, της τρισηλίου δόξης, δεχόμενος αύλως ημάς καταύγασον.
27. Της Οσίας μητρός ημών Ματρώνης, της εν Θεσσαλονίκη.
Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν
΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.
Γνώμην αήττητον, Ματρώνα φέρουσα, Πιστόν την ένθεον, άσυλον έσωσας, μη δουλωθείσα την ψυχήν, Εβραίων τη απηνεία∙ όθεν αριστεύσασα, και τον δόλιον κτείνασα, μυστικώς νενύμφευσαι, τω Δεσπότη της κτίσεως. Αυτόν ουν εκτενώς εκδυσώπει, πάσης ημάς ρυσθήναι βλάβης.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών.
Φωτί νοητώ, Ματρώνα ατενίζουσα, ειρκτής την φρουράν, ως θάλαμον λελόγισαι, εξ ης Μάρτυς έδραμες, προς παστάδα πάμφωτον κράζουσα∙ τη σε Λόγε θεία στοργή, μαστίγων την πείραν, καθυπέστην φαιδρώς.
Ουδόλως δεδούλωσαι την ψυχήν, αλλ΄ελευθερία, ενδιέπρεψας ευσεβεί, και αρρενωθείσα την φρένα ώ Ματρώνα, εγώνισαι ανδείως κατά του όφεως.
28. Του Οσίου Πατρός ημών Ιλαρίωνος του νέου, ηγουμένου μονής της Πελεκητής.
΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ιλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ως καθαρώτατον σκεύος της επιπνοίας Χριστού, της ενθέου βιοτής εδείχθης έσοπτρον∙ όθεν αστράπτεις νοητώς, αρετών μαρμαρυγάς, Πατήρ ημών Ιλαρίων, προς απλανή οδηγίαν και σωτηρίαν των ψυχών ημών.
΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Ως ελαία εύκαρπος, αναβλαστήσας, Ιλαρίων ΄Οσιε, καθιλαρύνεις μυστικώς, τω σω ελαίω τους ψάλλοντας∙ χαίροις Οσίων κανών απαρέγκλιτε.
΄Ελεος και χάριν παρά Θεού, Πάτερ Ιλαρίων, ως τω θρόνω αυτού εστώς, αίτει θεοφόρε, ημίν καταπεμφθήναι, τοις επιγραφομένοις θερμόν προστάτη σε.
29. Του Οσίου Πατρός ημών Μάρκου, επισκόπου Αρεθουσίων, και Κυρίλου διακόνου και ετέρων των επί Ιουλιανού αθλησάντων.
Του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείον όμιλον κλεινών Μαρτύρων, Μάρκε ένδοξε τη ση ενστάσει, επαλείφεις προς την ένθεον άθλησιν∙ μεθ΄ων τελέσας τον δρόμον τον κάλλιστον, της ουρανίου τρυφής ηξιώθητε. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν συν αυτοίς ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Χορόν εννεάριθμον, πανευκλεών αθλητών, και λόγοις και πράξεσι, προς μαρτυρίου οδόν, λαμπρώς ενισχύσατε∙ οθεν ηγωνισμένοι, συν αυτοίς θεοφρόνως, άμα Βαραχησίω, Ιωνά θεοφόρε, πρεσβεύσατε τω Κυρίω, χάριν δούναι ημίν και έλεος.
Του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω
Των Μαρτύρων. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Η των Μαρτύρων ενδεκάριθμος φάλαγξ, ανευφημείσθω μελωδίας ασμάτων, συν Ιωνά ο θείος Βαραχήσιος, ΄Αβιβος και Λάζαρος και Ναρσής και Ηλίας, Μάρης Σιμεήθης τε Μαρουθάς ο θεόφρων, και Ζανιθάς και Σάββας ο στερρός∙ υπέρ ημών γαρ Χριστόν ικετεύουσιν.
Του Ιερομάρτυρος.
Στύλος ευσεβείας φωτοφανής, Μάρκε δεδειγμένος, ως της χάριτος υπουργός, τεμένη της πλάνης, καθείλες Ιεράρχα, και ιερώς αθλήσας, Χριστώ δεδόξασαι.
Στίφος ενδεκάριθμον αθλητών, εχθρών μυριάδας, ετροπώσαντο νοητών∙ ων τας αριστείας αινούντες χαρμοσύνως, Χριστόν τον αθλοθέτην υπερδοξάσωμεν.
30. Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου, του συγγραφέως της «Κλίμακος».
΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείαν κλίμακα υποστηρίξας, την των λόγων σου, μέθοδον πάσι, μοναστών υφηγητής αναδέδειξαι, εκ πρακτικής Ιωάννη καθάρσεως, προς θεωρίας ανάγων την έλλαμψιν. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κ ο ν τ ά κ ι ο ν
΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός
Καρπούς αειθαλείς, εκ της βίβλου προσφέρων, διδάγματα σοφέ, καθηδύνεις καρδίας, των τούτοις μετά νήψεως, προεχόντων μακάριε∙ Κλίμα γαρ έστι, ψυχάς ανάγουσα γήθεν, προς ουράνιον, και διαμένουσαν δόξαν, των πίστει τιμώντων σε.
Την ουρανοδρόμον ην Ιακώβ, κλίμακα προείδεν, ετεχνήσω πνευματικώς, Πάτερ Ιωάννη, συνθήκη των σων λόγων∙ δι΄ής προς αφθαρσίας βαίνομεν μέθεξιν∙.
31. Του αγίου Ιερομάρτυρος και θαυματουργού Υπατίου, επισκόπου Γαγγρών.
΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Το ύπατον δώρημα, της Εκκλησίας Χριστού, εδέξω Υπάτιε, και Ιεράρχης σοφός, εδείχθης μακάριε∙ όθεν θαυματουργίας, διαλάμπτων ποικίλαις, σύνθρονον τον Σωτήρα τω Πατρί ωμολόγεις∙ διό και χαίρων αθλήσας θείως δεδόξασαι.
΄Ηχος πλ. β΄ Την υπέρ ημών.
Την ζωοποιόν, τελέσας ιερουργίαν, και των δωρεών, το τάλαντον επαυξήσας, ως θυσία προσήχθης, και κάρπωμα ένθεον, δι΄αθλήσεως Υπάτιε, τω δοξάσαντι τον βίον σου, τοις αρρήτοις Πάτερ θαύμασιν. Αυτόν δυσώπει αεί, υπέρ πάντων ημών.
Ομοουσιότητος του Πατρός, και Υιού παμμάκαρ, χρηματίσας κήρυξ λαμπρός, αθλήσει σφραγίζεις, τον θαυμαστόν σου βίον, Υπάτιε θεόφρον Γαγγρών ο πρόεδρος.
*********************************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου