ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ - ΚΟΝΤΑΚΙΑ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

Μ Η Ν Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ

1. Προεόρτια της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού∙ και μνήμη του αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Προεόρτιον. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Ουράνιος χορός, ουρανίων Αγγέλων, προκύψας επί γης, αφικόμενον βλέπων, ως βρέφος βασταζόμενον, προς ναόν τον πρωτότοκον, πάσης κτίσεως, υπο Μητρός απειράνδρου, προεόρτιον, νυν συν ημίν μελωδούσι, τον ύμνον γηθόμενοι.

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄ . Ταχύ προκατάλαβε.

Τρυφήν την ακήρατον, ιχνηλατών εκ παιδός, βασάνους υπήνεγκας, υπέρ Χριστού του Θεού, καί ήθλησας άριστα∙ όθεν την των θαυμάτων, κομισμένος χάριν, λύτρωσαι πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, Τρύφων μεγαλομάρτυς, τους σε μακαρίζοντας.

΄Ετερον του Μαρτύρου. ΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ο Μάρτυς σου Κύρε εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ έχων γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλεν∙ έθραυσε και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτού ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον του Μαρτύρου. ΄Ηχος δ. Θείας πίστεως

Θείου Πνεύματος, τη χορηγεία, χάριν άφθονον, τη Εκκλησία, αναβλύζεις ώσπερ κρήνη ακένωτος, και καταρδεύεις ημών την διάνοιαν, εν τη τρυφή Αθλοφόρε των δώρων σου. Τρύφων ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Προεόρτιον. ΄Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον

Εν αγκάλαις δέξασθαι, καθάπερ βρέφος, Συμεών επείγεται, τον νομοδότην και Θεόν∙ ώ και βοήσει γηθόμενος ∙ απόλυσόν με, σέ είδον γαρ Δέσποτα.

Του Μάρτυρος.΄Ηχος πλ.δ΄. Ως απαρχάς της φύσεως

Τριαδική στερρότητι, πολυθείαν έλυσας, εκ των περάτων αοίδιμε, τίμιος εν Κυρίω γενόμενος∙ και νικήσας τυράννους, εν Χριστώ τω Σωτήρι, το στέφος είληφας της μαρτυρίας σου, και χαρίσματα θείων ιάσεων, ως αήττητος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Προεόρτιον

Χαίρει ο πρεσβύτατος Συμεών, εγγίζοντα βλέπων, τον Δεσπότη εν τω Ναώ∙ όθεν επισπεύδει, αυτόν υποδεχθήναι, προεορτίως άδων ύμνον επάξιον.

Του Μάρτυρος

΄Ιχνεσιν επόμενος ακλινώς, Τρύφων Αθλοφόρε, του γνωσθένος επί της γής, των αυτού χαρίτων, δοχείον ανεδείχθης, και ιεροίς αγώσι. Μάρτυς διέπρεψας.

2. Η Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν. ΄Ηχος α΄.

Χαίρε, κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε∙ εκ σου γαρ ανέτειλεν ο ΄Ηλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Ευφραίνου και σύ, Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν αγκάλαις, τον ελευθερωτήν των ψυχών ημών, χαριζόμενον ημίν και την Ανάστασιν.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν ΄Ηχος α΄.

Ο μήτραν παρθενικήν αγιάσας τω τόκω σου, και χείρας του Συμεών ευλογήσας, ως έπρεπε, προφθάσας και νυν, έσωσας ημάς, Χριστέ ο Θεός. Αλλ΄ειρήνευσον εν πολέμοις το πολίτευμα, και κραταίωσον βασιλείς, ους ηγάπησς, ο μόνος φιλάνθρωπος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Σήμερον η πάναγνος Μαριάμ, τω ναώ προσάγει, ώσπερ βρέφος τον Ποιητήν, Ον εν ταις αγκάλαις, ο Πρέσβης δεδεγμένος, Θεόν αυτόν κηρύττει, καν σάρκα είληφεν.

3. Του αγίου και Δικαίου Συμεών του Θεοδόχου και της αγίας Προφήτιδος ΄Αννης .

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

Της Εορτής και των Αγίων.

΄Ηχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον.

Τον υπέρθεον Λόγον σάρκα γενόμενον, ενηγκαλίσω ως βρέφος εν τω ναώ του Θεού, Θεοδόχε Συμεών πρεσβύτα ένδοξε∙ όθεν και ΄Αννα η σεπτή, ανθομολόγησιν αυτώ, προσήγαγεν ως Προφήτις∙ διό υμάς ευφημούνεν, οία Χριστού θείους θεράποντας.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Των Αγίων.΄Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον.

Ξυνωρίς ή ένθεος, χαρμονικώς ευφημείσθω, Συμεών ο δίκαιος, συν τή Προφήτιδι ΄Αννη∙ ούτοι γάρ, ευαρεστήσαντες τω Κυρίω, ώφθησαν, του σαρκωθέντος Λόγου αυτόπται∙ τούτον γάρ καθάπερ βρέφος, είδον αξίως και προσεκύνησαν.

΄Ετερον των Αγίων. ΄Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον.

Η δυάς η ένθεος, των Θεοφόρων, Συμεών ο δίκαιος, και ΄Αννα ή του Φανουήλ, μεγαλοφώνως αινήσθωσαν∙ ότι κατείδον, Χριστόν ώσπερ νήπιον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Δίκαιοι εν νόμω και ευλαβείς, Συμεών ο Πρέσβης, και η ΄Αννα ή Φανουήλ, ώφθησαν Κυρίω, τω σεσωματωμένω, και ύμνησαν την τούτου άρρητον κένωσιν.

4. Του Οσίου πατρός ημών Ισιδώρου του Πηλουσιώτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ. Ταχύ προκατάλαβε

Σοφία κοσμούμενος, παντοδαπή ευκλεώς, τοις λόγοις εκόσμησας, την Εκκλησίαν Χριστού, Ισίδωρε ΄Οσιε∙ σύ γαρ δι΄εγκρατείας, εαυτόν εκκαθάρας, πράξει και θεωρία, διαλάμπεις εν κόσμω∙ δι΄ών μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

΄Ετερον. ΄Ηχος πλ. δ΄.

Εν σοι Πάτερ ακριβώς, διεσώθη το κατ΄εικόνα∙ λαβών γαρ τον σταυρόν, ηκολουθησας τω Χριστώ, και πράττων εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ∙ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου∙ διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, όσιε Ισίδωρε το πνεύμα σου.

K ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερος

Εωσφόρον άλλον σε, η Εκκλησία, ευραμένη ένδοξε, ταις των σων λόγων αστραπαίς, λαμπρυνομένη κραυγάζει σοι∙ Χαίροις παμμάκαρ, θεόφρον Ισίδωρε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ερωτι σοφίας διαπρεπής, αποδεδειγμένος, καταλάμπεις πάσαν την γην, εκ του Πηλουσίου, των λόγων τας ακτίνας, ώσπερ πυρσός εκπέμπων, Πάτερ Ισίδωρε.

5 . Της αγίας Μάρτυρος Αγάθης .

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.

Ρόδον εύοσμον, της παρθενίας, νύμφη άφθορος, του Ζωοδότου, αναδέδειξαι Αγάθη πανεύφημε∙ των αγαθών την πηγήν γαρ ποθήσασα, μαρτυρικές εν τω κόσμω διέπρεψας∙ Μάρτυς ένδοξε, λιταίς σου θείαις αγάθυνον, τους πόθω μεγαλύνοντας τους άθλους σου.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Στολιζέσθω σήμερον, η Εκκλησία, πορφυρίδα ένδοξον, καταβαφείσαν εξ αγνών, ρύθρων Αγάθης της μάρτυρος∙ Χαίρεμ βοώσα, Κατάνης το καύχημα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Εις οσμήν των μύρων σου των τερπνών, έδραμον Σωτήρ μου, ανεβόας τω Ιησού, νομίμως αθλούσα, Αγαθή Αθληφόρε∙ διό του σου νυμφίου τρυφάς τοις κάλλεσιν.

6. Του Οσίου πατρός ημών Βουκόλου, επισκόπου Σμύρνης∙ και του εν αγίοις Πατρός ημών Φωτίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αγίου Βουκόλου. ΄Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ως διαλάμπων αρετών ταις ακτίσι, τους εν τω στήθει του Δεσπότου πεσόντος, εκ πόθου προσεπέλασας τω θείω φωτί∙ όθεν ως θεόπνευστος, Ιεράρχης εμπρέψας, ίθυνας τήν ποίμνην σου, προς νομάς αληθείας. Και νυν δυσώπει πάντοτε Χριστόν, Πάτερ Βουκόλε, υπέρ των τιμώντων σε.

Ετερον του ιδίου. ΄Ηχος δ΄.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητομ εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Βουκόλε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σψθήναι τας ψυχάς ημών.

Του Αγίου Φωτίου. ΄Ηχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον

Της σοφίας εκφάντωρ λαμπρός γενόμενος, Ορθοδοξίας εδείχθης θεοπαγής προμαχών, των Πατέρων καλλονή Φώτιε μέγιστε∙ σύ γαρ αιρέσεων δεινών, στηλιτεύεις την οφρύν, Εώας το θείον σέλας, της Εκκλησίας λαμπρότης, ήν διατήρει Πάτερ άσειστον .

΄Ετερον του Αγίου Φωτίου. Ηχος δ΄.

Ως των αποστόλων ομότροπος, και της οικουμένης διδάσκαλος, τω Δεσπότη των όλων ικέτευε Φώτιε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Αγίου Βουκόλου.΄Ηχος β. Τους ασφαλείς.

Το καθαρόν και διαυγές του βίου σου, ο Μαθητής, ο τω Χριστώ εράσμιος, ατεχνώς ως θεασάμενος, Βουκόλε Πάτερ ιερώτατε, ποιμένα Εκκλησαίς σε καθίστησι, και λύχνον ευσεβείας φαεινότατον∙ των τρόπων αυτώ γαρ εκοινώνησας.

Του Αγίου Φωτίου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω

Της Εκκλησίας ο φωστήρ ο τηλαυγέστατος, και ορθοδόξων οδηγός ο ενθεώτατος, στεφανούσθω νυν τοις άνθεσι των ασμάτων, η θεόφθογγος κιθάρα η του Πνεύματος, ο στερρότατος αιρέσεων αντίπαλος, ώ και κράζομεν∙ Χαίρε πάντιμε Φώτιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αγίου Βουκόλου

Τω ηγαπημένω Μύστη Χριστού, Βουκόλε θεόφρον, μαθητεύσας ώς καθαρός, ώφθης Εκκλησίας, ποιμήν της εν τη Σμύρνη, και τω καλώ ποιμένι ταύτην ωδήγησας.

Του Αγίου Φωτίου

Χαίροις Ορθοδόξων φωταγωγέ, και της Εκκλησίας, νυμφοστόλε και οδηγέ∙ χαίροις κακοδόξων ή δίστομος ρομφαία, ώ Φώτιε τρισμάκαρ ρητόρων έξοχε.

7. Των Οσίων πατέρων ημών Παρθενίου , επισκόπου Λαμψάκου, και Λουκά του εν τω Στειρίω της Ελλάδος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ. Ταχύ προκατάλαβε

Τω μύρω του Πνεύματος, ποιμήν Λαμψάκου οφθείς, την θείαν ενέργειαν, παρά Θεού δαψιλώς, θαυμάτων επλούτησας, δαίμονας απελαύνειν, ασθενούντας ιάσθαι, νόσους αποδιώκειν, και πληρούν τας αιτήσεις, Παρθένιε Ιεράρχα, των προσιόντων σοι.

΄Ετερον του Ιεράρχου.΄Ηχος δ΄.

Ο Θεός των Πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ΄ημών, κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ΄ημών∙ αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.

Του Οσίου. ΄Ηχος α. Της ερήμου πολίτης

Της Ελλάδος το κλέος και Οσίων το καύχημα, και τον του Στειρίου φωστήρα, και οικήτορα όσιον, τιμήσωμεν ασμάτων εν ωδαίς, Λουκάν τον θεοφόρον ευσεβώς∙ τω Χριστώ γαρ οικειούται διά παντός, τους πίστει ανακράζοντας∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούνται δια σου, πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιεράρχου.΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Των θαυμάτων είληφας, την θείαν χάριν θεόφρον, ιερέ Παρθένιε, θαυματουργέ θεοφόρε, άπαντα πιστών τα πάθη αποκαθαίρων, πνεύματα της πονηρίας Πάτερ ελαύνων∙ δια τούτο σε υμνούμεν, ως μέγα μύστην Θεού της χάριτος.

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω στρατηγώ

Ο εκλεξάμενος Θεός προ του πλασθήναι σε, εις ευαρέστησιν αυτού οις οιδέ κρίμασι, προσλαβόμενος εκ μήτρας καθαγιάζει, και οικείον εαυτού δούλον δεικνύει σε, κατευθύνων σου Λουκά, τα διαβήματα ο Φιλάνθρωπος∙ ώ νυν χαίρων παρίστασαι.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Ιεράρχου

Την πηγήν της χάριτος εκπιών, πέλαγος θαυμάτων, αναβλύζεις υπερφυών, και καταπιαίνεις, Χριστού την Εκκλησίαν, ροαίς ταις ζωηρρύτοις Πάτερ Παρθένιε.

Του Οσίου

Χαίροις ησυχίας λύχνος λαμπρός, και της ποιμανσίας, ο ακοίμητος οφθαλμός∙ χαίροις μοναζόντων, υπογραμμός και τύπος, Λουκά θαυματουργέ Ελλάδος καύχημα.

8. Του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου∙ και του αγίου Προφήτου Ζαχαρίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Στρατολογία αληθεί αθλοφόρε, του ουρανίου στρατηγός βασιλέως, περικαλλής γεγένησαι Θεόδωρε∙ όπλοις γαρ της πίστεως, παρετάξω εμφρόνως, και κατεξωλόθρευσας των δαιμόνων τα στίφη, και νικηφόρος ώφθης αθλητής∙ όθεν σε πίστει αεί μακαρίζομεν.

Του Προφήτου. ΄Ηχος δ . Ταχύ προκατάλαβε.

Την κλήσιν κατάλληλον, δείξας τοις έργοις σοφέ, ταμείον επάξιον, της επιπνοίας Θεού, Ζαχαρία γεγένησαι∙ έχων γαρ εν τω βίω συλλαλούντας Αγγέλους, ώφθης των εσομένων, θεηγόρος Προφήτης. Και νυν υμών τας αιτήσεις, άνωθεν πλήρωσον.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Μάρτυρος. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητώ

Ανδρεία ψυχής, την πίστιν οπλισάμενος, και ρήμα Θεού, ως λόγχην χειρισάμενος, τον εχθρόν κατέτρωσας, των Μαρτύρων κλέος Θεόδωρε∙ συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύων μη παύση υπέρ πάντων ημών.

Του Προφήτου. ΄Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον

Εμπνευσθείς του Πνεύματος, τη επιλάμψει, Ζαχαρία ένδοξε, τρανώς προέγραψας ημίν, ώσπερ λαμπάδα πολύφωτον, την του Σωτήρος απόρρητον κένωσιν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Μάρτυρος

Χαίροις των Μαρτύρων η καλλονή, και της Εκκλησίας, απροσμάχητος βοηθός∙ χαίροις δωρημάτων, θησαύρισμα των θείων, Θεοφόρε τρισμάκαρ ημών αντίληψις.

Του Προφήτου

Χάριτος αύλου εμφορηθείς, ώφθης των μελλόντων, θεηγόρος προμηνυτής∙ συ γαρ Ζαχαρία, συμβολικώς προλέγεις, την προς ημάς του Λόγου άρρητον κένωσιν.

9. Του αγίου Μάρτυρος Νικηφόρου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ. Ταχύ προκατάλαβε

Αγάπη του Κτίσαντος, καταγαυσθείς την ψυχήν, του νόμου της χάριτος, εκπληρωτής ακριβής, εμφρόνως γεγένησαι∙ όθεν και τον πλησίον, ως σαυτόν αγαπήσας, ήθλησας Νικηφόρε, και τον όφιν καθείλες∙ εντεύθεν εν ομονοία, ημάς διατήρησον.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Αγάπης τω δεσμώ, συνδεθείς Νικηφόρε, διέλυσας τρανώς, την κακίαν του μίσους∙ και ξίφει την κάραν σου εκτμηθείς, εχρημάτισας Μάρτυς ένθεος, του σαρκωθέντος Σωτήρος∙ ον ικέτευε, υπέρ ημών των υμνούντων, την ένδοξον μνήμην σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Πλήρης ων αγάπης της προς Θεόν, ηγάπησας μάκαρ, τον πλησίον ώς σεαυτόν∙ όθεν και αθλήσας, του μίσους τον εργάτην, καθείλες Νικηφόρε Χριστώ πειθόμενος.

10. Του αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του Θαυματουργού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος, της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπες∙ έλαμψας εν τω κόσμω δια του μαρτυρίου, έλυσας και ειδώλων την σκοτόμαιναν, μάκαρ∙ διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ως φωστήρ ανέτειλας, εκ της Εώας, και πιστούς εφώτισας, ταις των θαυμάτων σου βολαίς, ιερομάρτυς Χαράλαμπες∙ όθεν τιμών την θείαν σου άθλησιν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Τον εν αθλοφόροις ιερουργόν, και εν ιερεύσιν ιερώτατον αθλητήν, τον θαυμάτων ρείθρα, πηγάζοντα εν κόσμω, τον μέγαν Χαραλάμπη ύμνοις τιμήσωμεν.

11. Του αγίου Ιερομάρτυρος Βλασίου∙ και της αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης∙ και του αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εκ Σερβίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Ιερομάρτυρος. Βλασίου. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Φερωνύμως βλαστήσας ως δένδρον εύκαρπον, Ιεράρχα Κυρίου Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες, και θαυμάτων δωρεάς, αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος Ιερομάρτυς, τοις καταφεύγουσι Πάτερ, τη αντιλήψει της πρεσβείας σου.

΄Ετερον του Ιερομάρτυρος..΄Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως.

Θείας χάριτος, τη γεωργία, δένδρον εύκαρπον, τη Εκκλησία, φερωνύμως ανεβλάστησας Βλάσιε∙ Ιεραρχών γαρ εκφέρων την έλλαμψιν, αθλητικήν δωρεάν εγεώργησας. Πάτερ ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του Ιερομάρτυρος. ΄Ηχος δ΄.

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίσει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Βλάσιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Της Αγίας. ΄Ηχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον

Δωρεών των ενθέων ούσα επώνυμος, την Εκκλησίαν φαιδρύνεις βασιλικαίς δωρεαίς, ως θεόγλυπτος εικών θείας φρονήσεως∙ των γαρ εικόνων των σεπτών, την τιμήν ως σχετικήν, ετράνωσας Θεοδώρα, των Βασιλίδων ακρότης, των Ορθοδόξων εγκαλλώπισμα.

Του Νεομάρτυρος. ΄Ηχος γ. Θείας πίστεως

Θείω Πνεύματι, ανακηρύξας, την του Κτίσαντος οικονομίαν, αθλητικώς ηγωνίσω Γεώργιε∙ και του πυρός ενεγκών την κατάφλεξιν, καταδροσίζεις ημάς θείαις χάρισιν. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος .

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Ιερομάρτυρος Βλασίου. ΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Ο θείος βλαστός, το άνθος το αμάραντον, αμπέλου Χριστού, το κλήμα το πολύμορφον, θεοφόρε Βλάσιε, τους εν πίστει τιμώντας την μνήμην σου, ευφροσύνης πλήρωσον της σης, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Της Αγίας. ΄Ηχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως καλλονήν της Εκκλησίας και ευπρέπειαν, και Βασιλίδων χαρακτήρα και διάδημα, ανυμνούμεν σε θεόστεπτε Θεοδώρα∙ Σύ γαρ ώφθης των εικόνων αναστήλωσες, και τελεία της αιρέσεως καθαίρεσις∙ Οθεν κράζομεν, χαίροις ΄Ανασσα πάντιμε.

Του Νεομάρτυρος. ΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Του Χριστού τή χάριτι, η θεηγόρος σου γλώσσα, φθεγγομένη ένδοξε, ώσπερ θεόφθογγος σάλπιγξ, ήχησε, της ευσεβείας τα μεγαλεία, λύσασα, των παρανόμων τας μυθουργίας∙ δια τούτο τω Κυρίω , ωλοκαυτώθης, Μάρτυς Γεώργιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Ιερομάρτυρος

Λόγον αληθείας γεηπονών, της δικαιοσύνης, ανεβλάστησας τους καρπούς, ών η Εκκλησία, οσώραι γευομένη, Βλάσιε Ιεράρχα τιμά τους άθλους σου.

Της Αγίας

Χαίροις Θεοδώρα πανευκλεής∙ χαίροις ευσεβείας ανακήρυξις αληθής∙ χαίροις παρρησίαν, εν Θεώ κεκτημένη, Αυγούστα και Οσία αειμακάριστε.

Του Νεομάρτυρος

Τον νέον οπλίτην του Ιησού, τον σοφία λόγων, καταπλήξαντα τον εχθρόν, και προσενεχθέντα, Κυρίω ως θυσίαν, Γεώργιο συμφώνως ανευφημήσωμεν.

12. Του εν αγίοις Πατρός ημών Μελετίου, πατριάρχου Αντιοχείας της μεγάλης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.

Νόμον ένθεον, εμμελετήσας, την ουράνιον, γνώσιν εκλάμπεις, τή Εκκλησία Ιεράρχα Μελέτιε∙ την γαρ Τριάδα κηρύττων ομότιμον, αιρετικών διαλύεις τας φάλαγγας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.

Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκαρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια∙ Πάτερ Ιεράρχα Μελέτιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.β΄. Την σωματικήν σου παρουσίαν

Την πνευματικήν σου παρρησίαν, δεδοικώς ο αποστάτης, φεύγει Μακεδόνιος∙ την πρεσβευτικήν δε λειτουργίαν, εκπληρούντες σου οι δούλοι, πόθω σοι προστρέχομεν, των Αγγέλων εφάμιλλε Μελέτιε, η πύρινος ρομφαία Χριστού του Θεού ημών, η πάντας τους αθέους κατασφάττουσα∙ υμνούμεν σε τον φωστήρα, τον φωτίσαντα τα πάντα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Μελέτη δογμάτων πανευσεβών, της Ορθοδοξάις, αναβλύζεις τον γλυκασμόν, και της ανομίας, εξαίρεις την πικρίαν, Μελέτιε παμμάκαρ Τριάδος πρόμαχε.

13. Του Οσίου πατρός ημών Μαρτινιανού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄.

Την φλόγα των πειρασμών, δακρύων τοις οχετοίς, εναπέσβεσας μακάριε, και της θαλάσσης τα κύματα, και των θηρών τα ορμήματα, χαλινώσας εκραύγαζες∙ Δεδοξασμένος ει Παντοδύναμε, πυρός και ζάλης ο σώσας με.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τους ασφαλείς

Ως ασκητήν της ευσεβείας δόκιμον, και αθλητήν τη προαιρέσει τίμιον, και ερήμου καρτερόψυχον, πολίτην άμα και συνίστορα, εν ύμνοις επαξίως ευφημήσωμεν, Μαρτινιανόν τον αεισέβαστον∙ αυτός γαρ τον όφιν κατεπάτησεν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Ο διά γυναίου επιβαλών, πάλαι τω Γενάρχη, και συλήσας αυτόν οικτρώς, ούτω και σοι Πάτερ, υπούλως επετέθη, αλλ΄ήττηται εις τέλος τη καρτερία σου.

14. Του Οσίου πατρός ημών Αυξεντίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

΄Ωσπερ Φοίνιξ ηυξήθης Πάτερ υψίκομος, δικαιοσύνης εκφέρων τους ψυχοτρόπους καρπούς∙ σύ γαρ βίον ιερόν πολιτευσάμενος, της Εκκλησίας στηριγμός, και θαυμάτων αυτουργός, Αυξέντιε ανεδείχθης, δια παντός ικετεύων, ελεηθύναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον.΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθένος

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Αυξέντιε∙ νηστεία αγρυπνία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύσεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον.

Εγκρατείας ύδασι, πανευκλεώς εκβλαστήσας, ως ελαία εύκαρπος, εν τοις Οσίοις εφάνης∙ κόσμου γαρ, απαρνησάμενος την απάτην, γέγονας, υπερκοσμίου φωτός δοχείον, δι΄ού λάμπρυνον ενθέως, τους σε τιμώντας Πάτερ Αυξέντιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Κατηγλαϊσμένος ταις αρεταίς, ώφθης εν τω βίω, θεοφόρε περιφανής, αίγλη ευσεβείας, και χάριτι θαυμάτων, Αυξέντιε ρυθμίζων τους προσιόντας σοι.

15. Του αγίου Αποστόλου Ονησίμου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Ταις ακτίσι του Παύλου φωτισθείς την διάνοιαν, ώφθης υπηρέτης του Λόγου, και Απόστολος ένθεος, καί όνησιν εβράβευσας ζωής, Ονήσιμε θεράπον του Χριστού, διά λόγων και θαυμάτων θεοπρεπών, τοις πίστει εκβοώσι σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι φαιδρώς, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

΄Ετερον. ΄Ηχος γ΄.

Απόστολε ΄Αγιε Ονήσιμε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄.Επεφάνης σήμερον

Ως ακτίς εξέλαμψας τη οικουμένη, ταις βολαίς λαμπόμενος, ηλίου μάκαρ παμφαούς, Παύλου τον κόσμον φωτίσαντος∙ διό σε πάντες τιμώμεν Ονήσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Παύλω τω θεόπτη μαθητευθείς, ώφθης αληθείας, θεηγόρος μυσταγωγός∙ υπέρ ης προθύμως, ΄Ονήσιμε αθλήσας, ονήσιμον πηγάζεις χάριν τοις χρήζουσιν.

16. Του αγίου Μάρτυρος Παμφίλου και των συν αυτώ.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.

Την δωδεκάριθμον, Μαρτύρων φάλαγγα, ανευφημήσωμεν, ενθέοις άσμασι, Πάμφιον Παύλον Σαμουήλ, Ουάλεντα και Ηλίαν, Ιερεμίαν Σέλευκον, Δανιήλ και Πορφύριον, Ιουλιανόν ομού, Ησαίαν Θεόδουλον∙ αυτοί γαρ τον Δεσπότην των όλων, πάσιν ημίν εξιλεούνται.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄. Ταχυ προκατάλαβε

΄Οι Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών∙ σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον∙ έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικαισίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ

Κολαστηρίων φοβερών προκειμένων, οι του Κυρίου αθληταί οι γενναίοι, εν αηττήτω χαίροντες φρονήματι, τούτοις προσωμίλησαν, της σαρκός αλογούντες∙ όθεν εκληρώσαντο αιωνίζουσαν δόξαν, υπέρ ημών πρεσβεύοντες αεί, των ευφημούντων αυτών τα παλαίσματα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Φάλαγξ δωδεκάριθμε Αθλητών, συντεταγμένη ευσεβεία τε και σπουδή, σύναψον σπουδαίως, ημάς εν ομονοία, και λύσιν των πταισμάτων ημίν πρυτάνευσον.

17. Του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν.

΄Ηχος β΄.

Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! εν τη πηγή της φλογός, ως επί ύδατος αναπαύσεως, ο άγιος μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο∙ πυρί γαρ ολοκαυτωθείς, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται.Ταις αυτού ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ.δ΄. Αυτόμελον

Πίστιν Χριστού ωσεί θώρακα, ένδον λαβών εν καρδία σου, τας εναντίας δυνάμεις κατεπάτησας, πολύαθλε, και στέφει ουρανίω εστέφθης αιωνίως, ως αήττητος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Δώρον πολυτίμητον και τερπνόν, αθλήσας προσήχθης, τω δοξάσαντί σε λαμπρώς∙ όθεν εδωρήθης, θερμότατος προστάτης, τη Εκκλησία πάση Τήρων Θεόδωρε.

18. Του εν αγίοις Πατρός ημών Λέοντος, Πάπα Ρώμης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Ηχος γ΄ . Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, ορθοδοξία, υπεστήριξας, την Εκκλησίαν, ως πολύφωνον του Πνεύματος όργανον∙ εκ γαρ Δυσμών αναλάμψας ως ήλιος, αιρετικών την απάτην εμείωσας. Λέων ΄Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

΄Ετερον του ιδίου. ΄Ηχος δ΄.

Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου η των πραγμάτων αλήθεια∙ δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια, πάτερ ιεράρχα Λέον∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Επί θρόνου, ένδοξε, ιερωσύνης καθίσας, και λεόντων στόματα, των λογικών αποφράξας, δόγμασιν εν θεοπνεύστοις σεπτής Τριάδος, ηύγασας φως τη ση ποίμνη θεογνωσίας∙ δια τούτο εδοξάσθης, ως θείος μύστης Θεού της χάριτος.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Βρυχήματι Λέων βασιλικώ, των θεοτυπώτων, και σοφών σου υποθηκών, ως θώας και λύκους, αιρετικών τα σμήνη, της θεολέκτου Ποίμνης σκορπίζεις πάντοτε.

19. Του αγίου Αποστόλου Αρχίππου∙ και Φιλοθέης Οσιομάρτυρος της Αθηναίας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Αποστόλου.΄Ηχος δ΄ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

΄Ως προσπελάσας ολική διαθέσει, τω των αρρήτων μυητή και επόπτη, των Αποστόλων σύσκηνος εδείχθης σοφέ∙ όθεν τον της πίστεως, θείον λόγον κηρύξας, έτεμες τοις τρόποις σου, τα φυτά της κακίας, και εναθλήσας ΄Αρχιππε στερρώς, δικαιοσύνης εδέξω τον στέφανον.

΄Ετερον του Αποστόλου. ΄Ηχος γ΄.

Απόστολε ΄Αγιε ΄Αρχιππε, πρέσβυε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών

Της Οσίας. ΄Ηχος ο αυτός. Ταχύ προκατάλαβε.

Οσίων την έλλαμψιν εισδεδεγμένη σεμνή, την πόλιν εφαίδρυνας, των Αθηνών την κλεινήν, τη θεία ασκήσει σου∙ συ γαρ της ευποιίας, μυηθείσα τον όρον, ώφθης κινδυνευόντων, καταφύγιον θείον∙ διό σε ώ Φιλοθέη, Χριστός εδόξασεν.

΄Ετερον της Οσίας. ΄Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αθηναίων η πόλις η περιώνυμος, Φιλοθέην τιμά την Οσιομάρτυρα, και ασπάζεται αυτής το θείον λείψανον, ότι εβίωσε σεμνώς και μετήλλαξε το ζην, αθλήσει και μαρτυρίω, και πρεσβεύει προς τον Σωτήρα, διδόναι πάσι το θείον έλεος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

Του Αποστόλου. ΄Ηχος β΄. Επεφάνης σήμερον

Ως αστέρα μέγαν σε, η Εκκλησία, κεκτημένη ΄Αρχιππε, ταις των θαυμάτων σου βολαίς, φωτιζομένη κραυγάζει σοι∙ Σώσον τους πίστει, τιμώντας την μνήμην σου.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Αποστόλου

Χαίροις Αποστόλων ο κοινωνός , και της αληθείας φυτοκόμος ο ιερός∙ χαίροις Παρακλήτου, το έμψυχον ταμείον, Απόστολε και Μάρτυς του Λόγου ΄Αρχιππε.

Της Οσίας

Χαίροις τεθλιμμένων η αρωγή, και κινδυνευόντων, προστασία και οδηγός∙ χαίροις νεανίδων, τερπνή παραμυθία, ω Μήτερ Φιλοθέη Οσίων σύμμορφε.

20. Του εν αγίοις Πατρός ημών Λέοντος, Επισκόπου Κατάνης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Ιερέων ακρότης ευσεβείας διδάσκαλος, και θαυματουργός ανεδείχθης, Ιεράρχα πανόλβιε∙ ηθών γαρ ουρανίων τω φωτί, του Πνεύματος πλουτήσας την ισχύν, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, Λέων των προσιόντων σοι∙ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούνται δια σου, πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Την εν πρεσβείαις

Τον από βρέφους Κυρίω ανατεθέντα, και εκ σπαργάνων την χάριν ανειληφότα, πάντες τοις άσμασι στεφανώσωμεν, Λέοντα τον φωστήρα της Εκκλησίας και πρόμαχον∙ αυτής γαρ υπάρχει το στήριγμα.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Εφριξαν ιδόντες σε εν φλογί, ιστάμενον Πάτερ, ως εν κήπω αειθαλεί, τον δε μάγον ώσπερ, κηρόν διαλυθέντα, οι ευσεβείς και πόθω Θεόν εδόξασαν.

21. Του Οσίου πατρός ημών Τιμοθέου του εν Συμβόλοις∙ και του Αγίου Ευσταθίου, πατριάρχου Αντιοχείας.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Φερωνύμως τιμήσας, Θεόν Τιμόθεε, διά ζωής εναρέτου από παιδός ως σοφός, ετιμήθης παρ΄αυτού αξίως ΄Οσιε∙ των γαρ ενθέων δωρεών, σκεύος ώφθης ιερόν, παρέχων ενί εκάστω, πολυτελείς χορηγίας, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Του Ιεράρχου . Ηχος γ΄. Θείας πίστεως

Θείας έμπλεως σοφίας πέλων, ώσπερ ήλιος, λαμπρός εκλάμπεις, εν τη Συνόδω τη πρώτη Ευστάθιε∙ και τον Υιόν ομοούσιον ΄Οσιε, ανακηρύττεις, Πατρί και τω Πνεύματι. Αλλά πρέσβευε, ευστάθειαν αδιάπτωτον, δοθήναι Ιεράρχα τοις τίμωσε σε.

Κ ο ν τ ά κ ι α

Του Οσίου. ΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Ως αστήρ πολύφωτος, εκ της Εώας, αναλάμψας ηύγασας, εν ταις καρδίαις των πιστών, τας αρετάς των θαυμάτων σου, θαυματοφόρε παμμάκαρ Τιμόθεε.

Του Ιεράρχου. ΄Ηχος δ΄. Τη Υπερμάχω

Ως εκκαθάρας σεαυτόν ενθέοις πράξεσι, Αρχιερέων ανεδείχθης θείον άγαλμα, θεωρία και αμέμπτω εμπρέπων βίω. Αλλ΄ως στύλος Εκκλησίας και εδραίωμα, πειρασμών στερρώς υπέμεινας την έφοδον. ΄Οθεν κράζομεν, χαίροις Πάτερ Ευστάθιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι α

Του Οσίου

Άρας τον σταυρόν σου από παιδός, ίχνεσι του Λόγου, επορεύθης ασκητικώς, και της απαθείας, την έλλαμψιν πλουτήσας, παθών ημάς ομίχλης ρύσαι Τιμόθεε.

Του Ιεράρχου

Τον Υιόν ομότιμον τω Πατρί, Πάτερ δογματίζων, και τω Πνεύματι συμφυή, της ομολογίας, τον στέφανον εδέξω, Ευστάθιε ποικίλαις παλαίσας θλίψεσιν.

22. Η εύρεσις των ιερών Λειψάνων των Αγίων Μαρτύρων, των εν τοις Ευγενίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ.

Ως ρόδα νοητά, και χαρίτων ταμεία, εφάνησαν εκ γής, τα σεπτά Υμών σκήνη, πανένδοξοι Μάρτυρες, Εκκλησίας εδραίωμα, διαπνέοντα, των ιαμάτων την χάριν, και παρέχοντα, οσμήν ζωής τοις εκ πόθου, Υμάς μακαρίζουσι..

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος πλ. β΄. Την υπέρ ημών.

Αθλοφορικήν, εκφαίνουσα ευκληρίαν, και πνευματικήν, εκπνέοντα ευωδίαν, ανεφάνησαν γήθεν, Υμών νυν τα λείψανα, Αθλοφόροι παναοίδιμοι, των Αγγέλλων ομοδίαιοι, και Χριστού κήρυκες ένθεοι∙ ΄Ον δυσωπείτε θερμώς, του σωθήναι ημάς.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ηνθησαν ως κρίνα μυροβαφή, τα λείψανα ήδη, εν τω κόσμω Υμών σεπτώς, και της αφθαρσίας, τη νοητή ευπνοία, Μάρτυρες του Κυρίου ημάς ευφραίνουσιν.

23. Του αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρμπου, επισκόπου Σμύρνης .

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Την κλήσιν τοις έργοις σου, επισφραγίσας σοφέ, ελαία κατάκαρπος, ώφθης εν οίκω Θεού, Πολύκαρπε ένδοξε∙ συ γαρ ως Ιεράρχης, και στερρός Αθλοφόρος, τρέφεις την Εκκλησίαν, λογική ευκαρπία, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ των ψυχών ημών.

΄Ετερον. ΄Ηχος δ΄.

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος, των Αποστόλων γενόμενος, και πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν∙ δια τούτο τον λόον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Πολύκαρπε∙ πρέσβευε ριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Καρπούς τους λογικούς, τω Κυρίω προσφέρων, Πολύκαρπε σοφέ, αρετών δι΄ενθέων, εδείχθης αξιόθεος, Ιεράρχη μακάριε∙ όθεν σήμερον, οι φωτισθέντες σοις λόγοις, ανυμνούμεν σου, την αξιέπαινον μνήμην, δοξάζοντες Κύριον.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Φοίνιξ ανεδείχθης καρποτελής, ως καρποφορίαν, περιφέρων θεουργικήν, την των Αποστόλων, αμέσως κοινωνίαν, δι΄ής εκτρέφεις κόσμον Πάτερ Πολύκαρπε.

24. Η πρώτη και δευτέρα εύρεσις της τιμίας Κεφαλής Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του Βαπτιστού.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε

Εκ γης ανατείλασα, η του Προδρόμου Κεφαλή, ακτίνας αφίησι της αφθαρσίας, πιστοίς των ιάσεων∙ άνωθεν συναθροίζει, την πληθύν των Αγγέλων, κάτωθεν συγκαλείται των ανθρώπων το γένος, ομόφωνον αναπέμψαι δόξαν Χριστώ τω Θεώ.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Προφήτα Θεού, και Πρόδρομε της χάριτος, την Κάραν την σην, ως ρόδον ιερώτατον, εκ της γης ευράμενοι, τας ιάσεις πάντοτε λαμβάνομεν∙ και γαρ πάλιν ως πρότερον, εν κόσμω κηρύττεις την μετάνοιαν.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ωσπερ μυροθήκη πνευματική, εκ γης ανεφάνη, σου η πάντιμος Κεφαλή, Βαπτιστά Κυρίου, και κόσμον κατευφραίνει, της ηδυπνόου δόξης ταις διαδόσεσιν.

25. Του εν αγίοις Πατρός ημών Ταρασίου , πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Την ωραιότητα.

Βίου ορθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ υπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, ιεραρχίας την στολήν, αξίως ενδεδυμένος∙ όθεν των αιρέσεων, κατευνάσας τον τάραχον, στύλος και εδραίωμα, Εκκλησίας γεγένησαι∙ διό τους σους αγώνας γεραίρει, Πάτερ Ταράσιε θεόφρον.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον

Ορθοδοξίας δόγμασι, την Εκκλησίας φαιδρύνας, και Χριστού μακάριε, την σεβασμίαν Εικόνα, σέβεσθαι και προσκυνείσθαι πάσι διδάξας, ήλεγξας Εικονομάχων άθεον δόγμα∙ δια τουτο σοι βοώμεν∙ ώ Πάτερ, χαίροις σοφέ Ταράσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Τύπον καλών έργων δι΄αρετής, εν τη Εκκλησία παραστήσας Πάτερ σαυτόν, του Χριστού τον τύπον, εν ιεραίς εικόσιν, εδίδαξας τιμάσαι ορθώς Ταράσιε.

26. Του εν αγίοις Πατρός ημών Πορφυρίου, επισκόπου Γάζης.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Πορφυραυγέσιν αρετών λαμπηδόσι, καταλαμπρύνας σεαυτόν Ιεράρχα, καθάπερ φως εξέλαμψας Πορφύριε σοφέ∙ λόγοις γαρ και θαύμασιν, αληθώς διαπρέψας, πάσιν εβεβαίωσας, ευσεβείας την χάριν∙ και νυν Χριστώ αύλως λειτουργών, υπέρ του κόσμου μη παύση δεόμενος.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος β΄. Τοις των αιμάτων σου

Ιερωτάτοις σου τρόποις κοσμούμενος, ιερωσύνης στολαίς κατηγλάϊσαι, παμμάκαρ θεόφρον Πορφύριε, και ιαμάτων εμπρέπεις υψώμασι, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Της Θεσσαλονίκης, σεπτός βλαστός, και Γαζαίων θείος, Ποιμενάρχης και οδηγός, και της Εκκλησίας, νυμφαγωγός εδείχθης, Πορφύριε τρισμάκαρ σώζων τα τέκνα σου.

27. Του Οσίου πατρός ημών και Ομολογητού Προκοπίου του Δεκαπολίτου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Φερώνυμως προκόπτων εν ασκήσει Προκόπιε, ήρθης εκ δυνάμεως Πάτερ, προς αθλήσεως έλλαμψιν∙ Χριστού γαρ την εικόνα προσκυνών, Μαρτύρων ανεδείχθης κοινωνός∙ μεθ΄ών πρέσβευε παμμάκαρ δια παντός, υπέρ των εκβοώντων σοι∙ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

΄Ετερον .΄Ηχος πλ.δ΄.

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας∙ και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας∙ και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Προκόπιε πατήρ ημών όσιε∙ πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν

΄Ηχος δ΄. Επεφάνης σήμερον

Εωσφόρον σήμερον, η Εκκλησία, κεκτημένη άπασαν, κακοδοξίας την αχλύν, διασκεδάζει τιμώσα σε, ουρανομύστα Προκόπιε ένδοξε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Θείας υπαλείπτην σε προκοπής, και ομολογίας, θεηγόρον υφηγητήν, Πάτερ ευ ειδότες, τους πόνους σου τιμώμεν, δι΄ών καταπυρσεύεις ημάς Προκόπιε.

28. Του Οσίου πατρός ημών και Ομολογητού Βασιλείου, συνασκητού του Οσίου Προκοπίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι α

΄Ηχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Βασίλειον δώρημα, της Εκκλησίας Χριστού, εδείχθης Βασίλειε, ως βασιλεύσας παθών, τοις θείοις σου σκάμμασι∙ σύ γαρ ομολογία, τον σον βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι΄αμφοτέρων, ως αστήρ σελασφόρος∙ εντεύθεν της ασαλεύτου , βασιλείας ηξίωσαι.

΄Ετερον. ΄Ηχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ημών Βασίλειε∙ νηστεία αγρυπνεία προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν∙ δόξα τω σε στεφανώσαντι∙ δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.

΄Ηχος β΄. Τα άνω ζητών

Εξ ύψους λαβών την θείαν αποκάλυψιν, εξήλθες σοφέ, εκ μέσου των θορύβων, και μονάσας οσίως, των θαυμάτων είληφας την ενέργειαν, και τα νόσους ιάσθαι τη χάριτι, Βασίλειε παμμάκαρ ιερώτατε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

΄Ωφθης Βασιλέως των ουρανών, θεράπων και μύστης, δια βίου ειλικρινούς. Ου τον χαρακτήρα, σεβόμενος αισχύνεις, Βασίλειε παμάκαρ άνακτα τύραννον.

29. Του Οίου πατρός ημών Κασσιανού, του Ρωμαίου.

Α π ο λ υ τ ί κ ι ο ν

Ηχος α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Της σοφίας τον λόγον Πάτερ τοις έργοις σου, ασκητικώς γεωργήσας ως οικονόμος πιστός, αρετών μυσταγωγείς τα κατορθώματα∙ συ γαρ πράξας ευσεβώς, εκδιδάσκεις ακριβώς, Κασσιανέ θεοφόρε, και τω Σωτήρ πρεσβεύεις, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κ ο ν τ ά κ ι α

΄Ηχος α΄. Τον συνάναρχον Λόγον

Της σοφίας τον λόγον Πάτερ τοις έργοις σου, ασκητικώς γεωργήσας ως οικονόμος πιστός, αρετών μυσταγωγείς τα κατορθώματα∙ συ γαρ πράξας ευσεβώς, εκδιδάσκεις ακριβώς, Κασσιανέ θεοφόρε, και τω Σωτήρι πρεσβεύεις, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

΄Ετερον. ΄Ηχος α΄. Χορός αγγελικός

Οι λόγοι σου σοφέ, ουρανίου κασσίας, οσμήν πνευματικήν, διαπνέουσι κόσμω∙ φιάλαι γαρ ώφθησαν, αρωμάτων ως γέγραπται, σιαγόνες σου αι αναπτύσσουσαι πάσιν, τας εν Πνεύματι, πνευματικάς αναβάσεις, Κασσιανέ ΄Οσιε.

Μ ε γ α λ υ ν ά ρ ι ο ν

Γνώσεως την θύραθεν μετάσχων, όφθης κεκρυμμένης, επιστήμης μυσταγωγός, ης τας επιδόσεις, λόγοις ημάς παιδεύεις, Κασιανέ θεόφρον Πνεύματος σκήνωμα.

*********************************************************