ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Αγαπητά μέλη και φίλοι του συλλόγου μας,

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε όλοι θεατές μιας προσπάθειας διαχωρισμού των συνανθρώπων μας σε δυο κατηγορίες, σε εμβολιασμένους και μη. Η προσπάθεια αυτή έχει μεταφερθεί μεταξύ των συνανθρώπων μας και τείνει να πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.

Κατά καιρούς έχουν υπάρξει αναρτήσεις για τα θέματα αυτά παρουσιάζοντας την πνευματική πλευρά αυτής της επιδημίας. Άρα η θέση του συλλόγου μας είναι γνωστή και σταθερή.

Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν απορρίπτουμε κανένα. Σεβόμαστε την ελεύθερη βούληση του κάθε ανθρώπου να πράξει όπως εκείνος επιθυμεί για την υγεία του και την ζωή του, κάτι το οποίο κάναμε και θα κάνουμε πάντα. Εξάλλου τον σεβασμό στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, μας τον δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός, οπότε εμείς μπορούμε να πράξουμε διαφορετικά;
Αγαπάμε και προσφέρουμε σε όλους τους συνανθρώπους μας και προσευχόμαστε γι’ αυτούς όπως αυτό κάναμε και μέχρι σήμερα.

Στις μέρες μας η ανθρωπότητα έχει ανάγκη την προσευχή όσο ποτέ άλλοτε. Την προσευχή όμως για όλους, όχι με διαχωρισμούς.
Αυτό μάθαμε και τώρα ερχόμαστε να κάνουμε την πρακτική μας. Αν είμαστε καλοί μαθητές θα το δείξει ο τρόπος, η αξιοπρέπεια, η αγάπη μα πάνω απ’ όλα η πνευματικότητα που θα αντιμετωπίσουμε την δυσκολία αυτή.

Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση τείνει να καταπατήσει θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, ενώ μεταφέρεται για μία ακόμη φορά η ευθύνη για την επίλυση του ζητήματος της επιδημίας στους πολίτες, κάτι το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να ενισχύει τα φαινόμενα του διχασμού και του διαχωρισμού στην κοινωνία μας.
Τα φαινόμενα αυτά εντείνονται έτι παραπάνω από τις δημόσιες τοποθετήσεις επισήμων και μη, αρμοδίων και μη, οι οποίες αμφισβητούν (τουλάχιστον) όσους έχουν διαφορετική άποψη.

Σταδιακά τείνει να καταρριφθεί το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να σκέπτεται και να λειτουργεί ελεύθερα και δημοκρατικά, κάτι το οποίο προφανώς και δεν μας βρίσκει σύμφωνους.

Οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν όλοι μας, ότι στη χώρα μας, χρόνια πριν δόθηκαν αγώνες για την ελευθερία, την δημοκρατία και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων. Επομένως θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς ο λαός μας ήταν και παραμένει υπερευαίσθητος σε θέματα που άπτονται προσωπικών και συλλογικών ελευθεριών παντός είδους.

Τους τελευταίους δεκαεφτά μήνες, οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν αποδείξει εμπράκτως ότι αντιμετωπίζουν την δυσκολία αυτή, με πολύ σοβαρότητα σε όλα τα επίπεδα.
Αυταπόδεικτο αυτού είναι η αυταπάρνηση με την οποία εργαζόταν οι συνάνθρωποι μας σε βασικές δραστηριότητες κατά την διάρκεια των διαδοχικών εγκλεισμών, και οι οποίοι με υπευθυνότητα προστάτευσαν τον εαυτό τους, την οικογένεια τους, αλλά και τους συνανθρώπους τους. Άρα θα ήταν προτιμότερο να αποφεύγονται δεικτικές αναφορές περί ανευθυνότητας διότι πολύ απλά δεν ισχύουν για συντριπτικό ποσοστό της κοινωνίας μας.

Ως πιστοί βιώσαμε για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας το κλείσιμο των Ιερών Ναών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν η χώρα μας βρέθηκε ,παλαιότερα, σε ανάλογες καταστάσεις οι Ιεροί Ναοί δεν έκλεισαν. Αντιθέτως τελούνταν επιπλέον ακολουθίες και λιτανείες προκειμένου γρηγορότερα να επιλυθεί το πρόβλημα.

Θεμελιώδεις αρχές της ορθοδοξίας τέθηκαν υπό δημόσια συζήτηση και δεν μας ξένισε τόσο όταν το έπραξαν λαϊκοί , όσο όταν το ίδιο έπραξαν και ορισμένοι ανώτατοι κληρικοί.

Απόρροια όλης αυτής της κατάστασης είναι σήμερα να στοχοποιούνται και να στιγματίζονται συνάνθρωποι μας με μεγάλη ευκολία.

Οι άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί κατηγορούν για ανευθυνότητα και για τα δεινά του εγκλεισμού, της κατάργησης της ελευθερίας και της οικονομικής κατάρρευσης, όλους όσους δεν έχουν εμβολιαστεί.

Στον αντίποδα πάλι υπάρχουν συμπολίτες μας, που προσπαθούν να απορρίψουν κάθε συνάνθρωπο μας που έχει εμβολιαστεί χωρίς όμως να αναλογιστούν κάτω από ποιες συνθήκες πήραν την απόφαση αυτή.

Να υπενθυμίσουμε ότι είμαστε όλοι αδέλφια, ζούμε όλοι στην ίδια χώρα και έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα ,τα οποία ορίζονται από το σύνταγμα, ανεξάρτητα από την επιλογή μας στο ζήτημα αυτό. Θερμή παράκληση, μην μπαίνουμε στην διαδικασία διαχωρισμού, γιατί έτσι μπαίνουμε σε άλλα μονοπάτια, δύσβατα και κακοτράχαλα. Όσες φορές ο λαός μας συμμετείχε σε καταστάσεις διαχωρισμού, η χώρα μας σημαδεύτηκε από βαθιές και έμπονες πληγές.

Ο σύλλογος μας προσπαθώντας να κάνει πράξη όλες τις παραπάνω παραινέσεις, κατά καιρούς προσφέρει βοήθεια κάθε είδους σε συνανθρώπους μας στην Ελλάδα που έχουν ανάγκη, χωρίς να κάνει διακρίσεις βάση θρησκείας, χρώματος η οτιδήποτε άλλου. Πολλώ δε μάλλον τα άτομα της ιεραποστολή στην υποσαχάρια Αφρική, προσφέρουν αγάπη, αγκαλιάζουν αδύναμους ανθρώπους, τους βοηθούν με κάθε τρόπο χωρίς να γνωρίζουν ή να ζητούν πιστοποιητικό αν είναι ορθόδοξοι. Η βοήθεια που προσφέρεται (συσσίτια – περίθαλψη ασθενών – βοήθεια υλική κ.α.) είναι ανιδιοτελής και σε καμία περίπτωση οι άνθρωποι που την δέχονται δεν έχουν καμία υποχρέωση απέναντι στην ιεραποστολή και στο σύλλογο.

Ας μας συγχωρέσουν λοιπόν όλοι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν με αμετροέπεια είτε τη μία άποψη είτε την άλλη αλλά σε καμία περίπτωση ο σύλλογος μας δεν συντάσσεται και δεν αποδέχεται τέτοιου είδους ιδέες και πρακτικές.

Συντασσόμαστε απόλυτα με την ελευθερία του ανθρώπου και το δικαίωμα να λειτουργεί και να αποφασίζει για τον εαυτό του ελεύθερα, μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και με βάση τον λόγο του Θεού, τον οποίο έχουμε παρακαταθήκη από πολλά πατερικά κείμενα. Οδοδείκτες μας παραμένουν οι πνευματικοί Πατέρες που υπάρχουν και σήμερα και οι οποίοι με θάρρος και ορθοτομώντας τον λόγο της αληθείας, μιλούν, δυναμώνουν και εμψυχώνουν όλους εμάς.

Εμείς αγαπάμε, στηρίζουμε και αγκαλιάζουμε όλους, ανεξάρτητα από την απόφαση που θα πάρουν να εμβολιαστούν ή όχι. Υποχρέωση μας δεν είναι να κρίνουμε κανένα αλλά να προσευχόμαστε για όλους, ώστε ο καθένας μας να περάσει την δυσκολία αυτή όσο ποιο ανώδυνα γίνεται.
Δεν διαχωρίζουμε και δεν πετάμε στον καιάδα κανένα.

Βέβαια, αν μπορούσαμε να δούμε με μια διαφορετική ματιά την επιδημία αυτή, ίσως θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως μία ευκαιρία. Πράγματι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ευκαιρία.
Εύλογη απορία το γιατί; Ωστόσο, αποτελεί μία ευκαιρία για τον καθένα μας να κάνει ένα ισχυρό reset στα λάθη του παρελθόντος. Μας δίνεται η δυνατότητα να δούμε τον συνάνθρωπο μας με περισσότερη αγάπη, την ίδια την ζωή μας με αγάπη, να σταματήσουμε τον υλισμό που κυριαρχεί στην ζωή μας και πάνω απ’ όλα να βάλουμε στην ζωή μας Τον Χριστό Πατέρα μας και Την Παναγία Μητέρα μας. Πραγματικά μπορούμε να το καταφέρουμε, αν όλοι μας προσευχηθούμε αγνά και παρακλητικά.

Ακόμη, δεν πρέπει να ξεχνάμε την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι άξιοι πρόγονοι μας, οι οποίοι αγωνίστηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και ορθόδοξοι.
Αυτός είναι ο λόγος που ακόμα και σήμερα τους αγωνιστές αυτούς τους γνωρίζουμε με τα ονόματα τους, τους τιμά το έθνος μας και τους μνημονεύει η Εκκλησία μας. Μία μεγάλη παρακαταθήκη που μας άφησαν είναι ο τρόπος που τα κατάφεραν, και δεν είναι άλλος από την ομόνοια.
Εμείς από πλευράς μας καλούμαστε να συνεχίσουμε την ευλογημένη και ένδοξη παράδοση που μας κληροδότησαν. Για να το πράξουμε όμως αυτό οφείλουμε να είμαστε και εμείς ενωμένοι απομακρύνοντας οποιοδήποτε μορφή διχόνοιας που μας κρατάει μακριά από τους συνανθρώπους μας.

Τελειώνοντας παρακαλούμε όλους τους συνανθρώπους και συμπολίτες μας να αποφεύγουν τον οπουδήποτε διαχωρισμό ο οποίος νομοτελειακά θα καταλήξει σε έναν επώδυνο διχασμό. Τις δύσκολες μέρες που βιώνουμε έχουμε ακόμη περισσότερη ανάγκη ο ένας τον άλλο.

Με εκτίμηση

Το Δ.Σ.

  Επιστροφή στή Σελίδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ