CARUSEL

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2021

ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἰουλίῳ .

 

        

ΜΡ          ΘΥ           

        


   Συνεχίζοντες τήν διακονίαν , τς καταγραφς καί συλλογς τν ΘΕΤΟΚίΩΝ τν ερν κολουθιν  το νιαυτο , χάριτι ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚ , φθάνομεν ες τόν προ -τελευταον μναν το κκλησιαστικο νιαυτο , τόν ούλιον , συνεχίζοντες μοίως τήν ργασίαν , μνοντες , ελογοντες , εχαριστοντες, δοξολογοντες τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί Μητέρα το Θεο μν τήν ΚΥΡΙΑΝ τνγγέλων , καί σωτηρίαν τν πιστν .

 

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

 

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

   μαρτωλν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορσα , πρέσβευε τ ξ 'γνν λαγόνων Σου σωθναι ημς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   Συνέχομαι πάντοθεν δεινος , καί πο φύγω ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δυστυχής καί πανάθλιος ; ε μή πρός Σε ΑΓΝΗ , καταφεύγω μόνην τήν μήν βοήθειαν , λπίς πηλπισμένων ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί μή παρίδς με τόν πανάθλιον οκέτηνν Σου , θλιβομένων τοίμη βοήθεια .               

                            Τν ορανίων ταγμάτων

 

    ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΚΟΡΗ , τάς κεσίας μν , ς εμενής προστάτις τν πιστν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσάγουσα τ Κτίστ τόν λασμόν , διαμείβου τος δούλοις Σου , ς παντελής σωτηρία καί λασμός , τν ψυχν μν δεόμεθα .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   νύμφευτε ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , Μόνη τν πιστν προστασία καί σκέπη , κινδύνων καί θλίψεων , καί δεινν περιστάσεων , πάντας λύτρωσαι , τούς πί Σοί τάς λπίδας , ΚΟΡΗ χοντας , καί τάς ψυχάς μν σσαι , τας θείαις πρεσβείαις Σου .

   λπίς Χριστιανν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ν τεκες Θεόν , πέρ νον τε καί λόγον , παύστως κέτευε , σύν τας νω Δυνάμεσι , δοναι φεσιν , μαρτιν μν πσι , καί διόρθωσιν , τος πίστει καί πόθ , εί Σέ δοξάζουσιν . 

   Θεο Σε καί τροφόν , καί Μητέρα κάλει , κ γλώσσης μητρικς τς χάριτος κήρυξ , Θεόν τόν ν σπλάγχνοις Σου , γνωκώς διά Πνεύματος , καί μνόν τεχθείς  , ατόν δείκνυ δακτύλ , κόσμου αροντα , τάς μαρτίας ΠΑΡΘΕΝΕ ,προσλήψει το χείρονος .

   ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν το Δεσπότου δοχεον , νάστησον μς πεπτωκότας ες χάος , δεινς πογνώσεως και πταισμάτων καί θλίψεων · Σύ γάρ πέφυκας , ματωλν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία, καί σώζεις τούς δούλους Σου . 

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φανεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες, πρός τήν Σήν γαθότητα , Σέ γάρ χομεν , μαρτωλοί προστασίαν · Σέ κεκτήμεθα ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ. 

 

..........................................χος β '...........................................

 

   Διάσωσον πό κινδύνων τούς δούλους Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τι πάντες μετά Θεόν ες καταφεύγομεν , ς ἄῤρηκτον τεχος καί προστασία .

   Τήν πσαν λπίδα μου , ες Σέ νατίθημι· Μτερ το Θεο , φύλαττε μς πό τήν σκέπην Σου. 

                                 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Πάντων προστατεύεις ΑΓΑΘΗ , τν καταφευγόντων ν πίστει  τ κραται Σου χειρί · λλην γάρ οκ χομεν μαρτωλοί πρός Θεόν , ν κινδύνοις καί θλίψεσιν , εί μεσιτείαν , ο κατακαμπτόμενοι πό πταισμάτων πολλν, Μτερ το Θεο το ψίστου , θεν Σοι προσπίπτομεν ῥῦσαι , πάσης περιστάσεως τούς δούλους Σου . 

   Χαίροις ν ώρακε ποτέ , Πύλην κεκλεισμένην  βλέπων , θεί ν Πνεύματι , μόνος ν διώδευσεν , πάντων ατιος , χαρε ξοχον κουσμα , παράδοξον θαμα · χαρε Στάμνε πάγχρυσε , τό μάννα φέρουσα , Σκέπη καί ντίληψις , πάντων τν Χριστιανν  χαρε Μόνη , κραταιόν προσφύγιον τν δούλων Σου .

 

.............................................χος γ ΄.........................................

  

   σπόρως κ Θείου Πνεύματος βιυλήσει δέ Πατρός , συνείληφας , Υόν τόν το Θεο , κ το Πατρός μήτορα , πρό τν αώνων υπάρχοντα , δι ᾿ μς δέ  κ Σο πάτορα , γεγονότα , σαρκί κύησας , καί βρέφος γαλούχησας , διό μή παύση πρεσβεύειν , το λυτρωθναι , κινδύνων τάς ψυχάς μν .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι γγέλους περάρασα · τόν πέρ πάντας μέ ον γενόμενον , ερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν · ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα λεος . 

   Θείας φύσεως οκ χωρίσθη , σάρξ γενόμενος ν τ γαστρί Σου , λλά Θεός νανθρωπήσας μεμένηκεν · μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ φυλάξας Σε , ς πρό το τόκου , Μητέρα ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , Μόνος Κύριος , ατόν κτενς κέτευε , σωθναι δεόμεθα τάς ψυχάς μν . 

                                

                                        Τήν ραιότητα 

 

   Τήν ραιότητα τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , καί τό πέρλαμπρον , τό τς ΓΝΕΙΑΣ Σου , Γαβριήλ καταπλαγείς βόα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · ποον Σοι γκώμιον προσαγάγω πάξιον , τί δέ νομάσω Σε πορ καί ξίσταμαι , διό ς προσετάγην βο Σοι · χαρε , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

 

..............................................χος δ ΄.......................................

  

   κ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , να Σέ δοξάζομεν , τήν λπίδαν τν ψυχν μν .                              

                                 δωκας σημείωσιν    

 

   Σέ τό καθαρώτατον το Βασιλέως Παλάτιον , δυσωπ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ , τόν νον μου καθάρισον τόν σπιλωμένον , πάσαις μαρτίαις , καί καταγώγιον τερπνόν  τς περθέου Τριάδος ποίησον , πως τήν μεσιτείαν Σου , καί τό μέτρητον λεος , μεγαλύνω σζόμενος , χρεος κέτης Σου .

   Τόν ύπον πόσμηξον , τς ταλαιπώρου καρδίας μου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί πάντα τά τραύματα καί τά λκη ταύτης , τά ξ μαρτίας , ναποκάθαρον ΑΓΝΗ ,  καί το νοός μου στσον τό στατον , πως τήν δυναστείαν Σου , καί τήν μεγάλην ντίληψιν , μεγαλύνω θλιος καί χρεος  κέτης Σου .  

   Χαίροις λιόμορφε λίου δυτον χημα , τόν λιον λάμψασα , τόν περινόητον · χαρε νος στράπτων , θείαις φρυκτωρίαις , λαμπηδών τς στραπς , διαυγάζουσα γς τά πέρατα , ντως χρυσαυγίζουσα , Παγκαλής καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , τό φς τό νέσπερον , τος πιστος ξαστράπτουσα . 

 

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   ν τ Σκέπ ΧΡΑΝΤΕ ,τ Σ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν , προσδεξαμένην παρ ' μν , μή διαλίπς πρεσβεύουσα πρός τόν Υόν Σου σωθναι τούς δούλους Σου . 

   Προστασία μαχε τν θλιβομένων , καί θερμή ντίληψις τν πεποιθότων πί Σέ , κ τν κινδύνων με λύτρωσαι · Σύ γάρ πάρχεις , πάντων βοήθεια .

   Προστασία μαχε τν ν νάγκαις , καί πρεσβεία τοιμος , τν λπιζόντων πί Σέ , πό κινδύνων με λύτρωσαι , καί μή παρίδς , πάντων βοήθεια .

   Τάς χράντους χερας Σου , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , φαπλοσα σκέπασον , τούς πεποιθότας πί Σέ  καί τ Υἱῷ Σου κραυγάζοντας , πσι παράσχου Χριστέ τά λέη σου .

 

                                Κατεπλάγη ωσήφ 

 

   Κατεπλάγη ωσήφ , τό πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ν πυρί κατάφλεκτον , άβδον αρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρν Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τος ερεσιν κραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , και μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Ο σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεν ο νάξιοι , ε μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς μς εῤῥύσατο κ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλαξεν , ως νν λευθέρους , οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο · Σούς γάρ δούλους σώζεις εί  , κ παντοίων δεινν . 

   Τ ΘΕΟΤΟΚ κτενς νν προσδράμωμεν , μαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν , ν μετανοί κράζοντες κ βαθους ψυχς  , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , φ ᾿ μν σπλαγχνισθεσα , σπεύσον πολλύμεθα , πό πλήθους πταισμάτων · οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο , Σούς γάρ δούλους σώζεις, κ παντοίων δεινν .

   Τν καθάρτων λογισμν μου τά πλήθη , καί τν τόπωνν λογισμν τάς νιφάδας , τίς ξειπεν δυνήσηται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς παναστάσεις δέ τν σάρκων χθρν μου , τίς κδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ;  λλά τ Σ πρεσβεί ΑΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    Μόνη κυήσασα , τόν Ποιητήν το παντός , Μόνη κοσμήσασα , τήν νθρωπότητα , τ τόκ Σου ΧΡΑΝΤΕ · ῥῦσαι με τν παγίδων το δολίου βελίαρ , στσον με πί πέτραν τν Χριτο θελημάτων , ατόν δυσωποσα κτενς ν σωμάτωσας . 

    στερα τήν λευσιν προκατιδοσα τήν Σήν , καί τν σπασμν φωνήν , νηχηθεσα σίν , πόρει τ πράγματι , νδοθεν γνωκυα , σπασμος Σος ΠΑΡΘΕΝΕ , σκίρτα γάρ τό Βρέφος , ν ατς τ νηδΰι , διό το ν γαστρί Σου Υο , γνων τήν σάρκωσιν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς κεσίας μν , καί ταύτας προσάγαγε , τ Σ Υἱῷ καί Θε , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λσον τάς περιστάσεις , τν ες Σέ προστρεχόντων , πράϋνον μηχανάς τε , καί κατάβαλε θράσσος τν πλιζομέμνων θεων , κατά τν δούλων Σου .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κεσία μν , καί ταύτας πρσάγαγε , τ Σ Υἱῷ καί Θε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · λεσον κατά κράτος , τν βρβάρων τά θράση , γνώτωσαν τήν ίσχύν Σου , φιλοπόλεμα θνη · τ νεύματί Σου , πάντας μς διαφύλαξον .

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως λύτρωσαι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί δεινν πταισμάτων με τόν νάξιον , καί το θανάτου πάλλαξον , εχας Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεν , ν μέρ τάσεως , ς πέτυχον , τν γίων ο δμοι μετανοί , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τν δακρύων τας χύσεσιν .

   Φωτοφόρον Παλάτιον το Θεο χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί γγέλων χαρε τό γαλλίαμα · χαρε δάμ νάκλησις , καί Εας λύτρωσις , χαρε κλμαξ νοητή , τούς θνητούς μετάγουσα , πρός οράνιον καί κήρατον δόξαν , χαρε κράτος , ρθοδόξων βασιλέων , καί ἀῤῥαγές φυλακτήριον . 

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

 

   Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομέν Σε ο πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν σειστον , τό τεχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγ προστασίαν , καί καταφυγήν τν ψυχν μν .

   Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων · προκύψασα γάρ νωθεν ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας ελογίαις καταστέφει , τούς νυμνοντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν μνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτ κρατουμένους πρίν  , πολσαι φιλανθρώπως εδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν το καλο Ποιμένος , ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τν ορανν Πλατυτέραν · τήν μψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον το Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν κεκλεισμένην το Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τν Χριστιανν τό καταφύγιον  σμασιν θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επομεν · Παλάτιον το Λόγου , ξίωσον τούς ταπεινούς μς , τς ορανν βασιλείας · ουδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου .

   Σε δυσωπομεν ς Θεο Μητέρα Ελογημένη , πρέσβευε , το σωθναι τάς ψυχάς μν .                           

                                    Χαίροις σκητικν 

 

   Λύτρον πέρ μν τήν τιμήν , τό πανυπέρτιμον καί χραντον Αμα σου , Χριστέ μου πάντας θέλων , τς σωτηρίας τυχεν , κατεδέξω δοναι ναμάρτητε · διόπερ ρσα σε , προσηλωμένον Μήτηρ σου , δυρομένη παρειάς κατεξαίνετο , τέκνον λέγουσα , μνός μωμος , κόσμον θέλων ύσασθαι , τιμί σου Αματι , ξ ᾿ φθαλμν μου πς δυς , Στερ δυτος λιος ; πσι παρέχων , φωτισμόν καί ερήνην , καί μέγα λεος .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετ΄τν Αποστόλων , καί πάντων τν γίων λεηθναι τάς ψυχάς μν .

   Οδείς προστρέχων πί Σοί , κατησχυμμένος πό Σο κπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · λλ ᾿ ατεται τήν χάριν , καί λαμβάνει τό δώρημα , πρός τό συμφέρον τς ατήσεως . 

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  ; τίς μή νυμνήσει Σου , τόν λόχευτον τόκον · γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν , φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων , καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , αλλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος , ατόν κέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

                                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Μετάνοιαν ο κέκτησαι , ψυχή μετανόητε , τί βραδύνεις ; το θανάτου τομή , γγίζει καί τό τέλος , φέστηκεν ς κλέπτης · τ ΘΕΟΤΟΚ δράμε πρόσπεσον .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ κατάβαλε , χθρν μιαιφονούντων σχύν , καί τήν λύπην , το λαο Σου ες χαράν , μτάβαλε ΠΑΡΘΕΝΕ , καί λεος παράσχου , πως σωθέντες νυμνομεν Σε .

   Τό μμα τς καρδίας μου , κτείνω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή παρίδς τόν πικρόν μου στεναγμόν , ν ρ  ταν κρίν , Σός Υός τόν κόσμον , γενο μοι σκέπη καί βοήθεια .

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι , τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ημς πό πάσης νάγκης καί θλίψεως . 

   Τά οράνια μνε Σε Κεχαριτωμένη Μήτηρ νύμφευτε , καί μες δοξολογομεν , τήν νεξιγχνίαστον Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

  

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Πειρασμος πολυπλόκοις περιπεσών , ξ ᾿ χθρν οράτων καί ρατν , τ σάλ συνέχομαι , τν μέτρων πταισμάτων μου , καί ς χων ντίληψιν , καί Σκάπην Σε ΧΡΑΝΤΕ , τ λιμένι προστρέχω τς Σς γαθότητος · θεν ΠΑΝΑΓΙΑ , τόν κ Σο σαρκωθέντα , σπόρως κέτευε , πέρ πάντων τν δούλων Σου , τν παύστως μνούντων Σε , πρεσβεύουσα ατ κτενς , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος προσκυνοσιν ν πίστει , τόν τόκον Σου ΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσαν φλέκτως Μτερ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον συνέχοντα · καί κ μαζν θήλασας , τόν πάντας κτρέφοντα · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ  ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι , πταισμάτων μου , ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  , τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι . Σέ γάρ χω λπίδα δολος Σου 

   ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ν γυναιξί , Σέ σπόρως τεκοσαν Θεόν σαρκί , πσαι μακαρίζομεν γενεαί τν νθρώπων · τό γάρ πρ σκήνωσεν , ν Σοί τς θεότητος , καί ς βρέφος θηλάζεις τόν Κτίστην καί Κύριον · θεν τν γγέλων καί νθρώπων τό γένος , ξίως δοξάζομεν τόν Πανάγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βομεν Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῶ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος καταφεύγουσι πίστει , τ Σκέπ Σου ΧΡΑΝΤΕ .   

                                  Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   Τίνι μοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οδόλως νανεύουσα ψυχή , καί τό πρ μή δειλισα , τν κακν πιμον ; νάστα καί τήν Μόνην πρός ντίληψιν , ταχεαν πικάλεσαι καί βόησον · τόν Σόν Υόν καί Θεόν ΑΓΝΗ , μή διαλίπς πρεσβεύουσα , υσθναι με τν παγίδων το λάστορος . 

 

                                      Τό προσταχθέν 

 

   Εχαριστομεν Σε εί ΘΕΟΤΟΚΕ , καί μεγαλύνομεν ΑΓΝΗ καί προσκυνομεν , νυμνοντες τόν τόκον Σου Κεχαριτωμένη  · βοντες καταπαύστως σσον μς, ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ ς ΓΑΘΗ , καί δαιμόνων ξάρπασον , λογοθεσίου φοβερο , ν ρτς τάσες , μή ασχυνθμεν ο δολοι Σου . 

                                !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Σέ δυσωπομεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν προστασίαν μν , συσχεθέντες ν θλίψεσιν , μή παρίδς τέλεον πολέσθαι τούς δούλους Σου · λλά τάχυνον το ξελέσθαι μς , τς νεστώσης ργς καί θλίψεως · !!! ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , · Σύ γάρ μν ΑΓΝΗ , τεχος καί βοήθεια , καταμάχητος  . 

   Χαρε πυρίμορφον χημα · χαρε Αγή μυστική , τ κόσμ εσάξασα τόν λαμπρόν καί δυτον , καί νέσπερον λιον , χαρε Κογχύλ πορφύραν βάψασα , κ Σν Αμάτων , τ βασιλε το παντός , χαρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαρε φυλακτήριον πάντων πιστν , τν προσκαλουμένων Σε , ν πεποιθήσει ψυχς .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                          Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   ομφαία διλθεν , Υέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν , πί ξύλου ς βλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , τήν μήν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ς πάλαι Συμεών μοι προέφησεν , λλά νάστηθι , καί συνδόξασονν θάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι . 

                          

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

    ν τ Σταυρ πρεστσα το Σο Υὁῦ καί Θεο , καί τήν μακροθυμίαν , τούτου ποσκοποσα , λεγες θρηνοσα , Μήτερ ΑΓΝΗ , ομοι τέκνον γλυκύτατον τί τατα πάσχεις δίκως Λόγε Θεο , να σώσς τό νθρώπινον ;

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    σπιλος μνάς τόν μνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν πί ξύλου ρσα , θρηνοσα φθέγγετο , Μητρικς λολύζουσα , πς νέγκω σου , τήν πέρ λόγον Υέ Μου  συγκατάβασιν , καί τά κούσια πάθη , Θεέ περάγαθε ; 

   ρσα σε Χριστέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν πί Σταυρο πλωμένον βόα · Υέ Μου συνάναρχε , τ Πατρί καί τ Πνεύματι , τίς φατος , οκονομία Σου ατη , δι ᾿ ς σωσας , τό τν χράντων χειρν Σου , σοφόν δημιούργημα . 

 

..........................................χος β '...........................................

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ ν γεωργήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , ξύλ ς ώρακας , τοτον κρεμάμενον , θρηνδοα λόλυζες , καί κραζες · τέκνον γλεκος ναπόσταξον , τό πσαν μέθη παθν , αρον παντελς εεργέτα , δι ᾿ μο τς σέ τετοκυας , σο τήν εσπλαγχνίαν νδεικνύμενος . 

   τε μίαντος μνάς , βλεψε τόν διον ρνα πί σφαγήν ς βροτόν , θέλοντα λκόμενον , θρηνοσα λεγεν · τεκνσαι νν σπεύδεις Με , Χριστέ τήν Τεκοσαν , τί τοτο πεποίηκας λυτρωτής το παντός ; μως νυμν καί δοξάζω , σο τήν πέρ νον τε καί λόγον , κραν γαθότητα φιλάνθρωπε .  

    Πόνους πομείνασα πολλούς  ν τ το Υο καί Θεο Σου Σταυρώσει ΧΡΑΝΤΕ , στενες δακρύουσα , καί λολύζουσα · ομοι τέκνον γλυκύατον , δίκως πς πάσχεις ; πάντας θέλων ύσασθαι , τούς ξ ᾿ δάμ γηγενες ; θεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλομεν ν πίστει , λεων μν τοτον πέργασαι .

   βρεις πομείνασα πολλάς , καί πί Σταυρο ψωθέντα , τόν το παντός ποιητήν , βλέπουσα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , στενες λέγουσα · περύμνητε Κύριε , Υέ καί Θεέ Μου , πς τιμσαι θέλων σου τό πλάσμα  Δέσποτα , φέρεις ν σαρκί τιμίαν ; Δόξα τ πολλ εσπλαγχνί , καί συγκταβάσει σου φιλάνθρωπε . 

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

    μίαντος , μνάς το Λόγου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ 'Ατς νωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κράυγαζεν · ομοι !!! Τέκνον μου , πς πάσχεις θέλων ύσασθαι , παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .

 

..............................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν     

 

   φερες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν τ καρδί Σου δίστομον , Συμεών Σοι ς φησεν , ομφαία καί τέτρωσαι , ν ατ τά σπλάγχνα , καί τάς διαθέσεις , ς θεάσω Σόν Υόν , πί το ξύλου ΣΕΜΝΗ κρεμάμενον , διό καί νεκραύγαζες , Τέκνον μόν μή παρίδς με , λλά σπεύσον νάστηθι , ς προεπας μακρόθυμε .

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , ς Δεσπότην κλαίουσα , μνει τόν κ σπλάγχνων Ατς προελθόντα , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα , νεκραύγαζε · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθ τς Δούλης σου , μή βραδύνς φιλάνθρωπε , τό μόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ρυττόμενον , πό λόγχης ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , κλαιε βοσα · τί τοτο Υέ Μου ; τί σοι χάριστος λαός , ποτιννύει , νθ ᾿ ν πεποίηκας , καλν ατος καί σπεύδεις Με , τεκνωθναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εσπλαγχνε , σήν κούσιον Σταύρωσιν   

   

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   πί ξύλου βλέπουσα , ναρτηθέντα , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρα γοερς , σπαραττομένη κραύγαζες · ομοι !!! πς δυς , τό φς Μου τό χρονον ; 

   πί ξύλου βλέπουσα προσηλωμένον Σόν Υόν καί Κύριον , καί θρηνδοσα Μητρικς , δυρομένη κραύγαζες , ομοι !!! πς πάσχεις , Υέ Μου παμφίλτατε ;

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

  Τόν ξ νάρχου το Πατρός γεννηθέντα , π ᾿ σχάτων Σε σαρκί τετοκυα , πί Σταυρο κρεμάμενον ρσα Χριστέ , ομοι !!! ποθεινότατε ,ησο νεβόα · πς δοξαζόμενος ς Θεός π ᾿ γγέλων , πό νόμων νν βροτν Υέ , θέλων σταυροσαι ; μν Σε μακρόθυμε .

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

    ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ μνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ν πεκύησε Υόν πλωμένον , πί Σταυρο ς βλεψεν δύναις τήν ψυχήν , καιρίαις κατεπλήττετο , καί βόα θρηνοσα , πο σου τέκνον φίλτατον , δωρεν καί θαυμάτων , μνήμη ν πήλαυσεν , χάριστος δμος ; λλ ᾿ ες τό σσαι γένος τν βροτν , τατα νν πάσχεις , μν σου τό εσπλαγχνον .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Σταυρ Σε ψούμενον ς θεάσατο , ΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ Σου Λόγε Θεο Μητρικς , θρηνοσα φθέγγετο , τί τό καινόν καί ξένον , τοτο θαμα Υέ Μου ; πς ζωή τν λων μιλες τ θανάτ ; ζωσαι θέλων τούς τεθνετας ς εσπλαγχνος .

   Ταχύ προκατάλαβε , πρίν δουλωθναι μς , χθρος βλασφημοσι σε καί πειλοσιν μν , Χριστέ Θεός μν · νελε τ Σταυρ Σου , τούς μς πολεμοντας , γνώτωσαν πς σχύει , ρθοδόξων πίστις , πρεσβείαις τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μόνε φιλάνθρωπε . 

   ψούμενος ψωσας , τούς πεπτωκότας ποτέ , μέ δέ κατέβαλες , τ νυψώσει τ σ , !!! φς τν μμάτων Μου , δέχου Υέ τό Πάθος , δι ᾿ μς κουσίως , φέρε Σταυρόν τούς λους  καί τόν Σπόγγον καί Λόγχην δι ᾿ ν τς παθείας , χάριν βράβευσας . 

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

    μνάς κυήσασα , τό ρνίον τό κακον , τό τήν μαρτίαν λθών άσασθαι , παντός το κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οκεί ν Αματι , τό σφαγέν πέρ μν , καί ζωσαν τά σύμπαντα , Σύ μέ νδυσον , γυμνωθέντα τς πάλαι φθαρσίας , ξ ᾿ ρίου το Σο τόκου , περιβολήν θείας χάριτος . 

   ς ώρακεν Κύριε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ν Σταυρ κρεμάμενον ξεπλήττετο , καί τενίζουσα λεγεν · Τί σοι νταπέδωκαν  , ο πολλν σου δωρεν πολαύσαντες Δέσποτα ; λλά δέομαι , μή μέ Μόνην άσς ν τ κόσμ , λλά σπεσον ναστναι , συνανιστν τούς προπάτορας .  

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην Μητρικς , δύρετο βοσα · Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πόθ νυμνοντας Σε .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σε , πί Σταυρο κρεμάμενον , θρηνωδοσα νεβόα Μητρικς , Υέε Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ν Σταυρ καθορσα σε ησο , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου ν κλαυθμ , βόα δακρύουσα · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον , πς σε πί ξύλου , δίκως νήρτησαν , τν βραίων παδες , ο ντως χάριστοι !!! μως ς οκτίρμων , τατα πάσχεις Υέ Μου , Θεέ νεξίκακε , πολυέλεε Κύριε , τ σαρκί ς ηδόκησας , να σου τό πλάσμα δεινς , κ δουλείας ύσ το λάστορος , διό μν σου τήν κραν , Λόγε συγκατάβασιν . 

   Τς πλευρς λογχευθείσης σου πλαστουργέ , το τήν Μήτραν  λόχευτον τήν μήν , τηρήσαντος τ τόκ Σου , καί λογχεύσαντος τύραννον , ναπλάττεις Εαν , τήν θείαν νάπλασιν , πλαστουργηθείς τ φύσει , δάμ πρώτου δεύτερος · θεν φυπνώσας , τόν φυσίζωον πνον , ζωήν πσι δέδωκας · ς ξ ᾿ πνου γάρ γειρας , πάντας Λόγε πνώσει Σου · μο δέ τήν καρδίαν δεινς , κατελόγχευσας Λόγε , τ πάθει σου , καί τ σ φυπνώσει , ζως με στέρησας . 

   Τόν μνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , λόλυζε δακρύουσα , καί πικρς κβοσα · μέν κόσμος γάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρώσης σου τήν σταύρωσιν · νπερ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κλυριε , το λέους βυσσος , καί πηγή γαθότητος · σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι ον τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις Σου , τος νυμνοσι σου πίστει , τά θεα παθήματα . 

                          Ο Μάρτυρες σου      

 

    Δάμαλις σπιλος , τόν Μόσχον βλέπουσα πί το ξύλου ,   προσαναρτώμενον πό νόμων , δυρομένη γοερς · ομοι !!! νεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δμος νταπέδωκεν χάριστος βραίων , θέλων με τεκνσαι , κ Σο παμφίλτατε ;

       

                   Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   ρνα μνάς ς ώρακεν , πί ξύλου πλωμένον κουσίως σταυρικο , νεβόα Μητρικς , δυρομένη ν κλαυθμ · Υέ Μου , τί τό ξένον τοτο θέαμα !!! πσι τήν ζωήν νέμων ς Κύριος , πς θανατοσαι μακρόθυμε , βροτος παρέχων νάστασιν ; δοξάζω σου τήν πολλήν Θεέ Μου συγκατάβασιν .

                                   

                              !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται , Δέσποτα ; συνέχων πασαν , κτίσιν ξύλ νήρτησαι ,  καί θανατοσαι πσι νέμων ζωήν ; ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα λεγεν , τε ώρακεν , ν Σταυρ κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ αυτς , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , Θεόν καί νθρωπον . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................χος α ΄........................................... 

α

   κ Σο νατέταλκεν φωτοδότης , φωτίζων τά πέρατα , ησος Κύριος  ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δι ᾿ ο ο ν σκότει καί σκι , φς θεάσαντο .

   λλαμψεν φς , Χριστός νέσπερον , κ τς Σς νηδύος προελθών , καί τόν κόσμον , σωσε πρίν , περυψούμενος · νπερ καθικέτευε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φωτίσαι μου , τς σκοτισθείσης καρδίας , τά νοούμενα μματα . 

   Θύρα θεϊκς κτνος Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πηγή τε φωτός δύτου γέγονας , τό γάρ πλήρωμα τς θεότητος , παν σκήνωσεν ποῤῥήτως ν Μήτρ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οπερ φυσικήν νέργειαν καί τήν αγλην βραβεύεις τος χρζουσιν . 

   δεν ο ποθοντες τάς αυγάς , τς χάριτος το Πνεύματος , καί τήν νέσπερον θείαν λλαμψιν πηγ προσδράμωμεν τ τς χάιτος , τ Μητρί το κτίσαντος , ν ατ γάρ παντα τος πιστος , χορηγεται τά βλτιστα . 

   Καθαρωτάτην Μόνην Σε ερών ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Λόγος καθαρώτατος  Θεο Σο κ γαστρός ποτεχθείς , πιστούς καθαίρει , μολυσμο ΘΕΟΝΥΜΦΕ , προσγενομένου μν ξ ᾿ κρασίας κακν .

   Λόγον νυπόστατον ΠΑΡΘΕΝΕ γεννήσασα Θεο , καί φς ληθινόν ,τούς φθαλμούς μου τς ψυχς , διάνοιξον δέομαι , καί τς κεθεν αγλης , μέτοχον ποίησον  · Σύ γάρ μεστις ατο τε καί πρύττανις .

   λη ΚΟΡΗ , λη ε καλή , λη φωτοειδής τε , φωσφόρος καί θεοφόρος , λη Μόνη καί λαμπρά · διό μου τά μματα τς καρδίας φώτισον , πνέοντος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν δόξαν Σου , καί τετρωμένου , τ πρός ΕΚΕΙΝΗΝ πόθ. 

   λη ΚΟΡΗ φωτισμός Σύ πάρχεις καί λλαμψις , το δύτου φωτισμο , χρηματίσασα τέμενος , διά τοτο δέομαι , φωτί τ Σ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ψυχς τάς κόρας  μου φώτισον .

   Σαρκούμενον τόν Λόγον , οσίαις ν δυσί , ΚΟΡΗ καί θελήμασιν , κύησας ΑΓΝΗ , τόν τάς εσόδους , γνωρίσαντα παραδόξως , τς σωτηρίας , τος τ πλάν δουλωθεσιν , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σέ τήν Νεφέλην τήν λόφωτον , καί Θεο τήν Στάμνον τήν πάγχρυσον , καί πλατυτέραν ορανν , καί μετάρσιον Κλίμακα , ΠΕΙΡΟΓΑΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ο πιστοί μακαρίζομεν .

   Σύ μου τς δς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κορωνίς χρυσ καί θεον συμπέρασμα · νπερ τς φυγς , πανελθών νν νέθηκα , τ Υἱῶ Σου ΣΕΜΝΗ , εχαριστήριον , τόν μνον Σοι συνάγων , ς τν καλν ατίαν ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   Συμπνιγέντα προσβολας τν κάρπων λογισμν , πανήγαγε πρός Φς , σωτηρίας καί ζως , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Σωτρα Χριστόν κυήσασα .   

   Τήν ζωοδόχον Πηγήν τήν έναον , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τήν Σκηνήν τήν μψυχον , το ορανο καί γς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ν μνοις τιμήσωμεν .

   Φεσαι μν τν μνούντων σου Κύριε , τήν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  νέκφραστον γέννησιν , πειρασμν υόμενος , καί παθν καί θλίψεων , τας κεσίαις Ατς , τούς Σούς οκέτας , ς εεργέτης , καί μόνος φιλάνθρωπος .  

   Φς τό τριλαμπές θεουργικς , ν τ γαστρί Σου χωρήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς καρδίας φώτισον , ς ΑΓΑΘΗ , τν εσεβς μνούντων Σε , φς γάρ Σύ δόξα , καί σωτηρία αώνιος . 

   ς μβρος ν Μήτρ Σου , κατλθεν Χριστός , καί πσαν κατήρδευσε τήν κτίσιν ληθς , ξηράνας ΠΑΡΘΕΝΕ , θολερούς ποταμούς , εδωλομανίας , μόνος εεργέτης .         

   ς μβρος ν τ Μήτρ Σου , κατλθεν Χριστός ΑΧΡΑΝΤΕ , καί μβρους ξήρανε πολυθεΐας , καί πήγασε θεογνωσίας δωρ , τος ν φλογμ πάτης . 

 

..........................................χος β ΄..........................................

 

   θανασίας διαυγ , πιστάμεθα ΠηγήνΣε ΘΕΟΤΟΚΕ · ς τεκοσα τόν Λόγον το θανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς περυψοντας Σε ΑΓΝΗ ες πάντας τούς απνας . 

   νάρχου Γεννήτορος , Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , μν πέφανε , τά σκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεν τά σκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ,ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΑΓΝΗ , τόν Θεόν φράστως συλλαβοσαν , πειρασμν καί θλίψεων , πάντας λύτρωσαι .

   Βασιλέα κυήσασα Κύριον , οα περ Βασίλισσα ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τούς πί Σοί προστρέχοντας , ορανν βασιλείας ξίωσον . 

   Βάτον Σε ν τ Σιναί , φλέκτως προσομιλοσα , τ πυρί προγράφει  Μητέρα τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΝΥΜΦΕΥΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ .

   Δυσωπομεν Σε ΧΡΑΝΤΕ , τήν τόν Θεόν σπόρως συλλαβοσαν , το εί πρεσβεύειν , πέρ τν δούλων Σου .

   κλεκτή τ Θε χρημάτισας , ς ραιοτάτ χωρίον ερύχωρον , τούτυ ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονας , καί Παστάς καί Λυχνία καί Τράπεζα . 

   λυσας ΧΡΑΝΤΕ , τνπροπατόρων τήν ράν τέξασα , νευ σαρκός ΑΓΝΗ θελημάτων , τόν πάντα τ ατο θελήματι , θεί σαφς οσιώσαντα .

   Ελογίαις ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ , φύσιν τήν πάρατον , παρακο γενομένην το Κτίσαντος , τόν Χριστόν γεννήσασα στεφάνωσας καί φθορς λευθέρωσας , θεν γεγηθότες , πάντες ο πιστοί Σέ μακαρίζομεν .

   Ερών Σε τν γγέλων καθαρωτέρα , πέδυ τήν γαστέρα Σου τήν Τιμίαν , φς οκν πρόσιτον ΘΕΟΤΟΚΕ ·  καί φθη νθρωπος κ Σο σαρκούμενος , ν δυσί τας φύσεσιν ΑΓΝΗ  γνωριζόμενος  .

   φάνης καθαρότητι , σεί κρίνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν κανθν κλάμψασα λαμπηδόσι τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , ν μέσ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ Πανσεβάσμιε . 

   Ζσα πάρχουσα πηγή , ς τό δωρ τς ζως ποτεκοσα , τήν ψυχήν μου τακεσαν , τς μαρτίας τ φλογμ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πότισον , να Σέ δοξάζω ες πάντας τούς αἰῶνας .

    τόν πρό λίου φωστρα , τόν Θεόν ξανατείλαντα · σωματικς μν πιδημήσαντα · κ λαγόνων παρθενικν , φράστως σωματώσασα , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Θαυμάτων πέροχον πέφυκε, τό ν Σοί γενόμενον θαμα · νομίμων γάρ νευθεν , τς φύσεως τόν νομοδότην Χριστόν , ποτίκτεις , τήν παράβασιν τν προπατόρων , λύοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   δού ν γαστρί ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν , πέρ Λόγον σχηκας , σπερ σαΐας προηγόρευσεν , πέρ φύσιν τε τοτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τέτοκας .

   θύνουσα ΠΑΝΑΓΝΕ τόν μόν βίον , πρός τόν Σόν πανεύδιον λιμένα  καθοδήγησον , Θεόν κυήσασα τν γαθν τήν πηγήν , τόν πσι παρέχοντα πιστος , τήν φθονίαν τς γαθότητος . 

   Κυριώνυμε ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν γαθοδότην Θεόν κυήσασα , τούς Σέ νυμνοντας πάντοτε πειρασμν πολυτρόπων διάσωσον .

   Λόγ ΣΕΜΝΗ , Λόγον ν Μήτρ συνέλαβες , τόν διά λόγου παντα δημιουργήσαντα , διά τοτο λόγοις Σε , νθέοις νυμνομεν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Λσον μου τάς σειράς τν πταισμάτων , τ μεσιτεί Σου ΑΓΝΗ , καί τ γαπ , τελείως το γαθο Υο Σου , πρόσδησον , μακρυνόμενον καθ ᾿ κάστην ξ ᾿ ατο , δονν τόπων .

   Μήτηρ καί Δούλη Χριστο , το σαρκθέντος δι ᾿ μς γέγονας · ν κτενς πάντοτε δυσώπει , το σζεσθαι μς , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ νομάζοντας . 

   Μήτραν τήν Σήν , πανάγαθος Λόγος οκήσας ΧΡΑΝΤΕ περφυς , Θεο Πατρός μς νέπλασεν , καί ζως ξίωσεν , τς ν δέμ ·  διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες πιστοί ,προσκυνοντες ναμέλψωμεν · Ελογημένη ε , τόν Χριστόν , σαρκί κυήσασα .

   Μόνη Ελογημένη , τό καθαρόν καί θεον , τς γνείας κειμήλιον , τς καθάρτου τν παθν , κάθαρον λύος με , ατοσα ΑΓΝΗ συγχώρησιν τν πταισμάτων μου . 

   Μόνη Θεόν , πσι τόν ντα χώριτον Σοί χωρητόν γενόμενον , δι ᾿ γαθότητα πεκύησας , ΚΟΡΗ · ν ατησαι σωθναι , τούς νυμνοντας Σε .

   Νενιδες καί παρθένοι πίσω Σου δραμον , ΠΑΡΘΕΝΟΝ Νεάνιδα  , Σέ καί Μητέρα θεώμεναι · Μόνη γάρ μφότερα , ες ν συνψας , φράστως ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   Νεκροται τό πρίν , δάμ φθοροποι βρώσει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · Σύ δέ τεκοσα τήν ζωήν μν , τοτον ΠΑΡΘΕΝΕ ζώωσας · θεν ς καλν Σε ατίαν , νυμνοντες κραυγάζομεν · Ελογημένη , Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Νεκρώσεως τόν καρπόν μοι Εα προσήνεγκε · ζωήν δέ γεννήσασα τήν νυπόστατον ΠΑΝΑΓΝΕ , αθις με νώρθωσας , διό κραυγάζω Σοι · χαρε ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νοήσαντες πόῤῥωθεν προφητικος ν μμασι , ο Προφται Σε πάντες προανεφώνησαν , μέλλουσαν φανεσαν Μητέρα το παντουργο , καί πάντων Δεσπότου · διό Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλομεν .

   Νοητόν Σε παλάτιον , καί ψηλόν , το Βασιλέως Θρόνον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ νομάζομεν . 

   Νος παθής ν Μήτρ Σου νοται , τ νθρωπίν νοΐ ΠΑΝΑΓΝΕ , σαρκός τε παχύτητι , πό χρόνον τε γενόμενος , αώνων πέρτερος , θεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πίστει καί πόθ δοξάζομεν .

    βουλήσει τό πν συστησάμενος , Μήτραν βουληθείς ΑΓΝΗ πειρόγαμον κησε , τούς τ φθορ νοσήσαντας , ξιν φθαρσίας , ς εσπλαγχνος . 

    ν Μήτρ οκήσας , καί τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τόν δην σκυλεύσας , καί τά .εθνη φωτίσας  , ελογητός, ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ναδείξας τήν Τεκοσαν . 

    κατέχων τόν γρον τς γς ς Θεός , ν τας Σας γκάλαις ΑΓΝΗ περιέχεται , περιγραφ το σώματος , τ θεί μορφ περίγραπτος .

    μόνος Θεός , Μόνην ερεν καθαράν , τήν Σήν γαστέρα , καί σωμαοται και γνωρίζεται , νθρωπος , σζων τόν νθρωπον · θεν Σε τν καλν ς ατίαν πιστάμενοι ψάλλομεν · Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα .

    μόνος καθαρός μόνος Κύριος , Σέ Μόνην ς γνων καθαρωτέραν , πάσης κτίσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων σεσωμάτωται .

   ν τεκες ΔΕΣΠΟΙΝΑ εί δυσώπει , δουλείας υσθναι με παθν , καί κατακρίσεως , καί τς κατχούσης με δεινς πωρώσεως , καί τς τν θλιβόντων με εί , πικρατείας ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

    το δάμ Δημιουργός , ξ Αμάτων Σου γνν δημιουργεται , καί γαλακτοτροφεται , διατρέφων πνοήν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ πασαν , · θεν ς Θεο Σε δοξάζομεν Μητέρα .

    περούσιοςΘεός , οσιώθη καθ ᾿ μς , κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ραθη ς Βρέφος , πρό αώνων Πατρί , καί θεί συνυπάρχων Πνεύματι , θεν ς ατο Σε δοξάζομεν Μητέρα . 

    φέρων  θεί νεύματι , πσαν κτίσιν Κύριος , ν τας χερσί βαστάζεται , Σο ΠΑΡΘΕΝΕ , ν νν δυσώπησον , υσθναι κ κινδύνων τάς ψυχάς μν . 

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ στρατηγίαις τν νω μνούμενον , Θεόν πεκύησας , νθρωπον ντως γενόμενον , ν πέρ τν δούλων Σου , κδυσωποσα μή παύσ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ      ΑΓΝΗ , καταπιπτόντων πανόρθωσις , μαρτανόντων λύτρωσις , σσον με τόν σωτον , σσον κράζοντα · Ελογημένη σαρκί Θεόν κυήσασα .

   ήσεις Προφητν , καί ανίγματα πάντων δεξαμένη , καί τν προφητν α προαγορεύσεις , Σέ προετύπουν , προφανς π ᾿ σχάτων , Θεο γεννήτριαν · λλην γάρ κτός Σου , ΑΓΝΗΝ ο γινώσκομεν .

   ομφαία τό πρίν , το ξύλου τς ζως , μς χωρίσασα , νν στρεφομένη ποδέχεται , τούς σημανθέντας τ Αματι , τ κ τς πλευρς το Υο Σου , προελθόντι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ύμην ΑΓΝΗ , τήν το θανάτου νέστειλας , θανασίας πρόξενον , Χριστόν κυήσασα · ν δης θανέντα βουλήσει κουσί , δών τρόμαξεν . 

   Ῥῦσαι πάσης κακώσεως , το δυσμενος ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς εδότας ληθς  Θεο Σε Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Σέ Δαυίδ , προδιέγραψεν ρος τετυρωμένον , ρος το Θεο μν , ρος πον · Σοί γάρ ΚΟΡΗ , γνωρίσθησαν τούτου α πορεαι , σάρκα πτωχεύσαντος , καί πρός τό ρχαον μς ΑΓΝΗ πανάξαντος . 

   Σοί τ Τεκούσ Χριστόν , τόν το παντός Δημιουργόν , κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ · χαρε τό φς νατείλασα μν · χαρε χωρήσασα , Θεόν τόν χώρητον . 

   Σοφίαν το Θεο τήν νυπόστατον , τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , το σοφιστο με , τς κακίας λευθέρωσον , μεσιτεί Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σύ Μόνη παρά πάντας τούς π ᾿ αἰῶνος μεγάλων ξιώθης και πέρ φύσιν · Θεόν γάρ τόν χώρητον πάσ τ κτίσει , ν Μήτρ νεγκας , καί σωμάτωσας · θεν  ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πίστει σέβομεν . 

   Συμπαθείας τς Σς με ξίωσον , τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τόν τ οκεί Αματι , κ φθορς τούς νθρώπους υσάμενον .

   Τήν πληγωθεσαν μου , τας προσβολας το δυσμενος ΧΡΑΝΤΕ , ς συμπαθής ασαι καρδίαν , τόν πί Σταυρο , σαρκί προσηλωθέντα ἀῥῥήτως κυήσασα . 

   Τήν τς ποτόμου ρχαίας , ναιρέτιν αποφάσεως , καί τς προμήτορος τήν πανόρθωσιν , τήν το γένους ,τς πρός Θεόν ατίαν οικειώσεως , τήν πρός τόν κτίστην γέφυραν ,  Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Τίς ξειπεν Σο κατ ᾿ ξίαν δυνήσεται , τήν πέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας ν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ  , μν πιφανέντα Σωτρα πάντων μν .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ σοφί , κοντα καινουργσαι τόν δάμ , βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς , ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ φράστωςσαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως , ν μνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν κ Πατρός Μονογεν , γεεννηθέντα θεϊκς , πρό τν αώνων , π ᾿ σχάτων τεχθέντα κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί , μνομεν ς τήν Τεκοσαν ναδείξας ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον .

   Τούς ες Σέ καταφεύγοντας πό πάσης δεόμεθα ῥῦσαι πειλς , τεκοσα Χριστόν τόν Θεόν μν .

   Τν κτισμάτων Σύ ς ληθς , περτέρα πέφηνας , τν ρατν καί οράτων ΠΑΝΑΓΝΕ · τόν γάρ Κτίστην τέτοκας , ς ηδόκησε , σαρκωθναι ν Μήτρ Σου , σύν παῥῤησί πρέσβευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   πάρχουσα γγέλων τιμιωτέρα , τόν Κτίστην τν γγέλων τ Σ νηδΰι , βάστασας καί τέτοκας ΘΕΟΜΗΤΟΡ  , βροτν  ες λύτρωσιν , τν μελωδούντων Σοι · ς οκ στιν ΧΡΑΝΤΟΣ πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   περαστράπτουσα πσι , τν θαυμάτων τ αγλ , τν Σν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , τήν τν παθν καί τν θλίψεων , πελαύνεις μίχλην , καί φς τς εφροσύνης νοητς , φαπλος , τος Μητέρα Θεο Σε μεγαλύνουσιν .

   πέρ μν , τόν κ Σο σαρκωθέντα , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , πάντοτε δυσώπει τν Σέ μνούντων , το λυτρωθναι κ παθν , καί κινδύνων ψυχοφθόρων , κακν καί θλίψεων , καί αωνιζούσης φλογός καί κολάσεως . 

   περύμνητον , Θεόν ἀῤῥήτως τέτοκας , σάρκα κ Σο φορέσαντα , δι ᾿ γαθότητα , ΠΕΡΥΜΝΗΤΕ ΑΓΝΗ , θεν ν φωνας εχαριστηρίοις μνολγομεν Σε , καί μακαρίζομεν , ς πάλαι προεφήτευσας . 

   πέρ φύσιν ΠΑΡΘΕΝΕ κύησας , καί διαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΕ μφαίνουσα , τς ληθος Θεότητος το Υο καί Θο Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τά σύμβολα . 

   Φαεινοτάταις λαμπάσι , το κ Σο σαρκωθέντος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πέρ νον , ο ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες Σε , φωτιζόμεθα πίστει , καί σκότους κλυτρούμεθα παθν , καί παντοίων κινδύνων , καί πάσης περιστάσεως .   

   Φεσαι μου Κύριε , φεσαι , ταν μέλλς με κρναι , καί μή καταδικάσης με ες πρ , μή τ θυμ σου λέξγη με · δυσωπε σε  ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τν γγέλων τά πλήθη , καί τν σίων τάγματα .

   Φεσαι μου μέλλων ν δόξ πάλιν ρχεσθαι Θεότητος , κρναι τήν οκουμένην παντοδύναμε , κεσίαις τς ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ ,  Δέσποτα τεκούσης σε · καί μή ες πρ κπέμψς με , μέτροις κατηγνωσμένον μαρτήμασιν .

   Φωτός νδιαίτημα , το πάντας καταυγάσαντος , καί Σκηνή καθωράθης ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · Γέφυρα καί Κλμαξ πρός ψος τούς γηενες νάγουσα ΚΟΡΗ · διό Σε γεραίρομεν · καί πιστς Σέ μακαρίζομεν .

   Φωτιστικήν Σε Λυχνίαν , προεώρα προφήτης , τό φς τό νατείλαν κ φωτός , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ βαστάζουσαν , τό φωτίσαν πλουσίως ,τά πρίν σκοτισμένα τας αγας , τς ατο νεκφράστου ΠΑΝΑΜΩΜΕ θεότητος . 

   Χρυσον ς ληθς θυμιατήριον , καί στάμνον το μάννα καί θεον ρος , καί Παλάτιον τερπνόατον , το Θεο Σε ΠΑΡΘΕΝΕ νομάζομεν .

   ραίαν Σε κάλλει , Ποιητής εράμενος , ν Σοί σκήνωσεν , καί ραος πέρ παντας , υούς τν γηγενν , φθη ΑΓΝΗ σωματούμενος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   ς κατάκαρπος μπελος , βότρυν ΑΓΝΗ , τς σωτηρίας ονον , πσιν ναβλύζειν κυοφόρησας . 

   ς Παστάδα μψυχον Θεο , καί θυμιατήριον , το νοητο καί φωτοφόρου νθρακος , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , νυμνήσωμεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ κραυγάζοντες · χαρε ατία τς σωτηριώδους ναπλάσεως . 

   ς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν μβρον τόν οράνιον , ν γαστρί συλλαβοσα μν κτέτοκας , τόν τήν μβροσίαν διδοντα , τος ςψΘεόν ατόνψνυμνοσιν , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

   ς τόν παναίτιον Θεόν , πέρ πσαν ληθς ΑΓΝΗ ατίαν , ν γαστρί συλλαβοσα , καί δι ᾿ μς καθ ᾿ μς  , φθέντα τεκοσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τοτον κδυσώπει , πέρ τν Σέ νυμνούντων .

 

...........................................χος δ ΄......................................... 

 

   γγελοι εδον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ξένα τ τόκ Σου · φύσιν τήν φθαρτήν το γένους το χοϊκο , πρός κήρατον καί φθαρτον , παλινδρομήσασαν κατοικίαν , καί δόξαν οράνιον .  

   γιάσματός Σε τόπον , το μς γιάσαντος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , Μόνη ερεθεσα δοξάζομεν , δι ᾿ ο ο γν κατοικοντες θεώθημεν , καί ζως ληθινς ξιώθημεν . 

   γιον τόν γίων , ἀῤῥήτως κύησας , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς πιστούς εί γιάζοντα , καί μαρτύρων τούς χορούς , τος γγέλοις συνάπτοντα . 

   ΑΓΝΗΝ Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Γαβριήλ ς ώρακεν , τό χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , λαμπρς βόησεν , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , βροτν σωτηρία , γγέλων τό καύχημα καί σεμνολόγημα . 

   γιωτέραν τν Χερουβίμ πειργάσατο ΚΟΡΗ , Θεός γιος μφανς , γιάζων τούς κραυγάζοντας · Ελογημένη Σύ ν γυναιξί , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Α θεαι δωρεαί τος παρθένοις καί μάρτυσι , πηγάζουσιν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , το Χριστο γεννηθέντος , τς Μόνης ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   νερμηνεύτου τόκου καί λοχείας  Σύ Μόνη Μήτηρ γέγονας , ν τ νηδύϊ Σου τόν πρό Σο συλλαβοσαν Θεόν , καί γαλουχοσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ς βρέφος τόν προάναρχον . 

   νύμφευτε ΔΕΣΠΟΙΝΑ τν προφητν πρόῤῥησις , ντως πί Σοί πέρας λαμβάνει , καί γάρ συνέλαβες ν Μήτρ τ Σ , τόν Λόγον τόν χρονον Πατρός , ς θεος σύλλογος , τουτωνί προεκήρυξεν . 

   πειρογάμως κύησας Θεόν Λόγον σωματωθέντα ΠΑΝΑΓΝΕ , πέρ νον τε καί λόγον · θεν κατά χρέος Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΝ δοξάζομεν , καί χρεωστικς μακαρίζομεν . 

   πειρογάμως κύησας , ΠΑΡΘΕΝΕ !!!! καί μετά τόκον , φθης Παρθενεύουσα πάλιν · θεν σιγήτοις φωνας , τό Χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν . 

   πεστάλη Γαβριήλ ρχιστράτηγος , χαράν μηνύων Σοι ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , δι ᾿ ς λύπη πέπαυται , καί ρά ληθς πεστείρωται , καί ελογία νθησε , τος πιστος ες τούς αἰῶνας . 

   Βεβαρυμμένον τ πν τς αθυμίας , πρός μετανοίας ρθρον με , τ Σ κοιμήτ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ξέγειρον πρεσβεί Σου , καί σσον με , Μόνη τόν Σωτρα κυήσασα . 

   Γεννήτωρ ν Παραδείσ γέγονεν , φθόνος θανάτου βροτος , ν γεννηθείς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ κ Σο , Υός το Θεο καί Πατρός , μετ ᾿ χου ξηφάνισεν , θανασίαν δούς τ γένει μν . 

   Γν Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκομεν , ς τόν στάχυν τς ζως , μν σπόρως βλαστήσασαν , δι ᾿ ο στηριζόμενοι , Σέ μακαρίζομεν . 

   Γνωρίζων τό πάλαι κεκρυμμένον , μυστήριον ΚΟΡΗ Σοι ποτέ , Γαβριήλ κραύγαζεν · χαρε Θεο παλάτιον , ν οκήσας παντας , βροτούς θεώσει ς εσπλάγχνος . 

   Διαμένεις κ τόκου ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ , ς πρό το τόκου καί νέπαφος , τό γάρ ν Σοί μυστήριον ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πέρ ννοιαν πσαν , καί πάντα λόγον γνωρίζεται .

   Δοχεον χωρητικόν γεγένησαι τς θείας χάριτος , ΑΧΡΑΝΤΕ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · διό Σε Μαρίνα ποθήσασα · παρθενικς πίσω Σου , τ Σ Υἱῷ προσαπενήνεκται .

   κ Σο μν λαμψε , δικαιοσύνης λιος , καί πσαν κατηύγασε θεογνωσί τήν γν , καί διέλυσεν χλύν τς θεΐας , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .  

   λυσας τ τόκ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Εας τς προμήτορος τήν ράν · πάρχεις γάρ ΑΓΝΗ Μήτηρ το πάντων δημιουργο , τος πσι χαράν προξενήσασα .

   νώκσεν  πί Σοί , κατοικν τούς ορανού;ς ΧΡΑΝΤΕ , ν κτενς ατησαι , σσα τάς ψυχάς τν μνούντων Σε . 

   ν Πνεύματι προφται , Σέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ προτυποσιν , Σκηνήν τε καί Τράπεζαν , καί Στάμνον , καί Λυχνίαν , καί ρος Πανάγιον , καί Νεφέλην καί Πλάκαν καί Κιβωτόν τε καί άβδον , Πύλην νθεον · δι ᾿ ς πσιν νθρώποις , νοίχθη πάλαι παράδεισος .

   νώσει , τά τό πρίν διεσττα συνέδραμε · δύο γάρ φύσεις λλήλας , νωμένας τεκες ποῤῥήτως , Θεόν Λόγον , ληθς σαρκωθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   νώσεως κηράτου , καρπόν νεβλάστησας , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ τ κόσμ , ειζώου πρόξενον φθαρσίας , δεικνυμένης , τος ν πίστει , καί πόθ τιμσι Σε . 

   ξ ᾿ ννης το κόσμου τέχθης Βασίλισσα , τόν το παντός Βασιλέα , καί τεκοσα καί Παρθενεύουσα , μετά τόκον Χερουβίμ νωτέρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   πί Σέ κατέφυγον τήν Μόνην κραταιάν , τν πιστν σκέπην · πί Σοί τήν λπίδα τίθημι , τς σωτηρίας μου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , μή παρίδς με . 

   Ἐῤῥάγη τό τς ρς , μν μεσότοιχον , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τ πέρ νον τόκ Σου , καί τ θεί φύσει συνήφθημεν . 

   Εα μέν τρύγησε το ξύλου , καρπόν θανατηφόρον , Σύ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ζως τό ξύλον , καρπογονες , ο γεσις παντας τούς θανώντας νεζώωσεν .  

   Εα μέν , τ τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τς κυοφορίας βλαστήματι , τήν ελογίαν εξήνθησας , θεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   λίου το νοητο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σκήνωμα γέγονας , τας θεϊκας λαμπρότησιν μς , εσεβς καταυγάσαντος , καί τήν χλύν διώξαντος , τς γνωσίας ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   νπερ τν προφητν προεώρακεν χορός , ς Πύλην οράνιον καί Βάτον κατάφλεκτον , Σέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , Θεόν τεκοσαν πέγνωμεν . 

    ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , καί μόνη γιωτέρα , τν Χερουβίμ φανεσα , τάς ψυχάς μν σσον , πάσης περιστάσεως , τν πίστει μνούντων ΣΕ ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Θάλασσαν σπαργανώσας μίχλ βουλήματι , κυοφρεται Κτίστης , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ , σπερ βρέφος , καί σπαργάνοις ἀῤῥήτως ελίσσεται . 

   Θυμίαμα προσηνές , πιτεθέν μαρτυρικος νθραξι , τ νοητ  νθρακι , τ κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σύ γέγονας . 

   δού πσαι ΚΟΡΗ γενεαί , ς προεφήτευσας Σέ μακαρίζουσιν , Θεόν μακάριον τέξασα , μακαρίους ργαζόμενον , τούς τος προστάγμασιν ατο κολουθοντας πιστς .καί βοντας · χαρε ΑΓΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    δού ΠΑΡΘΕΝΟΣ νεβόα , σαΐας πάλαι , βουλς γγελον μεγάλης τίκτει , μμανουήλ , τόν Θεόν καί Κύριον , τόν Σωτρα τν ψυχν μν .

   δού θεηγόρων α φωναί , πέρας δέξαντο , ποτεκούσης Σου , τόν περούσιον Κύριον , π ᾿ κείνων  τόν δηλούμενον , ες σωτηρίαν τν πιστν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τν βοώντων · χαρε  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   λεων μοι , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ποίησον δέομαι , καί μή πρίδης ΣΕΜΝΗ , δεήσεις και δακρυα , θερμς προχέοντι , καί κραυγάζοντι · χαρε  ΑΓΝΗ , Θεόν σαρκί κυήσασα .

   όν τν κον τς προμήτορος Εας ,Γαβριήλ Σοι προσφωνν , τό χαρε ληθς έξετίναξε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · Μόνη γάρ τόν ναιρέτην , τς κακίας το φεως , πέρ νον τε καί λόγον κύησας .

   σχύς μου καί μνησις καί φωτισμός τς καρδίας μου , πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Χριστός Κύριος , ν κύησας ν δύο τας οσίαις , μι δέ ποστάσει κατανοούμενον .

   ΚΟΡΗΣ φθόρου , περφυς ποτίκτεται , Λόγος τ λόγ πάντα δημιουργν , λογίας θέλων ύσασθαι , τούς τήν κούσιον , δοξολογοντας , ατο συγκατάβασιν .

   Κυήσασα Λόγον το Πατρός , μς υόμενον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ , ατόν κέτευ πάντοτε το φωτίσαι τούς μνοντας Σε , καί περιστάσεως μς πολυτρώσασθαι , κβοντα · δετε πιστοί , μνήσωμεν θερμς τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .  

   Κυριώνυμε ΘΕΟΝΥΜΦΕ  τό χαρε Σοι πίστει κραυγάζομεν · καί γάρ κύησας χαράν νεκλάλητον , Χριστόν τόν Κύριον , διό Σοι κραυγάζομεν · Ελογημένη Σύ  πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Κυρίως καί ληθς , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί σέβομεν · Σύ γάρ Θεόν τέτοκας , σάρκα γεγονότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη, Χριστός συνάψας , τάς διεστώσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Λγ τόν Λόγον τόν το Πατρός ΚΟΡΗ τέτοκας , λόγ ορανόν ποιήσαντα καί τήν γν , καί δοξαζειν τοτον ΠΑΝΑΓΝΕ , λόγον παρέχοντα , τος καθαρς ατ νν πιστεύουσιν .  

   Λσον ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τόν δεσμόν τν κακν μου συνδέουσα , τ στοργ με το κ Σο τεχθέντος , Λόγου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τας κεσίαις Σου .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ το παντός , παντοίοις με δουλωθέντα ΑΓΝΗ πλημμελήμασι , Σύ λευθέρωσον , Σύ γάρ τόν λευθερωτήν πάντων τέτοκας , δουλείας τόν μς λυτρωσάμενον , τς μαρτίας θεί νεύματι . 

   Μεμυημένη τά θεα τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ καί ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΗΣ , σαρκωθέντι βόας · σύ μου ε φιλάνθρωπε , σχύς τε καί μνησις . 

   Ναός γιάσματος πάρχουσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φων Γαβριήλ το ρχαγγέλου , τόν ν γίοις ναπαυόμενον , τέτοκας Πανάγιον Θεόν , πάντας γιάζοντα , καί δεινν ξαιρούμενον . 

   Νέκρωσον τς ψυχς μου τά πάθη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ζωήν τν πάντων , ποῤῥήτ λόγ κυήσασα , καί τόν νον μου ταρασσόμενον , ΚΟΡΗ ερήνευσον . 

   Νενεκρωμένην τήν νθρωπίνην φύσιν γειρας , Μόνη Σύ ζωήν θάνατον , τόν Χριστόν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ γεννήσασα · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νόες πουράνιοι τό πί Σοί , ντως ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήριον , κατανοοντες ξεπλάγησαν · διό , λιγγισι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μνον κατ ᾿ ξίαν προσφέρειν Σοι .

   Νόμους τούς τς φύσεως λαθοσα , ν τ πέρ φύσιν τοκετ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ μετά γέννησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ μεινας , τόν πλαστουργόν γάρ ΑΧΡΑΝΤΕ , πάσης κτίσεως τέτοκας .

   Νος οκ γγελικός , οκ νθρώπινος δύναται , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ρμηνεσαι , τς φρικτς Σου λοχείας , τό βάθος τό πόῤῥητον . 

   Νύμφη καί Γεννήτρια φθης , το τν πάντων βασιλέως · Σύ γάρ π ᾿ αἰῶνος φάνης , γιωτέρα πάσης τς κτίσεως · καί διά Σο σωζόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Νν Σε βάτον τήν ν Σιν , προδιαγράφων Μωσς  μέγας , κατάφλεκτον ώρακεν τό πρ τς Θεότητος , ν τ νηδύϊ φέρουσαν ΧΡΑΝΤΕ .

   Ξενίζεις πάντας τ τόκ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · !!! πς πείρανδρος ΚΟΡΗ , οσα πρό τόκου γεγέννηκας , καί μετά τόκον , πάλιν μεινας φθορος .

    καθήμενος ν θρόν τ πηρμέν , Χερουβικόν ς Θρόν Σε , σχεν ν γκάλαις , Σο ναπαυσάμενος  ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , δεδοξασμένος Θεός μν . 

   λην Σε τ Πνεύματι Γαβριήλ , περιηγνισμένην ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατανοήσας κβο Σοι μφανς , χαρε ρς λύτρωσις , καί τν προπατόρων νάκλησις . 

    Λόγος κ τν χράντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Αμάτων τίκτεται , μψυχωμένην σάρκα εληφώς · καί μς λισθήσαντας , πατενος δήγματι , τ θεί κράτει νεπλάσατο .

   ρμος γαληνός Μόνη  δείχθης , ΠΑΡΘΕΝΕ χειμαζομένων καί προσφύγιον  νθα καταφεύγοντες  ο κλυδωνιζόμενοι  περισωζόμεθα · διό Σε κατά χρέος μνομεν , καί δοξολογομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .   

   Ο κρύπτομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , το Σο λέους τήν βυσσον , καί βρύσιν τήν φθονον , τν τεραστίων Σου , καί τό πέλαγος τν εεργεσιν Σου , ν πσι δι ᾿ λεον πολύν ξέχεας . 

    φύσει πρόσιτος παντί , Υός καί Λόος το Θεο , ν Σοί σκηνώσας ΑΓΝΗ , καί νδυσάμενος ΧΡΑΝΤΕ , τό μέτερον ς εσπλαγχνος , φθη επρόσιτος σαρκί , καί νεστράφη μν · διά τοτο πόθ πολλ Σέ μν καί τιμ καί αν

   ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη , ς καθαράν Σε διάφθορον , Λόγος καθαρός γάπησεν , καί κ Σο , νεπλάσατο σαρκούμενος ,  ΚΟΡΗ τόν νθρωπον , Μαρναν δοξάσας τος θαύμασι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τ Βασιλε παρίστασθαι , Σύ πηνέχθης Χριστ τς κλεκτς πίσω καί σεπτς , πέρ νον ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί ερόν νάθημα , πουρανίου Ναός γέγονας . 

   Πολλας συνεχόμενοι κινδύνοις καί σάλ ΑΓΝΗ τς μαρτίας κινδυνεύοντα , ρμον πρός κύμαντον , αραις τας το Πνεύματος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ νν καθοδήγησον · λιμήν χριστιανν γάρ πάρχεις , θεν Σέ μνομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Πορεαι , α το Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν Σοί γνώσθησαν , γεγεννημέναι ξέν τοκετ , συγκρίτ νώσει τε · θεν ς πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , τν ποιημάτων νομάζομεν . 

   ανάτ ορανός εφροσύνην καί χάριν ν γ · νέδωκεν νν γάρ ατη , εφροσύνην ες ψος , τήν Μόνην ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ . 

   ήμασι πόμενοι τος Σος , Σέ μακαρίζωμεν ΠΑΝΑΓΙΑ     ΑΓΝΗ  ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  , μακαριότητος νθεον , ερηκότες Σε πόθεσιν , καί τόν μακάριον μν Λόγον γεννήσασαν ·  διό Σοι βομεν , Σέ περυψομεν ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ες τούς αἰῶνας . 

   ημάτων θείων πήκοος , ΑΓΝΗ το Γαβριήλ χρημάτισας , καί τόν προάναρχον , Λόγον σαρκί πεκύησας , τς λογίας κόσμον , πολυτρούμενον . 

   Ῥῆξον πταισμάτων τάς σειράς , τ Σ Μητρικ παῤῥησί , τν εσεβς τε καί πιστς μελωδούντων τ τόκ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ · καί Σέ περυψούντων ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   ομφαία τρωθέντα με  , τς μαρτίας ασαι , τ δραστικωτάτ Σου φαρμάκ τόν Σωτρα Χριστόν κυήσασα , λόγχ τόν τρωθέντα δι ᾿ μέ , ΧΡΑΝΤΕ καί τρώσαντα , τήν καρδίαν το φεως . 

   ος στη τς φθορς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθόρως γάρ , γεγέννηκεν , τόν τήν φύσιν τν νθρώπων φθαρεσαν , φθορς λευθερώσαντα .

   υόμενον τούς βροτούς , παρακος το χαλεπο πτώματος , τόν το παντός ατιον , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας . 

   Ῥῦσαί με πάσης προσβολς ναντίας το φεως , ΑΓΝΗ   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ  , καί τήν καρδίαν μου φώτισον , πίστει Σέ δοξάζοντος , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

    Σαρκωθείς ξ ᾿ χράντων Αμάτων Σου , Θεός , ποιήσας καί πλάσας με , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , νεκτήσατο κόσμον οτω βοντα · Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ χαρε ΑΓΝΗ .

   Σταγόνα μοι μβρισον λέους , πηγήν το λέους κυήσασα , καί τς μαρτίας μου , ξήρανον μβρήματα , καί τς ψυχς μου πράϋνον , γρια κύματα , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , να Σέ δοξάζω ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ Μόν ν πάσαις τας γενεας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ δείχθης Θεο · Σύ τς θεότητος γέγονας νδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μή φλογισθεσα τ φωτί το προσίτου φωτός · θεν  πάντες Σέ ελογομεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΦΕ 

   Σέ πλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα , Σέ  γκυρα καί λπίδα , τς μν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα . 

   Σέ προστασίαν , σφαλ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κεκτήμεθα , τάς λπίδας πί Σοί νατιθέντες σζόμεθα , πρός Σέ καταφεύγοντες ΑΓΝΗ περιφρουρούμεθα .

   Σέ τήν Κιβωτόν τήν Παναγίαν , τήν πισκιαζομένην θεί ΑΓΝΗ Πνεύματι , τήν τόν προαιώνιον Λόγον καί ΐδιον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , νανθρωπήσαντα , τεκοσαν ΘΕΟΜΗΤΟΡ , μνομεν , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σκέπην Σε κεκτήμεθα , καί λιμένα ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πλον καί γκυραν  καί βεβαίαν λπίδα ν κινδύνοις εί.

   Στόματι θεολόγ καί γλσσ θεόφρονι , τάς τν τυράννων θωπείας , πεκρούσω Μάρτυς τόν ν ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθέντα , θεολογοσα τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

   Σταλάζοντα γλυκασμόν , καί πολύτρωσιν κακν τέτοκας , τόν γαθόν Κύριον , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Στόματι λογισμ καί καρδί ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , Σέ ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κηρύττω · διά Σο γάρ Θεός προσκατηλλάγην , πωσμένος παραβάσει  τό πρίν το προπάτορος . 

   Συλλαβοσα τέτοκας , Θεόν μμανουήλ ες νάπλασιν τν βροτν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΡΑΝΤΕ , σάρκα γενόμενον · ν εί κέτευε , το σωθναι τάς ψυχάς μν . 

   Σύ Μόνη τος πί γς , τν πέρ φύσιν γαθν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας , θεν Σοι τό χαρε κραυγάζομεν . 

   Συντριβέν τ παραβάσει , τν χειρν σου τό ποίημα , Λόγε κατοικκτείρων , Μήτραν πειρόγαμον κησας , καί ν δυσίτας οσίαις , προελήλυθας , φθαρσίας καινίζων , δούς τος εδόσι σε .

   Σσον με τόν πάντων τεκοσα , καί λυτρωτήν καί εεργέτην , λσον τς ψυχς μου τά νέφη , ΚΥΡΙΑ πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ   ΓΙΑ , καί δυνατόν πέργασαι , κατά παθν τν πολεμούντων με .

   Τάξεις Σε , σωμάτων γγέλων γεραίρουσι , καί ποστόλων χορεαι , καί Μαρτύρων δμοι ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ · τόν γάρ πάντων Βασιλέα φράστως κύησας . 

   Τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ κοιλία θημωνία ς λωνος , ληθς δείχθη , στάχυν γεώργητον χουσα , δι ᾿ ο κτρέφεται πσα κτίσις κράζουσα · ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ  ΜΑΡΙΑ , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τίς δύναται τό Σόν , ρμηνεσαι , μυστήριον , !!! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ; τόν γάρ Κτίστην τν λων , φράστως ΣΕΜΝΗ σωμάτωσας .

   Τόν φύσει Δημιουργόν κύησας , μς θεώσαντα , τ πέρ νον νώσει ληθς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ν κτενς κέτευε , φωταγωγσαι τούς μνοντας Σε . 

   Τόν Χριστόν γέννησας , τόν Κτίστην το παντός , τόν μς πρός διαφθοράν , κουσίως εύσαντας , ναμορφώσαντα , καί πρός δόξαν φραστον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ νυψώσαντα . 

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά , ΘΕΟΤΟΚΕ , τος κραυγάζουσιν · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .  

    Τν προφητν τό κήρυγμα καί τν ποστόλων καύχημα , καί τν Μαρτύρων γκαλλώπισμα , πάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν Λόγον φέρουσα , πέρ λόγον ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πρό αώνω κ Πατρός .

   μνήσωμεν πάντες κατά χρέος , ΜΑΡΙΑΝ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΑΓΝΗΝ , τήν Μόνην ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ · Ατη γάρ τό κεφάλαιον , τς σωτηρίας γέγονεν , μν δι ᾿ κραν γαθότητα .

   μνομεν Σε δι ᾿ ς τς φθορς λυτρώθημεν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , το θανάτου , καί τς πρίν τυραννούσης  κακίας το λάστορος .

   μν Σου τήν χάριν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μεγαλύνω Σου τήν δόξαν · Σύ γάρ φωτισμός τς ψυχς μου , πάρχεις ντως ΑΓΝΗ καί παράκλησις , τν Σέ τιμώντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νυμνούντων πάντων δούλων Σου . 

   Φέγγος στραπς , το τόκου Σου λαμψε , καί κατεφαίδρυνε , πσαν τήν φήλιον , καί τόν προστάτιν το σκότους λεσε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , γγέλων καύχημα , καί νθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τν παύστοις φωνας νυμνούντων Σε . 

   Φεσαι μου Χριστέ ταν λθς κρναι τόν κόσμον μετά δόξης , χων δυσωποσαν σε Λόγε , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν σέ σπόρως κυήσασαν καί τέξασαν .

   Φωνήν Σοι ΑΓΝΗ , προσάγομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πόθ κβοντες Σοι · χαρε Θρόνε Πύρινε , ψίστου , χαρε Θεο Παλάτιον , Δαυίδ προέγραψεν , ρος πιώτατον , ποστόλων χαρε επρέπεια , καί μν τν πιστν τό διάσωσμα . 

   Φωνήν Σοι βομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , περιχαρς το ρχαγγέλου , χαρε χαρά τν γγέλων , καί ποστόλων τό σεμνολόγημα , καί προφητν τό κήρυγμα , καί τν Μαρτύρων τό στεφάνωμα . 

   Φς μν νέτειλε ΚΟΡΗ , κ φωτοφόρου Σου νηδύος , δημιουργός το λίου , καί τν στέρων καί πάσης κτίσεως · ν κτενς κέτευε , φωταγωγσαι τούς μνοντας Σε .

   Φς μν νέτειλς Μήτρας , ξ ᾿ πειράνδρου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ · ο τας φρυκτωρίαις νθέως , καταυγασθεσα φς χρημάτισεν , τς χαρς πώνυμος , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Φωσφόρος νέτειλεν , ν τας καρδίαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν πίστει τιμώντων Σε τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , καί διηύγασεν μέρα σελασφόρος , Χριστός κ Μήτρας Σου , λάμψας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Φωτί με καταύγασον  τ Σ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν ν σκότει πορευόμενον , δίδου μοι χερα βοηθείας , τά νέφη τς ψυχς μου πέλασον · παθν μου τό κλυδώνιον κόπασον , πεγνωσμένων καταφύγιον .  

   Φωτός οκητήριον , ΑΓΝΗγεγένησαι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , το διά Σο πιφανέντος , ν λη , ρωμέν το σώματος , καί πάντας τούς ν σκότει φωτίσαντος · θεν Σε πίστει μακαρίζομεν .

   Φωτοφόρον Σε Λυχνίαν τό θεο φέγγος , ν Σ γαστρί ΑΓΝΗ βαστάσασαν , γνωμεν ΠΑΡΘΕΝΕ · θεν δυσωπομεν Σε , φωτί Σου καταύγασον πάντων τάς ψυχάς , τν νυμνούντων Σε . 

   Χαρισμάτων θεα εθρα , καί πηγαί τν άσεων , καί το θείου πλούτου α διανομαί διαδίδονται , ζωαρχικς κ παλάμης , ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , το τεχθέντος κ τς Σς γαστρός Χαριτώνυμε . 

    !!! θαμα , τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!! τι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα  , πειράνδρως συλλαβοσα , οκ στενοχώρησεν . 

   ραίαν , καί κλεκτήν καί Πάνσεμνον , κατανοήσας Σε το Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ Υός , Σός Υός χρημάτισεν , υοθετήσας χάριτι , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε γεραίροντας . 

   ραος ν κάλλει καρπός καί κλαμπρος , παρά πάντας , τς κοιλίας Σου · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν σεσαρκωμένον γεγέννηκας , φανέντα ες τό σσαι τόν νθρωπον , θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .  

   ραϊζομένη καλλονας τας τν ρετν τν ραον , πέρ υούς τν γηγενν , πεκύησας Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τερπνας ραιότησι , τούς ατόν μολογοντας κατακοσμοντα . 

   ς Θρόνον τερπνόν το Βασιλέως , ς πάντων ποιημάτων περέχουσαν , ς τόν περούσιον , Μόνην οσιώσασαν , νώσει κρείττονι , γεννήσεως ἀῤῥήτου καί ξένης , τήν Ελογημένην , μνήσωμεν ΠΑΡΘΕΝΟΝ . 

   ς παράδοξα καί ἄῤῥητα ΘΕΟΤΟΚΕ , τά το καινο Σου τόκου , ληθς πάρχει , ξένα καί παράδοξα , ν ος διάνοια , καί νος ττται ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .  

    ς τν κτισμάτων ΑΓΝΗ ,γιωτέρα κύεις , τόν πάντων Κτίστην διαμένουσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ μίαντος , Ελογημένη εί , Μτερ Δεδοξασμένη .

   φθης Πλατυτέρα ορανν , Θεόν οράνιον ποκυήσασα , τόν ορανώσαντα ΠΑΝΑΓΝΕ , γηγενν λων τό φύραμα , καί τς Μαρίνης τήν σεπτήν μνήμην , φαιδρύναντα , διό βομεν Σοι · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .  

   φθης Πλατυτέρα ορανν , Θεόν χωρήσασα , ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ · ν καθικέτευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν παθν τν συνεχόντων με , καί τς μελλούσης φοβερς δίκης ύσασθαι , τόν βοντα · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   φθης Χερουβίμ νωτέρα  καί ορανν ψηλοτέρα , ΑΧΡΑΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , βουλς μεγάλης τεκοσα γγελον , τόν τ Πατρί συνάναρχον , Κριτήνπάντων λευσόμνον .

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   ΑΧΡΑΝΤΕ Μτερ Θεο , τόν σαρκωθέντα κ Σο , καί κ τν κόλπων το Γεννήτορος , μή κφοιτήσαντα Θεόν , παύστως πρέσβευε , κ πάσης περιστάσεως σσαι ος πλασας .

   Δάκρυσι προσπίπτω Σοι , σφοδρς δεόμενος , μν πταισμάτων νν λυτρωναι διά Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί τς αωνίου χαρς γενέσθαι ξιον .

   Δετε τήν ΑΓΝΗ  καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΟΡΗΝ , μνήσωμεν λέγοντες νθέοις σμασι · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ ς χαρά δόθη , φύσει τν νθρώπων περευλογημένη . 

   κτός μέν συναφείας συνέλαβες , διαφθόρως ν γαστρί , πρίν δινσαι δέ τέτοκας , καί μετά τήν κύησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοσα πεφύλαξαι . 

   πεσκάσεν , το 'Υψίστου , ΚΟΡΗ δύναμις ν Σοί , καί παράδεισον εργάσατο τρυφς , ζως ξύλον χουσαν , μέσον τόν μεσίτιν καί Κύριον .

  σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ σχεν ν γαστρί , καί τεκεν Υόν τόν μμανουήλ ,Θεόν τε καί νθρωπον , ναολή νομα ατ , ν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν .

   κέτευε παύστως ΑΓΝΗ , τόν προελθόντα κ λαγόνων Σου , υσθναι πλάνης διαβόλου , τούς μνοντας Σε Μήτερ Θεού .

   Μή παύση δυσωποσα ν τεκες ΘΕΟΤΟΚΕ , σσαι τάς ψυχάς μν , τν κτενς νυμνούντων Σε .

   Νεμομένην στησας , το θανάτου σχετον ρμήν , τεκοσα σωματικς ντως πέρ νον , ζωήν τήν αώνιον , προσβαλών , στόματι πικρ , δης κατήργηται , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   λικς νοται μοι , ναρχος λάμψας κ Πατρός , διά τς σαρκώσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τς διά Σο , γενομένης ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   λος πιθυμία , καί χραντος γλυκασμός , Υός καί Θεός Σου , τν γαθν το πλήρωμα , πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν δυσώπει ύσασθι  τούς νπίστει νν Σοι προστρέχοντας . 

    πρίν μέν σώματος , σωματοται ΠΑΝΑΓΝΕ , δι ᾿ οκτον μέτρητον , κ Μήτρας γίας Σου , διό  Σοι πάντες μελωδομεν · Ελογημένη Ε Σύ ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ . 

   υσθναι τν παθημάτων αχμαλωσίας με , δυσωπ Σε Μήτηρ Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  καί τς μαρτίας τάς ολάς , πάσας ξαλειφθναι , τήν μαρτίαν , τόν αροντα , κόσμου παραδόξως κυήσασα . 

   Σέ τήν πέρ νον καί λόγον , Μητέρα Θεο , τήν ν χρόν τόν χρονον φράστως κυήσασα, ο πιστοί , μοφρόνως μεγαλύνομεν .

   Συλλήψεως σπόρου Σου , τίς φράσαι δυνάμενος , τό θαμα ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; Θεόν γάρ συνέλαβες , δι ᾿ εσπλαγχνίαν , μν πιδημήσαντα .  

   Τν Χερουβίμ περτέρα , νεδείχθης ΘΕΟΤΟΕ ΑΓΝΗ , ν τ γαστρί Σου , τόν τούτοις ποχούμενον βαστάσασα · ν σύν σωμάτοις , βροτοί δοξολογομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας , Σέ μακαρίζομεν .

   Χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Χριστο το Θεο · ν κύησας ατησαι , πταισμάτων τήν φεσιν , δωρηθναι , τος πίστει ΑΓΝΗ νυμνοσι Σε .

   ς σωτηρίαν μν , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ δυσωπομεν · ξευμενίζου μν , τόν σαρκωθέντα κ Σο .

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

   ΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , περάγιον Λόγον σωματώσασα λόγ , τν λόγων μου παθν , μνοντα Σε εσεβς , θείοις λόγοις , λύτρωσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Γνωστς κατείδωμεν Θεόν , σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων  , δι ᾿ οκτον νν τήν μν , ναλαβόντα μορφήν · διά τοτο πίστει Σέ γεραίρομεν .

   Δεσμόν κατέλυσας τς παραβάσεως τν καλν τόν δοτρα περβολ , τέξασα χρηστότητος , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ο πιστοί διά τοτο Σέ γεραίρομεν . 

    τ τόκ Σου , πσαν ποστειρώσασα τήν κακίαν το πλάνου , πάσης στειρεύουσαν πράξεως ΑΓΝΗ , γαθς τήν καρδίαν μου , δεξον καρποφόρον , Θεόν λεουμένη . 

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ράθη βροτος , Λόγος σεσαρκωμένος , ν μεγαλύνοντες, σύν τας ορανίαις στρατιας Σέ μακαρίζομεν .

   κετεύουσα μή παύση τόν φιλάνθρωπον Θεόν μν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πως λάβωμεν παντελ συγχώρησιν κακν , καί τύχωμεν τν ν ορανος , τοιμασμένων γαθν , τος γαπσιν ατόν . 

  λαστήριον κεκτήμεθα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός τόν Θεόν Σε πάντοτε , ξελο μς τν κε βασάνων φοβερν , καί λύτρωσαι πάσης πειλς , πιβουλς , ρατν τε καί οράτων χθρν .

   Μεμολυσμένος τόν λογισμόν , καί χρειωμένος τας πολλας Μήτηρ Θεο παραβάσεσι , Σέ καθικετεύω Μόνη μόλυντε , οκτεραί με , καί σσον τ μεσιτεί Σου . 

   Μή φλέξας τήν Μήτραν Σου , πρ πάρχων ησος , κ Σο σαρκί προέρχεται · τοτον ΑΓΝΗ δυσώπησον το πυρός , καί πάσης κολάσεως λυτρωθεναι , τούς πίστει ντμνοντας Σε .  

   Νόμου τς φύσεως δίχα τίκτεις  ΑΓΝΗ , τόν το νόμου πάροχον , ησον τόν λυτρωτήν · ν δυσώπει ύσασθαι μς ΘΕΟΤΟΚΕ , τν πολλν νομιν μν .

   ύπου κακίας τήν φύσιν πλαστουργός , τήν μν βουλόμενος κκαθραι κ τς Σς , καθαρς σεσάρκωται γαστρός , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ δοξάζομεν . 

   Ῥῦσαι με ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ , τν πειρατηρίων το χθρο , τς ν γεένν κολάσεως , καί τς συνεχούσης αχμαλωσίας με , καί μή μέ καταισχύνς μνοντα Σε . 

   Σκηνώσας Κύριος ΑΓΝΗ , ν μέσ Σου τήν Σκηνήν τήν γίαν , Πηγήν πολλν δείκνυσι άσεων , καί καθαρτήριον παθν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   φάνας ψιστος , αυτ περιβολήν , κ τν γνν Σου Αμάτων τούς γυμνωθέντας , θείαις καταστολας , φαίδρυνε ΧΡΑΝΤΕ · διά τοτο  πόθ Σέ μακαρίζομεν . 

   Φρικτήν λοχείαν χουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , ν τ φρικτ μέρ τς τάσεως δέομαι , τς φρικτς ποφάσεως ῥῦσαι με , καί τν σζομένων στάσεως  μέτοχον , ποίησον μνοντα , Σε πιστς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Φων γγέλου ΑΓΝΗ συνέλαβες , Λόγον Πατρός , μν μοιωθναι θελήσαντα · ν δυσώπει ερεν μς λεος , καί τν μαρτημάτων , λύσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θεν εχαριστηρίοις Σε φωνας εί δοξάζομεν . 

 

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

 

   γιασθεσα Πνεύματι , πεδέξω ν Μήτρ Σου τόν Δημιουργόν τς νθρωπίνης φύσεως , καί τοτον κύησας νερμηνεύτως ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ν καταπαύστως μνοντες  καί Σοί βοντες λέγομεν · ελογομενΣε προσκυνομενΣε ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τι τεκες Θεόν σωματωθέντα .

   γίασμα νοητόν , καί ψαυστον λαστήριον , Λυχνία φωτοειδής , ράθης καί Γέφυρα , πρός Θεόν μετάγουσα, τούς μνολογοντας Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   διόδευτος Πύλη , πρός Θεόν φέρουσα , πύλας μοι μετανοίας ΚΟΡΗ , νοιξον δέομαι , ποκαθαίρουσα , μαρτιν μου τόν ύπον , μβροις το λέους Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   λατόμητον ρος Σε , πάλαι ββακούμ προεδεν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Θεός ξ ᾿ ο πέφανε , καί μς φθαρέντας νεκαίνισεν .

   νορθε με πεσόντα , πρός τς μαρτίας πολύπλοκα βάραθρα , κ Σο τεχθναι , εδοκήσας , δι ᾿ μετρον λεος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , ν κδυσώπει , πάσης βλάβης , λυτρωθναι τούς πίστει μνοντας Σε . 

   ρχων οκ τι ξ ᾿ ούδα λλ ᾿ ξέλιπεν · κ Σο γάρ Δεσπότης , τν θνν λπίς νέτειλεν φράστως · διό Σε ΑΓΝΗ μνομεν ες αἰῶναας . 

   Δεδοξασμένα περί Σο λελάληνται , ν γενεας γενεν , τόν Θεόν Λόγον , ν γαστρί χωρήσασα ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν μν .

   Διασώζει με Λόγος σαρκωθείς ΠΑΝΑΓΝΕ , Σο κ τν Πανάγνων Αμάτων , πλούτ χρηστότητος , λύων πόφασιν , τς παλαις καταδίκης · ν παύστως ατησαι , σσαι τήν ποίμνην Σου. 

   ξ ργων λως ν μοί , σωτηρία οχ πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τήν ναντίαν γάρ , δεύων τρίβον  σκότους πεπλήρωμαι · λλ ᾿ τό φς κ φωτός , μν νατείλασαν , φώτισον σσον με , μή παρίδης με δεινς πολλύμενον .

   πί Σέ σπερ μβρος , Λόγος καταβέβηκεν περούσιος , ν δυσώπει ΚΟΡΗ , πομβρίσαί μοι νν κατανύξεως , καθαράς σταγόνας , ποπλυνούσας πάντα ύπον , τν μέτρων κακν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   στησας ύμην το θανάτου , τόν θάνατον Θεόν ΣΕΜΝΗ  ς συλλαβοσαν , καί τεκοσα ΑΓΝΗ , πάντες μελωδομεν · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ, καρπός τς Σς κοιλίας . 

   φριξε πσα κοή τήν πόῤῥητον Θεο συγκατάβασιν , πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι και σώματος · Παρθενικς πό γαστρός , γενόμενος νθρωπος , διό τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ο πιστοί μεγαλύνομεν .    

    Θεόν παντοκράτορα , Μόνη δεξαμένη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ πό πάσης περιστάσεως καί κινδύνων ῥῦσαι τούς μνοντας Σε . 

    κραταιά βοήθεια τν πιστν , ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ῥῦσαί με τς πλάνης το δολίου δράκοντος , δεινς πολεμοντος με , καί ταπεινσαι σπεύδοντος · Σύ γάρ πλανής , τν πί Σοί πεποιθότων , πάρχεις δηγία , τν βοώντων παύστως , χαρε Ελογημένη , χαρε ΔεδοΞασμένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    Πύλη το Θεο , εσόδους θείας πάνοιξον , τ ταπειν μου ψυχ , ν ας εισελεύσομαι , ξομολγούμενος , καί κακν τήν λύσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πολήψομαι . 

   δεν φιέμενος , Σός θεράπων το Σο Υο καί Θεο , τήν πόῤῥητον δόξαν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτου τόν τίμιον Σταυρόν λαβών κολούθησε , τος ζωηφόροις ατο καί θείοις χνεσιν .

   θυνον πρεσβείαις Σου πρός τήν οράνιον νοδον , τούς εσεβς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοντες Σε . 

  λασμός μν  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , διά Σο δόθη · Σύ γάρ Μόνη πέτισας  τήν φειλήν , τόν πάντων συλλαβοσα Θεόν τε καί Δεσπότην , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ες πάντων σωτηρία . 

   λεων μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Χριστόν πέργασαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν μέρ τς δίκης , φοβερς καταδίκης ξαίρουσα . 

   σοδύναμον σύνθρονον , τ γεγεννηκότι τόν περούσιον , σωμάτωσας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τος βροτος δι ᾿ οκτον ΑΓΝΗ μιλήσαντα .  

   Κατήργηται θάνατος διά Σο , καί δου τό κέντρον , φανίσθη Μήτηρ ΑΓΝΗ , Σύ γάρ τόν θάνατον Δεσπότην , θανατωθέντα σαρκί πεκύησας . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνομεν .

   Λυτρωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά Σο τς ρχαίας , τν προγόνων κπτώσεως , τό χαρε Σοι βομεν , καί πίστει δοξάζομεν , τόν διά Σο κ φθορς , μς υσάμενον . 

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν τς Παρθενίας κειμήλιον , καθάρισόν μου τόν νον , παθν μαυρώσεως , καί πλήρωσον χάριτος , καί δικαιοσύνης , τήν καρδίαν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Μετά πασν τν ορανίων δυνάμεων , μετά πάντων ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν Προφητν , καί τν θλητν , καί τν ποστόλων καί τν σίων , κέτευε τυχεν με σωτηρίας , τόν πολλά μαρτόντα  καί υσθναι μελλούσης κολάσεως

   Μή κενώσας τούς κόλπους τούς πατρικούς ΧΡΑΝΤΕ , Λόγος τό πν οσιώσας , Σο τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ γαστέρα κησεν , καί σάρξ τρέπτως ράθη , καί βροτούς θεέωσεν περούσιος .

   Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , εδότες Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , συμφώνως γεραίρομεν , καί εσεβς μακαρίζομεν . 

   Μόνη ΑΓΝΗ , καί μετά τόκον διέμεινας , Σύ γάρ Λόγον Μόνη νυπόστατον ,τόν τ Πατρί σύνθρονον , Υόν , κ Σο σαρκωθέντα γεγέννηκας ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · καί φέρεις ν γκάλαις , τόν χώρητον πσι , καί τόν πάντων τό κράτος κατέχοντα . 

   Νεκρόν τ μαρτί , γενόμενον , ζώωσον με , ζωήν ναμάρτητον , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κυήσασα .

   Νέκρωσόν μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν τι ζσαν μαρτίαν · ζώωσον ψυχς τήν νέκρωσιν , νεργεί τς ντως ζως , τς γεγεννημένης κ γαστρός Σου δι ᾿ φατον εσπλαγχνί , τος εσεβς Σε ΑΓΝΗ μεγαλύνουσιν .

   Νεμομένης τό γένος τν νθρώπων  ΠΑΡΘΕΝΕ , τς το θανάτου φθορς , πηγήν θανασίας καί ζως κηράτου , συλλαβοσα κατέπαυσας , τόν τν Πατέρων Θεόν , ΑΓΝΗ Ελογημένη .

   Νέον Παιδίον πέρ λόγον τέτοκας , τόν παλαιόν μερν , νέας ν γ τρίβους , ρετς δεικνύμενον · ο κλεινός θεράπων Σου , θανάσιος ΚΟΡΗ , τ ρτι τετρωμένος , τοτον Σοι τόν οκον δείματο .

   Νέος καθάπερ Μωσς , ναφανείς κατασκευάσας , οα περ λλην σκηνήν , μάνδρα Πανσεβάσμιε · ν καί περηύξησας , πόνοις τε καί δρσι ,  καί νέθου , τ Μητρί το Θεο .

   Νοήσαντες θεηγόροι Προφται , μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικς προκατήγγειλαν , θεί καταλαμπόμενοι πόῤῥωθεν Πνεύματι , Μητέρα Σε παναληθ , το Δεσπότου τν λων γενήσεσθαι .

   Νομοθετν εσέβειαν , καί διδάσκων μετάνοιαν , μμανουήλ κ Σο πέφανεν · ν νν κδυσώπησον , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τ δικιοσύνης πανοξαί μοι πύλας , καί σσον με βοντα · Σέ περυψομεν ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Νόμοι φύσεως ΠΑΝΑΓΝΕ , ν τ πέρ φύσιν κυοφορίαν Σου , ναλλάττονται · τόν Πλάστην γάρ πέρ νον τε καί λόγον πεκύησας . 

   Νόμους ΠΑΡΘΕΝΕ περβσα , τούς τς φύσεως , τ θεί Σου συλλήψει , πέρ φύσιν Θεόν κύησας , διό βομεν  · Ελογημένη σαρκί Θεόν τεκοσα .

   Νυσταγμ μελείας με , πνος μαρτίας ΚΟΡΗ πέλαβε , τ γρύπν κεσί Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν . 

   Λόγον Θεο τόν ναρχον, πέρ λόγον γεγέννηκας , πί λογικς εεργεσίας φύσεως , δι ᾿ ο λυτρώθημεν , φθοροποιο νεκρώσεως , καί ζωοποιόν ποδεξάμεθα Πνεμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ληθς καί κυρίως , δοξάζομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ες πάντας τούς αἰῶνας.

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , καί πάνσεπτον νδιαίτημα , το πάντων δημιουργο , ψυχς καθαρτήρια , παράσχου μοι δάκρυα , καί πάκουσόν μου , τς δεήσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ

   Μητέρα το φύσει Δημιουργο , μνομεν Σε ΚΟΡΗ , παλλάξασαν τ Θε , προσκρούσασαν φύσιν τν νθρώπων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Μητρικήν παῤῥησίαν , τήν πρός τόν Υόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενος προνοίας , τς μν μή παρίδς δεόμεθα · τι Σέ καί Μόνην , Χριστιανοί , πρός τόν Δεσπότην , λασμόν εμεν προβαλλόμεθα .

   Ναός γιασμένος χωρητικός , το νός τς Τριάδος πάρχουσα , ναόν Σός , ΔΕΣΠΟΙΝΑ θεράπων καί εαγές , σεμνεον θανάσιος γειρεν ες δόξαν Σου καί τιμήν , ν καταπαύστως , μή παύσ δωρουμένη , τήν συμμαχίαν τας πρεσβείαις Σου .

   Νώτοις φρικτς χερουβικος ποχούμενος , Δεσπότης Θρόνον σπερ πύρινον  , τήν Σήν ΑΓΝΗ , κησεν νηδύν , καί σαρκός προσλήψει , τήν νθρωπίνην θέωσεν , οσίαν ς διδάσκει , κλεινός ν σίοις θανάσιος , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .  

    Θεο Θεός Λόγος , σάρκα νελάβετο ννουν τε καί μψυχον · κ Σο ΠΑΝΑΓΙΑ , καί δι ᾿ οκτον γένετο νθρωπος , καί θέωσέ με , τόν παραβάσει πωσσθέντα · ν κέτευε , σσαι τά σύμπαντα .

    κλύδων με τν μέτρων πταισμάτων , συνταράττει καί βυθ παραπέμπει , διηνεκς πογνώσεως ΚΟΡΗ · λλά προφθάσασα χερα μου ρεξον , καί δίδου μοι πρός γαληνούς , μετανοίας λιμένας ρμίζεσθαι .  

   ν πεκύησας Λόγον πέρ λόγον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , πέρ μν κδυσώπησον , τν πιστς Σε μνούντων , καί μακαριζόντων Σε ΧΡΑΝΤΕ . 

     πάντων τν ντων δημιουργός , διά σωτηρίαν τν νθρώπων , ν Σ γαστρί , κατασκηνώσας σαρκοται ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τό καθ ᾿ μς δημιουργούμενος . 

    πρό αώνων γεννηθείς , κ το Πατρός ποῤῥήτως , π ᾿ σχάτων κ γαστρός Σου , προλθεν καί θέωσεν μν τήν φύσιν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τούς τν σίων δήμους , περιφανς παγόμενος .

    περούσιος Θεός ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κ Σο σεσάρκωται , καί δι ᾿ μς φθη καθ ᾿ μς ς νθρωπος · ν κτενς κέτευε , πέρ πάντας νθρώπους , μαρτηκότα με ΠΑΝΑΓΝΕ , σσαι καί κολάσεως λύτρωσαι . 

   φρύν καί θράσος μα τν δυσμενν , τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ κατάβαλε , καί τάς βουλάς, τν κακοδοξούντων Δημιουργέ · τν δέ πιστν τό σύστημα , στήριξον κράδαντον , ς Θεός , τό κέρας νυψώσας , καί πίστει κραταιώσας , να Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεόν σαρκοφόρον ποκυήσασα , κ πάσης μαρτίας , καί θλίψεως βοντα  τόν λαόν Σου περίσωζε · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε καί ΑΓΝΗΝ , ΘΕΟΓΕΝΝΤΟΡΑ νδοξον , ΜΑΡΙΑ , ο εσεβες , κυρίως κηρύττομεν , μφράτοντες , δύσφημον Νεστορίου στόμα , Διοσκόρου τε κακόνοιαν . 

   Πρόῤῥίζους τ τμητικ Σου δρεπάν τς πρεσβείας ναπόκομψον ΚΟΡΗ , τούς πονηρούς λογισμούς τς ψυχς μου , καί καρποφόρον νάδειξον δέομαι , πάντων γάρ τόν φυτουργόν , τόν Θεόν καί Σωτρα κύησας . 

   Προφητν Σε νδοξος , πάλαι σαΐας άβδον νόμασεν , νθος φέρουσαν τόν Κύριον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΕΡ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ήμασι Σος κολουθοντες , μακαρίζομεν γενεαί πσαι ΚΟΡΗ · μακαρίου Θεο Μητέρα Σε δειχθεσαν , τούς ες ατόν ΑΓΝΗ πιστεύοντας , μακαρίους κτελοντα . 

   Ῥἡτορεον ο σθένει , στόμα κατ ᾿ ξίαν Σε μέλπειν ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , νωτέραν οσαν Χερουβίμ καί πάσης τς κτίσεως , διό σύν τ θεἰῳ θανασί τόν Δεσπότην , πέρ πάντων μν καθικέτευε .

   υπτομένην ρντες , τ τς Παρθενίας Σου τόκ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν βροτν τήν φύσιν , τς κατάρας τς πρώην , δοξάζομεν τόν κ Σο τεχθέντα , Μόνη ΑΓΝΗ δι ᾿ εσπλαγχνίαν , ν δυσώπει ΠΑΡΘΕΝΕ , σωθναι μς . 

   Ῥῦσαι με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μαρτιν δεινο κλύδωνος , καί λογισμν , τν πεμβαινόντων , φειδς τ καρδί μου .

   υσθείημεν πρεσβείαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τν παγίδων ο χθρο ο σέβοντες , τήν πέρ λόγον Σου γέννησιν .

   ωσθέντες τ χάριτι , ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μοφρόνως δοξάζομεν · σάρκα γενόμενον τόν τό εναι τος πσι , διδοντα γάρ τέτοκας , καί κόσμον νεκαίνισας . 

   Σάρκα γεγενημένον , κ τν Σν Αμάτων ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τόν αώνιον Λόγον , πέρ νον τε καί λόγον κύησας . 

   Σαρκωθείς Λόγος , κ τν Παναχράντων Σου Αμάτων ΚΟΡΗ , πρό προνενευκότας , πρός τά λογώτατα τς σαρκός πάθη , πιγνώσει θεί θέωσεν ΧΡΑΝΤΕ , διό Σε περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σέ προστασίαν πάντες , καταφυγήν καί βεβαίαν ντίληψιν , κεκτημένι ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθείημεν διά Σο πάσης θλίψεως . 

   Σέ τήν ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Θεο Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν πέρ νον κυήσασαν , σιά λόγου τόν ντως Θεόν , τήν ψηλοτέραν τν χράντων δυνάμεων , σιγήτοις  δοξολογίαις μεγαλύνωμεν .

   Σέ τό τερπνόν Παλάτιον καί φαιδρόν νδιαίτημα , ΑΓΝΗ το παμβασιλέως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μνομεν δεόμενοι · ναούς μς νάδειξον , το κ Σο τεχθέντος , καθαρεύσαντας πάσης κακίας , ναντίας , καί βοντας παύστως · λαοί φυλαί καί γλσσαί , μνομεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Στσον μου τόν τάραχον , τν λογισμν ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · πασον ψυχς μου  πσαν θυμίαν , τόν Χριστόν κυήσασα .

   Συνέλαβες Λόγον τόν το Πατρός , σαρκί νωθέντα , πέρ λόγον Μτερ ΑΓΝΗ , ν πιποθήσασα Χριστίνα , το μαρτυρίου τό κλέος κτήσατο .

   Σωθείημεν διά Σο , κινδύνων θλίψεων περιστάσεων  , ΑΓΝΗ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τς θείας λλάμψεως , το κ Σο φράστως  σαρκωθέντος Υο το Θεο . 

   Σσον με Μτερ το Σωτρος , συνεχόμενον βυθ ΑΓΝΗ μαρτημάτων , καί παντοίας χθρο ξάρπασον κακίας , να τήν Σήν σωζόμενος , μεγαλύνω προστασίαν .

   Σσον με τόν ν ζάλ πασν δονν κλυδωνιζόμενον , τόν Σωτρα τεκοσα , το παντός τήν γαλήνην ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Τήν τρίβον πέδειξας τς ζως , ζωήν οσιώδη συλλαοσα καί σαρκικς , κυήσασα ταύτην ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τά δεσμά το θανάτου διέῤῥηξας .

   Τόν λιον τεκοσα τς χάριτος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν δυτον , σκοτισμένον με φώτισον . 

   Τόν προδηλωθέντα ν ρει τ νομοθέτ , ν πυρί καί βάτ τόκον τόν τς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν . 

   Τόπον γιάσματος , καί νοητήν ΑΓΝΗ Τράπεζαν , ρτον Χριστόν , τήν ζωήν τν λων , δεξαμένην μνομεν Σε .

   Τν Χερουβίμ καί Σεραφίμ δείχθης ψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη δέξω , τόν χώρητον Θεόν , ν Σ γαστρί μόλυντε · διό πιστοί Σε πάντες , μνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν .

   μν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί μεγαλύνω ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τήν ΑΓΝΗΝ Σου λοχείαν , βοήθησον μοι βίου τος κύμασι , χειμαζομέν , καί δίδου κατάνυξιν , τ ταπειν μου ψυχ , καθαρτικήν μολυσμν .

   Φεσαι Στερ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοσαν σε φθορον μετά τήν κύησιν , ταν καθίσης κρναι τά σύμπαντα , τάς νομίας παρορν  καί τάς μαρτίας μου , ς ναμάρτητος , λεήμων ς Θεός καί φιλάνθρωπος . 

   Φέρεις ν γκάλαις Θεόν , τόν φέροντα τά πάντα · τρέφεις τόν τροφέα , μν ΑΓΝΗ μοιωθέντα · ν κέτευε τ λα Σου δοθναι , πάντων δυσχερν τήν πολύτρωσιν . 

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην , τας ματίαις ψυχήν μου γάθυνον , καί αωνίου φλογός με , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου .

   Φωνάς τν κετν Σου ς γαθή , μή παρίδς ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · λλ ᾿ κτενς , ατησαι τόν πάντων δημιουργόν , τ βασιλε τά τρόπαια , καί τήν ερωστίαν τήν ψυχικήν , δωρήσασθαι ΠΑΡΘΕΝΕ , καί θείας βασιλείς , τήν μετουσίαν καί λαμπρότητα .

   Φώτισον Πύλη το φωτός , τήντυφλώττουσαν ψυχήν μου τος πάθεσιν , καί πονηρος λογισμος, μαυρωθεσαν καί κινδυνεύουσαν , καί ξελο με πειρασμν , κινδύνων καί θλίψεων , να δοξάζω Σε , τήν λπίδα τν πιστν καί κραταίωμα . 

   Χερουβικόν χημα Σύ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Σύ χωρίον , Σύ καί νδιαίτημα , το Πατρικο Λόγου καί Θεο , το κ Σν χράντων λαγόνων , σάρκα φορέσαντος · διό διττας οσίαις τόν κ Σο σαρκωθέντα , προσκυνοντες παύστως δοξάζομεν .

   ριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τ ξύλ τς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ζως τό ξύλον Χριστόν βλάστησας · τόν τάς εσόδους τς ζως , τος πσι γνωρίζοντα , διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ εσεβς καταγγέλομεν . 

   ς λιο τό πρότερον , τό Καρμήλιον κησεν , οτω καί ατός , τ ρει τ το θωνος , σχολάζων πόθησας , καί καθ ᾿ αυτόν συνεναι Θε ·καί θεαρχικας καταυγασθείς θεωρίαις θεράπων νεδείχθης , τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , κβοών ΑΥΤ τό χαρε , μετά το ρχαγγέλου .

   ς Μήτηρ το παθόντος πέρ μν , ψυχοφθόρων παθν με διάσωσον , ς συμπαθής , λσον τν πταισμάτων μου τάς σειράς , ς γαθή γαθυνον , νν κεκακωμένην μου τήν ψυχήν , δαιμόνων πηρείαις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , να μν Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ . 

   ς νοητή Κιβωτός , τόν νομοδότην βάστασας , Λυχνία ς φωταυγής , τό φς πεκύησας , ς ίζα πότιστος , τς ζως τόν βότρυν , ΘΕΟΤΟΚΕ νεβλάστησας . 

   ς το Θεο Μητέραν Σε μοφρόνως δοξάζομεν , καί τν ποιημάτων περτέραν ΠΑΝΑΓΝΕ · ν Σοί γάρ κατάκριμα , τό ξ ᾿ δάμ φάνισται · καί πωσθεσα , κειώθ νθρώπων οσία μελωδοσα · λαοί φυλαί καί γλσσαι , τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ  ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνήσωμεν προσφόρως . 

   σπερ Θρόνος πυρίμορφος , φέρεις τόν Δεσπότην , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ν κέτευε σωθναι μς , μαρτίας σάλ κινδυνεύοντας . 

   φθης ορανν ΑΓΝΗ ψηλοτέρα , καί τν Σεραφίμ εί γιωτέρα , ς τν πάντων Δεσπότην καί Βασιλέα , περφυς κυοφορήσασα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   

   ΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , Θεόν ν σωμάτωσας , κ Παναχράντων Σν ΣΕΜΝΗ , καί ΠΑΝΑΓΙΩΝ Αμάτων , τοτον εί κδυσώπει , το οκτειρσαι καί σσαι , μς τούς μνοντας Σε .

   Γεραίρουσι τόν τόκον Σου σωμάτων α τάξεις , χαρς γάρ τά πίγεια , Σύ πεπλήρωκας Μόνη · διό Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , ο πιστοί δοξάζομεν , ν μνοις δοξολγοντες , φς γάρ Σύ τος ν σκότει , ξανατέλλον ς ρθρος , νέτειλας τς μέρας . 

   Εκόνος ς μετέλαβον , θεουργικς τς κρείττονος , ξώσθην , ομοι !!! τάλας , δι ᾿ ρκασίας τς πάλαι · Σύ δέ Χριστέ ς εσπλάγχνος , ἀῤῥήτως κοινωνήσας μοι το χείρονος μετείληφας , καινοποιήσας με Λόγε , σάρκα λαβών ξ ᾿ ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   κύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεο Θεόν Λόγον ,  τ κόσμ τήν σωτήριον , κτελοντα πανσόφως , οκονομίαν ρίστην · διά τοτο Σε πάντες , μνολογομεν ξίως , ς πρεσβεύουσα τούτ , λυτρωθναι μς νόσων , καί παντοίων κινδύνων . 

   ν δύο τας θελήσεσι , καί φύσεσι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μι δέ τ ποστάσει , τίκτεις Θεόν ποῤῥἡτως , τόν δι 'μς πτωχεύσαντα  , μέχρι Σταυρο θελήματι , καί μν χαρισάμενον , τόν τς θεότητος πλοτον , τ κ νεκρν ναστάσει . 

    Πλατυτέρα ορανν , πρός ορανόν πάρασα , μή καταλίπς ΓΑΘΗ , μς τούς κάτω γηγενες , πρός τόν εσπλαγχνον Κύριον , χερας ες μεσιτείαν , το κόσμου φάπλωσον . 

    ΜΑΡΙΑ καθρώτατον , χρυσον θυμιατήριον , τς χωρήτου Τριάδος , δοχεον γεγενημένη · ν Πατήρ ηδόκησεν , δέ Υός σκήνωσεν , καί Πνεμα τό Πανάγιον , πισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , νέδειξε ΘΕΟΤΟΚΟΝ . 

   Μαρία Κυριώνυμε , καί το Χριστο μαθήτρια , σύντας λοιπος μυροφόροις , καί τ ΠΑΡΘΕΝ ΜΑΡΙ , καί Μόν ΑΓΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ , παύστως καθικέτευε , τόν σταυρωθέντα Κύριον ,   πέρ μν Μυροφόρε , τν σέ τιμώντων κ πόθου .

    γλυκασμός τν γγέλων , τν θλιβομένων χαρά , χριστιανν προστάτις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ Κυρίου , ντιλαβο μου καί ῥῦσαι , τν αωνίων βασάνων . 

    Θεός μν ΑΓΝΗ , καταφυγήν καί δύναμιν , καί βοηθόν Σε παρέσχεν , ν τας θλίψεσιν μν , καί ν τας περιστάσεσιν ,  πάντας ον μς ῥῦσαι , κ τν ναγκν μν .

   Πανευαγής ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ κεσίαις , το Σο τιμιωτάτου θανασίου ,φύλαττε τήν ποίμνην Σου πρόψυστον , πάσης ναντιότητος , διαπαντός Σε μνοσαν τήν προστασίαν το κόσμου

   Πάντες πιστοί Σε μεστιν ,πρός τόν Υόν καί Θεόν Σου , νν προβαλλόμεθα Μόνην , ο συσταυρούμενοι τούτ · διό μή παύσ πρεσβεύειν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πέρ τν πίστει σε νυμνούντων .

   Σέ προστασίαν πάντες , χομεν ο μαρτωλοί , !!!! ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ !!!!  Σύ εδιάλλακον μν , πέργασαι τόν Υόν Σου , τ Μητρικ Σου παρρησί .

   Σο τό πολίτευμα Λόγε , κραταίωσον ν πολέμοις , τος βασιλεσι τό νκος , κατά βαρβάρων παρέχων , τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ πρεσβείαις , ν δωρήσω , Χριστιανος προστασίαν .

   Φς τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , δυσώπησον Σας πρεσβείαις , τόν Σόν Υόν ΘΕΟΤΟΚΕ , το οκτιρσαι καί σσαι , το αωνίου με σκότους , τόν πεποιθότα , τ Σ σεπτ ντιλήψει .

   Χαρε Παλάτιο ντερπνόν · χαρε Θρόνε Κυρίου · χαρε Σκπτρον πανθαύμαστον · χαρε , κούφη Νεφέλη · χαρε Θυμιατήριον · χαρε Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , το Βασιλέως Καθέδρα · χαρε εδιε λιμήν , καί προστάτις πάντων , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χρεωστικς μνήσωμεν , τήν θεόκλητον νναν · τήν ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ Ατη γάρ, τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ , κυήσασα παρ ᾿ λπίδα , γχιστεύς κατά σάρκα , Χρισο το Λυτρωτο μν , νεδείχθη , το Ταύτην θεοπρεπς , προσλαβόντος σήμερον ν ψίστοις , πέρ μν πρεσβεύουσα  καί ερήνης το κόσμου .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε πόλις , λιοστάλακτε Θρόνε , καθέδρα το Βασιλέως · κατανόητον θαμα , πς γαλουχες τόν Δεσπότην .  

 

Πρόσδεξαι τοτον τόν πόθον μου , 

νθεον ν κεκτημένος πρός Σ ΑΓΝΗ ,

κ υπαρς  καρδίας  , ζεούσης δέ ψυχς , 

πρός Σέ προθύμ λογισμ, προσάγω Σοι ΣΕΜΝΗ .

 

Τά χείλη σιγσι μου , καί καρδία βο , 

τό μμα πρός σέ τενίζειν τήν Καθαράν , 

πρ γκάρδιον νδον βαστάζειν μου θερμς , 

 ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,μεταβαλε τήν φθοράν ·

 

 Τά χείλη δόλια  , α πράξεις υπαραί , 

τά ργα μου βέβηλα, καί πορεία σταθής , 

γειρον πρός μετάνοιαν , γίων τήν δόν, 

να μν διηνεκς , Σέ τήν ΑΓΝΗΝ ναγής .

 

γγραφον ν εραποστολ 

,βκ ΄Νοεμ. Ϛ 6. Νοεμ.2020.

 

Πατηστε εδω για Επιστροφη στην Αρχικη Σελιδα  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΤΟΚΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ - ΠΑΖΑΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

  Ο  Ιεραποστολικός και Φιλανθρωπικός Σύλλογος «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ»  εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες προς όλους όσοι στήριξαν με την παρουσί...