ΜΕΓΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Αρκετό καιρό πριν, η Αγία μας Εκκλησία, μας προετοίμασε για να υποδεχτούμε την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Τα Ευαγγελικά αναγνώσματα των προηγούμενων Κυριακών μας έδωσαν ένα διαφορετικό στίγμα. Την Κυριακή του Ζακχαίου ζήσαμε την αγωνία του Αρχιτελώνη ο οποίος ήθελε «τον Ιησούν ιδείν.

Με την έναρξη του Τριωδίου γνωρίσαμε την υψοποιό ταπείνωση και διδαχτήκαμε το «Φαρισαίου φύγομεν  υψηγορία και τελώνου μάθομεν το ταπεινόν εν στεναγμοίς».

Στην δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, γευτήκαμε την άμετρον αγάπη και ευσπλαχνία του Θεού με την παραβολή του Ασώτου και στην τρίτη Κυριακή την δίκαιη κρίση του Θεού και την αξία της φιλανθρωπίας.

Κατάλληλα προετοιμασμένοι εισερχόμαστε σε μια περίοδο ξεχωριστή και αλλιώτικη.

Μια περίοδο εντατικών αγώνων πνευματικών, όπου συνυπάρχουν η λύπη «δια τας αμαρτίας ημών» και το πένθος του Σταυρού, αλλά και η χαρά του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου αφού από εκεί προήλθε η λύτρωση και η Σωτηρία.

Αυτή η χαρμολύπη είναι που σφραγίζει τα πάντα την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής.

Μια περίοδος σαράντα ημερών που αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει την Παρασκευή πριν την Κυριακή των Βαϊων.

Περίοδος ευλογημένη από την άσκηση και τον αγώνα τόσων αγίων της Εκκλησίας μας.

Ευλογημένη από τον τίμιο αγώνα ασκητών, κληρικών, μοναχών και λαϊκών.

Περίοδος ευλογημένη, αφού όπως ακούμε στον Α΄ Κατανυκτικό Εσπερινό, τον Εσπερινό της Συγγνώμης, ο οποίος τελείται την Κυριακή της Τυρινής το βράδυ και που με την υπέροχη αυτή ακολουθία αρχίζει η Σαρακοστή, «το στάδιο των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε…».

Περίοδος ευλογημένη γιατί μας δείχνει την αλήθεια και τοποθετεί κάθε τι στη σωστή του θέση.

Όλα αυτά που εμείς παρερμηνέψαμε, αλλοιώσαμε και λησμονήσαμε, έρχεται η Σαρακοστή να μας  υπενθυμίσει διακριτικά, με μια φιλάνθρωπη διάθεση που μόνο ο Θεός διαθέτει, ότι χρειάζεται να κάνουμε μια μεγάλη επανατοποθέτηση στη ζωή μας. 

Να επανεξετάσουμε τη ζωή μας, τον  τρόπο σκέψης μας, τις αποφάσεις μας γιατί πολλά έχουμε φορτωθεί που είναι άχρηστα και πολλά μας βαραίνουν και μας πνίγουν.

Μας τονίζει η Σαρακοστή ότι «ουκ επ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος». Μας υποδεικνύει τον τρόπο να δούμε την ζωή ως Θεού Δώρον όπου μπορούμε να εργαστούμε τον «καλόν αγώνα» ο οποίος δεν είναι κούραση και βάσανο αλλά τρόπος ζωής που σπάει δεσμά και αλυσίδες. Που ελευθερώνει και οδηγεί σε χαρά και αγαλλίαση. 

Τελικά η Σαρακοστή μας μιλάει για αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή τρόπου ζωής, τρόπου σκέψης, αλλαγή τρόπου χρήσης των πραγμάτων.

Αν τούτη τη Σαρακοστή νιώσουμε την ανάγκη του Ζακχαίου να γνωρίσουμε το Χριστό, δε θα μας νοιάζει αν κάνουμε κάτι που δεν είναι «καθώς πρέπει» στα μάτια του «πολιτισμένου» κόσμου.

Τότε θα έχουμε τη δύναμη να φωνάξουμε με αγωνία «Κύριε ελέησόν με», όπως η Χαναναία και η κραυγή αυτή θα ξεπεράσει τα εμπόδια που βάζει ο κόσμος.

Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι αναγκαία για να φτάσουμε στην τελωνική ταπείνωση τη μεγάλη αυτή αρετή η οποία όλα τα διορθώνει.

Και είναι απαραίτητη η ταπείνωση για να δούμε τα αμαρτήματα και τις παραλείψεις μας και να κάνουμε το μεγάλο βήμα της μετάνοιας όπως ο Άσωτος.

Βλέπουμε ότι τελικά αυτό που κάνει τους παραπάνω ανθρώπους να ξεχωρίζουν είναι ότι έκαναν μια υπέρβαση του εαυτού τους.

            Υπάρχει η Σαρακοστή για να μας δείξει ένα νέο δρόμο και ένα νέο τρόπο ζωής.

Αυτή την περίοδο κυρίαρχο στοιχείο είναι η άσκηση. Άσκηση  σε ότι μας δυναστεύει. Σε ότι μας κρατάει δέσμιους. Σε ότι μας βαραίνει, ότι ασχημίζει τη ζωή μας και την λερώνει.

            Η Εκκλησίας μας προτρέπει στον καλόν της νηστείας αγώνα.

Νηστεία σωτήρια και ωφέλιμη.

Όχι μια απλή δίαιτα αλλά νηστεία όπως την αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:  «Εάν κάποιος λέγει, ότι νήστευσα όλη την περίοδο της Τεσσαρακοστής, συ ειπέ, ότι είχα εχθρόν και συμφιλιώθηκα μ’ αυτόν• είχα συνήθεια να κατηγορώ και την εσταμάτησα• είχα συνήθεια να ορκίζομαι και απαλλάχθηκα από την κακή συνήθεια.... Καμία ωφέλεια δεν θα έχουμε από την νηστεία, αν απλώς και μόνο την περάσουμε εική και ως έτυχε. Αν περάσουμε τη νηστεία των φαγητών, όταν περάσουν οι σαράντα ημέρες, περνά και η νηστεία• αν όμως απέχουμε από τα αμαρτήματα και η περίοδος της νηστείας να περάσει, εκείνη η νηστεία (δηλ. των αμαρτημάτων) πάλιν μένει και θα είναι συνεχής η ωφέλεια σε μας».      

            Γιαυτό και η Εκκλησία έχει τοποθετήσει τούτη την περίοδο πολλές ακολουθίες που έχουν μια ιδιαίτερη ομορφιά και αξίζει να είμαστε παρόντες.

Συνειδητά, ψυχή τε και σώματι.

Είναι όμορφοι οι Κατανυκτικοί Εσπερινοί.

Έχει ιδιαίτερη χάρη η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου.

Υπέροχη η τέλεση της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας. Ανεξάντλητα τα νοήματα των Χαιρετισμών και του Ακαθίστου Ύμνου.

Συναρπάζει πνευματικά ο Μέγας Κανόνας.

Και σφραγίζονται όλες τούτες οι ιερές ακολουθίες με τις Θείες Λειτουργίες του Μεγάλου Βασιλείου κάθε Κυριακή.

Έτσι ζει την περίοδο της Σαρακοστής, ο πιστός, «εν προσευχή και νηστεία». 

Η Σαρακοστή είναι μια όμορφη περίοδος. Ευλογημένη και ανεπανάληπτη.

Με αυτές τις σκέψεις ας πορευτούμε στον καιρό της νηστείας. Ας ξεκινήσουμε  μέσα από τα αναγνώσματα και τις προσευχές της Εκκλησίας, για να βαδίσουμε τη μακριά πορεία της μετάνοιας και να γευτούμε τη χαρά

της Αναστάσεως.

 

 

Καλή δύναμη τούτη τη Σαρακοστή.

 

  Επιστροφή στή Σελίδα Μ. ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - ΠΑΣΧΑ