ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἀπριλίῳ .

          ☦

ΜΡ           ΘΥ         

              

         ☦

ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἀπριλίῳ

    Κατά τού; Ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας , τούς καλῶς τά πάντα διαταξαμένους  , ἡ Ἐκκλησία μας κατήρτισε τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν καθ ᾿ ὅλον τόν ἐνιαυτόν , καί τό νυχθημερόν , διά να λατρεύωμεν Ὀρθοδόξως τόν ἐν Τριάδι ἕνα Θεόν ἡμῶν , καί τιμῶμε ὀρθοδόξως τήν Μητέραν τοῦ Θεοῦ , τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ .

                                       Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου ·

καί ἡ καρδιά, 

καί ἀνοίγουν οἱ ὁρίζοντες,

και οἱ πνευματικοί πνεύμονες, 

καί ἀνοίγουν οἱ οὐρανοί , 

καί φωτίζεται , 

καταυγάζεται ἡ σύμπασα , 

πληροῦται ἁγίου Πνεύματος · 

χαίρονται οἱ Ἄγγελοι · 

τρέμουσιν οἱ δαίμονες  ·

φυγαδεύεται πᾶσα ἡ στρατιά των · 

ἐπιστρατεύεται πᾶσα τῶν Ἁγίων πληθύς εἰς παράταξιν θεοπρεπῆν ,  ἑτοίμην καί ἔτοιμοι πρός δοξολογίαν τῆς Δεδοξασμένης , καί Τιμιωτέρας τῶν Ἄνω Δυνάμεων .

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

Καί ὁ  μῆνας Ἀπρίλιος , 

μέ τήν ἰδικήν του χάριν καί εὐλογίαν , μᾶς ...ξεναγεῖ εἰς τούς πνευματικούς λειμῶνας , εὔχαριν κῆπον , ὄχι μέ γηΐνους  κρεμαστούς κήπους , ἀλλά οὐράνιον φυτευθέν εἰς τήν γῆν .

ἐνδιάμεσος, νηστείας καί καταλύσεως , ἀναλόγως τοῦ Πάσχα, 

 

   Οἱ ὕμνοι , τά τροπάρια τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   ἐκφράζουν  τό περίσσευμα τῆς ἀγαπώσης καρδίας , τῶν ψυχῶν , καρδιῶν πού ποθοῦν , καί ζητοῦν να λατρεύσουν ὁρθοδόξως, να ἐκφράσουν τόν πόθον τό ἔνθεον , παρά τήν ἀπορίαν τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας , ἀλλά μέ τήν δίψαν καί λακτάραν , νόστον , πόθον , νηπιακῶς ψελλίζουν τήν ὅσο η καρδία χωρεῖ καί ἡ διάνοια παραχωρεῖ καί συντάσσει, καί προχωροῦν ἀπό τό ἔμψυχον , εἰς τό ἔντυπον , ἀπό τό ἔντυπον εἰς τήν ἔν-λογον λατρείαν , πρός τήν ὑψηλωτέραν τῶν οὐρανῶν , 

νά εὐχαριστήσουν , 

νά παρακαλέσουν , 

νά τιμήσουν τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ 

τήν ἩΓΑΠΗΜΕΝΗΝ

καί Εὐλογημένη  Μητέρα τοῦ Κυρίου ,

τήν χωρήσασα τόν Ἀχώρητον

καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα ,

καί ἔγινε πύλη τοῦ φωτός,

Πύλη τῆς πρός ἡμᾶς συγκαταβάσεως τοῦ Κυρίου ,

ἀνατολή ἀνατολῶν , ὅπου ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ᾿ ὕψους ὁ Σωτήρ ,

ἡ κλίμαξ  δι ᾿ ἧς κατέβη ὁ Θεός, καί

ἡ γέφυρα , δι ᾿ ἧς ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος  .

 

Ὦ !!!! θείας εὐλογίας, καί ἀκατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ὕψος καί βαθος καί εὕρος καί πλάτος,

 τῆς θείας εὐλογίας καί βουλῆς τοῦ ὑψίστου καί συγκαταβάσεως ,

καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗς πανδαισίας .!!!!

 

τιμή ὑψίστη !!!! 

μά καί εὐθύνη φοβερά !!!!!

  

   Ἄς ἐτρυφήσωμεν καί  ἀδολεσχήσωμεν πάλιν καί κόρος οὐχ ἔσται , εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κῆπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας ἄνθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἀγάπης καί δακρύων , ἵνα προσφέρωμεν , βίον καθαρόν ἐν μετανοίᾳ κτισθένα, 

ὀρθοδοξία  καί ὀρθοπραξία, 

πίστιν καί ἀγαπη καί ἐλπίδα , 

 καί εἴπωμεν ΕΚΕΙΝῌ:

 

 ...τά Σά  ἐκ τῶ Σῶν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί διά πάντα ....

 

   Ἄς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τῆς ΚΥΡΙΑΣ λειμῶνα , ἐντρυφῶντες , ὁλοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  εἰς τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις, τοῦ μηνός  Ἀπριλίου ,  ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός Μαρτίου  , χωριζόμενα , κατά ἦχον  ἐν τάξει , κατά τό σύνηθες  εἰς : .....

 

ἑσπέρια ,

καθίσματα ,

 μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,-

κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  

αἴνων καί ἀποστίχων , 

 

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ...........................................    

  

   Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα , πρέσβευε τῷ ἐξ 'Ἁγνῶν λαγόνων Σου , σωθῆναι ἡμᾶς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Συλλαβοῦσα ἀφλέκτως τό πῦρ τῆς θεότητος καί τεκοῦσα ἀσπόρως πηγῆς ζωῆς τόν Κύριον , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΑΓΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ , περίσωζε τούς Σέ μεγαλύνοντας .

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

  ΜΑΡΙΑ τό ἄμωμον καί νοῦν , πάντα ὑπερκείμενον , τῇ καθαρότητι ὄχημα , περικρατούμενον , πολλαῖς ἁμαρτίαις καί στενοχωρούμενον , πρός πλάτος μετανοίας με ἴθυνον , πανσθενεστάτῃ Σου προστασία  · καί γάρ δύνασαι  , οἷα Μήτηρ τοῦ πάντα ἰσχύοντος .  

  Νοσοῦντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινῶς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , ἡ τόν ἀκέστορα καί Σωτῆρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πᾶσαν ἀσθενείαν ἰώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου ἡμᾶς ἀπαλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐλπίς , τῶν πιστῶν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ ἱκετεύομεν · ἐκ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου , αὐτῷ πρεσβεύουσα , δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν , τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσῆς , τό ἐν Σοί Μυστήριον προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πῦρ γάρ τῆς θεότητος , τήν Μήτραν Σου οὐκ ΑΓΝΗ οὐ κατέφλεξεν · διό αἰτοῦμεν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

   Χαῖρε , ξένον ἄκουσμα ΑΓΝΗ , χαῖρε ξύλον ἄγιον τοῦ παραδείσου θεόφυτον · χαῖρε ἐξάλειψις πονηρῶν δαιμόνων · χαῖρε ξῖφος δίστομον ἐχθροῦ τήν κεφαλήν ἀποτέμνουσα , τῷ ξένῳ τρόπῳ Σου ΠΑΝΑΓΙΑ ΥΠΕΡΑΜΩΜΕ , ξενωθέντας , ἡμᾶς ἀνακάλεσαι .

   Χωρίον εὑρύχωρον Θεοῦ , οὐρανῶν πλατύτερον , τόν σμικρινθέντα τοῖς πάθεσι , καί στενωθέντα με , πειρασμῶν ἐφόδοις , ἐν θλίψεσι πλάτυνον , καί ἐν στενοχωρίαις μεγάλυνον , ΑΓΝΗ προσηρεμοῦσα  μοι , τά προσπίπτοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καθ ᾿ ἑκάστην , αὕραις ταῖς πρεσβείαις Σου . 

 

                            Τοῦ λίθου σφραγισθέντος 

 

   Τάς χεῖρας Σου τάς θείας αἷς τόν Κτίστην ἐβάστασας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σαρκωθέντα χρηστότητι , προτείνασα δυσώπησον αὐτόν , λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἀπό παθῶν ,  πειρασμῶν τε καί κινδύνων , τούς εὐδημοῦντας Σε καί πόθῳ βοῶντας ·δόξα τῷ ἐνοικίσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διά τοῦ τόκου Σου .

                          

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμῃ σαθρᾶ ὁλισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , ἐκ ζάλης ἐναντίας καί πειραμῶν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , ἵνα ἱμνῶ τήν χάριν Σου   θεοπρεπῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη ὑπάρχεις ἐν γενεαῖς γενεῶν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , τοῦ κόσμου προστασία τεκοῦσα σαρκί τόν Υἱόν τοῦ ἀνάρχου Πατρός , καί συναΐδιον Πνεύματι ἀληθῶς , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΚΟΡΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἡ τῶν ἁμαρτανόντων κραταιά προστασία , τῶν καταπονουμένων ἡ κραταιά καί βεβαίας ἀντίληψις , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , πάντων πιστῶν , καταφύγιον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Μεταβολή μοι τοῦ βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , ἀπό τῶν ἐμπαθῶν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας ἀπαθείας νεῦσιν ὁμοῦ , καί οἰκείωσιν ἄῤῥητον πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ἀενάως μοι παρέχουσα .

   Ῥἀβδῳ τῆς Σῆς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου , ἀπέλασον , ἐντεῦθεν εἰρηνικῶς , ἰθύνουσα πρός ζωήν με , καί τῇ ἁγίᾳ με ποίμνῃ τῶν λογικῶν Σοῦ προβάτων συναρίθμησον .

   Τῶν οὐρανίων ταγμάτων τό ἀγαλλίαμα , τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων κραταιά προστασία , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , σῶσον ἡμᾶς , τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας · ὅτι ἐν Σοί τάς ἐλπίδας μετά Θεόν , ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνεθέμεθα . 

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    Ἀσπόρως τόν Χριστόν , ἀπεκύησας Μόνη ·τό θαῦμα ὑπέρ νοῦν , πῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοῦντες δοξάζομεν , Σύ γάρ ἔτεκες τόν Βασιλέα τῆς δόξης · ὅν δυσώπησον ,τοῦ εἰρηνεῦσαι τόν κόσμον , καί σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἐγγίζει ὁ κριτής  ἐπί θύραις τό τέλος · γρηγόρησον ψυχή καί ἐκ βάθους καρδίας , στενάξαντα βόησον , τῇ Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · ἐλευθέρωσον τῶν φοβερῶν με βασάνων , καί ἐν τόπῳ με τῆς ἀναπαύσεως τάξον  ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐλπίς Χριστιανῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν ἔτεκες Θεόν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἀπάυστως ἱκέτευε , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι , δοῦναι ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἡμῖν πᾶσι , καί διόρθωσιν βίου τοῖς πίστει καί πόθῳ ἀεί Σέ δοξάζουσιν .

   Εὐφραίνεται πιστῶν ἡ πληθύς ΘΕΟΤΟΚΕ , τό ὄνομα τό Σόν , καθ ᾿ ἑκάστην βοῶσα , καί πόθῳ τάς ὑψώσεις Σου , μεγαλύνουσα πάντοτε , Σύ γάρ καύχημα , καί βοηθός καί προστάτις , ἀκαταίσχυντος , πάντων ὑπάρχεις ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν πίστει τιμώντων Σε .

   Κυβέρνησον ΑΓΝΗ , τήν ἀθλίαν ψυχήν μου , καί οἴκτειρον αὐτήν ὑπό πλήθους πταισμάτων , βυθῷ ὁλισθαίνουσαν ἀπωλείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐν ὥρᾳ με τῇ φοβρᾷ τοῦ θανάτου , ἐλευθέρωσον κατηγορούντων δαιμόνων , καί σῶσον με δέομαι .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βάθη, δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    Ὁδήγησον ἡμᾶς  , ἐν ὁδῷ μετανοίας , ἐκκλίνοντας ἀεί πρός κακῶν ἀνοδίας , καί τόν ὑπεράγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον ἀπεγνωσμένων ἀνθρώπων , Θεοῦ ἐνδιαίτημα .

   Συγχάρητε βροτοί , τῇ Μητρί τοῦ Κυρίου , αἰνέσατε ΑΥΤΗΝ , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις , δοξάσατε τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , οἱ τῆς γῆς βασιλεύοντες , δεῦτε ἅπαντες τῶν φιλεόρτων οἱ δῆμοι , χαίροις εἴπωμεν , τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ συμφώνως , πιστῶς εὐφραινόμενοι .

                   

..........................................ἦχος β '...........................................

   Ἀδιόδευτε Πύλη μυστικῶς ἐσφραγισμένη , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις ἡμῶν , καί προσάγαγε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ἵνα σώση διά Σοῦ τάς ψυχάς ημῶν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοῶντες , χαῖρε ἡ οὐράνιος Πύλη ἡ κεκλεισμένη , δι ᾿ ἧς ἠνοίγη ἀνθρώποις παράδεισος .

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μήτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

  

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Ἔργοις σκοτεινοῖς συναπαχθείς , ὄλον ἀπημαύρωσα κάλλος , τό τοῦ Βαπτίσματος , θέλων ὁ παναθλιος καί περιβέβλημαι , στολισμόν κατακρίσεως  καί σκότους · διό Σου δέομαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τῇ δυναστείᾳ Σου , ῥῆξον τῶν παθῶν μου τά νέφη , καί τῆς ἀπαθείας τήν χλαῖναν , ἔνδυσον γυμνώττοντα καί σῶσον με .

   Ἔχεις συμπαθείας οἰκτιρμούς , ἔχεις εὐσπλαγχνίας ἀβύσσους ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · τούτοις μου συγκάλυψον τά ἁμαρτήματα , καί ἀπόπλυνον ἅπαντα , τόν ῥύπον ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐξ ἀπροσεξίας μου , τόν προσγινόμενον , ὅπως ἀπό βλάβης παντοίας , ΔΕΣΠΟΙΝΑ σωθείς μεγαλύνω , τό Σόν εἰς αἰῶνας θεῖθο ὄνομα .

   Μόνη τόν ἀχώρητον Θεόν  ἀστενοχωρήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ἄνθρωπον γενόμενον δι ᾿ ἀγαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπῶ Σε , τῶν στενοχωρούτων με κακῶν ἀπάλλαξον · ὅπως τήν στενήν εὐθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τῆς ἐκεῖ μακαριότητος .

   Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά καί ἀδικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , ἀσθενούντων ἐπίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ἀντίληψις καί βακτηρία τυφλῶν , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σύ ὑπάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεῦσον , δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ἀντίληψις ἡμῶν  τῶν ΧριστιανῶνΣύ ὑπάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ ημῶν · ἀλλά καί νῦν ὡς ἀεί , τῇ ἀγρύπνῳ δεήσει Σου , μή παύσῃ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου ἐκ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ ἔχομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , οἱ Χριστιανοί καταφύγιον .

   Στένω ἐκ βαθέων τῆς ψυχῆς ὅταν ἐννοήσω μου ΚΟΡΗ , τά πλημμελήματα · τύπτω δέ τό στῆθος μου , κράζων τό ἤμαρτον , καί προσπίπτω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ζητῶν μεταγνῶναι · πάλιν δέ ἠλίθιος ὤν περίκειμαι , οἴμοι !!! τῇ κακῇ συνηθείᾳ , ταύτης οὖν μέ λύτρωσαι τάχει , καί πρός σωτηρίαν καθοδήγησον .

   Στῆσον τοῦ νοός μου ἐκτροπάς , καί τάς τῶν αἰσθήσεων πλάνας , καί τά ἰνδάλματα , τέλεον ἐξάλειψον , τῶν ψυχοφθόρων παθῶν , καί ψυχῆς μου τόν τάραχον , κατεύνασον ΚΟΡΗ , ἵνα μεγαλύνω Σου , τήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ τῆς ζωῆς μου απάσης , κέκτημαι προστάτην ΠΑΡΘΕΝΕ , καί τῆς ἀσθενείας μου βοήθειαν .

   Χαίροις , ὄντως Θρόνε τοῦ Θεοῦ , καί τοῦ Βασιλέως Καθέδρα · χαῖρε ζωῆς Κιβωτέ · χαῖρε ἁγιάσματος Πηγή ἀκένωτε Μυροθήκη τοῦ Πνεύματος , τρυφή παραδείσου , χαῖρε ἡ ἀπόλαυσις ἡ μυστική τῶν ψυχῶν · χαῖρε ἡ χαρά τῶν Οσίων , χαῖρε ἀγαλλίαμα πάντων , τῶν Σοί προστρεχόντων ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   

                                   Οἶκος τοῦ Εφραθᾶ 

 

   Ἄνω Σε οἱ χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦσι σύν τοῖς κάτω , δοξάζοντες ἀπαύστως , τόν τόκον Σου τόν ἄχραντον .

   Χαῖρε ἡ τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς προμήτορος .

                          

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

 

   Ἕκαστος ὅπου σώζεται , ἐκεῖ δικαίως και προστρέχει , καί ποία ἄλλη καταφυγή , ὡς Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σώζουσα τάς ψυχάς ἡμῶν .

   

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι , Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα ἔλεος .

   Παραμύθιον τῶν θλιβομένων , ἱλαστήριον ἁμαρτανόντων , Σύ ἀνεδείχθης ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · τήν γάρ βροτῶν σωτηρίαν γεννήσασα , πύργος ἰσχύος πιστοῖς μόνη γέγονας , ὅθεν κράζομεν , Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε , δωρήσασθαι ημῖν τό μέγα ἔλεος .

 

                                Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου 

 

   Μεγάλης διά Σοῦ εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , ἐκ Μήτρας Σου τεχθῆναι , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καί ἀναπλάσαντα τό γένος τῶν ἀθρώπων .

 

                                     Τήν ὡραιότητα 

 

    Ἀκατανόητον καί ἀκατάληπτον , ὑπάρχει ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τό πεπραγμένον ἐπί Σοί φρικτόν ὄντως μυστήριον !!! τόν γάρ ἀπερίληπτον συλλαβοῦσα ἐκύησας , σάρκα περιθέμενον , ἐξ ᾿ Ἀχράντων Αἱμάτων Σου , ὅν αἴτησαι ΑΓΝΗ ὡς Υἱόν Σου , δυσώπει τοῦ σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Τά ἐπουράνια φόβῳ ἠγάλλοντο καί τά ἐπίγεια πόθῳ εὐφραίνοντο , ὅτε ἡ ἌΧΡΑΝΤΟΣ φωνή ἐπῆλθε Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · μία γάρ πανήγυρις ἀμφοτέροις ἐγένετο , ὅτε τόν πρωτόπλαστον ἐκ θανάτου ἐῤῥύσατο · διό σύν τῷ Ἀγγέλῳ βοῶμεν Σοι , χαῖρε ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

   Ὡς ἀγεώργητος ΠΑΡΘΕΝΕ  ἄμπελος , τόν ὡραιότατον βότρυν ἐβάστασας , ἀναπηγάζοντα ἡμῖν , τόν οἶνον τόν σωτήριον , πάντων τόν εὐφραίνοντα , τάς ψυχάς καί τά σώματα , ὅθεν ὡς αἰτίαν Σε τῶν καλῶν μακαρίζοντες , ἀεί σύν τῷ Ἀγγέλῳ βοῶμεν Σοι · χαῖρε , ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

                                  

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

            Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μήτηρ Χριστοπῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν τῶν ὅλων ποητήν , ἵνα πάντες κράζωμεν Σοι , χαῖρε ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν                            

                                   

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Έν τῆ σκέπῃ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ ἡμῶν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τῷ Φιλανθρώπῳ σωθῆναι τούς δούλους Σου .  

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί πρεσβεία ἕτοιμε τῶν ἀπορούντων ἐν δεινοῖς , ἀπό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδῃς ἡ πάντων ἀντίληψις .

   Ῥυπωθεῖσαν πάθεσι , τῆς ἁμαρτίας , τήν ψυχήν μου ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΑΘΗ , τῇ Σῇ πρεσβείᾳ καθάρισον · Σύ γάρ ὑπάρχεις σωτήριος κάθαρσις .

   

                               Ἔδωκας σημείωσιν  

 

   Ἄνθρακα κυήσασα , ὅν Ἡσαΐας τεθέαται , τῇ λαβιδι τό πρότερον , φρικτῶς ὑπεδέξατο ,χρόνων δ ᾿ ἐπ ἐσχ.ατων ἐκ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , σάρκα ὁφθέντα καί βροτῶν , τά πάθη πάντα ἀποκαθαίροντα , πυρί τῷ τῆς Θεότητος , τάς ἁμαρτίας κατάφλεξον , τάς ἐμάς ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , καί παντός ῥύπου πλῦνον με . 

   Ἐν κλίνῃ κατάκειμαι τῆς ἀμελείας  ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ῥαθύμως διέρχομαι , τό βίον καί δέδεοκα τόν τῆς τελευτῆς μου , καιρόν ΘΕΟΤΟΚΕ , μή ὥσπερ λέων ἀφειδῶς , διασπαῥάξη τήν ταπεινή μου ψυχήν ὁ ὄφις ὁ παμπόνηρος , · διό τῇ Σῇ ἀγαθότητι , πρό τοῦ τέλους προφθάσασα , πρός μετάνοιαν ἔγειρον .

   Ζόφος φοβερώτατος ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν , ἀεί τῶν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ἐξ ᾿ ᾧν με ῥῦσαι τῆ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

   Σέ τό καθαρώτατον τοῦ Βασιλέως Παλάτιον δυσωπῶ Πολυΰμνητε , τόν νοῦν μου καθάρισον τόν ἐσπιλωμένον , πάσαις ἁμαρτίαις καί καταγώγιον τερπνόν , τῆς ὑπερθέου Τριάδος ποίησον , ὅπως τήν μεσιτείαν Σου καί τό ἄμετρον ἔλεος , μεγαλύνω σῳζόμενος ὁ ἀχρεῖος ἱκέτης Σου .

   Χαίροις ἡλιόμορφε, ἡλίου ἄδυτον ὄχημα , ἡ τόν ἥλιον λάμψασα τόν ἀπερινόητον , χαῖρε νοῦς ἀστράπτων , θείαις φρυκτωρίαις , ἡ λαμπηδών τῆς ἀστραπῆς , ἡ διαυγάζουσα γῆς τά πέρατα , ἡ ὄντως χρυσαυγίζουσα ἡ παγκαλής καί Πανάμωμος, ἡ τό φῶς τό ἀνέσπερον , τοῖς πιστοῖς ἐξαστράψασα .

 

                                 Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , Ῥαβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τῶν παθῶν ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ ἐπικαλοῦμαι Σε θερμῶς · μή με παρίδῃς τόν δείλαιον ἀπωλέσθαι , ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα · πλήν Σου γάρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι · μή οὖν ἐθροῖς ἐπίχαρμα καί γέλως , ὁ πεποιθώς Σοι ὀφθήσομαι · καί γάρ ἰσχύεις ὅσα καί βούλει , ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πᾶντωνΘεοῦ .

                              

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Μετά Θεόν ἐπί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ὁ ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλῶ δεόμενος ἐλέησον ΑΓΝΗ , ὅτι ὑπερῆραν μου κεφαλήν ἁμαρτίαι , καί πτοοῦμαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , ἱκετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υἱόν Σου , ἐκ τούτων ῥυσθῆναι με .

   Οὐ σιωπήσομεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους ; οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ  , Σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί  ἐκ παντοίων δεινῶν .

   Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί νῦν προσπέσωμεν , ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον ἐφ ᾿ ἡμῖν σπλγχισθεῖσα , σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων , μή ἀποστρέψῃς Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα .

   Τοῦ εὐχαρίστως ἀνυμνεῖν ἐκ καρδίας , καί εξαιτεῖσθαι ἐκτενῶς ΘΕΟΤΟΚΕ , τά Σά ἐλέη δώρησαι τοῖς δούλοις Σου , κράζουσι καί λέγουσι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρόφθασον καί λύτρωσαι , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν καί πάσης ἀπειλῆς , Σύ γάρ ὑπάρχεις ἡμῶν ἡ ἀντίληψις .

   Τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν μου τά πλήθη , καί τῶν ἀτόπων ἐννοιῶν τάς νιφάδας , τίς ἐξειπεῖν δυνήσεται ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ; τάς ἐπαναστάσεις δέ τῶν ἀσάρκων ἐχθρῶν μου , τίς ἐκδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ; ἀλλά τῇ Σῆ πρεσβείᾳ Ἀγαθή , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι . 

   Τῶν δωρεῶν Σου τῶν σεπτῶν ἀπολαύοντες , οὐ σιωπήσωμεν ὑμνεῖν ΘΕΟΤΟΚΕ , τά Σά ἐλέη πάντοτε οἱ δοῦλοι Σου , κράζοντες καί λέγοντες ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , πάντας ἐξελοῦ ἡμᾶς , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων , καί ἀναγκῶν καί πάσης ἀπειλῆς  · Σύ γάρ ὑπάρχεις ἡμῶν η ἀντίληψις .

  Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφείμ ὑπερτέρα , τοῦ οὐρανοῦ τε καί τῆς γῆς πλατυτέρα , καί ἀοράτου κτίσεως καί τῆς ὀρατῆς , ὤφθης ὑπερέχουσα ἀσυγκρίτῳ συγκρίσει · ὅν εὑρυχωρίαι γάρ οὐρανῶν οὐ χωροῦσιν , ἐν Σῇ γαστρί ἐχώρησας ΑΓΝΗ · ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι τούς δούλους Σου .  

 

                                Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

  Ὅτι εἰς βάθη πολλῶν παραπτωμάτων , ἀθλίως κατήντησα , ἐξ ᾿ ἀμελείας μου , καί ῥαθυμίας ὁ δείλαιος καί ἀπορίᾳ , καί ἀπογνώσει νυνί συνέχομαι · γενοῦ βοήθεια  καί ἱλαστήριον , καί σωτηρία ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , παραμυθίαν εὐμενεστάτην παρεχομένη μοι , Σέ ἱκετεύω καλι Σοῦ δέομαι , καί προσπίπτω καί πίστει κραυγάζω Σοι · μή δειχθείην εἰς τέλος , τῷ ἀλάστορι ἐπίχαρμα .

   Οὐκ ἀποκρύπτω ὁ τάλας τά δεινά μου · ὅτι πάντα κέκτημαι ἅπερ μισεῖ ὁ Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεῦμα μου , καί νοῦν ἐννοίαις , τοῖς ἀθέσμοις ἔργοις καί λόγοις αισχροῖς · γλῴσσῃ κατακρίνων τε τούς ἁμαρτάνοντας αὐτός τά χείρῳ εἰργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · ἵνα ἐκνήψας , τῆς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  ἅ δεινά εἰργασάμην , τῆς ζωῆς μου τό ὑπόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ Μόνη τόν ἄχρονον , Υἱόν καί Λόγον Θεοῦ , ἐν χρόνῳ κυήσασα ,τοῦτον σύν τοῖς ἀγίοις καί σεπτοῖς Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί Ὁσίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι ἡμῖν , ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος .

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν ἐν πάθεσιν τῶν γηγενῶν  τήν θνητήν , οὐσίαν καί ἤγειρας , πάντας ἐκ τοῦ θανάτου πρός ζωήν ἀφθαρσίας · ὅθεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ὡς προεφήτευσας .   

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τοῦτον σύν τοῖς Ἁγίοις Ἀποστόλοις δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί πᾶσι ἡμῖν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ἐπάκουσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐκ κατωδύνου ψυχῆς βοῶντος τοῦ δούλου Σου , καί τῶν προτέρων κακῶν , παράσχου τήν ἄφεσιν · Σέ γάρ ἐπικαλοῦμαι ἐν νυκτί καί ἡμέρᾳ , Ῥῦσαι με ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τοῦ πυρός τῆς γεέννης , καί στῆσον ἐκ δεξιῶν , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ .

   Πολλοῖς πλημμελήμασιν , ἐγώ ὁ ἄσωτος , τόν νοῦν σκοτειζόμενος , ἐπιβοῶμαι τήν Σήν , βεβαίαν ἀντίληψιν · φώτισον ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς ψυχῆς μου τάς κόρας , λάμψον μοι μετανοίας , τό λαμπρότατον φέγγος , καί ἔνδυσον με ὅπλα τοῦ φωτός ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε τῷ Σῶ Υἱῷ καί Θεῷ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ` λῦσον τάς περιστάσεις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , πράϋνον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων κατά τῶν δούλων Σου .

   Ταχύ ἡμᾶς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἐχθρῶν ἡμᾶς λύτρωσαι , τῶν βλασφημούντων εἰς Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θραῦσον τάς γλωσσαλγίας , τῶν αἱρέσων πάσας , γνώτωσαν ὅτι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ ὑπάρχεις ·πρεσβείαις Σου Ὀρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

   Τό χαῦνον καί ἔκλυτον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ψυχῆς μου μετάβαλε , εἰς ῥῶσιν καί δύναμιν , τοῦ φόβῳ καί πόθῳ ποιεῖν τε καί πράττειν τά δικαιώματα Χριστοῦ , ὅπως ἐκφύγω τό πῦρ τό ἄστεκτον · καί κλῆρον τόν οὐράνιον , καί τήν ζωήν τήν αἰώνιον , διά Σοῦ ἀπολάβοιμι , εὐφραινόμενος πάντοτε .  

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστῶν ἡ ἀντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας ἀνάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ τῇ σκέπῃ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

  Ἡ Θεόν τόν ἀχώρητον ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καί τό ἡμέτερον φύραμα ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον , καί θεώσαντα σαφῶς , μή παρίδῃς με ΠΑΝΑΓΝΕ , νῦν θλιβόμενον · ἀλλ ᾿ οἰκτείρησον τάχος καί παντοίας , δυσμενείας τε καί βλάβης , τοῦ πονηροῦ ἐλευθέρωσον . 

  Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινῶν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσιν .

   Μετανοίας τό ἄριστον καί σωτήριον φάρμακον , ἡ Θεόν κυήσασα τόν Σωτῆρα μου , καί τῶν δακρύων τά ῥεύματα καί ὥρας τήν ἔννοιαν , τῆς φρικτῆς καί φοβερᾶς ἀδεκάστου τε κρίσεως , Σύ μοι δώρησαι καί φυγεῖν ταῖς εὐχαῖς Σου , ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝ !!! τῶν κολάσεων τόν τρόμον , καί θείας τεύξασθαι χάριτος .

   Τήν Σκηνήν τήν ἀμόλυντον τήν Νεφέλην τήν ἔμψυχον , τόν Ναόν τόν Ἅγιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν ἀδιάβατον Γέφυραν , τήν Στάμνον τήν πάγχρυσον , τήν ἁγίαν Κιβωτόν τήν μετάρσιον Κλίμακα , τό εὑρύχωρον τοῦ Δεσπότου Χωρίον , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μητέρα τοῦ Κυρίου , περιφανῶς μακαρίσωμεν .

   Φωτοφόρον παλάτιον τοῦ Δεσπότου ὑπάρχουσα , καί φωτός νεφέλη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τοῦ νοητοῦ ἀνατείλαντος τῷ κόσμῳ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φωταγώγησον ἡμῶν , καί ψυχήν καί διάνοιαν , καί τά σκάνδαλα ἀφανἰσασα πάντα τοῦ δολίου , τῇ πρεσβείᾳ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν λογισμόν ἡμῶν στήριξον .

   Ὡς Θεοῦ Μήτηρ ἄφθορος , καί ΑΓΝΗ , καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , καί ἁγιωσύνη πάσῃ ἀσύγκριτος , τόν ἐναγῆ καί ἀκάθαρτον , καί πάσης αἰσχρότητος , παρανόμου καί δεινῆς ,  εὑρετήν ἐγχειρήσεως . μή ἀπώσῃ με , μή ἑάσης με ὄλως ἀπολέσθαι , ἀλλά ῥῦσαι τῶν παθῶν  με . καί ἐπιστρέφοντα δέξαι με ..

   Ὡς πρεσβείαν ἀκοίμητον , καί παράκλησιν ἔμμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς , καί ἐν θλίψει ὑπάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπῶ Σε , καί χαρίτωσον τόν νοῦν μου , ὅπως ἀξίως δοξάζω Σε .

   Ὡς Πηγήν ἁγιάσματος , Κιβωτόν Σε ὡς πάγχρυσον , ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀπαστράπτουσαν ,καθικετεύω καί δέομαι , τήν πάθεσιν ἔκδοτον , καί ἀθλίαν μου ψυχήν φωταγώγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ῥυομένη με τῆς πικρᾶς τυραννίδος τῶν δαιμόνων , καί ὁδόν μοι σωτηρίας παρεχομένη πρεσβείαις Σου .   

                            

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

     Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σέ κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

   Μονογενές , ὁμοούσιε , τῷ Πατρί σου καί τῷ Πνεύματι , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , ἀσυγχύτως ὡς οἶδας αὐτός , ἐν ἁγνείᾳ φύλαττε τήν ποίμνην σου ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ περιέπων αὐτήν .

   

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν Ἀλόχευτον  τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἰκέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἠμῶν .

 

                                    Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   ἌΣΠΙΛΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ , ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πῶς ὑμνήσω Σε  τοῦ Θεοῦ σκήνωμα , ὁ μελολυσμένος τήν ψυχήν κί τήν διάνοιαν ; πῶς δέ τό μέγεθος , Σοῦ τῶν θαυμασίων  ἐξείποιμι , τήν χάριν καί τό ἔλεος  ὅπερ ἐπιχέεις μοι πάντοτε ; φρίττων οὖν προσπίπτω , καί κρΆζω Σοι τό χαῖρε εὐλαβῶς , χαῖρε πιστῶν παραμύθιον , τῶν παρακαλούντων Σε .

   Γνώμῃ ὀλισθήσας τε καί δουλωθείς τῇ τοῦ πλάνου , ἀπάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω ὁ πανάθλιος · δεσμοῦ με λύτρωσαι  τῶν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σέ δοξάζω , καί πόθῳ ἀνυμνῶ καί προσκυνῶ , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἈΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητῴας κοιλίας με τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας , ἐξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν γαστρί χωρήξσασα τόν ἀχώρητον · χαλεποῦ κλύδωνος , πειρασμῶν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ἐξάρπασον τῶν ἀνομιῶν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τῆς δαιμονικῆς παρατάξεως  τάς ἐπαναστάσεις , τῇ θείᾳ συμμαχίᾳ Σου ΑΓΝΗ , ὅπως ἀπαύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Ὁ γάμος ηὐτρέπισται , τοῦ οὐρανίου Νυμφίου , οἱ κήρυκες κράζουσι · τί βραδύνεις μέλαινα  ἑκουσίως ψυχή ; ῥυπαρά πάντα σου , ἀληθῶς ὑπάρχει , ἀσελγείας τά ἰάματα , καί πῶς ταλαίπωρε  μέλλεις εἰσελθεῖν ; δεῦρο πρόσπεσον , πρό τέλους ἐκ καρδίας σου τῇ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝῼ κράζουσα · ὑσσώπῳ πρεσβείας ῥαντίσασα καθάρισον ΑΓΝΗ , καί τοῦ νυμφῶνος ἀξίωσον  ὅπως μεγαλύνω Σε 

   Χαῖρε λύχνε πάμφωτε  ἡλιακῶν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαῖρε λύσις ἌΧΡΑΝΤΕ τῆς ἀρχαἰας ἀρᾶς , ἡ ἐλπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀπηλπισμένων , ἡ ἀνάκλησις τοῦ γένους ἡμῶν , χαῖρε Παλάτιον τοῦ παμβασιλέως λαμπρότατον · τό Ὄρος τό πιότατον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Χριστός προελήλυθεν χαῖρε Θεοῦ Λόγου , λαμπάδιον τό θεῖον καί τερπνόν , χαῖρε Λυχνία ὁλόφωτε , χαῖρε Θρόνε πύρινε .                             

 

                                Τριήμερος ἀνέστης

 

   Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ  ΠΑΡΘΕΝΕ Μηήτηρ Μόνη Θεοῦ ἠξιώθης , ὄτι ἔτεκες σαρκί τόν ἕνα τῆς Τριάδος , Χριστόν τόν ζωοδότην , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Μετάνοιαν οὐ κέκτησαι , ψυχή ἀμετανόητε , τί βραδύνεις ; τοῦ θανάτου ἡ τομή , ἐγγίζει καί τό τέλος ἐφέστηκεν ὡς κλέπτης · τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ δράμε πρόσπεσον . 

                                 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

     ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Λόγου Πύλη , τοῦ Θεοῦ ημῶν Μήτηρ , ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

 

                                Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

  Ἄχραντε , ἡ τόν ἐν Ἁγίοις τεκοῦσα , ἀναπαυόμενον Κύριον , Σύ με μολυθέντα ἀθλίως , ὑπό παθῶν ἀποκάθαρον , καί τῆς ἁγνείας ὁδούς , ὁδήγησον πορεύεσθαι · Σύ γάρ πάντων εἶ προστάτις , ἀκαταίσχυντος τῶν δούλων Σου .  

  Δέδοικα τήν τῆς ἀποφάσεως ὥρα  , ἐν ἀμελείᾳ τόν βίον μου , ὅλον δαπανήσας ὡς ἄλλος τῶν ἀνθρώπων οὐδείς πώποτε ·ἀλλά προφθάσασα νῦν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου , τήν ψυχήν μου ἐλευθέρωσον .

   Ἴδε τῆς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή ἀπώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τῶν χειρῶν ΑΓΝΗ , ἐπάρσεις ὡς φιλάγαθος , ἵνα ὐμνῶ καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος ἡμῶν .

   Κύριε , δέξαι σῆς Μητρός ἱκεσίαις καί σπλαγχνισθείς ἐπικάμφθητι , σῶσον ἅπαν γένος ἀνθρώπων , τῶν δοξαζόντων τό κράτος σου , καί ἐκλύτρωσαι ἡμᾶς τῆς πλάνης τοῦ ἀλάστορος , καί ἐλέησον ἐλεῆμον , καί σφαλμάτων δίδου ἄφεσιν .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου

 

  ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ἡ τόν σωτήριον τεκοῦσα Λόγον , ῥῦσαι τούς δούλους Σου πειρατηρίων , τοῦ πολεμήτορος ἐχθροῦ · φώτισον ἡμῶν τά αἰσθητήρια , ἴθυνον ἡμῶν τά διαβήματα , πρός τρίβους σωτηρίας , ὅπως Σε πίστει ΚΟΡΗ πάντες Σε δοξάζομεν .

  Ἐγώ εἰμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον ἄκαρπον τοῦ θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλιῶ τήν ἐκκοπήν , μήπως εἰς τό πῦρ βληθῶ τό ἄσβεστον · ὅθεν δυσωπῶ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ Υἱῷ Σου , τῇ μεσιτείᾳ Σου

   Ἐξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός ἐκ δράκοντος τοῦ βροτοκτόνου , τοῦ πολεμοῦντος με ἐν ὑποκρίσει , καταπιεῖν ὁλοτελῶς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , ὅπως ῥυσθείς τῶν τούτου ὀνύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Οἱ λόγοι μου ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ δεξηταί μου τό πνεῦμα , ὡς μόνος εὔσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν , καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν ·Ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ ,τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , λυτροῦσθαι ἐκ θλίψεων καί πληροῦν τά αἰτήματα , τῶν πιστῶς ἐκβοώντων Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι τήν συγχώρησιν , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν τόν Ἄχραντον τόκον Σου .  

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἔργα πράξας αἰσχύνης ὁ ταπεινός  , ἄξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου ἐπίστρεψον , πρός τήν τῆς μετανοίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με , ἵνα εὐχαρίστως , προσκυνῶν ἀνυμνῶ Σου , τήν ἄμετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ἀντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστῶ τῶ Θεῷ , ὑπέρ οὗ αἰτοῦμαι Σε δοθῆναι μοι , ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί μέγα ἔλεος .

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἐννοῶν μου τάς πράξεις τάς φοβεράς , πῶς ἀπολογήσομαι τῷ κριτῇ ὁ ταλαίπωρος  ;  πρός τήν Σήν δέ βλέπων Εἰκόνα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἀναψυχήν λαμβάνω , ΚΥΡΙΑ τῶν πόνων μου ·καί ἀπεγνωσμένος , Σοί προσπίπτω κραυγάζων · ἐλέησον οἴκτειρον ΠΑΝΑΓΙΑ  μου πρόφθασον , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως · ὅπως ταῖς πρεσβείαις ταῖς Σαῖς , ὁ Σός Υἱός ἵλεως μοι γένηται · ἐπεί περ ἄλλην ἐλπίδα , ἐκτός Σπυ οὐ κέκτημαι .

   Δεῦτε πάντα τά ἔθνη θεοπρεπῶς , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος , Ἰησοῦ τοῦ παντάνακτος · χαῖρε Μόνη ΚΥΡΙΑ τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαῖρε τό δεχεῖον τῆς Ἁγίας Τριάδος , Πατρός Υἱοῦ καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί ἀκήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε Πάνσεμνε Νύμφη Ἡλιοστάλακτε , χαῖρε πάντων χαρά τῶν ὑμνούντων Σε .

   Εἰς ἱλύν ἐνεπάγην ἁμαρτιῶν , καί οὐκ ἔστι ὑπόστασις ἐν ἐμοί · δεινῶς γάρ κατεπόντισε  , καταιγίς τῶν πταισμάτων  με · ἀλλά ἡ Τεκοῦσα Λόγον , τόν μόνον φιλάνθρωπον , ἐπ ᾿ ἐμέ ἐπίβλεψον ΠΑΡΘΕΝΕ καί ῥῦσαι με , πάσης ἁμαρτίας καί παθῶν ψυχοφθόρων , καί πάσης κακώσεως τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος , ἵνα ψάλλω γηθόμενος · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῶ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς καταφεύγουσι πίστει , τῇ Σκέπῃ Σου ΑΧΡΑΝΤΕ . 

   Λογισμοῖς ὀλισθαίνων τοῖς πονηροῖς , εἰς βυθόν κατηνέχθην  ἁμαρτιῶν , καί στένων κραυγάζω Σοι ἐκ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ἐν ἐμοί θαυμάστωσον τό πλούσιον ἔλεος , καί τῆς εὐσπλαγχνίας , τό ἄπειρον πέλαγος , καί τῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν ἄμετρο πλοῦτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί τοῦ βίου διόρθωσιν , ἵνα πίστει καί πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῶ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

   Ὁ τῶν ὄλων Δεσπότης καί Ποιητής , ἐξ ᾿ Ἀχράντου Σου Μήτρας σάρκα λαβών , προστάτιν Σε ἔδειξεν τῶν ἀνθρώπων ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά τοῦτο πάντες πρός Σέ καταφεύγομεν , ἱλασμόν πταισμάτων αἰτούμενοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί αἰωνιζούσης λυτρωθῆναι βασάνου , καί πάσης κακώσεως τοῦ δεινοῦ κοσμοκράτορος , ἵνα πίστει βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῶ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνυμνοῦσι Σε πόθῳ , καί πίστει ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Πειρασμοῖς πολυτρόποις περιπεσών , ἐξ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ἀντίληψιν , καί σκέπην μου ἔχων Σε , τῷ λιμένι προστρέχω τῆς Σῆς ἀγαθότητος · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀπάυστως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνευφημοῦσιν Σε ὄντως ἡς Μήτηρ τοῦ πάντα τεκτηναμένου . 

   Ὅταν ἔλθη τοῦ κρῖναι πᾶσαν τήν γῆν , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιοῖς τόν κατάκριτον , καί ἐξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν ἀχρεῖον δοῦλον ἐξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · ἵνα εὐχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοῦτον τῆς Σῆς ἀγαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βοῶ Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλη ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη τοῦ κόσμου καί ἄφεσις τῶν πολλῶν ἐγκλημάτων · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοῦντας ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν ἑμαυτόν κατερρύπωσα · καί οὐκ ἔχω τί πράξω , ἤ ποῦ καταφεύξομαι , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου ἐπίσταμαι · φεῦ μοι ὁ ἀχρεῖος !!! διά τοῦτο ἱκέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἤμαρτον , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ μου πάσας , τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζἀλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν νῦν ὡς ἀκυβέρνητον ποντουμένην τῷ κλύδωνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ φανεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς ποιμένα ἅδου ἐλθεῖν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειῶν Σου ἐλέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ἐξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ ἀχείμαστος · πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τῆς Τριάδος τόν ἕνα ὑπερφυῶς , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστῶς , τοῦτον ἀπεκύησας , ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν , καί κοινωνόν τῆς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ἐξόριστον · ὅθεν συνελθόντες , οἱ τῷ τόκῳ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς Σοῖς λόγοις ἑπόμενοι , χρεωστικῶς Σέ μακαρίζομεν , αἰτούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθα , τοῖς Σέ δοξάζουσι πίστει , ὡς Μητέρα αὐτοῦ .

   Τοῦ ἡλίου Νεφέλη τοῦ νοητοῦ , θείου φέγγους Λυχνία χρυσοφαής , Ἄσπιλε , ἈΜΟΛΥΝΤΕ , ὙΠΕΡΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν σκοτεινήν ψυχήν μου , τυφλώττουσαν πάθεσι , τῆς ἀπαθείας αἴγλῃ  καταύγασον δέομαι · καί μεμολυσμένην τήν καρδίαν μου πλῦνον  ῥοαῖς κατανύξεως μετανοίας τε δάκρυσιν , ἵνα πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῶ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι· Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , ἀστραπηφόρον Ἅρμα Λυχνία πολύφωτος , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια . 

  Ὡς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη τοῦ Ποιητοῦ , ὡς Ἀπείρανδρος Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ , δοχεῖον ὡς ὑπάρχουσα τοῦ Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνομίας με ὄντα αἰσχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ἐν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τῆς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οἰκητήριον δι ᾿ ἀρετῆς ἁπαρτίσασα , Φωτοδόχε Ἀκήρατε · δίωξον τό νέφος τῶν παθῶν , καί τῆς ἄνωθεν μεθέξεως ἀξίωσον , καί φωτός ἀνεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , Σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , πᾶσαι μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων , τό γάρ πῦρ ἐσκήνωσεν ἐν Σοί τῆς θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζουσι , τόν ΠανΆγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βοῶμε Σοι · πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἐν πιστει Σέ δοξαζουσιν ἌΧΡΑΝΤΕ .

 

                                    Τί ὑμᾶς καλέσωμεν 

 

   Πάντων ἡ ἀντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμένῳ μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τοῦ σκότους τῶν δεινῶν , ταῖς τοῦ βίου τρικυμίαις , ποντουμένῳ τε ἀεί  ῥανίδα τοῦ ἐλέους Σου κατάπεμψον , καί χεῖρα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτῆς μερίδος ἀξίωσον , τῶν ἐκλεκτῶν καί δικαίων με , ὡς ἄβυσσον , τετοκυῖα τοῦ ἐλέους ΑΓΝΗ .

   Τί τῶν Σῶν καλῶν θαυμαστότερον ; θεραπεύεις πάντας ΚΟΡΗ , καί λυτροῦσαι τῶν παθῶν , ἀπελαύνεις πολεμίων , τάς ἀθέσμους προσβολάς , κινδύνων ἀπαλλάττεις τούς τιμῶντας Σε · καί θλίψεις καταπαύεις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · χαρᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς κρείττονος , πρόξενος γίνου τοῖς δούλοις Σου , πρεσβεύουσα τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .  

 

                                     Τό προσταχθέν 

 

   ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , τόν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι καί τοῖς Ἀρχαγγέλοις  , καί πᾶσι τοῖς Ἀσμάτοις ὑπέρ ἡμῶν , δυσώπει ἀκαταπάυστς δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους συγχώρησιν , καί ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί βίου ἐπανόρθωσιν , ὅπως εὕρομεν ἔλεος .

                                  

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα , καί τῶν δακρύων πηγάς , ἐκ καρδίας προσφέρουσα τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ΑΓΝΗ , τῆς ζοφερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως · καί κατασκήνωσον ἔνθα ἡ ἀνάπαυσις καί ἡ χαρά , ἡ διαιωνίζουσα καί ἡ ἀπόλαυσις . 

   Ποίοις ὀφθαλμοῖς θεάσωμαι , ὡραίαν ὄψιν τήν Σήν , ὁ μολύνας τοῖς πάθεσι τῆς σαρκός τά ὄμματα ; ἤ πῶς πάλιν ἀσπάσομαι , τήν Σήν Εἰκόνα τήν θεοτύπωτον  , βέβηλα χείλη ἔχων ὁ ἄσωτος ; πῶς δέ ἐκτείνω μου , πρός τήν θείαν χάριν Σου ὁ ἐναγής , χεῖρας ἅς ἠχρείωσα , ΔΕΣΠΟΙΝΑ σῶσον με .

   Σέ δυσωποῦμεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν προστασίαν ἡμῶν , συσχεθέντας ἐν θλίψεσιν , μή παρίδῃς τέλεον , ἀπολέσθαι τούς δούλους σου , ἀλλά γε σπεῦσον , τοῦ ἐξελέσθαι ἡμᾶς , τῆς ἐνεστώσης ὀργῆς καί θλίψεως , ὦ !!! ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Σύ γάρ ἡμῶν , τεῖχος καί βοήθεια ἀκαταμάχητος .

   Σῶσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν , ἀποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ἄρρηκτον τεῖχος , καί σκέπη καί ἀγαλλίαμα , καί τῆς ψυχῆς μου θείαν παράκλησιν , Σύ οὖν μέ λύτρωσαι ἀκοιμήτου σκώληκος καί τοῦ πυρός τοῦ διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Ὑψίστου .

   Φῶς ἡ τεκοῦσα τό ἄδυτον , τόν σκοτισθέντα με νῦν , ὑπό πάσης σκαιότητος , ἀπό γνώμης ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῇ Σῇ αἴγλῃ καταύγασον , καί τῷ φωτί με τῷ Σῷ σημείωσον , ὅπως  λύκοις ἀνεπιβούλευτος , ὅλως γενήσωμαι , ὑπό Σοῦ σκεπόμενος , καί ἀσφαλῶς , ΣΕΜΝΗ ὁδηγούμενος , πρός τρίβον ἔνθεον . 

   Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαῖρε πιστῶν ἡ ἐλπίς , χαῖρε κόσμου καθάρσιον · χαῖρε πάσης θλίψεως ἡ τούς δούλους Σου σώζουσα · ἡ τοῦ θανάτου χαῖρε κατάλυσις , ὁ ζωηφόρος χαῖρε παράδεισος , χαῖρε ἀντίληψις τῶν προσκαλουμένων Σε · χαῖρε Θεοῦ θεῖον ἐνδιαίτημα καί Ὄρος ἅγιον . 

   Χαίροις οἰκουμένης καύχημα , χαῖρε Κυρίου Ναέ · χαῖρε Ὄρος κατάσκιον · χαῖρε καταφύγιον , χαῖρε Λυχνία χρυσῆ , χαῖρε τό κλέος τῶν ὀρθοδόξων ΣΕΜΝΗ , χαῖρε ΜΑΡΙΑ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · χαῖρε Παράδεισε , χαῖρε θεία Τράπεζα · χαῖρε Σκηνή · χαῖρε Στάμνε πάγχρυσε , χαῖρε ἡ πάντων ἐλπίς .

   Χαῖρε φωτός θεῖον ὄχημα , χαῖρε Κυρίου Ναέ , καί σκηνή ἁγιάσματος · φῶς ἡμῖν ἀνέτειλας ἐξ ᾿ ἀχράντου νηδύος Σου , καταφωτίζον κόσμου τά πέρατα , καί ἁγιάζον ἡμᾶς χρηστότητι · χαῖρε κεφάλαιον σωτηρίας Ἄχραντε , χαῖρε φρικτόν , ἄκουσμ καί λάλημα τῶν πεποιθότων είς Σέ .   

                               

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

   Οἱ τήν Σήν προστασίαν κεκτημένοι ἌΧΡΑΝΤΕ , καί ταῖς Σαῖς ἱκεσίαιας τῶν δεινῶν ἐκλυτρούμενοι , τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ἐν παντί φρουρούμενοι , κατά χρέος Σε πάντες , εὐσεβῶς μεγλύνομεν .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Ῥομφαία διῆλθεν ὦ !!! Υἱέ !!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν · Χριστόν κρεμάμενον , τήν Ἐμήν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ως πάλαι Συμεών Μοί προέφησεν , ἀλλά ἀνάστηθι , καί συνδόξασον Ἀθάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι .

   Σταύρωσιν τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σοι · Τέκνον γλυκύτατον , πῶς νεκρός ὁρᾶσαι ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν ἑδράσας τοῖς ὕδασι ; μή οὖν ἐάσης Με εὐεργέτα Μόνην εὔσπλαγχνε , τήν Σήν Δούλην , καί Μητέρα σέομαι .   

   Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Αμνάς , καί ἌΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῶ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! θρηνῳδοῦσα ἔλεγεν · ποῦ σου τό κάλλος ἔδυ , γλυκύτατε Υἱέ ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὁδυρομένη ἐβόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως θνήσκεις , πῶς τῷ Ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπῃς μόνην Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

 

                                Τοῦ λίθου σφραγισθέντος 

 

   Σταυρῷ σου προσπαγέντος ὑπό τῶν παρανόμων , καί στρατιωτῶν λόγχῃ Σῶτερ τήν πλευράν ὀρυγέντος , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡδύρετο πικρῶς τά σπλάγχνα κοπτομένη Μητρικῶς · καί τό πολύ Σου καί φρικτός τῆς ἀνοχῆς , ἐξίστατο βοῶσα · δόξα τῇ πρός ἀνθρώπους σου στοργῇ ,δόξα τῇ Σῇ χρηστότητι , δόξα τῷ ἐν τῷ θανάτῳ σου βροτούς ἀθανατίζοντι .

 

                         Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπί Σταυροῦ τόν ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοῦσα ἐβόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πῶς ὀ κατέχων τά πάντα ἐν τῇ χειρί , ἐπί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   Ἐ τῷ Σταυρῶ θεωροῦσα ἡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ , καί Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τόν Δεσπότην καί κτίστην , καί πλάστην τῶν ἀνθρώπων , ἐβόα πικρῶς , θρηνῳδοῦσα καί στένουσα · τί τοῦτο τέκνον γλυκύτατον ὅ ὁρῶ ; ἀνυμνῶ σου τό μακρόθυμον . 

   Ἐν τῷ Σταυρῶ παρεστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , καί τήν μακροθυμίαν αὐτοῦ ἀποσκοποῦντα , ἔλεγες θρηνοῦσα , Μῆτερ ΑΓΝΗ · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! τί ταῦτα πάσχεις ἀδίκως Λόγε Θεοῦ , ἵνα σώσῃς τόν ἄνθρωπον ;

   Ἐν Σταυρῷ σε ὁρῶσα Χριστέ κρεμάμενον , ἡ Ἄμωμος ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ ἀσπόρως τεκοῦσα , ἐβόα θρηνῳδοῦσα · Υἱέ καί Θεέ , τίς ἡ θεία καί ἄφατος , οἰκονομία Σου Λόγε , δι ᾿ ἧς βροτούς , τῆς κατάρας ἠλευθέρωσας . 

   Ὑπέρ ἡμῶν ὁ Υἱός Σου , παθεῖν ἠνέσχετο , ἵνα τῷ τούτου πάθει , τήν ἀπάθειαν πᾶσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅθεν αὐτόν καθικέτευε πάντοτε , παθῶν παντοίων με ῥύσασθαι , καί ψυχῆς καί τοῦ σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Υἱόν καθορῶσα , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ ἠπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε , τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι , τίς ἡ ἄφατος , οἰκονομία σου αὕτη ; δι ᾿ ἧς ἔσωσας , τό τῶν ἀχράντων χειρῶν σου , σοφόν δημιούργημα . 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο Μητρικῶς ὁλολύζουσα , πῶς ἐνέγκω σου τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου , συγκατάβασιν καί τά ἑκούσια πάθη ; Θεέ ὑπεράγαθε .

   Λαμπάς ἡ φεραυγής τοῦ ἡλίου ἐκρύβη , ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ ἀναβάντος Σου Λόγε , ἡ κτίσις πᾶσα ἔφριξε , καί τῷ φόβῳ ἐτρόμαξεν , ἡ ΑΓΝΗ δέ  Μήτηρ σου παριστμένη ἐβόα , τέκνον φίλτατον , πῶς ἑκουσίως νεκροῦσαι , τό φῶς Μου τό ἄδυτον ; 

   Ὁρῶσα σε Χριστέ η ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ , ἠπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι τίς ἡ ἄφατος οἰκονομία σου αὔτη , δι ᾿ ἧς ἔσωσας τό τῶν ἀχράντων χειρῶν Σου Χριστέ σοφόν δημιούργημα ; 

   Τήν Σήν τῆς καθαρᾶς , καί Ἀμώμου ΠΑΡΘΕΝΟΥ , διῆλθεν ἀληθῶς τήν καρδίαν ῥομφαία , Σταυρῷ ὡς ἑώρακας τόν Υἱόν Σου ὑψούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , τό προσφύγιον ἁμαρτωλων ΘΕΟΤΟΚΕ , πιστῶν τό κραταίωμα .

   Ὤ !!! θαύματος καινοῦ !!! ὤ !!! φρικτοῦ μυστηρίου , ἐβόα ἡ ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , ἐν ξύλῳ ὡς ἔβλεψεν , ἁπλωθέντα τόν Κύριον , ὁ τά σύμπαντα ἐν τῇ δρακί περιέχων , ὡς κατάκριτος , ὑπό κριτῶν παρανόμων , σταυρῷ κατακρίνεται.

   Ὡς εἶδεν ἐν Σταυρῷ ἡ Ἀμνάς Σε τόν Ἄρνα , κρεμάμενονΧριστέ τῶν κακούργων ἐν μέσῳ , ἐβόα δακρύουσα καί πικρῶς ὁλολύζουσα · Τέκνον φίλτατον , τί τό ὀρώμενον ξένον ; Μῆτερ Ἄνανδρε , ζωή παγκόσμιος τοῦτο , ἀντέφης γωσθήσεται ,                        

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                      Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

    Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ὅν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ Σου ΑΓΝΗ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας τοῦτον κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ὠλλόλυζες καί ἔκραζες · Τέκνον γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ πᾶσαν τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ Ἑμοῦ τῆς σέ Τετοκυῖας σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

   Ὅτε ἐν Σταυρῷ σε η Ἀμνάς , Ἄρνα τόν οἰκεῖον ἑώρα , κατακεντούμενον , ἥλοις ὠλοφύρετο ἐκπληττομένη σφοδρῶς , καί δακρύουσα ἔλεγεν , πῶς θνήσκεις Υιέ Μου ,  θέλων τό χειρόγραφο τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ , ῥῆξαι καί θανάτου λυτρῶσαι , ἅπαν τό ἀνθρώπινον  Δόξα τῇ Ἁγίᾳ οἰκονομία σου φιλάνθρωπε  .

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον θρηνοῦσα ἔλεγεν , ἀτεκνῶσαι νῦν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοῦσαν , τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .

   Ὅτε προσηλώθης τῷ Σταυρῷ , ἄκακος Ἀμνός ὥσπερ Σῶτερ , καί ἐκεντήθης πλευράν , ἥλιος ἐσκότασεν , καί γῆ ἐτρόμαξεν · καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν , ναοῦ δέ ἐῤῥάγη , θεῖον καταπέτασμα , ἀπό τοῦ φόβου σου · ὅθεν ἡ τεκοῦσα σε Μήτηρ , θρήνοις κοπτομένη ἐβόα · δόξα τῇ ἀφάτῳ εὐσπλαγχνίᾳ σου .

   Πόνους ὑπομείνσα πολλούς ἐν τῆ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ, ἔστενες δακρύουσα καί ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! ἀδίκως πῶς πάσχεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι  .

   Σκότος , ἐνεδύσατο ποτέ , ἥλιος ὁρῶν σε ἐν ξύλῳ , Σῶτερ κρεμάμενον · ἔφριξαν δέ κάτωθι τά καταχθόνια , καί νεκροί ἐξανέστησαν , ἐῤῥάγησαν πέτραι , καί τά ἐπουράνια πάντα ἐξέστησαν · σοῦ δέ τῷ Σταυρῷ παρεστῶσα  ἔκλαιεν ἡ ΑΓΝΗ ΑΧΡΑΝΤΟΣ ΚΟΡΗ , ἀνυμνολογοῦσα σε φιλάνθρωπε .

  Ὕβρεις ὑπομείναντα πολλάς καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα τόν τοῦ παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες λέγουσα · Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου πῶς τιμῆσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; δόξα τῇ πολλῇ εὐσπλαγχνίᾳ καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε .        

                 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως , οὐ διηρέθης , κἄν ἑκούσιον ὑπέστης πάθος , ἀλλά σαρκί σταυρωθείς Ὑπεράγαθε , πᾶσαν κλονεῖς ὡς Θεός τήν ὑφήλιον , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα δακρύουσα · Ἥν ὑμνήσωμεν ὡς Μόνην Θεοῦ γεννήτρια , αἰτούμενοι λαβεῖν τό μέγα ἔλεος .

   Σταυρουμένου σου , ἡ γῆ ἐσείσθη , νεκρωθέντος σου τό φῶς ἐκρύβη , καί οἱ νεκροί τῶν δεσμῶν ἀπελύθησαν , ἡ δέ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ σου , δακρυῤῥοοῦσα πικρῶς ἀπεφθέγγετο · Τέκνον φίλτατον , ὑμνῶ σου τό μέγα ἔλεος , τοῦ σῶσαι γάρ βροτούς ταῦτα πέπονθας .

 

                                  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ 

 

   Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ ἄπνουν , πικρῶς ἐβόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πῶς ἔδυ τό τῆς μορφῆς σου κάλλος , ἑκόν κρυβέν τῇ σκιᾷ τοῦ θανάτου ;

 

                                        Τήν ὡραιότητα 

 

   Ἡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ σου , Χριστέ ὁρῶσα σε νεκρόν κρεμάμενον , ἐπί τοῦ ξύλου Μητρικῶς θρηνολογοῦσα ἔλεγεν · τί σοι ἀνταπέδωκεν δῆμος τῶν Ἑβραίων ὁ ἄνομος , δῆμος καί ἀχάριστος , ὁ πολλῶν καί μεγάλων σου , Υἱέ Μου δωρεῶν ἀπολαύσας , Ὑμνῶ Σου τήν θείαν συγκατάβασιν .

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                        Ἔδωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὠλόλυζε κράζουσα , πικρῶς τῷ ἐκ σπλάγχνων , αὐτῆς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνῃς Φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάθρωπον , ὕμνει τόν ἐκ σπλάγχνων , ΕΚΕΙΝΗΣ προελθόντα , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα ἀνεκραύγαζε · τἐκνον μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνης φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί πλευράν ὀρυττόμενον, λόγχῃ ἡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ,  ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός , ἀποτιννύει ἀνθ ᾿ ὧν πεποίηκας καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις με , ἀτεκνωθῆναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , τήν Σήν ἑκούσιον σταύρωσιν .

 

                               Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐν σταυρῷ σε Δέσποτα προσηλωμένον , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου , κατανοοῦσα Μητρικῶς ὀδυρομένη ἐβόα σοι · τέκνον ὑμνῶ σου τό ἄφατον ἔλεος . 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῷα Μητρικῶς , σπαρασσομένη ἐκραύγαζες , οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς τό ἄχρονον !!! 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα προσηλωμένον , τόν Ἀμνόν ἡ Ἄμωμος Ἀμνάς καί Μήτηρ καί ΑΓΝΗ , ἀναβοῶσα ἐκραύγαζε · Λόγε ὑμνῶ Σου τά θεῖα παθήματα .

 

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , πᾶσαν τήν γῆν ἀσχέτως , καί πᾶσα κτῖσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος  , καί Πατρί τῷ ἰδίῳ προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Οὐ φέρω βλέπειν σε Σταυρῷ τεταμένον , Μήτηρ ἡ Σή Παμβασιλεῦ ἀνεβόα , ὅν ὑπέρ φύσιν τέτοκα Υἱόν καί Θεόν  · οἶδα γάρ σου Δέσποτα ,τό φιλάνθρωπον οἶδα , ὅπως πάσχεις ἕνεκεν τῆς βροτῶν σωτηρίας , ἀλλ ' οὖν οὐ σθένω τέκνον Μητρικάς , φέρειν ὀδύνας , Σταυρῷ καθορῶσα σε .

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἀσχάτων σε σακί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; ὑμνῶ σε Μακρόθυμε .

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , Ῥομφαία διῆλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα Σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , ὅν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν δωρήσασθαι .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός , ἀποτιννύει ἀνθ ᾿ὧν πεποίηκας καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδει με , ἀποτεκνῶσαι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , σήν ἑκούσιον σταύρωσιν .

   Σταυρῷ σε ὑψούμενον ὡς ἐθεάσατο , ἡ Ἄχραντος Μήτηρ σου Λόγε Θεοῦ Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο , τί τό καινόν καί ξένον τοῦτο θαῦμα Υἱέ Μου , πῶς ἡ ζωή τῶν ὅλων ὁμιλεῖς τῶ θανάτῳ , ζωῶσαι τούς τεθνεῶτας θέλων ὡς εὔσπλαγχνος ;

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο · καί τί τό ὅραμα ἔκραζεν , Υἱέ ποθεινόττε ; ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής δῆμος ἀνταποδίδωσιν · ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας , ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει σου Δέσποτα .   

   Ἡ Ἀμνάς ἡ κυήσασα τό Ἀρνίον τό ἄκακον , τό τήν ἁμαρτίαν ἐλθόν ἰάσασθαι ,παντός τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἰκείῳ ἐν αἵματι τό σφαγέν υπέρ ἡμῶν , καί ζωῶσαν τά σύμπαντα , Σύ με ἔνδυσον , γυμνωθέντα τῆς θείας ἀφθαρσίας , ἐξ ᾿ ἐρίου τοῦ Σοῦ τόκου , περιβολήν θείας χάριτος . 

   Πικροστάτως δακρύσασαν , καί θρηνοῦσαν Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐλεήσας ᾢκτειρεν ὁ ἐκ σπλάγχνων Σου , σάρκα λαβών ὑπέρ ἔννοιαν , καί δρόσον ἐνστάξας Σοι , ἐπεφώνει ὡς Υἱός · παῦσαι Μῆτερ δακρύουσα · εἰ γάρ  πέπονθα , ἑκουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , καί νεκροῦμαι · ἀλλ ᾿ ἐγείρομαι δοξάσαι , τούς Σε  ΑΓΝΗ , σεπτῶς μεγαλύνοντας .

  Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα σε ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , ἡ Ἀμνάς ἡ Τέξασα ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο · Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  ὑπ ᾿ ἀνόμων , καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ;

   Ὡς Ἀμνόν σε ἑλκόμενονπρός σφαγήν τήν ἑκούσιον , καθορῶσα Δέσποτα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , καί Πολυΰμνητος Μήτηρ σου ἐβόα δακρύουσα , τίς ὁ δρόμος ὁ ταχύς ; ποῦ ἀπέρχῃ παμφίλτατε ; συνδραμοῦμαι σοι , συνθανοῦμαι σοι Λόγε · μή ἑάσης τήν ἀσπόρως σε τεκοῦσαν , μεμονωμένην καί ἄτεκνον .

   Ὡς ἐώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν · τί  σοι ἀνταπέδωσαν οἱ πολλῶν σου δωρεῶν ἀπολαύσαντες Δέσποτα ; ἀλλά δέομαι , μήν Με Μόνην ἐάσης ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούς Προπάτορας .                      

                                

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                   Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Κρίσιν Ἰσραήλ κριταί , θανατηφόρον κριθῆναι , σε Υἱέ , κατέκριναν , ὡς κριτόν Σε στήσαντες , ἐπί βήματος , τόν νεκρούς κρίνοντα , καί τούς ζῶντας Σῶτερ · καί Πιλάτῳ παριστῶσι σε , καί κατακρινοῦσιν , πρό τῆς δίκης  φςῦ !!! οἱ παράνομοι , καί βλέπουσα τιτρώσκομαι , καί συγκατακρίνομαι , Κύριε , ὅθεν καί προκρίνω , θανεῖν ὑπέρ τό ζῆν · ἐν στεναγμοῖς ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἐκραύγαζε μόνε πολυέλεε .

   Πάθος τό ἑκούσιον , τοῦ ἀπαθοῦς καθορῶσα , ἡ ΑΓΝΗ καί ἌΜΩΜΟΣ , Μητρικῶς ἐποδύρετο · καί ἐκραύγαζεν · ὤ !!! φρικτόν θέαμα !!! πῶς ὁ κτίσας πάντα , ὁρατά καί τά ἀόρατα , ὁ δόξης Κύριος , νῦν καί Βασιλεύς προαιώνιος , ἀδίκως κατακέκριται , καί μετά κακούργων λελόγισται ; τά ὄρη καί νάπαι  σταλάξατέ Μοι δάκρυον πικρόν , καί μονωθεῖσαν θρηνήσατε , τήν τόν Κτίστην τέξασαν .

   Ῥομφαία ὡς ἔφησεν ὁ Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτε ἔβλεψας , τόν ἐκ Σοῦ λάμψαντα , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ , ὑπ ᾿ ἀνόμων ὡς κατάκριτον , Σταυρῷ ὑψούμενον , ὄξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ὀρυττόμενον , χεῖρας τε καί πόδας ἡλούμενον · καί ὀδυρομένη , ὠλόλυζες βοῶσα Μητρικῶς · τί τοῦτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα  ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ     κρεμαμένην , Μητρικῶς ὠδύρετο βοῶσα , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε .

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ Ἡ  σέ Κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ὁρῶ μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζωῆς χορηγέ ; 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

                            

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

   Ἄρνα σε ὅτε ἡ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , ἔβλεψε σύν δάκρυσιν Σῶτερ , ἠκολούθει καί ἔκραζεν · ποῦ σπεύδεις τέκνον Ἑμόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , οὐ γάρ φέρω μή ὁρᾶν σε , Ἰησοῦ Μου πολυέλεε .

   Κύριε , εἰ καί ἐν Σταυρῷ τάς παλάμας , ἐθελουσίως ἀνέτεινας , ἀλλά Πατρικήν εὐδοκίαν , ἐκπληρῶν πάθος ὑφίστασαι , καί γάρ τοῦ σῶσαι βροτούς ἐλήλυθας ὡς εὔσπλαγχνος , ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ἐβόα , ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἥν δοξαζομεν .

    

                                 Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε   

 

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ, οἴμοι !!!! ἐκραύγαζε  πῶς τάς ὀδύνας φέρεις , γλυκύτατε Υἱέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου ἡ λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , ὅμως ὑμνολογῶ σε , θέλων γάρ ταῦτα πάσχεις ὡς φιλάνθρωπος .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σεΣταυρῷ κρεμάμενον ἐθελουσίως , κατανοοῦσαν σου τήν δυναστείαν , λύπῃ συνείχετο Χριστέ , καί ὁδυρομένη ἀνεβόα σου · Τέκνον , μή λίπῃς τήν Τεκοῦσαν σε · δός Μοι λόγον Υἱέ Μου , μή Με σιγῶν παρέλθης , Λόγε Θεοῦ τήν Δούλην σου . 

   Σταυρῷ σε καθηλούμενον ὡς ἐθεάσατο ἡ σέ τεκοῦσα , μόνε μακρόθυμε , ὀδυρομένη δάκρυα ἔῤῥει κρουνηδόν · καί τό ὑπερβάλλον τῆς χρηστότητος , καί τό συμπαθές τό πρός τόν ἄνθρωπον , λίαν ἐκπληττομένη , ὕμνει σου τό μακρόθυμον πολυεύσπλαγχνε .

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν τῷ πάθει ἑστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ , τῷ Σταυρῷ πλησιάζουσα Μητρικῶς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! θεῖε Λόγε , !!! πῶς φέρεις ῥαπίσματα , ἐμπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; ὅμως ὑπέρ γένους σωτηρίας ἀνθρώπων , ἑκών ταῦτα ὑφίστασθαι , οὕτω Σῶτερ Φιλάνθρωπε , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα Σοι · Ἥνπερ προβαλλόμενοι , σοί εἰς πρεσβείαν Δέσποτα αἰτούμεθα , ἵνα πλουσίως παράσχης ἡμῖν τά ἐλέη σου .

   Μαθητῶν ὑπεκρύβη φόβῳ  χορός , οἱ γνωστοί δέ μακρόθεν ἵστανται νῦν · Μόνη δέ συνέχομαι , καί τῇ λύπῃ τιτρώσκομαι , τήν σφαγήν σου τέκνον , ὁρῶσα τήν ἄδικον , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔλεγεν τάς ὄψεις σπαράττουσα · δεῦρο πᾶσα κτίσις , νῦν τῷ τρόμῳ ληφθεῖσα , συνάλγησον θρήνησον , τῇ Μητρί τοῦ Κυρίου Σου , καί σύν φόβῳ ἀνάδειξον · δόξα σοι τῶν πάντων Ποιητῇ , ὅτι θέλων πάσχεις ὑπεράγαθε · καί ἑκουσίως σταυροῦσαι τοῦ σῶσαι τόν ἄνθρωπον .

   Σταυρικόν καθορῶσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σπλάγχνα πικρῶς , σπαράττουσα ἔκραζες , ὀλολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πῶς ἑκών ἐτάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν ἐδέξω · φρικτόν ὄντως ἄκουσμα !!! ὅθεν ἀνυμνῶ σου τό ἀπόῤῥητον Λόγε , καί ἄφραστον βούλημα ὅτι σῶσαι ἐλήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · ἀνάστηθι ἀλλ ᾿ ὅμως Υἱέ , καί χαρᾶς τήν καρδίαν πλήρωσον , ὁ εὐφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τῷ πάθει σου .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Στυαρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης σου τήν Σταύρωσιν , ἥνν περ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε ἐλέους ἡ ἄβυσσος καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσι σου πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

 

                                      Τί ὑμᾶς καλέσωμεν ;

 

   Τί τό φοβερόν τοῦτο θέαμα ; ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀνεβόα τῷ Κυρίῳ Μητρικῶς · αἱ ὠδῖνες ἅς οὐκ ἔγνων  ἐν τῷ τίκτειν Σε Υἱέ , δριμεῖαι ταθικνοῦνται τῇ καρδίᾳ Μου · οὐ φέρω τῷ Σταυρῷ σε Σῶτερ ὁρᾶν  προσηλούμενον , ὦ !!! φῶς τῶν ὀμμάτων Μου σπεῦσον λοιπόν ἐξανάστηθι , καί δόξασον , τήν ἀσπόρως σε κυήσασαν .

 

                                        Τό προσταχθέν 

 

   Τῷ τοῦ Υἱοῦ  Σου καί Θεοῦ Σταυρῷ ΠΑΡΘΕΝΕ  ΑΓΝΗ , περιφρουρούμενοι ἀεί τάς τῶν δαιμόνων , τάς προσβολάς τροπούμεθα καί τάς μεθοδείας · κυρίως Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί ἀληθῶς ὑμνοῦντες καί πόθῳ πᾶσαι αἱ γενεαί , μακαρίζομεν ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς προεφήτευσας · διό πταισμάτων ἡμῖν ἄφεσιν , ταῖς πρεσβείαις Σου δώρησαι .

 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Ἥλιος ἰδών σε ἔφριξεν , ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἠπλωμένον θελήματι , καί ἡ γῆ ἐσείετο , καί πέτραι διεῤῥήγνυντο , καί τά μνημεῖα φόβῳ ἠνοίγοντο · καί αἱ Δυνάμεις πᾶσαι ἐξίσταντο · ἅπερ ὡς ἔβλεψεν , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐν στεναγμοῖς , οἴμοι !!! ἀνεκραύγαζεν , τί τό ὁρώμενον ; 

  Ἥλιος τέκνον ἠμαύρωται , καί ἡ Σελήνη τό φῶς , εἰς ζοφῶδες ἱμάτιον ζοφερῶς μετέβαλε · γῆ κλονῆται καί ῥήγνυται , φρικτῶς ναοῦ σου τό καταπέτασμα · κἀγώ πῶς τέκνον Μου μή διαῤῥήξομαι , σπλάγχνα καί ὄμματα ,πῶς δέ τό πρόσωπον μή καταξανῶ , ἀδίκως σέ θνήσκοντα , βλέπουσα Σῶτερ Μου .

   Σέ καθηλούμενον βλέπουσα , ἐν τῷ Σταυρῷ Ἰησοῦ , καί τά πάθη δεχόμενον , ἑκουσίως Δέσποτα , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , τέκνον ἐβόα , τέκνον γλυκύτατον , πληγάς ἀδίκως πῶς φέρεις ὁ ἰατρός , ὁ ἰασάμενος τῶν βροτῶν τήν ἀσθένειαν , καίτῆς φθορᾶς ἅπαντας ῥυσάμενος τῇ εὐσπλαγχνίᾳ Σου .

   Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὁφθαλμοῖς , καθορᾶται ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν κτίσιν , ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι , ὁ πᾶσι νέμων ζωήν , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον , τόν ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος ·Ὤ !!! μυστηρίου φρικτοῦ !!!! ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως !!!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ Σε ὡς ἔβλεψεν ἐν μεσῳ δύω ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν · ἔκλαιε κράζουσα · οἴμοι !!! τέκνον φίλτατον πῶς ὁ δεινός , δῆμος ὁ ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν ;                      

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

 

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

 

  Ἀπερινόητον , ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς τό Μυστήριον Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ἀῤῥήτου καί φρικτῆς λοχείας τῆς Σῆς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τῶν ὅλων ποιητήν τεκοῦσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γένος ἀνθρώπων διά Σοῦ , τῆς φθορᾶς ἀπαλλαγήν , καί ἀφθαρσίας καί ζωῆς , ἀκηράτου ἐν Χριστῷ κληρωσάμενον τιμήν , δοξάζει Σε ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Γηγενεῖς ἀνυψώθημεν , ὁ ἐχθρός τεταπείνωται  διά τοῦ ἀφράστου καί θείου Σου τόκου ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , ἀνέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ἐνυπόστατον ζωήν τεκοῦσα , ἐκ Μήτρας Παρθενικῆς , ἁγνισθείσης Πνεύματι καί πρός ἀπαθῆ καί θειοτέραν ἀκήρατον τε φυγήν , τοῦτον ἐπανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐκ Σοῦ ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , τό ἄνθος τό ἀμάραντον , εύωδιάζον πᾶσαν τήν ἀνθρωπότητα , τῷ θείῳ μύρῳ τῆς αὐτοῦ φύσεως ·  ὁ Πατρί συνάναρχος καί ἐκ Σοῦ γενόμενος , ὑπό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐν θλίψεσιν πλατυσμόν , ἔχοντες ΠΑΡΘΕΝΕ τήν Σήν μεσιτείαν οἱ πόθῳ τιμῶντες Σε , ἐκ κινδύνων λυτρούμεθα .

   Ἐν καμίνῳ Σε συμβολικῶς  προέγραψαν οἱ παῖδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐν τῇ βάτῳ προετύπωσε Μωσῆς , Ἡσαΐας εἶδεν Σε τεξομένην , βρέφος ἀνάνδρως , τόν Κύριον τῆς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   Εὔας τῆς προμήτορος ἀνώρθωσας ,τό ὁλίσθημα , τό πρίν ὑποδεξαμένη , τόν τούς κατεῤῥαγμένους ἀπανορθοῦντα , Λόγον τοῦ Πατρός , τῇ ἀηττήτῳ δυναστείᾳ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εὐφράνθητι τέρπου ΜΑΡΙΑΜ · εἰ καί καί ἐχθές ὡς ραμφαία γάρ τήν καρδίαν Σου , ὁ τοῦ Υἱοῦ Σου Σταυρός διῆλθεν , ἀλλ ᾿ οὖν ὡς ἐκ παστοῦ , τοῦ τάφου ἀνέτειλεν .

   Ἡ δόξα τό κάλλος , ἡ ὡραιότης τῶν πιστῶν , ἡ τρυφή τῶν Ἀγγέλων , κόσμου τό διάσωσμα , ΠΑΝΑΓΝΕ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , τούς εἰς τήν Σήν σκέπην προσδραμόντας , συντήρησον ΠΑΝΑΓΙΑ μου .

   Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ τόν Ἐμμανουήλ , βαστάζουσα ὡς βρέφος , ἐπέστη τοῖς Αἰγυπτίοις , οἷς ὡς ἔκλαμπρος ἀστήρ , ὁ Μᾶρκος ἀπέσταλται , ἀνακράζων · χαῖρε Εὐλογημένη , χαῖρε Δεδοξασμένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ἴδε ἥν προέφης , προφῆτα ΠΑΡΘΕΝΟΝ , συνέλαβεν ἀσπόρως ἡ Βασιλίς καί ΚΥΡΙΑ , καί ὡς Μήτηρ γεννᾷ , τόν Παντάνακτα , πανάφθορος μείνασα , Μυστήριον ξένον , ὁ τοκετός Σου ΚΟΡΗ . 

   Ἰδού καί τέτοκας ΑΓΝΗ , καί Παρθενεύεις ἐν ταυτῷ · θαῦμα πολυθαύμαστον ὄντως , φοβερόν ξενήκουστον  !!!  Θεόν γάρ τόν παντάνακτα , φέρουσα Σαῖς ἀγκάλαις , θηλάζεις τόν τροφοδότην Χριστόν , ΚΟΡΗ νήπιον .

   Καί τίκτεις , καί πάλιν Ἁγνεύεις ὡς πρίν · φοβερός ὁ τοκετός , ΚΟΡΗ ΜΗΤΡΑΝΥΜΦΕΥΤΕ, καί ἀνεκλάλητος , τόν ὑπέρχρονον βρεφωθέντα , καθ ᾿ ἡμᾶς , ὑπέρ ἔννοιαν τίκτεις .

   Μᾶρκος ὁ σεπτός Ἀπόστολος , τοῖς Αἰγυπτίοις Ἱεράρχης δεδώρηται , οἷς ὡς νήπιος σωματωθείς ἐπεδήμησεν , ἐξ ΑΓΝΗΣ   ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ὁ Κύριος τῆς δόξης , διό Σε ἀπαύστως μεγαλύνομεν . 

   Ὁλόφωτε Σκηνή Θεόδμητε , Λυχνία κατάχρυσε , Κιβωτέ , Στάμνε , Θεοκατοίκητε Ναέ , ξενοβλάστητε Ῥάβδε , ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΑΝΑΝΔΡΕ , τούς Σούς ἱκέτας ἡμᾶς , Πολυώνυμε ΚΟΡΗ , διαφύλαττε .

  Ῥυπωθεῖσαν πάθεσι τῶν ἀνθρώπων ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐκ Σοῦ τήν φύσιν , ὁ Κτίστης προσλαβόμενος , ἀπέπλυνε ἐκαίνισε , καί θείᾳ χάριτι ἐθέωσεν .

   Σέ τήν ὁραθεῖσαν Πύλην ὑπό Ἰεζεκιήλ τοῦ προφήτου , ἐν ᾗ οὐδείς διῆλθεν , εἰ μή Θεός μόνος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν ὕμνοις τιμῶμεν Σε .

   Σοῦ τῆς λοχείας ΑΓΝΗ , τό παράδοξον , καί ἐπί τοίχων γραφαῖς , ἀσπαζόμεθα , οὗ τό ἔργον σέβομεν καί τό εἶδος τιμῶμεν , τό ἀληθές ἐξ ᾿ ἀμφοῖν , ὁμολογοῦντες ὀρθοδοξίας εἰκότως πληρούμεθα . 

   Στήλην αὐτός ἐν Αιγύπτῳ ἔστησας Εὐαγγελίου σου γραφήν , τῷ τεχθέντι ἄνευ σπορᾶς , ἐκ τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ῥήσεσιν ἑπόμενος , τοῦ Ἡσαΐου ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ τήν  ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐν ὕμνοις δοξάζοντες . 

   Συντριβεῖσαν φύσιν τῶν βροτῶν , τῇ πάλαι παραβάσει , ἀνέπλασας ὑπέρ φύσιν , καί ἐθέωσας ΑΓΝΗ , τῷ τόκῳ Σου καί βοῶμεν Σοι · Σέ ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τῆς θείας ἀπεριληψίας ὑπέρ φύσιν ἐχρημάτισας , ὡς Θεῷ τήν σάρκα δανεισαμένη , τῷ Σοῦ τήν Παρθενικήν μή διαρῤῥήξαντι Μήτραν , ἐν τῷ τίκτειν ἀσπόρως · Σέ μεγαλύνομεν .

   Τήν Αἴγυπτον , τήν πρίν ἐν σκότει Κύριε , ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ κατελάμπρυνας ὡς βρέφος προελθών , ταύτης θριαμβεύσας τά σεβάσματα , ταῖς διδαχαῖς τοῦ θεηγόρου , Μάρκου φιλάνθρωπε .

   Τήν ἐν ἐμοί ῥαθυμίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ καί νυσταγμόν τόν χαλεπόν , ταῖς ἀγρύπνοις Σου πρός Θεόν ταῖς σεπταῖς δεήσεσιν , ἌΧΡΑΝΤΕ ἀπέλασον , καί μελωδοῦντα με οἴκτειρον · Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τήν Ζωοδόχον Πηγήν τήν ἀέναον , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν τῆς χάριτος , τόν Ναόν τόν ἔμψυχον , τήν Σκηνήν τήν Ἄχραντον , τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί , μεγαλύνομεν .

   Τῆς Πατρικῆς οὐκ ἀπέστη φύσεως , ὁ θεῖος Λόγος σαρκωθείς , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ·  καί γάρ αὐτήν ἀκριβῶς τετήρηκεν , μένουσαν ἀμείωτον , ἐν τῷ σαρκοῦσθαι · καί δέχεται τήν ἐκ Πατρός μαρτυρίαν , Χριστός ὁ ὑπερένδοξος . 

   Τῆς σῆς Χριστέ σαρκώσεως τιμῶν , τήν ἕνωσιν ταύτης καί τό εἶδος προσκυνῶ , θεοπρεπῶς · ὅτι Θεός ὤν πρό αἰώνων , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γέγονας , βροτός ἀφύρτως αὐτός , κατ ᾿ ἄμφω τέλειος .

   Τόμος καθαρός τόν Λόγον δεχόμενος , γραφόμενον νῦν , τόν ἀπερίγραπτον τῇ θεότητι , ἐγνωρίσθης προφήταις καί πρότερον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Σύ γάρ τόν ἀπεριόριστον ἐν γαστρί Σου ἀφράστως ἐχώρησας .

   Τό ὄρος προφήτης  , Δανιήλ ὅ τεθέαται , ἐξ ᾿ οὗ ὁ λίθος Χριστός ἐτμήθη ἄνευ χειρός , συντρίψας τά εἴδωλα , καί καθελών τά τῶν δαιμόνων φρυάγματα , Σύ εἶ ΠΑΡΘΕΝΕ , διό Σε δοξάζομεν . , 

   Τύπον τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος  ἔδειξεν ἄφλεκτος , καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον ,  ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   ὙΠΕΡΑΓΝΕ , πῶς ὑπέρ λόγον γαλακτοτρόφος καί ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ πέφυκας ; ἀπορῶ Σου τό φρικτόν μυστήριον , !!! τιμῶ λοιπόν τόν τόκον Σου Σέ προσκυνῶ ΠΑΝΑΓΙΑ μου .

   Ὑπό οἰκτιρμῶν οἰκείων , καί φιλανθρωπίας ἀποῤῥήτου , καμφθείς ὁ πάντων Κτίστης , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ἐτέχθη , καί φθαρέντας ἀνθρώπους , ἀνέπλασε καί ἐκαινούργησε .

   Φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου Κύριε , καί ἧς ἐκτήσω ταύτης κληρονομίας σου , ταῖς ὑπέρ ἡμῶν τῆς σέ τεκούσης ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ ΑΓΝΗΣ παρακλήσεσιν ἐπικαμπτόμενος · ἵνα σε ὡς Δεσπότην , καί πανοικτήρμονα δοξάζομεν .

   Φῶς τό ἐκ φωτός , τόν τοῦ Πατρός Μονογενῆ Λόγον τόν ἄναρχον δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Πύλη φωτός σαφῶς ἐχρημάτισας , δικαοσύνης ἥλιον πᾶσιν ἀστράψασαν .

   Χαῖρε ΣΕΜΝΗ , τοῦ Ἀδάμ τό κώδιον · ἐξ ᾿ οὗ προῆλθεν ὁ Ποιμήν , ἐνδυσάμενος ἀληθῶς ὁ ὑπερυψούμενος ὅλον με τόν ἄνθρωπον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἀκατάληπτον , διό Σε ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Χαράν Σοι σαφῶς οὐρανόθεν ἀφικόμενος , ὁ Ἀρχιστράτηγος ΑΓΝΗ εύηγγελίσατο εἰπῶν · Θεός ἐξελεύσεται μετά σαρκός , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς σωτηρίαν τῶν πόθῳ ὑμνούντων Σε . 

   Ὡς ἀνέκφραστος ὡραῖος  , φρικαλαῖος ὁ Σός , ξένος ὁ τόκος ΚΟΡΗ · ὡς ὑπομάζιον καί γάρ , τόν παντέλειον Θεόν , θηλάζεις σαρκί · παράδοξον ἄκουσμα , Βρεφοτρόφε ΜΗΤΡΆΝΑΝΔΡΕ .

   Ὡς ἄνθρωπος ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεχθείς , Αἰγυπτίοις Χριστέ ἐπεφάνης , ἐν Πατρός , ὁ ἐκλάμψας πρό κτίσεως , οἷς τόν Μᾶρκον ἔχρισας , σοφῶς αὐτούς μυσταγωγοῦντα , θεογνωσίας μυστήρια .

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἁγίων Ἁγίαν Σε κατανοοῦμεν , ὡς Μόνην  κυήσασα Θεόν τόν ἀναλλοίωτον , ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀμόλυντε , Μήτηρ Ἀνύμφευτε , πᾶσι γάρ ἐπήγασας πιστοῖς , τήν ἀφθαρσίαν τῷ θείῳ τόκῳ Σου .

   Ἀνάρχου γεννήτορος  Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡμῖν ἐπέφανε, τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

    Ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους φανείσης , ἐδείχθης Πύλη Θρόνος ἐπηρμένος , τοῦ Βασιλέως οὐρανομήκης , καί μετάρσιος κλῖμαξ , ᾗ ἐπέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοῖς ἀπωσμένοιος βροτοῖς προσωμίλησεν .

   Ἀνατολή τοῦ ἡλίου τὴς δόξης , καί φωτοφόρον ὄχημα ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τοῦ Βασιλέως , ἐν ᾧ ἐπέβη ὁ Υἱός τοῦ Ὑψίστου , Κιβωτόν τε τῆς ἀγαθότητος , φέρουσαν ἐν κόσμῳ , Χριστόν ἐπιστάμεθα . 

   Ἀνερμήνευτος ὄντως ἡ σύλληψις ἄφραστος ὁ τόκος Σου καί ἀκατάληπτος , πᾶσι πιστοῖς γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἀπειράδρως  ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας , καί διαιωνίζεις  ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐμφαίνουσα , τῆς ἀληθοῦς Θεότητος , τοῦ Υιοῦ καί Θεοῦ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τά σύμβολα .

   ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ τόν Θεόν αφράστως συλλαβοῦσα , πειρασμῶν καί θλίψεων πάντας λύτρωσαι . 

   Ἀπό πασῶν Σε γενεῶν ἐξελέξατο Χριστός εἰς κατοικίαν , ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνακαινίζων ἡμᾶς φθαρέντας ,  ἑνώσει τῇ κρείττονι · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὐπάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἀσπόρως ἐν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις ἀφράστως σεσαρκμένον , εἰς ὅν βλέπειν οὐ τολμῶσιν ΑΓΝΗ , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ και ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Βάτος Σε ἐν τῷ Σιναίῳ , ἀφλέκτως προσομιλοῦσα , τῷ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ ἐμέ κατ ᾿ ἐμέ ἐχρημάτισε , βρέφος ὁ παντέλειος ἀνακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ 

   Δυσώπει τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , αἰχμαλώτοις λύτρωσιν , τοῖς ἐξ ᾿ ἐναντίας περιστάσεως , ἐπί Σοί πεποιθόσιν εἰρηνικήν δωρήσασθαι .

   Ἐκύησας τόν ἄναρχον Βασιλέα , ἐκ Σο[Υ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἀρχήν λαβόντα , αὐτόν οὖν ὡς φιλάνθρωπον ἐκδυσώπει , σῶσαι τούς δούλους Σου , ἐκ πάσης θλίψεως καί ἐχθρῶν ἁλώσεως ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ἐν γενεαῖς γενεῶν , Εὐλογημένη καί ΑΓΝΗ πέφυκας , ὡς τήν ἀράν , τῷ θεἰῳ Σου τόκῳ , νεκρώσασα τό πρίν , καί τήν εὐλογίαν τῷ κόσμῳ πηγάσασαν . 

   Ἐπί Σοί τάς ἐλπίδας ἀνέθηκα , Μήτηρ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ τῆς σωτηρίας μου , καί Σέ προστάτιν τίθημι , τῆς ζωῆς ἀσφαλῆ τε καί ἄσειστον .

   Ἡ Μόνη ἐλπίς καί βοήθεια πιστῶν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , σπεῦσον βοήθει τούς ἱκέτας Σου , βυθιζομένοις ταῖς θλίψεσιν , ΑΓΝΗ καί ἠπορημένοις ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐν ὀδύνῃ ὑπάρχουσι , καί εἰς Σέ   καταφεύγουσι ἐν πεποιθήσει ψυχῆς .

   Ἠνώθη ἀποῤῥήτῳ νεύματι , ἀσυγκρίτῳ τε προμηθείᾳ οὐσιωδῶς ΠΑΝΑΓΝΕ , καί ὅλον με ἀνακαινίζει , ἐκ Σοῦ σαρκοφόρος προερχόμενος , ὁ οὐσιώσας ἅπαντ βουλήματι .

   Ἡ τόν πρό ηλίου φωστῆρα , τόν Θεόν ἐξαατείλαντα , σωματικῶς ἡμῖν ἐπιδημήσαντα , ἐκ λαγόνων Παρθενικῶν ἀφράστως ΑΓΝΗ σωματώσασα , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ  μεγαλύνομεν . 

   Ἡ τῶν πιστῶν καταφυγή ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ κραταιά βοήθεια τῶν προστρεχόντων Σοι , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί βλάβης ἐναντίας ἡμᾶς διάσωσον .

   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σαῖς ἀλήκτοις πρεσβείαις κατάβαλε τά θράση τῶν ἐθνῶν , τῶν τούς πολέμους ζητούντων ἀεί , βασιλεῖ φιλοχρίστῳ , βραβεύουσα τάς νίκας κατ ᾿ ἐχθρῶν , ἵνα Σε κατά χρέος ἐν ὔμνοις μεγαλύνομεν .

   Ἵνα τόν ἄνθρωπον Σωτήρ , ἐξαρπάσης ὁ Θεός τοῦ βροτοκτόνου , σαρκοφόρος ὡράθης ἐπί γῆς ἀληθῶς , φυλάξας ΑΓΝΗΝ τήν Τεκοῦσαν σε , Ἥν ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Καταφυγή χριστιανῶν , βοηθέ τῶν ἐν δεινοῖς συνεχομένων , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , μή ὑπερίδης ἡμᾶς , κινδύνοις ΑΓΝΗ κλονουμένους πάντοθεν , καί πολλαῖς ἐφόδοις πονηρῶν βαρβάρων.  

   Λυχνία φωτός , καί Νεφἐλη φωτεινή καί Ἁγιάσματος τόπος ἐδείχθης ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν γάρ Ἁγίων τόν Ἅγιον , Λόγον ὑπεδέξω ἀφράστως · διό Σου ἀνυμνοῦντες Σε βοῶντες · ΣΕΜΝΗ Εὐλογημένη Σύ , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Μακάριος ο Σέ γινώσκων λαός ΘΕΟΤΟΚΕ · ἐν γάρ τοῦ Υιοῦ Σου τῷ φωτί , πᾶς τις πορεύεται , σῳζόμενος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων . 

   Νεῦσον δεήσεσιν ἡμῶν , τῶν Σῶν δούλων Ἀγαθή ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , καί δεινῶν τάς ἐφόδους , καί πειρασμῶν προσβολάς , ταχέως κατάπαυσον  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἵνα Σέ τιμῶμεν Ὑπερευλογημένη .

  Ναός καί ἱερόν κατοικητήριον , τοῦ Λόγου ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν πταισμάτων ἱλαστήριον , ΠΑΝΑΓΙΑ γενοῦ μοι ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .  

   Νοητόν Σε παράδεισοντῆς ζωῆς τό ξύλον δεξαμένην , ἐν γαστρί ΠΑΡΘΕΝΕ, Σέ δοξάζομεν .

   Νόμους φύσεως ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ δημιουργός καινουργήσας τῆς κτίσεως , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως τίκτεται , καί θεοῖ με δι ᾿ ἄμετρον ἔλεος .

   Νῦν πρός Σέ καταφεύγω ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · σῶσον με ΑΓΝΗ πρεσβείαις Σου , καί διαφύλαξον · ὅσα γάρ θέλεις δύνασαι , οἷα Μήτηρ , τοῦ πάντα ἰσχύοντος .

  Ὁ ἄνω ἀθεώρητος , τοῖς Ἀγγέλοις ἌΧΡΑΝΤΕ , κάτω ἐκ Σοῦ γενόμενος , καθορᾶται τέλειος ἄνθρωπος , ἀπολλύμενον κόσμον ἀνακτώμενος .

   Ὁ βουλήσει τό πᾶν ἐργασάμενος , Μήτραν βουληθείς ΑΓΝΗΝ Ἀπειρόγαμον ᾢκησεν , τούς τῇ φθορᾶ νοσήσαντας , ἀφθαρσίᾳ πλουτίσας ὡς εὔσπλαγχνος .

   Ὁ Θεοῦ συνάναρχος Υἱός  , ἔσχεν ὡς αἰτίαν Σε , τῆς πρός ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ ὁμοιώσεως , μόνην ὑπέρ πᾶσαν , κτίσιν καθαράν Σε εὑράμενος , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν πᾶσαι αἱ γενεαί καί μακαρίζομεν .

   Οἱ διά Σοῦ τήν ἀφθαρσίαν πλουτήσαντες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , χαῖρε βοῶμεν Σοι , ἡ Κεχαριτωμένη , Ὁσίων καί Δικαίων τό ἐγκαλλώπισμα .

   Ὁ κατοικῶν οὐρανούς , τήν Σήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ νηδήν ᾣκησεν ὅπως ἡμᾶς οἴκους τῆς Τριάδος ἐναποτελέσῃ τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ   Σέ  κηρύττοντας ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ὁ κλίνας οὐρανούς τῇ ὑπέρ ἔννοιαν , κενώσει τήν σάρκα , ἐκ Σοῦ πτωχεύει , προσλαβόμενος ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί τόν κόσμον ΑΓΝΗ πλουτίζειτῇ θεότητι .

   Ὁ Κύριος , Σέ ΚΥΡΙΑΝ ἁπάντων καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , εἰργάσατο ἌΧΡΑΝΤΕ ·  Σοῦ γάρ ἐκ Μήτρας σεσάρκωται , κατακυριεύοντος ἐχθροῦ , τό ἴδιον πλάσμα λυτρωσάμενος .

   Ὁ μόνος ἀγαθός τήν Σήν σαρκούμενος ,  ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ   ὑπέδυ γαστέρα , καί βροτός ὡράθη τέλειος ·  ἱκέτευε σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν 

   Ὁρῶν Μωϋσῆς  βάτον ἄφλεκτον πυρί ἀναπτομένην , ἐν τῷ Σιναίῳ , Μῆτερ ΠΑΝΑΓΝΕ , προσιετύπου τήν Μήτραν Σου · πῦρ γάρ συλλαβοῦσα τό θεῖον , οὐ κατεφλέχθης , ἀλλ ᾿ ἔτεκες · τόν τοῦ φωτός δημιουργόν , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὁ τῆς κοιλίας Σου καρπός , τῆς ἀφθάρτου μοι ζωῆς , αἴτιος ὤφθη , καί τρυφῆς ἀϊδίου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ · διό Σοι κραυγάζω γηθόμενος , τήν τοῦ ἀρχαγγέλου φωνήν · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Οὐρανός ἐγένου λογικός , Λόγον τόν οὐράνιον , τῇ Σῇ γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ χωρήσασα · δι ᾿ οὗ πάντα γέγονεν , οὐρανός τε καί γῆ , καί τά τούτων ἐπέκεινα · ὅθεν παρῤῥησία , πρέσβευε σωθῆναι τούς ὑμνούντας σε 

   Οὐρανῶν ἀνεδείχθης ὑπέρτερος , Θρόνος ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ τοῦ βασιλεύοντος , σωματικῶς χωρήσασα τῆς αὐτοῦ θεαρχίας τό πλήρωμα .

   Ὁ φῶς κατοικκῶν , τήν Ἁγίαν ᾢκησεν ΑΓΝΗ νηδύν Σου , κόσμου ἀπολλύμενον σκότει ἀγνωσίας ἀνακτώμενος · ὅν ἱκέτευε πάντας φωτίσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ἡ μετά Θεόν ΑΓΝΗ προστασία τῶν δούλων Σου , βαρβαρικῆς ἁλώσεως καί κινδύνων ἡμᾶς λύτρωσαι .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ τῶν ἀνθρώπων ἑτοίμη βοήθεια , τά ἄγρια κύματα τῶν πειρασμῶν καταπράϋνον , σῴζουσα τούς δούλους Σου , τῆς τῶν ἐχθρῶν ἐπηρείαις προστασίαις Σου .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ  διέμεινας  καί μετά τόκον · Θεόν γάρ ἐγέννησας τόν πάντας διατρέφοντα , δι ᾿ ἄφατον ἔλεος , καί εὐπλαγχνίαν πολλήν , ἄνθρωπον γενόμενον ΑΓΝΗ · διό Σε ὑμνοῦνεν καί εὐλογοῦμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Πόλις Θεοῦ , περί ἧς ἐλαλήθη δεδοξασμένα , ταύτην Σου τήν Πόλιν καί πᾶσαν χώραν  ἀπό κινδύνων , καί λιμοῦ , λοιμοῦ καί βαρβάρων , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ λύτρωσαι , Μόνη προστασία πιστῶν ἀκαταίσχυντε .

   Προστάτιν θερμήν , τήν τεκοῦσαν σε Χριστέ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἔδωκας , τοῖς ἐν ἀνάγκαις περιπίπτουσι , ταῖς τῶν δεινῶν περιστάσεων · ῥῦσαι οὖν ἡμᾶς , εὐχαῖς ταύτης , τῶν κινδύνων τούς Σοί ψάλλοντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ῥεύσαντας ἡμᾶς τῇ πάλαι παραβάσει , ἀνακαινίζων ὁ φιλάνθρωπος , ἀῤῥεύστως σεσάρκωται ἐξ ᾿ ἀφθόρου Σου ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ νηδύος , καί ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἅπανατς ἁμαρτίας καταφθορᾶς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ῥύπου με παθῶν , καί σπίλου ἁμαρτίας , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ἀπόπλυνον , καί πύλας μοι ἄνοιξον μετανοίας ὀλισθαίνοντι , καί συνεχῶς τοῖς πταίσμασιν , ΑΧΡΑΝΤΕ συναντῶντι , καί τόν Θεόν παροργίζοντι .

   Ῥυπωθέντα πάθεσι τόν νοῦν , καί τοῖς παραπτώμασι , ΑΓΝΗ μωλωπισθέντα καί δεινῶς κλονούμενον , ἡ τήν ἐνυπόστατον καί ζωήῥυτον ἀφθαρσίαν κυήσασα , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , κάθαρον καί ῥῦσαι τῶν πταισμάτων μου . 

   Σαρκοῦται ἐκ Σοῦ , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , ὁ ἀκατάληπτος , καί ἀναπλάττει ἐν τῆ Μήτρᾳ Σου , ὡς ἀγαθός τό ἀνθρώπινον · ὅθεν τῶν φρικτῶν ὡς μεσῖτιν , ἀνυμνοῦντες Σε λέγονντες · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Σέ βάτον Μωσῆς , ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ , πυρπολουμένην  ΑΓΝΗ προεθεώρει , τήν ἐνέγκασαν , ἀκαταφλέκτως τήν ἄστεκτον αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου οὐσίας , ἑνωθείσης παχύτητι , σαρκός μιᾶς τῶν ἐν αὐτῇ Αγίων ὑποστάσεων .

   Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀληθῆ ὀνομάζοντες ΑΓΝΗ ὁμολογοῦμεν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Λόγον ἀφράστως διπλοῦν , τήν φύσιν ἀλλ ᾿ οὐ τήν ὑπόστασιν · καί Σέ ὑπερυψοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Σέ λιμένα σωτηρίας καί τεῖχος ἀκράδαντον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντες πιστοί ἐπιστάμεθα , Σύ γάρ ταῖς πρεσβείαις Σου ἐκ τῶν κινδύνων λυτροῦσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον , τόν πρίν ἄσαρκον ὄντα , καθό Θεός ὑπάρχει ἐκ Θεοῦ , τέτοκας Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἐπί ἀνακαινίσει , καί σωτηρίᾳπάντων τῶν βροτῶν · διό πιστοί Σε πάντες , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Σέ στηριγμόν καί προστασίαν πλουτήσαντες οἱ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΓΝΟΝ , ὁμολογοῦντες Σε , τρικυμίας τοῦ βίου , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , διασῳζόμεθα .

   Σκηνή προετύπου  Σε , τοῦ Μαρτυρίου ΠΑΝΑΓΝΕ · ἐν ᾗ  Πλάκες καί Στάμνος  καί χρυσῆ Κιβωτός · ὥσπερ γάρ ἐκείνη ἐκεῖνα , οὕτω καί Σύ τόν ἄναρχον Λόγον , ἐν γαστρί , ἐχώρησας , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ σωματούμενον . 

   Σοἰ τῇ Τεκούσῃ  Χριστόν , τόν τοῦ παντός Δημιουργόν , κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ · χαῖρ ἡ τό φῶς ἀνατίλασα ἡμῖν · χαῖρε ἡ χωρήσασα · Θεόν τόν ἀχώρητον . 

   Στερέωμα γενοῦ καί καταφύγιον , καί Σκέπη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τοῖς ἐν πίστει Σοι προσρέχουσιν , καί Θεοῦ Μητέρα Σε καταγγέλουσιν .

   Συμβόλοις πόῤῥωθεν προδιετύπου , ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος , προφητικοῖς χαρίσμασιν , Ὄρος πῖον Ἅγιον , Πύλην σωτήριον , Τόμον τε καινότατον ΑΓΝΗ , καί κιβωτόν Σε κατονομάζουσα .

   Συνήφθημεν τῷ τόκῳ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ταῖς θείαις τῶν Ἀγγέλων χοροστασίαις, τόν Κτίστην γάρ συνέλαβες ἀποῤῥήτως , καί ἐσωμάτωσας τόν ἀκατάληπτον , ὅθεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες σέβομεν .

   Σύ τόν τοῦ Πατρός ἀχώριστον ἐν Μήτρᾳ θεανδρικῶς πολιτευσάμενον , ἀσπόρως συνέλαβες καί ἀφράστως ἀπεκύησας  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  ΑΧΡΑΝΤΕ · ὅθεν Σε σωτηρίαν , πάντων ημῶν ἐπιστάμεθα .

   Σωτηρίαν , οὐσιώδη ΠΑΡΘΕΝΕ γεγέννηκας , πλουσίᾳ ΑΓΝΗ χρηστότητι , καί φυσικῇ ἀγαθότητι , σῴζουσα τόν ἄνθρωπον καί τήν φθαρεῖσαν εἰκόνα ἀναπλάττουσαν .

   Ταῖς πρεσβείαις δεόμεθα , τῆς σέ σαρκί κυησάσης Θεοῦ Λόγε , τῷ λαῷ Σου δώρησαι τά ἐλέη σου . 

   Τήν ὀφειλήν , τῆς προμήτορος Εὔας Σύ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἀπέτισας σάρκαν ἠμφιεσμένον ἐκ Σοῦ , τεκοῦσα τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου · ὅθεν Σε πάντες μακαρίζομεν , Κεχαριτωμένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν Παστάδα Θεοῦ τήν Ἀμόλυντον , Θρόνον τόν πυρίμορφον , τοῦ Πατοκράτορος , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἅπασαι , γενεαί γενεῶν μακαρίσωμεν .

   Τήν πληγωθεῖσαν μου ταῖς προσβολαῖς τοῦ δυσμενοῦς ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς συμπαθής ἴασαι καρδίαν μου ἡ τόν ἐπί Σταυροῦ σαρκί πληγωθέντα, ἀῤῥητως κυήσασα .

   Τίς ἐξειπεῖν , Σοῦ κατ ᾿ ἀξίαν δυνήσεται , τήν ὑπέρ λόγον σύλληψιν  ; Θεόν γάρ τέτοκας , ἐν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ , ἡμῖν ἐπιφανέντα Σωτῆρα πάντων ἡμῶν .

   Τόν ἀπόῤῥητον τρόπον τοῦ τόκου Σου , γλῶσσαι γηγενῶν καί Ἀγγέλων γεραίρουσιν , τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑπερτέρα πάντων Σε δοξάζουσαι .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , ἤκοντι καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς · ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Τόν ἐκ Πατρός , ἀχρόνως γεννηθέντα , καί πρό αἰώνων ἀναλάμψαντα , τόν πάντα ποιήσαντα , ὁρατά τε καί ἀόρατα , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ τέτοκας · ὅπθεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντα τά ἔθνη δοξάζομεν  . 

   Τόν τοῦ Πατρός Λόγον τῷ λόγῳ συνείληφας , καί ὑπέρ λόγον τέτοκας , καί μετά κύησιν , ὑπέρ φύσιν καί λόγον , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ὡς πρό τοῦ τόκου , πάλιν διέμεινας .

   Τοῦ ἄνθρακος χρυσοῦν θυμιατήριον , τοῦ θείου Ἀνύμφευτε γενομένη , τό δυσῶδες τῆς καρδίας  μου , εὐωδίασον Μόνη  ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τῶν ἐμῶν πταισμάτων τάς σειράς , ΠΑΝΑΓΝΕ διάῤῥηξον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν ἱκετεύουσα , καί τήν τυραννοῦσαν με , ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ἁμαρτίαν κατάβαλε , ὅπως Σε γεραίρω , πάντοτε ΠΑΝΑΜΩΜΕ σῳζόμενος . 

   Ὑμνολογοῦμεν ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν ἐν γαστρί τῇ Σῇ σωματωθέντα , καί Σέ εὐλογοῦμεν ὡς ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

   Ὑπερτέρα πέφηνας ΑΓΝΗ , πάσης ἀοράτου τε καί ὁρατῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ κτίσεως · τόν γάρ Κτίστην  τέτοκας , ὡς ηὐδόκησεν σαρκωθῆναι ἐν Μήτρᾳ  ᾧ σύν παῤῥησίᾳ πρέσβευε , τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Φεῖσαι μου Κύριε φεῖσαι , ὅταν μέλλῃς με κρῖναι , καί μή καταδικάσης με εἰς πῦρ , μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με , δυσωπεῖ σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη , καί τῶν ὁσίων σύλλογος .

   Φωνήν Σοι προσάγομεν τοῦ Γαβριήλ γηθόμενοι , χαῖρε λέγοντες χώρα ἡ ἀγεώργητος · χαῖρε ῆς κατάρας ἡ λύσις ,  χαῖρε Πηγή ὕδατος ζῶντος , ὁσίων τό καύχημα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φωτίζοντα τά πέρατα , ΠΑΝΑΓΙΑ τέτοκας , μετά σαρκός τόν ἄσαρκον , καί πρό πάντων , Πατρί συνάναρχον ·  ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ διό Σε πίστει σέβομεν .

   Φωτοκυῆτορ ΠΑΡΘΕΝΕ , μετά τῶν Ἀσωμάτων , Ἀγγέλων Ἀποστόλων Προφητῶν Ἱεραρχῶν , Ἀθλοφόρων τε καί Ὁσίων ἁπάντων , τόν μόνον ὑπεράγαθον Θεόν , ἐκδυσώπει ῥυσθῆναι , κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Χαῖρε ΣΕΜΝΗ  , τῶν δωρημάτων ἡ ἄβυσσος , χαῖρε λιμήν ἀχείμαστε · χαῖρε ὀχύρωμα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ὡς ἀκατάληπτον , καί δυσθεώρητον παντί , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τό ὑπερ νοῦν μυστήριον ΚΟΡΗ , τοῦ τόκου Σου σαφῶς · τόν ὄντως γάρ ὄντα Θεόν ἡμῖν τέτοκας .

   Ὡς Μήτηρ κεκτημένη Σύ παῤῥησία ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός τόν Υἱόν Σου αἴτησαι , ἐπαμῦναι λαῷ καί ποίμνῃ Σου τῶν ἀνόμων δέ θραῦσαι τά φρυάγματα .

   Ὡς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,τόν ὄμβρον τόν οὐράνιον , ἐν γαστρί δεξαμένη ἡμῖν ἐκτέτοκας , τόν τήν ἀμβροσίαν διδόντα , πᾶσι πιστοῖς αὐτόν προσκυνοῦσι , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνουσι .

   Ὤφθης ἀνωτέρα ἁπάντων ποιημάτων  ΚΟΡΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὡς τόν Δεσπότην ἁπάντων , ἐν κοιλίᾳ Σου ὑπέρ λόγον σωματικῶς βαστάσασα καί γάλακτι , Μητροπρεπῶς θηλάσασα · ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

 

..........................................ἦχος γ ΄...........................................

 

 

   Λόγῳ ἱερῷ , τοῦ Πατρός τόν Λόγον συνέλαβες , πάσης ἀλογίας τούς βροτούς , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ λυτρούμενον , ὅθεν λόγοις πάντοτε , μεγαλοφώνως , θείοις Σε δοξάζομεν .

   Μόνῃ ἐν γῇ τοκετόν , ἔσχες ξένον , μόνον ἡμᾶς καταλλάσοντα  μόνῳ τῶ προανάρχῳ Πατρί · διά τοῦτο Μόνην Σε  , ὡς Θεοῦ Μητέρα σέβομεν .

   Νέος παράδεισος ἡμῖν , ζωῆς ξύλῳ ἌΧΡΑΝΤΕ , κεκτημένος γεγένησαι · οὗ ἡ βρῶσις , τούς βρῶσει τεθνηκότας ἀνεζώσεν , ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΤΟΡ .

    Ὁ κατ ᾿ οὐσίαν ὐπάρχων τήν θεϊκήν , ἀπρόσιτος ἌΧΡΑΝΤΕ , προσιτός μοι νῦν γέγονε , καί σαρκός προσλήμματι , ὅλως ἠνῴθη , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν . 

   Σέ προστασίαν ἔχομεν , ἈΧΡΑΝΤΕ οἱ δοῦλοι Σου , καί πρός τόν Υἱόν σου καί Θεόν , μεσῖτιν ἀκαταίσχυντον , κινδύνων ἡμᾶς σῷζε , καί πειρασμῶν ΣΕΜΝΗ , ἵνα πίστει καί πόθῳ , ἀεί Σέ δοξάζομεν .

   Συμπαθής ΘΕΟΤΟΚΕ  τῶν Ἀποστόλων τό κλέος τῶν θείων Ἀθλοφόρων ἡ δόξα , καί πιστῶν στήριγμα , στήριξον δέομαι , τόν περιτρεπόμενον , ταῖς ἐπηρείαις τοῦ πλάνου , νοῦν μου καί σκοτούμενον , 

   Τήν ἐν βάτῳ καί πυρί , προγραφεῖσαν ἐν Σινᾷ , τῷ νομοθέτῃ Μωσῇ , καί τό θεῖον ἐν γαστρί , ἀφλέκτως συλλαβοῦσαν πῦρ , τήν ὁλόφωτον καί ἄσβεστον λαμπάδα , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνομεν .

   Φλογοφόρος ὡς λαβίς , ὑπεδέξω ἐν γαστρί , ἄνθρακα τόν νοητόν , καταφλέγοντα ἡμῶν τά πάθη , καί φωτίζοντα τάς ψυχάς ἡμῶν , καί λύοντα τό σκότος τῆς εἰδωλομανίας , ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ .

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

   Ἅγιος ὁ σκηνώσας ἐν Μήτᾳ Σου Κύριος , ὁ ἐν Ἁγίοις ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐπαναπαυόμενος καί δοξάζων , τούς ἐν πίστει ἀληθεῖ , τοῦτον ΚΟΡΗ δοξάζοντας . 

   Ἁγιωτέρα τῶν Χερουβίμ ὤφθης ΠΑΝΑΜΩΜΕ , λόγῳ συαλλαβοῦσαν Λόγον τοῦ Πατρός , διό Σε ἀνυμνοῦμεν ἱερῶς καί κραυγάζομεν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν ἌΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Αἱμάτων ΚΟΡΗ Παρθενικῶν τῶν Σῶν ἐνσεσάρκωται , Λόγος ὁ Πατρί , συνάναρχος , τήν ἡμῶν συντριβήν , ἐπανορθούμενος  · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἀμήτωρ ο Λόγος ἐκ Πατρός, ὑπάρχων πρότερον , ἀπάτωρ γέγονεν , ἐκ Σοῦ τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς ὁ πρίν ἀσώματος , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν βουληθείς , σῶσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   Ἀνακαλούμενος ἡμᾶς , αἰχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός ὅ περ ἦμεν ἐν ἀρχαῖς , ἐν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · ὁ φιλάνθρωπος Κύριος , διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Ἀνερμηνεύτῳ λόγῳ , μετέσχες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ἐν πᾶσι  ἀχώρητον ὄντα , ἀστενοχωρήτως χωρεῖς καί τίκτεις , καί μαζοῖς ἔθρεψας , βουληθέντα οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμολογοῦντας .

   Ἀνοίγεται πάλιν διά Σοῦ , ὁ πρίν παράδεισος καί ἐπεισάγεται , ὁ πρίν κατάκριτος ἄνθρωπος , καί θεοῦται ἀληθέστατα ,  ΑΓΝΗ   ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , βροτῶν τό φύραμα , τῶν βοώντων · εὐλογοῦμεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ .

   Ἀνοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ῄρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν ἐνυπόστατον · ἀλλ ᾿ ὡς ἄναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ὡς θέμις , ὑμνῆσαι μή σθένω Σε αἰτῶ βοήθειαν .

   Ἄνωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως ἐβόησέ ὁ Ἄγγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ Δεσπότου ἀφράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   Ἅπαντες βροτοί , ὑμνεῖν ἀποροῦντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν τοῦ καταπτάντος Σοι Ἀγγέλου λόγον χαίροντες ᾂδομεν ·χαίροις βροτῶν η λύτρωσις , τῶν πενομένων τροφή · τῶν δαιμόνων χαίροις ἀμυντήριον , χαίροις σπίλων ἐμῶν καθαρτήριον .

   Ἅπας γηγενή σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ἱερά θαυμάσια τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   Ἅπας ἐγκωμίων ΠΑΝΑΓΝΕ , νόμος νῦν ἠττᾶται , Σέ ἀνυμνεῖν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ,  τόν γάρ Λόγον τοῦ Θεοῦ τεκοῦσα , τούς Ἀγγέλους ὑπερβέβηκας .

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν , ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς, τό χαῖρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Ἀπειρογάμως , ἡ Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τῶν παθῶν ταῖς προσβολαῖς , κλονούμενον με στερέωσον , οὐ γάρ ἔχω ἌΧΡΑΝΤΕ , πλήν Σου βοήθειαν

   Ἀσπόρως τῷ τοῦ Πατρός βουλήματι , ἐκ θείου Πνεύματος , τόν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν , καί σαρκί ἀπεκύησας , τό ἐκ Πατρός ἀμήτορα, καί δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ ἀπάτορα .

   Ἀστράπτων Σοι Ἄγγελος ἐπέστη , καί μαρμαρυγαῖς τῆς Παρθενίας , σφοδρῶς Σοι ἀντιστράφθη , ἑαυτοῦ ὡς τῆς οἰκείας ἐπιμελεῖσθαι δόξης · τό χαῖρε διό Σοι , φόβῳ ἐφθέγξατο .

   Ἄφλεκτον Μωσῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ  βάτον ἐθεάσατο , Σέ ζωγραφοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αἴγλῃ μή φλεχθεῖσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν ἐκύησας .

   Ἄχρονον Υἱόν ἀνάρχου Πατρός , σάρκα δι ' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , ὑπό χρόνον τοῦτον τέτοκας ἀνερμηνεύτως · ᾧ καί γεγηθότες βοῶμεν · Ἄσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὄτι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ φόρτῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτημάτων ἐλάφρυνόν με νῦν , φέρειν τόν ζυγόν ἐνδυναμοῦσα , Χριστοῦ τόν ἐλαφρότατον .

   Γῆθεν πρός οὐράνιον πολιτείαν ἡμᾶς ἀνείλκυσεν ΑΓΝΗ ,  ὁ Ἄχραντος τόκος Σου , νηστείας ταῖς πτέρυξιν , εἰς οὐρανούς ἀγαγών ἡμᾶς .

   Γνῶντες τόν πάντων Δεσπότην , διά Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐῤῥύσθημεν πλάνης τῶν εἰδώλων , καί πόθῳ κυρίως Σε Μητέρα Θεοῦ δοξάζωμεν .

   Δέχου τάς λιτάς τοῦ λαοῦ Σου , πρός τόν Υἱόν Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἱλεωσαμένη εὐμενῶς , ἡμᾶς κινδύνων καί περιστάσεων , ῥυσθῆναι τούς ὑμνοῦντας Σε , Σύ γάρ προστάτις τῆς ζωῆς ἡμῶν .

   Δυσώπησον ὑπέρ τῶν ἱκετῶν Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Θεόν ἡμῶν , τοῦ ῥυσθῆναι πάντας πειρασμῶνπολυτρόπων τοῦ ὄφεως .

   Ἐκύησας Χριστόν ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , σαρκωθέντα ὑπέρ νοῦν  μορφῇ τῇ καθ ᾿ ἡμᾶς , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅθεν Σε πᾶσαι  γενεαί ,  εὐσεβῶς μακαρίζομεν , τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τό καύχημα .  

   Ἐλύθη τῶν προπατόρων ΑΧΡΑΝΤΕ τό ἐπιτίμιον , τῇ ὑπέρ νοῦν κυήσει Σου ΑΓΝΗ , καί τήν πρώτην ἀπέλαβον , τοῦ παραδείσου εἴσοδον , μεγαλοφώνως εὐφημοῦντες Σε .

   Ἐν δυσί νοούμενον , οὐσίαις τόν Χριστόν , τόν Υἱόν τόν Μονογενῆ , τοῦ Θεοῦ τόν ἄναρχον , σάρκα γενόμενον , ὑπέρ λόγον τέτοκας ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Ἐν χρόνῳ ὁ ἔξω χρόνων Κύριος , ἐκ Σοῦ σαρκούμενος , τά τῶν βροτῶν διέλυσε ΑΓΝΗ , πολυχρόνια πταίσματα , ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , τοῦ οἰκτειρῆσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀθρώπων , Σὼν ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , σεσωμάτωται ὁ Θεός Λόγος · ὅ ἐκτενῶς ΘΕΟΜΗΤΟΡ αἴτησαι , τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκοίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Ἡ τόν Κύριον πάντων τῶν ποιημάτων , ὑπερφυῶς κυήσασα , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ τοῦ ἰδίου πλάσματος , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἀξιοπρεπῶς μακαρίζεται .

   Ἰάτρευσον , τά ἀνίατα πάθη ΘΕΟΝΥΜΦΕ  τῆς ψυχῆς μου , ἰατρόν καί Σωτῆρα κυήσασα , τῶ βροτῶν τά πάθη , τοῖς αὐτοῦ θεραπεύοντα πάθεσιν . 

   Ἱεραί σεπτῶν προφητῶν κηρύττουσιν φωναί συμβολικῶς , Πύλην καί Ὄρος καί Σκηνήν , καί Ἁγίαν Φωτός Νεφέλην , ἐξ ᾿ ἧς τοῖς ἐν σκότει , καί σκιᾷ καθημένοις , ἀνέτειλεν Ἥλιος ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστός ὁ φωτοδότης .

   Ἵνα Σε φωναῖς χαριστηρίοις τήν χαριτώσασαν ἡμῶν τό γένος ἀνυμνοῦμεν , σκέπε φρούρει τε ἡμᾶς , ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ἐκ πάσης βλάβης .  

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη Χριστός συνάψας τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Μακαρία ἐκ γεεῶν , πασῶν ἐδείχθης Χριστόν ΑΓΝΗ  κυήσασα , μακαρίους ἐργαζόμενον , τούς αὐτῷ δουλεύοντας , ἌΧΡΑΝΤΕ   ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Μακάριος ἐστίν ὁ λαός ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ δοξάζων Σε Θεοῦ Μητέρα ἀψευδῆ , καί ἀεί μακαρίζωνΣε , ἌΧΡΑΝΤΕ , καθώς προεῖπας , ἱερῶς προφητεύουσα , ὁπηνίκα Χριστόν ἔνδον ἔφερες .

   Μεγαλύνωμεν τήν Μόνην Εὐλογημένην , δι ᾿ ἧς μεγάλως πάντας ἐπευλόγησεν ὄντως , ὁ πανυπεράγαθος , ἐκ ταύτης σαρκούμενος . 

   Μεμυημένος τόν τόκον Σου ὁ προφήτης , Σέ Ἀββακούμ ΑΓΝΗ προεγράφει , κατάσκιον ὄρος ΚΟΡΗ , ὁ Θεός ἡμῶν , ἐξ ᾿ οὗ ἐπεδήμησεν .

   Μετά τόκον ὡς πρό τοῦ τόκου διεφυλάχθης , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἄφθορος , τόν Δημιουργόν γάρ πάντων ἀπεκύησας , ἐκ Σοῦ τό ἀνθρώπινον , σῶμα ἑκουσίως φορέσαντα .

   Νέκρωσόν μου τάς κινήσεις  ΑΧΡΑΝΤΕ τάς τῆς σαρκός · ζωήν ἡ κυήσασα ζώωσον ΑΓΝΗ τήν ψυχήν μου , νενεκρωμένην πάθεσι , καί πολλοῖς ἁμαρτήμασι .

   Νεύρωσον τῆς ψυχῆς μου τόν τόνον ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,τῇ συνεχεῖ ἀμελείᾳ καί τῇ ἁμαρτίᾳ κεχαυνωμένον · ἵνα πίστει , καί προθυμία μέλπω Σε πάντοτε .

   Νεφέλην Σέ κούφην ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ Ἡσαΐας ἐθεώρει · ἐπί Σοί γάρ Κύριος ἐλθών , καθεῖλε πάντα τά χειροποίητα , καί τήν αὐτοῦ ἐπίγνωσιν , τοῖς Σέ ὑμνοῦσιν ἐφανέρωσεν .

   Νοερῶς Σε ὁ προφήτης προεθεώρει , Ὄρος ΣΕΜΝΗ κατάσκιον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Δεσπότης ἀληθῶς ἐπέφανεν , σαρκός ὁμοιώματι , σῴζων ἐκ φθορᾶς τό ἀνθρώπινον .

   Νοητήν Σε Λυχνίαν προέγραψεν , ὁ προφήτης τό θεῖον λαμπάδιον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φέρουσαν τό φωτίσαν τούς πρώην ἀσκοτισμένους τῶν κακῶν  ταῖς πολλαῖς ἀμαυρώσεσιν .

   Νομοδότην Χριστόν ἀπεκύησας , τόν νομίμως ἀθλήσαντας στέψαντα , τούς ἀθλοφόρους Μάρτυρας , ὅν δυσώπει , τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας , τροπωθέντα ΚΟΡΗ ἰάσασθαι . 

   Νόμοι ἐν Σοί τῆς φύσεως  ΠΑΡΘΕΝΕ , καινοτομοῦνται · τίκτεις γάρ ὑπερφυῶς , τόν Δημιουργόν , ὑπέρ λόγον τόν Δεσπότην · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , σωθῆναι τούς δούλους Σου . 

   Νόμου Σε αἱ σκιαί  προφητῶν τε αἰνίγματα , προδιετύπουν ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν ἀῤῥήτῳ λόγῳ κυοφορίαν , ἐσχηκυῖαν , διασῴζουσα κόσμον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νοός ὁ φρικτός Σου τοκετός νικᾷ κατάληψιν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · Θεός γάρ πέφυκεν , ἄναρχος , χρονικήν ἀρχήν δεξάμενος , διά τό σῶσαι τούς πιστῶς , Σοι κραυγάζοντας · Εὐλογημένη ὐπάρχεις ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

  Νοῦς οὐδέ οὐράνιος τήν ὑπέρ νοῦν Σου λοχείαν , διερμηνεῦσαι ΚΟΡΗ δύναται ` νοῦ γάρ τοῦ πρώτου ἐν γαστρί , Λόγον ΑΓΝΗ συνέλαβες , τόν τά πάντα λόγῳ συστησάμενον .

   Νύξ ΠΑΝΑΓΝΕ παθῶν , καί κακῶν ἀμαυρότητες καλύπτουσι τήν ψυχήν μου · φωτοδότην τεκοῦσα , καταύγασόν με δέομαι .

   Ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ ,τήν ὑπέρ λόγον Σοι χαράν ἔφησε · χαῖρε Θεοῦ σκήνωμα , ὅ κατασκηνῶσαι ηὐδόκησεν .

   Ὁ ἀγεώργητος βότρυς Σοῦ ἐκ γαστρός ἤνθησε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ γλυκασμόν , ἀναβλαστάνων ἀφέσεως , καί εὐφροσύνης ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἅπασι τοῖς ἐκ μέθης , τῶν δεινῶν παραφρονήσασιν .

   Ὁ διαπλάσας  χειρί , τήν Εὔαν Θεοῦ , ΚΟΡΗ ἀναπλάσαι  ἅπαντας βουληθείς , ἐκ γαστρός Σου διαπλάττεται , ἀρχήν δεχόμενος , ὁ τῷ Πατρί καί Πνεύματι σύνθρονος .

   Ὁ ἐκ μή ὄντων τά πάντα θείᾳ δυνάμει , δημιουργῶν γεγέννηται ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , κόσμον καταυγάζων φαιδρῶς , ἀκτῖσι θεότητος , καί θεογνωσίας λαμπρότησι .

   Ὁ ἐν κόλποις τοῖς πατρώοις , ἀχωρίστως καθήμενος , Σοῦ ἐν ταῖς ἀγκάλαις , κάθηται ΠΑΡΘΕΝΕ ὡς νήπιος · οὗ τό μακάριον πάθος εἰκονίζοντες , καλλίνικοι παῖδες , ἀρίστως ἐνήθλησαν .

   Οἰκήσας Σου τήν Ἁγίαν γαστέρα ὁ Κύριος , ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς Τριάδος τερπνά καταγώγια , ἐκτελεῖ τούς πίστει , ἀληθείας Σε νῦν μακαρίζοντας .

   Ὁ καθήμενος ἐν κόλποις ἀϊδίως τοῦ φύσαντος , Σαῖς ὡλέναις ὤφθη , νῦν ἀπεριγράπτως καθήμενος , τήν Τετοκυῖαν Σε δείξας μετά γέννησιν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ἀληθῶς ἀδιάφθορον .

   Ὁ καταβάς ἐπί τῆς γῆς , ὡς ὑετός ΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσίᾳ πᾶσαν ἤρδευσεν γῆν καί ἀνέδειξεν , Σέ τῶν Ἀγγέλων πάντων  ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα .

   Ὁ κατ ᾿ οὐσίαν τήν θεϊκήν ὤν ἀπερίγραπτος , κόλποις Σου ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονε καθ ᾿ ἡμᾶς , τῇ σαρκί περιγραφόμενος , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Ὅλην Σε καθαγιάζει ἅγιος ὁ ἐκ τῆς Σῆς σαρκός δανεισάμενος , σάρκα ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ ἐν Ἁγίοις Κύριος , κατοικῶν Θεός ἡμῶν .

   Ὁ Λόγος οἰκήσας ἐν τῇ Σῇ κοιλίᾳ ἌΧΡΑΝΤΕ σάρξ ἐχρημάτισε , φύσις θεώσας μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ ὑπέρθεος τῇ ἄκρᾳ αὐτοῦ φιλανθρωπίᾳ · διό Σε ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ὅλον Θεός θεῶσαι βουλόμενος , ὄλος ἑνοῦται μοι , καί τό ἀκατάληπτον καινοτομεῖται πᾶσι μυστήριον · τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἄφθορος , καί σάρξ ὁρᾶται Θεός , ὅν τιμῶντες , Σέ νῦν ΑΓΝΗ μακαρίζομεν , ΜΑΡΙΑΜ ὡς Σύ προεφήτευσας .

   Ὄντως χαρακτήρ τῆς Ἁγίας Μορφῆς Σου ΣΕΜΝΗ , τούς δαίμονας φυγαδεύει , τούς πιστούς δέ ἁγιάζει , καί σώζει τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ὁ πλαστουργήσας ΑΧΡΑΝΤΕ , τήν Εὔαν ἐκ πλευρᾶς Σοῦ ἐκ νηδύος ΑΓΝΗ πλαστουργεῖται , σῶσαι τόν Ἀδάμ δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , βουληθείς ὡς φιλάνθρωπος .

   Ὄρος ἀλατόμητον  Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐξ ᾿ οὗ ὁ λίθος Χριστός , ἀλάξευτος ὤφθη, ἐν ᾃσμασι γεραίροντες , ἀξίως μακαρίζομεν .

   Ὁ σαρκωθείς ἐκ τῶν Σῶν ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Παναγίων Αἱμάτων αὐτός ἀποκαθαίρει μολυσμῶν σαρκικῶν , διά νηστείας καί πόνων ἡμᾶς δυναμῶν , ταῖς Σαῖς ἀπαύστοις ἱκεσίαις ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὁ σκηνώσας ἀφράστως ἐν Μήτρᾳ Σου , ἑαυτοῦ οἰκητήριον ἔδειξεν , Σέ καθαρόν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , διό βοῶμεν Σοι ἀπαύστως · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ὅτι ἐποίησε Σοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ , καί τό ἔλεος αὐτοῦ  εἰς γενεάν καί γενεάν , τοῖς φοβουμένοις αὐτόν .

   Ὁ Τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί  γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει  οἱ τόν Κτίστην Σε γνόντες κυήσασαν , ἀλλά Θεόν ἀληθῆ , ἐκ Σοῦ τόν ἐκλάμψαντα , Λόγον γινώσκοντες  ΚΟΡΗ κράζουσιν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Οὐρανώσας γεωθεῖσαν τήν φύσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν ἀνθρώπων , καί φθαρεῖσαν αὐτήν ἐθεούργησας · διά τοῦτο πάντες ἀσιγήτοις φωναῖς Σέ  δοξάζομεν . 

   Ὁ ὤν φύσει ἄκτιστος  καί τῶ Πατρί συναΐδιος , καί χρόνων ὑπέρτερος , καί προαιώνιος , ἐκ Σοῦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κτιστός καί ὑπό χρόνον , ὡς ἄνθρωπος γίνεται , σώζων τόν ἄνθρωπον .

   Παθῶν με τρικυμία συνταράσσει , βυθός ἀπογνώσεως , χειμάζει μου τήν καρδίαν · κυβερνήτην κυήσασα Χριστόν , ΠΑΡΘΕΝΕ καί Σωτῆρα , ῥῦσαι καί σῶσον με δέομαι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τό τῶν δαιμόνων τραῦμα , καί τῶν ἀνθρώπων τό διάσωσμα , Ἀγγέλων εὐπρέπεια ,τήν ταπεινήν μου ψυχήν , ἐχθροῦ τῆς πλάνης ῥῦσαι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας μετά τόκον , ὡς πρό τοῦ τόκου ἀληθῶς , τόν κτίστην τεκοῦσα · ὅν αἴτησαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σωθῆναι τούς ὑμνοῦντας Σε . 

   Πατήσας τήν ἐντολήν τοῦ Κτίσαντος , τρυφῆς ἐκβέβληται , δελεασθείς ὁ πρῶτος ἐν βροτοῖς · ἀλλά τοῦτον πεσόντα δεινῶς , τόν Λυτρωτήν κυήσασα , ἀνεκαλέσω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥαθυμίαν ὕπνου θανατηφόρου , ἀπάλλαξον ΑΓΝΗ , καί πρός ἐνθέους γρηγορεῖν με ὕμνους καί καλάς ἐργασίας , ἐνίσχυσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἵνα πόθῳ ὑμνολογῶ Σε . 

   Ῥῆξον τάς σειράς ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τῶν ἁμαρτιῶν μου , ἡ τά δεσμά διαῤῥήξασα τά τοῦ ᾃδου τῷ τοκετῷ Σου , καί χαρᾶς πάντα πλρώσασα . 

   Ῥῆξον τόν κλοιόν μου τόν βαρύν , τῶν παραπτώσεων , ἡ ἀνωρθώσασα Ἀδάμ τήν ἔκπτωσιν  ἌΧΡΑΝΤΕ , τῇ κυήσει Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί φωταγώγησον βοᾶν , ἐν καθαρῷ λογισμῷ · χαῖρε ΚΟΡΗ Ἀγγέλων Ὑπερτέρα .

   Ῥομφαίαια πᾶσαι τοῦ ἐχθροῦ νῦν εἰς τέλος ἐξέλιπον , Σοῦ τεκούσης τόν Χριστόν , τρωθέντα λόγχῃ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὑπέρ οὗ οἱ Μάρτυρες , τρωθέντες ἤθλησαν .

   Ῥομφαῖαι πᾶσαι δολίου ἐχθροῦ , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τελείως ἐξέλιπον , ἀφ ᾿ οὗ λόγχῃ ἐτρώθη ὁ τήν Σήν γαστέρα , τήν ἀμόλυντον οἰκήσας Λόγος , οὗ γλυκυτάτῳ νῦν τρῶσαι ἔρῳτι τήν καρδίαν μου καθικετεύω Σε .

   Ῥανίσι τοῦ ἐλέους Σου , κατάρδευσον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν ἐκτακεῖσαν μου διάνοιαν , φλογμῷ τῆς ἁμαρτίας · καί τόν ἐσβεσμένον μου , τῆς καρδίας ἄναψον , λύχνον Πύλη τοῦ φωτός . 

   Ῥυόμενον τούς βροτούς αἰχμαλωσίας νοητῆς , τέτοκας τόν τοῦ παντός Κύριον , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ῥυόμενον τούς βροτούς αἰχμαλωσίας τοῦ ἐχθροῦ ΑΧΡΑΝΤΕ , τόν Λυτρωτήν τέτοκας , ὅθεν εὐσεβῶς Σε δοξάζομεν . 

   Ῥυομένη φάνηθι , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ πάντας ἡμᾶς πειρασμῶν τε καί κινδύνων καί θλίψεων , τούς πόθῳ ὑμνοῦντας Σε .

   Ῥυομένη φάνηθι , ἡμᾶς τῶν δυσμενῶν ΑΓΝΗ  καί πταισμάτων φθοροποιῶν , καί παθῶν καί θλίψεων καί περιστάσεων , τοῖς πιστῶς ἀνυμνοῦσι Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Σαρκοῦται ὐπερβολῇ χρηστότητος ἐκ Σοῦ ὁ Κύριος , καί δι ᾿ ἡμᾶς ὁρᾶται καθ ᾿ ἡμᾶς , ὁ τῇ φύσει ἀπρόσιτος · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , ὑπέρ ἡμῶν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα · Σέ ἄγκυραν καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τεκοῦσαν τόν Θεόν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζομεν , τῶ Γεννήματι τῷ Σῷ , προσηγορίαν ἁρμόζοντες , καί κλῆσιν κατάλληλον , ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Σέ τήν τό μάννα τῆς ζωῆς ἐν κοιλίᾳ βαστάσασαν , πάλαι μανναδόχος στάμνος ὡς ἀληθῶς προετύπου ἐμφανέστατα , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Στειρεύουσαν θείων ἀρετῶν ΠΑΜΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καρδίαν μου , δεῖξον ΠΑΡΘΕΝΕ καρποφόρον , ἐκ στείρας ἡ τεχθεῖσα βουλήματι , τοῦ πάντα μεταποιοῦντος τῷ πνεύματι ἵνα ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Σύμβολα ΠΑΝΑΜΩΜΕ τῆς Σῆς γεννήσεως , οἱ Προφῆται προεκήρυξαν , ἄλλοθεν ἄλλος παραδόξως Σοί τάς προσηγορίας προσαρμόζοντες · ζωήν γάρ τοῖς ἐν ᾃδῃ ἐγέννησας , κράτος θανάτου διαλύσασαν .

   Σύ Μόνη ἀντίληψις ὤφθης , καί ἡ ἐλπίς καί σωτηρία · Σύ καταφυγή μου καί τεῖχος  καί τῆς ψυχῆς μου θεία παράκλησις · διό με ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ πάσης λύτρωσαι κολάσεως .

   Σύ Μόνη ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ · Σύ τῆς θεότητος γέγονας , ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μή φλογισθεῖσα τῷ πυρί , τοῦ ἀπροσίτου φωτός , ὅθεν Σέ πάντες ἀνυμνοῦμεν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη ἐπί γῆς , τόν οὐράνιον τέτοκας ΠΑΝΑΜΩΜΕ Θεόν Λόγον , διό Σε ὑμνοῦμεν , ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Σύ Μόνη τοῖς ἐπί γῆς , τῶν ὑπέρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας · ὅθεν Σοι τό χαῖρε κραυγάζομεν .

   Συνέλαβες ἐν γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ἄναρχον Θεόν Λόγον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους γενόμενον , καθ ᾿ ἡμᾶς ἀτρέπτως , ἐν δυσί γνωριζόμενον φύσεσιν .

   Σύ τό ἐγκαλλώπισμα πάντων τῶν ἐπί Σοί ἐγκαυχομένων ` Σύ εἶ ἡ εὐφροσύνη τοῦ κόσμου , καί θυμηδία ἡμῶν τῶν δούλων Σου , Σύ γλυκασμός καί ἔφεσις , τῶν Σέ ὑμνούντων ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σῶσαι βουληθείς τόν ἄνθρωπον , ὁ διαφερόντως ὡς εὐεργέτης φιλάνθρωπος , τήν Σήν Μήτραν ἀπεριγράπτως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατεσκήνωσεν .

   Τά ὅμματα φώτισον  ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς καρδίας μου , λάμψον μοι ἀκτῖνα μετανοίας , σκότους με ῥῦσαι διαιωνίζοντος , Πύλη τοῦ φωτός Χριστιανῶν , πάντων τό προσφύγιον , τῶν πιστῶς  Σε   ἀνυμνούντων .

   Τήν ἀλοχεύτως ἐν γαστρί καί ὑπερφυῶς δεξαμένη , τόν ἀναλλοίωτον Θεόν , εὐσπλαγχνίας βροτοῖς ἐνδημήσαντα , Ὑπερύμνητον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ἐπαξίως ἐυφημοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Τήν ἀποῤῥήτως ἐν γαστρί , καί ὑπερφυῶς δεξαμένην , τόν ἀναλλοίωτον Θεόν , εὐσπλαγχνίᾳ βροτοῖς ὁμιλήσαντα , οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Κυρίου Εὐλογημένην .

   Τήν ἀποῤῥήτως καί ἀσπόρως συλλαβοῦσαν καί τεκοῦσαν τήν χαράν  τῇ οἰκουμένῃ , Χριστόν τόν Θεόν , ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τήν ἐν γαστρί ἀσπόρως συλλαβοῦσαν καί τεκοῦσαν ἡμῖν τοῖς φθονηθεῖσιν , ἐχθρῷ πονηρῷ , Χριστόν τόν μόνον Λυτρωτήν καί Σωτῆρα , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  ὑμνοῦμεν εἰς αἰῶνας .

   Τήν καλλονήν Ἰακώβ Σε , Θεός ἐξελέξατο καί ἐν Σοί ΑΓΝΗ καί κατεσκήνωσεν , καί Σέ διετήρησε , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Τήν Μόνην ἐν γυναιξίν , ἀνερμηνεύτως τόν θεόν τέξασαν , τήν τοῦ παντός ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ἱερολογίαις τιμήσωμεν . 

   Τήν Πλάκαν , τήν κιβωτόν , τήν δεξαμένην , ἐν γαστρί ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , Λόγον Θεοῦ τόν ἄχρονον θεηγορικῶς ΣΕΜΝΗ εὐφημοῦμεν Σε .

   Τήν πτώσην τῶν βροτῶν ἐπανόρθωσας  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κυήσασα Θεόν Λόγον , τόν τούς κατεῤῥαγμένους ἐπανορθοῦν δυνάμενον .

   Τήν τοῦ Ἀγγέλου φωνήν ἀσιγήτως , ἡ κτίσις προσφέρει Σοι  ΠΑΡΘΕΝΕ · χαίροις ἡ Τέξασα , Ἰησοῦν τόν Λόγον Θεοῦ .

   Τῆς Σῆς λοχείας τό καινόν , ἡ Χαλδαϊκή φλόξ ἐδήλου , τούς Παῖδας βλάπτουσα μηδέν · τοῖς πολλοῖς τοιγαροῦν παραπτώμασι , φλογιζόμενον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,τῇ δρόσῳ , διάσωσον με .

   Τίς δύναται τό Σόν ἑρμηνεῦσαι ΚΟΡΗ μυστήριον ; ὦ !!! ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ !!! Θεόν Λόγον ὑπέρ νοῦν γάρ καί λόγον , διπλοῦν τῇ φύσει τέτοκας .

  Τό θεῖον Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τιμήσωμεν , ἐν ᾧ κατεσκήνωσεν καθώς ἠθέλησε  · τήν ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΝ ,  Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δι ἧς ἐθεώθημεν , ὑμνολογήσωμεν .

   Τόν ἀκήρατον βλαστήσασα ΚΟΡΗ  βότρυν , ἀθανασίας γλεῦκος ἀποστάζοντα πᾶσιν , ὤφθης ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί Μήτηρ ἀλόχευτος . 

   Τόν ἄσπορον τόκον Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε , διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς κραυγάζουσιν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὑμνοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Ἄχραντον τόκον Σου , δι ᾿ οὗ σωζόμεθα πάντες , καί θανάτου βρόχων καί δεινοτάτης ἁμαρτίας καί τῶν μυχῶν τοῦ ᾃδου λύτρούμεθα . 

   Ὑμνοῦμεν Σε , δι ᾿ἧς τῆς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΑΓΝΗ , καί βοῶμεν Σοι · Χαῖρε πιστῶν τό ἀγαλλίαμα .

   Ὑμνοῦμεν Σε δι ᾿ ἧς τοῖς ἐν σκότει φῶς ἄδυτον ἀνέτειλε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης , καί πόθῳ μακαρίζομεν .

   Ὑπάρχων ἐν μορφῇ τοῦ Θεοῦ , ὁ ὑπέρθεος ἐσκήνωσεν ἐν γαστρί Σου , τήν μορφήν μου φορέσας ὁ Κύριος ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ὑπέρ ἡμῶν δυσώπησον , Χριστόν τόν ἐκ τῶν Σῶν , Ἁγνῶν Αἱμάτων ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , σάρκα ὑλικήν ἠμφιεσμένον , καί βροτούς ἀναπλάσαντα .

    Ὕπερθεν ἐκλάμπουσα , ἡ Σής χάρις ΔΕΣΠΟΙΝΑ , φωτίζει τούς Σέ ἀκαταπαύστως ΘΕΟΜΗΤΟΡ μεγαλύνοντας .

   Φανεῖσα τοῦ πάντων Ποιητοῦ Λοχεύτρια , ὑπέρ πάντα νοῦν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέρα ἀνεδείχθης , καί τῶν ὅλων Δεσπόζουσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Φέρουσα Χριστόν ἐν ἀγκάλαις , σάρκα θνητήν ἐκ Σοῦ λαβόντα , τοῦτον ἐκδυσώπει ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀθανασίας τυχεῖν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς Σέ πιστῶς γεραίροντας , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνοντας .

   Φέρουσα Χριστόν ἐν ἀγκάλαις , χειρί τόν φέροντα τά πάντα , ἡ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΟΣ ΚΟΡΗ , ἐκπληττομένη ἐβόα λέγουσα · πῶς καί Υἱόν γνωρίζω Σε , καί Ποιητήν Μου ἀκατάληπτε .

   Φορέσας ἐκ Σοῦ ὁ Βασιλεύς τοῦ σώματος , τήν πορφύραν προελήλυθεν , ὅλος ὡραῖος ἐκ γαστρός Σου , καί πάντας τούς ἐχθρούς ἐτροπώσατο , καί νίκην ἀθλοφόροις ἐβράβευσε ΑΓΝΗ ἌΧΡΑΝΤΕ Μόνη ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Φρικτή Σου ἡ λοχεία ΘΕΟΤΟΚΕ Μήτηρ Θεοῦ · διό Σε μακαρίζομεν , καί δοξάζομεν πιστῶς , αἱ γενεαί τῶν γενεῶν ,εἰς τούς αἰῶνας . Ἀμήν .

   Φρίττει λογισμός καί καρδίᾳ  κατανοοῦσα Σήν λοχείαν τήν ἀκατανόητον ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ Λόγον ἐκυοφόρησας , τόν διά Σοῦ ῥυόμενον , πάσης ἀνάγκης τούς τιμῶντας Σε .

   Φορέσας με ἐκ Σοῦ , ΘΕΟΤΟΚΕ ὁ πλάσας με , προῆλθεν διπλοῦς τῇ φύσει , ἐν μιᾷ ὑποστάσει , ἀφύρτως γνωριζόμενος .

   Φῶς ἄχρονον ἡμῖν , τοῦ Πατρός τό ἀπαύγασμα , ἐγέννησας ἐπί χρόνον ἀγαθότητος πλούτῳ γενόμενον  ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλεν ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ τῶν ὅλων μόνος Κύριος , καί κατελάμπρυνεν τάς πάντων καρδίας , θεϊκαῖς ΑΓΝΗ ἐπιγνώσεσι , καί σκότος ἀγνωσίας ἐμείωσεν , ὅθεν Σέ πάντες μακαρίζομεν . 

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλε ΚΟΡΗ  , ἐκ φωτοφόρου Σου νηδύος , ὁ Δημιουργός τοῦ ἡλίου , καί τῶν ἀστέρων καί πάσης κτίσεως · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε φωταγωγῆσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Φωτί με καταύγασον τῷ θείῳ , φωτός οἰκητήριον ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν παθῶν μου τό σκότος τό πυκνόν , καί νύκταν ὄντως τήν βαθυτάτην , Σαῖς μεσιτείαις , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ἀπελύνουσα .

   Φωτός οἰκητήριον ὤφθης , τοῦ δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ τεχθέντος , ὅν ἀδιαλείπτως δυσώπει , φωταγωγῆσαι τούς ἀνυμνοῦντας Σε , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ καταγγέλοντας .

   Φωτός Σου , ταῖς ἀστραπαῖς καταύγασον , ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ἐν νυκτί τῶν παθῶν καί συμφορῶν , συσχεθεῖσαν καρδίαν μου , δικαιοσύνης ἥλιον , πᾶσιν ἀῤῥήτως ἀνατείλασαν .

   Φωτός τοῦ ἐν Σοί μαρμαρυγαῖς τυφλώττουσαν , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον , καί χειραγώγησον με ΚΟΡΗ ,ὁδούς σωτηριώδεις πορεύεσθαι , καί πλάνης ἐκφυγεῖν τά προσκόμματα , ὅπως ἐν πίστει μακαρίζω Σε .

   Χαίροις Μήτηρ Ἀπειρόγαμε , ἡ τόν Θεόν Λόγον ἐν γαστρί σου χωρήσασα , καλι τεκοῦσα σεσαρκωμένον, ὡς Θεόν ὁμοῦ , ΑΓΝΗ καί ἄνθρωπον .

  Χερουβικῶν Ταγμάτων ΚΟΡΗ ὑπερέχουσα καί Θεόν ἐν ἀγκάλαις ἐποχούμενον , μετά σαρκός βαστάσασα , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀνύμφευτε .

   Ὤ !!! θαῦμα !!! πῶς τέτοκας Θεόν βροτόν γενόμενον , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ; πῶς ἀκαταφλεκτος ἔμεινας πῦρ τό ἄστεκτον χωρήσασα ; χαριστηρίοις Σε φωναῖς ὅθεν δοξάζομεν , καί βοῶμεν · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ὤ !!! θαῦμα τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!! ὅτι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ , τόν σύμπαντα περιέποντα , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα οὐκ ἐστενοχώρησε .

   Ὡράθη ὡς ἄνθρωπος ἐκ Σοῦ , ἀποτικτόμενος , ὁ ὑπερούσιος , διπλοῦς ταῖς φύσεσιν ΑΧΡΑΝΤΕ , ἐνεργείαις καί θελήσσεσιν , οἷς ὡμοιώθη βουληθείς ἐμφανιζόμενος  διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

  Ὡραῖος ὁ ἐκ γαστρός Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑπέρ υἱούς τῶν βροτῶν , ὁ πρό αἰώνων Λόγος προελθών , σκυθρωπόν ἐξηφάνισε , τό τοῦ θανάτου ἌΧΡΑΝΤΕ , ζωήν αἰώνιον ἡμῖν δεδωκώς .

   Ὡραιώθης ὑπέρ πᾶσαν τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπειαν , ὡς τεκοῦσαν τούτων ΚΟΡΗ  ποιητήν τε καί Κύριον  ἐκ Σῶν Ἀχράντων Αἱμάτων , σωματούμενον , τόν ῥυόμενον πάντας τούς αὐτόν δοξάζοντας .

   Ὡς ἀνωτέρα πάντων τῶν ποιημάτων ΑΓΝΗ , τόν Ποιητήν τῆς κτίσεως συνέλαβες , καί ὑπέρ φύσιν τέτοκας , φύσιν τήν ἡμῶν ἀναπλάσαντα .

   Ὡς Θρόνον τοῦ Δεσπότου τῶν ὅλων πυρίμορφον , ὑμνολογοῦμεν Σε ΚΟΡΗ , καί τερπνόν Παλάτιον καί Λυχνίαν , καί Παστάδα , καί θεόδεκτον ἌΧΡΑΝΤΕ Τράπεζαν .

   Ὡς Μήτηρ τοῦ πάντων Ποιητοῦ , ὡς θεῖον τέμενος τοῦ Παντοκράτορος , ὡς γῆ ἀνήροτος ἄσταχυν , ἀγεώργητον βλαστήσασα , ΠΑΡΘΕΝΕ , σῶζε τούς πιστῶς ἀεί κραυγάζοντας · Εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὡς οὖσα τῆς κτίσεως ἀνωτέρα , πάσης τόν Κτίστην καί Θεόν , ἐν Μήτρᾳ συνέσχες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐκύησας βροτῶν ΑΓΝΗ εἰς ἀπολύτρωσιν .

   Ὥσπερ θημονία ἡ κοιλία , Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ ὡράθη , σῖτον φέρουσα ἀθανασίας , πάντων πιστῶν τάς ψυχάς τόν τρέφοντα , καί τάς χορείας τῶν πιστῶν εὐφραίνοντα . 

   Ὡς ῥόδον τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος , καί καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὤ !!! ΘΕΟΜΗΤΟΡ ὁ Νυμφίος ἐν τῇ γαστρί Σου Λόγος ἐσκήνωσεν .

   Ὡς ῥόδον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν , τοῦ βίου ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεός εὑράμενος Σέ τήν ἀμώμητον ᾢκησε τήν γαστέραν Σου τήν Ἄχραντον , καί εὐωδίας μυστικῆς , κόσμον ἐπλήρωσε ἐκβοῶντα · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὡς τοῦ Ὑψίστου Θρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ Ὑψηλόττον , πάντες καί χρυσῆν Λυχνίαν , καί Κιβωτόν ἁγιάσματος , ὑμνοῦμεν Σε · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , βοῶντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ὤφθης πάντων τῶν Μαρτύρων , ἌΧΡΑΝΤΕ Μῆτερ Θεοῦ , κραταίωμα μέγιστον · ὤφθης τῶν ἀνθρώπων προστάτις , τῶν Σέ ὑμνούντων πάντοτε ἱεροῖς μελῳδήμασιν .

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   

   Ἐκ Σοῦ ἀνατέταλκεν ΠΑΝΑΓΙΑ ὁ Δημιουργός , καί ἀκτῖσι θείας ἐπιγνώσεως τούς ἐν νυκτί τῆς ἀγνωσίας ἐφώτισεν .

   Ἐκ Σοῦ δικαιοσύνης ὁ Ἥλιος , ἐξανατείλας ὑπέρ νοῦν , τήν οἰκουμένην ἐφώτισεν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΚΟΡΗ , καί πλάνης τόν χειμῶνα διέλυσεν .

   Εὕροιμι Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐξαιρουμένην με ἐν ὥρᾳ δίκης τῆς καταδίκης , ὁ πιστῶς δοξάζων  Σε , καί κολαστηρίων , ῥυσθείην τῶν μενόντων με . 

   Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔσχεν ἐν γαστρί , καί ἔτεκεν Υιόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε καί ἄνθρωπον , Ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ , ὅν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζωμεν .

   Ἴασαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πάθη τῆς καρδίας μου · κόπασον τόν τάραχον , τόν νοῦν μου χειμάζοντα · καί σῶσον με βοῶντα Σοι  · Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ἵνα τόν σεπτόν Σοῦ προδηλώσῃ τόκον βάτος ἀκατάφλεκτος ὡράθη ΠΑΡΘΕΝΕ · πῦρ γάρ ἐν σπλάγχνοις , τό θεῖον δεξαμένη , ὅλως οὐκ ἐφλέχθη , διό Σε ἀνυμνοῦμεν . 

   Κατάρας προγονικῆς ἡμᾶς ἡλευθέρωσας , εὐλογίαις πάντας τόν στεφανώσαντα , Λόγον σωματώσασα ἈΓΝΗ , ἀεί Εὐλογημένη , τῶν Ἀθλοφόρων ἐγκαλλώπισμα , καί ἁμαρτανόντων ἐξίλασμα .

   Φανωτάτοις λάμψεσιν , ΠΑΝΑΓΙΑ Μήτηρ Θεοῦ , καταύγασον μου τόν νοῦν , σκότει χαλεπῷ , ἀγνοίας κρατούμενον , ὅπως τύχω θείου φωτισμοῦ , τά μεγαλεῖα Σου καταγγΈλω ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φέρεις χερσί ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν πάντα φέροντα καί θηλάζεις ὡς βρέφος , τόν χορηγόν τοῦ γάλακτος · αὐτόν οὖν ἱκέτευε , τόν λαόν Σου ἅπανατα , οἰκτιρῆσαι πιστῶς ὑμνοῦντα Σε . 

 

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   Ἐν τῷ τίκτειν διέδρας  ὠδῖνας ἌΧΡΑΝΤΕ , καί τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ πάλιν διέμεινας · ἅπαντα γάρ δρᾷ , Ἰησοῦς ὁ Φιλάνθρωπος , διό Σέ ὑπερυψοῦμεν εἰς πάνταςτ ούς αἰῶνας . 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν κυβερνήτην Κύριον , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου .

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος · ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις σττρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν 

   Θηλάζει γάλα τοῦ παντός , τόν τροφέα τοῦ κόσμου , γεννηθέντα ἀῤῥεύστως  , ἐξ ἀχράντου Σου γαστρός , καί συντριβέντας φθορᾷ , τούς ἀνθρώπους πάλιν ἀναπλάσαντα .

   Ἱερωτάτος ὁ ἱερός πάλαι ὁ Ἡσαΐας φωτισθείς , Πνεύματι θείῳ ἐβόησεν · ἰδού ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἕξει σαρκούμενον , Θεόν δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν τόν ἀπερίληπτον . 

   Ἵνα τούς κάτω τοῖς ἄνω ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας ἌΧΡΑΝΤΕ , νῦν συνάψῃ ὁ Θεός , σάρκα προσελάβετο ἐκ Σοῦ , καί διέμεινε ὅ ἦν καί μετά σάρκωσιν .

   Ἰσχύς μου ἌΧΡΑΝΤΕ , καί καταφύγιον , καί ἀπόρθητον τεῖχος πρός Θεόν , πρέσβις χρηματίζουσα , αἰωνιζούσης με φλογός , καί γεέννης ἐλευθέρωσον .

   Μακαρία , ἐξ ᾿ Ἁγίου ὤφθης Πνεύματος , Βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον , σωματώσασα , τόν τούς θείους τούτου μαθητάς , τῷ κόσμῳ ὡς θείας ἀστραπάς , ἐξαποστείλαντα ΣΕΜΝΗ , φωταγωγῆσαι πιστούς . 

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ καθαρώτατον , γενομένη χωρίον χωρητικόν , θείας ἐνοικήσεως τόν ψυχικόν μου μολυσμόν , καί τόν ῥύπον ἐξαφάνισον .

   Νεκρόν με ἔδειξεν ἐν Ἐδέμ γεῦσις τοῦ ξύλου πονηρά , ἐπιβουλῇ τῇ τοῦ ὄφεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ἐζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νοεῖν οὐ δύναται νοῦς ἀνθρώπινος , τό ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , ὁ Θεός γάρ σκηνώσας ἐν μέσῳ Σου , κλεῖθρα τῆς Παρθενίας , οὐ παρεσάλευσε , μόνος ὡς ἐπίσταται αὐτός ὁ ἀκατάληπτος .

   Νομίμων Σε ἄνευθεν τῶν τῆς φύσεως Χριστέ , ὑπερφυῶς ἐκύησεν  ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΟΡΗ , ὡς ἀληθῶς νομίμως , τούς Μάρτυρας ἐναθλήσαντας , πίστει στεφανώσαντα .

   Νόμος ἌΧΡΑΝΤΕ καινότατος ὑπάρχουσα , τόν Λόγον ἐγγραφόμενον , ἐν Σοί ἔσχηκας , τόν ἐν βίβλῳ ζώντων τούς αὐτοῦ , ἐγγράψαντα θείους ἀθλητάς , τά γεγραμμένα  ἐμμελῶς  ΑΓΝΗ ἀποπληρώσαντα .

    Νοός μου ἴθυνον δυσωπῶ , ΑΧΡΑΝΤΕ κινήσεις πρός Θεόν , ὁδόν ζωῆς χρηματίζοντα, καί τῶν ἀθλοφόρων ἐξομαλίσαντα , τάς τρίβους τάς φερούσας πρός τά οὐράνια .

   Νυμφοστόλιστος φανείς Σοι θεῖος Ἀρχάγγελος , χαῖρε πύρινε Θρόνε Θεοῦ  ἐβόα Σοι , ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , ἀθλοφόρων κραταίωμα , ὁμολογησάντων Θεόν σαρκί φανέντα .

   Ξένη Σου ἡ σύλληψις , ξένη ΚΟΡΗ καί φρικτή , ἡ ὑπέρ νοῦ Σου γέννησις , τούς ξενωθέντας πάντας ἀπό Θεοῦ , αὐτῷ καταλλάττουσα , καί τό κάλλος τό πρώην ἀπονέμουσα .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοουμένης ὡς Θεός , καί ὁρωμένης κτίσεως σωματωθείς προῆλθεν  ἐκ Σῆς γαστρός , τηρήσας Σε ἄφθορον , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ὁ τῷ Πατρί συνυπάρχων μονογενής , βουληθείς κατῴκησεν Σοῦ τήν Ἄχρντον νηδύν , καί βροτός ἐγένετο ΑΓΝΗ , σῶσαι θέλων τούς βροτούς δι ᾿ ἀγαθότητα .

   Οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος ὡς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ἐξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ ἐκύησας . 

   ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μετά τόκον ἀδιάφθορον  , ΠΑΡΘΕΝΕ διαμένουσαν , κατανοοῦσα τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι ὑπέρ νοῦν διό Σοι βοῶμεν · Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Πεποικιλμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , ὑπέρ νοῦν συνέλαβες ἡμῖν , τήν πηγήν τῶν ἀγαθῶν ἀναπηγάζουσα .  

   Ῥωσθείς δυνάμει τῇ Σῇ καί χάριτι , Σοί τήν ᾠδήν προθύμως ἐκ καρδίας ἀνέθηκα , ἀλλά ταύτην πρόσδεξαι , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , χάριν ἀντιδιδοῦσα , Σοῦ τήν πολύφωτον , ἐκ τῶν ἀκηράτων θησαυρῶν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Σέ ΠΑΝΑΜΩΜΕ  καί Μήτηρ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ἔγνωμεν σωτηρίαν βροτοί , ὁ γάρ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός , ἀχώριστος Υἱός , ἐκ Σοῦ σεσωμάτωται , διό Εὐλογημένη , γενεαῖς γενεῶν πέφηνας .

   Σοφίας τῆς ὑπερσόφου ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ γεγένησαι , τῆς τά πάντα σοφῶς κυβερνώσης , φυσικῇ ἀγαθότητι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου .

   Συντριβεῖσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ἀνθρωπότητα , ἀνεκαίνησας ὅλην καινῇ λοχείᾳ Σου , φύσεως θεσμούς , ὑπέρ φύσιν καινίσαντα , Κεχαριτωμένη , Θεοῦ τοῦ ζῶντος Μήτηρ .

   Σῶσαι βουλόμενος ἐκ φθορᾶς τήν καταφθαρεῖσαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ὁ Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν ἁγνισθεῖσαν Ἁγίῳ Πνεύματι , οἰκήσας ἀποῤῥήτως ἀνεμορφώσατο .

   Τόν Ἑαυτῆς δεξαμένη Δημιουργόν , ὡς αὐτός ἠθέλησεν , ἐξ ᾿ ἀσπόρου Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τῶν κτισμάτων ἀληθῶς ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

  Τοῦ θείου τόκου Σου ΑΓΝΗ  πᾶσα φύσεως τάξιν , ὑπερβαίνει τό θαῦμα · Θεόν γάρ ὑπερφυῶς  , συνέλαβες ἐν γαστρί καί τεκοῦσα μένεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ἐκ ψυχῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου ἈΓΑΘΗ , ὀμολογοῦντας διάσωσον · Σέ γάρ προστασίαν ἀκατανάχητον κεκτήμεθα , τήν ὄντως ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑΝ .

   Φλογός γεέννης με ἐλευθέρωσον ,  ἡ ὑπέρ νοῦν τό πῦρ ἀποτεκοῦσα τό ἄστεκτον , καί ψυχήν μου πρός πόθον ἐπάναψον , ἌΧΡΑΝΤΕ τοῦ ἐλθόντος , πῦρ ἐπιγνώσεως , ΚΟΡΗ ἐπί γῆς ἐπιβαλεῖν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Ὡς ὄντως ἄφθεγκτα καί ἀκατάληπτα τά τῆς Σῆς ΘΕΟΤΟΚΕ θεοπρεποῦς πέφυκεν κυήσεως , τοῖς ἐπί γῆς καί οὐρανοῦ , ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ μυστήρια .

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

   Ἄβυσσον τῶν οἰκτιρμῶν ἡ τεκοῦσα ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν λυπηρῶν τοῦ βίου , τήν ψυχήν μου διάσωσον , καί χαρᾶς πνευματικῆς , θύραν μοι ἄνοιξον , Σοἰ γάρ ΚΟΡΗ , τά τῆς ἐλπίδος ἀνατίθημι .

   Ἁγιασθεῖσα Πνεύματι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὄντως ὑπεδέξω , ἐν γαστρί τόν ἄναρχον , Υἱόν καί ἀΐδιον , ἐν Σοί ΑΓΝΗ σαρκούμενον , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ , τῶν ἐν πίστει βοώντων · ΣΕΜΝΗ Εὐλογημένη , Δεδοξασμένη , ὑπάρχεις εἰς τούς αἰῶνας .

   Ἁγιωτέρα τῶν ἄνω στρατευμάτων καί Χερουβίμ ὑπερτέρα , Μῆτερ Θεοῦ χρηματίζουσα , τῶν παθῶν τῆς σαρκός με , ΑΓΝΗ ὑπέρτερον ποίησον .

   Ἀνόρθωσον συμπτωθέντα με ὅλον , ὡς τοῖς πάθεσιν ἀνοίξαντα θύραν , καί ἐν τῇ Σῇ Ἀγαθῇ μεσιτείᾳ , πρός μετανοίας εἰσόδους εἰσάγαγε , καί σῶσον με ἡ τοῦ παντός , τόν Σωτῆρα τεκοῦσα καί Κύριον . 

   Ἀπάτορα τέτοκας , τόν ἀμήτορα πρό Σοῦ , καί ὡς βρέφος ἐθἠλασας τόν τρέφοντα ἅπαντα · ὅν δυσώπει σωθῆναι , τούς πίστει ὑμνοῦντας Σε κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ .

   Ἀπειρογάμως ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν ἀπερίγραπτον Θεόν σαρκί κυήσασα , τῆς σαρκός μου τά πάθη θανάτωσον · ζώωσον δέ τήν ψυχήν μου , νενεκρωμμένην πλημμελήμασιν .

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον  καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν  τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .

    ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ παντοκράτορος , ἡ βασιλίδος φυλῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί ὑπερφυῶς , κινδύνων με διάσωσον , τῷ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπῶν Σου γαστέρα , ὑποδεξαμένη τό ἀκήρατον φῶς .

   Γαλήνης ἡ κυήσασα Χριστόν , τόν αἴτιον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ἄγριον κλύδωνα , ῶν παθῶν μου ΠΑΝΑΓΙΑ ἡμέρωσον .

   Γαλήνης ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  ὁ ἐκ Σοῦ , τεχθείς ὑπέρ λόγον ταῖς πρεσβείαις Σου ἐκπληροῖ , τόν παρόντα χρόνον καί ἰθύνει , τούς Σέ δοξαζοντας ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Γευσάμενοι τοῦ φυτοῦ παρακοῇ οἱ πρωτόπλαστοι , ἐξόριστοι τῆς τρυφῆς γεγόνσιν ἌΧΡΑΝΤΕ · ἡμεῖς δέ μετέχοντες τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος , ἐντρυφῶμεν ἀκηράτῳ τροφῇ .

   Δεδεμένον σειραῖς με ἀμυθήτων πταισμάτων , λῦσον ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παρέχουσα μοι ὄμβρους δακρύων μελωδοῦντι · Εὐλογημένη ὑπάρχεις ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν . 

   Δυάδα τῶν φύσεων , ἀλλ ᾿ οὐ προσώπων ΚΟΡΗ , κηρύττομεν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ὅν κατά σάρκα εἰκονίζομεν ΣΕΜΝΗ  καί προσκυνοῦμεν μορφῆς τό ὁμοίωμα , οἱ διά Σοῦ τῶ Θεῶ  ΑΓΝΗ , καταλλαγέντες  . 

   Ἐκουσίως πτωχεύσαντα , πλούτῳ ἀγαθότητος τόν ὑπέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπεκύησας , τήν ἡμῶν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   Ἔλυσε τοῦ θανάτου ἐκ τῆς καταδίκης με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ ἐκ Σοῦ Θεός Λόγος  σαρκωθείς διά σπλάγχνα ἐλέους αὐτοῦ .

   Ἐλπίς καί προστασία , κόσμου ΠΑΝΑΓΙΑ , δυσώπει τόν ἐκ Σοῦ , ὑπέρ τῶν ἱκετῶν Σου , Σέ γάρ φρικτόν ἱλαστήριον κεκτημένοι , τῆς ἁμαρτίας ἐκλυτρούμεθα  . 

   Ἐν δύο οὐσίαις θεανδρικῶς γνωριζόμενον , τῆς Τριάδος τόν Ἕνα , ἐκύησας Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον , θελήσεις φέροντα , καταλλήλως ταῖς τούτου , φύσει ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἐνοικήσας ΠΑΡΘΕΝῼ σωματικῶς Κύριε , ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἔπρεπε θεαθῆναι Σε , Ἥν καί ἀνέδειξας ὡς ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πιστῶν βοήθεια , μόνε φιλάνθρωπε .

   Ἐν Σοί δυναμούμενοι καί κραταιούμενοι ΑΧΡΑΝΤΕ ἐν τῷ καιρῷ τῶ τῆς ἐγκρατείας , παθῶν νικῶμεν τόν πόλεμον .

   Ἐν τῇ νηδΰι Σου τόν πρό Σοῦ συλλαβοῦσα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τέτοκας ἀφράστως , Χριστόν τόν Βασιλέα .

   Ἐν τῷ φωτί τοῦ Κυρίου πορευόμενοι , δεῦτε ὑμνήσωμεν , τήν θείαν Πύλην τοῦ βασιλέως , τῶν βασιλευόντων , ΜΑΡΙΑΝ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , τή ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὡς ἀληθῶς , καί ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἐπί Σοί ἀνατίθημι , πᾶσαν προσδοκίαν τῆς σωτηρίας μου , καί τοῦ βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εὔας τῆς πρώτης τήν κατάραν ,μεταβέβληκας ΑΓΝΗ εἰς εὐλογίαν , τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ γεννήσασα , διό πάντες Σοι βοῶμεν . χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ἔχουσα τό συμπαθές , ὡς τεκοῦσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σῷσον ἡμᾶς βιαίας καί δεινῆς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον οἱ πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , ἀκαταμάχητον κεκτήμεθα .

   Ἔχων Σε βοήθειαν οὐκ αἰσχυνθήσομαι ΠΑΝΑΓΝΕ , Μήτηρ Θεοῦ , ἔχων Σε προστάτιν , τῶν ἐχθρῶν μου ῥυσθήσομαι . 

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν ὄπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ἡ πρός ἡμᾶς φωτιστική , τοῦ βασιλεύοντος πάντων , τῶν αἰώνων ἀδιόδευτος Πύλη , Σύ ἐδείχθης ἀληθῶς , δι ᾿ ἧς αὐτός διώδευσεν , ἐσφραγισμένην πάλιν , καταλιπών Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἡ τοῦ κόσμου ΚΥΡΙΑ , ἡ Θεόν σαρκωθέντα , ἡμῖν κυήσασα , πολλαῖς κυριευθεῖσαν , ἀτόποις ἁμαρτίαις , τήν ψυχήν μου διάσωσον , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ , ἵνα Σέ μακαρίζω .

   Ἰατρευσόν μου ΑΓΝΗ , ψυχῆς τά ἄμετρα πταίσματα , καί φώτισόν μου τόν νοῦν ἀεί σκοτιζόμενον , πάσαις παραβάσεσιν , ὅπως ἐν αἰνέσει , κατά χρέος μακαρίζω Σε .

   Ἴδε τήν θλῖψιν μου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἥν ἐπήγαγε τό πλῆθος τῶν κακῶν μου , καί γεένης πυρός , ἐξάρπασον βοῶντα · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ἵλεων γενέσθαί μοι , ἐκδυσωπῶ ἀεί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ταῖς Σαῖς εὐχαῖς , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ἐν ἡμέρα τῆς κρίσεως . 

   Κατάσκιον προεώρα Σε ὄρος , ὁ προφήτης Ἀββακούμ ΑΓΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ Σοῦ Θεός ὑπέρ λόγον προῆλθεν , σεσαρκωμένος καί κόσμον διέσωσε τῷ κλύδῳνι τῆς χαλεπῆς ἁμαρτίας , δεινῶς συνεχόμεον .

  Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λόγον συνέλαβες ἐν γαστρί ὑπέρ λόγον · καί τεκοῦσα , πάλιν Παρθενεύεις , πάντα ὑπέρ φύσιν τά Σά ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ . 

   Λόγον τόν ἀμήτορα ἐκ Πατρός , ἀπάτορα τοῦτον  ἐπ ᾿ ἐσχάτων θεανδρικῶς , ἐκύησας Μόνη ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὡς ὑπερτέρα πάσης κτίσεως .

   Λυτρούμενος ἐπέφανεν ἌΧΡΑΝΤΕ , τούς ἀνθρώπους , ἐκ Σοῦ ὁ ὑπέρθεος , ἄνθρωπος ΚΟΡΗ γενόμενος .

   Λυτρωθέντες ΠΑΡΘΕΝΕ  τῆς προγονικῆς διά Σοῦ καταπτώσεως , σύν τῷ Ἀρχαγγέλῳ Γαβριήλ Σοι βοῶμεν ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαῖρε Μόνη πάντων , ἁμαρτωλῶν ἡ σωτηρία , χαῖρε πάντων Μαρτύρων καύχημα .

   Λυτρωθέντες τῷ τόκῳ Σου τοῦ τῆς ἁμαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον ἐφύμνιον , ἀναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λύων τῆς Εὔας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατῴκησας γαστέρα εὐλογίας πηγήν βλυστάνων τοῖς βοῶσι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Μαράνασα τά φυτά τῆς ἀθεΐας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ Σῷ Ἁγίῳ βλαστῷ , τήν ἀναβλαστάνουσαν ἐν ἐμοί ἑκάστοτε , τοῦ ἐχθροῦ κακίαν , ἀπομείωσον ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἀνευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ ἡ χάρις , ἡμῖν πηγάζει τῶν ὑπέρ νοῦν δωρεῶν , ὡς ἐκ χειμάῤῥου τῆς θείας χρηστότητος , Ἥν εὐσεβεῖ λογισμῷ , νῦν μακαρίζομεν .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδης δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   Μόνη ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ Ἐκλελεγμένη , ἐξαίρετε ΣΕΜΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τῶν ποιημάτων Σέ ἐλπίδα  ἀσφαλῆν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνη Θεόν φέρεις ἐν Μήτρᾳ σαρκούμενον , τόν τό εἶναι πᾶσι παρεχόμενον , ὅν ἐπεπόθησεν ἐκ ψυχῆς τούτῳ μνηστευθεῖσα , ἡ Ἐλισάβετ ἐν Πνεύματι , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν Ἀγγέλων τό θαῦμα, καί δαιμόνων τό τραῦμα ΠΑΝΘΑΥΜΑΣΤΕ .

   Μόνην Σέ ἐξελέξατο  τήν καλλονήν Ἰακώβ , τοῦ Πατρός ὁ Λόγος καί Σοῦ ἐν μέσῳ κατεσκήνωσεν · καί ὡς ηὐδόκησεν ὑπέρ πάντας ὡραῖος , τούς ἀνθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προῆλθε τήν ἀμαυρωθεῖσα ἡμῶν καθᾶραι φύσιν .

   Μόνη τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Μόνη καί Ἀπείρανδρος ὤφθης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἐν γαστρί γάρ Λόγον , τοῦ Πατρός δεξαμένη τόν ἄναρχον , γαλουχεῖς ΠΑΡΘΕΝΕ !!! θαῦμα φρικτόν !!!  καί Παρθενεύεις, καί τούς ὅρους καινίζεις τῆς φύσεως . 

   Μὐρον ἐν γαστρί τόν Λόγον ὑπεδέξω , ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τόν κόσμον δυσωδίας , ἀποκαθαίροντα πάσης τῶν ἐπταισμένων · ὅθεν πιστῶς Σε μακαρίζομεν .

   Νεκρωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ , κέντρῳ παραβάσεως καί κατακείμενον , ἐξανάστησον με , ἡ ζωήν τήν ἀθάνατον τέξασα , τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου , καί Λυτρωτήν καί Βασιλέα , καί πρός φῶς καθοδήγησον ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Νεκρώσεως καί φθορᾶς λελύτρωται τό ἀνθρώπινον , τόν φύσει ζωοποιόν ἀσπόρως γάρ τέτοκας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ , τῶν πιστῶς ἀνευφημούντων Σε .

   Νέκρωσον ἌΧΡΑΝΤΕ τήν ζῶσαν καί νεκροῦσαν τήν ψυχήν μου ἁμαρτίαν , καί ζωῆς μετασχεῖν ἀξίωσον με θείας , ἡ τήν χαρά κυήσασα καί νεκρώσασα τόν ὄφιν .

   Νενεκρωμένην ζώωσον πεπτωκυῖαν ἀνάστησον , ΘΕΟΤΟΚΕ τετραυματισμένην τήν ψυχήν μου ἴασαι , τῇ λόγχῃ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῇ κεντησάσῃ θείαν πλευράν , τοῦ ἐκ γαστρός Σου  σαρκωθέντος Σωτῆρος , διό Σε ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νενεκρωμένην ταῖς ἡδοναῖς τήν ψυχήν μου ΘΕΟΤΟΚΕ ζώωσον · ζωήν γάρ Μόνη Ἀπειράνδρως , γεγέννηκας ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν ,τῇ τῆς ζωῆς ἐνεργείᾳ ,τῆς ἐκ Σοῦ φανερωθείσης τῷ κόσμῳ , ἐξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν ὀδήγησον , ἡ τοῦ θανάτου πύλας , λύσασα Μόνῃ τῷ τόκῳ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν  τῶν παθῶν τρικυμίαις ἀνάστησον , ζωήν τήν αἰώνιον , Χριστόν ἡ κυήσασα , τόν παρέχοντα πᾶσιν τά ἰάματα .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τῆς κτίσεως φύντα ἐκ Πατρός , ἀνερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · αὐτόν οὖν ἱκέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νῦν ἀνακαινίσαι , καί βοῶντα με σῶσαι · τό γένος τῶν ἀνθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νεκρώσεως δερματίνους  χιτῶνας , ὁ Ἀδάμ ἀποβαλών τῇ σαρκώσει , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καταστολήν θείας δόξης ἐνδέδυται , δοξάζων Σε περιχαρῶς , ὡς Μητέρα Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ . 

   Νοήσαντες θεηγόροι προφῆται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν τοῦτο φωταγωγούμενοι θείῳ Πνεύματι , καί νῦν ἡμεῖς περιχαρῶς , τάς ἐμφάσεις ὁρῶντες πιστεύομεν .

   Νόμοι φύσεως ἐν Σοί καταλύονται , ἀῤῥήτως γάρ τίκτεις τόν πλαστουργόν τῶν ὅλων , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὡς Θεόν τε καί βροτόν , δύο θελήσεις  δέ κεκτημένον  , καί ἐνεργείαις ΜΗΤΡΟΠΡΘΕΝΕ . 

   Νόμοις οὐ δουλεύσασα τοῖς Μητρικοῖς ΣΕΜΝΗ τέτοκας , τόν Λυτρωτήν · φύσεως οἱ νόμοι , ἐπί Σοί καινίζονται .

   Νόμου τε Σύ καί προφητῶν  τό κεφάλαιον , Χριστόν το πλήρωμα ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εὐσπλαγχνίας ἄπειρον πέλαγος , ἐνανθρωπῆσαι δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ εὐδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ἐν πίστει Σε ἀεί μεγαλύνοντας .

   Ὁ ἐν Σοί σκηνώσας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν πρίν τούς γενάρχας  , κακοτρόπως πτερνίσαντα βροτοκτόνον , καταβαλών ἐτέχθη , καί πάντας ἡμᾶς ἔσωσεν .

   Ὁ θελήσεσι δύο καί δυσίν ἐνεργείαις , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τεχθείς ἀνερμηνεύτως , τούς οὕτω συμφρονοῦντας , διασῴζει κραυγάζοντας · Εὐλογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ὁ καρπός ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς Σεπτῆς Σου νηδύος ἡμᾶς ἐζώωσε , καρπῷ θανατωθέντας · διό Σε κατά χρέος , ἀνυμνοῦντες ΑΓΝΗ κραυγάζομεν · χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε ΚΟΡΗ , Ἀγγέλων ὑπερτέρα .

   Ὁ κατά φύσιν  τήν θείαν ἀόρατος , ὡράθη βρέφος ἐκ Σοῦ , ἄνθρωπος γενόμενος , διπλᾶς ὡς ἀληθῶς , θελήσεις ἐνεργείας τε , προφαίνων ὑποστάσει ἐν μιᾷ · ᾧ πρέσβευε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πάντας ἡμᾶς σώζεσθαι  τούς πόθῳ Σε γεραίροντας . 

  Ὄλην μου τήν ἔφεσιν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ δέομαι , πρός τόν ἐκ Σοῦ ἴθυνον τεχθέντα , τῶν παθῶν ῥυομένη με .

   Ὅλος ἐπιθυμία ὁ ἐκ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , εὐδοκήσας τεχθῆναι , γλυκασμός τε ἐστίν καί φῶς ἄδυτον .

   Ὅλῳς μοι ὅλος ἀσυγχύτως , καθ ᾿ ὑπόστασιν ἡνώθης Θεοῦ Λόγε , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΕΜΝΗς φορέσς με οἰκτίρμον , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί τεκοῦσα .

   Ὁ νεύματι πάντα δημιουργῶν , ἐκ Σοῦ σωματοῦται , ὑπέρ λόγον Μῆτερ Θεοῦ , ὁ τόν ἀθλοφόρον στεφανώσας , μεθ ᾿ οὗ πιστῶς Σε ἀεί μακαρίζομεν .

   Ὅπλον καί λιμένα ἀσφαλῆ , καί τεῖχος καί ὀχύρωμα , καί θείαν ἄγκυραν , καί γέφυραν καί σκέπην , τήν Σήν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , ἔχοντες προστασίαν , τῶν κινδύνων λυτρούμεθα πάντων .

   Ὄρος προφήτης Δανιήλ Σε θείῳ Πνεύματι ἐκάλεσε ΠΑΡΘΕΝΕ · ἐξ ᾿ οὗ ὁ λίθος Χριστός , ἄνευ χειρῶν ἐτμήθη , καί συντριβήν εἰργάσατο , τῶν ξοάνων τῆς ἀπάτης .

   Οὐρανῶν αἱ δυνάμεις , ὡς Μητέρα τῆς ζωῆς τῶν ἁπάντων , κατά χρέος δορυφοροῦσι , καί ἀνυμνοῦσι Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΑΓΝΗ  , ὡς προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ὅρους παρῆλθες τῆς φύσεως τόν Δημιουργόν συλλαβοῦσα καί Κύριον , καί Πύλη σωτηρίας , τῷ κόσμῳ γέγονας · διό Σε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ  , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Ὁ συνυπάρχων τῷ Πατρί καί Πνεύματι  καί συναΐδιος , ΑΓΝΗ Μονογενής Λόγος , ἐκ Σοῦ πεφανέρωται , ἐπί τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , καί κόσμον ὅλον διέσωσεν , αἴνεσιν αὐτῶ ἀναπέμποντα .

   Ὀφρύν καί θράσος ἅμα τῶν δυσμενῶν , ὁ τεχθείς ἐκ  ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ κατάβαλε , καί τάς βουλάς τῶν κακοδοξούντων δημιουργέ , τῶν δέ πιστῶν τό σύστημα , στήριξον ἀκράδαντον ὡς Θεός , τό κέρας ἀνυψώσας , καί πίστει κραταιώσας , ἵνα Σε πάντες μεγαλύνωμεν . 

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν ἀθλητῶν καύχημα , καί τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων τό σεμνολόγημα ,τούς ἐν αἰνέσει Σε χαρμονικῶς ἀνυμνοῦντας , ῥῦσαι ταῖς πρεσβείαις Σου πάσης στενώσεως . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ καί Μήτηρ , Σύ Ἀποστόλων καλλώπισμα , καί Μαρτύρων Ἁγίων κραταίωμα , καί τῶν Ὁσίων τε καύχημα , καί διάσωσμα , τῶν πιστῶς μελῳδούντων · δόξα τῆ δυνάμει σου Κύριε .

   Παρθενίας Σε Μόνη  τό καθαρόν τέμενος , ἡ πανευκλεής Ἐλισάβετ , πίστει ποθήσασα , χαίρει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ Σῷ Υἱῷ προσαχθεῖσα , εὐσεβῶς ὁπίσω Σου ἀκολουθήσασα .

   Πατρός τόν ὁμότιμον καί σύνθρονον , ὑπέρ λόγον ἐγέννησας , ἐνεργείας δύο  φέροντα , καί δύο τάς θελήσεις ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ .

   Προστασίαν πάντες οἱ πιστοί , κεκτήμεθά Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , καί ταῖς Σαῖς πρεσβείαις , τῶν δεινῶν λυτρούμεθα , καί βοῶμεν Σοι · χαῖρε Ευλογημένη καί Δεδοξασμένη ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ῥεύσαντα πάλαι τούς γεννάρχας παραβάσεως ἀτόπου πλημμελεἰᾳ , ἐν νηδύϊ Χριστόν  , ἀῤῥεύστως συλλαβοῦσα , πρός ζωήν ἀνήγαγες τήν ἀρχαίαν ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ῥητορευόντων γλῶσσαι Σε ἀνυμνῆσαι οὐ σθένουσιν , ὦ !!! ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑΜ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Χριστόν γάρ ἐγέννησας , τόν ἐπί πάντων ΚΟΡΗ , Θεόν καί Δημιουργόν  , καί Λυτρωτήν , διο βοῶμεν Σοι · χαῖρε , ΑΓΝΗ ΠΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ Ευλογημένη εἰς αἰῶνας . 

   Ῥευστήν δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , φύσιν ὁ πλαστουργός ἌΧΡΑΝΤΕ ,   προσλαβόμενος , τῆς ἀφθαρσίας χιτῶνα ταύτην ἐνέδυσε.

   Ῥῆξον τῶν πταισμάτων μου δεινόν χειρόγραφον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τά δεσμά λύσασα τοῦ ᾃδου τῇ ἀσπόρῳ κυήσει Σου .

   Ῥιφθέντας οὐρανίου διαγωγῆς , καί πεσόντας ἀθλίως εἰς θάνατον , πάλιν ἡμᾶς , Μήτηρ γενομένη τοῦ Λυτρωτοῦ , ἀνεκαλέσω ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πρός τήν ἀρχαίαν παλινδρομεῖν , ἠξίωσας πατρίδα , διό Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Ῥώμην τήν ἡμῶν περιβάλλουσα ἀσθένειαν  , ἐν καιρῷ τῆς ἐγκρατείας ΑΓΝΗ , κατά πολέμων καί παθῶν ημᾶς ἐνίσχυσον .

   Σαρκί καθ ᾿ ὑπόστασιν ἑνωθείς τῇ ἐκ Σοῦ ληφθείσῃ ὁ τῶν ὅλων Δημιουργός , προῆλθεν ἀφράστως ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τοῖς βροτοῖς ὁμιλῆσαι ηὐδόκησεν .

   Σαρκός ὁμοιώματι γεννηθείς  ἐκ Σοῦ ὁ Δεσπότης , ἐκαινούργησε τήν ἡμῶν , πεπαλαιωμένην ΚΟΡΗ φύσιν καί τούς θνητούς οὐρανίους εἰργάσατο .

   Σαρκός ὁμοιώματι , ἐμφανισθέντα ἐκ τῆς Σῆς νηδύος , τόν Κτίστην ἐπέγνωμεν , διά σπλάγχνα ἐλέους ἡμῖν , τοῖς ὑμνοῦσι Σε , Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σέ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πειρασμοῖς κυκλούμενος εἰς βοήθειαν , προσκαλοῦμαι · σπεῦσον σῶσον με τόν Σωτῆρ Λόγον ἡ κυήσασα .

   Σέ τήν τεκοῦσαν ὑπέρ νοῦν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἀδιαίρετον , Θεοῦ Πατρός Λόγον , διαπείρῳ ἔρωτι , ποθοῦσα ἡ ἀοίδιμος , Ἐλισάβετ δοχεῖον , Ἁγίου Πνεύματος γέγονεν , θείαις ἀρεταῖς διαλάμπουσα .

   Σύ ἀληθῶς , τῆς σωτηρίας ὑπόθεσις , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Μόνη ἐχρημάτισας , τῇ Ποιητῇ καί Δημιουργῷ ἐκ Σῶν Ἀχράντων Αἱμάτων , σάρκα δανείσασα · δι ᾿ ἧς αἱ τοῦ θανάτου , συνετρίβησαν πύλαι , καί ζωή τοῖς ἀνθρώποις δεδώρηται .

   Σύμβολα φέρουσα πάλαι τοῦ Σοῦ τόκου , τούς νεανίας οὐ φλέγει ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἡ κάμινος , ὡς οὐδέ τήν νηδύν Σου , τό πῦρ τῆς Θεότητος ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  .

   Συμπαθής ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν συμπαθέστατον τεκοῦσα Λόγον , τόν ἀσυμπαθῆ με δωρεάν οἰκτείρησον ἀπεγνωσμένον , πταίσμασιν ἀμέτροις , καί μή ἐπιστρέφοντα , ἀλλ ᾿ ἐν ῥαθυμίᾳ τόν βίον δαπανῶντα .

   Συνείληφας ἀληθῶς , Θεοῦ τόν Λόγον ἐν Μήτρᾳ Σου , καί τοῦτον ὑπερφυῶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , ὅν λιταῖς ἱλέωσαι , τῶν κινδύνων πάντας , ἐκλυτρώσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Συνέλαβες ἐν γαστρί , τόν προαιώνιον ἌΧΡΑΝΤΕ , καί τέτοκας ἐν σαρκί τόν φύσει ἀσώματον , καί γάλακτι ἔθρεψας , τόν τροφέα πάντων , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Συντριβέντα με κακίᾳ  καί δειναῖς ἁμαρτίαις καταβριθόμενον , Ἀμνόν τήν ἁμαρτίαν τόν αἴροντα τοῦ κόσμου , ἡ κυήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,  ἐπικρατείας αὐτῶν , ΠΑΡΘΕΝΕ τήρησόν με .

   Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ σάλον τῶν κυμάτων ψυχῆς μου πράϋνον , ἁμαρτίας με τοῦ κλύδωνος , καί τῆς τρικυμίας ἀπαλάττουσα  .

   Σύ τῶν πιστῶν καύχημα πέλεις Ἀνύμφευτε , Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου , ἐντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σῴζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ Σε γινώσκοντας .  

   Σοί νῦν προσφεύγω ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τῇ Σκέπῃ Σου καί  θείᾳ προστασίᾳ · λυτρωθῆναι δεινῶν , δεόμενος πταισμάτων , χαῖρε Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Σωματούμενον Κύριον ἔτεκες ΚΥΡΙΑ πάσης κτίσεως , ὅν ἱκέτευε ῥυσθῆναι με , ἐχθροῦ με ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , κυριεύοντος .

   Σωματοφόρον τέτοκας , καί ἀγκάλαις ἐβάστασας , ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστόν τόν Κύριον , τόν πάντα βαστάζοντα , παντοδυνάμῳ νεὐματι · ὅθεν ὡς Θεοῦ Σε ἀνυμνοῦμεν Μητέρα , βοῶντες ἐν αἰνέσει · εὐχαριστοῦντες προσκυνοῦμεν Σε Μητέρα τοῦ Ὑψίστου . 

   Σῶσον με κυήσασα τόν ὑπεράγαθον Κύριον , Μήτηρ ΑΓΝΗ , παῦσον τῆς ψυχῆς μου , τόν πολυτάραχον κλύδωνα .

   Ταῖς Σαῖς πρεσβείαις ΑΓΝΗ , κινδύνων καί περιστάσεων ἐξάρπασον με δεινῶν , καί ῥῦσαι με δέομαι · Σύ γάρ τεῖχος ἄῤῥηκτον , καί λιμήν καί σκέπη , καί ἀπόρθητον ὀχύρωμα .

   Τέλος μοι χρηστόν , προσγενέσθαι ΚΟΡΗ πρέσβευε , ὅπως φύγω τάς μενούσας με ἀτελευτήτους τιμωρίας καί σωθήσομαι .

   Τήν ΑΓΝΗΝ ἐνδόξως τιμήσωμεν , λαοί ΘΕΟΤΟΚΟΝ · τήν τό πῦρ τῆς Θεότητος , δεξαμένην ἐν γαστρί ἀφλέκτως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνωμεν .

   Τήν Μητέρα τοῦ Λόγου , τήν ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  καί προστασίαν ἡμῶν , δι ᾿ ἧς τάς ἐπηρείας ἐχθρῶν καταπατοῦμεν , ἀνυμνοῦμεν καί λέγομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ , Θεόν ἀποτεκοῦσα .

   Τίκτεις ἀνερμηνεύτως , ὅν ὁ Πατήρ ἀῤῥεύστως ἀπεγέννησε · καί μαζοῖς διατρέφεις , τόν τά σύμπαντα τρέφεις ΔΕΣΠΟΙΝΑ , 

   Τίς ἐκλαλήσει τόν θεῖον τοκετόν Σου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ · πᾶσα γάρ φύσις ἐξίσταται , γηγενῶν καί Ἀγγέλων , καί Σέ μακαρίζουσιν · 

   Τόν θεανδρικόν σου τόκον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ , ὡς θεόν ὑπάρχοντα , καί Κτίστην τῶν αἰώνων , δυσωποῦσα μή διαλίπῃς ἀπαύστως , σῶσαι τάς ψυχάς τῶν ἀνυμνούντων Σε . 

   Τόν Θεόν ὅν ἐκύησας , ἌΧΡΑΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦτον δυσώπησον , τοῖς ἱκέταις Σου δωρήσασθαι , τῶν πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν .

   Τόν Λόγον ἐν γαστρί τόν ἐκ Πατρός , ἀχρόνως ἐκλάμψαντα  χρόνῳ συνείληφας , Θεόν Λόγο , ὑπέρ λόγον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , 

   Τόν οὐρανοῦ Δεσπότην , ἐν τῇ γαστρί συλλαβοῦσα , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , γέγονας ἀνωτέρα οὐρανῶν καί πάσης κτίσεως .

   Τό σκήνωμα τοῦ Θεοῦ , τό θεῖον ὄντως καί πάνσεπτον , ὑμνήσωμεν εὐσεβῶς , ΜΑΡΙΑΝ τήν ἄχραντον , Θεόν γάρ ἐχώρησεν , ὑποδεξανένη , τόν ἀχώρητον καί ἄληπτον .

   Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφίμ ἐδείχθης Ὑψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη ἐδέξω , τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν Σῇ γαστρί Ἀμόλυντε , διό πιστοί Σε πάντες , ὕμνοις ἀεί μακαρίζομεν .

   Ὑλώδους προσπαθείας μου ἄκανθαν , ΘΕΟΤΟΚΕ φλέξον  τῷ μή φλέξαντι πυρί τήν θείαν γαστέρα Σου .

   Ὑμνολογίαις θείαις τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί μακαρίσωμεν , χαῖρε λέγοντες  Πύλη , μόνος ἥν διώδευσε Κύριος .

   Ὕμνον χαριστήριον , τῶν ἀθλητῶν χορός ἄδει Σοι ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ , Σοῦ ταῖς ὁδηγίαις νικηφόρος γενόμενος .

   Ὑμνῶ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ὅτι Θεόν , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μόνη ἐσωμάτωσας ἐκ τῶν Σῶν , Τιμίων Αἱμάτων ΠΑΝΑΓΙΑ , καί ὑπέρ λόγον φρικτῶς ἀπεκύησας  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὑπάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , δόξα τῶν Σῶν δούλων , καί παρρησάι καί σθένος καί καύχημα ΑΓΝΗ  , καί ἀσφαλής ἀπαρτία τῆς προσδοκίας μου .

   Ὑπάρχουσα Πανάγιον τέμενος , ἀπαθείας , τήν πηγήν ἐγέννησας , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ὑπερτέρα δυνάμεων τῶν ἐπουρανίων Σύ ἐχρημάτισας , σαρκικῶν παθῶν ἀνώτερον , τόν ἐμόν ΠΑΡΘΕΝΕ νοῦν ἀνάδειξον .

   Ὑπερτέρα τῶν ἄνω πέφυνας Δυνάμεων , Λόγον κυήσασα τοῦ Πατρός ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν συνάναρχον καί συναΐδιον , οὗ ταῖς φρυκτωρίαις , ἡ Θεοφόρος αὐγασθεῖσα , τῶν παθῶν τήν ὀμίχλην διέλυσεν .

   Ὑπέρ τῶν τῶν εἰς Σέ τάς ἐλπίδας πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΑΓΝΗ κεκτημένων ἀπαύστως πρέσβευε , ὅπως μελλούσης ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ λυτρωθῶμεν κατακρίσεως .

   Ὑπέρ φύσιν καί λόγον τόν Δεσπότην τῶν ὅλων ἐκυοφόρησας , καί τρέφεις ἐκ μαζῶν Σου , τόν πᾶσιν εὐκαιρίᾳ ἑτοιμάζοντα τράπεζαν , ὅν ἐκτενῶς ΑΓΑΘΗ , ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσώπει .

  Φεῖσαι μου Σῶτερ ὁ τεχθείς καί φυλάξας τήν τεκοῦσαν σε  ΑΓΝΗ ἄφθορον μετά τήν κύησιν , ὅταν καθίσης κρῖναι τά ἔργα μου , τάς ἀνομίας παρορῶν καί τάς ἁμαρτίας μου , ὡς ὑπεράγαθος , ἐλεῆμον ἀγαθέ καί φιλάνθρωπε .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τῇ ἁμαρτίᾳ ψυχήν μου ἀγάθυνον , ἡ τόν Πανάγιον Λόγον , ἀποκυήσασα . 

   Φωναῖς Πατέρων πειθόμενοι , δύο ἐν οὐσίαις ΑΓΝΗ  καί θελήσεσι , τόν ἕνα τῆς Τριάδος , ἐκ Σοῦ τικτόμενον , πιστῶς ὁμολογοῦμεν , καί Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ μεγαλύνομεν .

   Φωτί με μετανοίας , αὔγασον ΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς ἁμαρτίας νυκτί με σκτούμενον , καί ῥαθυμίας ὁμίχλῃ συγκαλυπτόμενον .

   Φωτί με μετανοίας τόν ἐσκοτισμένον , τῇ αμελείᾳ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ λάμπρυνον , ὅπως ὑμνῶ καί δοξάζω τά μεγαλεῖα Σου .

   Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τήν ψυχήν μου ταῖς δειναῖς ἀμαυρώτησι τῶν παραβάσεων , ἐσκοτισμένην καί κινδυνεύουσαν , καί τῆς ἡμέρας κοινωνόν , τῆς θείας ἀνάδειξον , ὅπως δοξάζω Σε προστασία τῶν πιστῶν ἀκαταίσχυντε .

   Φωτός Σου ταῖς ἀκτῖσι ταῖς μυστικαῖς , τοῦ νοός μου τό σκότος ἀπέλασον , Μῆτερ Θεοῦ , καί τῶν λογισμῶν μου τό χαλεπόν κλυδώνιον κατεύνασον , καί πρός λιμένας τούς γαληνούς , ὁδηγησόν με Μόνη , ἡ πάντων σωτηρία , ὅπως ἐν πίστει μακαρίζω Σε .

   Χερουβίμ Υπετέραν Σε καί τῶν Σεραφίν ὑμνοῦμεν ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅν γάρ τρέμουσι τά σύμπαντα , ἐν σαρκί ΑΓΝΗ ἐβάστασας , ταῖς ἀγκάλαις Σου . 

   Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ !!!! Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ἐν σώματι τόν ἀγαθόν , Λόγον ἐκ καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὅν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο , πάντων τῶν αἰώνων ὡς ἀγαθός · ὅν νῦν καί τῶν σωμάτων ἐπέκεινα νοοῦμεν , εἰ καί τήν σάρκα περιβέβληται .

   Ὡς ἀγκύρας δεξάμενοι τῆς Σῆς προστασίας Μόνη ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ ἡμῶν , εἰς λιμένα θεῖον ἀναγόμεθα .

   Ὡς ἐπί κούφης Νεφέλης ἐλήλυθεν , ἐπί Σοί ὁ βασιλεύων Κύριος , τοῦ καθελεῖν Αἰγύπτια χειροποίητα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ὡς κατάκαρπος ἄμπελος βότρυν ἐγεώργησας ἀποστάζοντα , γλεῦκος θεῖον ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τοῖς πιστῶς ἀεί Σε πιστῶς μακαρίζουσιν .

   Ὡς λιμένα Σε πάντες τεῖχος καί ὀχύρωμα καί Σκέπην ΑΓΝΗ ἌΧΡΑΝΤΕ ,  καί πρός βασιλείαν , ἀκαταίσχυντον εἴσοδον ἔχοντες , τῆς ἡμῶν ἐλπίδος μή ἐκπεσεῖν ἐκδησωποῦμεν , Μητρικαῖς Σου πρεσβείαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ὡς οὖσα καθαρώτατον , δοχεῖον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τῆς τῶν παθῶν με ἀχλύος , δεῖξον ἐλεύθερον ΚΟΡΗ · βρυγμοῦ ὀδόντων σκώληκος , καί τοῦ πυρός ἐξάρπασον , τοῦ αἰωνίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅπως ἐν πίστει ὑμνῶ Σε Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

   Ὡς ἔχουσα τό συμπαθές καί τό ἔλεος μέγα , ἐπίβλεψον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , εἰς τήν ἐμήν ταπείνωσιν , καί παθῶν τόν θόρυβον , καί τῶν σκανδάλων τοῦ βίου , διασκέδασον ΚΟΡΗ , καί πυρός τῆς γεέννης με ῥῦσαι με Σαῖς πρεσβείαις . 

   Ὡς ὄρθρος τοῖς ἐν σκότει , καί πεπλανημένοις , δικαιοσύνης τόν ἤλιον ἔχουσα , ἐν ταῖς ἀγκάλαις ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστόν ἀνέτειλας .  

   Ὡς θείαν προστασίαν , καί ὡς ἀσφαλῆν Σε ἐλπίδα Μόνην κατέχω ΜΗΤΡΟΘΕΕ , ἁμαρτιῶν καί κινδύνων ἐκλυτρωθῆναι με . 

   Ὡς φρικτόν καί παράδοξον , τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου τό μυστήριον !!! ὑπέρ φύσιν γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Δημιουργόν Σου ΑΓΝΗ ἀπεκύησας .

 

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

 

   Σέ προστασίαν πάντες ἔχομεν οἱ ἁμαρτωλοί , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εὐδιάλλακτον ἡμῖν , ἀπέργασαι τόν Υἱόν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΚΟΡΗ .

   Τάς στρατιάς τῶν Ἀγγέλων , καί τῶν Ἁγίων τούς χορούς , ὑπερανέστηκεν ὄντως , τά μεγαλεῖα Σου ΑΓΝΗ · διό Χριστόν ἐκδυσώπει , ὑπέρ λαοῦ ἐπταικότος .

   Τό ξένον καί   ἀπόῤῥητον τοῦ ἀχράντου Σου τόκου , θεοπρεπές μυστήριον καταπλήττει Ἀγγέλους , καί τῶν βροτῶν τήν χορείαν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεός ἐν Μήτρᾳ Σου σαρκωθείς ἀσυγχύτως , ἄνευ σπορᾶς , ὤφθη ὁ ἀπρόσιτος προσιτός μοι ΠΑΝΑΓΙΑ , ἑνώσας με Θεότητι , τῇ αὐτοῦ παραδόξως .

   Τῇ κραταιᾷ Σου σκέπη , ἀπό ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , ἡμᾶς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς · Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ἐν ἀνάγκαις .

   Φρικτή ἡ προστασία Σου , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΚΟΣΜΗΤΕ , καί φοβερά Σου ἡ δόξα πάσῃ τῇ γῇ ΘΕΟΤΟΚΕ · εἰς Σέ γάρ νῦν καυχώμεθα , Σέ καί μεσίτιν ἔχοντες , πρός τόν Υἱόν καί κτίστην Σου , τῇ ἀκοιμήτῳ πρσβείᾳ , τῇ Σῆ σωθείημεν πάντες .

   Χαῖρε κατάρας λύτρωσις , καί τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις , χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐλπίς καί Σκέπη τοῦ κόσμου· χαῖρε ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΟΘΕΕ , χαῖρε θεῖον Ὄχημα · χαῖρε Κλῖμαξ καί Πύλη · χαῖρε κούφη Νεφέλη , χαῖρε τῆς Εὔας ἡ λύσις . 

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , ἡλιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα τοῦ Βασιλέως , ἀκατανόητον θαῦμα , πῶς γαλουχῆς τόν Δεσπότην . 

   Ὡράθης ὑπερέχουσα τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  σαρκί τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ Θεόν τῶν ὄλων καί κτίστην · οὗ τῷ Σταυρῷ ῥωννύμεναι  γυναῖκες αἱ θεόφρονες , νεανικῶς ἠρίστευσαν , μεθ ᾿ ὧν Σε πάντες ὑμνοῦμεν , Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

 

…………………………..

 

Σκέπη Ἁγία , 

σκέπασον ἡμᾶς , καί τό ἔθνος Σου , καί τόν κόσμον Σου ἅπαντα, 

τήν στρατευομένην καί μαθητευομένην νεολαίαν Σου , 

ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων Σου , 

ἀποδίωξον ἀφ ᾿ ἡμῶν , πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον , 

εἰρήνευσον τήν ζωήν ἡμῶν ΚΥΡΙΑ ,  

καί σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν .

ἀμήν .

 

ἔγγραφον ἐν τῇ Ἱεραοποστολῇ  

πρός τούς ἐν ἱερᾶ ἀποστολῇ , 

ἤτοι πρός πάντας.

ἐν ,βκ Ὀκτ . ια ΄     (11-Ὀκτ. 2020 )

 

 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΤΟΚΙΑ