CARUSEL

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2021

ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Ἰανουαρίῳ

                                                  

                                                      

 

 

 

                                 ΜΡ                               ΘΥ                         

 

                     

                                                    

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα ες τάς εράς κολουθίας ν μηνί ανουαρί .

 

   Κατά τούς γίους καί θεοφόρους Πατέρας τς κκλησίας μας , τούς καλς τά πάντα διαταξαμένους  , μπνεόμενοι πό τόν ...ρχιτέκτονα τς κκλησιαστικς μας τάξεως , τό γιον Πνεμα , ξορίζοντες μακράν τό γριο πνεμα , καθιέρωσαν τάς εράς κολουθίας , να ν ατας κτινογραφήσωμεν αυτούς καί λαμβάνωμεν  πνευματικάς ...βιταμίνας ες τήν σθενήν μας πνευματικόν ργανισμόν , καί γιαίνομεν πνευματικς .

 

   Ες λας τάς κολουθίας, πως δέν πουσιάζει μνας Μάρτιος πό τήν σαρακοστήν  , οτως  καί πσαι α εραί 

κολουθίαι προέχουν καί λαμπρύνουν , καί φεγγοβολον , καί στράπτουν , καί φωτίζουν , καί δηγον , καί δυναμώνουν , καί μπνέουν , καί σφαλίζουν , καί θωρακίζουν , καί λέγχουν , καί ατρεύουν καί σώζουν  τά ΘΕΟΤΟΚίΑ  τά τροπάρια τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ  .....

 

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροται γίου Πνεύματος · 

εφραίνονταιγγέλων τάξεις , 

καί δραπετεύει δαιμόνων στίφος , 

καί δυναμώνει νθρώπων γένος , 

λαμπρύνεται τό στφος τν πιστν , 

στερεώεται τό σύστημα τν ρθοδόξων , 

θαῤῥομεν ο αρτωλοί , 

γάλλονται ο δίκαιοι , 

δυναμώνου οι εργάτες το Εαγγελίου

καί μεγαλύνεται , τιμών 

τήν ΘΕΟΜΗΤΡΟΡΑ .

 

 σάν μυδραλιοβόλο, κπέμπει ιπές κατά το πονηρο , καί θεες στραπές, λλάψεις ες τούς πιστούς 

καί καταστρέφει φωλεούς κκακν , 

καί φωτίζει δηγούς , 

καί σφαλίζει τούς πιστούς , 

καί υπερμαχε μέ ρθοδόξους .....

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

ς μς ξεναγήσουν , ο εροί μσται καί μυηπόλοι , καί συνδαιτημόνες τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ χάριτος, είς τάς σκηνώματα τς ΚΥΡΙΑς τν ΑΓΓΕΛΩΝ ,  κρατντες τήν ταυτότητα τς πίστεως καί ρθοπραξίας, καί δίδοντες μν τήν πιστοποίησιν τς ελογίας , καί  ......«..κουπόνι...» τς θείας ΕΚΕΙΝΗΣ θεϊκς χορηγίας καί γαθότητος , πολαμβάνοντες το  ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ συμποσίου πνευματικς .

 

Ο κλεκτοί τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ο εροί μνογράφοι , τς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ , ο κεχαριτωμένοι , πλούσιοι καί πλήρεις τς ελογίας ΕΚΕΙΝΗΣ , 

λαμβάνοντες πό τήν χορηγόν πάσης θεϊκς γαθότητος , 

πλουσίαις δωρεας , 

καί νμουν μν τος ταπεινος καί νδεες , 

λλά μες ,ς κυναρια μαζεύοντες τά ψυχία κ τς πνευματικς των τραπέζης, πολαμβανομεν τό περίσσευμα τς γαπης των πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , 

καί πληρούμεθα πνεύματος, τρεφόμενοι πνευματικς . 

 

   Καί ατό προσπαθον νά τονίσουν μνήσουν , κφράσουν ο εροί μας μνογράφοι , τά πνευματικά  μας ηδόνια , καί σαλπιγκτές  τς πίστεώς μας , κηρύττοντας τά μεγαλεα το Θεο , καί τήν τιμή , καί δόξαν τς Βασιλίσσης τν ορανν , τς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ το κόσμου , τς Π Α Ν Α Γ Α Σ . 

 

   Ο μνοι , τά τροπάρια τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   κφράζουν  τό περίσσευμα τς γαπώσης καρδίας , μά καί τήν δίψαν, πρός τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Ελογημένη  Μητέρα το Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν χώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνος, δανείσασα  τήν σάρκα, ες τόν παρασχόντα τήν ζωήν κ το μή ντως , καί ες τό εναι παραγαγών ...

 

Καί οτως ταν κοινωνομε τν χράντων μυστηρίων καί λαμβάνομεν τόν Μαργαρίτην Χριστόν , κοινωνομε καί το ΧΡΑΝΤΟΥ σώματος τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, φο σαρκώθη Κύριος πό τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ . !!!! 

 

σύληπτον λλα μως ποστατικόν !!!!

περίγρπτον , μως φικτόν !!!!

 

!!!! θείας ελογίας, καί κατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ψος καί βαθος καί ερος καί πλάτος τς θείας ελογίας καί βουλς το ψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ψίστη !!!! 

μά καί εθύνη φοβερά !!!!!

  

   ς τρυφήσωμεν πάλιν καί κόρος οχ σται , καί δολεσχήσωμεν , ες τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας νθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τς ταπεινς μν γάπης καί δακρύων , να προσφέρωμεν  καί επωμεν ΕΚΕΙΝ:

 ...τά Σά  κ τ Σν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

   ς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τς ΚΥΡΙΑΣ λειμνα , ντρωφντες , λοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  ες τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ν τας ερας κολουθίαις, το μηνός ανουαρίου , μέ πολλούς πνευματικούς δοδείκτες σηματοδοτοντες καί δηλώνοντες τήν παπντήν ν τ να ,   στοιχειούμενοι ς καί ν τ προτέρ ργασί το μηνός  Δεκεμβρίου  , χωριζόμενα , κατά χον  ν τάξει , 

ες : .....

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

δεμενοι τν μνογράφων , πως ελογήσουν τήν ...εσοδον μας ες τό πνευματικό των μενο , καί ργασία , καί ...πνευματική στοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικον τς πίστεως καί ρθοπραξίας , ν μετνοί .

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

 

  μαρτωλν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορσα , πρέσβευε τ ξ 'γνν λαγόνων Σου , σωθναι μς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες μς 

 

   Νοσοντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , τόν κέστορα καί Σωτρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πσαν σθενείαν ώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου μς παλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 
λπίς , τν πιστν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ κετεύομεν · κ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοντας τόν τόκον Σου , ατ πρεσβεύουσα , δωρηθναι τας ψυχαε μν , τήν ερήνην καί τό μέγα λεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσς , τό ν Σοί Μυστήριον  προφητικος εδεν μμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πρ γάρ τς θεότητος , τήν ΜήτρανΣου οκ ΑΓΝΗ ο κατέφλεξεν · διό ατομεν Σε , ς Μητέρα το Θεο μν , τήν ερήνην τ κόσμ Σου δώρησαι .

                          

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμ σαθρ λισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , κ ζάλης ναντίας καί πειραμν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , να μν Σου τήν χάριν θεοπρεπς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη πάρχεις ν γενεας γενεν , ΠΑΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , το κόσμου προστασία τεκοσα σαρκί τόν Υόν το νάρχου Πατρός , καί συναίδιον Πνεύματι ληθς , ν κέτευε σωθναι μς .

   Μεταβολή μοι το βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , πό τν μπαθν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας παθείας νεσιν μο , καί οκείωσιν ἄῤῥητον , πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ενάως μοι παρέχουσα .

   Ῥἀβδ τς Σς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τς θλίας ψυχς μου , πέλασον , ντεθεν ερηνικς , πρός ζωήν με θύνουσα , καί τ γί με ποίμν τν λογικν Σο προβάτων συναρίθμησον .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

  σπόρως τόν Χριστόν , πεκύησας Μόνη ·τό θαμα πέρ νον , πς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοντες δοξάζομεν , Σύ γάρ τεκες τόν Βασιλέα τς δόξης · ν δυσώπησον ,το ερηνεσαι τόν κόσμον , καί σσαι τάς ψυχάς μν .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν το Δεσπότου Δοχεον , νάστησον μς πεπτωκότας ες βάθη, δεινς πογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , μαρτωλν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φανεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν γαθότητα · Σέ γάρ χομεν μαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    δήγησον μς  , ν δ μετανοίας , κκλίνοντας εί πρός κακν νοδίας , καί τόν περάγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον πεγνωσμένων νθρώπων , Θεο νδιαίτημα .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος γίου , ν Μήτρ Σου χώρησας , καί φθορς δίχα τέτοκας , ν δοξάζοντες, Σέ νυμνομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ς Παλάτιον το Βασιλέως τς δόξης , καί κόσμου ντίλυτρον

 

..........................................χος β '...........................................

 

 

  διόδευτε Πύλη μυστικς σφραγισμένη , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις μν , καί προσάγαγε τ Σ Υἱῷ καί Θε , να σώση διά Σο τάς ψυχάς ημν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοντες , χαρε Πύλη κεκλεισμένη , δι ᾿ ς νοίγη νθρώποις παραδεισος .

  

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Μόνη τόν χώρητον Θεόν  στενοχωρήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , νθρωπον γενόμενον δι ᾿ γαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπ Σε , τν στενοχωρούτων με κακν πάλλαξον · πως τήν στενήν εθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τς κε μακαριότητος .

   Πάντων θλιβομένων χαρά καί δικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , σθενούντων πίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ντίληψις καί βακτηρία τυφλν , Μήτηρ το Θεο το ψίστου , Σύ πάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεσον , δυσωπομεν ύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ντίληψις μν  τν ΧριστιαννΣύ πάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ το Θεο ημν · λλά καί νν ς εί , τ γρύπν δεήσει Σου , μή παύσ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου κ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ χομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , ο Χριστιανοί καταφύγιον .

   Χαρε , λιόμορφος στήρ , χαρε ατία πάντων καλν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαρε χωρήσασα Θεόν χώρητον , τόν στάχυν βλαστήσασα τς θανασίας , χαρε θεον χημα , Πύλη πάμφωτος , χαρε , ρς ναιρέτις , τς προγονικς μν ΚΟΡΗ , γαθν  χαρε πρόξενος πάρξασα .

 

                                   Οκος το Εφραθ 

 

   νω Σε ο χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μνοσι σύν τος κάτω , δοξάζοντες παύστως , τόν τόκον Σου τόν χραντον .

   ΜΗΤΕΡΑ Σε Θεο Θεόν δέ τόν Υόν Σου , μέγας Θεολόγος δίδαξε πιστεύειν , ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χαρε τήν χαράν το κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τς προμήτορος .

 

.............................................χος γ ΄.........................................

   

   Πς μή θαυμάσωμεν τόν θεανδρικόν Σου τόκον Πανσεβάσμιε , περαν γάρ νδρός , μή δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τεκες πάτορα Υόν ν σαρκί , τόν πρό αώνων κ Πατρός γεννηθέντα μήτορα · μηδαμς πομείναντα τροπήν , φυρμόν διαίρεσιν , λλ ᾿ κατέρας οσίας τήν διότητα σώαν φυλάξαντα · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ατόν κέτευε σωθναι , τάς ψυχς τν ρθοδόξως ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογούντω Σε .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως οκ χωρίσθη , σάρξ γενόμενος ν τ γαστρί Σου , λλά Θεός νανθρωπήσας μεμένηκεν · μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ς πρό το τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , ατόν κτενς κέτευε , δωρήσασθαι μν τό μέγα λεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι , γγέλους περάσασα · τόν πέρ πάντας μέ γον γενόμενον , ερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα λεος .

 

                                Μεγάλη το Σταυρο Σου 

 

   Μεγάλης διά Σο εεργεσίας ΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , κ Μήτρας Σου τεχθναι , δι ᾿ κραν εσπλαγχνίαν , καί ναπλάσαντα τό γένος τν θρώπων .

                                     

..............................................χος δ ΄.......................................

  

  

   κ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , να Σέ δοξάζομεν τήν λπίδαν τν ψυχν μν . 

   Νεσον παρακλήσεσι , Σν κετν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινν μν παναστάσεις , πάσης θλίψεως μς παλλάττουσα , Σέ γάρ μόνην σφαλ καί βεβαίαν γκυραν χομεν , καί τήν Σήν προστασίαν κεκτήμεθα , μή ασχυνθμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σέ προσκαλούμενοι · σπεσον ες κεσίαν τν Σοί πιστς βοώντων · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων βοήθεια , χαρά καί σκέπη , καί σωτηρία τν ψυχν μν . 

    διά Σέ θεοπάτωρ προφήτης Δαυίδ , μελωδικς περί Σο προανεφώνησε , τ μεγαλεα Σοι ποιήσαντι · παρέστη Βασίλισσα κ δεξιν σου · Σέ γάρ Μητέραν πρόξενον ζως νέδειξεν πάτωρ κ Σο νανθρωπσαι εδοκήσας Θεός , να τήν αυτο ναπλάσσ εκόνα φθαρεσαν τος πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ρειάλωτον ερών πρόβατον , τος μοις ναλαβών , τ Πατρί προσαγάγ καί τ δί θελήματι , τος ορανίοις συνάψει δυνάμεσιν , καί σώσ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , χων τό μέγα καί πλούσιον λεος . 

   Ῥῦσαι μς κ τν ναγκν μν , Μήτηρ Χριστοπ το Θεο , τεκοσα τόν τν λων ποητήν , να πάντες κράζωμεν Σοι , χαρε , μόνη προστασία τν ψυχν μν                            

                                   

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   Έν τ σκέπ ΠΑΝΑΓΝΕ , τ Σ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ μν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τ Φιλανθρώπ σωθναι τούς δούλους Σου .

   πιλεύσει Πνεύματος το Παναγίου , το Πατρός τόν σύνφθρονον καί μοούσιον φωνΑΓΝΗ γγέλου συνέλαβες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ δάμ νάκλησις .  

   Προστασία μαχε τν θλιβομένων , καί πρεσβεία τοιμε τν πορούντων ν δεινος , πό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδς πάντων ντίληψις .

   Προστασία μαε τν θλιβομένων , καί θερμή ντίληψις τν πεποιθότων πί Σέ , κ τν κινδύνων με λύτρωσαι , Σύ γάρ πάρχεις , πάντων βοήθεια .

 

                                  δωκας σημείωσιν  

 

   Ζόφος φοβερώτατος το θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ξιστν καί τρέμειν , εί τν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ξ ᾿ ν με ῥῦσαι τ δυναστεί Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φς τό νέσπερον , τν γίων κατάταξον .

 

                                 Κατεπλάγη ωσήφ 

 

   Κατεπλάγη ωσήφ τό πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ν πυρί κατάφλεκτον , αβδον αρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρν Μνήστωρ Σου κα΄φύλαξ , τος ερεσιν κραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τν παθν συνείδητος γώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ πικαλομαι Σε θερμς · μή με παρίδς τόν δείλαιον πωλέσθαι , βυσσον λέους τέξασα · πλήν Σου γάρ λλην λπίδα ο κέκτημαι · μή ον θρος πίχαρμα καί γέλως , πεποιθώς Σοι φθήσομαι · καί γάρ σχύεις σα καί βούλει , ς Μήτηρ οσα το πντωνΘεο .

                              

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Μετά Θεόν πί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλ δεόμενος λέησον ΑΓΝΗ , τι περραν μου κεφαλήν μαρτίαι , καί πτοομαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , κετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υόν Σου , κ τούτων υσθναι με .

  Τν Χερουβίμ καί Σεραφείμ περτέρα , το ορανο τε καί τς γς πλατυτέρα , καί οράτου κτίσεως καί τς ρατς , φθης περέχουσα συγκρίτ συγκρίσει · ν ερυχωρίαι γάρ ορανν ο χωροσιν , ν Σ γαστρί χώρησας ΑΓΝΗ · ν κδυσώπει σωθναι τούς δούλους Σου .  

 

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   Οκ ποκρύπτω τάλας τά δεινά μου · τι πάντα κέκτημαι περ μισε Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεμα μου , καί νον ννοίαις , τος θέσμοις ργοις καί λόγοις αισχρος · γλσσ κατακρίνων τε τούς μαρτάνοντας ατός τά χείρ εργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · να κνήψας , τς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  δεινά εργασάμην , τς ζως μου τό πόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , Μόνη τόν χρονον , Υόν καί Λόγον Θεο , ν χρόν κυήσασα ,τοτον σύν τος γίοις καί σεπτος Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί σίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι μν , λασμόν καί μέγα λεος .

   καίνισας ΧΡΑΝΤΕ τ θεί τόκ Σου , φθαρεσαν ν πάθεσιν τν γηγενν  τήν θνητήν , οσίαν καί γειρας , πάντας κ το θανάτου πρός ζωήν φθαρσίας · θεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ς προεφήτευσας .   

   λπίς καταίσχυντε , τν πεποιθότων ες Σέ , Μόνη κυήσασα περφυς ν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν μν , τοτον σύν τος γίοις ποστόλοις δυσώπει , δοναι τ οκουμέν , λασμόν καί ερήνην , καί πσι μν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ταχύ μς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , χθρν μς λύτρωσαι , τν βλασφημούντων ες Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θρασον τάς γλωσσαλγίας , τν αρέσων πάσας , γνώτωσαν τι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ πάρχεις ·πρεσβείαις Σου ρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστο το Θεο , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστν ντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας νάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ν πίστει καί πόθ τ σκέπ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί το θανάτου πάλλαξον , εχας Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεν , ν μέρ τάσεως , ς πέτυχον τν γίων ο δμοι μετανοί , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τν δακρύων τας χύσεσιν .

   ς πρεσβείαν κοίμητον , καί παράκλησιν μμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τς θλίας μου ψυχς , καί ν θλίψει πάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπ Σε , καί χαρίτωσον τόν νον μου , πως ξίως δοξάζω Σε . 

 

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

      

    ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σας δεήσεσιν , καί ατησαι τας ψυχς μν , πλθος οκτιρμν , καί τόν λασμόν , τν πολλν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομέν Σε ο πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν σειστον , τό τεχος τό ἄῤῥηκτον τήν ἀῤῥαγ προστασίαν , καί καταφυγήν τν ψυχν μν .

   Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων · προκύψασα γάρ νωθεν ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας ελογίαις καταστέφει , τούς νυμνοντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν μνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτ κρατουμένους πρίν  , πολσαι φιλανθρώπως εδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν το καλο Ποιμένος , ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τν ορανν Πλατυτέραν · τήν μψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον το Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν Κεκλεισμένην το Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τν Χριστιανν τό καταφύγιον  σμασιν θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επωμεν · Παλάτιον το Λόγου , ξίωσον τούς ταπεινούς μς , τς ορανν βασιλείας · ουδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

  θερμή προστασία καί προσμάχητος , λπίς   βεβαία καί καταίσχυντος , τεχος καί σκέπη καί λιμήν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υόν Σου καί Θεόν κέτευε σύν γγέλοις , ερήνην δοναι τ κόσμ , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος .  

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ μς λέησον , τούς προσφεύγοντας πίστει πρός Σέ τήν εσπλαγχνον , καί ατουμένους τήν θερμήν Σου νν ντίληψιν , δύνασαι γάρ ς ληθς , τούς πάντας σώζειν ς οσα , Μήτηρ Θεο το ψίστου , τας Μητρικας Σου πρεσβείαις , εί χρωμένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Τς ψυχς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ασαι , τάς το νοός μου κτροπάς στσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ν γαλήν λογισμν , εχάς προσφέρειν καθαράς , τ Βασιλε τν πάντων ξίωσον ΘΕΟΤΟΚΕ · καί ξαιτεσθαι πταισμάτων φεσιν .

  Τόν κ Σο σαρκωθέντα Θεόν καί Κύριον , δι ᾿ μς τούς φθαρέντας τος μαρτήμασι , τοτον κέτευε εί  , το οκτειρσαι μς , καί ποστρέψαι τόν θυμόν , καί τήν ργήν ατο ΣΕΜΝΗ , πό τν πίστει βοώντων , καί εφημούντων παύστως , τά μεγαλεα τς Σς χάριτος .

   Χαρε Πύλη Κυρίου διόδευτος , χαρε τεχος καί σκέπη τν προστρεχόντων ες Σέ , χαρε χείμαστε λιμήν καί πειρόγαμε , Τεκοσα ν σαρκί , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , πρεσβεύουσα μή λλίπς , πέρ τν νυμνούντων καί προσκυνούντων τόν τόκον Σου 

 

                                    Χαίροις σκητικν 

 

   Χαίροις περιστερά κλεκτή , κεχρυσωμένας Παρθενίας τας πτέρυξι · Τρυγών τε ραιοτάτη καί Χελιδών κλεκτή , καί Στρουθίον λον καθαρώτατον · μνάς κυήσασα , τόν μνόν το Θεο μν · Δάμαλις θεία , τόν ζυγόν βαστάσασα , το βαστάζοντος τά μν μαρτήματα · μπελος κατάκαρπος , βλαστάνουσα βότρυας τς εσεβείας τόν ονον το μαρτυρίου κβλύζοντος · ατόν κδυσώπει , τος κέταις Σου δοθναι τό μέγα λεος . 

 

...........................................χος πλ. β ΄....................................

 

   Θεόν κ Σο σαρκωθέντα γνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ατόν κέτευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τν ποστόλων καί πάντων τν γίων λεηθναι τάς ψυχάς μν .

     Οδείς προστρέχων πί Σέ κατησχυμμένος πό Σο κπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · λλ ᾿ ατεται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τς ατήσεως .

   Μονογενές , μοούσιε , τ Πατρί σου καί τ Πνεύματι , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , συγχύτως ς οδας ατός , ν γνεί φύλαττε τήν ποίμνην σου ν ερήν καί μονοί περιέπων ατήν .

   Τήν τν παρθένων καλλονήν , καί χαρμονήν τν Νόων , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί τν πιστν ἀῤῥαγές περιτείχισμα , συνελθόντες φιλέορτοι , σματικος γκωμίοις , μνήσωμεν λέγοντες · χαίροις ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λυχνία χρυσοφαής , καί Πύλη πουράνιε · χαίροις Σκηνή γιάσματος , τόν Θεόν χωρήσασα ν Μήτρ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαίροις τν ορανίων ταγμάτων περτέρα , πάντων συγκρίτως · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή λίπς φρουροσα τούς δούλους Σου , τούς νυμνοντας Σε πίστει , καί πόθ αεί , καί τόν τόκον Σου προσκυνοντες τόν σπορον .

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή νυμνήσει Σου τόν λόχευτον  τόκον ; γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός Μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , λλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος · ατόν κέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

 

                                    λην ποθέμενοι 

 

   Γνώμ λισθήσας τε καί δουλωθείς τ το πλάνου , πάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν περθαύμαστον εσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω πανάθλιος · δεσμο με λύτρωσαι  τν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν δαιμονικν πιθέσεων , να Σέ δοξάζω , καί πόθ νυμν καί προσκυν , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητας κοιλίας με τς πονηρς μαρτίας , ξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν γαστρί χωρήξσασα τόν χώρητον · χαλεπο κλύδωνος , πειρασμν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ξάρπασον τν νομιν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τς δαιμονικς παρατάξεως  τάς παναστάσεις , τ θεί συμμαχί Σου ΑΓΝΗ , πως παύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Χαρε λύχνε πάμφωτε  λιακν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαρε λύσις ΧΡΑΝΤΕ τς ρχαας ρς , λπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν πηλπισμένων , νάκλησις το γένους μν , χαρε Παλάτιον το παμβασιλέως λαμπρότατον · τό ρος τό πιότατον , ξ ᾿ ο Χριστός προελήλυθεν χαρε Θεο Λόγου , λαμπάδιον τό θεον καί τερπνόν , χαρε Λυχνία λόφωτε , χαρε Θρόνε πύρινε .

                        

............................................χος πλ. δ ΄...................................

   

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ το Λόγου Πύλη , το Θεο ημν Μήτηρ , κέτευε σωθναι μς .

   νύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Θεόν φράστως συλλαβοσα σαρκί , Μήτηρ Θεο το Υψίστου · Σν παρακλήσεις κετν δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πσι χορηγοσα , καθαρισμόν τν πταισμάτων , νν τάς μν κεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθναι πάντας μς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι μς , πό πάσης νάγκης καί θλίψεως .

    Βασιλεύς τν ορανν , διά φιλανθρωπίαν , πί τς γς φθη καί τος νθρώποις συνανεστράφη · κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ, σάρκα προσλαβόμενος , καί κ ταύτης προελθών μετά τς προσλήψεως · ες στίν Υός διπλος τήν φύσιν , λλ ᾿ ο τήν πόστασιν · διό τέλειον ατόν Θεόν , καί τέλειον νθρωπον ληθς κηρύττοντες μολογομεν Χριστόν τόν Θεόν μν · ν κέτευε Μήτηρ νύμφευτε , λεηθναι τάς ψυχάς μν . 

 

                                Κύριε , ε καί κριτηρί 

 

    Δέδοικα τήν τς ποφάσεως ρα  , ν μελεί τόν βίον μου , λον δαπανήσας ς λλος τν νθρώπων οδείς πώποτε ·λλά προφθάσασα νν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , κ τς δουλείας το λλοτρίου , τήν ψυχήν μου λευθέρωσον .

   δε τς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή πώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τν χειρν ΑΓΝΗ , πάρσεις ς φιλάγαθος , να μν καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος μν .

 

                                 Ο Μάρτυρες σου

 

 γώ εμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον καρπον το θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλι τήν κκοπήν , μήπως ες τό πρ βληθ τό σβεστον · θεν δυσωπ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ΧΡΑΝΤΕ , τ Υἱῷ Σου , τ μεσιτεί Σου

   ξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός κ δράκοντος το βροτοκτόνου , το πολεμοντος με ν ποκρίσει , καταπιεν λοτελς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , πως υσθείς τν τούτου νύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Ο λόγοι μου κάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ργα δέ μου εσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πς παντήσω τ Κριτ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , πως ν μετανοί δεξηταί μου τό πνεμα , ς μόνος εσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δετε πιστοί , τήν Μητέρα το πάντων Δημιουργο , φωνας μεγαλύνωμεν , καί μνοντες βοήσωμεν · τς χαρς ατία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμντας Σε σζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · χεις γάρ ς Μήτηρ ,το Θεο παρρησίαν , λυτροσθαι κ θλίψεων καί πληρον τά ατήματα , τν πιστς κβοώντων Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε τν πταισμάτων δοναι τήν συγχώρησιν , τος εσεβς προσκυνοσιν τόν χραντον τόκον Σου .  

   νθυμομαι τήν κρίσιν καί δειλι , ργα πράξας ασχύνης ταπεινός  , ξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου πίστρεψον , πρός τήν τς μετανοίας δόν δηγοσα με , να εχαρίστως , προσκυνν νυμν Σου , τήν μετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστ τ Θε , πέρ ο ατομαι Σε δοθναι μοι , λασμόν μαρτιν , καί μέγα λεος .

   Δετε πάντα τά θνη θεοπρεπς , τήν Μητέρα το πάντων Δημιουργο , μνήσωμεν λέγοντες · χαρε Θρόνε πυρίμορφε το τν λων δεσπόζοντος , ησο το παντάνακτος · χαρε Μόνη ΚΥΡΙΑ το κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαρε τό δεχεον τς γίας Τριάδος , Πατρός Υο καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί κήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαρε Πάνσεμνε Νύμφη λιοστάλακτε , χαρε πάντων χαρά τν μνούντων Σε .

   Λογισμος λισθαίνων τος πονηρος , ες βυθόν κατηνέχθην  μαρτιν , καί στένων κραυγάζω Σοι κ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ν μοί θαυμάστωσον τό πλούσιον λεος , καί τς εσπλαγχνίας , τό πειρον πέλαγος , καί τν οκτιρμν Σου , τόν μετρο πλοτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί το βίου διόρθωσιν , να πίστει καί πόθ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου .

   Πειρασμος πολυπλόκοις περιπεσών , ξ χθρν οράτων καί ρατν , τ σάλ συνέχομαι , τν μέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ντίληψιν , καί σκέπην μου χων Σε , τ λιμένι προστρέχω τς Σς γαθότητος · θεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν κ Σο σαρκωθέντα , πάυστως κέτευε , πέρ πάντων τν δούλων Σου , τν παύστως μνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα ατ κτενς , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος νευφημοσιν Σε ντως ς Μήτηρ το πάντα τεκτηναμένου . 

   ταν λθη το κρναι πσαν τήν γν , τν λων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιος τόν κατάκριτον , καί ξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν χρεον δολον ξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · να εχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοτον τς Σς γαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βο Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου . 

   Τήν οράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον ρος τήν φωταυγ , Νεφέλη μνήσωμεν , τήν οράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τς Εας τήν λύτρωσιν , τς οκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · τι σωτηρί ν ΕΚΕΙΝ διεπράχθη το κόσμου καί φεσις τν πολλν γκλημάτων · διά τοτο βομεν Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοντας ν πίστει , τόν χραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φλέκτως Μήτηρ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ν γκάλαις σχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τς κτίσεως · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι πταισμάτων μου ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , σα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , πό βρέφους μολύνας μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν μαυτόν κατερρύπωσα · καί οκ χω τί πράξω , πο καταφεύξομαι , λλ ᾿ οδέ λλην λπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου πίσταμαι · φε μοι χρεος !!! διά τοτο κέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νν προστρέχω καί δέομαι , μολογν Σοι τό μαρτον , πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , ες Σέ γάρ μου πάσας , τάς λπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ νέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ν ζλ το βίου τν πειρασμν νν ς κυβέρνητον ποντουμένην τ κλύδωνι , μαρτιν τε φόρτ φανεσαν πέραντλον , καί ες ποιμένα δου λθεν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειν Σου λέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ χείμαστος · πρεσβεύουσα τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου . 

   Τς Τριάδος τόν να περφυς , συλλαβοσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστς , τοτον πεκύησας , πέρ λόγον καί ννοιαν , καί κοινωνόν τς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τν νθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ξόριστον · θεν συνελθόντες , ο τ τόκ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τος Σος λόγοις πόμενοι , χρεωστικς Σέ μακαρίζομεν , ατούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθα , τος Σέ δοξάζουσι πίστει , ς Μητέρα ατο .

   Χαρε Θρόνε πυρίμορφε το Θεο , χαρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς λουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , στραπηφόρον ρμα Λυχνία πολύφωτος , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς γλαόμορφε , γλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαρε νδοξε Νύμφη λιοστάλακτε , χαρε μόνη ψυχς μου επρέπεια . 

  ς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη το Ποιητο , ς πείρανδρος Μήτηρ το Λυτρωτο , δοχεον ς πάρχουσα το Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νομίας με ντα ασχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οκητήριον δι ᾿ ρετς παρτίσασα , Φωτοδόχε κήρατε · δίωξον τό νέφος τν παθν , καί τς νωθεν μεθέξεως ξίωσον , καί φωτός νεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ν γυναιξί , Σέ σπόρως τεκοσαν Θεόν σαρκί , πσαι μακαρίζομεν γενεαί τν νθρώπων , τό γάρ πρ σκήνωσεν ν Σοί τς θεότητος , καί ς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · θεν τν γγέλων καί νθρώπων τό γένος , ξίως δοξάζουσι , τόν ΠανΆγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βομε Σοι · πρέσβευε τ σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσι

 

                                    Τί μς καλέσωμεν 

 

   Πάντων ντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμέν μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , κ το σκότους τν δεινν , τας το βίου τρικυμίαις , ποντουμέν τε εί  ανίδα το λέους Σου κατάπεμψον , καί χερα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτς μερίδος ξίωσον , τν κλεκτν καί δικαίων με , ς βυσσον , τετοκυα το λέους ΑΓΝΗ .

                                  

                                !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Σσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν Σωτρα Χριστόν , ποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ρρηκτον τεχος , καί σκέπη καί γαλλίαμα , καί τς ψυχς μου θείαν παράκλησιν , Σύ ον μέ λύτρωσαι κοιμήτου σκώληκος καί το πυρός το διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστο το ψίστου .

   Χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαρε πιστν λπίς , χαρε κόσμου καθάρσιον · χαρε πάσης θλίψεως τούς δούλους Σου σώζουσα · το θανάτου χαρε κατάλυσις , ζωηφόρος χαρε παράδεισος , χαρε ντίληψις τν προσκαλουμένων Σε · χαρε Θεο θεον νδιαίτημα καί ρος γιον .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες μς 

 

     Τόν διον ρνα Αμνάς , καί ΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν τ Σταυρ ς ώρακεν , εδος οκ χοντα , οδέ κάλλος , ομοι !!! θρηνδοσα λεγεν · πο σου τό κάλλος δυ , γλυκύτατε Υέ ; πο επρέπεια ; πο χάρις στράπτουσα , τς μορφς σου , Υέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν δικον Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , δυρομένη βόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πς δίκως θνήσκεις , πς τ Ξύλ κρέμασαι , πσαν γν κρεμάσας τος δασι ; μή λίπς μόνην Με , εεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

                         Τν ορανίων ταγμάτων 

 

ναρτηθέντα ς εδεν , πί Σταυρο τόν μνόν , μωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοσα βόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πς κατέχων τά πάντα ν τ χειρί , πί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   ν τ Σταυρ παρεστσα το Σο Υο καί Θεο , καί τήν μακροθυμίαν ατο ποσκοποντα , λεγες θρηνοσα , Μτερ ΑΓΝΗ · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! τί τατα πάσχεις δίκως Λόγε Θεο , να σώσς τόν νθρωπον ;

   πέρ μν Υός Σου , παθεν νέσχετο , να τ τούτου πάθει , τήν πάθειαν πσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , θεν ατόν καθικέτευε πάντοτε , παθν παντοίων με ύσασθαι , καί ψυχς καί το σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    σπιλος μνάς τόν μνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν πί ξύλου ρσα , θρηνοσα φθέγγετο Μητρικς λολύζουσα , πς νέγκω σου τήν πέρ λόγον Υέ Μου , συγκατάβασιν καί τά κούσια πάθη ; Θεέ περάγαθε .

 

..........................................χος β '...........................................

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ν γεωργήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , ξύλ ς ώρακας τοτον κρεμάμενον , θρηνωδοσα λλόλυζες καί κραζες · Τέκνον γλεκος ναπόσταξον , δι ᾿ ο μέθη ρθ πσαν τν παθν εεργέτα , δι ᾿ μο τς σέ Τετοκυας σο τήν εσπλαγχνίαν νδεικνύμενος .

   τε μίαντος μνάς βλεψε τόν διον ρνα πί σφαγήν ς βροτόν , θέλοντα λκόμενον θρηνοσα λεγεν , τεκνσαι νν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοσαν , τί τοτο πεποίηκας , Λυτρωτής το παντός ; μως νυμν καί δοξάζω , Σο τήν πέρ νον τε καί λόγον , κραν γαθότητα φιλάνθρωπε .

    βρεις πομείναντα πολλάς καί πί Σταυρο ψωθέντα τόν το παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , στενες λέγουσα · περύμνητε Κύριε , Υέ καί Θεέ Μου πς τιμσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ν σαρκί τιμίαν ; δόξα τ πολλ εσπλαγχνί καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε . 

 

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

  μίαντος μνάς το Λόγου κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  νωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κραύγαζεν · ομοι !!! τέκνον Μου !!! πς πάσχεις θέλων ύσασθαι , παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .  

                                  Μεγάλη το Σταυρο 

 

   ρσα τόν κ Σο τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ν ξύλ πνουν , πικρς βόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πς δυ τό τς μορφς σου κάλλος , κόν κρυβέν τ σκι το θανάτου ;

                                      

........................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , λόλυζε κράζουσα , πικρς τ κ σπλάγχνων , ατς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθ τς Δούλης σου , μή βραδύνς Φιλάνθρωπε , τό μόν καταθύμιον .

 

                               πεφάνης σήμερον 

 

   πί ξύλου βλέπουσα ναρτηθέντα , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρα Μητρικς , σπαρασσομένη κραύγαζες , ομοι !!! πς δυς , τό φς τό χρονον !!! 

 

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   Μή ποδύρου μου Μτερ καθορσα , ν ξύλ κρεμάμενον , τόν Σόν Υόν καί Θεόν , τόν φ ᾿ δάτων κρεμάσαντα , πσαν τήν γν σχέτως , καί πσα Κτσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά το δου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  φανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους κλυτρώσομαι , τς ατο κακουργίας ς εσπλαγχνος  , καί Πατρί τ δί προσαγάγω ς φιλάνθρωπος .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Τόν ξ ᾿ νάρχου το Πατρός γεννηθέντα , π ᾿ σχάτων σε σακί τετοκυα , πί Σταυρο κρεμάμενον ρσα σε Χριστέ , ομοι !!! ποθεινότατε , ησο νεβόα , πς δοξαζόμενος ς Θεός π ᾿ γγέλων πό νόμων νν βροτν Υέ , θέλων σταυροσαι ; μν σε Μακρόθυμε .

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστο το Θεο , ομφαία διλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , νίκα Σταυρούμενον , βλεψας κουσίως τόν Υόν καί Θεόν Σου , ν περ Ελογημένη , δυσωποσα μή παύσ , συγχώρησιν πταισμάτων μν δωρήσασθαι .

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Τόν μνόν καί Ποιμένα σε πί ξύλου ς βλεψεν , μνάς Τέξασα πωδύρετο , καί Μητρικς σοι φθέγγετο · Υέ ποθεινότατε , πς ν ξύλ το Σταυρο , νηρτήθης μακρόθυμε ; πς τάς χερας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  π ᾿ νόμων καί τό Αμα , τό σόν ξέχεας Δέσποτα ;

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Στσα πί Σταυρο ησο , σέ τεκοσα θρηνδοσα δύρετο , βοσα · ο φέρω τέκνον προσηλωμένον ρν πί ξύλου , ν περ πεκύησα · γώ γάρ διέφυγον τάς δύνας ς νανδρος , καί πς ρτίως τ δύν συνέχομαι καί σπαράττομαι τήν καρδίαν μεμπτος ; ρτι γάρ κπεπλήρωται , τό ῥῆμα ερηκεν Συμεών ς ομφαία , ψυχήν μήν διελεύσεται · λλ ᾿ !!! νν Υέ Μου ξανάστηθι καί σσον , τούς νυμνοντας σε .

   Τ Σταυρ το Υο Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τν εδώλων πλάνη πσα κατήργηται , καί τν δαιμόνων σχύς καταπεπάτηται , διά τοτο ο πιστοί , κατά χρέος Σε εί , μνομεν καί ελογομεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως μολογοντες Σέ μεγαλύνοντες .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                    Ο Μάρτυρες σου 

 

    Δάμαλις σπιλος τόν μόσχον βλεπουσα πί το ξύλου , προσαναρτώμενον θελουσίως , δυρομένη γοερς , ομοι !!! νεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δμος νταπέδωκεν χάριστος βραίων , θέλων Με τεκνσαι κ Σο παμφίλτατε .

 

                                 λην ποθέμενοι 

 

   ομφαία ς φησεν Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τε βλεψας , τόν κ Σο λάμψαντα , ποῤῥήτ λόγ , π ᾿ νόμων ς κατάκριτον , Σταυρ ψούμενον , ξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ρυττόμενον , χερας τε καί πόδας λούμενον · καί δυρομένη , λόλυζες βοσα Μτρικς · τί τοτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κρεμαμένην , Μητρικς δύρετο βοσα , Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πίστει νυμνοντας σε .

   Λαόν τόν νομώτατον , δίκως καθηλοντα σε πί ξύλου , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ρσα , ς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Στερ διετέτρωτο .

   ρσα σε σταυρούμενον , Χριστέ   σέ Κυήσασα , νεβόα , τί τό ξένον ρ μυστήριον Υέ Μου ; πς πί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζως χορηγέ ; 

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σε πί σταυρο κρεμάμενον , θρηνωδοσα νεβόα Μητρικς · Υέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , ε καί κριτηρί 

 

   ρνα σε τε μνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , βλεψε σύν δάκρυσιν Στερ , κολούθει καί κραζεν · πο σπεύδεις τέκνον μόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , ο γάρ φέρω μή ρν σε , ησο Μου πολυέλεε .

 

                                 Ο Μάρτυρες σου Κύριε   

 

   ρσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ΘΕΟΤΟΚΟΣ, ομοι !!!! κραύγαζε  πς τάς δύνας φέρεις , γλυκύτατε Υέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , μως μνολογ σε , θέλων γάρ τατα πάσχεις ς φιλάνθρωπος .

   Ο φέρω Τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν γρήγορσιν πσι διδόντα , ξύλ πνώσαντα , πως τος πάλαι , κ παραβάσεως καρπο πν λεθρί φυπνώσασι , θείαν καί σωτήριο γρήγορσιν παράσχς · ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν θρηνωδοσα ,ν μεγαλύνομεν .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σεΣταυρ κρεμάμενον θελουσίως , κατανοοσαν σου τήν δυναστείαν , λύπ συνείχετο Χριστέ , καί δυρομένη νεβόα σου · Τέκνον , μή λίπς τήν Τεκοσαν σε · δός Μοι λόγον Υέ Μου , μή Με σιγν παρέλθης , Λόγε Θεο τήν Δούλην σου . 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ν τ πάθει στσα το Σο Υο , τ Σταυρ πλησιάζουσα Μητρικς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη κραύγαζες · ομοι !!! θεε Λόγε , !!! πς φέρεις απίσματα , μπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; μως πέρ γένους σωτηρίας νθρώπων , κών τατα φίστασθαι , οτω Στερ Φιλάνθρωπε , ΘΕΟΤΟΚΟΣ βόα Σοι · νπερ προβαλλόμενοι , σοί ες πρεσβείαν Δέσποτα ατούμεθα , να πλουσίως παράσχης μν τά λέη σου .

   Σταυρικόν καθορσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , το Υο καί Θεο Σου σπλάγχνα πικρς , σπαράττουσα κραζες , λολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πς κών τάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν δέξω · φρικτόν ντως κουσμα !!! θεν νυμν σου τό πόῤῥητον Λόγε , καί φραστον βούλημα τι σσαι λήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · νάστηθι λλ ᾿ μως Υέ , καί χαρς τήν καρδίαν πλήρωσον , εφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , δίκως κρεμάμενον , θρηνωδοσα βόα Σοι , ομοι !!! Υέ πς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τν γνωμόνων  νείδη καί θάνατον  σσαι τν νθρώπων , πεπτωκ υαν τήν φύσιν , καί ύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοτο κράζω Σοι · νάστηθι ταχύ κ νεκρν , ς πέσχου Λόγε πρό το Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

   Τόν μνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Στυαρ , λόλυζε δακρύουσα καί πικρς κβοσα · μέν κόσμος γάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρώσης σου τήν Σταύρωσιν , νν περ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κύριε λέους βυσσος καί πηγή γαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι ον , τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις Σου , τος νυμνοσι σου πίστει , τά θεα παθήματα . 

                              !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται Δέσποτα ; συνέχων πασαν κτίσιν , ξύλ νήρτησαι , καί θανατοσαι , πσι νέμων ζωήν , ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  λεγεν , τε ώρακεν , ν Σταυρ ψούμενον , τόν ξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , Θεόν καί νθρωπον .

    !!! το παραδόξου θαύματος · !!! μυστηρίου φρικτο !!!! !!! φρικτς γχειρήσεως !!!! ΠΑΡΘΕΝΟΣ  λεγεν , ν Σταυρ Σε ς βλεψεν ν μεσ δύω ληστν κρεμάμενον , ν νωδίνως φρικτς κύησεν · κλαιε κράζουσα · ομοι !!! τέκνον φίλτατον πς δεινός , δμος χάριστος , Σταυρ προσήλωσεν ;

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................χος α ΄........................................... 

 

    πας χορός θεόθεν μιμούμενος τν προφητν Σου προηγόρευσε , τό μυστήριον τς φράστου καί θείας συλλήψεως , τς κ Σο το ψίστου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ τήν ληθεστάτην τε , καί ρχαίαν βουλήν φανέρωσας .

   περινόητον , νθρωπίνοις λογισμος τό Μυστήριον Μήτηρ Θεο , τς ἀῤῥήτου καί φρικτς λοχείας τς Σς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τν λων ποιητήν τεκοσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , νέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν νυπόστατον ζωήν τεκοσα , κ Μήτρας Παρθενικς , γνισθείσης Πνεύματι καί πρός παθ καί θειοτέραν κήρατον τε φυγήν , τοτον πανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   γλύκανε , τν δάτων πικρίαν ν λατι λισαος · ο δέ Σός ΘΕΟΜΗΤΟΡ Υός καί Θεός , βαπτισθείς ν δατι , τς μαρτίας τήν πικρίαν , καί τήν δύνην ξείλετο .

   κ Σο νεβλάστησεν μν , τό νθος τό μάραντον , εύωδιάζον πσαν τήν νθρωπότητα , τ θεί μύρ τς ατο φύσεως ·  Πατρί συνάναρχος καί κ Σο γενόμενος , πό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   κ Σο γεννηθείς νευ σπορς , Υός προαιώνιος , ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ κόσμον νέπλασε , τόν κεκρυμμένον φιν τος δασι , ν τ βαπτισμ ατο , θανατώσας Κύριος , καί φθορς τούς νθρώπους υσάμενος . 

   ν καμίν Σε συμβολικς  προέγραψαν ο παδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ν τ βάτ προετύπωσε Μωσς , σαΐας εδεν Σε τεξομένην , βρέφος νάνδρως , τόν Κύριον τς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   ξέστησαν τν γγέλων α τάξεις , ρσαι τόν όρατον , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεννηθέντα σαρκί , καί τόν ϋλί δοξαζόμενον , ν ποταμ το βαπτισθναι καταδυόμενον .

   στη μέχρι Σο  θάνατος , το καθ ᾿ μς γενέσθαι , διά τό σσαι μς , περούσιε , Υέ Θεο εδοκήσαντος , ξ ᾿ νάνδρου Μητρός , καί τος δασι , μς ναχωνεσαι , πυρί τ θεί το βαπτίσματος . 

   Εας τς προμήτορος νώρθωσας ,τό λίσθημα , τό πρίν ποδεξαμένη , τόν τούς κατεῤῥαγμένους πανορθοντα , Λόγον το Πατρός , τ ηττήτ δυναστεί ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

    ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ καί τς κτίσεως πάσης Βασίλισσα , τόν Βασιλέα τν πάντων δυσωποσα μή παύσ , Χριστόν ν μν γέννησας  , ες σωτηρίαν τν πί γς , σσαι τούς μνοντας Σε .

    χρυσοφαής Λυχνία τήν Σήν , συμβολικς δήλου θείαν γέννησιν , ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · Σύ γάρ τό φς τό πρόσιτον , τ κόσμ λαμψας διό βομεν Σοι · χαρε , ΑΓΝΗ ΠΕΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Θέλων δι ᾿ εσπλαγχνίαν , κ θανάτου καί φθορς νακαλέσασθαι , φύσιν τν βροτν πέρθεος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν καθαράν Σου νηδύν κατκησεν .

   Θεο Σοφίαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν οκον αυτς κοδόμησεν ν τ Σ γαστρί σκηνώσασα , τ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝ · καί πέρ νον τούτ νωθεσα , καθ ᾿ πόστασιν ΑΓΝΗ , φθη ς νθρωπος .

   λεων γενέσθαι τος πιστος , καί εμεν ΘΕΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , Λόγον ν γένησας σωματικς μν πιδημήσαντα , Σέ γάρ προστασίαν καί σωτηρίαν κεκτήμεθα .

   Κατάραν τς Εας τς πάντων μητρός τ Σ τόκ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κατήργησας , τ κόσμ ελογίαν νατείλασα Χριστόν · διό Σε γεγηθότες , καί στόματι καί γλττ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως μολογοντες μακαρίζοντες . 

   Λόγος καθό Θεός , πάρχων όρατος  προσειληφώς κ γυναικός , νθρώπων φύσιν  ορατός , τελεται καί καθαίρεται , ν τ ποταμ , μαρτίας λλότριος , τόν πεπτωκότα , καθαίρων το πταίσματος .

   Νεκροται προπάτωρ ς καίρως το φυτο γευσάμενος · Σύ δέ τήν ληκτον ζωήν , ΠΑΡΘΕΝΕ κβλαστήσασα , τόν παράδεισον τοτον οκεν νέστησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   μβρος ς πί πόκον καταβάς ν Σ γαστρί σεσάρκωται , τς ερήνης ποταμός , πηγή τς γαθότητος , σταγόνας ετο ξαριθμούμενος , τν Πατέρων Θεός καί περένδοξος .

    πάλαι τήν Εαν μητέρα τήν Σήν , διαπλάσας κ Σο ΑΓΝΗ σεσωμάτωται , κείνης τό κατάκριμα καί τήν παρακοήν προδήλως θεραπεύων , καί λύων ς οκτίρμων καί Δεσπότης τν λων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   ρος νεδείχθης Σύ νοητόν · θεν τμήθη ποῤῥήτως ντιμος  Λίθος , λεπτύνων ζοφερς πλάνης εκόνα , καί φωτισμ τς χάριτος , καταυγάζων τούς πίστει ναβοντας δόα Σοι Μτερ το ψίστου .

    τας ρχαγγελικας μνολογίαις δοξαζόμενος πλούσιος Λόγος , δι ᾿ μς πτώχευσε , Σέ Μητέρα τήν καλλονήν ακώβ κλεξάμενος · διό νυμνοντες βομεν Σοι ·ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαρε πιστν σωτηρία .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τς θείας περιληψίας πέρ φύσιν χρημάτισας , ς Θε τήν σάρκα δανεισαμένη , τ Σο τήν Παρθενικήν μή διαρῤῥήξαντι Μήτραν , ν τ τίκτειν σπόρως · Σέ μεγαλύνομεν .

   Τς Πατρικς οκ πέστη φύσεως , θεος Λόγος σαρκωθείς , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ·  καί γάρ ατήν κριβς τετήρηκεν , μένουσαν μείωτον , ν τ σαρκοσθαι · καί δέχεται τήν κ Πατρός μαρτυρίαν , Χριστός περένδοξος . 

   Τόμος καθαρός τόν Λόγον δεχόμενος , γραφόμενον νν , τόν περίγραπτον τ θεότητι , γνωρίσθης προφήταις καί πρότερον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Σύ γάρ τόν περιόριστον ν γαστρί Σου φράστως χώρησας .

   Τύπον τς γνς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος  δειξεν φλεκτος , καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριαίνουσαν κατασβέσαι ατομεν τήν κάμινον ,  να Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Φς τό κ φωτός , τόν το Πατρός Μονογεν Λόγον τόν ναρχον δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Πύλη φωτός σαφς χρημάτισας , δικαοσύνης λιον πσιν στράψασαν .

   Χαρε ΣΕΜΝΗ , το δάμ τό κώδιον · ξ ᾿ ο προλθεν Ποιμήν , νδυσάμενος ληθς περυψούμενος λον με τόν νθρωπον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν κατάληπτον , διό Σε μνομεν ΑΓΝΗ ες τούς αἰῶνας .

   Χαράν Σοι σαφς ορανόθεν φικόμενος , ρχιστράτηγος ΑΓΝΗ εύηγγελίσατο επν · Θεός ξελεύσεται μετά σαρκός , κ Σο ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ες σωτηρίαν τν πόθ μνούντων Σε .

   δασιν μβάψας τς σαρκός , προσελάβετο Κύριος , φύραμα κ τν Σν εργάσατο , Παρθενικν Αμάτων  τό σωτήριον , πρός τάς παρατάξεις τάς ναντίς χείρωτον .

    !!! το φοβερο Σου θαύματος !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , μυστήριον τό πρό γενεν , καί πρό αώνων πόκρυφον , ν Θε τόν τά σύμπαντα κτίσαντι , τεκοσαν Θεόν Λόγον , νερμηνεύτως φανέρωσας .

 

..........................................χος β ΄..........................................

 

   γιον Κύριον Κυριοτόκε το παντός τέτοκας , ν κ ψυχς Δομνίκα ποθοσα παθν φθοροποιν κατακυριεύει , ΠΑΡΘΕΝΕ μνοσα Σε .

   μήτορα πρότερον κατά τήν πρώτην γέννησιν , δι ᾿ μς σαρκωθέντα τίκτεις πάτορα , δύω γνωριζόμενον φύσεις , τήν Θεϊκήν καί τήν νθρωπίνην , καί ταύτας πιστούμενον νεργείαις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   ναγεννσαι τούς βροτούς , Υός Σου βουληθείς , πρός ορδάνην σπερ νθρωπος σπεύδει ΑΓΝΗ , δι ᾿ κραν στοργήν ἀῤῥύπως  βαπτισθναι  παντα ύπον τς κακίας , βυθίζων τν νθρώπων .

   νάρχου γεννήτορος  Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ μν πέφανε, τά σκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεν τά σκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

    νατολς τς ξ ᾿ ψους φανείσης , δείχθης Πύλη Θρόνος πηρμένος , το Βασιλέως ορανομήκης , καί μετάρσιος κλμαξ , πέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τος πωσμένοιος βροτος προσωμίλησεν .

   νερμήνευτος ντως σύλληψις φραστος τόκος Σου καί κατάληπτος , πσι πιστος γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   πό πασν Σε γενεν ξελέξατο Χριστός ες κατοικίαν , αυτ ΘΕΟΤΟΚΕ νακαινίζων μς φθαρέντας ,  νώσει τ κρείττονι · θεν Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   πορε πσα γλσσα , εφημεν πρός ξίαν , λιγγι δέ νος καί περκόσμιος , μνεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · μως ΓΑΘΗ πάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οδας τόν νθεον μν , Σύ γάρ Χριστιανν ε προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   σπόρως ν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις φράστως σεσαρκμένον , ες ν βλέπειν ο τολμσιν ΑΓΝΗ , ορανν α δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Βάτος Σε ν τ Σιναί , φλέκτως προσομιλοσα , τ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ μέ κατ ᾿ μέ χρημάτισε , βρέφος παντέλειος νακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σο ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Δόξης το Πατρός , συνέλαβες φράστως τό προαιώνιον παύγασμα , καί Λόγον τόν ναρχον , ν ρχ ντα νοούμενον , καί νν κ Σο πρωτότοκον ΠΑΝΑΓΝΕ · γεγονότα νλλοιώτως τ κτίσεως .

   Δυνάμωσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό σθενές μου δύναμιν το ψίστου τέξασαν τήν τό εναι πσι παρέχουσαν  καί Δομνίκης τήν μνήμην μεγαλύνασαν .

   Δυσωπομεν Σε χραντε , τόν Θεόν σπόρως συλλαβοσα , το εί πρεσβεύειν , πέρ τν δούλων Σου .

   κ πασν τν γενεν , ξελέξατο Σε τήν καλλονήν το ακώβ  , ν γάπησεν Ποιητής ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί κ Σο νατείλας πέφανεν .

   λπίς καταίσχυντε , λπίς βεβαία καί τεχος κράδαντον , καί σκέπη καί βοήθεια , γενο μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τ πεποιθότι πί Σέ · καί γάρ νατίθημι ΑΓΝΗ πσαν λπίδα ς σωτηρίας μου .

   μεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοσαν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φ ᾿ ς Πλάστης μν , μοιοπαθές περιέθου σμα , τό τν μτέρων λυτήριον μπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πσαι α γενεαί Σέ μεγαλύνομεν .

   μμανουήλ , τόν πάντων Δεσπότην , τίκτεις φθόρως μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ν παύστως δυσώπει , πηρείας χθρν λυτρώσασθαι , τούς πό τήν σκέπην τήν Σήν καταφεύγοντας .

   ν Σο πσα πρόῤῥησις πανεπαύθη  καί πέρας δέξατο  ξενίζουσα τούς λέγοντας · κ Σο δέ λαμπροτέρα , καί τν προῤῥήσεων θαύματα πηγάζουσιν , ΑΓΝΗ , σοφούς δηλοντα τούς ρμηνεύοντας .

   σχεν σχύν καθ ᾿ μν κακία  , λλ ᾿ οκ ες τέλος · σθένησε γάρ μετά τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν ν σχύϊ δυνατόν τεκοκυαν , πελθόντα σαρκός σθένειαν , καί τόν δυνατόν ν κακί νεκρώσαντα . 

   Ζωήν κυήσασα , βροτν ες πολύτρωσιν , νεκρωθεσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τος παραπτώμασιν ζώωσον ΑΓΝΗ , τήνψυχήν μου ς συμπαθής , ς Μόνη προστάτις , τν καταφευγόντων Σου , ν τ σκέπ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ζωήν τήν νυπόστατον μν τεκοσα , θανάτ τόν θάνατον ΠΑΡΘΕΝΕ καταργήσασαν , δεινν πικλύσεσι , θανατωθέντα με ζώωσον πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΕΡΕΝΔΟΞΕ .

    σύλληψις τόκος Σου πέρ λόγον , αἰῶνας γάρ τόν Κτίσαντα διά λόγου , γέννησας υσάμενον λογίας , κόσμου τά πέρατα ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΕ , ν δυσώπει πάντοτε το σωθαι μς .

    τας φωνας καμπτομένη , τν θερμς Σε ατούντων , Μόνη τν πιστν καταφυγή , σσον οκτείρησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διατήρησον βλάβης , καί πάσης τν χθρν πιδρομς , τούς ν πίστει καί πόθ Σε μεγαλύνοντας .

    τήν πηγήν τς παθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αωνίου ξάρπασον με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

    τόν χώρητον Θεόν ν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τ κόσμ κυήσασα , Σέ μνομεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    φωτενή το λίου Νεφέλη , λάμψον μοι αγλην , λύουσαν   τόν ζόφον μου τν πταισμάτων , δίδου μοι χερα , μπαρέντι ες λην μαρτίας · γειρον κείμενον , μόνη το πεσόντος δάμ πανόρθωσις . 

   δού ν γαστρί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν πέρ λόγον σχηκας , σπερ σαΐας προηγόρευσεν .πέρ φύσιν τε τοτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ γεγέννηκας .

   ερώτατον τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τέμενος , ν γαστρί Θεόν Λόγον , κυοφορήσασα , τούς προστρέχοντας ες Σέ , καί προσκαλουμένους ΑΓΝΗ , σζε πρεσβείαις Σου , κινδύνων λύουσα  , τήν φοδον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   θυνον μου τς ψυχς τάς κινήσεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός θεα προστάγματα , το κ γαστρός Σου κλάμψαντος , ζάλης λυτρουμένη με , τν ν τ βί σκανδάλων μεσιτείαις Σου .

   να δόξης πλησθμεν λήλυθεν , δοξον ες νθρωπον δόξης Κύριος · ς γάρ βροτός υπτόμενος , Σός Υός τούς νθρώπους δόξασεν .

   σουργόν τ τεκόντι , καί σύνθρονον , Λόγον κ γαστρός Σου ΑΓΝΗ σωμάτωσας , δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , τό μέτερον λον φορέσαντα .

   σχύς μου καί μνησις καί σωτηρία , πάρχει Κύριος Σέ Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΟΝ  καί Νύμφην νύμφευτον προεκλεξάμενος · ν πέρ τν δούλων Σου εί , μή διαλίπς πρεσβεύειν ΧΡΑΝΤΕ .

   Καί πρό το τόκου φθορος ΑΓΝΗ , καί μετά τήν κύησιν Μήτηρ Θεο , περφυς διέμεινας · θεν Σε ποθήσασα θεί Πνεύματι Δομνίκα πίσω Σου , φθορος προσηνέχθη τ παμβασιλε Υἱῷ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Κάρας συνέθλασεν κεφαλή τν εσεβν ΠΑΝΑΓΝΕ , είθροις τανν τν μφωλευόντων δρακόντων τεχθείς , κ τς Σς νηδύος , σπορς ντως νευθεν .

   Κεκράξομαι ν νυκτί καί μέρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός Σέ καί σωθήσομαι , καί δονν περβήσομαι τεχος , καί υσθήσομαι πειατηρείων δαιμόνων μεσιτεί Σου .

   Λαβών τό καθ ᾿ μς , ντιδούς τε τό οκεον Εεργέτης , δρασε μόνον , οκ παθε δέ ΠΑΡΘΕΝΕ · θεοποε γάρ , λλ ᾿ οκ ες φθοράν μεθίσταται · μλλον δέ καί πάσχων  κών διά Πάθους τά πάθη λύει , ς ο τρες Πατέρες μς μυσταγώγησαν .

   Λελυτρωμένοι Αματι , τ κ πλευρς χυθέντι , το Υο Σου ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντες Σέ μακαρίζωμεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν λυτρωσαμένην μς κ τς κατάρας .

   Mείνας ν , καί σαρκωθείς κ νηδύος Σου , μεν δωρήσατο , μν τό πρότερον , κ χοός γεγονόσι , υσάμενος πταισμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ .

   Μυρίπνοον ς όδον , πό κοιλάδων ΧΡΑΝΤΕ , καθαρός Σε ερατο , καί ν μέσ Σου κατεσκήνωσεν , εωδίας πληρώσας τό θρώπινον .

   Νεανίδων θεος χορός νθεαστικώτατα , ν γυναιξί Σε καλήν σματίζουσι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλονας ραϊζομένην θεότητος , τόν καλλοποιν γάρ Λόγον , πέρ λόγον πεκύησας .

   Νέαν Σε Πηγήν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί φορμήν μυστηρίων  χοντες ο τρες θεηγόροι , καινας ποθέσεσι καινοπρεπ , προσαρμόζουσα

φράσιν .   

    Νεκρώσεως τούς χιτνας δάμ ξεδύσατο , τ θεί γεννήσει Σου , καί τήν στολήν μφιάσατο , μόνος ν ξύφανεν , ν τ γαστρί Σου , Λόγος σωματούμενος .

    Λόγος σαρκωθείς εκ Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν σάρκα το ύπου θέλων κπλναι , ποδείγματι καθάρσεως , ἀῤῥυπώτου τος δασι βαπτίζεται .   

   λος ν Σοί κατασκηνώσας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , λον μέ τόν νθρωπον , νεμορφώσατο , ν Πατρός κλάμψας , πρό πάντων τν αώνων , Λόγε ναρχος .

    πάντα δημιουργήσας Κύριος , καθ ᾿ μς ατός πλαστουργεται · ποδύς γάρ ΠΑΝΑΓΝΕ τήν μήτραν Σου τήν Παναγίαν , μορφήν τν νθρώπων μφιάσατο , καί τήν ατο εκόνα διεσώσατο .

    πάντα κ μή ντων ντα ποιήσας , καί φύσιν δούς κάστ τν γενομένων , ατός καί τάς δοθείσας φύσεις μείβειν , οδεν ς βούλεται · θεν κούεται καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα  τίς ο θαυμάσεται ;

    τά περα ν δασι στεγάζων μόνος Κύριος , ναχαιτίζων θάλασσαν , βύσσους τε ξηραίων , κ Σο ΑΓΝΗ τήν σάρκα προσλαβόμενος , μς νέπλασεν καί σωσεν .

    τόκος Σου τς φθορς τόν δάμ λυτρώσατο · φθορς βροτεργάτιδος , νευ καί γάρ πέρ νθρωπον  γέγονεν σύλληψις · διό φθορς τν κακν με ΚΟΡΗ λύτρωσαι .

    περούσιος Θεός οσιοται δι ᾿ μς τν Σν κ σπλάγχνων , τήν φθαρεσαν οσίαν , νακαινίσαι ζητν , δι᾿ οκτον ΠΑΡΘΕΝΕ  καί λεον , διό Σέ δοξάζομεν ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ορανόν τανύσας βουλήματι , λλον πί γς ορανόν Σε νέδειξεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , καί κ Σο τος ν σκότει πέφανεν .

   Πανάχραντον σύλληψιν , χραντον τόκον Σύ Μόνη πέδειξας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα · Θεόν γάρ συνέλαβες , πέρ Λόγον πάντων ΑΓΝΗ , νθρωπον γενόμενον , πιστν ες σωτηρίαν , καίπολύτρωσιν .

   Πολλοί ο πολεμοντες με πό ψους , ν δύν ξέλιπεν ζωή μου  κατέδυσα ες χάος πλημμελημάτων , σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή περίδης με , προστασίαν μαχον Σέ γάρ κέκτημαι .

    Πρός ρμον γαληνόν με θυνον , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΠΑΝΑΓΙΑ · χειμάζει γάρ κλύδων με καί τάραχος τς μαρτίας δεινς , τος νέμοις ιπιζόμενος , τν πονηρν πνευμάτων , τν θλιβόντων με 

   εθρον έναον μν τος προστρέχουσιν ες Σέ ΑΓΝΗ πηγάζεις · ο τήν φθορον χάριν , παρυόμενοι Σο μνομεν τόν τόκον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί Σέ περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   Σέ βάτον Μωσς , ν τ ρει τ Σιν πυρπολουμένην ΑΓΝΗ , προεθεώρει τήν νέγκασαν καταφλεύκτως τήν στεκτον αγλην τς ἀῤῥήτου οσίας , νωθείσης παχύτητι , σαρκός μις τν ν ατ γίων ποστάσεων .

   Σέ τήν κοινήν φιλοτιμίαν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τς μετέρας φύσεως πάντες δοξάζομεν , χελος ν γεγονότες , καί μίαν συμφωνίαν πιτελέσαντες .

   Σοί τ τεκούσ Χριστόν , τόν το παντός Δημιουργόν κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ · χαρε τό φς νατείλασα μν · χαρε χωρήσασα Θεόν τόν χώρητον .

   Στενε με τό πλάτος Σου τν μεγαλείων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καταπνγον τόν λόγον  πό πυκνότητος · καί μοι παραδόξως συμβαίνει , τό πορεν κ τς επορίας , διό τόν τοσοτον Σε μεγαλύαντα δοξάζομεν .

   Συμπαθείας τς Σς με ξίωσον , τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τν τ δί Αματι , κ φθορς τούς νθρώπους υσάμενον .

   Συνέλαβες ν γαστρί Σου σπόρως , τόν Κύριον καί τοτον κύησας , σεσαρκωμένον , τόν σώζοντα , κόσμον τας πρεσβείαις Σου , διό Σοι κράζομεν · χαρε ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Σύ τόν το Πατρός  χώριστον ν Μήτρ Σου θεανδρικς πολιτευσάμενον , σπόρως συνέλαβες καί φράστως πεκύησας , Θεόν μο καί νθρωπον · θεν Σε σωτηρίαν πάντων μν πιστάμεθα .

   Σσον οκτείρησον μς , τόν οκτίρμονα Θεόν μν Σωτρα , πέρ λόγον τεκοσα , πυρκαϊς λογισμν , παθν τε ξαίρουσα καύσωνα , Σο τας κεσίαις , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Τά τάγματα ξέστησαν τν γγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τν νθρώπων α καρδίαι φριξαν πί τ τόκ Σου · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ πίστει σέβομεν .

   Τήν ΑΓΝΗΝ γνεύοντι νοΐ , δετε μακαρίσωμεν · τήν καλλονήν ακώβ ν γάπησεν · Θεός κλεξάμενος , ν κατώκησεν ς σκηνήν γιάσματος , ς Τιμιωτέραν πάντων τν κτισμάτων τιμήσωμεν .

   Τήν μόνην παρθενεύουσαν μετά τόκον , ΜΑΡΙΑΝ τν γίων γιωτέραν , τήν ντως ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δετε μνήσωμεν πιστοί κραυγάζοντες · χαρε Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τίς ξειπεν , Σο κατ ᾿ ξίαν δυνήσεται , τήν  πέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας , ν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ , μν πιφανέντα , Σωτρα πάντων μν . 

   Τόν κ Πατρός προελθόντα , προαιώνιον καί χρονον Θεόν Λόγον , καί π ᾿ σχάτων νατείλαντ κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ς Κύριος, και ΚΥΡΙΑΝ ελογετε .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ σοφί κοντι καινουργσαι τόν δάμ ,  βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ φράστως σαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως ν μνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν Μονογεν Υόν καί Λόγον , τόν πρό αώνων ξ ᾿ νάρχου Πατρός , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , τόν τς κτίσεως πρωτότοκον , γεγενημένον τέτοκας , θεν Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντα τά θνη δοξάζομεν .

   Υόν τόν ναρχον , καί συναΐδιον Πατρί τέτοκας , περφυς κ Σο σαρκωθέντα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ΑΓΝΗ Σέ κηρύττομεν · 

   Υός Θεο Υός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ  σαφς δείχθη , ργα ς Θεός τελν βουλήσει μόν · θεν Σε πάντες ληθς ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί κυρίως πονομάζομεν · λλην γάρ Μητέρα Θεο ο γινώσκομεν .

   μνολογίαις τήν Πανάγιον καί Θεοδόχον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ πανευσεβς ξίως πάντες εφημήσωμεν , ς Θεόν κυήσασαν , μονογεν μν , τος νθρώποις φθέντα · διό Σοι πάντες πιστοί ψάλλομεν · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΜΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   μνομεν τόν τόκον Σου Ελογημένη , δι ᾿ ο λυτρώθημεν τς πάλαι κατακρίσεως , καί Σέ μακαρίζομεν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , Μόνην ν γάπησεν , ν ελογημέος καί περένδοξος .

   πέρ εσπλαγχνίαν , πάντων Λυτρωτής νθρωπος γίνεται , καί σαρκικήν καταδέχεται γέννησιν , φιλάνθρωπος πέρ νθρώπων , φύσει ν φιλάνθρωπος , Παρθενικς κ Μήτρας Σου  ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Φεσαι μου Κύριε φεσαι , ταν μέλλεις με κρναι , και μή καταδικάσης με ες πρ , μή τ θυμ σου έλέξγς με , δυσωπε σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ, σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τν γγέλων τά πλήθη , καί τν σίων τά τάγματα . 

   Φωτός οκητήριον Μήτρα Σου γεγένηται , δι ᾿ φς ο ν σκότει , εδον καθήμενον , θεν Σε φωνας σιγήτοις Μήτηρ Θεο εί νυμνομεν Σε , καί πόθ γεραίρομεν τήν λπίδα μν .

   Χαλεπας παθν πιβουλας , ΚΟΡΗ χειμαζόμενος , καί προσβολας μαρτιν κλονούμενος , Σο πρός τήν κλόνητον καί ήττητον , προστασίαν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πόθ καταφεύγω , οκτειρον σσον ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαράν τήν νεκλάλητον δεξαμένην , συνέλαβες σπόρως τόν Σόν Δεσπότην , τόν πσαν τήν φήλιον ΘΕΟΜΗΤΟΡ νακαλούμενον  διό Σοί κραυγάζομεν · ελογημένη Σύ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ τόν Χριστόν κυήσασα .

   Ψυχας καθαρας καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δετε μεγαλύνομεν τήν κηλίδωτον καί Υπέραγνον  Μητέρα το μμανουήλ , δι ᾿ Ατς τ ξ ᾿ Ατς προσφέροντες  πρεσβείαν τεχθέντι , φεσαι τν ψυχν μν , Χριστέ Θεός καί σσον μς .

   ς ρθρος ερέθης πρωϊνός , ν τ το βίου νυκτί , Παρθενίας κτσι περιαστράπτουσα , τήν νατολήν το λίου , το νοητο τς δικαιοσύνης , μν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΕ . 

   ς ψιμος ετός π ᾿ σχάτων , πρώϊμος δάτων αώνων τε , Δημιουργός ες τήν Μήτραν Σου , σταξε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατά καιρόν ναψύχων τούς κλείποντας .

    !!! τν πέρ νον το τόκου Σου θαυμάτων , Νύμφη ΠΑΝΑΓΝΕ Μτερ Ελογημένη · δι ᾿Ης τυχόντες παντελος σωτηρίας, πάξιον κροτομεν ς εεργέτην , δρον φέροντες, μνον εχαριστίας .

 

..........................................χος γ ΄...........................................

 

   Βαδίζων τρέμω , φη Συμεών , τόν σαλεύοντα τ προβλέψει δέ πσαν τήν γν , κατέχων ωννύομαι  Σόν τόκον ΠΑΡΘΕΝΕ · τς τρομερς δέ σαρκός πολυόμενος , χρησμν μοι τν θείων ποβάντων , χαίρων κομίζω καί τος ν δ λύτρον τά εαγγέλια .

   να σε τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νον , κν σάρκα προσήλειφας , καί διπλος χρημάτισας , μακράν πεῤῥάπισεν , καί τομήν καί τήν σύγχυσιν ο Χρυσόστομος ωάννης Θεάνθρωπε .

   Γεώδης φύσις ο σθένει Σε νυμνεν , ν γγελοι μέλπουσιν , ς  Θεόν σωματώσασα · πλήν πιστς ο δολοι Σου ποτολμμεν μνεν Σε καί δοξάζειν  .   

   λέωσαί μοι τόν προελθόντα κ τς Σς γαστρός ΘΕΟΝΥΜΦΕ , σαρκοφόρον Λόγον , ν ν να Συμεών βαστάζων , ς Κτίστην μεγάλυνεν . 

   ρ σε Μητρός ν γκάλαις , οδα σε δέ πρόσιτον θεότητος τ φύσει · πς ον Λόγε , χερσί κατέχ ς χερσί τήν σύμπασαν χεις κτίσιν ; φη Συμεών Θεάνθρωπε , τήν πόῤῥητον σου δοξάζων δυναστείαν .

   ητορεύων τά θεα , μοναδικόν τήν πόστασιν , φηγήσω τόν Λόγον , κν διπλος πέφηνεν , κ τς ΑΓΝΗς προελθών , σάρκα προσλαβόμενος ·ν ελογομεν παύστως  , καίπιστς δοξάζομεν θεε Χρυσόστομε .

   Τάξεις  νοεραί , μνωδίαις ΚΟΡΗ Σέ μέλπουσιν ν γάρ οκ σχύουσιν ρν , κ τ γνς νηδύος Σου , τέτοκας σάρκα προσλαβόμενον ναλλοιώτως ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .  

   ς μυστική τις λαβίς , τόν νθρακα φέρουσαν τόν νοητόν , ρχ πρός ναόν · ν Συμεών λαμπρυνθήσεται χερσίν , ΠΑΝΑΓΝΕ δεξάμενος , καί τά το πάθους σύμβολα , προφητεύσει σαφέστατα .

 

...........................................χος δ ΄......................................... 

  

  ΑΓΝΗ πρό το τόκου , καί ν τόκ καί μετά τόκον ληθς , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ πέφηνας · Θεόν γάρ πεκύησας , ν ποστόλων σύλλογος , περιφανς νεκήρυξεν . 

   γνείας τό ΠΑΝΑΓΝΟΝ , υπαρός τε καί ναγνος , γώ νδιαίτημα , μέλπειν ο σθένει Σε , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , διό με τ χωνεί το Πνεύματος κάθαρον , να δοξάζω Σε .

   μήτωρ ο Λόγος κ Πατρός, πάρχων πρότερον , πάτωρ γέγονεν , κ Σο τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς πρίν σώματος , δι ᾿ εσπλαγχνίαν βουληθείς , σσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   νακαλούμενος μς , αχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός περ μεν ν ρχας , ν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · φιλάνθρωπος Κύριος , διό βομεν Σοι , χαρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   νερμηνεύτου λόγ , μετέσες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ν πσι  χώρητον ντα , στενοχωρήτως χωρες καί τίκτεις , καί μαζος θρεψας , βουληθέντα οκτειρσαι μς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μολογοντας .

   νοίγεται πάλιν διά Σο , πρίν παράδεισος καί πεισάγεται , πρίν κατάκριτος νθρωπος , καί θεοται ληθέστατα , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , βροτν τό φύραμα , τν βοώντων · ελογομεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ .

   νοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν νυπόστατον · λλ ᾿ ς ναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ς θέμις , μνσαι μή σθένω Σε ατ βοήθειαν .

   νωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως βόησέ γγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , το Δεσπότου φράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   παντες βροτοί , μνεν ποροντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν το καταπτάντος Σοι γγέλου λόγον χαίροντες δομεν ·χαίροις βροτν η λύτρωσις , τν πενομένων τροφή · τν δαιμόνων χαίροις μυντήριον , χαίροις σπίλων μν καθαρτήριον .

   πας γηγενή σκιρτάτ τ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ερά θαυμάσια τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   πειρογάμως κύησας , ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , φθης Παρθενεύουσα πάλιν , θεν σιγήτοις φωνας, τό χαρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν .

   στράπτων Σοι γγελος πέστη , καί μαρμαρυγας τς Παρθενίας , σφοδρς Σοι ντηστράφθη , αυτο ς τς οκείας πιμελεσθαι δόξης · τό χαρε διό Σοι , φόβ φθέγξατο .

   φλεκτον Μωσς ν τ ρει Σιν  βάτον θεάσατο , Σέ ζωγραφοσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αγλ μή φλεχθεσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν κύησας .

   χρονον Υόν νάρχου Πατρός , σάρκα δι ' μς τούς νθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ν γαστρί συλλαβοσα , πό χρόνον τοτον τέτοκας νερμηνεύτως · καί γεγηθότες βομεν · σωμεν τ Θε μν τι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ΧΡΑΝΤΕ , τ φόρτ τν πολλν μαρτημάτων λάφρυνόν με νν , φέρειν τόν ζυγόν νδυναμοσα , Χριστο τόν λαφρότατον .

   Εδεν λιος παυγασμάτων τν αυτο , Σέ διαφέρουσαν πολλ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ξ ᾿ ς φθη Θεός σωματούμενος , τούς τιμντας Σε πρός τό φς νυψν τς ατο θεότητος .

   κ Σο ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , μν νέτειλε , δικαιοσύνης λιος Χριστός , καί φωτί κατελάμπρυνεν , τούς καθημένους πρότερον , ν τας το σκότους χυρώμασιν .

   κύησας Θεόν πέρ λόγον καί ννοιαν , καί μεινας μετά τόκον ς πρό τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   σκήνωσεν , ς βροτός ν νηδΰι Σου Κύριος , τόν βροτόν με τν φθίκτων σκηνν ξιούμενος , παρορν μου πράξεις , τάς θέσμους ΑΓΝΗ καί τά πταίσματα .

   στη μέχρι Σο θάνατος τς κατασχέτου ρμς · Σύ γάρ Μόνη τεκες , τήν πηγήν τς θανασίας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εα μέν τό τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τ τς κυοφορίας βλαστήματι , τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   φερπύσας τρυφς ξορίζει με , δυσβουλίαις  φις δόλιος , βουλς δέ μέγας γγελος , βροτωθείς κ τς Σς Μήτρας , το Παραδείσου οκήτορα πάλιν εργάσατο .

   λθον ες χειμνα πωλείας  καί συνεταραξάν με ποταμοί , σφαλμάτων μετρήτων · λλ ᾿ π ᾿ μοί , σπλαγχνισθεσα ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός λιμένα θεον θυνον .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκεν τόν χρονον Υόν , νομοθετοντα τος πσιν γνείαν , καί τό καθαρόν τς εσεβείας , τος ν γ καταγγέλοντα .

    ΘΕΟΤΟΚΟΝ ς τεκοσαν Σέ Θεόν μετά σώματος , νυμνολογομεν  πσαν ποτρέποντες αρεσιν , ν ατ γάρ Λόγος , ξ ᾿ Αμάτων Σου , σάρκα μψυχον , ζωοπλαστήσας πέφανεν .

   δού κατάρας , τς ρχαίας λυτρώθη τό βρότειον , καί κατήργηται σατάν , ΑΓΝΗ το πτώματος ατιος , μν γάρ γέννησας τήν ελογίαν  ΑΥΤΗ .

   λαστήριον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , γεγένησαι μαρτανόντων εί ,Τεκοσα περφυς το κόσμου τόν αροντα , τήν μαρτίαν Χριστόν · διό Σοι κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   σχυράν παράκλησιν καί καταίσχυντον λπίδα , τεχος προσμάχητον , καί θείαν προστασίαν λαός Σου χει Σε Σέ δοξάζων ΠΑΡΘΕΝΕ · καί σωζόμενος κράζει μμελέστατα · ελογομεν Σε εί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   Κατάρας τς προμήτορος Εας τ τόκ Σου λευθερούμεθα , Σύ γάρ τόν Χριστόν τεκοσαΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ντί ταύτης , τήν ελογίαν πσιν πήγασες .

   Κοίμησον τν παθν τς σαρκός τά κύματα , τ κοιμήτ Σου ΚΟΡΗ κεσί δέομαι , καί μή δώς μαρτίας φυπνσαι με πνον βαρύτατον .

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη  Χριστός συνάψας τάς διεστσας  φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Μακαρίζομεν Σε εί , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Ελογημένη , δι ᾿ ς δόξης ξιώθημεν καί τόν πρίν παράδεισον , ν πωλέσαμεν πελάβομεν .

   Μανίαν καί χάσματα θηρν οκ δειλίασας θεεγνάτιε , το ψίστου γάρ δύναμις , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νατείλασα , τήν πανοπλίαν το Σταυρο , σέ περιέβαλεν  , ελογομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ το παντός , κυριευθεσαν μου τήν παναθλίαν ψυχήν τος τς σαρκός δεινος πάθεσι , καί ασχίστοις πλημμελήμασιν  Σύ λευθέρωσον τ Σ δυνάμει τ κραται · καί παράσχου λύσιν πταισμάτων , καί δόξαν κήρατον .

   Νεκρωθέντας ΠΑΝΑΓΙΑ , τούς νθρώπους ζώωσας , πεπτωκότας τούτους πρός διαφθοράν ξανέστησας , τόν Ζωοδότην τεκοσα τόν λυτρούμενον , τούς κραυγάζοντας · χαρε Νύμφη νύμφευτε .

   Νεκρώσεως δερματίνους χιτνας νδύεται προπάτωρ · δέ Κτίστης ατόν πενδύεται , κ τν Σν Αμάτων , σαρκωθείς πέρ λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νεμομένην το θανάτου τήν τυραννίδα , Μήτηρ Θεο κατέπαυσας , ζωήν τήν γήρω ΠΑΝΑΓΝΕ κυήσασα , διό Σοι κράζομεν · χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Νεουργε τήν νθρωπότητα , νέον βρέφος , πρό αώνων Κύριος , φθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί βροτός γενόμενος διό βομεν Σοι , χαρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Νοητήν Σε Λυχνίαν προέγραψεν , προφήτης τό θεον λαμπάδιον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φέρουσαν τό φωτίσαν τούς πρώην σκοτισμένους τν κακν  τας πολλας μαυρώσεσιν .

    γγελος Γαβριήλ ,τήν πέρ λόγον Σοι χαράν φησε · χαρε Θεο σκήνωμα , κατασκηνσαι ηδόκησεν .

    κ μή ντων τά πάντα θεί δυνάμει , δημιουργν γεγέννηται κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ , κόσμον καταυγάζων φαιδρς , κτσι θεότητος , καί θεογνωσίας λαμπρότησι .

    καθήμενος ν κόλποις ϊδίως το φύσαντος , Σας λέναις φθη , νν περιγράπτως καθήμενος , τήν Τετοκυαν Σε δείξας μετά γέννησιν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ληθς δι΄φθορον .

    καταβάς πί τς γς , ς ετός ΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσί πσαν ρδευσεν τήν γν καί νέδειξεν , Σέ τν γγέλων πάντων  ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα .

   λον Θεός θεσαι βουλόμενος , λος νοται μοι , καί τό κατάληπτον καινοτομεται πσι μυστήριον ·Τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθορος , καί σάρξ ρται Θεός , ν τιμντες , Σέ νν ΑΓΝΗ μακαρίζομεν , ΜΑΡΙΑΜ ς Σύ προεφήτευσας .

   ντως χαρακτήρ τς γίας Μορφς Σου ΣΕΜΝΗ , τούς δαίμονας φυγαδεύει , τούς πιστούς δέ γιάζει , καί σώζει τάς ψυχάς μν .

    Τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθεν , σαρκοφόρος ς φθη πί  γς , καί τος νθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Οκ λάτρευσαν τ κτίσει  ο τόν Κτίστην Σε γνόντες κυήσασαν , λλά Θεόν ληθ , κ Σο τόν κλάμψαντα , Λόγον γινώσκοντες  ΚΟΡΗ κράζουσιν · Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Πατήσας τήν ντολήν το Κτίσαντος , τρυφς κβέβληται , δελεασθείς πρτος ν βροτος · λλά τοτον πεσόντα δεινς , τόν Λυτρωτήν κυήσασα , νεκαλέσω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   αθυμίαν πνου θανατηφόρου , πάλλαξον ΑΓΝΗ , καί πρός νθέους γρηγορεν με μνους καί καλάς ργασίας , νίσχυσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ να πόθ μνολογ Σε . 

   ομαφααι πσαι δολίου χθρο , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τελείως ξέλιπον , φ ᾿ ο λόγχ τρώθη τήν Σήν γαστέρα , τήν μόλυντον οκήσας Λόγος , ο γλυκυτάτ νν τρσαι ρωτι τήν καρδίαν μου καθικετεύω Σε .

   υομένη φάνηθι , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ πάντας μς πειρασμν τε καί κινδύνων καί θλίψεων , τούς πόθ μνοντας Σε .

   Σαρκωθέντα Κύριον δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , κύησας ΠΑΡΘΕΝΕ · ν γαθάγγελος ποθήσας ξω σαρκός γέγονεν , θλήσας παραδόξως · μεθ ᾿ ο μνομενΣε .

   Σέ μακαριώτατος πάλαι χορός , τν προφητευόντων ν Πνεύματι , θεηγορίαις ερας θεοπρεπς , κατονομάζει ΠΑΝΑΓΝΕ , Πύλην τε καί ρος κατάσκιον .

   Σέ Μόνην τν κανθν ν μέσ εράμενος , ς καθαρώτατον κρνον , καί κοιλάδων νθος ΘΕΟΜΗΤΟΡ , Νυμφίος , κ τς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ πλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα · Σέ γκυραν καί λπίδα , τς μν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τό μάννα τς ζως ν κοιλί βαστάσασαν , πάλαι μανναδόχος στάμνος ς ληθς προετύπου μφανέστατα , Ελογημένη Σύ ν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Στειρεύουσαν θείων ρετν ΠΑΜΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καρδίαν μου , δεξον ΠΑΡΘΕΝΕ καρποφόρον , κ στείρας τεχθεσα βουλήματι , το πάντα μεταποιοντος τ πνεύματι , να μν Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Σύ Μόνη τος πί γς , τν πέρ φύσιν γαθν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας · θεν Σοι τό χαρε κραυγάζομεν .

   Συνέλαβες ν γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ναρχον Θεόν Λόγον , δι ᾿ μς τούς νθρώπους γενόμενον , καθ ᾿ μς τρέπτως , ν δυσί γνωριζόμενον φύσεσιν .

   Σσαι βουληθείς τόν νθρωπον , διαφερόντως ς εεργέτης φιλάνθρωπος , τήν Σήν Μήτραν περιγράπτως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατεσκήνωσεν .

   Τά μματα φώτισον  ΠΑΡΘΕΝΕ τς καρδίας μου , λάμψον μοι κτνα μετανοίας , σκότους με ῥῦσαι διαιωνίζοντος , Πύλη το φωτός Χριστιανν , πάντων τό προσφύγιον , τν πιστς  Σε   νυμνούντων .

   Τήν λοχεύτως ν γαστρί καί περφυς δεξαμένη , τόν ναλλοίωτον Θεόν , εσπλαγχνίας βροτος νδημήσαντα , περύμνητον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , παξίως υφημομεν ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Τήν ποῤῥήτως καί σπόρως συλλαβοσαν καί τεκοσαν τήν χαράν  τ οκουμέν , Χριστόν τόν Θεόν , μνομεν καί περυψομεν ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τς Σς λοχείας τό καινόν , Χαλδαϊκή φλόξ δήλου , τούς Παδας βλάπτουσα μηδέν · τος πολλος τοιγαρον παραπτώμασι , φλογιζλομενον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,τ δρόσ , διάσωσον με .

  Τό θεον Παλάτιον το Βασιλέως τιμήσωμεν , ν κατεσκήνωσεν καθώς θέλησε  · τήν ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΝ ,  Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δι ς θεώθημεν , μνολογήσωμεν .~

   Τόν Λόγον τόν το Πατρός , προκαθερθεσα ΣΕΜΝΗ Πνεύματι , τς λογικς φύσεως , π ᾿ εεργεσί γεγέννηκας .

   Τόν Σόν μνολόγον πταικότα , σύγγνωστα ΚΟΡΗ πρός δόν τς μετανοίας θυνον , τόν Λόγον κυήσασα το κόσμου τόν καθαίροντα , τάς μαρτίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τος κραυγάζουσιν , Ελογημένη Σύ ν γυναιξί πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τριάδος , τς περθέου ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν να τέτοκας , κ Σο σαρκί φανέντα καθ ᾿ μς εδοκί Γεννήτορος , καί συνργεί Πνεύματος , το Παναγίου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   μνομεν Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ·Θεόν γάρ μν , σεσαρκωμένον τέτοκας · θεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες νομάζομεν , τήν θεοδόχον Τράπεζαν , τήν Καλλονήν ακώβ , καί βομεν · χαρε , χαρε , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

  μν Σε Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , δοξάζω Σε εί ΑΓΝΗ ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ , καί μακαρίζω Σε , ν γενεαί μακαρίζουσιν , τν γενεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   πάρχων κατά φύσιν Κύριος , πσι χώρητος , ν Σοί χωρεται ΔΕΣΠΟΙΝΑ βροτός , εσπλαγχνί γενόμενος  , να βροτούς δι ᾿ φατον φιλανθρωπίαν διασώσηται .

   ΥΠΕΡΑΓΙΑ , περάγιον Λόγον κυήσασα , καθαγίασον μν καί τάς ψυχάς καί τά σώματα , τν μακαριζόντων Σε τήν ΣΕΜΝΗΝ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

   Φέγγος στραπς , το τόκου Σου λαμψε , καί κατεφαίδρυνεν πσαν τήν φήλιον , καί τόν προστάτην το σκότους λεσεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , γγέλων καύχημα , καί νθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τν παύστοις φωνας εφημούντων Σε .

   Φεσαι μου Χριστέ ταν λθης κρναι τόν κόσμον μετά δόξης · λσον τήν χλύν τν παθν μου , τας κεσίαιας τς κυησάσης Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

   Φρίττει Χερουβίμ καθορντα , τόν ν ατος  , ἀῥῥήτ λόγ , πικαθεζόμενον Λόγον , Μητρός γκάλαις , βρέφος κρατούμενον , Σο ΠΑΝΑΓΙΑ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ψηλοτέρα πάσης κτίσεως . 

   Φωτίζεις τόν κόσμον , νατείλασα τό φς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό λάμψαν πρό αώνων κ το Πατρός πέρ νον · διά τοτο Σοι βο · τό σκότος πέλασον ΑΓΝΗ , κ τς μς καρδίας , τν τάκτων λογισμν πως μνς Σε .

   Φωτίζεις τ τοκετ Σου πάντα τά πέρατα , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ γάρ Μόνη φθης κεκαθαρμένη , π ᾿ αἰῶνος , δικαιοσύνης λιον χουσα .

   Φωτός οκητήριον γένου , διό , φωταγώγησον με ΚΟΡΗ , μαυρούμενον πάσαις το χθρο τας πηρείαις , πως ν πίστει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , μεγαλύνω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαίροις Μήτηρ ΑΕΠΙΡΟΓΑΜΕ , τόν Θεόν Λόγον ν γαστρί Σου χωρήσασα  καί τεκοσα σεσαρκωμένον , ς Θεόν μο καί νθρωπον .

    !!! θαμα πέκεινα θαυμάτων !!!! πς τίκτεις καί μένεις Παρθενεύουσα ; ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Λόγον γάρ γέννησας , τόν τ Πατρί συνάναρχον · διό Σοι ψάλλομεν , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ σαρκί Χριστόν κυήσασα .

    !!!! θαμα θαυμάτων !!! πς πάσης πέκεινα κτίσεως Θεός μν , κτίζεται καί πλάττεται , κ τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί καινουργε θελήματι , καί ναπλάττει μς δι ᾿ δατος καί Πνεύματος , πλάσιν θαυμασιωτάτην , μόνος εεργέτης . 

    !!! θαμα τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!! τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα , πειράνδρως τεκοσα οκ στενοχώρησε .

    !!! παραδόξου μυστηρίου !!! πς ΠΑΡΘΕΝΟΣ πλατυτέρα τν ορανν δείχθη , ν νηδΰι τόν περιόριστον , στενοχωρήτως χωρήσασα .

   ραίωσας ΧΡΑΝΤΕ Σύ τν βροτν τό πλήρωμα , Σύ γάρ νεδείχθης Πλατυτέρα το ορανίου κύτους τεκοσα Θεόν Λόγον σεί δέῤῥιν ορανούς ΚΟΡΗ τόν κτείναντα , καί βροτούς διαπλάσαντα .

   ς εδον ο γγελοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , κ τς γαστρός Σου προελθόντα τόν Υόν το Θεο , ν εφροσύνη λεγον · δόξα τ κυήσει Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   ς Παλάτιον ερύχωρον κατοικήσας , Βασιλεύς τν λων , τήν γίαν Σου Μήτραν , φθης σωματούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   ς πάντων ποιημάτων Ποιητήν γεννήσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ περβέβηκας , πσαν τήν κτίσιν θεί δόξ , καί τ γιωσύν καί χάριτι , καί πάσι τς ρετς προτερήμασι · θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   ς τν ορανν πλατυτέραν , καί τν Χερουβίμ γιωτέρα , πάσης τε κτίσεως ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα , Θεόν κύησας , ν τας γκάλαις φέρουσα , τόν Πατρικος κόλποις καθήμενον .

   φθη πλος τ θεί φύσει , κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ ντως σύνθετος , λεος δι ᾿ φατον , τ ατο θεότητι , σάρκα τήν ξ Αμάτων Σου  ποστησάμενος · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες , νυμνολογομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   κτός μέν συνφείας συνέλαβες , διαφθόρως ν γαστρί , καί πρίν δινσαι τέτοκας · καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοσα πεφύλαξαι .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκες , καί τεκοσα μεινας ΑΓΝΗ , ν χερσί τόν φέροντα τά σύμπαντα , ς ληθς ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ βαστάζουσα .

   Μίαν μέν πόστασιν , ν δυσί τας φύσεσιν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , Θεόν σωματούμενον · θεν βομεν Σοι , Ελογημένη Σύ ε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Πίστις γείσθω μόνη καί μή πόδειξις , τν πέρ νον θαυμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , τν Σν · τόν γάρ κατάληπτον , Θεόν Λόγον τέτοκας , νδυσάμενος τήν νθρωπότητα .

   Σέ τήν πέρ νον , θεανδρικς τόν Λόγον , ΠΑΡΘΕΝΕ κυήσασαν , καί παρθενεύουσαν , πάντα τά ργα ξίως ελογομεν , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ δικαιοσύνη τε καί πολύτρωσιν μν τεκοσα , Χριστόν σπόρως , λευθέρας δρασας ρς ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν φύσιν το προπάτορος .

   Σύ Μήτηρ Θεο , συνδιάστως γεγένησαι το ξ κηράτου Πατρός κλάμψαντος , νευ δίνων μητρικν , θεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , σεσαρκωμένον  γάρ κύησας Λόγον , ρθοδόξως κηρύττομεν .

   ς Τεκοσα ΠΑΝΑΓΝΕ ,τν κτισμάτων τόν Δημιουργόν , κατά παντός γεννητο , φέρεις τήν ρχήν , σύγκριτον χουσαν περοχήν , καί περφυ · θεν τόν τόκον Σου προσκυνοντες Σέ δοξάζομεν .

   

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

   

   διαφθόρως τόν Λόγον ν Σ γαστρί , δεξαμένη τέτοκας τόν λυτρούμενον φθορς , τούς ατόν λατρεύοντας εί , ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , Πύλη τς ντως ζως . 

   ληθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογοντες Σε , το γγέλου τό χαρε , πίστει Σοι βομεν · Μόνη τήν χαράν πί τς γς κύησας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ εί Ελογημένη .

   ν δύω φύσεσιν ες , τς γίας Τριάδος ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων σαρκωθείς θεοπρεπς , προλθε τούς ξ ᾿ δάμ διασώζων ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   ξ ᾿ ϊδίου τ Γεννήτορι , συνυπάρχων Λόγος συννοούμενος , πί τέλει τν αώνων δέ , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν τν νθρώπων πσαν θεούργησεν μορφήν , αυτ καθ ᾿ πόστασιν συγχύτως νώσας · τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ μνετε βοντες καί περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας . 

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τεκοσα τος βροτος , τόν κυβερνήτην Κύριον , τν παθν μου τόν στατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τ καρδί μου .

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ράθη βροτος Λόγος σεσαρκωμένος · ν μεγαλύνοντες , σύν τας ορανίαις σττρατιας Σέ μακαρίζομεν 

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , καθαρώτατον , γενομένη χωρίον χωρητικόν , θείας νοικήσεως τόν ψυχικόν μου μολυσμόν , καί τόν ύπον ξαφάνισον .

   Νεκρόν με δειξεν ν δέμ γεσις το ξύλου πονηρά , πιβουλ τ το φεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νοεν ο δύναται νος νθρώπινος , τό πέρ νον το τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , Θεός γάρ σκηνώσας ν μέσ Σου , κλεθρα τς Παρθενίας , ο παρεσάλευσε , μόνος ς πίσταται ατός κατάληπτος .

    πάσης πέκεινα νοουμένης ς Θεός , καί ρωμένης κτίσεως σωματωθείς προλθεν  κ Σς γαστρός , τηρήσας Σε φθορον , σπερ ς πρό το τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Οκ στιν μεμπτος ς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ληθ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ κύησας . 

   Πεποικιλμένη τ κάλλει τν ρετν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ληθ , πέρ νον συνέλαβες μν , τήν πηγήν τν γαθν ναπηγάζουσα .  

   Σοφίας τς περσόφου ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ γεγένησαι , τς τά πάντα σοφς κυβερνώσης , φυσικ γαθότητι · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς κοιλίας Σου .

   Σσαι βουλόμενος κ φθορς τήν καταφθαρεσαν φύσιν τν νθρώπων Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν γνισθεσαν γί Πνεύματι , οκήσας ποῤῥήτως νεμορφώσατο .

   Τήν Τιμιωτέραν τν Χερουβίμ , καί νδοξωτέραν συγκρίτως τν Σεραφίμ , Τήν διαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοσαν , τήν ντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

   Υός καί Λόγος το Θεο ναρχος  σωματωθείς Υός καί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεγένηται , εδοκί το Πατρός καί Πνεύματος γίου τ συνεργεί · θεν νέπλασεν τήν καταφθαρεσαν μου μορφήν , ς παντοδύναμος .

   πέρ λόγον Σου σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας τόν υσάμενον , λογίας πάντας τούς βροτούς , καί λόγον παρέχοντα βον · ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας . 

   ς θεον τέμενος , ς ρος γιον , ς Πηγήν φθαρσίας , ς κλεκτήν Μόνη χρηματίσασαν , τ πλαστουργ μν Θε , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν . 

 

..........................................χος βαρύς .....................................

 

   τέχθης κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νερμηνεύτως  , φάνης ς ηδόκησας φιλάνθρωπε , καί τόν κόσμον νακαίνισας Κύριε . 

    ν γαστρί συλλαβοσα , τόν περίληπτον Λόγον , καί τοτον νευ σπορς μν τεκοσα , κέτευε κτενς το σωθναι τάς ψυχάς μν .΄

   Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , Ελογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς μνοντας Σε περίσωζε , πό πάσης περιστάσεως .

   ν τεκες  ΘΕΟΤΟΚΕ νερμηνεύτως Θεόν μν δυσωποσα μή παύση , υσθναι κ κινδύνων τούς μνοντας Σε ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Κεχαριτωμένη , τεκοσα ν χρόν τόν Λόγον πέρ λόγον , δυσώπησον ατόν σσαι τάς ψυχάς μν .

   Περίσωζε τήν ποίμνην Σου , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , κ πάσης περιστάσεως , ς μόνη προστασία το γένουςμν  Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Τήν ποίμνην ν κτήσω ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ταύτην περίσωζε , πό πάσης νάγκης δυσωποσα τόν Σωτρα καίΘεόν μν .

   Τήν πέρ φύσιν Μητέραν καί κατά φύσιν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Τήν Μόνην ν γυναιξί Ελογημένην , σμασιν ο πιστοί , κατά χρέος μεγαλύνομεν .

   Τόν μόνον εσπλαγχνον προαιώνιον Λόγον τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , π ᾿ σχάτων  τεχθέντα καί σώσαντα τό γένος τν νθρώπων , μνετε ερες , λαός περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

   

  ληθν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πάντες Σέ κηρύττομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ο τ Σ γεννήσει , τς φθαρτς λυτρωθέντες γεννήσεως , καί πρός τήν μείνω πάλιν ζωήν νακληθέντες διά σπλάγχνα λέους Θεο μν .

   λουργίς ξυφάνθη μυστική , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων τ πάντων Θε , ν στολισθείς ΘΕΟΤΟΚΕ  , νωσεν μς τ Θε καί Πατρί . 

   μέριστος μεινας , ε καί σάρκα δι ᾿ μέ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ φόρεσας · διό καί ν δύ σε , προσκυν τας οσίαις , καί δύω θελήσεσιν , καί δύο νεργείαις Χριστέ .

   μήτορα τν νω , π ᾿ σχάτων τος κάτω , πάτορα τίκτεις , οσιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ  τό μέτερον λον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν πολλήν , ν κδυσώπει σωθναι , φθορς τούς μνοντας Σε .

   μήτωρ πρό τς σαρκός , πάτωρ μετά τήν σάρκωσιν , Υός Πατρός καί Μητρός , τατα καλούμενος · πέρ νον μφότερα , τ Θε γάρ πρέπει , τν θαυμάτων τά παράδοξα .

   νάρχ Γεννήτορι , τόν συννημένως εί νοούμενον , συλλαβοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένον Υόν γεγέννηκας , διά τό σσαι τούς πίστει κραυγάζοντας · χαρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   νευ φθορς τεκοσα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  τόν σπορον τόκον Σου , Μόνη φθης ΠΑΡΘΕΝΟΣ , βρέφος πομάζιον φερουσα . 

   ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σεσαρκωμένον τόν ΐδιον  καί πέρθεον Λόγον , πέρ φύσιν  τεκοσα μνομεν Σε .

    ΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεο παντοκράτορος , βασιλίδος φυλς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί περφυς , κινδύνων με διάσωσον , τ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · νδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπν Σου γαστέρα , ποδεξαμένη τό κήρατον φς .

   Δεδοξασμένα περί Σο λελάληνται ν γενεας γενεν , Θεόν Λόγον ν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν μν . 

   κουσίως πτωχεύσαντα , πλούτ γαθότητος τόν πέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ πεκύησας , τήν μν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   ξέστη πί τοτο ορανός , καί τς γς κατεπλάγη τά πέρατα τι Θεός , φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ Σου γέγονεν ερυχωροτέρα τν ορανν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   πί Σοί νατίθημι , πσαν προσδοκίαν τς σωτηρίας μου , καί το βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   χουσα τό συμπαθές , ς τεκοσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σσον μς βιαίας καί δεινς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον ο πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , καταμάχητον κεκτήμεθα .

   φριξε πσα κοή τήν πόῤῥητον Θεο συγκατάβασιν πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ πό γαστρός γενόμενος νθρωπος , διό τήν ΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οι πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ζως Σε Μητέρα καί Θεο γεννήτριαν πεγνωκότες , ρθοδόξ πίστει , πάντες μακαρίζομεν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ελογοντες μα τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ , καί περυψοντες ες πάντας τούς αἰῶνας .

    Μόνη διά λόγου ν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα τν παγίδων το χθρο , τάς ψυχάς μν . 

    τόν συνάναρχον Πατρί , καί γί Πνεύματι , συλλαβοσα Χριστόν , καί τεκοσα φράστως , ΠΑΡΘΕΝΕ κέτευε το σωθναι τάς ψυχάς μν .

    φωτεινή Νεφέλη το νοητο λίου , καί φαιδρο το νατείλαντος κ τς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φώτισον τάς ψυχάς τν μνούντων Σε .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τς ψυχς μου τά τραύματα , καί τς μαρτίας τάς ολάς ξάλειψον , πηγας ποσμήχουσα τας κ πλευρς το τόκου Σου , καί τος ξ ᾿ ατς ποκαθαίρουσα είθροις , πρός Σέ γάρ νακράζω καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ πικαλομαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Θεόν κ Σο σαρκωθέντα , δυσώπησον τόν τρέπτως ν διαμείναντα , καί φυσικς σον τ Πατρί καί Σοί τ Τεκούσ , γενόμενον μοούσιον , συγχώρησιν πταισμάτων , καί ψυχν σωτηρίαν , τος μνοσι Σε πίστει δωρήσασθαι .

   ασαί μου τά τραύματα ΚΟΡΗ τς καρδίας , καί κατευόδωσον τς ψυχς μου τά κινήματα , ες Θεο ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

   θυνον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά διαβήματα , να Σου πρός τόν Υόν , δι ᾿ παινουμένης  , πολιτείας πορεύσομαι

   να τούς κάτω τος νω συνάψειεν  μόνος πάντων Θεός , Μήτραν πειρόγαμον , πέδυ καί σαρκός , φανείς ν μοιώματι , τς χθρας τό μεσότοιχον λών , ερήνην μεσίτευσεν , καί ζωήν βράβευσε , καί θείαν πολύτρωσιν .

   να τρίβον Δέσποτα πρός γιότητα φέρουσαν δείξης μν , Μήτραν ΠΑΝΑΓΙΑΣ παναγίς κατκησας . 

   οβόλους κάνθας μαρτίας , αμάτων πλημύῤῥᾳ τν Σν μβλύνεις ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεόν σπόρως τέξασα .

   Κράτος θανάτου ΚΟΡΗ , τ ζωηφόρ Σου τόκ διέλυσας ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ζωήν πήγασας λυπον .

   ΚΥΡΙΑΝ Σε το παντός , και ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ νομάζομεν , τόν ντως ντα Θεόν , ἀῤῥήτως γάρ τέτοκας , τόν πάντα ποιήσαντα , καί διακρατοντα , καί συνέχοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λυτρωθέντες τ τόκ Σου το τς μαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον φύμνιον , ναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λύων τς Εας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατκησας γαστέρα ελογίας πηγήν βλυστάνων τος βοσι · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ νευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ χάρις , μν πηγάζει τν πέρ νον δωρεν , ς κ χειμάῤῥου τς θείας χρηστότητος , ν εσεβε λογισμ , νν μακαρίζομεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν Τιμιωτέραν καί νδοξωτέραν τν νω στρατευμάτων .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενος προνοίας , τς μν μή παρίδης δεόμεθα · τι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  λασμόν εμεν προβαλλόμεθα .

   Μόνη ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ κλελεγμένη , ξαίρετε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τν ποιημάτων Σέ λπίδα  σφαλν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνην Σέ ξελέξατο  τήν καλλονήν ακώβ , το Πατρός Λόγος καί Σο ν μέσ κατεσκήνωσεν · καί ς ηδόκησεν πέρ πάντας ραος , τούς νθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προλθε τήν μαυρωθεσα μν καθραι φύσιν .

   Νενεκρωμένον μου τόν νον ,τ τς ζως νεργεί ,τς κ Σο φανερωθείσης τ κόσμ , ξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν δήγησον , το θανάτου πύλας , λύσασα Μόν τ τόκ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νον  τν παθν τρικυμίαις νάστησον , ζωήν τήν αώνιον , Χριστόν κυήσασα , τόν παρέχοντα πσιν τά άματα .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τς κτίσεως φύντα κ Πατρός , νερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · ατόν ον κέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νν νακαινίσαι , καί βοντα με σσαι · τό γένος τν νθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Νοήσαντες θεηγόροι προφται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικς προκατήγγειλαν τοτο φωταγωγούμενοι θεί Πνεύματι , καί νν μες περιχαρς , τάς μφάσεις ρντες πιστεύομεν .

   Νόμου τε Σύ καί προφητν  τό κεφάλαιον , Χριστόν τό πλήρωμα  ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εσπλαγχνίας πειρον πέλαγος , νανθρωπσαι δι ᾿ μς , κ Σο εδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ν πίστει Σε εί μεγαλύνοντας .

   Νμφη Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς πρός Σέ καταφεύγοντας , τς αχμαλωσίας τν παθν ξάρπασον · καί τήν ατοδέσποτον λευθερίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τας τν ρθοδόξων κκλησίαις παράσχου , τας πίστει μελωδοσιν , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Νύμφη το Θεο  ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ῥῦσαι με δεινν πταισμάτων καί κινδύνων , καί πρός γαλήνης λιμένα καί σωτηρίας , τας Σας πρεσβείαις καθοδήγησον .

    ναρχος το Πατρός Μονογενής , ατός Μονογενής κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σωματωθείς , ποῤῥήτως τέχθη , καί τήν τεκοσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ φλαξεν · Θεός γάρ ν ληθινός ε καί φύσιν νθρώπου λαβεν .

    Βασιλεύς τς δόξης καί ποιητής , κ βαφς Αμάτων τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν αυτο λουργίδα βάψας , μυστικς πορφύρωσεν .

    κ τς Σς νηδύος  περουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , σαρκούμενος θεογνωσίας αγλ , κόσμον κατελάμπρυνεν ΠΑΡΘΕΝΕ . 

    ν τ Μήτρ τς ΑΓΝΗΣ κατασκηνώσας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς ψυχάς τν θεοφόρων γίων , οκητήρια ποιε καί τος κείνων στόμασι , τά κατά τήν Μητέρα διρμηνεύει μυστήρια .

   Ο μή Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ γινώσκοντες  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , φς μή θεάσωνται , τό γεννηθέν κ Σο ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ο Σέ τεχος πλουτοντες καί τ προστασί Σου ΘΕΟΤΟΚΕ πριφρουρούμενοι , τ Σ θεί δόξ γκαυχώμενοι Σέ μακαρίζομεν · Σύ γάρ ΠΑΝΑΓΙΑ , τήν τν ψυχν μν πηγάζεις , εφροσύνην τε καί γαλλίασιν .

    κατά πάντα τέλειος καί τ φύσει πρόσιτος , φθη προσιτός μοι σάρκα περικείμενος , κ Σο ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · ν κτενς κέτευε , τν νομιν μου τό φορτίον , σκορπίσαι , καί σσον μελωδοντα , ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, σαρκί Θεόν κυήσασα .

   λην τήν λπίδα μου ν Σοί ΠΑΝΑΜΩΜΕ τίθημι · λην πρός Σέ χαίρων νατείνω τήν ψυχήν μου καί διάνοιαν .

   λος πιθυμία κ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , εδοκήσας τεχθναι , γλυκασμός τε στίν καί φς δυτον .

   λς μοι λος συγχύτως , καθ ᾿ πόστασιν νώθης Θεο Λόγε , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΕΜΝΗς φορέσς με οκτίρμον , Ελογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ Θεόν σαρκί τεκοσα .

   μοιωθείς τος πί γς οράνιος , ορανίους τούτους πειργάσατο , καί πεπονθώς φύσει , παθητ , θείας παθείας τήν μέθεξιν δωρήσατο · τήν τοτον ον τεκοσαν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΚΟΡΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες δοξάζομεν .

    νώτοις χερουβικος περιγράπτως καθήμενος , περιγραπτός , ν τ Σ κοιλί νκησε σαρκί ο θεότητι , καί κ Σο προλθε , διασζων τό νθρώπινον . 

   Οκ στιν μεμπτος ς Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί οκ στιν ΧΡΑΝΤΟς ς πλήν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν γαστρί γάρ τόν Κτίστην τν πάντων , χώρησας τόν μόνον πολυέλεον . 

    ορανόν ποιήσας τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ξ ατς ς λιος κλάμψας ελογητός Θεός μν , καί Σύ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Παρθενικς κ νηδύος σαρκωθείς πεφάνης ες σωτηρίαν μν · διό σου τήν Μητέρα εδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εχαρίστως κραυγάζομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ . μετά τήν κύησιν ΠΑΝΑΓΙΑ διέμεινας · Θεόν Λόγον γάρ γέννησας , μν μοιωθέντα , χωρίς μαρτίας .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον μνομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον  σαρκί τ κόσμ κύησας . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ οκήσας Σε , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ λιπεν μείβων στοιχεα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  , διό βομεν Σοι · Ελογημένη τό πν διηθύνουσα . 

   αθυμί καθευδόντα , καί τ μαρτί συγκαλυπτόμενον , πρός μετάνοιάν με ΠΑΝΑΓΝΕ , ς το Λόγου Μήτηρ νακάλεσαι .

   ήμασι Σος πόμενοι γενεαί τν γενεν , ΜΑΡΙΑ Σέ μακαρίζομεν εί , Θεόν γάρ τόν ντως μακάριον , κύησας ΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τόν πάντας μακαρίους τούς ατ δουλεύοντας ψευδς ποιοντα .

   ήμασι Σου θείοις , γενεαί πόμεναι α τν νθρώπων , μακαρίζομεν Σε τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί μελωδομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   ήσεις τν θείων προφητν καί τάς ατν προφητείας , πεσφράγισας τεκοσα τόν Λόγον , τόν λαλοντα δι ᾿ ατν , καί τάς ατν πληρώσαντα , θεηγορίας , Μόνη Ελογημένη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   ήσεσι τν χειλέων ΠΑΝΑΓΝΕ πόμενοι , Σέ μακαρίζομεν ·  μετά Σο γάρ ντως μεγαλεα ποιήσας Κύριος , μεγάλυνέ Σε , καί ληθ Θεο Μητέρα , γεννηθείς κ γαστρός Σου , νέδειξεν .

   ομφαία τό πρίν στρεφομένη , τάς εσόδους μοι δίδωσιν , αδουμένη τήν κεντήσασαν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ λόγχ τόν κ Σο τεχθέντα .

   υσθείημεν τν δεινν πταισμάτων τας κεσίαις Σου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τς θείας λλάμψεως το κ Σο φράστως σαρκωθέντως Υο το Θεο .

   Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ προστασίαν χοντες οδειλιάσομεν , τό τν χθρν στφος , τό ντιμαχόμενον , τος εσεβς δοξάζουσιν , τόν κ Σο γεννηθέντα , Θεόν τν λων καί Κύριον , ν πέρ μν κδυσώπησον .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον συλλαβοσαν τόν πρίν σώματον Εας , ράν τς πάλαι νέτρεψας ελογίαν ΠΑΡΘΕΝΕ , τ κόσμ κυήσασα , θεν Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σεσαρκωμένον , τόν πρότερον σαρκον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τέτοκας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σαφς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα , τόν πλούτ εσπλαγχνίας  δι ᾿ μς  πτωχεύσαντα καί σσαντα , τούς Σοί κραυγάζοντας, χαρε Κεχαριτωμένη .

   Στσον μου μαρτίας τούς χετούς , το θανάτου τήν φθοράν τ τόκ Σου μαράνασα , καί κατάνυξίν μοι δός , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Σύ ε ΘΕΟΤΟΚΕ , τά πλα μν καί τεχος · Σύ ε ντίληψις τν ες Σέ προστρεχόντων , Σέ καί νν ες πρεσβείαν κινομεν , να λυτρωθμεν τν χθρν μν .

   Συνέλαβες ΠΑΡΘΕΝΕ δίχα φθορς , τόν τά σύμπαντα δημιουργήσαντα Λόγον Θεο , νευ θελημάτων τν τς σαρκός , νευ φθορς δέ τέτοκας , νευθεν δίνων τν Μητρικν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλώσσ καί καρδί , μολογοντες μεγαλύνομεν .

   Σύ τν πιστν , καύχημα πέλεις ύμφευτε · Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον , Χριστιανν τεχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υόν Σου ντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις κ κινδύνων , τούς ν πίστει καί πόθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σέ γινώσκοντας .

   Σωτρα ς τεκοσα καί Λυτρωτήν , σωτηρίας με ΚΟΡΗ ξίωσον πιτυχεν , ΠΑΝΑΓΝΕ , πταισμάτων μου τάς σειράς τας Σας πρεσβείαις λύσασα · πάντα γάρ ς θέλεις νν κατωρθος , ς φέρουσαν ν κόλποις , τόν πάντων Βασιλέα , τόν γαθότητι σύγκριτον .

   Σωτήριος γενο μοι πύργος ΑΓΝΗ , τν δαιμόνων πείργων τάς φάλαγγας καί πειρασμν , χλον καί κινδύνων ποσοβν , καί τν παθν τήν φοδον  πόῤῥῳ πελαύνων καί καθαράν , διδούς λευθερίαν , καί θείων χαρισμάτων , τήν φθονίαν παρεχόμενος .

   Τά πάθη τς σθενούσης ψυχς μου , καί τό λγος τς καρδίας ΠΑΡΘΕΝΕ , καί το νοός κτροπάς πολυτρόπους , ς συμπαθής ΘΕΟΤΟΚΕ θεράπευσον , καί κόπασον τό χαλεπόν τν παθν μου κλυδώνιον δέομαι .

   Τεκοσα τόν φύσει Δημιουργόν , θέωσας λην τήν οσίαν τν γηγενν , διό Σε κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογομεν , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τήν θάνατον φύσιν , θνητή παρέδραμεν ες γιότητα · καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΟΡΗ , τούς σάρκους γγέλους παρήλασε ,  ς Θεόν τεκοσα , τόν Βασιλέα τν γγέλων , προσβλέπειν κείνοις δύνατον .

   Τόν κ Σο σαρκωθέντα πέρ λόγον , δυσωποσα μή παύση ΘΕΟΤΟΚΕ , κ τν παγίδων ύσασθαι , τν παγίδων τάς ψυχάς μν . 

   Τόν ν χερσί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ν κόλποις Πατρός καθεζόμενον , τόν σάρκα φορέσαντα καί μείναντα τρεπτον , προσκυνήσωμεν ς γεννηθέντα κ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ . 

   Τόν προδηλωθέντα ν ρει τ Νομοθέτ , ν πυρί καί βάτ τόκον τόν τς ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τόν πρό τν αώνων , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , θεον μυστήριον ποκεκρυμμένον διά Σο γνωρίσθη τος πέρασιν , Υός καί Λόγος το Θεο , σάρξ χρηματίσας , καί θεώσας ΠΑΡΘΕΝΕ τόν νθρωπον .

   Το δάμ μέν ΠΑΡΘΕΝΕ , το παραπεσόντως φθης θυγάτηρ , το Θεο δέ Μήτηρ , το νακαινίσαντος μου τήν οσίαν , διό Σοι πάντες βομεν · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Τν Χερουβίμ καί Σεραφίμ δείχθης ψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη δέξω τόν χραντον Θεόν , ν Σ γαστρί μόλυντε διό πιστοί Σε πάντες , μνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν . 

  δατος λλομένου  ες θανασίαν φθης σκήνωμα , το πηγάζοντος πσι , τήν ζωήν τος νθρώποις ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   μνοις τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ πιστοί , ΜΑΡΙΑΝ εφημήσωμεν , τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , τήν Σκέπην τήν νθεον , τόν εδιον Λιμένα , τήν τν πάντων πιστν σωτηρία .

  μνον χαριστήριον γένος βροτν εί νέμει Σοι · Μήτηρ Θεο τήν θανασίαν , διά Σο ΑΓΝΗ κληρωσάμενον   .

   Υόν Θεο το ζντος  τν σοφν ,Διδασκάλων κρότης κήρυξεν , τόν Σόν Υόν , ξ ᾿ ποκαλύψεως Πατρικς , οκ κ σαρκός καί Αματος , τοτο μυηθεσα Μτερ Θεο , διό Σε καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , διδάξασα Μητέρα , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγάλυνε   

   πέρ μν σάρκωσις , καί τά Πάθη τά τίμια , δι ᾿ μς Θεός μετά νεκρν γένετο , θανάτου μέν γευστος , οα παθν λεύθερος , τ δέ πρός τήν σάρκα , τήν θνητήν κοινωνί  λεγόμενος καί πάθους μετασχεν  καί θανάτου · διό Σε περυψομεν ς πάντας τούς αἰῶνας.  

   πέρλαμπρος νεδείχθης καθέδρα , Βασιλέως ορανίου ΠΑΡΘΕΝΕ · ν σαρκί νεπαύσατο θέλων καί τόν πολύν μν κόπον φείλατο , καί δρυσε τ Πατρικ ς ηδόκησεν θρόν τόν νθρωπον .

   περθαύμαστε ΚΟΡΗ , τόν πρό πάντων αώνων , κυοφόρησας μν μοιωθέντα , δι ᾿ κραν εσπλαγχνίαν , να σώσ τούς ψάλλοντας · Ελογημένη Σύ ε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   περφυς ν γαστρί Σου συλλαβοσα , τόν γεώργητον βότρυν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ βλάστησας , παξίως ον πάντες , τό χαρε Σοι κράζομεν .

 ψωσας παναληθς , τήν πεσοσαν τν θρώπων οσίαν , τόν ν μορφ τ θεί , καί Πατρός ν σότητι , καθορώμενον Υόν , τόν ναλλοίωτον ΘΕΟΤΟΚΕ , νευ σπορς κυοφορήσασα .

   Φεσαι μου Στερ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοσαν σε φθορον , μετά τήν κύησιν , ταν καθίσς κρναι τά ργα μου , τάς νομίας παρορν , καί τάς μαρτίας μου , ς ναμάρτητος , λεήμων ς Θεός καί φιλάνθρωπος .

   Φέρουσα οα περ λαβίς τόν οράνιον ΠΑΡΘΕΝΕ νθρακα τά φρυγανώδη μου τς καρδίας πάθη καί νν κατάφλεξον · καί τς γεέννης το πυρός λύτρωσαί με δέομαι , να δοξάζω Σε τήν λπίδα τν πιστν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τ μαρτί ψυχήν μου , γάθυνον , τόν γαθόν τεκοσα Θεόν καί Κύριον .

   Φύσιν πλν νασχομένην συνθέσεως , καί φανεσα κρείττονα συγχύσεως , πί το Σο ΔΕΣΠΟΙΝΑ Υο , ο τρες θεοφόροι , δογματισταί μολόγησαν , καί διπλς νεργείας , τόν διπλον κατά φύσιν γνωρίσαντα .

   Φωτός δύτου γέγονας νδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ , φς γάρ τος ν σκότει , καί σκι γεγέννηκας φωτίζον τά σύμπαντα  θεογνωσίας χάριτι · διό Σοι καταπαύστως μελωδομεν , χαρε Ελογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Χαρε δι ᾿ ς σχήκαμεν τήν χαράν τήν αώνιον , χατε τό τς Εας , σκυθρωπόν λύσασα , δάμ τήν κατήφειαν , πρός τό φαιδρόν τρέψασα , χαρε Θεόν σωματωθέντα τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τν πιστν προστασία , τν Σέ περυψούντων ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Χαρε θησαυρέ τς πάντων σωτηρίας , χαρε νοερά πηγή τν αμάτων , χαρε τό γιον ρος , προφήτης ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ προεώρακεν .

   Χαρε κούφη Νεφέλη  , χαρε Πύλη δι ᾿ ς  μόνος διλθεν Θεός μν , ΘΕΟΤΟΚΕ , φθόρ τόκ  σπορος , κ Σο Υός γεννηθείς , ο τραπείς .

   Χαρε Μόνη Τεκοσα τόν πειροδύναμον  σάρκα πτωχεύσαντα , Χαρε το πεσόντος πνόρθωσις κόσμου  ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαρε λύπης λύσις , χαρε πιστν σωτηρία , χαρε Θρόνε Θεο ψηλότατε . 

   Χαρε ΣΕΜΝΗ , χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , χαρε ρος χάριτι κατάσκιον , χαρε Σκηνή · χαρε Κιβωτέ , χαρε Λυχνία · τό φς τό θεον βαστάζουσα , χαρς γάρ νεκφράστου , καί ψυχν εφροσύνης , τος πιστεύουσι πρόξενος γέγονας .

   Χαίροις παρ ᾿ μν ΓΊΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , χαρε χαράν κυήσασα τ κόσμ , χαρε μόνη ντίληψις τν νθρώπων , Ελογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   ριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τ ξύλ τς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ζως τό ξύλον Χριστόν ξήνθησας , τόν τάς εσόδους τς ζως , τος πσι γνωρίσαντα · διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί καταγγέλλομεν .

   ς διασωθέντες ΠΑΡΘΕΝΕ τς πρίν κατάρας , διά το Σο θείου τόκου , παξίως μνομεν , εχαρίστως πάντες μελωδομεν , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ λπίς μν .

   ς χουσα πρός Θεόν παρρησίαν ,ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , κέτευε ατόν , κινδύνων λυτρωθναι , τούς πίστει Σε νυμνοντας . 

   ς Θεο Μήτηρ παῤῥησίαν χουσα πρός τόν τεχθέντα κ Σο , Μονογεν Λόγον τόν Πατρί συνάναρχον , καί συμφυ τ Πνεύματι , δυσωποσα μή παύσ κινδύνων σσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζοντας .

   ς καλή ς ραία, ς τ καθαρότητι περιαστράπτουσα , τόν ραον κάλλει σωμάτωσας Λόγον  καί τέτοκας , τόν τό εναι πσι θεουργικς ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , παρεχόμενον  πλούτ χρηστότητος .

   ς ρθρος νέτειλας δικαιοσύνης λιον χουσα , τόν κ σκότους τόν κόσμον , τς γνωσίας νακαθαίροντα , θεογνωσίας κτσιν , διό Σοι ψάλλομεν ·  χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   φθης γγέλων περτέρα βουλς μεγάλης γγελον τετοκυα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , διό Σοι πάντες μελωδομεν , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ,   Χριστόν σαρκί τεκοσα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

    Βουλς μεγάλης γγελον , τόν το Πατρός γεγέννηκας Χριστόν  ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΚΟΡΗ , τόν Βασιλέα τς δόξης · ο τόν Σταυρόν ο σιοι καί σκηταί ράμενοι , πίσω ατο δραμον  μεθ ᾿ ν παύστως δυσώπει , πέρ μν ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   λπίς το κόσμου ΑΓΑΘΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν μαχον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασίαν ατομεν , ο θλίψεσι συσχεθέντες , καί κλυδωνιζόμενοι , το βίου τας τρικυμίαις , στσον αρας τν παθν , καί λιμένα ες Θεο , μβίβασον θελημάτων . 

   λπίς τν πηλπισμένων καταφυγή Χριστιανν, ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τν θλιβομενων χαρά , κ πάσης θλίψεως ῥῦσαι , τούς ναξίους δούλους Σου .

   ν δύω τας θελήσεσιν , καί φύσεσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μι δέ τ ποστάσει , τίκτεις Θεόν ποῤῥήτως , τόν δι ᾿ μς πτωχεύσαντα , μέχρι σταυρο θελήματι , καί μν χαρισάμενον , τόν τς θεότητος πλοτον , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μετά τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ καί ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , καί Βασιλείου πάνσοφε παρεστώς το Μεγάλου , τ προσίτ Τριάδι τήν ερήνην τ κόσμ , τ Βασιλε τά τρόπαια , καί μν σωτηρίαν , πρέσβευε νν τος νευφημοσι σε ΘΕΟΛΟΓΕ , ρχιερε Γρηγόριε , Ῥῆτορ τς κκλησίας .

   ρος Θεο πανάγιον καί Λυχνίαν καί Στάμνον , καί Κιβωτόν καί Τράπεζα , άβδον τε καί Πυρεον , καί θεον Θρόνον καί Πύλην καί Ναόν καί Παστάδα μνήσωμεν θεόφρονες τήν ΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ · ξ ᾿ ς Θεός σαρκωθείς τρέπτως καί πέρ φύσιν , θέωσε τό πρόσλημμα, ποῤῥήτ νώσει .

   ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΜΗΤΡΟΘΕΕ τό μέγα περιήχημα τν ποστόλων Μαρτύρων , καί Προφητν καί σίων , τόν Σόν Υόν καί Κύριον , λέωσαι τος δούλοις Σου μν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ταν καθίση το κρναι , τά κατ ᾿ ξίαν κάστ .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ , Σύ γνώσθης καί Μήτηρ , ς Θεόν τε καί νθρωπον , πέρ φύσιν τεκοσα , καί σωτηρία γέγονεν κυοφορία Σου τος μελδοσιν κ πόθου  · δόξα πρέπει τιμ τε καί κράτος , Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Σέ προστασίαν πάντες χομεν ο μαρτωλοί , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εδιάλλακτον μν , πέργασαι τόν Υόν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΚΟΡΗ .

   Τάς στρατιάς τν γγέλων , καί τν γίων τούς χορούς , περανέστηκεν ντως , τά μεγαλεα Σου ΑΓΝΗ · διό Χριστόν κδυσώπει , πέρ λαο πταικότος .

   Τό ξένον καό πόῤῥητον το χράντου Σου τόκου , θεοπρεπές μυστήριον καταπλήττει γγέλους , καί τν βροτν τήν χορείαν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεός ν Μήτρ Σου σαρκωθείς συγχύτως , νευ σπορς , φθη πρόσιτος προσιτός μοι , νώσας με Θεότητι , τ ατο παραδόξως .

   Τ κραται Σου σκέπη , πό χθρν πιβουλς , μς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας βλαβες · Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ν νάγκαις .

   Φρικτή προστασία Σου , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΚΟΣΜΗΤΕ , καί φοβερά Σου δόξα πάσ τ γ ΘΕΟΤΟΚΕ · ες Σέ γάρ νν καυχώμεθα , Σέ καί μεσίτιν χοντες , πρός τόν Υόν καί κτίστην Σου , τ κοιμήτ πρσβεί , τ Σ σωθείημεν πάντες .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , λιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα το Βασιλέως , κατανόητον θαμα , πς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην  

   ράθης περέχουσα τν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  σαρκί τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ Θεόν τν λων καί κτίστην · ο τ Σταυρ ωννύμεναι  γυνακες α θεόφρονες , νεανικς ρίστευσαν , μεθ ᾿ ν Σε πάντες μνομεν , Ελογημένη ΜΑΡΙΑ .

   ς οσα καθαρώτατον , δοχεον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τς τν παθν με χλύος , δεξον λεύθερον ΚΟΡΗ · βρυγμο δόντων σκώληκος , καί το πυρός ξάρπασον , το αωνίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πως ν πίστει μν Σε Ελογημένη ΜΑΡΙΑ .

 

 

Κατακλεδαν τς ργασίας ταύτης πισφραγίζομεν μέ ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ κ τν μνων το ίου Νεκταρίου το λάτρου τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

 

   ψηλή καθέδρα , το τν λων Θεο , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Παντευλόγητε , Σκέπε πάντας τούς μνοντας Σε πιστς .

 

   ψωσον μν τς ψυχς τήν φεσιν ΠΑΡΘΕΝΕ , κάλλος φιέναι τό χραντον το Υο Σου καί Θεο μν ΑΓΝΗ .

 

   μνοις ΘΕΟΤΟΚΕ, τήν Σήν αεί μνομεν  πρός μς προστασίαν .

 

  ν εραποστολ , 

πρός παντας ν ερ ποστολ, τοι πάντας μς καί μς.

   Ελογετε , 

ἔῤῥωσθε κατ ᾿ μφω .

 

, βκ ΄ Σεπτ.ιβ ΄   12 Σεπτ. 2020.  

 

 

Πατηστε εδω για Επιστροφη στην Αρχικη Σελιδα  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΤΟΚΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Ο Ιεραποστολικός και Φιλανθρωπικός Σύλλογος «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ» , εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του σε όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους...