Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

ΜΡ                                 ΘΥ

 

  Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

 Ὁρατῶς τῇ Εἰκόνι Σου παριστάμενος ,

 ἀοράτως δοκῶ Σοι , ζώσῃ παρίστασθαι, ΜΗΤΕΡ τῆς ζωῆς , μετά δέους δεόμενος ,

 ἐχθρῶν ὀρατῶν καί ἀοράτων με ῥῦσαι .

  Χαῖρε , γλυκύ ὄνομα ,

καί πρᾶγμα ΚΟΡΗ ΜΑΡΙΑ , 

γώσσης μου ἐντρύφημα ,

καί ἡδύ μελέτημα τῆς καρδίας μου ·

ἡ ψυχή μου ΑΧΡΑΝΤΕ ,

 Σοῦ ὁπίσω τρέχουσα ,

ἐκολλήθη ὅλη ΠΑΝΑΓΝΕ ,

καί ὥσπερ ἔλαφος , ἐπί τῶν ὑδάτων τά ῥεύματα ,

οὕτω πρός Σέ ἐπόθησεν 

 ὅλος μου ὁ νοῦς καί ἐξέλιπεν ·

 διό δεξιᾷ Σου , εὐσπλάγχνως ἀντιλάβοιτο ΑΓΝΗ ,

ἐμοῦ  καί δόξης προσώπου Σου καταξιωσάτω με 

 

( ἐκ τοῦ ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΥ τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου ) 

 

   Οἱ Ἅγιοι Πατέρες  τῆς Ἐκκλησίας μας , ἀπλανεῖς φωστῆρες καί ὁδηγοί πρός σωτηρίαν , οἱ καλῶς τά πάντα διαταξάμενοι , ἐμφορούμενοι ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος , λέγουν , ὅτι , ὅπως ὁ Θεός τά πάντα ἐδημιούργησε καλά, καί ὄχι ἁπλα καλά, ἀλλά λίαν καλά, πολύ καλά, τέλεια , τά πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησεν ..

 

   Ἀπό τά πολύ καλά λοιπόν , μερικά ἐξ 'αὐτῶν  πράγματα εἶναι ἡ κορωνίδα  , ἡ πεμπτουσία , τό ἀποκορύφωμα τῆς δημιουργίας ..

 

ἡ μακαριότητα τοῦ Παραδείσου ...

ἡ σάρκωσις τοῦ Χριστοῦ , 

καί ἡ Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!

 

ΠΑΝΑΓΙΑ !!!!! ΠΑΝΑΓΙΑ !!!!   ΠΑΝΑΓΙΑ !!!!!

 τό ἕνα καί τά πάντα ...

τό ἕνα καί τό ὅλον ...

τό ἕνα καί ὅλα .....

 

ἐγεννήθη ἡ ΜΙΑ  , 

ἡ ὁποία ἔδωσε ὅλα στήν δημιουργία  καί ἀνθρωπότητα , καί τόν σκοπόν τῆς ἄνω κλήσεως  , τήν σωτηρίαν , σαρκώσασα τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ  .

 

ἡ Εκκλησία μας ὁμιλεῖ , μέ τά σεμνότερα , θερμότερα,ἱερότερα , θεολογικότερα ,

 δογματικότερα , συγκινητικότερα , ἀληθινότερα , ἱεροπρεπέστερα , 

σοβαρότερα , ὀρθότερα , ὑψηλότερα , βαθύτερα , φωτεινότερα λόγια 

για τήν ΠΑΝΑΓΙΑ μας ..

 

   Ἔχει πλούσιο,ἀλλά καί πτωχό λεξιλόγιο γιά τήν ΠΑΝΑΓΙΑ .

 

πλούσιο , ὅσο χωρεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύσις καί δύναμις, καί συνάμα  ἀδυναμία , 

 

καί πτωχό , διότι  ὅσα καί ἄν ἐκφράσει , κηρύξει , δογματίσει ,

 αἰνέσει , δοξολογήσει , ὑμνολογήσει , πάλι εἶναι ως κόκκος ἄμμου,ἐν συγκρίσει μέ τήν Ἁγιότητα καί μεγαλεῖο τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ ΑΓΝΗΣ . 

 

προσφέρομεν ὡς τό δίλεπτο τῆς χήρας , καί ΕΚΕΝΗ ,γνωρίζει τήν διάθεση , τόν πόθον , τήν πρόθεση , τήν προσπάθεια , καί ἀναλόγως τούτων , 

παρέχει τήν χάριν , χορηγός οὖσα  , πάσης θεϊκῆς ἀγαθότητος .

 

 Ὅσο ὅμως καί ἄν προσπαθήσει κάποιος νά χαρακτηρίσει , να διατυπώσει ἐπ ᾿ ἀκριβῶ ς τήν Αγίαν Μορφήν Της , ἀδυνατεῖ , σάν κάποιος νά θέλει νά γράφει στήν θάλασσα, νά σταματήσει τἠν πορεία τοῦ ἡλίου , νά ἀριθμήσει τήν ἄμμον τῆς θαλάσσης, καί τούς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ ...

 

  Συγκαταβαίνουσα ὅμως στήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία , 

καί προσφέροντάς μας πνευματικό κέρασμα, καί οἱ Ἅγιοι καί Θεοφόροι  πατέρες μας , ἔχοντες ὑπέρμετρον ἀγάπην πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,

μας κληροδότησαν κάποια στοιχεῖα, διά να ἔχωμε μία εἰκόνα περί τῆς μορφῆς τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, πῶς ἦτο ὅταν ζοῦσε ἐπί γῆς ...

 

   Τήν πραγματικήν Της ὅμως Μορφήν , μᾶς τήν παρουσιάζει , τό ἱερό Εὐαγγέλιο , μέ τήν Ἁγίαν Ζωήν της , με τήν σεμνότητα, ταπείνωση , ἁπλότητα ,ἀφάνεια , ὑπακοή , προσευχή ,την ἀνδρείαν Της ...

 

   Τήν βλέπουμε καί  τήν  αἰσθανόμαστε μέσα στίς ἱερές ἀκολουθίες , μέσα στίς ἑορτές , μέσα στά τροπάρια τά ΘΕΟΤΟΚίΑ , τά Ἐγκωμιαστικά , Δογματικά , τά κατ ᾿ ἀλφάβητον , τά πρῶτα , τά τῶν παρακλήσεων , τοῦ ΘΕΟΤΟΚΑΡΊΟΥ ,  καί τῶν λοιπῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν  , και ὅταν παρακολουθοῦμε αὐτά μετά σεβασμοῦ και εὐλαβείας , νοιώθουμε , σάν να τυπώνεται μέσα μας ἡ χάρις ΕΚΕΙΝΗΣ , σάν πάλζ …

 

   Τήν βλέπουμε μέσα ἀπό τίς ἱερές Εἰκόνες , ἁγιογραφίες , μέσα ἀπό τούς λόγους τῶν Πατέρων μας  , μέσα ἀπό την λατρείαν τῆς Ἐκκλησίας μας  .

 

Ἡ Ἱερά Παράδοσις , καί ἡ Ἁγία Γραφή , συνθέτουν τό μεγαλεῖο τῆς 

ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΚΟΡΗς, τῆς νικησάσης ...τόν ἀνίκητον ....

 

   Μᾶς παρέδωσαν , μέ τήν ἁγίαν ζωήν των  καί θερμή προσευχή των , 

καί βλέπουμε , μέ τήν λεπτότητα καί δέος πλησιάζουν , καί περιγράφουν , ἐν μέρει ,ἱεροπρεπῶς  κάπως σάν νά προσεγγίζουν  μετά φόβου και τρόμου , πνευματικῶς τό κάλλος τῆς θείας μορφῆς 

 

....ἦτο Σεμνή , Σεβασμία  ὁμολοῦσα μόνον ὁσάκις ἦτο ἀπαραίτητο ....

...-ἦτο ὁγλήγορος εἰς τό ὑπακούειν καί εὐσπροσήγορος , 

έτίμα ὅλους καί προσεκύνει , 

εἶχε τό μέγεθος τοῦ Σώματος μέτριον  , μέσον , σύμμετρον , 

δέν ἐπαρουσιάζετο εἰς κάθε ἄνθρωπον , 

ἦτο μακράν ἀπό γέλωτες , 

ἔξω ἀπό κάθε ταραχήν καί θυμόν .....

 

   ....τό χρῶμα τοῦ Θεοδόχου Σώματος , τό χωρήσαν τόν ἀχώρητον , ἡ χώρα τοῦ ἀχωρήτου , ὁ ναός ὁ ἔμψυχος , ὁ πάγχρυσος θρόνος ,

ἦτο ὅμοιο μέ τό χρῶμα τοῦ σίτου ....

 

....εἶχε ξανθάς τάς τρίζας τῆς κεφαλῆς, ἄν καί ποτέ δέν τάς ἔβλεπε κάποιος , εἶχενὀφθαλμούς πολλά ὡραίους , χρωματισμένους μέ θείαν σεμνότητα , ὡραϊσμένους μέ κόρας ὀξεῖς , καί ὅμοιας μέ τήν ἐλαίαν , καί καλλυνομένας μέ βλεφαρίδας φαιδροπρεπεῖς , μαύρας

 κυκλικῶς σχηματισμένας  ...

 

   ...εἶχεν τήν μύτην ὁμαλήν καί εὐθεῖαν ....

   ....εἶχεν τά  πανάμωμα Της χείλη ἀνθηρά , λάμποντα κοσμίως , μέ ἐρυθρόν φυσικόν χρῶμα , καί γέμοντα ἀπό τήν τῶν λόγων γλυκύτητα ....

 

..εἶχεν τό ἱερροπρεπές πρόσωπον ὁλίγον μακρύ , τάς θεοδόχους χεῖρας μακράς , τούς δακτύλους τῶν χειρῶν , μακρούς καί μέ λεπτότητα ....

 

   ...ἦτο ἀνυπερήφανος , 

 

εἶχεν πηγαίαν ὑπερβάλλουσαν ταπείνωσην πού εἶναι τό ἔνδυμα τῆς θεότητος , 

ἐφόρει ἐνδύματα , φυσικῶς χρωματισμένα , καθώς διαβάζουμε περί τοῦ ἱεροῦ Μαφορίου , τό ὁποῖο ἦτο μακρόν , αὐτόχροον ὑπάρχον ....

 

   ...καί διά νά εἴπωμεν γενικῶς  καί καθολικῶς , ἀλλα...ὀρθοδόξως , ἡ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἦτο κατά τά ἐξωτερικά μέλη τοῦ σώματος , τελεία , γεμάτη μέ θεία χάριν καί σεβασμιὀτητα , ὥστε , ὅπου ἄν τις τήν ἔβλεπε , ἐλἀμβανεν εἰς τήν ψυχήν τόσον θεῖον φόβον καί δέος καί εὐλάβειαν  , καί 

χωρίς νά Τήν γνωρίζει , ἀπό μόνον τά ἐξωτερικά χαρακτηριστικά, ἐγνώριζεν ὅτι ἦτο ἡ ΜΗΤΕΡΑ τοῦ Θεοῦ ....

 

   ...ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης , ἀπό τήν πολλήν ἀγάπην πού εἶχεν πρός τόν Χριστόν , ἀκούσας ὅτι  ἔζη σωματικῶς  ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου , μετέβη διά νά συναντήση ΕΚΕΙΝΗΝ , καί συναντήσας , βλέπων τήν θείαν θεωρίαν , τήν θαυμασίαν καί βασιλικήν  καί οὐρανίαν ὡραιότητα Της , ἰδών δέ καί τούς Ἀγγέλους ἱσταμένους  μετά δέους πέριξ ΕΚΕΙΝΗΣ , δορυφοροῦντες ὡς Βασίλισσαν , ἀκούσας δέ καί τά οὐράνια λόγια  ἐκ τοῦ στόματος Της , ἐξέστη καί πλήρης θείας χαριτος , ὁμολόγησεν ὅτι καί μόνον ἡ θέα  καί ὁ σωματικός ΕΚΕΙΝΗΣ χαρακτήρ , ἐμαρτύρουν ὅτι ΜΗΤΕΡΑ τοῦ Ὑψίστου ὑπάρχει ....

 

..μεγαλεῖον μοναδικόν εἰς τόν κόσμον , προορισθεῖσα ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν ,γενέσθαι ΜΗΤΗΡ Θεοῦ , προληρυχθεῖσα ὑπό τῶν προφητῶν , 

γεννηθεῖσα ἐξ 'ἐπαγγελίας, κατά τούς νόμους τῆς φύσεως , ἐκ στείρας καί ἀκάρπου μήτρας , τῆς Θεοπρομήτορος Ἄννης ....

 

   ...μετά τήν τοῦ Κυρίου Ἀνάληψιν  , ἠγωνίζετο μεγάλως καί ΕΚΕΙΝΗ , ἀφανῶς , ἐσυνερίζετο τρόπον τινά καί ἐφιλοπονεῖτο , ἀγωνιζομένη μέ πολλάς προσευχάς καί πολλάς γονυκλισίας  

καί κάθε εἶδος ἀσκήσεως  , εὐχαριστῶσα τόν δωροδότην ,

 τήν προικίσασαν μέ τοσαῦτα καί τοιαῦτα χαρίσματα ....

 

   ...ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ τήν εὗρεν προσευχομένη εἰς τό...ταμεῖον , ὅταν τῆς ἀνεκοίνωσεν τόν καιρόν τῆς Μεταστάσεώς Της  , 

καί ἀπό τάς πυκνάς συχνάς γονυκλισίας τάς ὁπίας ἐποίει ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἐβαθούλωσαν αἱ πλάκες , ἐπάνω εἰς τάς ὁπίας ἔκλινε τά γόνατα διά προσευχήν ...

 

.....Ὅσο ἔζη σωματικῶς , δέν ἔκανε θαύματα...

δεν ἐνεργοῦσε , ἀλλα βοηθοῦσε τό ἔργο τοῦ Κυρίου , 

καί μετα τήν Ἀνάληψη του , καί , εἰδικά , μετά τήν Μετάστασην Της , ἐνεπλήσθη ἡ σύμπασα, γῆς καί οὐρανός , καί τα καταχθόνια , ἀπό την εὐλογία καί χάρη Της .

 

   Ποῖος τήν ἐπεκαλέσθη, καί οὐκ ἔτυχε τῆς εὐλογίας ;

ποῖος κατέφυγε εἰς ΕΚΕΙΝΗΝ , καί ἔφυγε λυπημένος;

τό ἔθνος μας πῶς ἄντεξε τόσες ἐπιβουλές ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν ;

ποῖος δέν ἔχει ἐπικαλεσθῆ τήν ΠΑΝΑΓΙΑ , σε στιγμές, πόνου , λύπης , 

προβλημάτων , δοκιμασιῶν;....

 

.....οὐδείς προστρέχων ἐπί Σοί , κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀλλ 'αἰτεῖται τήν χάριν , καί λαμβάνει τό δώρημα, 

πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως ....

 

ψάλλομεν στήν παράκλησιν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ...

 

 εἶναι ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν πρός ΕΚΕΙΝΗΝ προστρεχόντων , καί πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον....

δεῦτε καί προσπέσωμεν Αὐτῇ..

δεῦτε καί προσκυνήσωμεν Αὐτῇ...

δεῦτε καί προσπέσωμεν καί προσκυνήσωμεν Αὐτῇ..

και δέν θά ἐκπέσωμεν τῶν ἐλπίδων καί προσδοκιῶν ...

ΕΚΕΙΝΗΣ ἁγίαις πρεσβείαις , πάντες σωθείημεν καί ἐλεηθῶμεν .

ἀμήν  

εὐλογεῖτε.

π.ἀπ.

 

ἐν Ἱεραποστολῇ 

 

  Επιστροφή στή Σελίδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ