..... ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ .....: ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Νοεμβρίῳ .

☦

ΜΡ ΘΥ

☦

ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Νοεμβρίῳ .

Καθῆλεν δυνάστας ἀπό θρόνων , καί ὕψωσεν ταπεινούς , πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν , καί πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς .....

ἔψαλλεν η ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ὁπηνίκα ἔσχεν ἐν Μήτρᾳ τόν ἐπί πάντων Θεόν ἐπισκεψαμένη τήν Ἀγίαν Ἐλισάβετ , καί ἠσπάσθησαν οἱ Μητέρες, σκιρτήσας δέ ἐν νηδύϊ ὁ Πρόδρομος προσκυνήσας ὡς στρατιώτης τόν Δεσπότην .

Ταπεινώνει τό άγέρωχο φρόνημα τῶν ἀσεβῶν , καί πολεμίων τῆς πίστεως , καί ὑψώνει τό ταπεινό φρόνημα , τήν πίστην τῶν πιστῶν δούλωνΤης, καί τό κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων , πρός δόξαν Θεοῦ.

Καί αὐτό προσπαθοῦν νά τονίσουν ὑμνήσουν , ἐκφράσουν οἱ Ἱεροί μας ὑμνογράφοι , τά πνευματικά μας ἀηδόνια , καί σαλπιγκτές τῆς πίστεώς μας , κηρύττοντας τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ , καί τήν τιμή , καί δόξαν τῆς Βασιλίσσης τῶν οὐρανῶν , τῆς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ τοῦ κόσμου , τῆς Π Α Ν Α ΓΙ Α Σ .

Κατά τήν προφητείαν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ :...ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι με πᾶσαι αἱ γενεαί....

ἄμέτρητοι ὕμνοι ἔχουν γραφεῖ διά τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ , ἐκφράζοντες τό περίσσευμα τῆς ἀγαπώσης καρδίας , πρός τήν ἩΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Εὐλογημένη Μητέρα τοῦ Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν Ἀχώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνοῆς, καί ἐδάνισε τήν σάρκα, στόν παρασχόντα τήν ζωήν ἐκ τοῦ μή ὄντως , καί εἰς τό εἶναι παραγαγών ...

Ὅπως εἶναι ἀδύνατον , νά ἐξαριθμίσει κάποιος τόν ἄμμον τῆς θαλάσσης, καί τά ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ ,

ὅπως εἶναι αδύνατον νά γραψη κάποιος εἰς τήν θαλασσαν καί να πυκτεύη καί ποιμαίνει ἀνέμους ,

ὅπως εἶναι ἀδύνατον νά ἐξιχνιάσει κάποιος τό ὕψος τῶν οὐρανῶν καί τό βάθος τῶν θείων βουλῶν ,

οὕτως ἀδύνατον νά ἀριθμίση τούς ὕμνους πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί Μητέρα τοῦ φωτός .

Ἄς ἐτρυφήσωμεν ὁλίγον , καί ἀδολεσχήσωμεν , εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κῆπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ , προσφέροντές μας ἄνθη τινά καί νά μείξωμεν μετά τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἀγάπης καί δακρύων , ἵνα προσφέρωμεν καί εἴπωμεν ΕΚΕΙΝῌ:

...τά Σά ἐκ τῶ Σῶν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

Ἄς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τῆς ΚΥΡΙΑΣ λειμῶνα , ἐντρωφῶντες , ὁλοψύχως , μικρόν τε καί βραχύ εἰς τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις, τοῦ μηνός Νοεμβρίου εὑρισκόμενα , καί ψαλλόμενα , στοιχειούμενοι ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου , χωριζόμενα , κατά ἦχον ἐν τάξει ,

εἰς : .....ἑσπέρια , καθίσματα , μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς , κανόνων ὄρθρου , ἐξαποστειλαρίων , αἴνων καί ἀποστίχων , δεὀμενοι τῶν ὑμνογράφων , ὅπως εὐλογήσουν τήν ...εἴσοδον μας εἰς τό πνευματικό των μενοῦ , καί ἐργασία , καί ...πνευματική ἰστοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικόν τῆς πίστεως καί ὀρθοπραξίας , ἐν μετανοίᾳ .

Κῆπος χαρίτων ,

πνευματικός λειμών ,

πνευματική ὅασις ,

πνευματικόν ἰατρεῖον ,

πνευματική κλίμαξ καί γέφυρα ,

πνευματική τροφή , ἐκ τῆς τροφοῦ τῆς ζωῆς ἡμῶν , ἡ μελέτη , ἀδολεσχία τῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἀνθέων , ὕμνων ….

Δεῦτε ἀριστήσατε …..

Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

....................................... ἦχος α ΄ ...........................................

Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς

Φωτός ἐνδιαίτημα ΑΓΝΗ , Μόνη ἐχρημάτισας , τοῦ ἐκ Πατρός ἀναλάμψαντος , ὅθεν κραυγάζω Σοι · τήν ἐσκοτισμένην ψυχή μου τοῖς πάθεσιν , φωτί τῶν ἀρετῶν καταφαίδρυνον , καί ἐν σκηνώμασιν φωτεινοῖς Σου κατασκήνωσον ,ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως ἌΧΡΑΝΤΕ .

Χαῖρε ξένον ἄκουσμα ΑΓΝΗ , χαῖρε ξύλον Ἅγιον , τοῦ Παραδείσου θεόφυτον · χαῖρε ἐξάλειψις πονηρῶν δαιμόνων , χαῖρε ξῖφος δίστομον , ἐχθροῦ τήν κεφαλήν ἀποτέμνουσα , τῷ ξένῳ τόκῳ Σου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΥΠΕΡΑΜΩΜΕ , ξενωθέντας ἠμᾶς ἀνακάλεσαι.

Τοῦ λίθου σφραγισθέντος

Αἰνέσατε παρθένοι καί μητέρες ὑμνήσατε , λαοί δοξολογεῖτε , ἱερεῖς εὐλογήσατε , τήν Ἄχραντον Μητέρα τοῦ Θεοῦ , σαρκί γάρ νηπιάζουσα Ναῷ , τό τοῦ νόμου προσηνέχθη , ὥσπερ Ναός Κυρίου ἁγιώτατος , διό ἑορτήν πνευματικήν , τελοῦντες ἀνακράξωμεν · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ δόξα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Κυβέρνησον ΑΓΝΗ , τήν ἀθλίαν ψυχήν μου , καί οἴκτειρον αὐτήν υπό πλήθους πταισμάτων , βυθῷ ὀλισθαίνουσαν , ἀπωλείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐν ὤρᾳ με τῇ φοβερᾷ τοῦ θανάτου , ἐλευθέρωσον , κατηγορούντων δαιμόνων , φρικτῆς ἀποφάσεως .

Τάς χεῖρας Σου ΣΕΜΝΗ , νῦν ἐκτείνασα οἴκτῳ βοήθειαν ἡμῖν , ἐξ Ἁγίου παράσχου , καί δίδου ἀκίνδυνον , τήν ζωήν διανύσασθαι , τούς δοξάζοντας τόν Σόν Πανάγιον τόκον , καί Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐπιγραφομένους ΚΟΡΗ , ἐλπίδα καί καύχημα .

Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων

Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων τό ἀγαλλίαμα, τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων κραταιά προστασία , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ σῶσον ἡμᾶς, τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας · ὅτι ἐν Σοί μετά Θεόν , τάς ἐλπίδας ἀναθέμεθα .

........................................ἦχος β ΄ ...........................................

Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φὐλαττε ἡμᾶς ὐπό τήν σκέπην Σου .

ΠΑΡΘΕΝΕ τόν ἐκ Σοῦ , τεχθέντα Θεόν Λόγον , δυσώπει ΘΕΟΤΟΚΕ , μετά τοῦ Χρυσολόγου , τοῦ σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Ἄλλην κραταιάν καταφυγήν , καί ἰσχύος πύργον καί τεῖχος ἀκαταμάχητον , ὄντως οὐ κεκτήμεθα , εἰ μή Σέ ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πρός Σέ καταφεύγομεν , καί Σοί ἐκβοῶμεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , μή ἀπολώμεθα , δεῖξον εἰς ἡμᾶς τήν Σήν χάριν , καί τῆς δυναστείας τόν πλοῦτον , καί τῆς εὐσπαλγχνίας Σου τό μέγεθος .

Μόνη τόν ἀχώρητον Θεόν , ἀστενοχωρήτως ἐν Μήτρᾳ , ἐκυοφόρησας , ἄνθρωπον γενόμενον δι ᾿ ἀγαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπῶ Σε , τῶν στενοχωρούντων με παθῶν ἀπάλλαξον , ὅπως τήν στενήν καί εὐθεῖαν , τρίβον διοδεύσας προφθάσω , τήν ἐπί ζωήν , ΠΑΡΘΕΝΕ φέρουσαν .

Τί Σοι ὁ ταλαίπωρος ἐγώ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου προσοίσω ; εἰ μή δακρύων πηγάς , καί ἐξομολόγησιν τῶν πεπραγμένων μοι · ἀλλ ᾿ ἱλέῳ Σου ὄμματι , ἐπίβλεψον ΚΟΡΗ , ἐπί τήν ἀσθένειαν τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς , λῦσον τῶν παθῶν μου τά νέφη , καί τῆς κατεχούσης ἀχλύος , δέομαι ἀπάλλαξον τόν δοῦλον Σου .

Ὥσπερ ἐν λιμένι προσδραμών , ὑπό τήν Ἁγίαν Σου Σκέπην , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , δἐομαι σπλαγχνήσθητι μή ἀποῤῥίψης με , ἀλλά ῥῦσαι τόμ δοῦλον Σου , τῆς νῦν ἐπελθούσης θλίψεως ὡς ἔχουσα , τό συμπαθές φυσικόν · Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , πάντοτε πρεσβεύουσα σῷζε , πάσης περιστάσες τούς δούλους Σου .

........................................ἦχος γ ΄ ............................................

ΘΕΟΤΟΚΕ ἡ προστασία πάντων τῶν δεομένων , εἰς Σέ θαῤῥοῦμεν , εἰς Σέ καυχώμεθα · ἐν Σοί πᾶσα ἡ ἐλπίς ἡμῶν ἐστίν , πρέσβευε τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι , ὑπέρ ἀχρείων δούλων Σου .

Ἰωσήφ εἰπέ ἡμῖν , πῶς ἐκ τῶν Ἁγίων ἥν παρέλαβες ΚΟΡΗΝ , ἔγκυον φέρεις ἐν Βηθλεέμ ; Ἐγώ , φησίν , τούς προφήτας ἐρευνήσας , καί χρηματισθείς ὑπό Ἀγγέλου , πέπεισμαι , ὅτι Θεόν γεννήσει , ἡ ΜΑΡΙΑ ἀνερμηνεύτως · οὗ εἰς προσκύνησιν , Μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν ἥξουσιν , σύν δώροις τιμίοις λατρεύοντες ` ὁ σαρκωθείς δι ᾿ ἡμᾶς , Κύριε, δοξα σοι .

Θείας πίστεως

Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον ρερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκε , ὁ μετά τόκον Μητέρα ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖ τό μέγα ἔλεος .

Τήν ὡραιότητα

Ἅπας ὁ βίος μου , ἐν ῥαθυμίᾳ πολλῇ , διῆλθεν ΠΑΝΑΓΝΕ , καί νῦν προσήγγισα , τῷ τῆς ἐξόδου μου καιρῶ καί δέδοικα τούς ἐχθρούς μου · μή διασπαράξωσι τήν ψυχήν μου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί τῆς ἀπωλείας με τῷ βυθῷ παραπέμψωσιν · ἀλλ ᾿ οἴκτειρον τόν δοῦλον Σου ΚΟΡΗ , καί ῥῦσαι με τῆς τούτων κατακρίσεως .

........................................ῆχος δ ΄ ...........................................

Δεῦτε ἅπαντες πιστοί , τήν Μόνην ἈΜΩΜΗΤΟΝ ἐγκωμιάσωμεν , τήν ἐκ τῶν προφητῶν προκηρυχθεῖσαν , καί ἐν τῷ ναῷ προσενεχθεῖσαν , τήν πρό τῶν αἰώνων προορισθεῖσαν Μητέρα , καί ἐπ ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων , ἀναδειχθεῖσαν ΘΕΟΤΟΚΟΝ · Κύριε , πρεσβείαις ΕΚΕΙΝΗς , τήν εἰρήνην παράσχου ἡμῖν , καί τό μέγα ἔλεος .

Ἡσαΐα χόρευε , λόγον Θεοῦ ὑπόδεξαι · προφήτευσον τῇ ΚΟΡῌ ΜΑΡΙΑΜ , βάτον καταφλέγεσθαι , καί μή πυρί καίεσθαι , τῇ αἴγλῃ τῆς θεότητος · Βηθλεέμ εὐτρεπίζου , ἄνοιγε πύλην ἡ Ἐδέμ · καί Μάγοι πορεύεσθε , ἰδεῖν τήν σωτηρίαν , ἐν φάτνῃ σπαργανούμενον · ὅν Ἀστήρ ἐμήνυσεν ἐπάνω τοῦ Σπηλαίου , Ζωοδότην Κύριον , τόν σώζοντα τό γένος ἡμῶν .

Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ · ἵνα Σέ δοξάζομεν , τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ῥῦσαι ἡμᾶς εκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μῆτερ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ Τεκοῦσα τόν τῶν ὅλων Ποιητήν , ἵνα πάντες κράζωμέν Σοι · χαῖρε, ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Σέ καί τεῖχος κεκτήμεθα ΘΕΟΤΟΚΕ , καί εὔδιον λιμένα καί ὀχύρωμα · διό δεόμεθα , οἱ ἐν βίῳ χειμαζόμενοι , , κυβέρνησον καί διάσωσον ἡμᾶς .

Σήμερον ὁ Θεοχώρητος Ναός ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἐν ναῷ Κυρίου προσάγεται , καί Ζαχαρίας Ταύτην ὑποδέχεται · Σήμερον τά τῶν Ἁγίων Ἅγια ἀγάλλονται , καί ὁ χορός τῶν Ἀγγέλων μυστικῶς πανηγυρίζει · μεθ ᾿ ὧν καί ἡμεῖς ἑορτάζοντες σήμερον , σύν τῷ Γαβριήλ ἐκβοήσωμεν · Χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ὁ Κύριος μετά Σοῦ , ὁ ἔχων τό μέγα ἔλεος .

Χαράν προμνηστεύεται , σήμερον Ἄννα ἡμῖν , τῆς λύπης ἀντίθετον , καρπόν βλαστήσασα, τήν μόνην ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ · Ἥν περ δή καί προσάγει τάς εὐχάς ἐκπληροῦσα , σήμερον γηθομένη , τῷ Νῷ τοῦ Κυρίου , ὡς ὄντως Ναόν τοῦ Θεοῦ καί Μητέρα ΑΓΝΗΝ .

Ἔδωκας σημείωσιν

Ζόφος φοβερώτατος , ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν , ἀεί τῶν δαιμόνων παρασκευάζει ἈΓΑΘΗ · ἐξ ᾿ ὧν ῥῦσαι τῇ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

Χαῖρε καταφύγιον , Χριστιανῶν καί κραταίωμα , χαῖρε κλῖμαξ οὐράνιε · χαῖρε τό κειμήλιον , τό τῆς Παρθενίας · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ · ἡ κιβωτός ἡ λογική , τῆς θείας δόξης χαῖρε τό καύχημα, τοῦ κόσμου καλι στερέωμα , τῶν πεπτωκότων ἀνάκλησις , ἡ σκηνή ἡ ὁλόφωτος , ἡ Ἁγία καί πάγκαλος .

Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς

Σωματωθέντα τόν κτίστην τῶν ἁπάντων , ἔσχες ἐν τῇ Μήτρᾳ Σου ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἀναμορφοῦντα τόν ἄνθρωπον τόν πρίν πεσόντα , τῇ παραβάσει διά τοῦ ὄφεως · Θεόν γάρ ἐγέννησας , Λόγον ἀφράστως ΑΓΝΗ , καί τῆς φθορᾶς ἐλευθέρωσας τήν φύσιν πᾶσαν , παλαιωθεῖσαν , διά τοῦ τόκου Σου · διό ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν , Σοῦ τήν χάριν ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀνύμφευτε , δι ᾿ ἧς σκέπε καί σῶζε , τούς ἐν πίστει Σέ δοξάζοντας .

Οὐκ ἀποκρύπτω ο τάλας τά δεινά μου , ὅτι πάντα κέκτημαι ἅπερ μισεῖ ὁ Θεός , σάρκα μολύνας καί πνεῦμα μου , καί νοῦν ἐννοίαις καί ἀθεμίτοις ἔργοις καί λόγοις αἰσχροῖς · γλώσσῃ κατακρίνων τε τούς ἁμαρτάνοντας , αὐτός τά χείρω ἐργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν , ἵνα ἐκνήψας τῆς κακίστης μου συνηθείας προσπεύσω καί κλαύσομαι , ἅ δεινά εἰργασάμην , τῆς ζωῆς μου τό ὑπόλοιπον .

Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

Καταφυγή τῶν ἐν δεινοῖς ὑπαρχόντων , καταλλαγή πρός Θεόν τῶν πταιόντων , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , περίσωζε ἑμᾶς , πάσης περιστάσεως καί κακίας ἀνθρώπων . καί φρικτῆς κολάσεως , καί παθῶν ἀτιμίας , τούς ἀδιστάκτῳ πίστει Σε ἀεί , προσκαλουμένους ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς ἡμᾶς ἐῤῥὐσατο ἐκ τοσούντων κινδύνων ; τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρπυς ; οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ , Σούς άρ δούλους σὠζεις ἀεί , ἐν παντοίων δεινῶν . .

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ εὐχαρίστως ἀνυμνεῖν ἐκ καρδίας , τά Σά ἐλέη ΔΕΣΠΟΙΝΑ οἱ δοῦλοι Σου , κράζοντες καί λέγοντες ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρόφθασον καί λύτρωσαι , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων , καί ὁρατῶν καί πάσης ἀπειλῆς , Σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί , ἐκ παντοίων δεινῶν .

Τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν μου τά πλήθη , καί τῶν ἀτόπων ἐννοιῶν τάς νιφάδας , τίς ἐξειπεῖν δυνήσεται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς ἐπαναστάσεις δέ τῶν ἀσάρκων εχθρῶν μου , τίς ἐκδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ; ἀλλά τῇ Σῆ πρεσβείᾳ ἈΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι .

Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Ἡ Θεόν τόν ἀχώρητον , ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καί τό ἡμέτερον φύραμα , ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον καί θεώσαντα σαφῶς , μή παρίδης με ΠΑΝΑΓΝΕ , νῦν θλιβόμενον· ἀλλ ᾿ οἰκτήρησον τάχος και παντοίας , δυσμενείας τε και βλάβης , τοῦ πονηροῦ ελευθέρωσον .

Μακαρίζω Σε ΠΑΝΑΓΝΕ ,τήν βροτούς ἀφαρπάσασαν ἐκ βυθοῦ κακίας καί ἀπογνώσεως , ὑμνολογῶ Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί δοξάζω Σου ΣΕΜΝΗ , τήν απόῤῥητον κύησιν , ὅτι ἔτεκες , τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου , καί κατάρας ἠλευθέρωσας ΠΑΡΘΕΝΕ , προγονικῆς τό ἀνθρώπινον .

Φωτοφόρον παλάτιον , τοῦ Δεσπότου ὑπάρχουσα , καί φωτός Νεφέλη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τοῦ ἐκ τῆς Σῆς ἀνατείλαντος , νηδύος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φωταγώγησον ἡμῶν , τήν ψυχήν καί διάνοιαν , καί τά σκάνδαλα ἀφανίσασα πάντα τοῦ δολίου , τῇ πρεσβείᾳ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν λογισμόν ἡμῶν στήριξον .

Ταχύ προκατάλαβε

Δαυίδ προοδοποίησον , ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ , καί χαίρων ὑπόδεξαι , τήν Βασιλίδα ἡμῶν , καί ταύτῃ ἐκβόησον · εἴσελθε ἡ Κυρία εἰς ναόν Βασιλέως , εἴσελθε ἧς ἡ δόξα , κεκρυμμένως νοεῖται · ἐξ ᾿ ἧς μέλι καί γάλα, μέλλει πηγάσειν , πᾶσι τό φῶς ὁ Χριστός .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τόν ὑπερούσιον Θεόν ἡ κυήσασα , σύν Ἀσωμάτοις αὐτόν , ἀπαύστως ἱκέτευε , ἄφεσιν τῶν πταισμάτων , καί διόρθωσιν βίου , δοῦναι ἡμῖν πρό τέλους , τοῖς ἐν πίστει καί πόθῳ , ὑμνοῦσι Σε κατά χρέος , μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ

Τήν χάριν νῦν ἅπαντες ἀνευφημήσωμεν , Μητρός τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , ὡς δι ᾿ Αὐτῆς τήν χαράν τῷ κόσμῳ αὐγάσασαν · λύσιν τῆς ἁμαρτίας εὑραμένη ἡ φύσις , ἅπασα τῶν ἀνθρώπων καί γηθομένη κραυγάζει ·εὐχαῖς ΑΥΤΗΣ Κύριε , ῥῦσαι ἡμᾶς τῶν δεινῶν .

........................................ἦχος πλ. α΄ .......................................

Τόν συνάναρχον Λόγον

Τήν ταχεῖαν Σου Σκέπην καί τήν βοήθειαν , και τό ἔλεος δεῖξον ἐπί τόν δοῦλον Σου · καί τά κύματα ΑΓΝΗ , καταπράϋνον , τῶν ματαίων λογισμῶν , καί τήν πεσοῦσαν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ · οἶδα γάρ οἶδα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς πάντα ὅσα βούλει καί δύνασαι .

Τό ἐξαίσιον θαῦμα τό τῆς συλλήψεως , καί ὁ ἄφραστος τρόπος ὁ τῆς κυήσεως , ἐν Σοί ἐγνώρισται ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , καταπλήττει μου τόν νοῦν , καί ἐξιστᾶ τόν λογισμόν ἡ δόξα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · τοῖς πᾶσι ἐφαπλουμένη πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Τῶν ἐν Σοί τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀνενδοιάστως ἐχόντων σκέπη ὑπάρχουσα , ἐκ ποικίλων πειρασμῶν καί περιστάσεων , καί κινδύνων χαλεπῶν , ἐλευθέρωσον ἡμᾶς, πρεσβεύουσα τῷ Υἱῷ Σου , σύν τοῖς αὐτοῦ Ἀποστόλοις , καί σῶσον πάντας τούς ἀνυμνοῦντας Σε .

Χαίροις ἀσκητικῶν

Λάμψον τόν φωτισμόν Σου ἐμοί , τῷ τῶν παθῶν σκότει δεινῶς ἐνυπάρχοντι , τό φέγγος τῆς ἀληθείας , ἡ συλλαβοῦσαΘεόν , καί σαρκί τεκοῦσα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · βυθοῦ ἀπογνώσεως, διά τάχους ἀνάγαγε , καί ἐπί πέτραν , ἀσφαλοῦς βιοτεύσεως , ἐπιστήριξον τῆς ψυχῆς μου τά βήματα ` δίκασον τούς ἀπαύστως με , πιέζοντας δαίμονας , παῦσον τόν πόνον ἐν τάχει , τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου · ἐλπίς τῶν περάτων , ἡ τῷ κόσμῳ δωρουμένη τό μέγα ἔλεος .

Χαίροις ἡ καλονή Ἰακώβ , ἥν ἐξελέξατο Θεός , ἥν ἠγάπησεν , ἡ θύρα τῶ σωζομένων , ἡ φλογοφόρος λαβίς · τῆς ἀρᾶς ἡ λύσις ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ · γαστήρ ΘΕΟΧΩΡΗΤΕ · πεπτωκότων ἀνόρθωσις , Ἁγιωτέρα , Χερουβίμ καί τῆς κτίσεως , ὑπερέχουσα · δυσθεώρητον ὄραμα · ἄκουσμα τό καινότατον · ἀνέκφραστον λάλημα · ἅρμα τοῦ Λόγου Νεφέλη , ἐξ ᾿ ἧς ἀνέτειλε ἤλιος , Χριστός καταυγάζων , τούς ἐν σκότει καί παρέχων , τό μέγα ἔλεος .

........................................ἦχος πλ.β ΄ .......................................

Ἀρχαγγελικόν λόγον ὑπεδέξω , καί Χερουβικός Θρόνος ἀνεδείχθης , καί ἐν ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν αγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Μεταβολή τῶν θλιβομένων , ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων , ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , σῶζε πόλιν καί λαόν , τῶν πολεμουμένων ἡ εἰρήνη , τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη , ἡ Μόνη προστασία τῶν πιστῶν .

Ὁ Ποιητής καί Λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , ἐμέ ἐνδυσάμενος , τῆς πρώην κατάρας τόν Ἀδάμ ἠλευθέρωσεν · διό Σοι ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε καί ΠΑΡΘΕΝῼ ἀληθῶς , βοῶμεν ἀσιγήτως τό χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου , χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία καί σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σοί , κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα , πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

Συγχάρητε ἡμῖν , ἅπασαι αἱ τῶν Παρθένων χοροστασίαι , ἡ προστασία γάρ ἡμῶν , καί μεσίτρια καί σκέπη , και μέγα καταφύγιον , τήν σήμερον ἡμέραν , ἐν τῷ Σεπτῷ αὐτῆς τεμένει , παραδόξως ἐποπτανομένη Ἁγιάζει · ὅθεν κατά χρέος ἀνυμνοῦντες βοῶμεν ΑΥΤῌ , σκέπασον ἡμᾶς , ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων Σου , ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν ἀλόχευτον τόκον , ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός , ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός , ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , άλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἱκέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ὅλην άποθέμενοι

Γνώμῃ ὀλισθήσας τε καί δουλωθείς τῷ τυράννῳ ἀπάτῃ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , καταφεύγω ὁ πανάθλιος · διό με λύτρωσαι ,τῶν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σέ δοξάζω , καί πόθῳ ἀνυμνῶ καί προσκυνῶ , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἈΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

Κητῴας κοιλίας με , τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας , ἐξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν γαστρί χωρήσασα τόν ἀχώρητον · χαλεποῦ κλύδωνος , πειρασμῶν λύτρωσαι · καταιγίδος παραπτώσεων ΚΟΡΗ ἐξάρπασον , τῶν ἀνομιῶν μου ξηραίνουσα , τό πέλαγος καί παύουσα , τῆς δαιμονικῆς παρατάξεως · τάς ἐπαναστάσεις , τῇ θείᾳ συμπαθείᾳ Σου ΑΓΝΗ , ὅπως ἀπαύστως δοξάζω Σε , Τήν ἈΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

Νοός καθαρότητι ὁ Ἡσαΐας ΠΑΡΘΕΝΕ , πόῤῥωθεν προέφησεν , Ποιητήν τῆς κτίσεως , τεξομένην Σε , ὦ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ · Σύ γάρ ὤφθης Μόνη , ἐξ ᾿ αἰῶνος ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ , διό Σου δέομαι , τήν μεμολυσμένην καρδίαν μου , καθάρισον καί λάμψεως, θείας κοινωνόν με ἀνάδειξον , ΚΟΡΗ τοῦ Υἱοῦ Σου , καί στάσεως αὐτοῦ τῆς δεξιᾶς , ὅταν καθίσῃ ὡς γέγραπται, κρῖναι κόσμον ἅπαντα .

Τριήμερος ἀνέστης Χριστέ ....

Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΕ μόνη Μήτηρ Θεοῦ , ἠξιώθης · ὅτι ἔτεκες σαρκί , τόν ἔνα τῆς Τριάδος , Χριστόν τόν ζωοδότην , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Τό ὄμμα τῆς καρδίας μου ἐκτείνω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή παρίδης τόν πικρόν μου στεναγμόν ἐν ὥρᾳ ὅταν κρίνῃ ὁ Σός Υἱός τόν κόσμον , γενοῦ μοι σκέπη καί βοήθεια .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , δυσώπησον ὅν ἔτεκες , ὄπως σώσῃ , ἅπαν γένος τῶν βροτῶν , καί γάρ Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλώσσῃ καί καρδίᾳ , ὁμολογοῦμεν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

......................................ἦχος βαρύς .........................................

Τεκοῦσα τόν Δεσπότην μου κατά σάρκα , ἐξουσίας με καί δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου λύτρωσαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

........................................ἦχος πλ. δ ΄ ......................................

ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

Ἡ Σκέπη Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἰατρεῖον ὑπάρχει πνευματικόν · ἐν Αὐτῆ γάρ καταφεύγοντες , ψυχικῶν νοσημάτων λυτρούμεθα .

Ὁ δι ᾿ ἡμᾶς γεννηθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί Σταύρωσιν ὑπομείνας Ἀγαθέ , ὁ θανάτῳ τόν θάνατον σκυλεύσας , καί ἔγερσιν δείξας ὡς θεός , μή παρίδης οὕς ἔπλασας τῇ χειρί σου , δεῖξον τήν φιλανθρωπίαν σου ἐλεῆμον , δέξαι τήν τεκοῦσαν σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πρεσβεύουσαν ὑπέρ ἡμῶν , καί σῶσον Σωτήρ ἡμῶν , λαόν ἀπεγνωσμένον .

Ὑπόδεξαι Βηθλεέμ , τήν τοῦ Θεοῦ Μητρόπολιν , φῶς γάρ τό ἄδυτον , ἐπί Σέ γεννῆσαι ἥκει · Ἄγγελοι θαυμάσατε ἐν οὐρανῷ , ἄνθρωποι δοξάσατε ἐπί τῆς γῆς · Μάγοι ἐκ Περσίδος , τό τρισόκλεον δῶρον προσκομίσατε · Ποιμένες ἀγραυλοῦντες , τόν τρισάγιον ὔμνον μελωδήσατε · πᾶσα πνοή , αἰνεσάτω τόν Παντουργέτην .

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν · ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε , καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , οἰκτείρειν βραβεύειν τε , νοσημάτων τήν ἴασιν · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῶ Υἱῷ καί Θεῷ , τοῦ δοῦναι ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν , τόν ἄσπορον τόκον Σου .

Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλην ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον , τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη , τῷ κόσμῳ καί ἄφεσις τῶν ἀρχαίων ἐγκλημάτων , διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε , τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ ,τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μῆτερ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες, τόν πάντα συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί Πλάστην καί Κύριον · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ Κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζάλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν , νῦν ὡς ἀκυβέρνητον , ποντουμένην τῷ κλύδῳνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ φανεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς πυθμένα ἅδου , πεσεῖν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , τῇ θερμῆ Σου πρεσβείᾳ , καί σῶσον παρέχουσα , Σόν λιμένα τόν εὔδιον , ἵνα πίστει κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων δοῦναι μοι τήν ἄφεσιν , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν , ἐμαυτόν κατεῤῥύπωσα , καί οὐκ ἔχω τί πρᾶξαι , οὐδέ καταφύγιον , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα , πλήν Σου ΚΟΡΗ ἐπίσταμαι · Φεῦ μοι τῷ ἀχρείῳ , !!! διά τοῦτο ἱκέτης , πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἥμαρτον · πρέσβευε τῷ Σῶ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ πᾶσαν ἐλπίδα , ἀνέθηκα ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Τόν φλογμόν τῆς γεέννης καί ἐμπρησμόν , τόν κλαυθμόν τόν ἐν ταύτῃ καί ὀδυρμόν , τόν ἐλεεινότατον , χωρισμόν καί πικρότατον , τοῦ τῶν Ἁγίων κλήρου καί τῆς ὀμηγύρεως , ἐνθυμουμένη φρῖξον , ψυχή μου καί στέναξον , καί τά γραμματεῖα , τῶν μυρίων χρεῶν σου , ἀπαλεῖψαι ἐπείχθητι , κατανύξεως δάκρυσιν , συνεργόν ἀκαταίσχυντον , ἔχουσα τήν μόνην ΑΓΝΗ , δι ᾿ ἧς πταισμάτων δίδοται , ἡ ἄφεσις , τοῖς ΑΥΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὀρθοδόξως δοξάζουσι .

Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἀλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος · ἀστραπηφόρον Ἅρμα, Λυχνία πολύφωτε · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Δωδεκάτειε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε , καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα , Θεοκόσμητοην Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη Ἡλιοστάλακτε · χαῖρε Μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια .

Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς , ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λεπτά , προσφέρω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ὑπέρ πασῶν τῶν χαρίτων Σου · Σύ γάρ ὤφθης σκέπη , ὁμοῦ καί βοήθεια , πειρασμῶν καί θλίψεων ἀεί μέ ἐξαίρουσα · ὅθεν ὡς ἐκ μέσου φλογιζούσης καμίνου , ῥυσθείς τῶν θλιβόντων με ἐκ καρδίας κραυγάζω Σοι · ΘΕΟΤΟΚΕ βοήθει μοι , πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι · Σέ γάρ ἔχω , ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

Τό προσταχθέν μυστικῶς

Εὐχαριστοῦμεν Σε ἀεί ΘΕΟΤΟΚΕ , καί μεγαλύνομεν ἈΓΝΗ καί προσκυνοῦμεν , ἀνυμνοῦντες τόν τόκον Σου ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , βοῶντες ἀκαταπαύστως σῶσον ἡμᾶς, ΠΑΡΘΕΝΕ Παντελεήμων ὡς ἈΓΑΘΗ καί δαιμόνων ἐξάρπασον , λογοθεσίου φοβεροῦ , ἐν ὥρᾳ τῆς ἑτάσεως , μή αἰσχυνθοῦμεν οἱ δοῦλοι Σου .

ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , τόν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι καί τοῖς Ἀρχαγγέλοις , καί πᾶσι τοῖς Ἀσωματοις ὑπέρ ἡμῶν , δυσώπει ἀκαταπαύστως δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους συγχώρησιν , καί ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί βίου ἐπανόρθωσιν , ὅπως εὕρομεν ἔλεος .

Τῇ σταθηρᾷ Σου ΘΕΟΜΗΤΟΡ πρός τόν Κτίστην , καί τῇ ἀλήκτῳ ἱκεσίᾳ τούς ἐν πίστει , τόν Πανάγιον τόκον τόν Σόν σεβομένους , ἐκ πάσηε ῥῦσαι ἀνάγκης καί συμφορᾶς , καί δίδου πρός τόν Υἱόν Σου οἰκειακήν παρρησίαν ὡς Δυνατή , ἐξευμενίσασθαι αὐτόν , εὑρεῖν ἡμᾶς διάλυσιν , ὧν ἐν βίῳ ἡμάρτομεν .

Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος

Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα , καί τῶν δακρύων κρουνούς , ἐκ καρδίας πηγάζουσα , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον , καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν Σου ΑΓΝΗ , τῆς φοβερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως , καί κατασκήνωσον , ἔνθα ἡ ἀνάπαυσις , καί ἡ χαρά , ἡ διαωνίζουσα καί ἡ ἀπόλαυσις .

Σκότει ἀγνοίας κρατούμενον , καί ἀθυμίας πολλῆς , νυσταγμῷ βερυνόμενον καί στενοχωρίας με , τῷ ζόφῳ καλυπτόμενον , καί τοῖς κινδύνοις συμποδιζόμενον , μή με παρίδῃς εἰς τέλος φθείρεσθαι · ΔΕΣΠΟΙΝΑ Εὔσπλαγχνε , τούτων πάντων ῥῦσαι με , τῶν πειρασμῶν · Σέ γάρ μόνην κέκτημαι , ἐλπίδα μετά θεόν .

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

....................................... ἦχος α ΄ ...........................................

Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς

Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σοι , Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως πάσχεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπῃς Μόνη Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλη σου δέομαι .

Τόν ἴδιον Ἄρνα ἡ Ἀμνάς καί Ἄμωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῷ Σταυρῶ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! , θρηνωδοῦσα ἔλεγεν , ποῦ σου τό κάλλος , ἔδυ γλυκύτατε ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ;

Τόν τάφον σου Σωτήρ

Ὤ !!! θαύματος φρικτοῦ !!! ὤ !!! καινοῦ μυστηρίου !!! ἐβόα ἡ ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΚΟΡΗ , ἐν ξύλῳ ὡς ἑώρακεν ἁπλωθέντα τόν Κύριον , ὁ τά σύμπαντα ἐν τῇ δρακί περιφέρων , ὡς κατάκριτος , ὑπό κριτῶν παρανόμων , σταυρῷ κατακρίνεται .

Τῶν οὐρανίωνΤαγμάτων

Ὑπέρ ἡμῶν ὁ Υἱός Σου παθεῖν ἠνέσχετο , ἵνα τῷ τούτου πάθει , τήν ἀπάθειαν πᾶσι , παράσχῃ ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅθεν αὐτόν , καθικέτευε πάντοτε , παθῶν παντοίων με ῥύσασθαι , καί ψυχῆς καί τοῦ σώματος ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

........................................ἦχος β ΄ ...........................................

Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν

Βότρυν ἡ τεκοῦσα τῆς ζωῆς , τόν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ , Σοῦ ἐκβαστήσαντα , ξύλῳ ὡς ἑώρακας τοῦτον κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ὠλόλυζες καί ἔκραζες τέκνον , γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῆ , πᾶσα τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ Ἐμοῦ τῆς σέ Τετικυίας , σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

Ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ σε Ἰησοῦ , προσαναρτηθέντα ὁρῶσα , ἡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ , ἔκλαιε καί ἔλεγεν , Τέκνον γλυκύτατον , ἵνα τι ἐγκατέλειπες ἐμέ τήν Τεκοῦσαν ; μόνην φῶς ἀπρόσιτον , τοῦ προανάρχου Πατρός ; σπεῦσον καί δοξάσθητι ὅπως , δόξης ἐπιτύχωσιν θείας , οἱ τά θεῖα πάθη σου δοξάζοντες .

Ὅτε ἡ Αμίαντος Ἀμνάς , ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα , ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον , θρηνοῦσα ἔλεγεν · ἀτεκνῶσαι νῦν σπεύδεις Με , Χριστέ τήν Τεκοῦσαν ; τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτή τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνολογῶ καί δοξάζω , σοῦ τήν ὑπέρν νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .

Πόνους ὑπομείνασα πολλούς , ἐν τῇ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα , καί ἀνακράζουσα , οἴμοι τέκνον γλυκύτατον , !!! ἀδίκως πῶς θνήσκεις , θέλων ἐκλυτρώσασθαι , τούς ἐξ Ἀδάμ γηγενεῖς ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

Ὕβρεις ὑπομείνασα πολλάς καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα , τόν τοῦ παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔκλαιες λέγουσα

Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου , πῶς τιμῆσαι θέλων σου , τό πλάσμα Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; δόξα τῆ πολλῆ εὐσπλαγχνίᾳ σου , καί συγκαταβάσει σου φιλάνθρωπε .

........................................ἦχος γ ΄ ............................................

Θείας πίστεως

Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ Ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῶ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ ἀνωδίνως βλαστήσαντα, Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι τέκνον Μου , πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .

Τήν ὡραιότητα

Τόν ἐπονείδιστον , Οἰκτίρμον θάνατον , διά Σταυρώσεως ἑκών ὑπέμεινας , ὅν ἡ Τεκοῦσα σε Χριστέ , ὁρῶσα ἐτιτρώσκετο , σπλάγχνα κοπτομένη γάρ Μητρικῶς ἐπωδύρετο , Ἧς ταῖς παρακλήσεσιν , διά σπλάγχνα ἐλέους σου , οἰκτείρησον καί σῶσον τόν κόσμον , ὁ αἴρων τήν τούτου ἁμαρτίαν .

Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου .

Ῥομφαία τήν καρδίαν Σου διῆλθεν ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡνίκα τόν Υἱόν Σου ἐπί Σταυροῦ προσέβλεψας , καί ἐβόας · μή ἄτεκνον Με δεἰξης , Υἱέ Μου καί θεέ Μου , ὁ συντηρήσας Με μετά τόνον ΠΑΡΘΕΝΟΝ .

........................................ῆχος δ ΄ ...........................................

Ἔδωκας σημείωσιν

Σταυρούμενον βλέπουσα , καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός ἀνταποδίδωσιν ὧν πεποίηκας , καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις Με , ἀτεκνωθῆναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , σήν ἑκούσιον Σταύρωσιν

Σταυρούμενον βλέπουσα , ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν Δεσπότην τῆς κτίσεως , θρηνοῦσα ἐκραύγαζε · οἴμοι !!! θεῖον Τέκνον !!! πῶς φέρεις ὁδύνας , Θεός ὑπάρχων ἀπαθής ; Ἀγγέλων τάξεις τρόμῳ ἐξέστησαν , ὁρῶσαι τό μυστήριον τῆς σῆς ἀφάτου σταυρώσεως , Ἰησοῦ Παντοδύναμε , ὁ Σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου κληθείς

Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , τήν γῆν ἀσχέτως · καί πᾶσαν κτίσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια συντρίψω σθένει , καί ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος , καί χαρίσομαι τούτοις βασιλείαν τήν αἰώνιον .

Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

Ἐν τῷ Σταυρῷ παρισταμένη ΠΑΡΘΕΝΕ , τῷ τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ ἀνεβόας , ὁδυνηρῶς στενάζουσα , δακρύουσα θερμῶς · οἴμοι !!! ὦ γλυκύτατε , πῶς ἀνδρῶν παρανόμων , φέρεις τά λακτίσματα , και τάς τρώσεις τῶν ἥλων , καί τῶν κακούργων θάνατον σαφῶς , σῶσαι τό γένος βροτῶν προμηθούμενος ;

Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων Σε σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι ποθεινότατε Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; ὑμνῶ σε μακρόθυμε .

Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι

Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο , καί , τί τό ὅραμα ἔκραζεν , Υἱέ ποθεινότατε ; ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής , δῆμος ἀνταποδίδωσιν , ὁ παράνομος , ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας ; ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ , συγκαταβάσει σου Δέσποτα .

Ὡς ἑώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀνακράζουσα ἔλεγεν , τί σοι ἀνταπέδωκαν , οἱ πολλῶν σου δωρεῶν ἀπολαύσαντες Δέσποτα ; ἀλλά δέομαι , μή ἑάσης Με Μόνην ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούς προπάτορας .

Ταχύ προκατάλαβε .

Σταυρῷ σε ὑψούμενον ὡς ἐθεάσατο , ἡ ἌΧΡΑΝΤΟς Μήτηρ σου , Λόγε Θεοῦ Μτρικῶς , θρηνοῦσα ἐγθέγγετο · τί τό καινόν καί ξένον , τοῦτο Υἱέ Μου θαῦμα ; πῶς ἡ ζωή τῶν ὅλων ὁμιλεῖ τῷ θανάτῳ ;ζωῶσαι τούς τεθνεῶτας , θέλων ὡς εὔσπλαγχνος .

Σταυρῷ ὡς ἑώρακας τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἀνύεις δακρύουσα , δόξα βοῶσα Λόγε , τῇ φρικτῇ σου βουλήσει , θέλων γάρ ἐνεκρώθης , ἡ ζωή τῶν ἁπάντων , ῥυόμενος τόν κόσμον φθορᾶς , ὡς ὑπεράγαθος .

........................................ἦχος πλ. α΄ .......................................

Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομεν Σε , οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν πόλιν τήν ἄσειστον , τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Χαίροις ἀσκητικῶν

Ἄρνα τόν Ἑαυτῆς ἡ Ἀμνάς , ποτέ ὁρῶσα ἐπί σφαγήν ἐπειγόμενον , προθύμως κατηκολούθει , ταῦτα βοῶσα αὐτῷ · ποῦ πορεύῃ Τέκνον μου γλυκύτατον ; Χριστέ τίνος χάριν , τόν δρόμον τοῦτον πεποίησαι ; μήτοι γε γάμος , ἐν Κανᾷ πάλιν ἔτερος , οἶνον ὅπου πρίν , ἐξ ᾿ ὑδάτων τετέλεκας !!! δός Μοι λόγον τῇ Δούλῃ σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε · μή με παρίδῃς οἰκτίρμον , σιγῶν Ἐμέ τήν Τεκοῦσαν σε , Θεέ ὑπέρ λόγον , ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος .

Στᾶσα ἐν τῶ Σταυρῷ Ἰησοῦ , ἡ σέ τεκοῦσα θρηνῳδοῦσα ὠδύρετο , βοῶσα · οὐ φέρω τέκνον , προσηλωμένον ὁρᾶν , ἐπί ξύλου ὄνπερ ἀπεκύησα , ἐγώ καί διάφυγον , τάς ὡδίνας ὡς ἄνανδρος , καί πῶς ἀρτίως τῇ ὀδύνῃ συνέχομαι , καί σπαράττομαιτή καρδίαν ἡ Ἄμεμπτος ; ἄρτι γάρ οὖν πεπλήρωται , ὅ εἴρηκε Συμεών , ὅτι ρομφαίᾳ καρδίαν , Ἐμήν πικρῶς διελέυσεται · ἀλλ ᾿ ὦ νῦν Υἱέ Μου , ἐξανάστηθι καί σῶσον , τούς ἀνυμνοῦντας σε .

........................................ἦχος πλ.β ΄ .......................................

Ὅλην ἀποθέμενοι

Κρίσιν Ἰσραήλ κριταί θανατηφόρον κριθῆναι , καί σέ Υἱέ κατέκριναν , ὡς κριτόν σε στήσαντες , ἐπί βήματος , τόν νεκρούς κρίνοντα , καί τούς ζῶντας Σῶτερ · καί Πιλάτῳ σε παρέδωκαν , καί κατακρίνουσιν , πρό τῆς δίκης φεῦ !!! οἱ παράνομοι , καί βλέπουσα τιτρώσκομαι καί συγκατακρίνομαι Κύριε , ὅθεν καί προκρίνω , θανεῖν ὑπέρ τό ζῆν , ἐν στεναγμοῖς , η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐκραύγαζεν μόνε Πολυέλεε .

Ξύλῳ σε κρεμάμενον , μέσον τῶν κακούργων , ἡ χωρίς ὠδίνων σε καί φθορᾶς κυήσασα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , χαλεπῷ βέβληται , τήν ψυχήν Κύριε , βέλει λύπης καί σπαράττεται , πικρά στενάζουσα σπλάγχνα καί καρδίαν τήν ἄχραντον · καί ξέουσα τοῖς ὄνυξιν , ἀφειδῶς τάς ὄψεις καί πύρινα , δάκρυα κενοῦσα , μετ ᾿ οἰμωγῆς σοι κέκραγεν Σωτήρ , οἴμοι !!! γλυκύτατον σπλάγχνον μου !!! πῶς ἀδίκως πάσχεις νῦν ;

Ῥομφαίᾳ ὡς ἔφησεν , ὁ Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτε ἔβλεψας , τόν ἐκ Σοῦ λάμψαντα , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ , ὑπ ἀνόμων ως κατάκριτον , Σταυρῷ ὑψούμενον , ὄξος καί χολήν ποτιζόμενος , πλευράν δέ ὀρυττόμενον , χεῖρας τε κί πόδας ἡλούμενον , καί ὁδυρομένη · ὠλόλυζες βοῶσα Μητρικῶς , τί τοῦτον Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

Τόν ἄρνα τόν ἴδιον ἡ Ἀμνάς ἡ ἄσπιλος πάλαι , καί ἄμωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν Σταυρῶ ὑψούμενον ὡς ἑώρακε · Μητρικῶς ὠλόλυζε , καί ἐκπληττομένη ἐβόα · τί τό ὅραμα Τέκνον γλυκύτατον , τοῦτο τό καινόν καί παράδοξον ; πῶς δῆμος ὁ ἀχάριστος , βήματι Πιλάτου παρέδωκε , καί κατέκρινέ σε θανάτῳ τήν ζωήν τήν τῶν βροτῶν ; ἀλλά ἀνυμνῶ σου τήν ἄφατον , Λόγε συγκατάβασιν .

Τριήμερος ἀνέστης Χριστέ

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε, ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , μή καταλίπης Με τήν Δούλην σου .

Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε , ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ Σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ ἐτιτρώσκετο .

Ὁρῶσα σε σταυρούμενον Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ορῶ , μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος ζωῆς χορηγέ ;

Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

....................................... ἦχος βαρύς ........................................

Οὐκέτι κωλυόμεθα

Τῷ ξύλῳ σε προσπαγέντα ἑκουσίως , ὡς ἑώρακεν ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , θρηνῳδοῦσα ὕμνει τό κράτος Σου .

........................................ἦχος πλ. δ ΄ ......................................

Τήν Σοφίαν καί Λόγον

Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα ἐν τῷ Σταυρῷ , ὡς ἑώρακε κρεμάμενον ἠ ΑΓΝΗ , τά σπλάγχνα ἐκόπτετο Μητρικῶς ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! φῶς τοῦ κόσμου , Θεέ Μου καί Κύριε , τίνος χάριν ταῦτα , ἑκών νῦν ὑφίστασαι ; θέλων πάντως σῶσαι , γηγενεῖς καί πρός θείαν , ζωήν μετοικίσασθαι τήν φθαρεῖσαν εἰκόν σου · μεγαλύνω τά πάθη σου , αὐτά διά σπλάγχνα οἰκτηρμῶν ὑπήνεγκας , τάς τῶν πάντων ὀδύνας , ταῖς σαῖς ἐξιώμενος .

Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ἐβόα Σοι · ὁ μέν κόσμος εὐφραίνεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται , ὁρώσης σου τήν σταύρωσιν , ἥν ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , Θεέ Ὑπεράγαθε , ἀνεξίκακε Κύριε · ᾗ πιστῶς ἐκβοήσωμεν , σπλαγχνήσθητι ΠΑΡΘΕΝΕ ἐφ ᾿ ἡμᾶς , καί πταισμάτων δώρησαι τήν ἄφεσιν , τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει , αὐτοῦ τά παθήματα .

Οἱ Μάρτυρες Σου Κύριε .

Οὐ φέρω τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα , ὅπως τοῖς πάλαι , ἐκ παραβάσεως καρποῦ , ὕπνῳ ὀλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριον ἐγρήγορσιν παράσχης · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , θρηνῳδοῦσα , Ἥν μεγαλύνομεν .

Τόν Ἐμμανουήλ Ἀμνόν Θεοῦ καί Λόγον , βλέπουσα σαρκί κρεμάμενον ἐν ξύλῳ , Ἀμνάς ἡ Μόνη Ἀμίαντος , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , λύπῃ συνείχετο δακρύουσα .

Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος

Πῶς ὑπενέγκω τήν ἄδικον , Λόγε σφαγήν σου ὁρᾶν ; πῶς τά θεῖα σου ὄμματα , τούς τυφλούς φωτίσαντα , μεμυηκότα τεθέαμαι ; πῶς δέ καί χείλη , βλέπω σιγῶντα σου , τά μογιλάλων χείλη άνοίξαντα ; σπλάγχνα σπαράχθητε · ῥάγηθι καρδία Μου · οὐ φέρω ζῆν · κέκραγεν δακρύουσα , πικρῶς ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ .

Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος !!! ὤ !!! μυστηρίου καινοῦ !!! , ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως !!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν ἐν Σταυρῷ σε ὡς ἔβλεψεν , ἐν μέσῳ δύο ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν , ἔκλαιε λέγουσα , οἴμοι τέκνον φίλτατον !!! πῶς ὁ δεινός , δῆμος καί ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν ;

Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς Ἑμοῖς ὀφθαλμοῖθς , καθορᾶται , ὦ Δάσποτα ; ὁ συνέχων πᾶσαν κτίσιν ἐν ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί ἐνεκρώθης ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐ Σταυρῷ ὑψούμενον , τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

Τῷ προσταχθέν μυστικῶς

Τόν ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου Ἁγνῶν σωματωθέντα , καί ὑπέρ ἔννοιαν ἐκ Σοῦ ΣΕΜΝΗ τεχθέντα , ἐπί ξύλου κρεμάμενον μέσον τῶν κακούργων , ὁρῶσα τά σπλάγχνα ἥλγεις καί Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐβόας · οἴμοι !!! Τέκνον ἑμόν , τίς ἡ θεία και ἄφατος οἰκονομία σου δι ᾿ ἧς , ἐζώωσας τό πλάσμα σου ; ἀνυμνῶ σου τό εὔσπλαγχνον .

.......................................Κανόνων ...........................................

....................................... ἦχος α ΄ ...........................................

Ἁγίων Ἀγγέλων ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , ὑπερέχουσα ὤφθης κυήσασα , βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον , Θεόν Ἐμμανουήλ , βροτούς ἐπουρανίους , αὐτοῦ τῇ καταβάσει , ἐργαζόμενον ΚΟΡΗ , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἀδιήγητον .

Ἁγίων Μαρτύρων ἱερόν ἐγκαλλώπισμα , ὤφθης ΠΑΡΘΕΕ ἀληθῶς , καί τῶν πιστῶν καταφυγή , τεῖχος τε καί στήριγμα , καί παντελής ἀπολύτρωσις · μεγαλοφώνως διό Σε δοξάζομεν .

Ἀνατολῆς τῆς ἐξ ὕψους ΠΑΝΑΓΝΕ , φανερωθείσης ἐπί γῆς , ἀνεδείχθης πανευπρεπής , Πύλη καί ὁλόφωτος , κόσμον καταυγάζουσα , μαρμαρυγαῖς καθαρότητος , καί τοῖς πιστοῖς , λαμπηδόνας ἀεί θαυμάτων πέμπουσα .

Ἄνθρακα τόν θεῖον , ἐν νηδύϊ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εἰσδεξαμένη ὑπέρ νοῦν , οὐ κατεφλέχθης ἀληθῶς · ἡ βάτος γάρ πόῤῥωθεν , συμβολικῶς τήν Σήν λοχείαν εἰκόνιζεν , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν καί ἀνάπλασιν .

Βρεφουργεῖται Θεός ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί νεουργεῖ τούς φθαρέντας ἐξ ᾿ Ἀδάμ , καί λύει τό μεσότοιχον , καί τῆς ἔχθρας τόν φραγμόν , ἐν τῇ σαρκί αὐτοῦ , κατάραν εὐλογεῖ τῆς προμήτορος , ἐξ ᾿ ἈΧΡΑΝΤΟΥ Μητρός προελθών .

Γεγηθότες πάντες οἱ πιστοί , καί χάριτι ῥωσθέντες οἱ τόκῳ λελυτρωμένοι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ τῷ Σῷ , ἀπαύστως κραυγάζομεν · εὐλογημένη εἶ Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεόν κυήσασα .

Γένος τό ἀνθρώπινον τῇ Σῇ κυοφορίᾳ ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέπλασας · Λόγον γάρ ἐκύησας τόν τοῦ Πατρός , σάρκα θνητήν φορέσαντα , καί ἀθανασίας , ὁδούς ἡμῖν ὑποδείξαντα .

Ἐγέννησας τό φῶς , μή γνοῦσα τό πῶς , ἡ ὁλόφωτος Λυχνία τοῦ ἡλίου Λαμπαδοφόρε , καί γέγονας ἀΰλου φωτός καινόν δοχεῖον , πηγάζον πάσῃ τῇ γῇ , θεογνωσίας αὐγάς .

Ἐκ Σοῦ ἀνατέταλκε ἡμῖν ὁ Ἥλιος ὁ ἄδυτος , φωτιστικαῖς ΠΑΝΑΜΩΜΕ λάμψεσι , φωτίζων κόσμον σκότει κρατούμενον , καί προσαπολλύμενον , πλάνῃ τοῦ ἀλάστορος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ἐν εἴδει τῷ καθ ᾿ ἡμᾶς , ὁ πρίν ἀνείδεος , ὤφθη ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , συνεισδραμούσης , σαρκί τῆς Θεότητος , ἐν Μήτρᾳ Σου , τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ἔστη μέχρι Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ὁ θάνατος , ζωήν γάρ Χριστόν ἐκυοφόρησας , τόν δωρούμενον , καθαρῶς εἰς αὐτόν τοῖς πιστεύουσιν τήν ἀθάνατον καί θείαν ἀγαλλίασιν · τοῦτον ΠΑΝΑΓΙΑ αἴτησαι , λυτρωθῆναι κινδύνων τούς δούλους Σου .

Εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός , ἐσαρκώθη ὁ Υἱός , διά Πνεὐματος Θεοῦ , ἐν τῇ Μήτρᾳ Σου ΑΓΝΗ , καί ἔσωσε τήν πρίν εἰκόνα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ σαφῶς .

Εὐφραίνονται ἐπί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ τοῦ γένους οἱ προπάτορες , τήν Ἐδέμ ἀπολαυόντες διά Σοῦ , ἥν ἐκ παραβάσεως ἀπώλεσαν , Σύ γάρ ΑΓΝΗ , καί πρό τοῦ τόκου , καί μετά γέννησιν .

Εὐφραίνονται οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις ορῶσαι Σε , ἀγάλλονται σύν αὐταῖς τῶν βροτῶν τά συστήματα · τῷ γάρ τόκῳ ἥνωνται τῷ Σῷ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σέ ἀπαξίως δοξάζοντα .

Ἡ ἀγεωργήτως , ὡς κατάκαρπος ἄμπελος ἌΧΡΑΝΤΕ , καί συλλαβοῦσα καί τεκοῦσα , τόν ἀκήρατον βότρυν , Χριστόν οἶνον ἀποστάζοντα , θεογνωσίας αὐτόν ὡς Θεόν , αἴτησαι σωθῆναι ημᾶς .

Ἡ τόν ἀπερίληπτον Θεόν , περιγραφόμενον σώματι τέξασα , σάρκα χρηματίσαντα , ὑπερβολῇ ΠΑΡΘΕΝΕ ἀγαθότητος , τοῦτον ἐκδυσώπει , κινδύνων σῶσαι τούς δούλους Σου .

Θαυμάτων ἐπέκεινα , ἁπάντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό ἐπί Σοί καινουργηθέν , θαῦμα ἐδείχθη ἐμφανῶς · Θεόν γάρ ἐκύησας σωματικῶς , βροτοῖς δι ᾿ οἶκτον γενόμενον , ἐν ἀσυγχύτῳ ἑνώσει ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Θεόν συλλαβοῦσα ἐν γαστρί ΠΑΡΘΕΝΕ διά Πνεύματος τοῦ Παναγίου ἔμεινας ἄφλεκτος · ἐπί Σοί , βάτος τῷ νομοθέτῃ Μωσεῖ , φλεγομένη ἄκαυστα , σαφῶς προεμήνυσε , τήν τό πῦρ δεξαμένη τό ἄστεκτον .

Ἰακώβ Σε κλίμακα ποτέ , ἑώρακε ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ ἧς μέν ὁ Θεός Λόγος , κατῆλθεν ἐπί γῆς , ἡμᾶς δέ ἀνήγαγεν πρός ὔψος , διό Σε ἀπαύστως ὑμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Λόγοις θεοπνεύστοις τήν φρικτήν , ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἐτράνωσας σάρκωσιν , Πρόκλε τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , καί Ταύτην ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐκήρυξας , δόγμασι πανσόφοις τῶν Ἀποστόλων ἑπόμενος .

Νενέκρωται , ἐχθρός , τῷ ζωηφόρῳ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ τόκῳ Σου , καί ἐζώωται Ἀδάμ παρακοῇ , πάλαι νεκρωθείς καρποῦ γευσάμενος · ὅθεν ὑμνεῖ καί μακαρίζει Σε ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

Ὁ ἄνω Πατρί μονογενής , ἀφράστωε συννοούμενος , Μονογενής ἐκ Σοῦ κάτω ἌΧΡΑΝΤΕ , ὑπέρ αἰτίαν καί νοῦν γεγέννηται , καί θεοῖ τόν ἄνθρωπον , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀνύμφευτε .

Ὅλον τόν ἄνθρωπον , ἐν Σῆ γαστρί σκηνώσας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἀποῤῥήτως ἠμφιάσατο , ὁ ἐκ Πατρός ἐκλάμψας , Υἱός ἀχρόνως ὁ ὑπέρθεος · αύτόν ἀνυμνήσωμεν , ὅτι δεδόξασται .

Οὐ σύγχυσιν οὐ φυρμόν , ἐν Μήτρᾳ ἐδέξατο , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὁ Θεός , ἐν σαρκί προερχόμενος , ἀλλ ᾿ ὅ ἦν μεμένηκεν , Θεός καί ἄνθρωπος ἀτρέπτως , ταῖς ἐνεργείαις δεικνύμενος .

Πᾶσα μέν μήτηρ γόνον τίκτουσα , παρθενεύειν ἔτι οὐ δύναται · Σύ δέ τεκοῦσα τόν Χριστόν ,ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ πέφηνας , γαλουχοῦσα τήν ζωήν ἡμῶν , ΑΓΝΗ διαμένουσα .

Ῥάβδος Σε ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀαρών , ἀνίκμως ἐκβλαστήσαντα , προεξεικόνησεν ἀνθήσασαν , τόν φυτουργόν τοῦ παντός · ὅν δυσώπει πάντοτε , πάντων εὐσεβῶν ταῖς διανοίαις , τόν φόβον , τόν ἑαυτοῦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ φυτεῦσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ῥίζης ἐκ Δαυίδ ἐβλάστησας , προφητικῆς ΠΑΡΘΕΝΕ καί θεοπάτορος · ἀλλά καί Δαυίδ ὡς ἀληθῶς , Σύ ἐδόξασας , ὡς τεκοῦσα τόν προφητευόμενον , τόν Κύριον τῆς δόξης , διό Σε ἐπαξίως μεγαλύνωμεν .

Ῥαπιζέσθωσαν νῦν τά πρόσωπα , τῶν μή ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογούντων Σε ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Ῥυσθῆναι ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παθῶν ἐπικρατείας τούς δούλους Σου , τόν Σόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , Κύριον καί Δεσπότην , ὅν ἐκ τῶν Σῶν ΠΑΝΑΓΝΕ Αἱμάτων , ἐσωμάτωσας , ἡμῖν προσομολήσαντα .

Σέ νοητήν , ΘΕΟΤΟΚΕ κάμινον κατανοοῦμεν οἱ πιστοί , ὡς γάρ παῖδας ἔσωσε τρεῖς , ὁ ὑπερυψούμενος, ὅλον με τόν ἄνθρωπον ἐν τῇ γαστρί Σου ἀνέπλασεν , ὁ αἰνετός τῶν πατέρων , Θεός καί ὑπερένδοξος .

Σέ τήν τοῦ φωτός νεφέλην , καί ἁγίαν Κιβωτόν , τήν ὁλόφωτον Πύλην , τοῦ νοητοῦ Ἡλίου ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

Σέ τήν φαεινήν λαμπάδα καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ , τήν ἀρίζηλον δόξαν καί ἀνωτέραν πάντων τῶν ποιημάτων , ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνομεν .

Στάμνον Σε τό Μάννα κεκτημένην , καί τῆς θεότητος ἔγνωμεν ΚΟΡΗ , Κιβωτόν καί Τράπεζαν , καί Λυχνίαν Θρόνον Θεοῦ , καί Παλάτιον καί Γέφυρα μετάγουσαν , πρός θείαν ζωήν τούς ἀναμέλποντας · ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαῖρε ἀεί Δεδοξασμένη .

Στάμνος πάλαι φέρουσαν ΑΓΝΗ , ἐτύπου Σε τό μάννα · Χριστόν γάρ τόν γλυκασμόν ἡμῶν , ἐβάστασας γαστρί καί σαρκί ἐκύησας , ἐξαιροῦντας πάσης πικρίας , ἀτόπων ἐγκλημάτων , τούς ὑπερυψοῦντας Σε ΑΓΝΗ εἰς αἰῶνας .

Συνέλαβες διά λόγου τόν Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἔτεκες ὑπέρ λόγον γενόμενον ἄθρωπον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διό Σε λόγοις , θεοπνεύστοις διαπαντός μακαρίζομεν .

Συντηρήσας σήμαντρα τῆς Σῆς ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ἀλώβητα , ὁ Δεσπότης προελήλυθε Χριστός , ἐκ Σοῦ ὑπέρ ἔννοιαν εἰς τό σῶσαι τούς βοῶντας , χαῖρε Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

Τήν ἀσπόρως καί ὑπερφυῶς , ἐξ ᾿ ἀστραπῆς τῆς θείας τεκοῦσα τόν μαργαρίτην , τόν πολύτιμον Χριστόν , ὑμνήσωμεν πάντες καί ἐκβοῶμεν Σοι · χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τῶν τετραμόρφων Ὑπερενδοξωτέρα .

Τηρήσας Σε ὡς πρό τοῦ τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΝ Ἀκήρατον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ οἰκήσας ἀσπόρως ἐν Μήτρᾳ Σου , διπλοῦς προελήλυθε , Θεός καί ἄνθρωπος , θεώσας τό προσληφθέν ἀγαθότητι .

Τόν ἕνα τῆς Τριάδος , ἀφράστως συλλαβοῦσα ἐν γαστρί τέτοκας , ἀφθόρως ὡς Υἱόν · καί ἡ Τριάς μέν προσθήκην , οὐκ ἔσχεν , ἡ δέ Ἁγνεία , ὥσπερ ἦν πρό τοῦ τόκου , σῶα ΘΕΟΜΗΤΟΡ διέμεινεν .

Τόν τῆς Τριάδος ἕνα συλλαβοῦσα , τέτοκας σεσαρκωμένον ἐκ Σοῦ , καινοτομοῦντα τούς νόμους τῆς φύσεως , τῷ τόκῳ Σου ΑΓΝΗ , αὐτόν ὑπέρ ἡμῶν , ὡς Θεόν ἀεί δυσωποῦσα , μή παύσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ .

Τόν τοῦ Πατρός Λόγον συναΐδιον , ἐμφανισθέντα τοῖς βροτοῖς , ἐσωμάτωσας καί σαρκί ΚΟΡΗ ἀπεκύησας , ἄνθρωπον γενόμενον , διά τό σῶσαι τόν ἄνθρωπον , διό Σε δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τό χαῖρε Σοι βοῶμεν κυησάσῃ τήν χαράν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τῆς ἀρᾶς πάντας , ρυσαμένη μεσιτείᾳ Σου , ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΑΓΝΗ τούς ἀναμέλποντας · χαῖρε Μήτηρ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .

Τύπον τῆς ἉΓΝΗΣ λοχείας Σου πυρπολουμένη βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος · καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουυσαν , κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον , ἵνα Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνωμεν .

Υἱόν τοῦ Πατρός , μονογενῆ ἀμήτορα τό πρότερον , ἐκ Σοῦ τεχθέντα γνῶντες ἀπάτορα , Θεοῦ Μητέρα ὁμολογοῦμεν Σε , ἀπαθῶς κυήσασαν καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ μείνασα , ὑπέρ λόγον ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ὑμνοῦμεν τό μέγα καί φρικτόν Σου μυστήριον , ὑπερκοσμίους γάρ λαθών ταξιαρχίας , ἐπί Σέ ὁ Ὤν καταβέβηκεν , ὡς ὑετός ἐπί πόκον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν καί ἀνάπλασιν .

Ὑπερτέρα πέφηνας τόν πάντων Ποιητήν , τόν τῷ Πατρί συνάναρχον , συλλαβοῦσα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , καί τεκοῦσα τῷ κόσμῳ , Σωτῆρα καί Κύριον .

Ὑπό τήν Σήν εὐσπλαγχνίαν τούς καταφεύγοντας πίστει , καί προσκυνοῦντας εὐσεβῶς , τόν Υἱόν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ὡς Θεόν , τοῦ κόσμου καί Κύριον , ἱκέτευε ἐκ φθορᾶς καί κινδύνων λυτρωθῆναι , καί παντοίων πειρασμῶν .

Φέγγος ἀστραπῆς τοῦ τόκου Σου , ἡ ἀπωσθεῖσα φύσις ἡμῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εἶδε καί νυκτός ἐξ ᾿ ἀγνωσίας λελύτρωται , καί παθῶν , τῆς σκοτώδους συγχύσεως · διό Σε ως αἰτίαν , τῆς σωτηρίας ἡμῶν σέβομεν .

Φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου Κύριε , ἐπιδρομῆς βαρβάρων ἡμᾶς λυτρούμενος , καί ἁμαρτιῶν καί πειρασμῶν , καί κολάσεως , αἰωνίου εύχαῖς τῆς τεκούσης σε ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ , καί τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλων σου .

Φέρεις Θεόν σάρκα περικείμενον , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου ΑΓΝΗ , ὥσπερ θρόνος χερουβικός , φέροντα τῷ ρήματι , πάντα τῆς δυνάμεως · διό Σοι μελωδοῦμεν καί λέγομεν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

Φράσαι τό φρικτό μυστήριον , τοῦ τοκετοῦ Σου γλῶσσα ὅλως οὐ δύναται · τόν γάρ οὐρανοῦ , καί πάσης κτίσεως Κύριον , ἐσωμάτωσας σάρκα πτωχεύσαντα , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ὅθεν Σε συμφώνως δοξάζομεν .

Φῶς ἀπρόσιτον τέτοκας , μετά σώματος ἌΧΡΑΝΤΕ , τό πάντα τόν κόσμον φωτίζον αὐγαῖς τῆς θεότητος .

Χαῖρε ἡ τῆς χάριτος Πηγή , χαῖρε ἡ Κλῖμαξ καί Πύλη οὐράνιος , χαῖρε ἡ Λυχνία καί Στάμνος χρυσῆ , καί Ὄρος ἀλατόμητον , ἡ τόν Ζωοδότην Χριστόν , τῷ κόσμῳ κυήσασα .

Χαῖρε ΣΕΜΝΗ τοῦ Ἀδάμ τό κῴδιον , ἐξ ᾿ οὗ προῆλθεν ὁ Ποιμήν , ἐνδυσάμενο;ς ἀληθῶς , ὁ ὑπερυψούμενος , ὅλον με τόν ἄνθρωπον , ἐν τῇ γαστρί Σου ἀνέπλασεν , ὁ αἰνετός τῶν Πατέρων , Θεός καί 'Υπέρένδοξος .

Ὡράθης τῶν Χερουβίμ , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ὑπερέχουσα · τόν ἐπ ᾿ ὤμων γάρ ὀχούμενον αὐτῶν , ἌΧΡΑΝΤΕ ἀγκάλαις ἐβάστασας , ὅθεν ἀεί , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , πάντες δοξάζομεν .

Ὡς ἄλλον οὐρανόν , τοῦ πρώην ΔΕΣΠΟΙΝΑ δειχθεῖσαν ὑψηλότερον , Σέ δοξάζομεν , τόν Ἥλιον ἡμῖν , τῆς δικαιοσύνης ἀνατείλασαν , καί τό βαθύ τῆς ἀγνωσίας , σκότος διώξασαν .

Ὡς τῆς Τριάδος τόν ἕνα σε Χριστέ δοξάζομεν · ὅτι ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , δίχα τροπῆς , ἀνθρωπικῶς πάντα ἠνέσχου , μή ἐκστάς τῆς φύσεως , τῆς Πατρικῆς Ἰησοῦ , εἰ καί ἠνώθης ἡμῖν .

Ὦ !!! τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων Σου !!! τόν τοῦ Θεοῦ γάρ Λόγον σάρκα γενόμενον , Μόνη τέτοκας ὑπερφυῶς ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τόν τά σύμπαντα , θείῳ βουλήματι , σοφῶς διακρατοῦντα , καί κυβερνῶντα καί συνέχοντα .

........................................ἦχος β ΄ ...........................................

Ἀδύτου φωτός ,καί λαμπάδος θεϊκῆς καί ἀπαυγάσματος , , ὤφθης Λυχνία χρυσαυγίζουσα , αἴγλη τῆς σεπτῆς Παρθενίας , καί τούς ψάλλοντας σώζουσα, Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Μήτηρ Θεοῦ Ὑψίστου .

Ἀθανασίας διαυγῆ , ἐπιστάμεθα Πηγήν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς τεκοῦσα τόν λόγον τοῦ ἀθανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς ὑπερυψοῦντας Σε ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .

ἈΠΕΙΡΆΝΔΡΩς ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκυοφόρησας , καί διαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐμφαίνουσα , τῆς ἀληθοῦς θεότητος τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ σοι τά σύμβολα .

Ἀνατολῆς , τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης , Μήτηρ ἐδείχθης , ΚΟΡΗ , ἐπί δύσιν τῆς ἀνθρωπίνης , γεγεννημένου ἀπωσμένης οὐσίας , καί τούς πάντας καταφωτίζοντος , πάνταςνἐκ νυκτός τῶν δεινῶν ἀπαλλάττοντας .

Ἄρτον ζωῆς , τόν ἐπουράνιον τέτοκας , σεσαρκωμένον ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πρίν ἀσώματον , ἐνυπόστατον Λόγον , ὅν περ οἱ τῶν Μαρτύρων , δῆμοι δοξάζουσιν .

ΔΕΣΠΟΙΝΑ σῶσον ἡμᾶς , χειμαζομένους χαλεπῷ κλύδωνι , τῶν πειρασμῶν καί τῶν ἀνημέρων βαρβάρων ἐκδρομαῖς , καί ταῖς τῶν δαιμόνων , δειναῖς ἐπιθέσεσιν .

Ἐπαληθεύουσαν , τῷ σεβασμίῳ καί φρικτῷ τόκῳ Σου , καί τήν φωνήν , καρδίᾳ καί γλώσσῃ , προσάπτοντες τρανῶς , Σέ νῦν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ ὁνομάζομεν .

Ἠλέηται σαφῶς , διά τοῦ τόκου Σου , τοῦ θείου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ ἀνθρωπότης , ἐωθεῖσα καθ᾿ ὑπόστασιν , τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε σέβοντες , οι ἀθληταί Θεόν σεσαρκωμένον , τόν Υἱόν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ καταγγέλουσιν .

Ἱερουργόν ἐκ Δαυίδ , καταγομένη τόν Χριστόν τέτοκας · ὅθεν ΑΓΝΗ , τῆς ἱερωσύνης μετατιθεμένης , δικαίως καί τοῦ νόμου , μετάθεσις γίνεται .

Ἱερωτάταις Σε φωναῖς προκατήγγειλαν Θεοῦ σεπτοί Προφῆται , ἐσομένην Μητέρα ξενοπρεπεῖ τοκετῷ , τοῦ πάντων κτισμάτων δεσπόζοντος · ὅθεν Σε ὐμνοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ἰσχύς ταπεινῶν , καί Λυχνία φωτεινή , καί θεία Τράπεζα , Ὄρος καί Πύλη ἀδιόδευτος , Θρόνος Θεοῦ , καί Παλάτιον , Ῥάβδος Ἀαρών τε καί Στάμνος , χρυσαυγίζουσα πέδυκας , Χριστόν τό Μάννα τῆς ζωῆς , ΠΑΡΘΕΝΕ φέρουσα .

Κυβέρνησόν μου ΠΑΝΑΓΝΕ , τούς λογισμούς πρός εὔδιον λιμένα , τῆς Σῆς ἀπαθείας καί καθαρότητος .

Νέος Παράδεισον ἡμῖν ἡ γαστήρ αληθῶς ΑΓΝΗ ὡράθη , ζωῆς ξύλον βλαστάνων , καί τούς θανέντας καρπῷ , τοῦ ξύλου πάλιν , πρός Παράδεισον , ζωοποιηθέντας εἰσάγων ΘΕΟΤΟΚΕ .

Νικᾶται ἐν Σοί , πάσης φύσεως θεσμός καί ἐγκωμίων , μόνη ΠΑΡΘΕΝΕ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · Σύ γάρ ἀσπόρως συνέλαβες , καί τίκτεις ἀφθόρως τόν Λόγον , τοῦ Πατρός τόν ἀΐδιον , ὅν ἀνυμνοῦντες , εὐσεβῶς Σέ μκαρίζομεν .

Νύμφη καί Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ , σύν τῶν Ἀγγέλων χορείαις , τόν Σόν Υἱόν ἱκέτευσον ΑΓΝΗ , πάντων ἡ μόνη ἐλπίς τῶν πιστῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ , νίκας τῶ φιλοχρίστῳ βασιλεῖ , καί ἡμῖν σωτηρίαν , βραβεῦσαι τοῖς ὑμνοῦσι Σε .

Ὄντως Σε Θεοῦ Μητέρα , οι Ἀθλοφόροι εἰδότες , τόν σεσαρκωμένον θεόν , τῷ κόσμῳ ἐκήρυκαν , εἰς θάνατον τάς ψυχάς προδιδόντες .

Ὁ φύσει Θεός , φύσιν εἴληφεν ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ βροτείαν , καί σάρξ ὡράθη ὑπέρ ἔννοιαν , διά πολλήν ἀγαθότητα , σῶσαι βουληθείς , τούς ἀνθρώπους · διό Σε πάντες Μητέρα τοῦ Θεοῦ γινώσκομεν Σέ ὐπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Προφητικαί , σάλπιγγες Σέ προηγόρευσαν , τό ἐπί Σοί Μυστήριον μυσταγωγούμεναι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί πόῤῥωθεν ὁρῶσαι , τά Σά θαυμάσια .

Σέ ἌΧΡΑΝΤΕ , Ἀββακούμ ὄρος γράφει κατάσκιον , ἐξ ᾿ οὗ ἐπεδήμησεν , μόνος ὁ Λόγος σαρκούμενος , ἄνθρωπος γενόμενος , ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας ὡς φιλάνθρωπος .

Σέ προφητῶν , πάλαι ὁ θεῖος κατάλογος , πολυειδέσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , συμβόλοις πόῤῥωθεν , προεχάραξεν ὄντως , τήν μόνην τόν Δεσπότην ἀποκυήσασαν .

Σέ τοῦ Θεοῦ τό καθαρώτατον σκήνωμα , καθικετεύω ἌΧΡΑΝΤΕ ,τήν σπιλωθεῖσαν μου , ἡδοναῖς ἀκαθάρτοις , καθάρισον καρδίαν , τῇ μεσιτείᾳ Σου .

Συμπαθείας με θείας ἀξίωσον , τόν ἀσυμπαθῆ καί κακίᾳ κρατούμενον , καί ἡδοναῖς προσκείμενον , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Συνέλαβες ἐν Μήτρᾳ Σου ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν Πλάστην Σου καί Κύριον τῶν ἁπάντων , καί τοῦτον ἀπεκύησας ὑπέρ λόγον , σάρκα γενόμενον διό Σοι κράζομεν · ὡς οὐκ ἔστιν Ἄχραντος , πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Σωματοῦται ὁ Λόγος ἐν Μήτρᾳ Σου , καί δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν γνωρίζεται ἄνθρωπος , ἵνα θεόν τόν ἄνθρωπον ἀπεργάσηται , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Τήν μόνην Παρθενεύουσαν μετά τόκον , πρός πίστιν τῆς Θεότητος τοῦ τεχθέντος , τιμῶντες Σε κραυγάζομεν τῷ ΥἹῷ Σου , οὐκ ἔστιν Ἅγιος ὡς ὁ Θεός ἡμῶν , καί οὐκ ἔστιν δίκαιος πλήν σου Κύριε .

Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ, ἥκοντα καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ , βρώσει φθορᾶ πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

Τόν ἐκ Πατρός προελθόντα , προαιώνιον καί ἄναρχον Θεόν καί Λόγον , καί ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἀνατείλατα ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , εὐλογεῖτε ἀπάυστως τά ἔργα τόν Κύριον .

Ὑμνῶ Σε ἀληθῶς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὑπερύμνητον Θεόν Λόγον , ὑπερφυῶς τέξασαν , καί δέομαι · τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς , τά νοσήματα θεράπευσον , ὡς Ἀγαθή ὑπάρχουσα ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Φανεῖσα καθαρά καί πανακήρατος , ἐδέξω ἐν Μήτρᾳ τόν Θεόν Λόγον τόν καθάραντα τήν φύσιν ἡμῶν , ῥυπωθεῖσαν ΠΑΡΘΕΝΕ ἀτοπήμασιν .

Φέρεις τόν φέροντα πάντα , καί τόν τρέφοντα τρέφεις , τόν τρόπον τῆς λοχείας οὐδαμῶς ἐπισταμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὑπέρ νοῦν Σου τό θαῦμα , Ἀγγέλους καταπλῆττον καί βροτούς , τούς εἰδότας Σε Μόνην , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

Ὡς τόν Θεόν συλλαβοῦσα , καί Θεοῦ γενομένη , ΜΗΤΕΡΑ κατ ᾿ ἀλήθειαν ΑΓΝΗ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζομεν , τῶν πραγμάτων τῇ φύσει , τήν κλήσην προσαρμόζοντες τρανῶς , καί προσφόρως τήν θείαν , φωνήν προσκομίζοντες .

Ὡς τοῦ Κυρίου Μητέρα Χερουβίμ ὐπερτέραν ,ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ δυσωπῶ · τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου τά ἐπώδυνα πάθη , θεράπευσον καί ῥῦσαι με πυρός , ἐν ἡμέρα δίκης , τόν καταδίκης ἄξιον .

........................................ῆχος δ ΄ ...........................................

Ἀγάλλεται ἐπί Σοί ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ Προμήτωρ , τῆς ἀρχαίας κατάρας τῷ τόκῳ Σου ἐλευθερωθεῖσα , τοῦ θανάτου πικρᾶς κατακρίσεως .

Ἁγίασον ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν ταπεινήν μου διάνοιαν , ἡ τόν ὑπερούσιον Λόγον κυήσασα , καί ὑπάρχουσα πασῶν ἁγιωτέρα , τῶν ἄνω Δυνάμεων , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

Ἅγιον Ὄρος ΑΓΝΗ , καί ὡς σκηνή Ὑψίστου , φρονοῦντες Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , δόξα Σοι κραυγάζομεν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , ἡμῶν ἡ ἐλπίς .

Ἁγνόν εὑραμένη σε ἡ Πανυπέραγνος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πανόσιε Λάζαρε , ἐπιφοιτῶσα πρός σέ , ὡς εὐγνώμονα , οἰκέτην σε προσεῖπε · μεθ ᾿ Ἧς τόν φιλάνθρωπον ἡμῖν ἱλέωσαι .

ἈΓΝΟΝ Σε καί καθαρόν γινώσκοντες σκήνωμα , τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , καί ναόν καί θρόνον τοῦ Πανυψίστου , δυσωποῦμεν , τάς ψυχάς ἡμῶν σῶσαι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Ἀδάμ μέν ἀπόγονος ὤφθης , τοῦ δέ Θεοῦ Μήτηρ ἐδείχθης , Σύ γάρ ἀπ ᾿ αἰῶνος ἐφάνης , Ἁγιωτέρα πάσης τῆς κτίσεως , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , διό Σε πάντες μεγαλύνωμεν .

Ἅδου πυλῶν με , ὁ ἐκ Σοῦ σαρκωθείς ἀνηγάγετο , ξύλου βρώσει πονηρᾷ θανατωθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θάνατον ἑκούσιον καταδεξάμενος .

Ἀναλλοίωτον τεκοῦσα Μόνη Κύριον , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῇ δεξιᾷ τῇ αὐτοῦ , ΑΓΝΗ ἀλλοιῶσαί μου τόν νοῦν ἱκέτευε , πρός τά κρείττονα , δεινῶς περιτρεπόμενον ταῖς τοῦ βίου ἀσχολίαις .

Ἀναπλάττεις συντριβεῖσαν , καί φθορᾷ ὑποκείψασαν , τήν βροτείαν φύσιν ἌΧΡΑΝΤΕ Θεόν σωματώσασα , καί ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ἈΕΠΙΡΟΓΑΜΕ · ᾦ κραυγάζομεν , δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

Ἀνάρχου γεννήτορος ὁ Λόγος , ὁ πάσης ἀνώτερις ἀρχῆς , ἀρχήν νῦν σωματούμενος , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ἐδέξατο , καί ὑπό χρόνον γέγονεν , ὁ χρόνων πάντων ὑπέρτερος .

Ἀνατείλας Ἥλιος , ἐκ Σοῦ ὁ νοητός , τηλαυγῶς τάς μαρμαρυγάς τῆς αὐτοῦ Θεότητος , πᾶσιν ἐφήπλωσεν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διό πάντες Σε δοξάζομεν .

Ἅπας γηγενής , σκιρτάτῳ τῷ πνεύματι λαμπαδοχούμενος, πανηγυριζέτῳ δέ , Ἀΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα , τά ἱερά θαυμάσια τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτῳ , χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Δέξαι ΠΑΡΘΕΝΕ δεσμίων φωνάς , ἀνθ ᾿ ὧν τήν πίστην τήν καθαράν , αἱρετικῶν οὐκ ἐμίαναν μολυσμῷ , καί δίδου τάς νίκας , εὐσεβεῖ βασιλεῖ , κράτυνον τό Ἔθνος Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , καί πιστόν λαόν Σου βοῶντα · χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Ἐν χρόνῳ τόν ἔξω χρόνου τέτοκας , βροτόν γενόμενον · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε ΑΓΝΗ , ὡς Υἱόν Σου καί Κύριον , τά τῆς ψυχῆς μου χρόνια πάθη ἰάσασθαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ἐνώκησεν ἐν Σοί , χωρηθείς ὁ ἀχώρητος , καί ἔδειξεν οὐρανῶν Σε , Πλατυτέραν ΠΑΡΘΕΝΕ , διό Σε μακαρίζομεν .

Ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων , ὁ Λόγος σωματωθῆναι κατηξίωσε · Πύλη Παρθενίας γάρ , ὤδευσεν ὁ Κύριος , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἔδειξεν · διό κραυγάζομεν · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Μόνη ΑΓΝΗ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

Ἐπί θρόνου ἐπηρμένου , φοβερῶς ὁ καθήμενος , Μητρικαῖς ἀγκάλαις , βρέφος χρηματίσας καθέζεται , τήν συμπεσοῦσαν εἰκόνα , ἀνορθούμενος , καί τήν θέωσιν , τοῖς ἐξ Ἀδάμ χαριζόμενος .

Ἔστησας θανάτου τήν τυραννίδα ἀθανασίαν καί ζωήν τῶ κόσμῳ κυήσασα , Χριστόν τόν Λυτρωτήν ἡμῶν ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Ἔστη τῆς φθορᾶς ὁ θάνατος , τῆς ἐνυποστάτου διά σαρκός ζωῆς ΠΑΝΑΓΝΕ · τοῖς ἀνθρώποις φανερωθείσης , ἐκ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

Εὔα μέν , τό τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσωκοίσατπο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

Εὔα μέν , τοῦ ξὐλου τῆς ζωῆς ἐξώρισται , κωλυθεῖσα τῆς μεθέξεως · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ζωήν τήν πρό αἰώνων ἐκύησας , τῷ κόσμῳ τήν ζωηφόρον ἐνέργειαν , χαριζομένην διά πίστεως .

Εὐλογημένος ὁ καρπός , τῆς Εὐλογημένης γαστρός Σου , ὅν εὐλογοῦσιν οὐρανῶν αἱ δυνάμεις , βροτῶν τε συστήματα , ὁ ἡμᾶς λυτρωσάμενος τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς Εὐλογημένη .

Ἡ Μόνη πάντων βοήθεια, βοήθησον ἡμῖν κινδυνεύουσι , καί χεῖρα ὄρεξον , καί πρός λιμένα ἐμβίβασον , τῆς σωτηρίας ΚΟΡΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

Ἡ τόν Ἀμνόν καί Κύριον , κυήσασα σαρκί , ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη , Ἀμόλυντε ΣΕΜΝΗ , θεία Κιβωτέ , σεπτή Λυχνία , τήν ψυχήν μου κατάύγασον .

Ἠφάνισας , τῆς Προμήτορος ΚΟΡΗ τό ὄνειδος , εὐλογίαις τόν ἡμᾶς , στεφανοῦντα κυήσασα , καί τήν λύπην ταύτης , εἰς χαράν ΑΓΑΘΗ μετενήνοχας .

Θανάτου καθαίρεσιν , καί τῆς φθορᾶς τήν κατάλυσιν , ζωῆς τε φανέρωσιν εὐηγγελίσω σοφέ · τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ἐν Μήτρᾳ ἐνοικήσας , ὁ απεριόριστος , κόσμον ἀνέπλασεν .

Ἰάσεων Σε Πηγήν , ὁ τήν Σήν Μήτραν ὑποδύς ἔδειξεν , Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν ἐμήν οὖν ψυχήν θεράπευσον .

Ἰάτρευσον , τά ἀνίατα πάθη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ψυχῆς μου , τῇ μοτώσει τῆς Σῆς ἀγαθότητος , ἀγαθόν Σωτῆρα , τόν Χριστόν , τοῖς ἐν κόσμῳ κυήσασα .

Ἰδού νῦν ἐκλέλοιπεν σαφῶς , ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα , ἄρχων Ἡγούμενος , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , ᾧ τό πρίν ἦν ἀποκείμενον , τήν προσδοκίαν τῶν ἐθνῶν , Χριστό καί Σοί ψάλλομεν . ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαῖρε , χαῖρε ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

Ἰσχυρότατον Σε ὅπλον , κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα , δυσχερείας πάσης , καί τῶν χαλεπῶν περιστάσεων , ἀποσειόμεθα βλάβην καί τόν κλύδωνα , τῶν αἱρέσεων , ΑΓΝΗ Μῆτερ Θεοῦ διαφεύγομεν .

Κλῖμαξ ἐδείχθης οὐρανομήκης , δι ᾿ ἧς ὡμίλησεν ἡμῖν , ὁ Λόγος ΠΑΡΘΕΝΕ · Ἤν πάλαι προεώρακεν Ἰακώβ ὁ προπάτωρ Σου .

Κόλπων οὐκ ἐκστάς , ἀνάρχου γεννήτορος Λόγος ὁ ἄναρχος , ὡς εὐηγγελίζεται , Ματθαῖος γράφων , Θεός σεσάρκωται , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τήν τῶν ἀνθρώπων μορφήν , ὁλοτρόπως , πᾶσαν ἐνδυσάμενος , καί τά ταύτης λαβών ἰδιώματα .

Κυριοτότε , ἡ Θεόν αποῤῥήτως κυήσασα , τόν Σωῆρα τοῦ παντός , αὐτόν δυσώπει σωθῆναι με , πάθεσιν ἑκάστοτε περιαντλούμενον .

Λελυτρωμένοι διά Σοῦ , τῆς τῶν προπατόρων κατάρας , καί πρός ἀΐδιον τρυφήν , μεταστάντες , τό χαῖρε Σοι κράζομεν , Ὑπερένδοξε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ Θεόν σεσαρκωμένον ἡμῖν τεκοῦσα .

Λελυτρωμένοι , τῇ Σῆ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤῼ γεννήσει , ὑμνοῦμεν Σε πιστοί , ἀκαταπαύστως βοῶντες · Εὐλογημένος ΑΓΝΗ , ὁ Σῆς κοιλίας καρπός .

Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη, Χριστός συνάψας , τά διεστῶας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

Λυχνίαν Σε φωτεινήν , καί ψυχοτρόφον ἀληθῶς Τράπεζαν , καί Κιβωτόν ΠΑΝΑΓΝΕ , πάντες οἱ πιστοί καταγγέλομεν .

ΜΑΡΙΑ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , δεῦτε ὑμνήσωμεν ἅπαντες , τήν Μόνην κοσμήσαντα τήν ἀνθρωπότητα , Τήν κυήσασαν Θεόν σεσαρκωμένον , ΠΑΡΘΕΝΟΝ τε μείνασαν ἀδιαλώβητον .

Μεμύηται Ἡσαΐας τό βάθος τοῦ τόκου Σου , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ἐν γαστρί Σου ἐκήρυξεν ἔχουσαν , τόν δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν σαρκωθέντα ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Μεσίτρια Σκέπη καί Προστάτις , γενοῦ μοι Γεννήτρια Θεοῦ , τά τῆς ζωῆς ἰθύνουσα, ἐχθρούς ἀποτειχίζουσα , καί συμπαθῶς με σώζουσα , τῷ Σῷ Υἱῷ καταλλάττουσα .

Μόνην ἔσχες ἐν τῇ γαστρί , τόν συνοχέα παντός τοῦ κόσμου · μόνη τοῦτον ἀπεκύησας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ἀκαταληψίᾳ νοούμενον .

Ναόν Σε , καθαρόν ἀπειργάσατο ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ καθαρώτατος Λόγος , ὁ τόν θεῖον οἶκον τῶν Ἀναργύρων μεγαλύνων , ἐν σημείοις καί τέρασιν .

Νέαν Σκηνήν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ κατανοοῦμεν , καί καθαρόν ἁγίασμα τοῦ πάντων Δεσπότου , τοῦτον γάρ ἐγέννησας , σαρκί καθ ᾿ ὑπόστασιν , συνδεδραμηκότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Νεκρωθέντας ἀνθρώπους τῇ παραβάσει , τῷ ζωηφόρῳ τόκῳ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , πάντας ἀνενέωσας · διό Σε δοξάζομεν , καί θεοπρεπῶς μακαρίζομεν .

Νεκροῦται ὁ θάνατος ἐν Σοί · ζωήν γάρ ἔτεκες , τήν ενυπόστατον Χριστόν τόν Κύριον ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν μεγαλύνοντα Σε εν πάσαις ταῖς γενεαῖς , ὡ;Μητέραν τε καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ .

Νεμομένην τοῦ θανάτου ῥύμην ἔστησας , ΣΕΜΝΗ τῷ τόκῳ Σου , τούς δέ βροτούς , πρός ζωήν ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνήγαγες , διό Σοι τῆ τεκούσῃ βοῶμεν , εἰς αἰῶνς ΑΓΝΗ Σέ μακαρίζομεν .

Νεουργεῖ φθαρέντα με , τικτόμενος ἐκ Σοῦ , ὑπέρ φύσιν ὁ Λυτρωτής , παλαιᾶς κατάρας ἐκλυτρωσάμενος , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Νεῦσον ΠΑΝΑΓΝΕ , σωθῆναι με · τόν γάρ θείῳ νεύματι , τό πᾶν περιάγοντα , ἐσωμάτωσας Θεόν Λόγον , ὐπέρ λόγον καί ἔννοιαν .

Νόμον δίχα φύσεως ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν νομοδότην τίκτεις , ἀναπλάττοντα τήν συντριβεῖσαν , φύσιν ἡμῶν · ὅν δυσώπει σῶσαι με , ἁμαρτίαις συντριβόμενον .

Νόμου Σε σκιαί , καί προφητῶν προδιεχάραξαν σεπτά κηρύγματα , ἀῤῥήτως μέλλουσαν ἔσεσθαι , τοῦ Θεοῦ λοχεύτριαν , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · διό Σοι μέλπομεν · χαῖρε Εὐλογημένη καί Δεδοξασμένη , ὁ Κύριος μετά Σοῦ .

Νοός μου θεράπευσον τάς ἐκτροπάς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἴασαι τά πάθη τῆς ψυχῆς μου , τῆς ῥαθυμίας σκότος ἀπέλασον , ὅπως ἐν αἰνέσει Σε ὑμνῶ , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Νοῦς οὐδέ οὐράνιος , τήν ὑπέρ νοῦν Σου λοχείαν , διερνηνεύει ΚΟΡΗ , νοῦ γάρ τοῦ πρώτου , ἐν γαστρί , Λόγον ΑΓΝΗ συνέλαβες , τόν τά πάντα λόγῳ συστησάμενον .

Ὁ ἀπεριγράπτως κόλποις τοῦ Πατρός , κόλποις τῆς Μητρός σαρκικῶς , Χριστός περιγράφεται , μετά γέννησιν ταύτην , ἀληθῆ ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ὑπέρ νοῦν διεφύλαξας , ᾧ μεγαλοφώνως βοῶμεν , ἄσωμεν τῷ θεῶ ἡμῶν , ὅτι δεδόξασται .

Οἱ εὐλογοῦντες Σε πιστῶς , ὑπό Κυρίου εὐλογοῦνται ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τίκτεις γάρ τόν εὐλογοῦντα Δεσπότην , διό Σε ὑμνοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Οἰκεῖν ἐν γαστρί Σου ὑπέρ λόγον , ὁ λόγῳ δημιουργήσας κτίσιν ἅπασαν · βρέφος καθορᾶται δέ , Σοῦ ἀποτικτόμενος , ὁ πρό αἰώνων ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐκ Πατρός γεννηθείς , ὅν πᾶσα κτίσις εὐλογεῖ καί δοξάζει ΘΕΟΤΟΚΕ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὁμότιμος Πατρί , ἐνυπάρχων καί Πνεύματι , ὁ Κύριος ἐξ ᾿ ἉΓΝΩΝ Σου ἐσαρκώθη Αἱμάτων , ΑΓΝΗ βροτός γενόμενος .

Ὁ μόνος ἀγαθός , καί πελάγει χρηστότητος τά σύμπαντα ΘΕΟΜΗΤΟΡ , συγκρατῶν , Σαῖς ἀγκάλαις , κρατεῖσθαι , κατηξίωσεν .

Ὁμοουσιότητι τῇ τοῦ Πατρός Σῶτερ , ὡς Υἱός καθορώμενος , ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὁμοούσιος ἡμῶν , σωματωθείς γεγέννησαι , σῶσαι βουληθείς τό ἀθρώπινον .

Ὄρος Σε μέγα βλέπων ὁ προφήτης , ὑπερκειμένην ἔχων τήν κορυφήν ἁπάντων τῶν βουνῶν , τῶν ἀγγελικῶν ταγμάτων , ὑπέρ αἰτίαν ἔλεγε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ γεννήσεται .

Ὁ τοῖς πᾶσι παρεχόμενος βουλήματι , τό εἶναι ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐκ Σοῦ ἀρχήν χρονικήν , λαμβάνει και τίκτεται , λύων τά χρόνια παραπτώματα , τῆς συμπεσούσης ΑΧΡΑΝΤΕ , τῶν βροτῶν ρευστῆς οὐσίας .

Ὁ τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη · Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

Πάντες προθύμως τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ εὐφημήσωμεν , δεῦτε οἱ σωθέντες , πίστει τοῦ ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗς γεννηθέντος , ἀνακράζοντες · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , θραῦσον τῶν βαρβάρων τά θράση , καί τάς βουλάς τῶν ἀσεβῶν , τῷ πιστῷ Βασιλεῖ καθυπόταξον , καί τό κέρας αὐχήματι , τῆς ἀνδρείας μεγάλυνον τῶν Ὀρθοδόξων .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ γεγέννηκεν , Υἱόν τόν προαιώνιον , φύσιν ἐνδυσάμενον ἀνθρώπων , ὡς ἐκδιδάσκων ὁ θεηγόρος φησίν , καί σώσαντα ταύτην ἐκ φθορᾶς , πάθει τῶ τοῦ σώματος , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινεν .

ΠΑΡΘΕΝΟΝ τεκοῦσαν ἀναγράφων , εὐηγγελίζεταί Σε τά σύμπαντα πποιηκότα , ἄνευ σπορᾶς καί φθορᾶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ Ματθαῖος ὁ πανάριστος .

Πᾶσι πρόξενος ἀνθρώποις ἐναπέφηνας , θείας λυτρώσεως τόν Λυτρωτήν τοῦ παντός τεκοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σοί πάντες βοῶμεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ τόν Χριστόν σωματ΄σασα .

Πεσόντων ἀνάκλησις , καί ἱσταμένων βεβαίωσις , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὅθεν Σοῦ δέομαι , συμπεσόντα μου , τόν νοῦν τῇ ἁμαρτία , ἀνόρθωσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅπως δοξάζω Σε .

Ῥάβδος ἐκ ῥίζης , Ἱεσσαί Σύ ἀνεβλάστησας , ἄνθος τόν Χριστόν βλαστήσαντα ΜΑΡΙΑΜ , τόν ὡς ἄθεσιν τοῖς θαύμασι καθωραΐσαντα ,τούς αὐτοῦ Ἀναργύρους θεράποντας .

Ῥανίσιν ἐλέους Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς ἄνθρακας σβέσον τῶν ἑμῶν παθῶν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί ἐσβεσμένον ἄναψον , τόν λύχνον τῆς καρδίας μου , χρυσῆ Λυχνία ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ῥῆξον μου , τό τῶν πταισμάτων ΚΟΡΗ χειρόγραφον , τῆς συνεχούσης με λύπης , καί παθῶν τήν λύσιν χαριζομένη , καί τηροῦσα διηνεκῶς , ἀλώβητον ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Ῥήσεις προφητῶν ἀκολουθοῦντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλομεν · τέτοκας παιδίον γάρ πάντων ἀρχαιότερον , Ἐμμανουήλ καλούμενον , διό Σοί κραυγαζομεν · χαίροις ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

Ῥόδον ἐκλεκτόν ἐν ταῖς κοιλάσιν ΚΟΡΗ τοῦ βίου εὑρηκώς , ἠράσθη Σου τοῦ κάλλους Λόγος τοῦ Θεοῦ καί σαρκωθείς , εὐωδίασεν τήν οἰκουμένην .

Ῥύμην ἄστατον καί φθοράν , ὁ τόκος Σου κατέλυσεν ΑΓΝΗ , τήν τοῦ θανάτου , καί ζωήν τοῖς ἀνθρώποις πᾶσι παρέσχε , τοῖς Σέ ὑμνοῦσιν καί δοξολογοῦσιν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ῥυομένην Σου τήν ποίμνην ΘΕΟΤΟΚΕ ἐπίφανον , καταδυναστείας πάσης καί δεινῆς ἐπιθέσεως , τῶν μηδαμῶς κηρυττόντων τήν ἀλήθειαν , καί τόν κλῆρον Σου , δίδου νικᾶν τόν ὀρθόδοξον .

Ῥῦσαι με τῶν σκανδάλων τοῦ βίου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν ἐν νυκτί σκοτομαίνης λογισμῶν ἀτόπων , κεκρατημένον καί κακίᾳ τοῦ δυσμενοῦς ἀεί σκοτιζόμενον .

Σάλπιγξ θεολόγος φθεγγομένη , συντόνως ἐφώτισε λαούς , Ματθαίου τοῦ θεόφρονος , τήν τῆς Τριάδος ἔλαμψιν , τήν ὑπέρ οῦν τε σάρκωσιν , τοῦ Λόγου ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

Σάρκα τήν ἐκ Σοῦ , ὁ Λόγος ΠΑΝΑΜΩΜΕ περιεβάλετο , σεσωματωμένος δέ , συνανεστράφη κόσμῳ ὡς εὔσπλαγχνος , μεμενηκώς οὐκ ἔλαττον , ὡς πρίν ἀσώματος , καί τόν πάλαι , πάντας τυραννήσαντα , θεϊκῇ δυναστείᾳ κατέβαλεν .

Σαρκί ἐπιδημῆσαι θελήσας , ὁ διακοσμήσας πάντα Λόγος , ἐν Σοί κατεσκήνωσεν Μόνη , ἁγιωτέραν πάντων εὑράμενος , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἔδειξεν , ἐπ ᾿ ἀληθείας ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

Σαρκί καθ ᾿ ὑπόστασιν ἡμῖν ἐκύησας , Θεόν Λόγον ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΕΡΘΕΝΕ , ὅθεν κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καρδίᾳ τε καί γλώσσῃ κηρύττοντες , φωνήν Σοι τοῦ Γαβριήλ προσφθεγγόμεθα , χαῖρε βοῶντες πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Σαρκωθέντα ἀποῤῥήτως , τόν Θεόν ἀπεκύησας , ἐκ τῶΝ Σῶν Αἱμάτων , οἶκον ἑαυτῷ δομησάμενον τόν ἐν δυσί ταῖς οὐσίαις , καί θελήσεσι γνωριζόμενον , θεοπρεπῶς ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Σέ Μόνην , τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος , ὡς καθαρώτατον κρίνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ !!!! ὁ Νυμφίος ὁ νοητός , ἐν Σοί κατεσκήνωσεν .

Σέ προστασίαν , ἀσφαλῆ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κεκτήμεθα , τάς ελπίδας ἐπί Σοί ἀνατιθέντες σωζόμεθα · πρός Σέ καταφεύγοντες περιφρουρούμεθα .

Σεσαρκωμένον Λόγον , Σῶν ἐξ ᾿ Αἱμάτων τίκτεις , βροτούς θεῶσαι εὐδοκήσαντα , ΠΑΡΘΕΝΕ τούς μέλποντας , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

Σέ τήν προστασίαν , τοῦ κόσμου , καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟΝ , πάσης τῆς ζωῆς μου προστάτιν , καί σωτηρίαν χαίρων προβάλλομαι · Σύ γάρ Θεόν γεννήσασα , σώζειν ἰσχύεις τούς ὑμνοῦντας Σε .

Σέ τό ἱλαστήριον πάντων βροτῶν , πίστει ἱκετεύω καί δέομαι · Εὐλογημένη , ἵλεων μοι τόν Κριτήν , τόν Σόν Υἱόν ἀπέργασαι , ὅπως κατά χρέος δοξάζω Σε .

Σοφίαν ἐκύησας Θεοῦ τήν ἐνυπόστατον , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν τούς Ἁγίους πανσόφους ἀναδείξαντα , δι ᾿ ὧν τοῦ κακίας σοφιστοῦ , πέπτωκε τό φρύαγμα, καί δεινά πανουργεύματα .

Σοφίας τῆς ὑπερσόφου γέγονας , Σκηνή ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἑαυτῆς γάρ οἶκον ἐκ τῶν Σῶν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΩΝ Αἱμάτων ΣΕΜΝΗ , οἰκοδομεῖν εὐδόκησεν , πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Στερέωσον μου τόν νοῦν , περιτρεπόμενον ποικίλοις πάθεσι , Μῆτερ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὅπως κατά χρέος δοξάζω Σε .

Στόματι καί γνώμῃ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φρονοῦντες ὁμολογοῦμεν Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τέτοκας γάρ ΠΑΝΑΓΝΕ , σάρκα περιθέμενον , τόν Ποιητήν καί Κύριον , καί Βασιλέα Χριστόν , διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Στενούμενος θλίψεσι , καί πάθεσι χωννύμενος , Σέ τῶν οὐρανῶν τήν πλατυτέραν , καθικετεύω Μήτηρ τοῦ ζῶντος Θεοῦ , πλάτος εἰρηναίας μοι ζωῆς , ὕψος ἀπαθείας τε , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις βράβευσον .

Σύ Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τον ἐν Ὑψίστοις καθήμενον , ἀγκάλαις ἐβάστασας , σάρκα γενόμενον · Σύ γάρ πέφηνας , ἐκ πάντων τῶν αἰώνων , δοχαῖον ἐπάξιον τοῦ Παντοκράτορος .

Σύμμορφος Υἱός ἐξ ἀγεννήτου , Πατρός γεννηθείς πρό τῶν αἰώνων , ἐπ ᾿ ἐσχάτων δέ αὖθις , διά Πνεύματος Ἁγίου , ἐνδημήσας τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ , σάρκα πτωχεύσας , τό ἀνθρώπινον ἐθέωσας .

Συμπαθείας με ΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς ἐν Σοί καταξίωσον , ἡ τεκοῦσα Λόγον , μόνον ἀληθῶς συμπαθέστατον , τόν συμπαθεῖς τούς Ἁγίους ἀναδείξαντα , ἰατῆρας καί θαυματουργούς ἐν τοῖς πέρασιν .

Σωματούμενον ἐκύησας Θεόν Λόγον , ὁμοιωθῆναι ΚΟΡΗ , διά σπλάγχνα ἐλέους , βροτοῖς εὐδοκήσαντα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Σωματωθείς ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὁ ἀσώματος , τοῖς ἀνθρώποις ἐπεδήμησεν · διό ἐν πίστει κράζωμεν · χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευετε .

Σωματωθέντα Λόγον , ἀνερμηνεύτως τίκτεις ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς κραυγάζοντας θανάτου λυτρούμενον · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ εἰς αἰῶνας Δεδοξασμένη .

Σωτῆρα καί Θεόν ἐξ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , ἐσωμάτωσας ΑΓΝΗ , τόν δείξαντα ἡμῖν ἰατρούς τῶν παθῶν ἡμῶν , ἌΧΡΑΝΤΕ σωτηριώδεις καί θερμούς ἀντιλήπτορας , τούς σεπτούς Ἀναργύρους ἐν πνεύματι .

Σωτῆρα πάντων τεκοῦσα τήν τῆς ζωῆς ἔκπτωσιν , ἐπηνορθώσω ΑΓΑΘΗ · τήν γάρ ζωήν ἀπεκύησας , πᾶσιν ἡμῖν πρυτανεύουσαν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ταῖς πρεσβείαις Σου .

Τήν ΑΓΝΗΝ Ἁγνεύοντι , τιμήσωμεν νοΐ, καλλονήν τήν τοῦ Ἰακώβ , ταῖς ἐνθέοις πράξεσιν καλλυνόμενοι , εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν .

Τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐξιστόρησας , τοῖς θείοις λόγοις Σου τόν ποητήν τοῦ παντός τεκοῦσα Ἀπόστολε , διό πάντες κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

Τήν τεταπεινωμένην φύσιν τῶν βροτῶν , ἡ Εὐλογημένη ἀνύψωσας , τήν τοῦ Ὑψίστου , ὡς κυήσασα ἰσχύν , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ὑπερφυῶς , Μήτηρ ὡς Ματθαῖος ἐδίδαξεν .

Τόν Λόγον , τό τῷ Πατρί συνάναρχον , καί συναίδιον , καί τῆς αὐτῆς οὐσίας καί μορφῆς , τῷ τεκόντι ὑπάρχοντα , σεσαρκωμένον τέτοκας , ἀνερμηνεύτως ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Τῶν κακῶν μου τό πέλαγος ξήρανον , εὐσπλαγχνίας κυήσασα πέλαγος , τόν Λυτρωτήν καί Κύριον , βοῶντα Σοι ΑΓΝΗ · Εὐλογημένη Σύ εἶ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

Ὑμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ὑπέρ φύσιν τόκον , καί τήν Σήν ἀμόλυτον Ἀγνείαν , καί γάρ ἐν Σοί , θαυμαστῶς συνέδραμε , Παρθενία καί τόκος ἄφθορος .

Ὑμνοῦσιν τάξεις Ἀγγέλων Σε , δοξάζει καί βροτῶν τά συστήματα , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ὡς ἀφανίσασαν δαίμονας , καί σωτηρίαν κόσμῳ παντί βραβεύσασαν .

Ὑπάρχων αἰώνιος νῦν ὑπό χρόνου γέγονε , προσλαβόμενος σάρκα ΠΑΡΘΕΝΕ , ἔμψυχον ἔννουν , Λόγος ὁ ἄαρχος , ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΑΓΝΗ , πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι Σε , τήν εἰρήην δωρούμενος .

Ὑπέρ ἔννοιαν ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον ὤφθης παρθενεύουσα πάλιν · μέγα τό μυστήριον τῆς κυοφορίας Σου , Μῆτερ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ .

Ὑπεφθάρῃ ποιμέσι πολλοῖς ἡ ἄμπελος τῆς ποίμνης Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ΠΑΝΑΓΝΕ , Ποιμένα τόν καλόν ἡ τετοκυῖα , αὐτῶν τῆς φθορᾶς ταύτης ἐξάρπασον , ἅμα τῶ ποιμένι Λαζάρῳ , πρέσβυς ὑπέρ ταύτης οὖσα , ΣΕΜΝΗ και Ὑπέρμαχος .

Ὕφανας ἱστουργίᾳ τῇ ἀῤῥήτῳ ἀλουργίδα ΠΑΝΑΓΝΕ , Πατρός καί Πνεύματος θείου , εὐδοκίᾳ τῶ πάντων Βασιλεῖ · ἀτρέπτως καί ἀφύρτως , σάρκα τήν Σήν ἀμφιάσασα .

Ὑψαύχενας κατάβαλε αἱρετικούς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς ἀφειδῶς κατεπεμβαίνοντας λαῷ τῷ ὀρθοδόξῳ · ἔχεις γάρ τό δύνασθαι , τῇ θελήσει σύνδρομον , οἷα Μήτηρ Θεοῦ .

Φέρεις ἐν ἀγκάλαις τόν Θεόν ὡς πύρινος ΠΑΝΑΓΙΑ θρόνος ΑΧΡΑΝΤΟΣ , φύσιν βροτείαν εἱληφότα , καί ταύτῃ συμπλακέντα καθ ᾿ ἕνωσιν , ἀπόῤῥητον δι ᾿ οἶκτον ἀμέτρητον , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύομεν .

Φορέσας με ὅλον ἐκ τῶν Σῶν προέρχεται , ὡς νυμφίος ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , θείων Αἱμάτων ὁ Δεσπότης , καί γάλακτι ἐκτρέφεται ἅπασαν , τήν κτίσιν διατρέφων βουλήματι , Εὐλογημένη ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Φύσεσιν ὁρώμενον διτταῖς , Χριστόν ἐγέννησας , τόν μία φέροντα σαφῶς ὑπόστασιν σύνθετον , ἀνθρωπότητι Θεότητος , συνεισδραμούσης ὑπέρ νοῦν , ὄντως καθ ᾿ ἕνωσιν , ὅθεν πάντες Σέ εὐλογοῦμεν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Φωτί με καταύγασον , τῷ Σῷ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ τεκοῦσα φῶς τό ἀπρόσιτον , λῦσον τά νέφη τῆς ψυχῆς μου , καί σκότους με ἐξάρπασον δέομαι , καί θείας σωτηρίας ἀξίωσον , ἵνα ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

Φώτισον ΑΓΝΗ , ψυχῆς μου τά ὅμματα , φῶς ἡ κυήσασα , καί μή καταλάβῃ με , τῆς ἁμαρτίας σκότος βαθύτατον , μηδέ βυθός καλύψει με τῆς ἀπογνώσεως , ἀλλά Σύ με σῶσον καί κυβέρνησον , πρός λιμένα τοῦ θείου θελήματος .

Φωτός οἰκητήριον ΑΓΝΗ γεγένησαι , τοῦ τά πάντα καταυγάσαντος , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ Μόνην ἀναδείξαντα, Μητέρα Σε ἐν Παρθένοις , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐν Μητρᾶσιν.

Φώτισον ψυχῆς μου τάς κόρας ἁμαυρωθείσας ἀβλεψίᾳ τῆς φθοροποιοῦ ἁμαρτίας ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · Σύ γάρ πιστῶν βοήθεια , καί φωτισμός ὑπάρχεις ἌΧΡΑΝΤΕ .

Χαῖρε , ἡ μόνη τήν χαράν ἀνθρώποις κυήσασα , χαῖρε οὐρανέ καί θρόνε Χερουβικέ , καί περίδοξον Παλάτιον τοῦ Βασιλεύοντος , τῶν αἰώνων ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Ὦ !!! πάντων τῶν πιστῶν εὐπρεπές ἐγκαλλώπισμα ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τῆς ψυχῆς μου τόν ῥύπον , ἀπόπλυνον πρεσβείαις Σου .

Ὡράθης Ἀγγέλων ὑπερτέρα , Θεόν ἀποῤῥήτως σωματώσασα , τοῦτον οὖν ἱκέτευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν σαρκικῶν ἀνώτερον παθῶν γενέσθαι με , νοός ἐν ὑψηλῇ ταπεινώσει , ἀνυμνολογοῦντα , τήν Σήν μεγίστην χάριν .

Ὠραιοτάτην , ἐν γυναιξί Σε Θεός ἐξελέξατο , καί ἐκ Σοῦ σωματικῶς , ΑΓΝΗ τεχθῆναι εὐδόκησεν , ὁ ἀναπαυόμενος , ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ .

Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῶ , ψαυέτω μηδαμῶς χείρ ἀμυήτων , χείλη δέ πιστῶν τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἀσιγήτως , φωνήν τοῦ Ἀγγέλου ἀναμέλπουσα , ἐν ἀγαλλιάσει βοάτῳ · χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΈΝΗ ὁ Κύριος μετά Σοῦ .

Ὡς ἔμψυχος Τράπεζα , Ἄρτον χωρεῖς τῆς ζωῆς ἡμῶν , ὡς Βάτος βαστάσασα , οὐ κατεφλέχθης τό πῦρ , καί ὡς Ἄμπελος , ἀπότιστος βλαστάνεις , τόν βότρυν ΠΑΝΑΜΩΜΕ τόν ἀγεώργητον .

Ὡς νεοκόσμητον , καί φωταυγείας πέμπον ἔσοπτρον , αἴγλης θεϊκῆς ΠΑΡΘΕΝΕ μαρμαρυγῆς , προσβαλοῦσαν Σοι ἐχώρησας · Εὐλογημένη Σύ Ἐν γυναξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Ὦ !!! φρικτοῦ καί ἀῤῥήτου θεάματος, !!! ἐν γαστρί κατοικεῖ ὁ ἀχώρητος , καί σάρξ ἀτρέπτως φαίνεται , καί θεοῖ με δι ᾿ οἶκτον , καί τήνΤεκοῦσαν μετά τόκον , φυλάττη Ἁγνεύουσαν .

........................................ἦχος πλ. α΄ .......................................

Ἅγιον ἐκύησας , Θεόν γενόμενον , βροτόν δι ᾿ οἶκτον , Ἁγία ΚΟΡΗ , τόν καθαγιάζοντα , τούς αὐτόν ἐν πίστει , καί φόβῳ ἁγιάζοντας .

Βουλήματι τά σύμπαντα ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ ποιήσας , ἐκ Σοῦ Πεπλαστούργηται , , τό καθ ᾿ ἡμᾶς ὁ ὑπέρθεος .

Ἐσκήνωσεν ὁ Λόγος ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , διασώζει δέ τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦντας Σε , μεσιτείᾳ Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΑΓΝΗ .

Ἰσχυράν παράκλησιν , οἱ ἐν θλίψει ἔχομεν ΑΓΝΗ , καί βεβαίαν πάντες Σε ἀντίληψιν , Μήτηρ Θεοῦ , κινδύνων σῶζε τούς δούλους Σου .

Λελυτρωμένοι τῷ Σῷ ΠΑΡΘΕΝΕ τόκῳ μελωδοῦμεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ τόν Χριστόν γεννήσασα .

Κατά τήν θείαν οὐσίαν , τῷ Πατρί σου ὁμοούσιος , ἡμῖν ὁμόφυλος ὤφθης , σαρκωθείς ἐξ ᾿ ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ Μητρός , διό σε ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὁ ἀπεριόριστος , σάρκα ἀνελάβετο , ἔννουν τε καί ἔμψυχον , ἐκ Σοῦ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ σῶσαι τούς βοῶντας , χαῖρε ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

Οἱ σωθέντες τῷ Σῷ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἀσπόρῳ τόκῳ δυσωποῦμεν Σε · τῆς κοσμικῆς περιφορᾶς , ἡμᾶς διάσωσον , ὑμᾶς διάσωσον , συμφώνως κραυγάζοντας , ὕμνον ἐπινίκιον .

Οὐσιώσας ἅπαντα , τῷ λόγῳ τῆς θείας δυνάμεως , ἀγκάλαις βαστάζεται ταῖς Σαῖς ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · ὅν ἐκδυσώπει , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ΠΑΡΘΕΝΕ τό καθαρόν , τοῦ Λόγου Παλάτιον , τήν ψυχήν μου δεῖξον οἶκον τοῦ Πνεύματος , ὕδατος πηγή ζωαρχικοῦ , πότισόν με τῇ καύσει , τῆς ἁμαρτίς φλογιζόμενον , ὅπως κατά χρέοςΑΓΝΗ δοξάζω Σε .

Ῥῆσις σεπτοῦ Προφήτου , πέρας ἐδέξατο · ἰδού γάρ ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σαρκί Θεόν ἐκύησε, βροτούς ἀναπλάττοντα , συντριβέντας πρότερον , ἁμαρτίας πλημμελήμασι .

Σέ τήν τοῦ φωτός , Λυχνίαν ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ , Σέ καί πλάκα τῆς χάριτος , τόν Λόγον σαρκούμενον , δεξαμένην εἰδότες μεγαλύνομεν Σε ΑΓΝΗ .

Σοῦ ὁ τοκετός , τήν τικτομένην βλάβη κακίᾳ τοῦ ὄφεως , νῦν ἀπεστείρωσε , μόνη κατάρας , ἀναίρεσις ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅθεν Σε τιμῶμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τά πάθη τῆς ψυχῆς μου θεράπευσον , καί φωταγώγησον τόν νοῦν , καί τήν καρδίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ φωτοδότην τεκοῦσα , Χριστόν , τόν ὑπεράγαθον Κύριον .

Τόν τῷ Πατρί συνάναρχον καί συναΐδιον Λόγον , καί τῷ Πνεύματι , ἀπεγέννησας ΑΓΝΗ , θεοπρεπῶς ᾧ κραυγάζομεν · δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

Φωτισμόν μοι δώρησαι τῶ ἐν σκότει ὄντα τῶν παθῶν , καί ῥῦσαι με τῶν πονηρῶν , ἔργων καί φλογός , ἐναποκειμένης μοι , τῷ ῥαθύμῳ καί ἀθλίῳ καί ἁμαρτωλῷ , ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία τῶν ὑμνούντων Σε .

........................................ἦχος πλ.β ΄ .......................................

Ἀγάθυνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ψυχήν μου ἐν πολλοῖς , κεκακωμένην πταίσμασι , καί τόν δοτῆρα πάντων τῶν ἀγαθῶν , Θεόν καθικέτευε , βασιλείας τῆς ἄνω ἀξιῶσαί με .

Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖ Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὑπάρχουσα τήν πίστην δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις , Σέ μεγαλύνομεν .

Ἐκλελοιπόντων ἀρχόντων ἐκ τῆς φυλῆς , τοῦ Ἰούδα ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ Υἱός Σου καί Θεός , προελθών ἡγούμενος τῆς γῆς , τῶν περάτων ἀληθῶς νῦν ἐβασίλευσεν .

Ἐν Σοί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς σωτηρίας μου τάς ἐλπίδας ἐθέμην , ἐπί τήν Σήν Σκέπην καταπέφευγα · γενοῦ μοι ΚΟΡΗ βοηθός , τῶν δεινῶν ἐξαιρουμένη με .

Ἐκ Σοῦ τῆς Μόνης καθαρᾶς , ὁ ὑπέρθεος Λόγος , ἐσαρκώθη ὡς οἶδεν , καί διέσωσεν ημᾶς , τούς προσκυνοῦντας αὐτοῦ , τήν δι ᾿ οἶκτον θείαν συγκατάβασιν .

Ἐπί Σοί ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ , πεποιθώς μή ἐκπέσω , τῆς εἰς Σέ προσδοκίας · ἀλλ ᾿ ὡς Μήτηρ συμπαθής , φιλανθρώπου Θεοῦ , τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ με λύτρωσαι .

Ἡλίου ὄχημα φωτεινόν , κάθαρον τόν ῥῦπον τῆς ψυχῆς , κἀμοῦ τοῦ δούλου Σου δέομαι · τάχυνον τήν χάριν τῆς εὐσπλαγχνίας Σου , καί ἴασαι νοσοῦντα , ΚΟΡΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ἥν εἶδε πάλαιἸακώβ , ἀπό γῆς τεταμένη πρός οὐράνιον ὕψος , θείαν κλίμακα σαφῶς , ΜΑΡΙΑΝ τό καθαρόν , τοῦ Δεσπότου , μέλψωμεν παλάτιον .

Ἡ τόν ἀχώρητον Λόγον , τῇ Σῇ γαστρί , χωρηθέντα τέξασα , ΘΕΟΧΩΡΗΤΕ Σκηνή , τῆς στενοχωρούσης με δεινῶς , τρικυμίας τῶν κακῶν , ΑΓΝΗ ἀπάλλαξον .

Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶν Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος , ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σέ μακαρίζωμεν .

Ἰδού νῦν σεσάρκωται , ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου Ἁγνῶν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ Κύριος , καί τοῖς βροτοῖς ἑνοῦται δίχα τροπῆς , δι ᾿ ἄφατον ἔλεος , τήν ἡμῶν σωτηρίαν ἐργαζόμενος .

Ἱερώτατοι Προφῆται προεδήλωσαν , ΑΓΝΗ ἐμφαντικώτατα , τό μυστήριον τῆς σεπτῆς λοχείας Σου · καί νῦν ἡμεῖς , τάς ἐκβάσεις τηλαυγῶς , κατανοοῦντες εὐσεβῶς Σέ μεγαλύνωμεν .....

Κατεποντίσθην ὁ τάλας ἐν τῷ βυθῷ , τῶν πολλῶν μου πράξεων , καί πρός Σέ τήν ἈΓΑΘΗΝ , καταφεύγω Μῆτερ Θεοῦ · δός μοι χεῖρα βοηθείας καί διάσωσον .~

Λιμένα εὔδιον , Χριστός ἀνέδειξεν , τοῖς ἐν πίστει καί πόθῳ Σέ ἀληθεῖ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκ διανοίας καθαρᾶς , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

Ναόν ἐμόλυνα , κακῶς τοῦ σώματος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ τό καθαρόν , Θεοῦ οἰκητήριον , κάθαρον ῥύπου με παντός , τῶν παθῶν μου ταῖς πρεσβείαις Σου .

Νεκρουμένους , καί ἀπολλυμένους , πάντας θανάτῳ τούς βροτούς , Σύ τόν Χριστόν τεκοῦσα , τήν ἀκήρατον ἀθανασίαν , ἀνεκαλέσω πρός ζωήν τήν αἰώνιον , καί ἐφώτισας ἐσκοτισμένους , καί ἠλευθέρωσας , λύσασα τά δεσμά , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . τῆς ἀπαγωγῆς ἡμῶν .

Νοεῖν τό θαῦμα τό ἀκατάληπτον , τοῦ τοκετοῦ τοῦ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ μή σθένοντες , σιωπῇ τοῦτον μᾶλλον δοξάζομεν , καί Σέ δοξολογοῦμεν , τή ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , Μόνην καί Καλήν ἐν γυναιξίν , ὦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

Νοήσας πόῤῥωθεν μυστικῶς , ὁ τῶν Προφητῶν θεολαμπής χορός , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , θείου τοκετοῦ Σου βάθος ἀπόῤῥητον , συμβόλοις ἱεροῖς Σέ προδιεχάραξεν .

Ὁ λόγῳ πάντα δημιουργῶν , καί σοφῇ προνοίᾳ κυβερνῶν μόνος ὡς βούλεται Κύριος , ἄκρᾳ εὐσπλαγχνίᾳ δημιουργεῖται ἐκ Σοῦ , καί σάρξ ἀνερμηνεύτως , ΠΑΝΑΓΝΕ γίνεται .

Ὅλως ἡνώθη ὑπέρ ἔννοιαν , ἀναλλοιώτως ὅλῃ τῇ ἀθρωπότητι , ὁ ὑπέρθεος ἐν Μήτρᾳ Σου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅθεν ἐν δύο φύσεσιν , γνωρίζεται Χριστός , εἷς ὑπάρχων ἀμφότερα , διό Σε ἀνυμνοῦμεν ΑΓΝΗ , εἰς τούς αἰῶνας .

Οὐκ ἐστιν ὅστις πρός τήν Σήν , καταπέφυγε Σκέπην , καί οὐκ ἔτυχε ΚΟΡΗ , τῶν πολλῶν Σου οἰκτιρμῶν , διό δέομαι τῆς Σῆς , ὅπως τύχω ΚΟΡΗ ἀντιλήψεως .

Οὐσίας ὑπερουσίως , ΠΑΡΘΕΝΕ δύο γεγέννηκας , ἡνωμένας ΑΓΝΗ ἀσυγχύτως , τῷ Χριστῷ , ᾧ κραυγάζομεν , εὐλογητός εἶ Κύριε , ὁ τῶν Πατέρων Θεός .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας , μετά τήν κύησιν , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου · ὅτι Θεόν Λόγον ἀπεκύησας , τόν λυτρωσάμενον ἡμᾶς μεσιτείᾳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ῥαθυμίᾳ με κρατούμενον διέγειρον πρός ἐργασίαν , ἌΧΡΑΝΤΕ θείων πράξεων , ἐνισχύουσαν με κατ ᾿ ἐχθρῶν , ἀεί πολεμούντων με δεινῶς , καί ἐναντίοις λογισμοῖς δελεαζόντων με .

Ῥαντισμῷ θείου λύθρου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἐκ πλευρᾶς κενωθέντος τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , τόν ἐκ πονηρᾶς ἁμαρτίας προσόντα μοι , ῥῦπον δυσωπῶ Σε ἀπόπλυνον ΠΑΡΘΕΝΕ .

Σεσαρκωμένον Λόγον , τόν πρίν ἄσαρκον ὄντα , ὑπερφυῶς ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ τέτοκας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες εὐσεβῶς κηρύττομεν , ἀληθεστάτην Σοί τήν προσηγορίαν ἁρμόζοντες ΑΓΝΗ · Σύ γάρ τῆς τῶν πιστῶν σωτηρίας , ρίζα καθέστηκας .

Τήν άδιόδευτον Πύλην τό καθαρόν , τῆς ἁγνείας τέμενος τήν καλήν ἐν γυναιξί , τήν Ἁγίαν ΔΈΣΠΟΙΝΑ φωναῖς , ἱεραῖς , ὁ ἱερός λαός δοξάσωμεν .

Τήν Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , τήν καλή ἐν γυναιξί , τήν τοῦ Θεοῦ λοχεύτρια , Χριστιανῶν τό τεῖχος τό ἀῤῥαγές , τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ἀδιστάκτῳ καρδίᾳ μακαρίσωμεν .

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ἡ τόν Θεόν Μόνη ἐπί γῆς ἀληθῶς , τόν ὑπεράγιον τέξασα, τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀεί κηρύττοντας , ἁγίασον καί σῶσον τῇ μεσιτείᾳ Σου .

Ὑπερτέρα ἐχρημάτισας , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τῶν νοερῶν Δυνάμεων , ὅν γάρ ἐκεῖνοι , οὐ τολμῶσιν ὅλως κατιδεῖν , ἀγκάλαις ἐβάστασας ταῖς Σαῖς · χαριστηρίοις Σε φωναῖς , ὅθεν δοξάζομεν .

Φωναῖς ὑμνοῦμεν χαριστηρίοις Σε , οἱ διά Σοῦ τυχόντες ἀληθῶς τῆς θεώσεως , καί βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαῖρε Εὐλογημένη · χαῖρε Παλάτιον τοῦ Παμβασιλέως καί Θεοῦ , χαῖρε ΜΗΤΡΟΘΕΕ .

Φωτός δοχεῖον ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν ἱερῶν Μαρτύρων ἀληθῶς τό κραταίωμα , καί τῶν ὁσίων πάντων τό καύχημα , σῶσον ἡμᾶς κινδύνων , καί περιστάσεων καί τῆςτῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , τούς ἀνυμνοῦντς Σε .

Χαῖρε Ἅγιον Ὄρος καί θεοβάδιστον , ἀποῤῥήτων πραγμάτων χαῖρε φανέρωσις , ἄκουσμα φρικτόν , δυσθεώρητον ὅραμα · χαῖρε τῶν πεσόντων , ἀνάκλησις ΠΑΡΘΕΝΕ .

Ὥσπερ πύρινος Θρόνος φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἐν κόλποις Πατρώοις ἀναπαύόμενον , ὅν ὑπέρ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ ἱκέτευε , ὅπως αἰωνίου ῥυσθῶμεν κατακρίσεως .

........................................ἦχος πλ. δ ΄ ......................................

Ἁγίων ὁ Ἅγιος , ἐν Σοί Ἁγίως κατασκηνώσας ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένος ἐκ Σοῦ γεγέννηται , διά τό σῶσαι τούς πίστει κραυγ΄ζοντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

ΑΓΝΗ Δεδοξασμένη Μήτηρ Θεοῦ , τούς ὑμνοῦντας Σε πόθῳ περίσωζε τῶν πειρασμῶν , ὄχλον διαλύουσα συμπαθὼς · ὡς γάρ Θεόν γεννήσασα , πάντα ὅσα θέλεις ἐπιτελεῖν , ἀνύεις ἀκωλύτως , καί δύνασαι ΠΑΡΘΕΝΕ , διό Σε πάντες μεγαλύνομεν .

Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες ἐπιγνόντες Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , Θεόν Λόγον εἰδότες κηρύττομεν , ἐν δυσίν οὐσίαις , θελητικαῖς αὐτεξουσίως γνωριζόμενον ΚΟΡΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ἀνεκφράστῳ ΠΑΡΘΕΝΕ , τρόπῳ ἐνοικήσας Σοι ἄνθρωπος γίνεται , ὁ πρό αἰώνων ἐκ Πατρός ἀναλάμψας τόν ἄνθρωπον , ἐκ φθορᾶς λυτροῦται , καί πρός ζωήν καί ἀφθαρσίαν , ἐπανάγει ὡς μόνος φιλάνθρωπος .

Ἀνώρθωσας ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς γυναικός , τό ὁλίσθημα Λόγον κυήσασα , τόν ἀνορθοῦν τούς κτερραγμένους ὡςς ἀγαθόν , καί κραταιόν δυνάμενον τόν δι ᾿ εὐσπλαγχνίας ὑπερβολήν , ἐκ Σοῦ σωματωθέντα , καί σώσαντατόν κόσμον , τοῖς παθοκτόνοις αὐτοῦ πάθεσιν .

Ἀῤῥήτως συνέλαβες τόν Κύριον , Σωτῆρα ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τόν λυτρούμενον ἡμᾶς τῶν δεινῶν , τούς Σέ ἐν ἀληθείᾳ , ἐπικαλουμένοις .

Ἀσφαλῶς γινώσκοντες ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Θεόν Λόγον , ὑμνοῦμεν Σε πανευσεβῶς , οἱ πίστει μελωδοῦντες , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ χαράν τῶ κόσμῳ κυήσασα .

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον , καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .

Γένος βροτῶν σέσωσται , τῇ ὑπέρ νοῦν Σου κυοφορίᾳ , καί οἱ ἐν σκότει φθορᾶς , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ εἶδον τό φῶς τό ἐκλάμψαν ἐκ γαστρός , Σοῦ τῆς αἰτίας , τῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ ἀναπλάσεως .

Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται , ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ τόν Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν .

Δεδούλωτο ἁμαρτίᾳ , ἡ φύσις τῶν ἀνθρώπων · ἀλλά ταύτης ἐῤῥύσω τῆς πονηρᾶς , ΘΕΟΤΟΚΕ δουλείας , τόν τῶν ἁπάντων Δεσπότην κυήσασα , τόν δείξαντα πᾶσιν , τῆς ζωῆς τάς εἰσόδους ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ἐν δυσί ταῖς οὐσίαις ἕνα σε γινώσκομεν Θεόν τῆς κτίσεως , ἐνεργείαις ἄμφω , καί θελήσεσιν ὄντα ἀσύγχυτον , τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ , ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σάρκα λαβόντα , ἧς τήν θέαν τιμῶντες ἐν πίναξιν .

Ἐν θλίψει με ὄντα καί συμφορᾷ , ἐπισκοπης θείας καί προνοίας μόνη ΑΓΝΗ , ἀξίωσον ὅπως δοξάζω , τήν Θεοδόξαστον καί Ὑπεράμωμον .

Ἐν Σοί τῆς Παρθενίας τό καθαρόν , ἐτηρήθη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΜΑΡΙΑ · Σύ γάρ μόννη Θεόν συλλαβοῦσα , ἄνευ σπορᾶς σεσαρκωμένον τέτοκας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ παναληθής , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , κυρίως ἀνυμνοῦμεν , καί προσκυνοῦμεν καί δοξάζομεν .

Ἐξέστη ἐπί τούτῳ ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν , εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

Ἐξήμεσεν Εὔας ταῖς ἀκοαῖς , ἰόν ψυχοφθόρον , ὁ ἀλἀστωρ καί δυσμενής · Χριστόν δέ Τεκοῦσα ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τήν τούτου βλάβην ἐθεράπευσας .

Ἐπῆλθεν τό παντουργόν , ἐπί Σέ πνεῦμα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί Λόγος ὁ τοῦ Θεοῦ , ἐν Σοί κατεσκήνωσεν , καί σάρξ ἐχρημάτισεν , ἀνεκδιηγήτως , διαμείνας ἀναλλοίωτος .

Ἐπί κλίνης ὀδύνης μου , καί τῆς ἀρρωστίας κατακειμένῳ μοι , ὡς φιλάγαθος βοήθησον , ΘΕΟΤΟΚΕ Μόνη ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Ἐπί Σέ ὁ σωτήριος , Λόγος καταβέβηκεν ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ὥσπερ ὄμβρος καί ἐξήρανε , τῆς πολυθείας τά ὀμβρήματα .

Ἐπί Σοί ΠΑΝΑΓΙΑ , ὁ τοῦ παντός αἴτιος , δι ᾿ ὑπερβολήν εὐσπλαγχνίας , θέλων ἐσκήνωσεν , καί καθηγίασε , τήν τῶν ἀνθρώπων οὐσίαν ,παραβάσει πρότερον , ἐξολισθήσασαν .

Εὔα ἡ προμήτωρ τῇ ἀρᾷ , τό γένος καθυπέβαλε τῇ παραβάσει ποτέ , τό τῶν ἀνθρώπων · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ὅλον πρός εὐλογίαν μετηγάγου τόν Κτίστην τεκοῦσα .

Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς ἐξάλειψον , Θεόν ἡ κυήσασα, τόν ἐπί πάντων ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ἐκ Παρθενικῆς Ἀπειρογάμου νηδύος , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΝ πάντες Σέ μακαρίζομεν .

Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι και σὠματος , Παρθενικῆς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ , οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

Ζωήν ἡμῖν , ἐβλάστησας ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Κτίστην καί Κύριον , ζωοποιοῦντα τά σύμπαντα .

Ἡ ἀπό γῆς πρός οὐρανόν διήκουσα , κλῖμαξ οὐράνιος , δι ᾿ ἧς Θεοῦ Λόγος , τοῖς βροτοῖς ὡμίλησεν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἀνερμήνευτον θαῦμα, ἀκατανόητον ὄραμα , σῶζε τούς εἰ Σέ προστρέχοντας .

Ἡ κιβωτός πὀῤῥωθεν Σέ προετύπωσε , δεξαμένην νόμον , τόν θεόγραφον , τήν ἐν γαστρί , τόν ζωαρχικόν , Λόγον συλλαβοῦσαν , ἀνερμηνεύτως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τρέφοντα πλουσίως , τάς ψυχάς τῶν βοώντων · τῇ δυνάμει σου δόξα φιλάνθρωπε .

Ἡ κυήσασα κόσμῳ θείαν σωτηρίαν καί ἀνάκλησιν , ταῖς πρεσβείαις Σου σῶζε , τούς πιστῶς Σοι προστρέχοντας ἌΧΡΑΝΤΕ .

Ἡ μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Μόνη ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΑΓΝΗ , ΜΑΡΙΑ ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ λιμένι Σου ἡμᾶς καθόρμισον , ἐκ κινδύνων ὁδηγοῦσα , πρός σωτηρίαν τήν αἰώνιον .

Ἥνωται ἐν Μήτρᾳ Σου , ὁ πλαστουργός σαρκί ΠΑΝΑΓΝΕ , μείνας ὅην , ὅπως τό εὖ εἶναι , τοῖς ἀνθρώποις δωρήσηται .

Ἦσεν Ἡσαΐας Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν ΑΓΝΗ κύησιν · ᾂδω κἀγώ , ἵνα τῆς ἐκείνου , ἐπιτύχω καθάρσεως .

Ἡ τόν Κριτήν καί Κύριον , ὑπέρ νοῦν κυήσασα , τοῦτον ὡς Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΙΑ αἴτησαι , ἐν ὥρᾳ τῆς κρίσεως , τῆς καταδίκης καί τοῦ πυρός , σκότους ἀφεγγους , καί τοῦ βρυγμοῦ τῶν ὀδόντων , λυτρώσασθαι τούς πίστει , εὐσεβῶς μελωδοῦντας , Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , δόξα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων .

Θανάτωσον ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν ἔτι ζῶσαν μου ἁμαρτίαν , ζωήν τήν κυήσασα, τήν θανατώσασαν θάνατον .

ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε κυρίως , ἀληθῶς ὁμολογῶ , τέτοκας γάρ Κύριον , ἀνερμηνεύτως ἐν δυσί οὐσίαις , ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί θελήσεσιν κτανοούμενον .

Ἴασαί μου τά τραύματα , ΚΟΡΗ τῆς καρδίας καί κατευόδωσον , τῆς ψυχῆς μου τά κινήματα , εἰς Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

Ἰδόντες συμβολικαῖς ἐμφάσεσιν , τοῦ φρικτοῦ Σου μυστηρίου τό βάθος , ὅτι Θεός ἐν γαστρί Σου σκηνώσει , οἱ θεηγόροι προφῆται , προκατήγγειλαν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί νῦν ἡμεῖς , τάς ἐκβάσεις ὁρῶντες δοξάζομεν .

Ἰδού ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὡς φησίν ἐν Πνεύματι ὁ Ἡσαΐας , ἐσχεσεν ἐν κοιλίᾳ , τόν ἡμᾶς ῥυσάμενον Ἅδου κοιλίας , εὐσεβῶς βοῶντα · ὑμνεῖτε τόν Κύριον καί ὑπερυψοῦτε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ἰδού νῦν πεπλήρωται , Δαυίδ τοῦ θείου , ἡ θεία προῤῥησις · λιτανεύουσιν ὄντως τῷ Σῷ προσώπῳ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , οἱ κεκτημένοι τόν πλοῦτον τῆς χάριτος , καί Εὐλογοῦσιν Θεόν , τόν τῶν Πατέρων ἡμῶν .

Ἱερωτέρα πέφηνας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ὑπερκοσμίου , τῶν Ἀγγέλων τάξεως · δημιουργόν καί Κύριον ἐκ Παρθενικῆς ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ νηδύος , ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , ἀσυγχύτως ἀτρέπτως , μιᾷ δέ ὑποστάσει , Θεόν σεσαρκωμένον .

Ἱλασμόν ἡμῖν δώρησαι ,τῶν ἀγνοημάτων ὡς ἀναμάρτητος , καί εἰρήνευσον τόν κόσμον σου , ὁ Θεός , πρεσβείαις τῆς Τεκούσης σε .

Ἴλεων μοι τόν Κριτήν καί Υἱόν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ταῖς Σαῖς λιταῖς γενέσθαι , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως , λυτρωτήν τε τῶν δεινῶν , Μῆτερ ἀπέργασαι · Σοί γάρ Μόνη , τά τῆς ἐλπίδος ἀνατίθημι .

Ἵνα προτυπώσῃ Σου , τήν ὑπέρ νοῦν ΑΓΝΗ κύησιν , βάτος πυρί ὤφθη καιομένη , οὐδαμῶς φλεγομένη δέ .

Ἵνα τούς κάτω τοῖς ἄνω συνάψειεν , ὁ μόνος πάντων Θεός , Μήτρα Ἀπειρόγαμον , ὑπέδυ καί σαρκός , φανείς ἐν ὁμοιώματι , τῆς ἔχθρας τό μεσότοιχον ἑλών , εἰρήνην ἐμεσίτευσε , καί ζωήν ἐβράβευσε , καί θείαν ἀπολύτρωσιν .

Κατεύνασον , τόν ἄστατον κλύδωνα τῶν παθῶν μου , ἡ Θεόν κυήσασα , τόν κυβερνήτην καί Κύριον .

ΚΟΡΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὡράθη σαρκούμενος , ὁ δι ᾿ ἡμᾶς ἄνθρωπος γενόμενος , καί Μάρτυρα πιστόν , παθῶν οἰκείων δείκνυσι , Μερκούριον γενναῖον ἀθλητήν , διό Σοι ψάλλομεν , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Κυοφορεῖς τόν ὑπέρ φύσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐν Σοί σκηνώσαντα , τοῦ Πατρός Λόγον , ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι , δυσί μέν ἐν ταῖς φύσεσιν , καί θελήσεσιν ὄντα · ἐν ὑποστάσει δέ ἀτρέπτως μιᾷ , ἧς καίτήν μοεφήν ἀσπαζόμεθα .

Λόγον ἐδέξω τόν ἄναρχον , φύσιν τήν ἐμήν , ἀναπλάσαι βουλόμενον , καί τοῦτον σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ τέτοκας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

Λόγον Θεοῦ σωματθέντα τέτοκας , τόν πρίν ἀσώματον , θεανδρικῶς κόσμῳ , συναστρεφόμενον , ὑπερφυῶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν .

Λόγον Θεοῦ τόν ἄναρχον , καί Πατρί συννοούμενον , τόν ἐκ τοῦ μή ὄντος , πατρικῷ βουλήματι , τό πᾶν συστησάμενον , θεοπρεπῶς γεγέννηκας , σάρκα γεγονότα , δι ᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὀρθοδόξως φρονοῦντες , Σέ ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Λυθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ θείῳ τόκῳ τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , τῶν δεσμῶν τοῦ θανάτου καί τῆς κατάρας τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦντες κραυγάζομεν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Λύουσαν Εὔας τήν κατάραν , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ἐγέννησας ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν τῶν ὅλων Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα , καί ὑπέρ νοῦν κυήσασα , σωτηρίαν τοῖς ἀνθρώποις .

Λύσιν ἁμαρτημάτων , ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις παράσχου τοῖς δούλοις Σου , ῥυομένη τούτους πειρασμῶν καί κινδύνων καί θλίψεως , καί τῆς βλασφήμων αἱρετικῶς ἐπικρατείας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , τοῦ Βασιλέως Παλάτιον , γενόμενον με ληστῶν , ἀκάθαρτον σπήλαιον , εὐχαῖς Σου καθάρασα , τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος , Ναόν Ἅγιον ἀνάδειξον .

Μετά Θεόν , Σέ προστασίαν κεκτήμεθα · Σύ γάρ Μήτηρ , Θεοῦ ἐχρημάτισας τοῦ Ποιητοῦ καί δημιουργοῦ , τοῦ τήν ἡμετέραν μορφήν λαβόντος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ταύτην σεσωκότος , ἐκ φθορᾶς καί θανάτου , καί τῇ δόξῃ τῇ θείᾳ δοξάσαντος .

Μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας , ὡς πρό τοῦ τόκου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν πλαστουργόν τῆς κτίσεως γεννήσασα , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντς τούς αἰῶνας .

Μήτηρ Θεοῦ , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ψυχῆς μου τραύματα θεράπευσον , τάς ἡδονάς σβέσον τῆς σαρκός · τήν ἐσκοτισμένην καρδίαν μου φωταγώγησον · εἰρήνευσον τόν νοῦν μου , καί παντοίας βλάβης , καί ἐχθρῶν ἐπηρείας με λύτρωσαι .

Μήτραν τήν Σήν ὑπέδυ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ οὐρανούς οἰκῶν , καί παρέχων , καί ἐκτρέφεται γάλα , Μαζῶν Σου , ὁ τρέφων νῦν πνοήν ἅπασαν νεύματι , ψάλλουσαν · Εὐλογημένη εἶΣύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Μητροπρεπῶς τόν πάντων ἀπεκύησας Κτίστην , καί ἐν χερσί ἐβάστασας , χερουβικός ὡς θρόνος , τόν συνοχέα τοῦ παντός ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Μόνη ΑΓΝΗ πέφυκας καί μετά γέννησιν · μόνη ὤφθης ἄνανδρος θηλάζουσα , τόν τοῦ Πατρός Λόγον ἀληθῆ , Πνεύματι Ἁγίῳ , λαβόντα δούλου μορφήν , καθ ᾿ ἡμᾶς , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , οὗ τήν θέαν τιμῶντες , τῆς μορφῆς τήν ἐμφέρειαν σέβομεν .

Μόνη τόν ἕνα τῆς Τριάδος , ἀπεγέννησας ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , ὑποστάσει μιᾷ , ὁρώμενον ΠΑΡΘΕΝΕ , διό Σοι ἐκβοῶμεν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , τεκοῦσα θεόν σεσαρκωμένον .

Μῶμος ἐν Σοί καί μολυσμός , οὐκ ἔστιν ὅλως ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐνδιαίτημα δέ μᾶλλον ἐφάνης , οὐρανίων ἀρετῶν , ἐν Σοί γάρ κατεσκήνωσεν τῶν ἀρετῶν ἡ πᾶσα , ἁγιωσύνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ναόν Σε τοῦ Θεοῦ , καί Κιβωτόν , καί Παστάδα ἔμψυχον , καί πύλην οὐράνιον , ΘΕΟΤΟΚΕ οἱ πιστοί καταγγέλομεν .

Νεκρόν χρηματίσαντα τῇ ἁμαρτίᾳ καί ἀπολλύμενον , τήν ζωήν ἡ Τεκοῦσα , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ζώωσον σὼσον με , καί τῆς γεέννης ἐξάρπασον ψάλλοντα · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Νεκρῶν τε καί τῶν ζώντων Δεσπότην ἀποτεκοῦσα , τά πάθη ΠΑΡΘΕΝΕ , τά τῆς σαρκός μου θανάτωσον .

Νέκρωσον τό φρόνημα , τό τῆς σαρκός ἡμῶν ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ τήν πηγήν τῆς ἀθανασίας , τοῖς ἀνθρώποις πηγάσασα .

Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν , τῇ τῆς ζωῆς ἐνεργείᾳ , τῆς ἐκ Σοῦ φανερωθείσης τῷ κόσμῳ .διανάστησον οὐλάς , καί τύπους ἐξαλείφουσα , τῆς ἁμαρτίας μόνη , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Νηδύος ὤφθης ἑκών , ἐξ ᾿ ἈΠΕΡΙΡΑΝΔΡΟΥ σαρκούμενος , ὁ ἄσαρκος ὡς Θεός , Χριστέ σαρκοφόρος δέ , ὡς ἄνθρωπος πέφυκας · οὗ τῆς ἐμφερείας , οἱ πιστοί τό εἶδος σέβομεν .

Νοήσαντες θεηγόροι Προφῆται , μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν τοῦτο , φωταγωγούμενοι , θείῳ ἐν Πνεύματι , καί νῦν ἡμεῖς περιφανῶς , τάς ἐκβάσεις ὁρῶντες πιστεύομεν .

Νοῦς ἐννοῆσαι τό μέγα , ἀπορεῖ τοῦ Σοῦ τόκου μυστήριον ·Θεόν γάρ ἐκύησας , ἄνθρωπον γενόμενον , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ τόν ἀπερίγραπτον καί ἀπερινόητον .

Νοῦς ἐξειπεῖν , οὐ δύναται , τό φρικτόν τῆς λοχείας Σου , πῶς καί Παρθενεύεις μετά τόκον ἌΧΡΑΝΤΕ · ὡς μόνος ἐπίσταται , ὁ τῶν ἁπάντων Κύριος · ὄν ἱλεουμένη μή ἐλλίπῃς ΠΑΡΘΕΝΕ , σωθῆναι τούς ἐν πίστει Σοί βοῶντας · χαῖρε ΠΑΡΕΘΕΝ , Δόξα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων .

Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός τοῦ θείου , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ , Σύ γάρ Πύλη ἐφάνης , δι ᾿ ἧς τῶ κόσμῳ Θεός ὡμίλησε , καταφωτίζων τούς πίστει κραυγάζοντας , Εὐλογημένη Σύ ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Νῦν τήν ἰσχύν , τῶν ἀθετούντων κατάβαλε , τῆς εἰκόνος ΚΟΡΗ τήν προσκύνησιν , Σοῦ τῆς Σεπτῆς , καί τοῦ ὑπέρ νοῦν , ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος , καί κόσμον ὄλον φωτίσαντος , καί πάντων τῶν Ἁγίων , τούς δέ πίστει τιμῶντας , καταφαίδρυνον μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Ὁ κόλους τούς πατρῴους μή κενώσας ἐν τῷ σαρκοῦσθαι , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Σοῦ ἐν κόλποις ὀρᾶται , κρατούμενος ὡς βρέφος · ὅν ἐξιλέωσαι , τοῖς εὐσεβῶς Σε τιμῶσιν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ὄλον ἐν Σοί , ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπον , ὅλως ὅλῳ ΠΑΝΑΓΝΕ ἑνούμενος , ὁ Πατρικούς κόλπους μή λιπών , καί τήν Σήν γαστέρα οἰκῆσαι καταδεξάμενος , ὁ πλούτῳ εὐσπλαγχνίας , ἑκουσίως πτωχεύσας , καί πλουτήσας τόν κόσμον Θεότητι .

Ὁ παντοκρατορικῇ δυνάμει φέρων τά σύμπαντα , τό ἀσθενές τῆς σαρκός ἐκ Σοῦ περιεβάλλεται , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων ὁ Φιλάνθρωπος .

Ὁ παράδοξος τόκος Σου , τάς διανοίας ἡμῶν καταπλήττει , μόνη Εὐλογημένη · Θεός γάρ ἐκ Σοῦ σάρκα προσέλαβεν , ὅνπερ ἦν διαμείνας ΘΕΟΤΟΚΕ , ἄτρεπτος τῇ φύσει , διό Σε γεραίρομεν εἰς αἰῶνας .

Ὁ συναΐδιος Πατρί , καί Πνεύματι Θεός Λόγος , ἀναπλάσαι βουληθείς τόν γενάρχην , καθ ᾿ ὑπόστασιν αὐτόν , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ συνέλαβεν , Ἁγιωτέραν πάντων , Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ εὑράμενος .

Ὁ τῷ Πατρί καί Πνεύματι , ὁμοούσιος Λόγος ἑκών , ὤφθη καί ἡμῖν , ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σύμμορφος , οὐ φύρας εἰς ἄλληλα , τά τῆς φρικτῆς ἑνώσεως · εἷς γάρ ὁ αὐτός , ἐν ἑκατέροις δείκνυται , ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , καί μιᾷ ὑποστάσει · ἧς νῦν τῆς ἐμφερείας , τόν τύπον προσκυνοῦμεν .

Ὁ Πατρί συναΐδιος , καί ὡς Θεός Λόγος τό πρίν ασώματος , ἐπ ᾿ ἐσχάτων σεσωμάτωται , ἐξ ᾿Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Οὐ λιπών τά οὐράνια , ἌΧΡΑΝΤΕ κενοῦται ἐν Μήτρᾳ Σου , καί μετρεῖται ὁ ἀμέτρητος , τά ἄμετρα μου λύων πταίσματα .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας Μήτηρ Ἀπείρανδρε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἱκέτευε, τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ ὑπερφυῶς ὤφθης ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς Θεόν τόν αὐτόν τε καί ἄνθρωπον , Χριστόν τεκοῦσα , ᾧ μετά δέους κραυγάζουσι τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

Παρθενικῆς ἐκ νηδύος , σαρκωθείς ἐπεφάνης , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν · διό σου τήν Μητέρα εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εὐχαρίστως κραυγάζομεν , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ Δεδοξασμένη .

Πεποικιλμένη ποικιλία χάριτος , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τόν τοῦ Πατρός Λόγον , σάρκα χρηματίσαντα , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἄφατον , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , Εὐλογημένη γεγέννηκας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Ἀμόλυντος .

Προστασία τοῦ κόσμου , Μήτηρ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ με κυβέρνησον καί ὁδήγησόν με , εἰς εὐθεῖαν ὁδόν καί κατεύθυνον , πρός δικαιοσύνης , τρίβους ὀρθάς τόν λογισμόν μου , τῆς ψυχῆς τάς πορείας εὐθύνουσα .

Πύλη φωτός φωτιστικαῖς , τοῦ Πνεύματος δαδουχίαις , λαμπρυνθεῖσα ΘΕΟΤΟΚΕ ὑπάρχεις · διά Σοῦ γάρ πρός ἡμᾶς , ὁ Λόγος κατελήλυθε , καταφωτίζων πάντας , θείῳ φωτί τούς ὑμνοῦντας Σε .

Ῥάβδον βλαστήσασα Χριστόν , τό ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας , καί χρυσοῦν θυμιατήριον πάντες , Σέ γινώσκομεν ΑΓΝΗ , θείας οὐσίας φέρουσαν , ἐν ταῖς ἀγκάλαις ΚΟΡΗ,ἄνθρακα ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ.

Ῥείθρου ζῶντος ὤφθης ΠΑΝΑΓΙΑ σκήνωμα , ἐξ ᾿ οὗ πιόντες , οἱ θνατωθέντες , τήν ζωήν κληρούμεθα ἀναβοῶντες · Εὐλογημένη Σύ εἶ ΠΑΝΑΓΝΕ, Θεόν σαρκί κυήσασα .

Ῥῆσις κηρύκων θεηγόρων ἀπεπληρώθη · ἰδού γάρ ἔτεκεν ἠ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , νέον βρέφος, τοῦ Ἀδάμ παλαιότερον , καί σύνθρονον τοῦ Γεννήτορος .

Ῥίζης ΑΓΝΗ βασιλικῆς ἐβλάστησας , καί βασιλέα Χριστόν , τόν τοῦ Θεοῦ Λόγον , ὐπέρ νοῦν καί ἔννοιαν , σεσαρκωμένον τέτοκας , ἐξ ἁγνῶν Σου αἱμάτων , διττόν τήν φύσιν ὑπάρχοντα, καί μοναδικόν τήν ὑπόστασιν .

Ῥυσθείημεν τῶν δεινῶν πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως , σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .

Σεσαρκωμένον , τῷ Πατρί συνάναρχον , καί συναΐδιον , μονογενῆ Λόγον , ὑπέρ νοῦν γεγέννηκας , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · διό Σε , ὀρθά φρονοῦντες κηρύττομεν καί πανευσεβῶς Σε δοξάζομεν .

Σοφίας ἔμπλησον πάντας , καί δυνάμεως θείας ἡ ἐνυπόστατος , Σοφία τοῦ Ὑψίστου , διά τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τούς ἐν πίστει ψάλλοντας · εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, Ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , τά ὅπλα ἡμῶν καί τεῖχος , Σύ εἶ ἡ ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων · Σέ καί νῦν εἰς πρεσβείαν κινοῦμεν , ἵνα λυτρωθῶμεν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν .

Συμφώνως ΘΕΟΤΟΚΕ , Σέ δοξολογοῦμεν , ὅτι παθῶν καί κινδύνων λυτροῦσαι ἡμᾶς , καί τάς ἡμῶν ἱκεσίας , ἐπ ᾿ ἀγαθοῖς ἐκπληροῖς .

Συνέλαβες ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν ἐπί πάντων Θεόν καί Κύριον , εὐδοκήσαντα σῶσαι , τό τῶν ἀνθρώπων γένος θανάτου φθορᾶς , διό Σε ὑμνοῦμεν ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ καί ἌΜΩΜΟΝ .

Συνέλαβες , τῇ φωνῇ τοῦ Ἀγγέλου , τόν Βουλῆς Μεγάλης Ἄγγελον ΚΟΡΗ · καί ἐκ τῶν Σῶν Παναγίων Αἱμάτων , σεσαρκωμένον ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , τόν δείξαντα πᾶσι ζωῆς τάς εἰσόδους , δι ᾿ ἄφατον ἔλεος .

Σωθείημεν διά Σοῦ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΆΜΩΜΕ , καί τύχοιμεν ἀληθῶς , τῆς θείας ἐλλάμψεως , ΘΕΟΤΟΚΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .

Σωματικαῖς μορφώσεσι , καί ποικίλοις αἰνίγμασι , καί συμβολικαῖς καί τυπικαῖς ἐμφάσεσιν , τήν Σήν προεμήνυον οἱ θεηγόροι γέννησιν , τήν ὑπερφυᾷ καί θαυμαστήν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ · διό Σε γεγηθότες , εὐσεβῶς ἀνυμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Σῶσον με Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , ἡ γεννήσασα Χριστόν τόν Σωτῆρα μου , Θεόν καί ἄνθρωπον , διπλοῦν τήν φύσιν , οὐ τήν ὑπόστασιν , μονογενῆ μέν ἐκ Πατρός , ἐκ Σοῦ δέ ἀπάτορα , καί ἀναλλοίωτον · διό πάντες Σε ἀεί ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν .

Τάξεις Ἀγγέλων καταπλήττει , μυστηρίου Σου τό βάθος ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ Θεός γάρ ἐκ Σοῦ , σαρκούμενος ὡράθη , διό Σοι βοῶμεν ΠΑΝΑΓΝΕ, χαῖρε ΑΓΝΗ Δεδοξασμένη .

Τήν σκοτισθεῖσαν μου ψυχήν ταῖς φιληδονίαις τοῦ βίου , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ φωτί τῷ Σῷ ταύτην καταύγασον , ἡ τό φῶς Χριστόν τεκοῦσα , τῆς ἀγνωσίας σκότος λύοντα .

Τό ἡμέτερον ὅλον , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ λαβόντα , δίχα τροπῆς Ἰησοῦ , ταῖς φύσεσιν διπλοῦν σε , ἀλλ ' ἕνα ὑποστάσει , πατρικῶς σέ κηρύττομεν , ἧς καί τό εἶδος πιστῶς , σέβομεν ἐκτυποῦντες .

Τόν ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε κηρύττεινἌΧΡΑΝΤΕ , πάσης αἰρέσεως , ἀποτροπήν φέρει , σάρκα γάρ γενόμενον ἀνλλοιώτως ἔτεκες , τόν ἐπέκεινα πάσης , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ τῆς κτίσεως , Λόγον τοῦ Θεοῦ τόν ἀΐδιον .

Τόν προδηλωθέντα , ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ , ἐν πυρί καί βάτῳ , τόκον τόν τῆς ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

Τόν τῷ Πατρί ἐν ὑψίστοις ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀνάρχως συνεδρεύοντα , ἀγκάλαις ταῖς Σαῖς ἐπανακλῖναι ἡξίωσαι , ὅν ἡμῖν δίδου ΑΓΝΗ , τοῖς δούλοις Σου ἵλεων .

Φανεῖσα Πλατυτέρα , οὐρνῶν ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν λογισμόν μου στενούμενον πλάτυνον , χωρητικόν χαρισμάτων , θείων δεικνύουσα .

Φέρουσα ΚΟΡΗ ταῖς χερσί , τόν τά σύμπαντα τῷ νεύματι φέροντα , χειρός με λύτρωσαι , τοῦ ἀλλοτρίου τῇ μεσιτεία Σου , καί τῷ φωτί Σου τήν ἐμήν , διάνοιαν φώτισον , καί ἀλλοτρίωσον , τῶν παθῶν τῶν ἀναιδῶς πολεμούντων με .

Φωνήν Σοι τήν τοῦ Γαβριήλ , οἱ πιστοί περιχαρῶς ΣΕΜΝΗ προσφεγγόμεθα , χαῖρε Παράδεισε , ζωῆς τό ξύλον ἀναβλαστήσασα , χαῖρε ἡ λύσις τῆς ἀρᾶς , Μαρτύρων στεφάνωμα, Ὁσίων καύχημα, καί ἀνθρώπων εὐσεβῶν τό κραταίωμα .

Φῶς ἡ τεκοῦσα ἄχρονον , τό ἐκλάμψαν ἐκ Πατρός , φώτισον μου ΚΟΡΗ , τήν ψυχήν καί τόν νοῦν , μακράν ἀπ ᾿ ἐμοῦ ἐκδιώκουσα , τό σκότος ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν παθῶν , ἵνα Σέ μακαρίζω, τήν ἈΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , τῶν πιστῶν τήν ἐλπίδα .

Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τήν τυφλώττουσαν ψυχή μου τοῖς πάθεσιν καί πονηροῖς λογισμοῖς , ἁμαυρωθεῖσαν καί κινδυνεύουσαν , καί ἐξελοῦ με πειρασμῶν , κινδύνων καί θλίψεων , ἵνα δοξάζω Σε , τήν ἐλπίδα τῶν πιστῶν καί κραταίωμα .

Φωτός ἀδύτου γέγονας , ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ , ταῖς τῆς Παρθενίας , καλλοναῖς ἀπαστράπτουσα , καί πάντας κατηύγασας , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ἀληθῆ , καθομολογοῦντας , ἐκ ψυχῆς καί βοῶντας , Χαῖρε ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

Χαῖρε Μόνη Τεκοῦσα , τόν τοῦ παντός Κύριον , χαῖρε τήν ζωήν τοῖς ἀνθρώποις , ἡ προξενήσασα · χαῖρε κατάσκιον , ἀλατόμητον ὄρος , τῶν πιστῶν τό στήριγμα, χαῖρε ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Χαίροις παρ ᾿ ἡμῶν Ἁγία ΘΕΟΤΟΚΕ , χαῖρε , ἠ χαράν κυήσασα τῷ κόσμῳ , χαῖρε ὁ μόνη ἀντίληψις , τῶν ἀνθρώπων , χαῖρε , τό πάντων περιτείχισμα .

Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ἐν σώματι τόν άγαθόν , Λόγον ἐκ καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὄν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο , πάντων τῶν αἰώνων ὡς ἀγαθός · ὅ νῦν καί τῶν σωμάτων , ἐπέκεινα νοῦμεν , εἰ καί τό σῶμα περιβέβληται .

Ὡραιώθης ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῖς τῆς Παρθενίας Σου Ἀχράντοις κάλλεσιν , καί τῆς πρώτης Εὔας περιέστειλας αἶσχος τό δύσμορφον , τόν Χριστόν τεκοῦσα , περιβολήν ἀθανασίας , χαριζόμενον τοῖς Σέ γεραίρουσιν .

Ὡς ἐκ φυλῆς , τῆς βασιλίδος ὑπάρχουσα , τόν τῶν ὄλων κατεξουσιάζοντα Λόγον Θεοῦ , τέτοκας ἡμῖν σάρκα γεγονότα , καί μείναντα ἀναλλοίωτον · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀληθῶς καί κυρίως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ δοξάζομεν .

Ὡς ἔμψυχος Κιβωτός τόν Νομοδότην ἐχώρησας · ὡς Ἅγιος δέ Ναός , ἐδέξω τόν Ἅγιον γενόμενον ἄνθρωπον , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Ὡς ἐν πόλῳ παρειστήκεισαν τρόμῳ, μυριάδες Ἀγγέλων Ἀρχαγγέλων ἐν ταῖς ἀγκάλαις φέρειν κατηξίωσαι , τούτῳ ΘΕΟΤΟΚΕ , πρέσβευε σωθῆναι , τούς Σέ δοξολογοῦντας εἰς αἰῶνας .

Ὡς Θεόν συλλαβοῦσα , τόν δημιουργόν τε καί κτίστην καί Κύριον , γενεαί Σε πᾶσαι , τῶν ἀνθρώπων ΑΓΝΗ μακαρίζουσι · καί τῶν Ἀσωμάτων , αἱ νοεραί ταξιαρχίαι , ὡς Μητέρα Θεοῦ Σε δοξαζουσι .

Ὡς κρίνον ἀναμέσον ἐκλάμπουσαν , τῶν παθῶν , εὑρών ὁ Νυμφίος Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἠγάπησεν .

Ὡς τῆς ἡμῶν ὑπάρχουσα ἀναπλάσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , ἅπαντες αἰτίαν οἱ πιστοί ὑμνοῦμεν Σε , Θεόν γάρ παναίτιον , ὑπέρ αἰτίαν τέτοκας , τόν τήν συντριβεῖσαν , τῇ κακίᾳ εἰκόνᾳ , εὐσπλαγχνίᾳ , ἀναπλάσαντα μόνη , ὙΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ καί ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

...............................Ἐξαποστειλάρια .........................................

ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , καί μόνῃ ἈΠΕΡΙΡΌΓΑΜΕ , ἡ Βασιλίς καί ΚΥΡΙΑ , Σύ δυσώπει τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Λυτρωτήν ἠμῶν , σὼσαι κόσμον ἐκ πάντων , κακῶν τε καί θλίψεων .

Αἱ τῶν Ἀγγέλων πᾶσαι , καί Ἀρχαγγέλων χορεῖαι , ἀνευφημοῦσι Σε ΚΟΡΗ , Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , καί τῶν βροτῶν ἅπαν γένος , δοξολογοῦμεν Σε πόθῳ .

Ἐκύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τοῦ Θεοῦ , Θεόν Λόγον , τῷ κόσμῳ τήν σωτήριον ἐκτελοῦντα πανσόφως , οἰκονομίαν ἀρίστην · διά τοῦτο Σε πάντες , ὑμνολογοῦμεν ἀξίως , ὡς πρεσβεύουσαν τούτῳ , λυτρωθῆναι ἡμᾶς νόσων , καί πατοίων κινδύνων .

Ἐν Σοί ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ , ἐθεωρήθησαν ὄντως , αἱ τοῦ Κυρίου πορεῖαι , καί τούς βροτούς ὁδηγοῦσιν , ἔνθα χορεῖαι Ἀγγέλων , καί πάντων Ἁγίων δῆμοι .

Θεόν ὅνπερ ἐγέννησας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἱκέτευε ὑπέρ πάντων τῶν εὐσεβῶς Σε τιμώντων , σύν τῷ κλεινῷ Ἀποστόλῳ τυχεῖν θείας ἐλλάμψεως , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί στάσεως , τῶν ἐκλεκτῶν καί Ἁγίων · ὅσα γάρ θέλεις ἰσχύεις .

Θεόν σαρκί ὅν ἔτεκες, ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσώπει , τῶν Σέ ὑμνούντων ἐκ πόθου , καί Σήν Εἰκόνα τιμώντων , καί τοῦ Υἱοῦ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , κολάσεως λυτρώσασθαι , καί ἀναγκῶν αἰωνίων , τούς Σοί θερμῶς ἐγκειμένους .

Ἱερωτάταις φωναῖς Σε , σεπτοί Προφῆται ΠΑΡΘΕΝΕ , κατήγγειλαν ἐσομένην , Θεοῦ Μητέρα , διό Σε , εἰδότες πίστει και πόθῳ , γεραίρομεν ΘΕΟΤΟΚΕ .

Καί σχετικῶς ἀσπάζομαι , καί πόθῳ τήν προσκύνησιν , προσνέμῳ πίστει καί φόβῳ , τῇ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤῼ καί θείᾳ , Εἰκόνι Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀφ ᾿ ἧς ψυχῶν ἐκβλύζουσι καί τῶν σωμάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἰάματα τοῖς ὑμνοῦσιν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως .

ΜΑΡΙΑ καθαρώτατον , χρυσοῦν θυμιατήριον , τῆς ἀχωρήτου Τριάδος , δοχεῖον ὄντως ἐγένου , · ἐν ᾦ Πατήρ ηὐδόκησεν , ὁ δέ Υἱός ἐσκήνωσεν , καί Πνεῦμα τό Πανάγιον ἐπισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , ἀνέδειξε ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων , τῶν θλιβομένων ἡ χαρά , Χριστιανῶν ἡ προστάτις , ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Κυρίου , ἀντιλαβοῦ μου καί ῥῦσαι , τῶν αἰωνίων βασάνων .

Ὁ πάντα τῇ θεότητι , πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος , ἐκ Σοῦ Θεός ἀποῤῥήτως , ἐσωματώθη ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ οἶκτον ἀνορθούμενος , τό τοῦ Ἀδάμ παράπτωμα , νέος Ἀδάμ γενόμενος , ὅν ὡς Υἱόν Σου δυσώπει , ὑπέρ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ .

Ὄρος ποτέ ἑώρακε , ὁ Προφήτης Σε ΚΟΡΗ , ἐξ ᾿ οὗ βροτείου ἄνευθεν , χειρῶν λίθος ἐτμήθη , καί τούς βωμούς τῶν εἰδόλων , καί δαιμόνων τάς στήλας , ἐλέπτυνε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ὅν δυσώπει συντρῖψαι , τά ἐμπαθῆ τοῦ νοός μου εἴδωλα καί τήν τούτου , εἰκόνα ἀνεγεῖραι μου , νοερῶς ἐν καρδίᾳ .

Ὁ τῆς ζωῆς τῆς θείας καί μακαρίας , φθονήσας μοι τῆς πάλαι ἐν Παραδείσῳ , ἐχθρός ὁ δολιότατος καί πανοῦργος , καί τῆς Ἐδέμ ἐξόριστον , ποιήσας με θανατοῦται , τῇ Σῇ γεννήσει ΠΑΡΘΕΝΕ .

Οὐκ ἔστιν ὅλως ἐν ἐμοί , σωτηρία ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅτι κακῶς εἰσπέπτωκα , βάθος ἁμαρτημάτων , καί προσδοκῶ τήν ἀπειλήν , τῆς φρικτῆς κολάσεως , καί τῶν ἐρίφων τῆς μοίρας · οἴκτειρον με πρό δίκης , ὡς ὑπάρχουσα θερμή , ἀντίληψις ΘΕΟΤΟΚΕ .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ΚΥΡΙΑ μου καί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν Σόν Υἱόν ἐκδυσώπει , σύν τῷ κλεινῷ Χρυσοστόμῳ , πειρατηρίων ῥύσασθαι , παντοίων τούς ὑμνοῦντας Σε , καί αἰωνίων ἅπαντας ἀγαθῶν ἀξιῶσαι , δύνασαι γάρ ὅσα θέλεις .

Τάς ΠΑΝΑΓΙΑΣ χεῖρας Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , αἷς τόν Κτίστην ἐβάστασας , ἔπαρον εἰς πρεσβείαν , ὑπέρ ἡμῶν δυσωποῦσα , ὅπως ῥύσηται ἡμᾶς , πάσης πείρας δαιμόνων , καί τοῦ τυχεῖν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν μελλόντων ἐκείνων , ἀγαθῶν ἀξιώσῃ .

Τήν φύσιν ἀνεκαίνισας , φθαρεῖσαν τοῦ προπάτορος , ὑπερφυῶς συλλαβοῦσα , καί Ἀπειράνδρως τεκοῦσα , τόν Πλάστην πάσης φύσεως , ὑφ ᾿ οὗ ῥωσθέντες ἤθλησαν , χοροί Μαρτύρων μέλποντες , Σέ τῆς ἡμῶν σωτηρίας , τήν ἁπαρχήν ΘΕΟΤΟΚΕ .

Τιμιωτέρα πέφυκας , Χερουβίμ τῶν ἐνδόξων , καί Σεραφίμ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῶν φρικτῶν ἀσυγκρίτως , Ἐνδοξοτέρα καί πάντων , τῶν Ἀγίων Ἀγγέλων , Ἁγιωτέρα ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν γάρ κτίστην τῶν ὄλων , σωματικῶς , ἀποῤῥήτως τέτοκας ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅν αἴτησαι τοῖς δούλοις Σου , λύτρον δοῦναι πταισμάτων .

ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , δέησιν νῦν τῷ Υἱῷ Σου , ὑπέρ ἡμῶν σύν Φιλίππῳ , τῷ θείῳ καί θεηγόρῳ , προσφέρουσα ἐκ παντοίων , κακῶν περίσωζε πάντας .

Χαριστηρίοις ὕμνοις δοξάζοντες Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , σύν τῷ Ἀγγέλῳ τὀ χαῖρε , βοῶμεν Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · χαῖρε Ἀνύμφευτε Μήτηρ , τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης .

...........................................

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

...........................................

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ,

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ,

εύχαριστοῦντες ,

προσκυνοῦμεν Σε ,

Μητέρα τοῦ 'Υψίστου ....

Ἐν τῇ Ἱεραποστολῇ ,βκ ΄Αὐγ. ιδ ΄(14-8-2020),

παραμονή τῆς Μεγίστης ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ Εορτης , τῆς Μεταστασεως τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΤΟΚΙΑ

..... ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ .....

CARUSEL

Κυλιόμενο κείμενο

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Νοεμβρίῳ .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ - ΠΑΖΑΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ