…ΑΝ …ἌΝ ….ἄν …..

 …ΑΝ …ἌΝ ….ἄν …..

Πολλάκις σχεδιάζωμε , προγραμματίζωμε , ἐνεργοῦμε , με σύνεση , σκέψη  , εὐθύνη , και σοβαρότητα .

   Λέγομεν πολλάκις , και εἴμαστε ἐπιφυλακτικοί και νήφοντες διά τά ἀπρόβλεπτα και καλῶς ποιοῦμεν , καλῶς πράττομεν , ἐνεργοῦμεν και σκεπτώμεθα , και λέγομεν :….

π.χ.. ἄν μοῦ συμβεῖ ..αὐτό … , τί θα κάνω;..

….ἄν προυσιασθῆ …αὐτό , πῶς θα κινηθῶ;…

…ἄν βρῶ ἐργασία ἐκεῖ;;;…

…ἄν με ἀπολύσουν , ἤ διώξουν ἀπό την ἐργασία , τί θα κανω ;    …..

… ἄν μοῦ συμβῆ ἀτύχημα ἤ δυσκολία , πῶς θα τά ἀντιμετωπίσω;   …

…ἄν ἀρρωστήσω, πῶς θα καλύψω τίς ὑποχρεώσεις μου , ; …

… ἄν πάθω κάτι , πῶς θα ζήσω την οἰκογένεια;…

…ἄν ἐπετύχω στις ἐξετάσεις …ἄν ἀποτύχω …τί θα κάνω ;;   ..

Εὐλογα ἐρωτήματα και προβληματισμοί ὑγιοῦς ἀνθρώπου , σοβαροῦ καί συνετοῦ ,  και ἔτσι πρέπει να χειριζόμαστε καταστάσεις και ἀκαταστασίες , και να εἴμαστε προετοιμασμένοι διά τό κάθε τί…

ὅπως τά στρατιωτικά ἑλικόπτερα …. παντός καιροῦ …

…ἀλλά ὄχι ὅπως τα ἀκριβοπληρωμένα πού ἦσαν παντός καιροῦ , και δεν μποροῦσαν σε μία μικρή , πολλά μικρή δυσκολία με λιγο ἀέρα να …ἐνεργήσουν …

   Ἐμεῖς με ὅπλο τά τῆς πίστεως και ἐφόδια , τη εὐλογία τῆς ἐκκλησίας, την πνευματικήν ζωήν , τίς εὐχές τῶν πατέρων μας , πορευόμαστε με ἀρχιστράτηγο στον ἀόρατο πόλεμο το Χριστόν , και ὙΠΕΡΜΑΧΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟΝ την Παντοβασίλισσα ΠΑΝΑΓΙΑ μας.

Και πορευόμαστε μαυτόν τον τρόπον προστατευόμενοι και σκεπόμενοι , φυλαττόμενοι , ὅπως το μωρακι τοῦ καγκουρώ, μέσα στο μάρσιππο του .

ὅλα αὐτά καλά, σωστά, ὀρθά, ἔντιμα, ἀπαραίτητα, ἐπιβαλλόμενα,

ἀλλά, ἔχωμε ἕνα ἄλλο … ἄν ..ἄ …ἄν ..

ἄν καποια στιγμή σύντομα, μᾶς καλέσει ὁ Κύριος, ἐνώπιος ἐνωπίῳ… ἄν μᾶς καλέσει..ἀφοῦ ὅλοι θα καλεσθοῦμε καποια στιγμή . να ἀφήσωμε τον κόσμον  και να ἀποδώσωμε, το τάλαντο, να δώσωμε λογαριασμό , νά  ἀπολογηθοῦμε, διά τά πεπραγμένα τῆς ζωῆς μας , διότι ὅπως ὅλοι εἰσήλθομεν εἰς τήν ζωήν χωρίς τόν δικό μας προγραμματισμό ἀλλά μέ  νεύσην ἀπό το …γραφεῖο κινήσεως  , τοῦ οὐρανοῦ , τό ὁποῖο πανσόφως ρυθμίζη τήν τοποθέτηση ἑνός ἑκάστου ἡμῶν , εἰς τόν χῶρον  χώραν , χρόνον γεννήσεώς μας , , οὕτως και ὅλοι θα ἐξέλθωμεν ἀπό το στάδιο , ὅταν ὁ …διαιτητής σφυρίξη την λήξην τῆς ζωῆς μας , τοῦ ἀγῶνος μας….

..ἄν μᾶς καλέσει , και ὅταν μᾶς καλέσει , ἔχωμε σκεφθῆ , τί θα ἀπολογηθοῦμε , τί θα ποῦμε ;τί θα προβάλλωμεν ;τί θα δείξωμε ;; …

Τί θα πούμε; …..

Τί θα παρουσιάσωμε;…

Τί θα ἀκούσουμε;  …

ἐκεῖ ο κριτής και διαιτητής , δεν ..λαδώνεται, δεν πληρώνεται, δεν ἀδικῆ, δέν ἐλεῆ πλέον , ἀλλα δικαίαν κρίσιν ἐπάγει….

ἄν μᾶς καλέσει αἰφνιδίως , μέ  κάποιον τρόπον , ὅπως βλέπουμε , δυστυχῶς να συμβαίνουν καθημερινά δἰπλα , γύρω μας , ἄν μᾶς καλέσει, ἄν περάσωμε  εἰς τήν ἀπέναντι κώμην , χωρίς συνοδούς και δῶρα , τί θα ἀπαντήσωμε ;..

ἄν αἴφνης ὡς ὁ ἄφρων τοῦ εὐαγγελίου ἀκούσωμε ..ταύτην τῇ  νυκτί , τήν  ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπό σοῦ , ἅ δε ἡτοίμασας τίνι ἔσται;…

τί θα ἀπαντήσωμε , πῶς θα ἀπολογηθοῦμε;..

ὁ Ἀδέκαστος και ἀμερόληπτος και δίκαιος κριτής , ὁ μόνος δίκαιος , ὁ ἀδίκως ποτέ κατεδικασθείς ὑπό ἀδίκων εἰς τήν  πλέον ἄδικην δίκη ὑπό τον ἥλιον , κατεδικάσθη ἀδίκως ὑπό ἀδίκων , ὁ μόνος δίκαιος , ὁ μέλλων ἐρχόμενος κρῖναι δικαίως , δικαίους και ἀδίκους , θέλει ποιήση δικαίαν κρίσην ἐν τῆ φοβερᾶ ἡμέρα τότε , και δέχεται , να …παραβλέψη , και παραβλέπει, και διαγράψη , και σβύση το χρέος , τήν  ἄβυσσσον τῶν ἁμαρτιῶν μας , μέ  τήν ἄβυσσον τοῦ ἐλέους του…ἄβυσσος, ἄβυσσον ἐπικαλεῖται…. , δέχεται να παραβλέψει , και ἐθελουσίως να ..κλείσει τά θεῖα του ὅμματα , ὅταν ἐμεῖς ἀνοίξωμε τά δικά μας διά τῆς μετανοίας , και ὀρθοπραξίας εἰς την ζωήν μας .

ὅταν συνειδητοποιήσωμεν τήν ἀπόλυτον και ἀναπόφευκτον αὐτήν ἀνάγκην , και προτεραιότητα , τότε θα πράξωμε και ἐνεργήσωμε σωστά και ἐγρηγόρως, ὅπως οἱ μυροφόρες  με σπουδῆ τρέξασαι εἰς τον ζωοποιὀν τάφον · ἐκεῖνες διά να μυρίσουν , ἐμεῖς διά να ἐξοφλήσωμε, και το ἴδιο δέχεται ὁ φιλάνθρωπος Κύριος, ὁ παντοδύναμος , ἀλλα ἠττόμενος ..θεοπρεπῶς ὑπό τῆς φιλανθρωπίας του .

ἄς σκεπτόμαστε αὐτό το ..ἄν ..ἄν ..ἄν ..

τότε σίγουρα , θα μᾶς ἀνοίξη πύλας ἡ πύλη τῆς ὄντως ἀνατολῆς , ἡ πύλη τῆς σωτηρίας, ἡ Πύλη τῆς εὐσπλαγχνίας , ἡ πύλη τῆς ζωῆς , ἡ πύλη και χορηγία , πάσης θεϊκῆς ἀγαθότητος, και θέλει ὁδηγήση ἀκλινῶς και ἀσφαλῶς εἰς την σωτηρίαν και ἀκούσωμεν τῆς εὐκταίας φωνῆς … εὖ δοῦλε ἀγαθέ και πιστέ …εἴσελθε εἰς την χαράν τοῦ Κυρίου σου…

ζητᾶμε , ὄχι τό ..εὖγε τῶν ἀνθρὠπων ,…

 ἀλλά τό …εὖ δοῦλε ἀγαθέ και πιστέ …τοῦ Δεσπότου… ,

ἧς θείας  φωνῆς , εἴθε πάντες ἀκούσωμεν , διά πρεσβειῶν τῆς Παντοβασιλίσσης  και ΚΥΡΙΑΣ μας, ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν , ΘΕΟΤΟΚΟΥ , καί  ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, ἥν πάντες προσκυνοῦμεν και ὑμνοῦμεν και βοῶμεν , χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε … ἀμήν ….  Χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε …

  Επιστροφή στή Σελίδα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ