CARUSEL

Κυριακή 16 Αυγούστου 2020

ΘΕΟΤΟΚΙΑ ...ἐν μηνί Σεπτεμβρίῳ

                                             

 

                          ΜΡ                                   ΘΥ

 

                                             

 

   Ες τήν παροσαν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ  πανδαισίαν  περιέχονται τά ΘΕΟΤΟΚίΑ  τά τν ερν κολουθιν  , ν τας μνήμαις τν γίων μηνός Σεπτεμβρίου · 

   πάρχουσα ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ορτή , καί τά προεόρτια ατς καί μεθέορτα , δέν συμπαραλαμβανονται ες τήν παροσαν ργασίαν καθώς θά πάρξη σύν Θε , καί τ ελογί τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ , λλη ργασία, μέ τάς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑς ορτάς. 

   νταθα καταχωρονται τά τροπάρια τν ερν κολουθιν , κατ ᾿ χον , καί ν ατος κατά λφαβητικήν σειράν , καθώς πίσης καί κατά εδος τοι : σπέρια,- στιχολογιν καί μεσωδίων καθισμάτων γ ΄ στιχολογίας -κανόνων ρθρου -καί ποστίχων , ξαποστειλαρίων  κτλ ....

  ς ντρυφήσωμεν νδιαθέτως ες τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ τράπεζαν καί δέσματα , κινδύνως  , μή φθάνοντες ες κόρεσμον , καθώς οκ στι κόρος ν ατος , λλά, πνευματικόν πόθον προσλαμβάνοντες , πιποθε ψυχή  ς τό βρέφος τόν μαζόν τς μητρός , καί ς  σταγών στάζουσα ες αχμσαν γν  καί δρόσον ορανίαν .

 

                      ☦

                             πολυτίκιον χος βαρύς .

 

   Χαρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , λιμήν καί προστασία το γένους τν νθρώπων · κ Σο γάρ σαρκώθη Λυτρωτής το κόσμου · Μόνη γάρ πάρχεις , Μήτηρ καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ · εί Εύλογημένη καί Δεδοξασμένη , πρέσβευε Χριστ τ Θε , ερήνην δωρήσασθαι , πάσ τ οκουμέν . 

 

                                         

                                    σπέρια 

 

              χος β ΄ . τε κ το ξύλου σε νεκρόν ...

  

 ργοις σκοτεινος συναπαχθείς , λον πημαύρωσα κάλλος , τό το Βαπτίσματος , θέλων πανάθλιος  , καί περιβέβλημαι , στολισμόν κατακρίσεως , καί σκότους · διό περ , δέομαι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τ δυναστεί Σου , ήξασα παθν μου τά άκη , τόν τς παθείας χιτνα  , νδυσον γυμνώττοντα καί σσον με .

   ντως περραν ληθς , τν νομιν μου τά πλήθη , τήν κεφαλήν μου ΑΓΝΗ , καί α νομίαι μου περεπλήθυναν , καί φορτία δυσβάστακτα , καί μετρα ΚΟΡΗ , κέκτημαι δείλαιος , καί διόρθωτος · Σύ ο , τ θερμ Σου πρεσβεί , πρόφθασοον καί σσον με Μόνη , τν μαρτανόντων διόρθωσις .

   Πάντα πέρ ννοιαν , πάντα περένδοξα , τά Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια · τ γνεί σφραγισμέν καί ΠΑΡΘΕΝΙ φυλαττομέν , Μήτηρ γνώσθης ψευδής , Θεόν τεκοσα ληθινόν , ατόν κέτευε , πέρ τν ψυχν μν .

   Παρλθεν σκιά το νόμου , τς χάριτος λθούσης , ς γάρ βάτος , οκ καίετο καταφλεγομένη , οτω ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τεκες , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ  μεινας · ντί στύλου πυρός , δικαιοσύνης νέτειλεν λιος , ντί Μωϋσέως Χριστός , σωτηρία τν ψυχν μν .

   Χαρε , λιόμορφε στήρ , χαρε ατία πάντων καλν ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαρε χωρήσασα Θεόν χώρητον , τόν στάχυν βλαστήσασα , τς θανασίας · χαρε θεον χημα , Πύλη πάμφωτος , χαρε , τς ρς ναιρέτις , τς προγονικς μν ΚΟΡΗ , γαθν πρόξενος πάρξασα .

   σεί λαία κατάκαρπος , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλάστησεν , σέ τόν καρπόν τς ζως · καρποφοροντα κόσμ , τό μέγα καί πλούσιον λεος .

 

                     χος δ ΄. ς γενναον ν Μάρτυσι .

 

   Ο τ θεί τεμένει Σου καταφεύγοντες ΧΡΑΝΤΕ , καί πιστς τό δαφος καταβρέχοντες , ν μετανοί δακρύζοντες , τήν λύσιν λαμβάνουσι , τν δεινν μαρτιν , καί τήν χάριν κομίζονται , δυσωπούσης Σου , κτενς τόν Δεσπότην καί Σωτρα , τν πάντων καί Υόν Σου , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Χαίροις λιόμορφε , λίου δυτον χημα , τόν λιον λάμψαντα , τόν περινόητον , χαρε νος στράπτων , θείαις φρυκτωρίαις  , λαμπηδών τς στραπς , διαυγάζουσα γς τά πέρατα , ντως χρυσαυγίζουσα , παγκαλής καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , τό φς τό νέσπερον , τος πιστος ξαστράψασα .

   ν θαλάσσ με πλέοντα , ν δ με βαδίζοντα , ν νυκτί καθεύδοντα περιφρούρησον , παγρυπνοντα χαρίτωσον , τόν νον μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ξίωσον ποιεν  το Κυρίου τό θέλημα , πως εροιμι , ν μέρ τς δίκης τν ν βί , πεπραγμένων  μοι τήν λύσιν , προσφυγών ν τ σκέπ Σου .

 

                                 δυκας σημείωσιν 

 

   Ζόφος φοβερώτατος , το θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ξιστν καί τρέμειν, εί τν δαιμόνων , παρασκευάζει ΓΑΘΉ · ξ ᾿ ν μέ ῥῦσαι τ δυναστεί Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φς τό νέσπερον , τν γίων κατάταξον .

    σύν Πατρί  καί Πνεύματι , δοξολογούμενος Υός , ν ψίστοις πό τν Χερουβίμ , τόν πρωτόπλαστον ναπλάσαι βουλόμενος , λον αυτόν κένωσεν φράστως ν Μήτρ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κ Σο νατείλας , φώτισε παντα τόν κόσμον θεότητι , υσάμενος εδωλομανίας , καί ν ατ θεώσας ες ορανούς νήγαγε τό θρώπινον , Χριστός Θεός , καί Σωτήρ τν ψυχν μν .

 

                                   χος πλ. β ΄

 

  ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως , Σέ κετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τν ποστόλων , καί πάντων τν γίων , λεηθναι τάς ψυχάς μν .   

  κέτευσον Φιλάγαθε , τόν Σόν Υόν το δοναι μοι , τν πολλν μου γκλημάτων τόν λασμόν , καί τς ξ ᾿ εωνύμων , παλλάξαι μερίδος , καί βασιλείας ξισαι με .  

   Κατάνυξιν ο κέκτησαι . ψυχή μετανόητε , τί βραδύνεις ; το θανάτου τομή γγίζει καί τό τέλος φέστηκεν ς κλέπτης · τ ΘΕΟΤΟΚ δράμε πρόσπευσον .

    ποιητής καί λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός Κύριος , κ τς Σς νηδύος προελθών , μέ νδυσάμενος , τς πρώην κατάρας , τόν Αδάμ λευθέρωσεν · διό Σοι παντες , ς το Θεο Μητρί τε καί ΠΑΡΘΕΝ ληθς , βομεν σιγήτως , τό χαρε το γγέλου , χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαρά καί σκέπη , καί προστασία τ ψυχν μν .

   Τήν πσαν μου λπίδα ες Σέ , ΠΑΡΘΕΝΕ νατίθημι , μή παρίδης , λλά σπεσον γαθή , υσθναι με ν τάχει , παθν τν νοχλούντων , καί καθ  ' κάστην πολεμούντων με .

   Τίς μή μακαρίσε Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή νυμνήσει Σου , τόν λόχευτον τόκον ; γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός Μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων , καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , λλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος · ατόν κέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

   Τριάς πειροδύναμε  , μονάς η τρισυπόστατος , τας πρεσβείαις Θεολόγου το σεπτο , καί τς ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί Μόνης ΘΕΟΤΟΚΟΥ , σσον μς τούς νυμνοντας σε .

   Συγχάρητε μν , πασαι α τν παρθένων χοροστασίαι · προστάτις γάρ μν , καί μεσίτρια καί σκέπη , καί μέγα καταφύγιον , τήν σήμερον μέραν , ν τ σεπτ ατς προμηθεί , τούς θλιβομένους παραμυθεται · θεν κατά χρέος νυμνοντες ΕΚΕΙΝΗΝ , βοήσωμεν · σκέπασον μς , ν τ θεί προστασί σου χραντε ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , δυσώπησον ν τεκες , Βασιλέα το παντός καί ποιητήν , ν ρ ταν κρίν , τό γένος τν νθρώπων , κατοικτειρσαι με τόν δολον Σου .

 

                            χος πλ. β ΄Τριήμερος νέστης 

 

   Μεγίστων δωρημάτων μν , τόκος λόχευτος τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , πσι γέγονε σαφς , Θεός γάρ τήν φθαρεσαν , καινίζει βροτν φύσιν , καί ναπλάττει τό ανθρώπινον .

   Τό μέγα μου προσφύγιον , λπίς τε  καί προστάτις μου , Σύ πάρχεις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σπεσον τοίνυν ν τάχει , καίῥῦσαι με τν κύκλ κακν συνεπιτθεμένων μοι  .

 

                 χος πλ. δ ΄. Κύριε, ε καί κριτηρί παρέστης 

 

   Κύριε , σύ Τς σέ Τεκούσης πρεσβείας , περιφρούρησον τήν ποίμνην σου  , νπερ Αματι σου τιμί , ς οκτίρμων ξηγόρασας , καί πηρείαις χθρν  , πήμαντον συντήρησον , πως μνοντες δοξολογομεν σο τήν θείαν συγκατάβασιν .

   λπίς μου καί προστάτις μου , θερμή ντίληψις καί προσφυγή μου , Σύ τν πιστν  σωτηρία , πέλεις ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ  · θεν καί προσφεύγω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κράζων καί βον Σοι τό , μαρτον · σσον με ΚΟΡΗ σσον , μαρτανόντων μόνη , ως ληθς γγυήτρια .

 

                            χος πλ. δ ΄ το παραδόξου θαύματος 

 

   Χαρε πιστν περιποίησις , μαρτανόντων λιμήν , μελούντων διόρθωσις · χαρε ψυχαγώγημα , θλιβομένων βοήθεια , παραμυθία , χαρε ψυχν γαθή · τν σθενούντων ψυχν ασις , χαρε συνάλλαγμα , πρός Θεόν μεσίτρια , τν Σεραφίμ , πάντων περέχουσα , γιωτέρα ΣΕΜΝΗ .

 

                                         Τί μς καλέσωμεν 

 

   Τίς προσφυγών ν τ σκέπ Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , ο λαμβάνει τήν ταχεαν τν δεινν παλλαγήν ; ερίσκει βοηθόνΣε καταίσχυντον , προστάτιν τε καί τεχος ἀῤῥαγέστατον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Χριστιανν ντίληψις μεσίτευσον , το σωθναι  τούς τιμντας Σε .

 

                                             

 

                                   Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ

 

                          χος β ΄ . τε κ το ξύλου σε νεκρόν ...  

 

   τε μίαντος μνάς  βλεπε τόν διον ρνα πί σφαγήν ς βροτόν , θέλοντα λκόμενον , θρηνοσα λεγεν · τεκσαι νν σπεύδεις με  , Χριστέ τήν Τεκοσαν · τί τοτο πεποίηκας , Λυτρωτής το παντός ; μως νυμν καί δοξάζω , Σο τήν πέρ νον τε καί λόγον , κραν συγκατάβασην Φιλάνθρωπε . 

   Πόνους πομείνσα πολλούς ν τ το Υο καί Θεο Σου σταυρώσει ΧΡΑΝΤΕ , στενες δακρύουσα , καί λολύζουσα · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον , δίκως πς πάσχεις , θέλων πάντας ρύσασθαι τούς ξ ᾿ δάμ γηγενες , θεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , λεων μν τοτον πέργασαι .

 

                               χος δ ΄.  ς γενναον ν Μάρτυσιν .

 

 ν Σταυρ  ς ώρακεν , καθηλούμενον Κύριε , μνάς καί Μήτηρ σου ξεπλήττετο , καί τί τό ραμα κραζεν , Υέ ποθεινότατε , τατα σοι πειθής , δμος νταποδίδωσιν , παράνομος , πολλν σου θαυμάτων πολαύσας ;λλα δόξα τ ἀῤῥήτ συγκαταβάσει σου Δέσποτα .

 Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , ς Δεσπότην κλαίουσα , μνει τόν κ σπλάγχνων ΑΥΤΗΣ προελθόντα , καί τό μακρόθυμον ατο , ποθαυμάζουσα νεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθ τς Δούλης σου , μή βραδύνης φιλάνθρωπε , τό μόν καταμύθιον . 

 Τόν μνόν καί Ποιμένα σε πί ξύλου ς βλεψεν , μνάς κυήσασα πωδήρετο , καί ΜητρικςΣοι φθέγγετο · Υέ ποθεινότατε, πς ν ξύλ το Σταυρο , νηρτήθης Μακρόθυμε ; πς τάς χερας σου , καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης , π ᾿ νόμων καί τό Αμα , τό σόν ξέχεας Δέσποτα .

 

                                        δωκας σημείωσιν .

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , λόλυζε κράζουσα πικρς  , τ κ σπλάγχνων ΑΥΤΗΣ προελθόντι , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθη τς δούλης σου · μή βραδύνης Φιλάνθρωπε , τό μόν καταθύμιον .

 

                                            χος πλ. β ΄

 

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην Μητρικς , δύρετο βοσα · Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πόθ νυμνοντας σε . 

   Ζηλώσας ντίδικος , τήν ποίμνην Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καθ ᾿ κάστην , πολεμε πονηρός , κατάβρωμα ποισαι · λλά Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , τς βλάβης τούτου , ξελο μς .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ , ς εδε σε , πί σταυρο κρεμάμενον , θρηνωδοσα νεβόα μητρικς · Υέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

   Λαόν τόν νομώτατον , δίκως καθηλοντα σε , πί ξύλου , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ ,καί Μήτηρ Σου ρσα , ς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Στερ διετέτρωτο .

   Παρίστατο τ ξύλ ποτέ , καιρ τ τς Σταυρώσεως , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σύν Παρθέν Μαθητ , καί κλαίουσα βόα · ομοι πς πάσχεις  πάντων , Χριστέ πάρχων πάθεια .

 

                               χος πλ. β ΄. Τριήμερος ανέστης 

 

   ρσα σε σταυρούμενον  , Χριστέ η σέ κυήσασα , θρηνδοσα  νεβόα Μητρικς · Υέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

    λιος σκότισεν , Υέ Μου προσηλούμενον , φωτοδότα , καθορν σε καί γ τ φόβ κλονετο , λαός δέ ουδαίων , , οδόλως κτειρε παμφίλτατε . 

 

                              χος πλ.δ ΄. Κύριε , ε καί κριτηρί παρέστης .

 

   Κύριε , τε σε λιος εδεν πί το ξύλου κρεμάμενον , λιε τς δικαιοσύνης , τάς κτνας ναπέκρυψεν , καί σελήνη τό φς , ες σκότος μετεβάλετο · δέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σου Μήτηρ , τά σπλάγχνα διετέτρωτο .

   Ο φέρω Τέκνον βλέπειν σε τόν τήν γρήγορσιν πσι διδόντα , ξύλ πνώσαντα , πως τος πάλαι κ παραβάσεως καρπο, πν λεθρί φυπνώσασι , θείαν καί σωτήριον γρήγορσιν , παράσχης · ΠΑΡΘΕΝΟΣ , λεγε θρηνωδοσα , ν μεγαλύνομεν . 

 

                                  χος πλ.δ ΄ το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται , Δέσποτα ; συνέχων πασαν , κτίσιν ξύλ νήρτησαι , καί θανατοσαι πσι νέμων ζωήν ; η ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα λεγεν , τε ώρακεν , ν Σταυρ κρεμάμενον , τόν ξ Ατς ἀῤῥήτως κλάμψαντα , Θεόν  καί νθρωπον .

 

                               Τί μς καλέσωμεν .

 

   ρνα η μνάς ς ώρακεν , τόν Υόν τόν αυτς  , καθηλούμενον ν Σταυρ , τιτρώσκετο τς λύπης , τ ρομφαί τήν  ψυχήν  · τά σπλάγχνα , δονετο γόους πλέκουσα , καί λύπης τήν καρδίαν νεπίμπλατο , ομοι Υέ Μου !!! κραυγάζουσα , πς τατα πάσχεις μακρόθυμε ; δοξάζω σου , τό πρός παντας μακρόθυμον .

 

                                            

 

                                   Κανόνων ν ρθροις 

 

                                Καθίσματα στιχολογιν 

 

                         χος πλ. α΄ Τόν συνάναρχον Λόγον .

 

   Χαρε γιον ρος καί θεοβάδιστον , χαρε , μψυχε Βάτε καί κατάφλεκτε · χαρε Μόνη πρός Θεόν κόσμου γέφυρα , μετάγουσα θνητούς πρός τήν αώνιον ζωήν , χαρε , κήρατε ΚΟΡΗ , πειράνδως τεκοσα , τήν σωτηρίαν τν ψυχν μν .

 

                               χος δ ΄Ταχύ προκατάλαβε 

 

    Μόνη κυήσασα τόν ποιητήν το παντός ,   Μόνη κοσμήσασα τήν νθρωπότητα τ τόκ Σου ΧΡΑΝΤΕ · ῥῦσαι με τν παγίδων το δολίου βελίαρ , στσον με πί πέτραν , τν Χριστο θελημάτων , ατόν κδυσωποσα κτενς , ν σωμάτωσας .

 

 

                                 χος πλ. δ ΄. Τήν Σοφίαν καί Λόγον .

 

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φράστως , Μτερ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , και ν γκάλαις σχες, τόν πάντα συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων και πλάστην τς κτίσεως · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι πταισμάτων μου , ταν μέλλω παρίστασθαι πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι , σα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   θυμομαι τήν κρίσιν καί δειλι , ργα πράξας ασχύνης ταπεινός  , ξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · πρίν νύξ με φθάσ ο θανάτου πίστρεψον , πρός τήν τς μετανοίας δόν δηγοσα με · να εχαρίστως προσκυνν νυμν Σου , τήν μετρον δύναμην , καί τήν θείαν ντίληψιν · ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστ τ Θε , πέρ ο ατομαι Σοι δοθναι μοι , λασμόν μαρτιν , καί τό μέγα λεος .

   Λογισμος λισθαίνων τος πονηρος , ες βυθόν κατηνέχθην μαρτιν , καί στένων κραυγάζω Σοι , κ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ν μοί θαυμάστωσον , τό πλούσιον λεος , καί τς Σς εσπλαγχνίας , τό πειρον πέλαγος , καί τν οκτιρμν Σου , τόν μέτρητον πλοτον , καί δός μοι μετάνοιαν καί πταισμάτων συγχώρησιν , να πόθ κραυγάζω σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ .εχω λπίδα δολος Σου .

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ΜΉΤΗΡ Θεο , τς ψυχς μου τά πάθη τά χαλεπά , θεράπευσον δέομαι καί συγνώμην παράσχου μοι , τν μν πταισμάτων φρόνως πραξα, τήν ψυχήν καί τό σμα , μολύνας θλιος · ομοι !!! τί ποιήσω , ν κείν τ ρ, νίκα ο γγελοι , τήν ψυχήν μου χωρίζουσιν , το θλίου μου σώματος , ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  βοήθειά μου γενο , καί προστάτις θερμότατος · Σέ γάρ χω λπίδα δολος Σου .

   Τόν μνόν καί Ποιμένα καί λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , λόλυζε κλαίουσα καί πικρς νεκραύγαζεν · μέν κόσμος γάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται , ρώσης σου τήν σταύρωσιν , ν περ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κύριε , το λεόυς βυσσος , καί πηγή γαθότητος , λάσθητι καί δώρησαι ον , τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις σου , τος νυμνοσιν ν πίστει , τά χραντα πάθη σου .   

 

                                Θεοτοκία   Κανόνων  

 

                                         χος α ΄

 

  γάλλονται ορανν α Δυνάμεις ρσαι Σε · εφραίνονται σύν ατος , βροτν τά συστήματα · τ γάρ τόκ νωνται τ Σ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό Σε γεραίρομεν .

   γάλλονται ν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ , το γένους ο προπάτορες , τήν δέμ πολαυόντες διά Σο , ν κ παραβάσεως πώλεσαν · Σύ γάρ ΑΓΝΗ , καί πρό τόκου , καί μετά γέννησιν .

   γίων γία ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , προσδοκία τν θνν καί σωτηρία τν πιστν , κ Σο νατέταλκεν , λυτρωτής καί Ζωοδότης καί Κύριος , ες σωτηρίαν τν μνούντων Σε . 

    γίων τόν γιον Χριστόν , γίως πεκύησας , γιωσύνης , γιον σκήνωμα , τόν ν γίοις ναπαυόμενον βομεν · γιος ναός μψυχος , τς φράστου Σου δόξης φιλάνθρωπε .

  δοντες πάντες πιστοί  τήν περθαύμαστον ΚΟΡΗΝ , τήν τόν Χριστόν τ οκουμέν νατείλασαν , καί χαρς τά πάντα πληρώσασαν , τς ϊδίου ζως , εί νυμνήσωμεν τι δεδόξασται .

   Γ γία πέφηνας ΑΓΝΗ , τόν ζωηφόρον στάχυν , τεκοσαν τς ϊδίου ζως πρόξενον , Χριστόν πάντες κράζομεν · ελογετε τά ργα Κυρίου τόν Κύριον , καί περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέμοις ΑΓΝΗ , τν πταισμάτων φεσιν ,τος νυμνοσι Σε πιστς , λυτρουμένη τν πειρασμν , πάσης περιστάσεως · Σέ γάρ νν κεκτήμεθα , καταφυγήν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , διό Σε γεραίρομεν , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ . 

   Ο δολοι τ Δεσπότ , ες πρεσβείαν τήν ΑΓΝΗΝ Μητέραν σου , σοί προβαλλόμεθα Χριστέ , πό πάσης περιστάσεως τόν λαόν σου , γαθέ υσθναι ψάλλοντας · τν Πατέρων , Θεός ελογητος ε .

   λην τήν μορφήν μου προσλαβόμενος , ν μορφ Θεο πρίν ννοούμενος , λην νακαίνισεν , έν Σ γαστρί θεοπρεπς σκηνώσας ΑΓΝΗ · θεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  , πιστοί Σε πάντες δοξαζομεν . 

   Στερ το παντός καί πρύτανι , δημιουργέ καί παντοκράτωρ τς κτίσεως , τας δεήσεσιν , τς λοχεύτου τεκούσης σε , τήν ερήνην τ κόσμ σου δώρησαι , τηρν τήν κκλησίαν , καταπαύστως στασίαστον .

   Τάς μν λπίδας ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , καί τήν μν πεποίθησιν , πί Σέ νατιθέμεθα · εμεν μν δίδου , ΠΑΡΘΕΝΕ ν τεκες .

   Τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ , ν τν περιόδους καί λίξεσιν , ρθοδόξων βροτν τά συστήματα , μνομεν Σε ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πάντων σωτηρίαν . 

   Τούς ες Σέ καταφεύγοντας , πό πάσης δεόμεθα  , ῥῦσαι πειλς Τεκοσα , Χριστόν τό Θεόν μν .

   Τύπον τς γνς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος δειξεν φλεκτος · καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριαίνουσαν , κατασβέσαι ατομεν τήν κάμινον , να Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνομεν . 

   ς λιμένα νν τν ψυχν μν , καί βεβαίαν λπίδαν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες μνήσωμεν .  

  ς Μόνην περφυς τήν περάνθρωπον χάριν , ν τ γαστρί Σου δεξαμένην τρέπτως σκηνώσαντα , Χριστόν τόν Θεόν μν , εί Σέ δοξάζομεν .  

    !!! πς ΠΑΡΘΕΝΟΣ τέτοκεν , τόν εί ντα Λόγον καί νυπόστατον , τό παύγασμα τς Πατρικς ποστάσεως τόν μν εεργέτην καί Κύριον , ξ ᾿ Ατς σαρκωθέντα · διό Σε πάντες γεραίρομεν .

 

                                         χος β ΄.

 

   Α περί Σο προφητεαι πεπλήρωνται , ΘΟΚΥΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · ν γάρ προκατήγγειλαν , ψηγόρως , ν μήτρ χώρησας , ν δὐῳ τελείαις φύσεσιν .

   ΰλου φωτός , οκητήριον Σή μήτρα γεγένηται , το φρυκτωρίαις θείας γνώσεως τήν θεΐαν μειώσαντος ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ΚΟΡΗ , διό Σέ μνομεν καί δοξολογομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   ξ ᾿ γνν Σου σεσάρκωται πλαστουργός Αμάτων  ΘΕΟΤΟΚΕ , καί φθαρέντας πάντας καινοποίησεν .

   πί Σοί καταβάς οράνιος, μβρος χερσωθεσαν τήν γν ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσίας νάμασιν , καταρδεύσας πολύφορον δειξεν .

   σκήνωσεν ν Σοί τό πρ τό στεκτον , μή φλέξαν τήν Μήτραν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , καί κατέφλεξε τά πάθη μν , καί τήν λην τς πλάνης πετέφρωσεν .

   εραί προκατήγγειλαν , πάλαι φωναί , το τόκου Σου τό βάθος , ν νν τάς κβάσεις εδομεν ΧΡΑΝΤΕ .

   ερωτάτη προφητν Σέ προγράφει ληθς σεμνή χορεία , λατόμητος ρος , άβδον καί Πύλην , δι ᾿ ς διλθεν ψιστος , πάλιν κεκλεισμένην , άσας Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   ερωτάταις Σε φωνας , ερώτατοι Θεο  ΑΓΝΗ Προφται , σομένην Μητέρα , προανεφώνουν τρανς , το πάντων δεσπόζοντος ΧΡΑΝΤΕ · θεν Σέ υμνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   να τήν ράν τήν πρώην φανίσης , καί το θανάτου τό κατάκριμα τς πάλαι προμήτορος , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Λόγε Θεο , γεγέννησαι ,πσι δεδωρημένος , θαασίαν νώλεθρον .

   ώμενος τήν τς Εας ρχαίαν παράβασιν , Σέ τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ , καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ κατκησεν ,λον με τόν νθρωπον ναμορφώσας πεσόντα πέρθεος . 

   ΚΟΡΗΣ σαρκί , ξ ᾿ ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ τικτόμενος  ποιητής τς κτίσεως μετά τήν κύησιν , ς πρό το τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΕΚΕΙΝΗΝ  διαφυλάττει  , καθώς ηδόκησεν  .

   Λυθέντες ρς , διά Σο προγονικς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καλν ατίαν Σέ γινώσκομεν , ς τόν πανταίτιον τέξασαν Λόγον , πέρ νον τε καί λόγον , θεν βομεν Σοι ΑΧΡΑΝΤΕ · Ελογημένη ε , Θεόν σαρκί κυήσασα .

   ΜΑΡΙΑ τό χρυσον θυμιατήριον, παθν μου πέλασον τό δυσδες , καί στερέωσον κλονούμενον , προσβολας το δολίου πολεμήτορος .

   Νεανίδων θεος χορός , νθεαστικώτατα , ν γυναιξί Σε καλήν σματίζουσι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλονας ραϊζομένην Θεότητος · τόν καλλοποιόν γάρ Λόγον πέρ Λόγον πεκύησας .

   Νεόν ς βρέφος μν , τόν προαιώνιον Θεόν τέτοκας , θελητικας δυσίν νεργείαις , πάρχοντα διπλον , ς νθρωππον μα , Θεόν τε ΠΑΝΜΩΜΕ .

   Ορανόν τανύσας βουλήματι , λλον ορανόν πί γς Σέ νέδειξεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί κ Σο τος ν σκότει νέτειλεν .

   Πανάχραντον σύλληψιν , φθορον τόκον , Σύ Μόνη πέδειξας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα · Θεόν γάρ συνέλαβες , τόν πί πάντων ΑΓΝΗ , νθρωπον γενόμενον , πιστν πρός σωτηρίαν καί πολύτρωσιν .

   ημάτων τν Σν , μεμνημένοιΣέ νν μακαρίζομεν , διά Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν μακαριότητα τήν φραστον , καί ζωήν τήν γήῥῳ παναληθς πλουτήσαντες .

   Σεσαρκωμένον μν , ν δύο φύσεσιν  Υόν τέτοκας , τόν κ Πατρός πρό πάντων  αώνων , ΑΓΝΗ γεννηθέντα , ἀῤῥεύστως χρόνως  , ς μόνος πίσταται .

   Τήν Μόνη Παρθενεύουσαν καί Μητέρα σέβομεν  , ς σωτηρίας πρόξενον γενομένην μν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί κόσμον υομένην τας πρεσβείαις Σου .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ Σοφία κοντα καινουργσαι τόν δάμ , βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς , ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ φράστωε σαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Φεσαι μου Κύριε , φεσαι , ταν μέλλεις με κρίνειν , καί μή καταδικάσεις μέ ες πρ , μή τ θυμ σου λέγξς με · δυσωπε σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σέ κυοφορήσασα Χριστέ , ποστόλων δμος , καί σύν προφήταις Μάρτυρες .

   Φέρεις τόν φέροντα πάντα , θεϊκ δυναστεί , καί τρέφεις έκ μαζν πσαν πνοήν , τόν διατρέφονταΠΑΝΑΓΕ · πέρ νο Σο τό θαμα , γγέλους καταπλττον καί βροτούς , τούς εί Σέ μνοντας , καί πόθ μακαρίζοντας .

   ς ρθρος ερέθης πρωϊνός , ν τ το βίου νυκτί , Παρθενίας κτσι περιαστράπτουσα , τήν νατολήν το λίου , το νοητο τς δικαιοσύνης , μν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Πανσεβάσμιε .

 

                                          χος δ ΄

 

  γγελικν Δυνάμεων ΠΑΡΘΕΝΕ περέχουσα , καί τετοκυα τόν πάντων Θεόν καί Βασιλέα , σύν ατος κέτευε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διασζεσθαι μς . 

   γιος Ναός το ν γίοις παναπαυομένου , χρημάτισας ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · θεν μς τούς πιστς μνοντας Σε γιάζεις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   γιος σκηνώσας ν μήτρ Σου Κύριος , γιωτέραν ερών Σε καί καθαρωτέρας κτίσεως πάσης ΘΕΟΜΗΤΟΡ κυριώνυμε , ΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   γιωτέραν , τν γγέλων καί πλατυτέραν , ΘΕΟΤΟΚΕ τν ορανν  ερών Σε , ν γίοις ναπαυόμενος , χώρητος φύσει , ν Σοί χωρεται καί σώζει με .

   γνείας τό καθαρόν , καί Παρθενίας τό σεπτόν σκήνωμα , δετε πιστοί μνήσωμεν , ν χαρμονικος μελωδήμασιν .

  κατανόητον θαμα , πς τος βροτος νωται , κατάληπτος Θεός , κ Σο σαρκί καθ ᾿ πόστσιν , ποτεχθείς πειρόγαμε , σώζων με , τόν παχθέντα τ φθορ ,  κλοπ το φεως  .

   νατειλόν μοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κτνα το λέους Σου , τ ν τ σκότει τν πταισμάτων μου , εί συνεχομέν , καί πρός φς μέ δήγησον , μετανοίας ΧΡΑΝΤΕ , να πίστει Σε μν .

   νεκλάλητος τόκος Σου εδείχθη , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Μόνη ΑΓΝΗ Ελογημένη , θεν Σοι προσπίπτοντες τό χαρε  κραυγάζομεν .

  νόρθωσον  πεσόντα με , ν λάκκ πειρασμν , καί κυβέρνησον Θεόν κυβερνήτην τέξασα , μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τά πρίν νώσαντα , διεσττα γαθότητι .

   πειρογάμως κύησας !!! ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον φθης παρθενεύουσα πάλιν · θεν σιγήτοις φωνας , τό χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν .

   σπόρως , τ το  Πατρός βουλήματι , κ θείου Πνεύματος , τόν το Θεο συνείληφας Υόν , καί σαρκί πεκύησας , τόν κ Πατρός μήτορα , καί δι ᾿ μς κ Σο πάτορα .

   Γ γία , ν Χριστός σκήνωσεν πέτρα τς ζως , Πύλη φωτός το νοητο , λατόμητον ρος , Παράδεισος δόξης , καί Λυχία χρυσ προηγόρευσαι , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εί Ελογημένη .

   Γνόντες εσεβς κηρύττομεν , Σέ Παναληθ Θεο Μητέρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · διά Σο γάρ μν πλάστης , μιλσαι κατηξίωσαι .

   Εσέδυς ασθητς τ γνώφ καί μαθες τά ἔῤῥητα , Θεόπτα , ς μέλλει κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , Θεός σαρκί τεχθήσεται .

   κ Σο Θεός σαρκωθείς , δι ᾿ εσπλαγχνίαν , τος βροτος νωται , καί τή ράν λυσεν , μόνη Παντευλόγητε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   λπίς καί προστασία τν πιστν πάρχουσα , διάσωζε μς κ παθν , καί παντοίων πειρασμν , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , εί μολογοντας ΑΓΝΗ . 

   λύθη τ προπατόρων ΧΡΑΝΤΕ , τό πιτίμιον · τόν πρό αώνων τίκτεις γάρ Θεόν , νέον βρέφος γενόμενον , καί νεουργοσαν πασαν , τήν νθρωπίνην ντως παρξιν .

   πιφανεσα , τς ψυχς μου τό σκότος πέλασον , μαρτίας τάς σειράς ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ διάῤῥηξον , σσον με κυήσασα τόν Παντοδύναμον .

   τεκες τόν πρό Σο , κ Πατρός γεννηθέντα  , Μήτηρ πειρόγαμε , πέρ ατίαν καί λόγον , ν πέρ μν κέτευε , τν εσεβς νυμνούντων Σε .

   Εα μέν , τό τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τ τς κυοφορίας βλαστήματι , τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Ελογημένος καρπός τς Σς Ελογημένης γαστρός , ν ελογοσιν  οραννα Δυνάμεις , βροτν τε συστήματα , ς μς λυτρωσάμενον , τς κατάρας τς ρχαίας Ελογημένη . 

   Ερών Σε καθαρωτέραν ΠΑΝΑΓΝΕ ,πάσης τς κτίσεως , τν πάντων κτίστης καί Θεός , σαρκωθναι εδόκησεν , κ Σο σαρκί τόν νθρωπον , ναμορφσαι προμηθούμενος .

    Βασίλισσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , γεννήσασα τόν Βασιλέα Χριστόν , οκτειρον σσον με νν · κλονούμενον πάθεσι, πίστει στερέωσον , καί δήγησον , πρός σωτηρίας τρίβουν με, τν πιστν σωτηρία .

    ζάλη τν πολλν μου γκλημάτων , ες βυθόν καθείλκυσε τς πογνώσεως ΚΟΡΗ · λλ ᾿ Ατή με χειρί πρεσβευτικ , νάγαγε καί σσων , να μν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

    Πανυπερθαύμαστος Μήτηρ  Θεο , λάμψον μετανοίας κτνα μοι · λσον τόν ζόφον τν μέτρων μου κακν , τούς πονηρούς πέλασον , ΚΟΡΗ , λογισμούς τς καρδίας μου .

    Πόλις το Θεο , τό το παμβασιλέως , θεοδόχον εαγές κειμήλιον σεπτόν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φρούρησον Σήν κληρουχίαν , τήν εί εφημοσαν Σε , καί γεραίρουσαν πίστει τόν τόκον Σου .

  Πύλη , τς πρός μς σου , Κύριε , συγκαταβάσεως , νατολήν καί λιον καί φς , μυστικς σε καλούμενον , περφυς στραψεν , διπλον τ φύσει  τόν φιλάνθρωπον .

   χθης το φρικτο ράματος , πρός κστατικήν κατανόησιν, πάνσοφε ,  · λλ ᾿ σχέθης  φων Κυρίου , το τεχθέντος κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί . 

   ερας ν φωνας μακαρίσωμεν , το Θεο τήν Σκηνήν τήν μόλυντον , τήν μψυχον Κιβωτόν , τν Μαρτύρων τήν δόξαν ,Τήν νωτέραν Χερουβίμ καί πάσης κτίσεως .

   σχύς καί μνησις καί στήριγμα τς σθενος καρδίας μου , Σύ ε πειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ ·  ἄῤῥηκτον τεχος , πό προσώπου χθρο , σζουσα παντοίων με δεινν , τρέπουσα τάς φάλαγγας , το δεινο πολεμήτορος .

   Καταβέβηκεν ς μβρος , πί πόκον ν μήτρ Σου , Κύριος , ς φη πάλαι προφήτης ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν ν δυσί τας οσίαις πεγέννηκας  ,  κραυγάζομεν · δόξα Χριστέ τ δυνάμει σου . 

   Κατέπτηξεν δών Μωσς παράδοξον ν πρώτοις θέαμα , βάτον καί φλόγα , ξένην συμπλοκήν , τόν Θεόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Μητρός , προζωγραφοσαν φθαρτον , ν διαβάς τούς χρόνους , εδε ν σαρκί .

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη , Χριστός , συνάψας τάς διεστσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ  μεγαλύνομεν .

   Μακάριος , λαός εί μακαρίζων Σε  , μακαρία Τεκοσα Θεόν τόν μακάριον τούς βροτούς δι ᾿ οκτον , ποῤῥήτ νώσει θεώσαντα . 

   Μαράνασα τά φυτά τς κακίας νύμφευτε ,τ βλαστ Σου , τν παθν μου τούς σκόλοπας κτιλον , καί βλαστάνειν , θεα , τήν ψυχήν μου νοήματα ποίησον .

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , τς Παρθενίας καί σεπτόν σκήνωμα , τά χαλεπά τραύματα , τς μς ψυχς θεράπευσον .

   Μαρτυρικος στεφάνοις , κεκοσμημέναι Κόραι , τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νατείλαντι , Θε προσηνέχθησαν , μελωδικς βοσαι , χαίρε Νύμφη νύμφευτε .

   Μή γγίσης τος δε , Μωσς κούσας Θεο φωνς βοώσης , κ φλογός καί τς βάτου , γιος τόπος γάρ , εκότως προέγραψεν  ν σαρκί τεχθήσεσθαι , Χριστόν ξ ΓΝΗΣ .

   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ , Σέ ιψιμία Μάρτυς πισταμένη μόνην , θέλχθη Σοτ ας καλλονας , καί τ Χριστ πίσω Σου προσήνεγκται , θλοις διαλάμπουσα . 

   Μή κενώσας τούς Πατρικούς Λόγος κόλπους , Σο ν τος κάλποις ΚΟΡΗ, νεκλίθη ς βρέφος ,θέλων ναπλάσαι με , φθορ ποκείμενον .

   Μετά τς νω χοροστασίας σώματος , Χαρε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ Γαβριήλ γαλλόμενος κραυγάζει Σοι · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

  Νεκρωθέντα με τ κακί , το δολίου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ζωήν τεκοσα ζώωσον · πρός Σέ γάρ κατέφυγον , καί μπεσόντα ες βάθη παραπτώσεων , πανάγαγε ς συμπαθής ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Νεύματι , θεϊκ Σε προγράαφει Μωσς κλεινός , ς ιβωτόν ΘΕΟΤΟΚΕ , τας αγας το Πνεύματος πανταχόθεν ς χρυσί , κατακεκαλυμμένην ες δόξαν Θεο .

   Νοερν γγέλων Σε , νέδειξεν Θεός , νωτέραν καθυποδύς , τήν Σήν Μήτραν ΧΡΑΝΤΕ τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ · ν δυσώπει ΠΆΝΤΟΤΕ , οκτειρσαι τούς μοντας Σε .

   Νοερς το Σο τοκετο   ΠΑΡΘΕΝΕ τοκετο τό παράδοξον , μυετο πάλαι εροφάντωρ ν πνεύματι , ρος κατάσκιον βλέπων , Σέ τρανότατα , ξ ᾿ ο γιος λθεν  , Θεός σωματούμενος .

  Νόμου Σε τύπου κιβωτός , καί στάμα φέρουσα , τό μάννα ΠΑΝΑΓΝΕ , θεία Τράπεζα αθις τε καί Λυχνία χρυσαυγίζουσα  , ες ποκάλυψιν θνν τό φς κυήσασαν , τό φωτίζον , θεογνωσί , το κόσμου τά πέρατα .  

   Νόμου σκιαί δήλωσαν τό φέγγος τό κ Σο  ξανατελαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ  ΚΟΡΗ , καί τν θλητν καταλαμπρναι , τούς χορούς εφημοντας Σε .

   Νο το Μεγάλου, ληθς Λόγον ΐσιον ΚΟΡΗ , ν Σοί ἀῤῥήτως καί φρικτς κατοικήσαντα βλέπων βόησεν Γαβριήλ ρχάγγελος · Χαρε Θρόνε το. Κυρίου Ελογημένη .

   Νόμων τν τς φύσεως δίχα , τόν νομοδότην ποτίκτεις , σάρκα γεγονότα τρέπτως δι ᾿ εσπλαγχνίαν νεξιχνίαστον , Ελογημένη ΧΡΑΝΤΕ , δυσίν οσίαις γνωριζόμενον . 

   Νυμφοστόλος θεος ρχάγγελος , πιστάς προσεφώνει Σοι τό Χαρε , Νύμφη Θεο νύμφευτε , τν γγέλων δόξα , καί τν νθρώπων τό διάσωσμα καί περιτείχισμα . 

    Γαβριήλ Σοι τό χαρε  , κ τν ψίστων ΠΑΝΑΓΝΕ κομίζων λθεν · σύν ατ ον κβομεν χαρε Πύλη ν διώδευσε Χριστός Θεός σώζων τό ανθρώπινον .

    Δανιήλ Σε ρος γράφει μέγα , ββακούμ δέ ΧΡΑΝΤΕ , ρος κατάσκιον ρετας , καί Δαυίδ τετυρωμένον , ξ ᾿ ο Θεός σεσάρκωται , τόν κόσμον λυτρούμενος .

    ν τ μήτρ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ οκήσας , καί ταύτην ορανν πλατυτέραν δείξας , ελογητός θεός τν πατέρων μν .

   Ο τς σμς ασθόμεναι , το μύρου , το κ Σο ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κλάμψαντος Λόγου , δι ᾿ θλητικν ατ γώνων , εηρέστησαν χαίρουσαι .

    Κύριος κ Σο , νατείλας ς οδεν , τούς χορούς τν θλητν , λάμπρυνε ΑΓΝΗ , τά ατο εκονίζοντας πάθη , πάντα ζωηφόρα , καί τόν δικον θάνατον , δικαιοντα , πάντας μς μαρτήσαντας .

   πίσω Σου δραμον γυνακες , τν μύρων τν δυπνόων ασθόμεναι , ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΚΟΡΗ πειρόγαμε , το κ γαστρός Σου λάμψαντος , μονογενος Σου Υο , καί Σοί συμβασιλεύουσιν ντως , νυμνολογοσι Σε πιστς ες αἰῶνας .

   τι ποίησέ Μοι μεγαλεα δυνατός , καί γιον τό νομα ατο , καί τό λεος ατο , ες γενεάν και γενεάν , τος φοβουμένοις ατόν .

   Οδείς προακήκοε , πρό σο , Θεόπυης νδοξε , Μωσς θεράπων Χριστο · διότι παντα βλεψας , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τά νδάλματα , προδιαγράφοντα ΕΚΕΙΝΗΣ , ήν θείαν γέννησιν , ν φλογί γάρ Βάτου , κατεδες μοεφήν τήν ἀὀρατον .

   πίσω Σου δραμονγυνακες , τν μύρων τν δυπνόων παισθόμεναι , ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , Μόνη πειρόγαμε , το κ γαστρός Σου κλάμψαντος , μονογενος Υο , καί Σοί συμβασιλεύουσιν ντως , νυμνολογοσαι Σε ΑΓΝΗ , ες τούς αἰῶνας .

    τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθεν , σαρκοφόρος ς φθη πί γς , καί τος νθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

    τούς ΰλους συστησάμενος νόας βουλματι , τ νύλ Σου γαστρί , οκε βουλήσει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σαρκί καθορώμενος , θεώρητος .

   Ο βασάνων πληθύν δειλιάσασα , ο σαρκός δονας ποκύψασα , τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Κύριον , μολόγει βοσα ιψιμία , Ελογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ γεννήσασα τόν σωτρα .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , πρέσβευε πέρ μν καθικετευόντων Σε · ες Σέ γάρ λπίζομεν πάντες , καί Σοί βομεν · ΔΕΣΠΟΙΝΑ μή παίδης τήνν ποίμνην σου .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν γγέλων επρέπεια , νθρώπων βοήθεια Σύ μοι βοήθησον , θαλαττεύοντι , καί ζάλ μαρτίας , εί περιπίπτοντι καί κινδυνεύοντι.  

   Πρ κύησας οδαμς , φλογίσαν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν νηδύν , Λόγον γέννησας Πατρός , ξαιρούμενον λογίας  , τούς λόγους το πλάνου πακούσαντας , καί παρακούσαντας , το πεποιηκότος Θεο το φιλανθρώπου .

   άβδος κ τς ίζης εσσαί , ΠΑΡΘΕΝΟΣ πέφηνας , νθος βλαστήσασα , τόν Παντοδύναμον Κύριον , τόν μς εωδιάσαντα , καί τήν σμήν τήν ατο , πσι παρέχοντα τος βοσι · χαρε ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ .

   ημάτων Σου τάς κβάσεις ρσα μεγάλυνον , πί πλεον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν Σέ μεγαλύναντα · γενεαί γάρ πσαι , Σέ δού μακαρίζομεν .

   ήμασι το Γαβριήλ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νν κεχρημένοι βομεν · χαρε Μόνη Μτερ Ελογημένη , χαρε Πύλη δικαιοσύνης , λιον χουσα .

   Ῥῦπον τόν τς φύσεως μν , Χριστόν κυήσασα καί μόνον χραντον , σαφς πέπλυνας ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ · καί Χερουβίμ καί Σεραφίμ γέγοννας περθεν , τν βοώντων Σοι , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   ωσθεσαι τ χάριτι  , τς κ τς Σς νατείλαντος , νηδύος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κόραι νεάνιδες , διεκρούσαντο , βασάνων τρικυμίαν , καί Σο πηνέχθησαν , πίσω χαίρουσαι .

   Σειράς τν μν νν πταισμάτων , λσον ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τς εσπλαγχνίας τήν πηγήν , Τεκοσα Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · καί θυμηδίας μπλησον , πως ξίως μεγαλύνω Σε .

   Σέ Μόνην κλεκτήν , καί καλήν καί μώμητον , εράμενος σωματοται , πέρθεος Λόγος κ Σο ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Σέ πλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα · Σέ γκυραν καί λπίδα , τς μν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν πειράνδρως τεκοσαν , τόν Ζωοδότην καί Σωτρα , πάντες δυσωπομεν κτενς , ο ΘΕΕΟΤΟΚΟΝ μολογοντες Σε , υσθναι πάσης θλίψεως , Σας κεσίαις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σοφίας χωρίον πέρ νον τς κρείττονος , νεδείχθης ΚΟΡΗ μωμε , μψυχος Θρόνος τε καί Πύλη · διό ς Βασιλίδα γάπησαν , παρθένοι Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , πίσω Σου , πενεχθεσαι τς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ . 

   Σοφί το Θεο  , αυτ κοδόμησεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων , τόν οκον ς ηδόκησεν .

   Στάμνον Σε χρυσν  τε καί Πλάκα καί θείαν Τράπεζαν ΠΑΡΘΕΝΕ  , πρότερον Μωσς διαγράψας , τρανς δήλου  Θεόν τεχθναι , κ Σο · νπερ δότες σώματι , πιστς τόν μνον συμπληρομεν Σοι .

   Σεσαθρωμένον , τόν τς ψυχς μου οκον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ΚΟΡΗ μετανοίας τρόποις ς γαθή , νακαίνισον , πασαν τήν νθρωπότητα , τ τοκετ Σου νακαινίσασα .

   Σταυρωθέντα τόν κ Σο  ς πέγνω σαρκούμενον , ΘΕΟΤΟΚΕ , ιψιμία , ατ συνεσταύρωται , ς μνάς ποιμένι , ερεον Θεο ς μώμητον .

   Σύ Μόνη ν πάσαις γενεας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ δείχθης Θεο · Σύ τς θεότητος γέγονας νδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  μή φλογισθεσα τ πυρί , το στέκτου πυρός , θεν πάντες Σέ Ελογομεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη τος  πί γς , τν πέρ φύσιν γαθν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας , θεν Σοι τό Χαρε κραυγάζομεν . 

   Σσον με ΑΓΝΗ , Σωτρα κυοφορήσασα , καί πανοικτίρμονα , οκτειρον τόν δολον Σου , πρός μετανοίας δούς  κατεύθυνον , το πονηρο τά σκάνδαλα κ μέσου ποίησον , τς ατο δέ , λύτρωσαι νέδρας με , ΘΕΟΤΟΚΕ , πιστν βοήθεια .

   Τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ τιμήσωμεν ,τήν τόν ναρχον Λόγον καί κτιστον , περφυς κυήσασαν , ες μν σωτηρίαν ναβοντες · ελογομεν ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τόκον Σου .

   Τήν θείαν Στάμνον καί Τράπεζαν , τόν ρτον τς ζως , τήν βλαστήσασαν , τήν γεώργητον χώραν , τό ρος τό γιον , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ΚΟΡΗΝ , μνοις τιμήσωμεν .

   Τόμον Σε προεώρα προφήτης ν Λόγος γέγραπται , δακτύλ Πατρός ΠΑΡΘΕΝΕ , ν κέτευε βίβλ ζως μς καταγραφναι , τούς εσεβς Σε δοξάζοντας .

   Τόν Σωτρα καί Θεόν καί Λυτρωτήν καί Δεσπότην , σαρκί τεκοσα ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοτον εί ΠΑΝΑΓΝΕ , δυσώπει , πως λύσιν τν δεινν , καί τν πολλν μαρτιν , τήν φεσιν λάβωμεν , μνολογοντες ατο , τούς πέρ νον οκτιρμούς .

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ , τος κραυγάζουσι · Ελογημένη Σύ ν  γυναιξί πάρχεις, ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Το αρών  Σε θεία  άβδος , βλαστάνεις δήλωσε  , πσι ΘΕΟΤΟΚΕ , λύσιν μαρτιν · λασμός γάρ βροτος γέγονας , καί πολύτρωσις , τς φρικτς το Θεο , πρός μς πειλς . 

   Τ πελέγει τν οκτιρμν , Σο τς τεκούσης τήν ζωήν τ κόσμ , νεκρωθείς τος παραπτώμασι καταφεύγω ΧΡΑΝΤΕ · τας Σας πρεσβείαις σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   περβολ ΠΑΡΘΕΝΕ , φιλανθρωπίας , φθη κ Σο Λόγος σωματούμενος , καί σώζειν τούς μέλποντας , Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ ,   καρπός τς Σς κοιλίας .

   πέρ μν δυσώπησον , Χριστόν τόν κ  τν Σν Αγνν Αμάτων ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ , σάρκα λικήν μφιεσμένον , καί βροτούς ναπλάσατα .

   περφυς τόν Θεόν , ν τ γαστρί Σου ΚΟΡΗ , κυοφορσαι κατηξίωσαι , βροτούς ναπλάττοντα  , τούς μελωδοντας πιστς , χαρε Ελογημένη .

   ψηλοτέρα τν ορανίων θείων δυνάμεων , μόνη ξ ᾿ αἰῶνος πέφηνας ληθς · τόν γάρ κτίστην τούτων τέτοκας νερμηνεύτως , Σύ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Φανεσα ΠΑΡΘΕΝΕ ,  πλατυτέρα ορανν , χώρησας Θεόν νερμηνεύτως , ν σωμάτων χοροί , νυμνοσιν μυστικς · ατόν ον κέτευε ΑΓΝΗ , πάντας μς σωθναι , τούς Σέ μακαρίζοντας , φωνας σιγήτοις .

   Φεσαι μου Χριστέ , ταν λθης κρναι κόσμον , μετά δόξης · λσον τήν χλύν τν παθν μου , τας κεσίαις τς Κυησάσης σε , ς γαθός , καί δοξάσας τήν Μητέρα σου .

   Φλογίν ομφαί τό πρίν τήν εσοδον , Παραδείσου ναπείργουσαν , ντα νν δίδου ΠΑΡΘΕΝΕ , τος πάθη τά σεπτά εκομίσασι , Χριστο το λογχευθέντος θελήματι , καί Σέ τιμσαν τήν πέρτιμον .

   Φων το γγέλου Γαβριήλ συνέλαβες , Θεόν Λόγον ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , λόγ τάς νω στρατηγίας ποιήσαντα καί λόγον παρέχοντα , μνεν τήν πέρ λόγον και ννοιαν τούτου γίαν συγκατάθεσιν .

   Φς χρονον μν , πό χρόον γενόμενον , γέννησας ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τος ν σκότει το βίου , καί κόσμον κατεφώτισας .

   Φωτί με καταύγασον τ θεί , φωτός οκητήριον ΠΑΡΘΕΝΕ , τν παθν μου τό σκότος , καί τν δονν τήν βαθυτάτην ντως νύκτα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , ΠΑΝΑΓΙΑ πελαύνουσα .

   Φωτί το προσώπου το κ Σο κλάμψαντος , λλαμφθεσα ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , πόθ σχέτ ιψιμία , παθήματα ατο καί τόν θάνατον , οκεί τ σαρκί ξεικόνισεν · θεν σύν Σοί , νν παγάλλεται .

   Φώτισον ΑΓΝΗ  τήν ψυχήν μου , σκοτισμένην μαρτί , καί αωνιζούσης φλογός με , καί σκότους ῥῦσαι τ μεσιτεί Σου , να τήν Σήν γηθόμενος , νευφημ μεγαλειότητα .

   Χαρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  Νύμφη το Βασιλέως το μεγάλου , διά Σο τς κατάρας , τς Εας , πάντες ΑΓΝΗ ἐῤῥύσθημεν , καί τήν ζωήν εράμεθα , ν τ κυήσει Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Χαρε καί εφραίνου Νύμφη , το Βασιλέως το Μεγάλου , κατοπτριζομένη τηλαυγς , το Σο Νυμφίου τήν ραιότητα , πέρ χρυσίον λάμπουσαν , καί πέρ λλιον στράπτουσαν .

   Χειμάζει με κλύδων μαρτίας  , καί σάλος τόπων λογισμν , σπλαγχνίσθητι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί χερα βοηθείας μοι , ς συμπαθής πέκτεινον , πως σωθείς μεγαλύνω Σε .

    !!!! θαμα !!!! τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!!! τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μτρ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα , πειράνδρως συλλαβοσα  οκ στενοχώρησε .

  ραιώθης ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πέρ πάντας ραον  , τούς γηγςνες , τεκοσα Υόν καί Λόγον το Πατρός · ν ο γενναοι Μάρτυρες ποθήσαντες , δόξ λαμπρύνθησαν .

   ραϊσμένος ποικίλ φωτοχυσί ορανός μψυχος , σο το Βασιλέως , τν βασιλευόντων Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΧΡΑΝΤΟΣ , νν ς ΘΕΟΤΟΚΟΣ δοξάζεται .

!!! θαμα τ πάντων θαυμάτων καινότερον · τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέχοντα , πειράνδρως συλλαβοσα , οκ στενοχώρησε .

   ς μψυχον Θάλαμον , ς διάφθορον Σκήνωμα , ς Πύλην οράνιον , ς θείαν Τράπεζαν , ς Παλάτιον καί θρόνον το Δεσπότου , ΜΑΡΙΑΝ τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , μνοις τιμήσωμεν .

   ς Θεο κηλίδωτον τέμενος , πεδέξω ατόν σωματούμενον , καί ν δυσί τας φύσεσιν , γνωριζόμενον ΚΟΡΗ , διό βομεν Σοι , Ελογημένη ε Σύ τό Θεόν γεννήσασα .

   ς καλήν ς κλεκτήν Σε ς ραίαν γάπησαν , νεάνιδες κόραι  , μετά ιψιμίας θλήσασαι , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , καί πίσω Σου προσηνέχθησαν , τ Σ Υἱῷ εφραινόμεναι .

   ς μβρος , σωτήριος  Λόγος κεκένωται , ν τ φθόρ Σου Μήτρ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , καί τς κακίας , τούς χειμάρρους θεϊκ δυναστεί ξήρανε .

   ς μλον  , ν τ δρυμ Σε μόνην εράμενος , καί καθαρώτατον κρνον , καί κοιλάδος νθος , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , νυμφίος νοητός , ν Σοί κατεσκήνωσε .

    !!! Μτερ Θεο , τς ψυχς μου τήν κάκωσιν θεράπευσον , τεκοσα τόν πανάγαθον Λόγον , τόν πάντας γαθύναντα .

 

                                     χος πλ. α΄

 

 γνείας  φωτοειδές , γεγένησαι σκήνωμα , τόν φωτοδότην φέρεις σαρκούμενον , θρωπον φθέντα καθ ᾿ μς διά φιλανθρωπίαν , καί τήν φθοράν ξαφανίσαντα ΦΘΟΡΕ , τν βροτν νάκλησις . 

   σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σχεν έν γαστρί , καί τεκεν Υόν τόν μμανουήλ , Θεόν τε καί νθρωπον , νατολή νομα ατ , ν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζωμεν . 

 Θέλγεις πιστν καρδίας , εί δοξάζειν Σε , κορέστ φέσει , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δόξα χρηματίζεις γάρ  τν βροτν , κυήσασα τόν τς δόξης Κύριον ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Νέον πεκύησας ς βρέφος , ΧΡΑΝΤΕ , τόν πρό αώνων , Πατρός νάρχου , χρόνως κλάμψατα · ν πέρ το κόσμου , δυσώπει ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Οκτερησον , οκτίμων πάρχουσα , τήν παναθλίαν μου ψυχήν , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΆΜΩΜΕ , τήν κ παθν μαρτίας , δεινς μαυρωθεσαν , καί στένουσαν .

   λη κλεκτή ραϊσμένη λη , Θεός ν γίασεν  , ν ξελέξατο , φθης ΠΑΝΑΓΙΑ , ΠΑΡΘΕΝΕ , εί δεδοξασμένη , θεν Σέ μνομεν , ες πάντς τούς αἰῶνας .

   λος πιθυμία  , καί γλυκασμός καί ζωή , κ Σο νατείλας , περβολ χρηστότητος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , · ν δυσώπει σσαι με , τόν παύστως Σέ μακαρίζοντα .

   μβρησόν μοι ΠΑΝΑΓΝΕ , πταισμάτων φεσιν , πίσκεψαί με τόν σθενοντα , καί κλυδωνιζόμενον , συμφορας το βίου , καί πάθεσι το σώματος .

    τς δόξης Κύριος ξ ᾿ Αμάτων Σου Παρθενικν , σαρκώθη μόνος ς πίσταται , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , σώζων μς γαθότητι .

   Παθν μου τό χαλεπόν χειμάζει κλυγώνιον ·  πονηρν πνευμάτων βυθός συνέχει με · τς μαρτίας καταιγίς , δονε μου τήν καρδίαν · ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Σύ με στήριξον , ελικρινς Σε δοξαζοντα .

   Ῥᾶνον φ ᾿ μς , τά Σά λέη ΚΟΡΗ , συνήθως καί ατησαι ΑΓΝΗ συγχώρησιν , πάντων πταισμάτων , ν γνώσει καί γνοί , ξ ᾿ προσεξίας , μν πισυμβάντων .

   Σοφίας καθαρόν νδιαίτημα , τς το Πατρός περφυς , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ γεγέννησαι · δι ᾿ ς μς τς κακίας , νυνί το σοφιστο λυτρώθημεν . 

   Σμα περικείμενον , Θεόν τόν σώματον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , μς κλυτρούμενον , τούς φόβ μελωδοντας , ελογημένη ε Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   πέρ νον τόν χρονον , πέρ λόγον τόν Δημιουργόν , ΠΑΝΑΓΙΑ τέτοκας , λυτρούμενον , πάσης φθορς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνοντας Σε .

   Φωτισμόν μοι ατησαι , Η Τεκοσα τό φς κ Φωτός , κλάμψαν τόν φωτισμόν , πόῤῥῳ π ᾿ μο , ναποδιώκουσα , καί πειρασμν καί τν δονν , ΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία καταίσχυντε .

   Φωτί το προσώπου Σου , τόν ν σκότει κείμενον παθν , καταύγασον , το φωτός , Πύλη νοητή , μή νύξ καταλάβ με , το θανάτου , ΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τς σωτηρίας μου , τάς λπίδας νακόπτουσα .

   φθης τό νθρώπινον φύραμα θεώσαντα , τ θεί γεννήσει Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σε κατά χρέος ο πιστοί δοξολογομεν .

 

                                    χος πλ. β ΄

 

   ΓΝΗΝ Μητέρα σαφς πέγνωσε , στειρωτικν δεσμν λισάβετ ς σθετο , αυτήν λελυμένην καί φέρουσαν , Πρόδρομον , το ν μήτρ , Σο[τ κατοικήσαντος , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑΜ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Γαστρί φερόμενον Χριστόν , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ς γνω, ς κ στείρας σκίρτα , προμηνύων τήν χαράν , πιδημοσαν ν γ , κατηφείας , πάντας κλυτρώσασθαι .

  Δεσμν πολέλυμαι καταδίκης ,  καί ρς Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ τ  τοκετ Σου · Μόνη γάρ επί γς , Θεόν σωμάτωσας , καθαρν ξ ᾿ Αμάτων Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ελογημένη ν γυναιξί , Σύ  ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  σαφς , λισάβετ βόα Σοι , τι κυοφόρον νάνδρως γνων Σε , τήν Μόνην μετά τόκον , φθορον μείνασαν . 

   Ελογομεν Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κυήσασα ελογημένον Κύριον , τόν ελογίαις καταστέψαντα  τας θεϊκας , πάρατον φύσιν τν βροτν , καί καινουργήσαντα μς , παλαιωθέντας φθορ .

   νίκα Λόγος κ Σο σαρκωθείς ποῤῥήτως  ΘΕΟΤΟΚΕ ν ξύλ νυψοτο το Σταυρο , Παρθέν τ Μαθητ , ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ Σε παρέθετο .

    τόν Θεόν συλλαβοσα τόν δι ᾿ μς , γεγονότα νθρωπον , τοτον ατησαι ΑΓΝΗ , ν μέρ κρίσεως μς , οκτειρσαι τούς πολλά , μαρτηκότας ατ .

    σελήνη λισάβετ , νδον φέρουσα , στέρα θεον Πρόδρομον , προσεκύνησε , φωτεινήν Νεφέλην ΜΑΡΙΑΜ , τόν λιον φέρουσαν Χριστόν , σαρκοφορούμενον κ Σο , διά τό σσαι μς .

   Θεόν κύησας ν σαρκί , τόν κατέχοντα χειρί τά πάντα , καί ν γκάλαις ΠΑΡΘΕΝΕ τοτον βάστασας · διό Σε μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   ησον τόν Σωτρα ν σωμάτωσας , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ατησαι μς , οκτειρσαι τούς δούλους Σου , καί τς αωνίου κολάσεως ξραι .

  σχύς μου μνησις Χριστός , κ Σο νατείλας , περικείμενος σάρκα , ΘΕΟΤΟΚΕ δουλικήν , καί κ δουλείας μς , διαβόλου σώζων γαθότητι . 

   Κυοφόρον σε ΚΟΡΗ ς θεάσατο , λισάβετ εθέως γαλλιάσατο , νδοθεν ατς , το μβρύου σκιρτήσαντος , ς πεγνωκώς τόν αυτο Δεσπότην .

  Λαμπροτάταις στραπας Σου καταλάμπρυνον , τήν ζοφεράν καρδίαν μου , κυήσασα πί γς , τόν λιον Χριστόν ΠΑΡΘΕΝΕ · διό Σοι ψάλλομεν · Ελογημένη ε Σύ τόν Θεόν γεννήσασα .

   Ναόν Πανάγιον Θεο , γινώσκοντες , Σέ τήν σπιλον Μόνην , καί τν πιστν  , πάντων περέχουσαν , ερωτάτοις Σε φωνας , ΘΕΟΤΟΚΕ μακαρίζομεν .

   Νηδύς σε φερε , τόν πάντα φέροντα τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , νίκα Βαπτιστής , ν γαστρί φερόμενος σέ προσεκύνησε Χριστέ , καί σκιρτν γαλλιάσατο .

    λύχνος τόν λιον ν Νεφέλ ΠΑΡΘΕΝΙΚ , γαστρός κατακρυπτόμενον , πεγνωκώς πάρχων ν ζοφερ , τς Μήτρας σκηνώματι , προσεκύνησεν χαίρων καί δόξασεν .

   τε παρέστης σύν Μαθητ τ γαπημέν  ν Σταυρ , το Σο Υο ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , στενες δακρύουσα καί θαύμαζες , ατο τήν πρός νθρώπους συμπάθειαν . 

   Σαρκός μοιώματι , γνωρίσθη τος βροτος , Θεός κ Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν κδυσώπει , πάντοτε τε σαρκός μν τά φρονήματα , ΠΑΝΑΓΙΑ νεκρσαι τά λέθρια .

   Τό θεον τέμενος Θεο μνήσωμεν , τήν γίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ  περιφανς , πάντες μακαρίσωμεν , ο θεωθέντες , δι ᾿ ατς , καί δεινν πολυτρούμενοι .

   Τόν ν γαστρί Σου Δεσπότην ν Μητρικ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , βασταζόμενον γαστρί , κατιδών σκίρτησε σαφς , ωάννης ς ατο , πάρχων πρόδρομος .

  Τόν Σεαυτς Τετοκυα δημιουργόν , ς ατός θέλησεν ξ ᾿ σπόρου Σου γαστρός , πέρ νον σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τν κτισμάτων ληθς δείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   πέρ τν δούλων Σου τόν κ Σο ΠΑΝΑΓΝΕ Δεσπότην το παντός , κδυσωποσα κέτευε , πάσης ναντίας βλάβης λυτρώσασθαι , τούς Σέ μολογοντας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡΑ . 

   Φωνήν προσάξωμεν χαριστήριον , τ το Θεο Μητρί περιφανς καί βοήσωμεν , χαρε , Θρόνε Θεο ψηλότατε , χαρε Φωτός Νεφέλη , χαρε Παράδεισε , δι ᾿ ς παραδείσου τς τρυφς κατηξιώθημεν .

   δήν προσάγω Σοι ΚΟΡΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κ υπαρν χειλέων μου τάλας δεόμενος , το βορβόρου ῥῦσαι με τν ργων μου · παντας δέ τούς εν πίστει προσκυνοντας καί εφημοντας Σε , τς κ δεξιν το Υο Σου , καταξίωσον , 

   

                                               χος πλ. δ ΄

 

    γίασον μου τόν νον , καί φώτισον τήν καρδίαν μου , γία Μήτηρ Θεο , καί τν συνεχομένων με δεισχερν πάλλαξον , να Σέ δοξάζω , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ληθν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες πιγνόντες Σε μάρτυρες νδοξοι , τόν κ Σο τεχθέντα Θεόν Λόγον , εδότες κήρυξαν , πρός τήν μαρτίαν νεανικς , μέχρι το θανάτου , νθιστάμενοι  , ΚΟΡΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   νατολή δείχθης , δικαιοσύνης λίου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν κέτευε σσαι , τούς ελικρινς Σε δοξάζοντας .

   πείρανδρον Μητέρα τν πί γς , παιδοτόκον τίς κουσε πώποτε , καί τό τεχθέν , ναρχον Θεόν τε καί συμφυ , Πατρί τ προανάρχ τε , καί τ Τετοκυῖᾳ περφυς ; !!! ξένου μυστηρίου !!! !!! θείας κοινωνίας !!! δι ᾿ ς Θε συνανεκράθημεν . 

   πειρογάμως το Θεο τόν Λόγον , ΘΕΟΤΟΚΕ ,  πεγέννησας , κ Σο σαρκωθέντα · ν ο Μάρτυρες Θεόν , νδρείως μολόγησαν , ς στρατιται τούτου , στεφανται γενόμενοι .

   Ἀῤῥήτως συνέλαβες  ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τόν Σωτραν τε καί Κύριον , τόν λυτρούμενον μς τν δεινν , τούς Σέ ν ληθεί πικαλουμένοις .

   ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σεσαρκωμένον τόν ΐδιον καί πέρθεον Λόγον , πέρ φύσιν τεκοσα μνομεν Σε . 

   ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , χαρε ΣΕΜΝΗ , τόν χώρητον Θεόν , ν Σ γαστρί χωρήσασα · λυτρωθναι τν δεινν , ατησαι τούς νυμνοντας Σε .

   Βάτος καιομένη , πυρί καί μή φλεγομένη , νεδείχθης , !! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! συλλαβοσα σπόρως τόν Θεόν καί Σωτρα το κόσμου , Σέ καταπαύστως διό μεγαλύνομεν .

   Γεγόναμεν κοινωνοί , τς θείας φύσεως ΧΡΑΝΤΕ , τ θεἰῳ τόκ Σου , καί λξιν οράνιον σύν γγέλων τάξεσιν , ο Σέ εφημοντες , ν Χριστ κληρωσάμεθα .

   Δεδοξασμένα περί Σο λελάληνται , ν γενεας γενεν , τόν Υεόν Λόγον ν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ · διό Σε πάντες γεραίρομεν , Τήν μετά Θεόν προστασίαν μν . 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τν δούλωνΣου , καί λύτρωσαι μς , πό πάσης νάγκης καί θλίψεως .

   Δός μν βοήθειαν , τας εσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς προσβολάς ποκρουομένη , τν δεινν περιστάσεων .

   Δυσώπησον εί , τόν Υόν Σου καί Θεόν μν , πειρόγαμε ΜΑΡΙΑ ΑΓΝΗ , το καταπέμψαι μν τος πιστος τό μέγα λεος .

   θέλχθητε , καλλονς τ ρωτι , το Χριστο , τς επρεπος τε καί θείας , διά σαρκός , το φανέντος ν κόσμ , κ τς γίας ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί φθητε τν μοναστν , κριβος πολιτείας προγράμματα .

   λπίς καί προστασία καί σκέπη μου , ΘΕΟΤΟΚΕ , σσον με πρεσβείαις Σου , κ τν σκανδάλων το φεως .

   ντεινε καί κατευοδο καί βασίλευε  Υέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , σραηλίτην λαόν , καθυποτάττων τόν πολεμοντα μς , τ φιλοχρίστ βασιλε , πρεσβείαις δεόμεθα  τς κυησάσης σε , πειράνδρως ς Θεός , καί φιλάνθρωπος . 

   ξέστη πί τούτ ορανός , και τ γς κατεπλάγη τά πέρατα , τι Θεός , φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ γέγονεν , εριχωροτέρα τν ορανν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων ,ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   ξίσταντο γγέλων α ταξιαρχίαι , σεσαρκωμένον ρσαι Σε φέρουσαν , τόν Ποιητήν τν αώνων καί Σέ δόξαζον .

   πρεπε τ σπόρως σεσαρκωμέν , κ Σο προελθεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ · Σύ γάρ φυσας τόν πάντων ΑΓΝΗ , νυπέρβλητον ,  βοντες , μνοις κραυγάζοντες . χαρε ΣΕΜΝΗ   ες αἰῶνας .

   φριξε πσα κοή , τήν πόρητον Θεο συγκατάβασιν , πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι καί σώματος , Παρθενικς πό γαστρός γενόμενος νθρωπος , διό τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

   χώρησας Μόνη τόν ορανος , χώρητον ΚΟΡΗ , ν γαστρί Σου θεοπρεπς , οκήσαντα ταύτην , καί τήν φύσιν , τήν τν βροτν , ξ ᾿ Ατς προσλαβόμενον . 

    νυμφος Νύμφη  καί ΑΓΝΗ , καί λόχευτος Μήτηρ Χριστο το Θεο μν , ατόν παύστως κέτευε ψωθναι τάς ψυχάς μν .

    Μόνη διά λόγου ν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα , τν παγίδων το χθρο , τάς ψυχάς μν .

   δε ΠΑΡΘΕΝΟΣ  θεον βρέφος , πεγέννησεν , νπερ ο θεοφόροι πιγνντες Θεόν , καί Κύριον βόων , χαρε , Νύμφη νύμφευτε .

   δού νν πεπλήρωται το θεηγόρου προαγόρευσις , ν γαστρί γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Θεόν Λόγον σχηκας , καί τέτοκας , τόν ζωοδότην , πάντες κραυγάζομεν · Ελογημένη ε Σύ , Χριστόν σαρκί κυήσασα . 

   εράρχης μο καί θεοκρυξ , Ζαχαρίας Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν Κύριον βαστάζουσα τς κτίσεως , χαίρων προσεκύνει · ν περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   θυνον τόν βίον μου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  καί τήν ζωήν , το Ζαχαρίου , τή οκίαν φαιδρύνουσαν .

   κετηρίαν ποίησον κτεν , πρός τόν Σόν Υόν ΠΑΡΘΕΝΕ , το σσαι μς , προσδοκωμένων κινδύνων , καί αωνιζούσης κολάσεως

   λασμόν μν δώρησαι , τν τν γνοημάτων ς ναμάρτητος , καί ερήνευσον τόν κόσμον σου Θεός , πρεσβείαις τς Τεκούσης Σε .

   Καθαρόν νδιαίτημα , Δημιουργός  ΠΑΡΘΕΝΕ τς κτίσεως , ερηκώς Σε κατεσκήνωσεν , τς λισάβετ  λύσας στείρωσιν .

   Κλμαξ νεδείχθης νοητή , ν Ιακώβ τεθέαται , κλεκτός το Θεο , δι ᾿ ς ἀῤῥήτ λόγ κατλθεν σαρκος , σάρξ τρέπτως γενέσθαι , πέρ λόγον , κ Σο ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαιας Σέ μεγαλύνοντες .

   Μή παύση πέρ μν πρεσβεύουσα ΠΑΝΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τι πιστν , στήριγμα , Σύ πάρχεις , καί τ λπίδι , τ Σ κραταιούμεθα , καί πόθ Σέ καί τόν κ Σο , σαρκωθέντα φράστως μεγαλύνωμεν . 

   Μόνη γυναικν κυοφορες , περφυς ΠΑΝΑΜΩΜΕ · περαν μή γνοσα νδρός , τόν να τς Τριάδος · διό Σε δοξάζομεν , καί τόν κ Σο τεχθέντα , πέρ πσαν ατίαν καί ννοιαν .

   Μυστικς ε ΘΕΟΤΟΚΕ Παράδεισος , γεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν , φ ᾿ ο τό το Σταυρο , ζωηφόρον ν γ ,  πεφυτούργηται δένδρον · δι ᾿ ο νν ψουμένου , προσκυνομεν ατό  , Σέ μεγαλύνομεν . 

   Ναόν Σε το Θεο , καί Κιβωτόν , καί παστάδα μψυχον , καί Πύλην οράνιον , ΘΕΟΤΟΚΕ , ο πιστοί καταγγέλομεν .

   Νέον βρέφος τέτοκας , τ Πατρί καί τ Πνεύματι , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , συμφυς νοούμενον , Χριστόν τόν Θεόν μν , ν ο γενναοι Μάρτυρες κοθομολογοντες ερς ναθλοσιν · μεθ ᾿ ν Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , μακαρίζουσι πίστει , λαοί φυλαί καί γλσσαι , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέκρωσον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν τι ζσαν μαρτίαν , ζώωσον ψυχς μου τήν νέκρωσιν , νεργεί τς ντως ζως · τς γεγεννημένης κ γαστρός Σου , δι ᾿ φατον εσπλαγχνίαν , τος εσεβς Σε μεγαλύνουσιν . 

   Νευρούμενοι τας κ Σο , κπεμπομέναις δυνάμεσιν , ο θλοφόροι Χριστέ , νομίμως νήθλησαν , τήν ΑΓΝΗΝ Μητέρα σου νυμνολογοντες ποῤῥήτως σε κυήσασαν .

   Νοερς μυήθη , Προφητν σύλλογος , τά Σά μυστήρια · ορανο γάρ Πύλην , Δεσπότης Σέ δειξεν ΧΡΑΝΤΕ  , καί κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ , σωματωθείς , δικαιοσύνης , τος ν σκότει νέτειλεν λιος .  

   Νομοθεσίαις το κ Σο σεσαρκωμένου Δεσπότου , πειθαρχοντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ , ο γενναοι θληταί , νόμους τροπώσαντο , Σέ συνεργόν ς σχόντες , Τήν σώζουσαν τάς ψυχάς μν .

   Νόμου τό πλήρωμα Σε ΚΟΡΗ , τό κεφάλαιον τς λης προφητείας , Ζαχαρίας ρν γνώρισε κρυγάζων · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας .

   Νύμφη πειρόγαμε , Θο Μητέρα το ψίστου , Σέ τήν πέρ νον κυήσασαν διά λόγου , τόν ντως Θεόν , Τήν ψηλοτέραν τν χράντων Δυνάμεων σιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν .

    διά βρώσεως το ξύλου , τ γένει τν νθρώπων προσγενόμενος θάνατος , διά Σταυρο κατήργηται σήμερον · τς γάρ προμήτορος , παγγενής κατάρα διαλέλυται , τ βλαστ τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ · ν πσαι α Δυνάμεις τν ορανν μεγαλύνουσιν .

    δι ᾿ μς τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί το χθρο υσάμενονς τόν κόσμον , ελογητός ε , ες τούς αἰῶνας , Κύριε , τν Πατέρων Θεός .

   λη πλησίον μου , καλή καί μωμος πέφυκεν , Σέ προορν φη ΘΕΟΤΟΚΕ Σολομών  ν τος σμασιν .

   πλον Χριστέ , τήν σέ τεκοσαν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , κεκτημένοι , πλάνης τροπώσαντο , τάς μηχανάς Μάρτυρες σοφοί , καί τάς τν τυράννων , θωπείας σαφς διέλυσαν , καί νν στεφανηφόροι , δεδειγμένοι βοσιν , χαρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί κόσμον φωτίσας , Χριστέ Θεός μν , κμέ τν πταισμάτων μου , ῥῦσαι ς φιλάνθρωπος , καί κυβέρνησον τήν ζωήν μου δέομαι .

   Ορανν τανύσας , καί τόν τς γς ΧΡΑΝΤΕ , γρον κατέχων πάσης , φύσει Θεότητος , ν τας γκάλαις Σου , σωματικς κατεσχέθη , καί πιστος Σε στήριγμα , πσι νέδειξεν .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , δίδου μοι βοήθειαν τας πρεσβείαις Σου , λυτρωθναι το λάστορος , να Σέ δοξάζω τήν λπίδα μου .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον μνομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τ κόσμ κύησας .

   Παρθενικς κ νηδύος , σαρκωθείς πεφάνεις ες σωτηρίαν μν , διό σου τήν Μητέρα , εδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εύχαρίστως κραυγάζομεν · Ελογημένη ε Σύ τόν Σωτρα μν γεννήσασα .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκες ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μεινας Μητηρ νύμφευτε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Χριστόν τόν Θεόν κέτευε , σωθναι μς .

   Ποδήρη χιτνα ς αρών , περιβεβλημένος , τήν κ ίζης το εσσαί , βλαστήσασαν ΚΟΡΗ πεδέξω , τόν Λυτρωτήν ν κοιλί βαστάζουσαν .

   ήσεσιν θείων προφητν πόμενοι , καθωμολόγησαν , τόν το Θεο Λόγον , σάρκα προσλαβόμενον ξ ΧΡΑΝΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ν ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζομεν , σμασιν εί μακαρίζοντες .

   υθμίζεται πρός μνον γλσσα σου θεοῤῥῆμον · τήν γάρ ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ  , κυοφοροσαν ώρακας .

   υπωθεσαν τος πάθεσι , ΚΟΡΗ τήν καρδίαν μου ποκάθαρον , καί δοχεον ποτέλεσον , καθαρόν ενθέων πιλάμψεων .

   Σβέσον τήν φλόγα τν παθν μου , καί κατεύνασον αρέσεων τήν ζάλην , ΘΕΟΜΗΤΟΡ · καί γάρ Σέ χομεν προστάτιν , Χριστιανοί καί πρόμαχον , καί Σέ πίστει νυμνομεν .

   Σέ πάντες κεκτήμεθα καταφυγήν καί σκέπην μν , Χριστιανοί , Σέ δοξολογομεν , σιγήτως ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σέ σωτηρίας λπίδα κτησάμενοι , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λόγον ς κυήσασαν , θεόφρονες σοφοί , σκήσει διέλαμψαν , Εθύμιος πσι ποθητός , θεος τε Θεόκτιστος , τ Κυρί ψάλλοντες · νδόξως γάρ δεδόξασται .

   Σέ τήν ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ , Θεο Μητέραν το ψίστου , Σέ τήν πέρ νον κυήσασαν , διά λόγου , τόν ντως Θεόν , Τήν ψηλοτέραν τν χράντων Δυνάμεων , σιγήτοις δοξολογίαις Σέ μεγαλύνομεν .

   Σύ ε μου φς ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ ε χαρά καί σκέπη καί λιμήν μου , Ελογημένη , καί Σέ δοξάζω , ς τετοκυαν , Θεόν τόν μεγαλύναντά Σε .

   Σύ τν πιστν καύχημα πέλεις νύμφευτε · Σύ προστάτις , Σύ καί κταφύγιον · Χριστιανν τεχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υόν Σου ντεύεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις κ κινδύνων , τούς ν πίστει καί πόθ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σε γινώσκοντας .

   Σύσκηνος δυάς , παναρίστη καί θεόκλητος , τόν σαρκωθέντα κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ ,Θεόν κηρύττει , ἀῤῥήτως μν κλάμψαντα .

   Σωματώσεως θείας , καί καταλλαγς νεκφράστου , γέγονας πρόξενος, τόν πρό ξλίου , κ Πατρός γεννηθέντα κυήσασα · διά Σο γάρ φύσις τν βροτν , Θε συνήφθ καί ν θρόν τς δόξης καθίδρυται .

   Σωτρα ΘΕΟΜΗΤΟΡ  ν γαστρί , ΠΑΡΘΕΝΕ βαστάζουσα , Λόγον τόν ναρχον , γνωρίσθης , λισάβετ τ προφήτιδι .

   Τήν γίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΟΝ καίΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ , ο στεῤῥοί πλται , ες βοήθεια πικαλούμενοι , τν βασάνων γκον , καί τν δεινν τήν τρικυμίαν , κλονήτ διλθον φρονήματι .

   Τήν δι ᾿ γγέλου τό Χαρε δεξαμένην καί τεκοσαν τόν Κύριον τς δόξης , καί τό φς το κόσμου νατείλασαν , πάντες Σέ μνομεν καί Σέ δοξολογομεν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Τήν μν σωτηρίαν , ς θέλησας Στερ οκονομήσασθαι , ν Μήτρ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατκησας τ κόσμ , ν προστάτιν νέδειξας , τν Πατέρων μν , Θεό;ς ελογητός ε .  

   Τόν κ Σο σαρκωθέντα , πέρ νοντε καί λόγον ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , κέτευε σωθναι , τούς πόθ Σε τιμντας , καί συμφώνως κραυγάζοντας , χαρε , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Τόν ν Μήτρ οκήσαντα ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ν ταύτ φρικτς καί πέρ λόγον  , τόν παλαιόν δάμ νακαινίσαντα , Κύριον μνομεν και περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Τόν Θεόν ν κύησας ΧΡΑΝΤΕ ΜΑΡΙΑ δυσώπει πάντοτε , τος κέταις Σου δωρήσασθαι , τν πλημμελημάτων συγχώρησιν .

    Τόν κατελθόντα ξ᾿ ορανο , καί εν Μήτρ ΠΑΡΘΕΝΙΚ οκήσαντα , μνετε καί περυψοτε , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Το δάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , το παραπεσόντος φθης θυγάτηρ , το Θεο δέ Μήτηρ , το νακαινίσαντος μου τήν οσίαν , διό Σε μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τούς βοηθείας , τς παρά Σο δεομένους , μή παρίδης ΠΑΡΘΕΝΕ μνοντας καί περυψοντας Σε ΚΟΡΗ ες αἰῶνας . 

   Τ τοκετ τς πέρ φύσιν λοχείας Σου , τν δίνων λέλυται τό γκλημα  καί τς ρς τν γηγεννφύσις πηλλάγη , ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί νοικται τος κάτω , διά Σο τά τν νω  , καί γγέλοις βροτοί συγχορεύουσιν.

   μνους ναμέλποντες , ο θεοδίδακτοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σέ σκηταί , ς Θεόν Τεκοσαν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ δόξασαν .

   πάρχουσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καθαρωτέρα πάσης τς κτίσεως , πεδέξω τόν Λόγον , κ Σο ἀῤῥήτως ποτικτόμενον · ν ο γενναοι ποθήσαντες Μάρτυρες , τ τν βασάνων πυράν νεκαρτέρησαν .ω

   περφυς συνέλαβες τόν κ Πατρός μήτορα , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μετά τόκον ΧΡΑΝΤΕ · Θεο γάρ νωσις , καινοπιε τάς φύσεις ν Σοι , καί καινοποιονται τς οσίας ο ροι · διό Σε ρθοδόξως  , ς Θεόν τετοκυαν , κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μνομεν ες αἰῶνας .

     Φιλοσοφεν πόθησαν , τς Σοφίας τ ρωτι , τς νυποστάτου , σκηταί θεόφρονες , τς κόσμ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ναδειχθείσης ΚΟΡΗ , κ Σο , καί θεοπρεπς , τάς ρετάς φυτευσάσης , διό βοσι · χαρε , χαρε , χαρε , Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Φυλάξας Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ κ τν Σν , νατείλας λαγόνων νέσπερος  , ς ληθς , λιος ΠΑΡΘΕΝΕ τούς θλητάς , περιφανς λάμπρυνεν διηγωνισμένους καρτερικς , μεθ ᾿ ν ατόν δυσώπει μς κατοικτειρσαι , τούς εσεβς Σέ μακαρίζοντας .

   Φωνήν Σοι τήν το Γαβριήλ , γεγηθότι λογισμ νακράζομεν · χαρε χαρά τν πιστν · χαρε λυχνία χρυσή καί τράπεζα , ρος καί Πύλη νοητή · χαρε , θεον χημα , το βασιλέως Χριστο , χαρε λύσις τς ρς  , ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ .

   Φωτιστικας Σοου πηγαζούσαις χάρισιν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , Πύλη φωτός , μόνη , ο γενναοι Μάρτυρες , φαιδρς καταυγαζόμενον, τό βαθύτατον σκότος , τν νυποίστων κολάσεων , Σέ μολογοντες παρέδραμον .

   Φωτός οσα δοχεον , φώτισον ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν σκοτισθεσαν ψυχήν μου τος πάθεσιν · καί ξωτέρου με σκότους , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου .

   Χαρε τό είζωον , εθρον τς φθαρσίας · χαρε λόφωτος το λίου Νεφέλη · χαρε , χημα τς Θεότητος λης · χαρε , Κιβωτέ το γιάσματος .

   Χιτνα με νδύσασθαι φωτός , Σας πρεσβείαις ποίησον , ΑΓΝΗ τόν μνοντα Σε ν μέρ τόν δυσείμονα κρίσεως .

   ς νωτέραν πάντων τν ποιημάτων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΚΟΡΗ , τόν λογισμόν μου νώτερον , τν το πλάνου σκανδάλων , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ποίησον .

   ς Βασιλίδα πάντες , καί Βασιλέα τν λων κυήσασα , δετε σύν τ γγέλ , τήν Ελογημένην τιμήσωμεν .

   ς λιος μνήμη τν θλητν , τούς πιστούς περιλάμπει τος θαύμασιν · γάρ κ Σο , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ τεχθείς Θεός , ν εσεβς κήρυξαν , τούτους κατελάμπρυνεν μφανς , δοξάζων τούς ν πίστει , ατο τήν παρουσίαν , τετιμηκότας ς πέσχετο .

    !!! θεία καί θεοφρον καί ερά , ξυνωρίς τν Πατέρων πέρλαμπρε , τας σας λιτας , κόσμ τήν ερήνην παρά Θεο , καταπεμφθναι ατησαι , καί τ κκλησί ελικριν , μόνοιαν καί πίστιν , πρεσβείαις επροσδέκτοις , τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ παμμακάριστοι .

   ς μψυχος κιβωτός , δέξω Λόγον τόν ναρχον , ς γιον ερόν , τόν Κτίστην χώρησας , ς Θρόνος πυρίμορφος φέρεις , τόν Δεσπότην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ πάσης κτίσεως .

   ς ΘΕΟΜΗΤΟΡ Χριστιανν προστάτις , ξελο μς πάσης νάγκης , να Σέ μνομεν ΑΓΝΗ , ες τούς αἰῶνας .

   ς καθαρόν , το βασιλέως Παλάτιον , Σέ Μαρτύρων σύστημα τρισάριθμον , πικαλούμενοι βοηθόν , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ναούς δαιμόνων δάφησααν καί πρός ναόν νω , μετετέθησαν δόξης · ν ανέσει εί Σέ γεραίροντες .

   ς ορανόν καί Θρόνον Σε το Θεο , νυμνομεν πάντες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τι κ Σο επεφάνη , ησος , Χριστός λήθεια .

   ς συλλαβοσα τόν πρό τν αώνων  , ναρχον Λόγον το Πατρός , καί σαρκί τεκοσα πέρ Λόγον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , κέτευε κτενς , το λυτρωθναι μς κ τν κινδύνων .

   ς φθης ν κόσμ , κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  ς νθρωπος , δωρήσω τήν νίκην σίοιςΣου · τ Σ σταυρ γάρ , οτοι δαίμονας πήλασαν ν πίστει εκβοντες , δόξα Χριστέ τ δυναστεί σου .

                                       

                                   Καθίσματα στιχολογιν 

 

                    χος δ . ΄ ψωθείς ν τ Σταυρ 

 

   Ο σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεν ο νάξιοι , ε μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα  , τίς μάς ἐῤῥύσατο κ τοσούτω κινδύνων ; τίς δέ διεφύλαξεν , ως νν λευθέρους , οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο · Σούς γάρ δούλους σώζεις εί, κ παντοίων δεινν .

   Τ ΘΕΟΤΟΚ κτενς νν προσδράμωμεν , μαρτωλοί και ταπεινοί καί προσπέσωμεν , ν μετανοί κράζοντες , κ βάθους ψυχς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , φ ᾿ μν σπλαγχνισθεσα , σπεύσον πολλύμεθα πό πλήθους πταισμάτων · μή αποστρέψεις Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην λπίδα κεκτήμεθα .

 

                           χος πλ΄δ ΄. Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φλέκτως Μήτηρ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ν γκάλαις φέρεις , τόν φέροντα παντα , τόν τροφοδότην πάντων , καί κτίστην τς κτίσεως · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι πταισμάτων μου , ταν μέλλω παρίστασθαι πρό προσώπου το πλάστου μου , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι · καί γάρ δύασαι , σα θέλεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

 

 

                                           

 

                           Μεσώδιον κάθισμα , γ ΄δς 

 

                              χος γ ΄Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας Σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι γγέλους περέχουσα · τόν πέρ πάντας μέ γον γενόμενον , ευπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα λεος .

 

                                    χος δ ΄. πεφάνης σήμερον 

 

   Τήν θερμήν ντίληψιν , τν ν νάγκαις , τήν μν βοήθειαν , καί πρός Θεόν καταλλαγήν , δι ᾿ ς φθορς λυτρώθημεν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πιστοί μακαρίσωμεν.

 

                                    χος δ ΄Ταχύ προκατάλαβε .

 

   καίνισας ΧΡΑΝΤΕ , τ θεί τόκ Σου , φθαρεσαν ν πάθεσι , τν γηγενν τήν θνητήν, οσίαν καί γειρας , πάντας κ το θανάτου , πρός ζωήν φθαρσίας , · θεν Σε κατά χρέος , , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ς προεφήτευσας .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόνπερούσιον , Θεόν κυήσασα , σύν σωμάτοις ατόν , παύστως κέτευε , φεσιν τν πταισμάτων , καί διόρθωσιν βίου , δοναι μν πρό τέλους , τος ν πίστει καί πόθ , μνοσι Σε κατά χρέος , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

 

                                    χος δ ΄Κατεπλάγη ωσήφ .

 

   Κατεπλάγη ωσήφ , τό πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί Πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · Βάτον ν πυρί κατάφλεκτον · άδβον αρών βλαστήσασα , καί μαρτυρν μνήστωρ Σου καί  φύλαξ , τος ερεσιν  κραύγαζε · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει καί μετά τόκον , πάλι μενει ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

 

                             χος πλ. α ΄   Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Σέ λιμένα καί τεχος καί καταφύγιον , καί λπίδα καί σκέπη , καί προστασία θερμή · ερηκότες ο πιστοί , πρός Σέ προστρέχομεν , καί κβομεν κτενς , νακράζοντες πιστς , λέησον ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς πί Σοί πεποιθότας καί τν πταισμάτων πάλλαξον .

 

                                 χος πλ. δ ΄. Τό προσταχθέν μυστικς 

 

   ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ Ευλογημένη , τόν διά σπλάγχνα οκτιρμν κ Σο Τεχθέντα , σύν τας νω δυνάμεσι , καί σύν τος προφήταις καί πασι το;γίοις πέρ μν , δυσώπει καταπάυστως δοναι μν , πρό το τέλους διόρθωσιν , καί λασμόν μαρτιν , καί βίου πανόρθωσι , πως ερωμεν λεος . 

 

                                  χος πλ. δ ΄ Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ν γυναιξί , σέ σπόρως τεκοσαν Θεόν σαρκί , μακαρίζομεν γενεαί τν νθρώπων · τό γάρ πρ σκήνωμεν , ν Σοί τς Θεότητος , καί ς βρέφος θηλάζεις , τόν Κτίστην καί Κύριον · θεν τν γγέλων καί νθρώπων τό γένος , ξίως δοξάζομεν τόν Πανάγιον τόκον Σου · καί συμφώνως βομεν Σοι · πρέσβευε  τ Σ Υἱῶ και Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος νυμνοσιν ξίως , τήν δόξαν Σου ΧΡΑΝΤΕ .

   λεήμονα Λόγον καί συμπαθ , ς κυήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ το παντός , λέησον παντας , τούς ες Σέ καταφεύγοντας , πειρασμν καί νόσων , καί πάσης κακώσεως , καί τς αωνιζούσης φλογός λευθέρωσον , πως εχαρίστως τν πολλν οκτιρμν Σου , τόν πλοτον δοξάζομεν , καί τό μετρον λεος , καί βομεν Σοι πάντοτε · πρέσβευε Χριστ τ Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος νυμνοσιν ξίως  , τόν τόκον Σου ΧΡΑΝΤΕ .

 

 

                                        Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ

 

                                        χος γ ΄. Θείας πίστεως 

 

    μίαντος  μνάς το Λόγου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ Ατς νωδίνς βλαστήσατα , μητροπρεπς θρηνδοσα φθέγγετο · ομοι !!! Τέκνον Μου , πς πάσχεις ; θέλων ύσασθαι παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .

 

                                            χος δ ΄. πεφάνης σήμερον 

 

   πί ξύλου βλέπουσα , ναρτηθέντα , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρα γοερς , σπαρασσομένη κραύγαζες · ομοι !!! πς δυς , τό φς Μου τό χρονον ; 

 

                                              χος δ ΄.Ταχύ προκατάλαβε .

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ Χριστο το Θεο , ρομφαία διλθεν Σου τήν Παναγίαν ψυχήν , νίκα σταυρούμενον , βλεψας κουσίως , τόν Υόν καί Θεόν Σου , ν περ Ελογημένη , δυσωποσα μή παύσ , συγχώρησιν πταισμάτων , μν δωρήσασθαι .

   Σταυρ σε λούμενον , ς θεάσατο , ΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ σου Λόγε Θεο Μητρικς , θρηνοσα φθέγγετο · τί τό καινόν , καί ξένον , τοτο Υέ Μου θαμα ; πς ζωή τν λων μιλες τ θνάτ ; ζωσαιτούς τεθνεότας θέλων ς εσπλαγχνος .
 

 

                               χος πλ.α΄.. Τόν Συνάναρχον Λόγον .

                            

   ν Σταυρ σε ρσα Χριστέ Μήτηρ σου , κουσίως ν μέσ ληστν κρεμάμενον , κοπτομένη Μητρικς , τά σπλάγχνα λεγεν · ναμάρτητε Υέ , πς δίκως ν Σταυρ , σπερ κακοργος πάγς , τό γένος τό τν νθρώπων , ζωσαι Κύριε  θέλων ς περάγαθος .

 

                                    χος πλ. δ ΄ Τό προσταχθέν μυστικς 

 

   Τ το Υο Σου καί Θεο Σταυρ ΠΑΡΘΕΝΕ , περιφρουρούμενοι εί τάς τν δαιμόνων , προσβολάς κτρεπόμεθα , καί τάς μεθοδείας , κυρίως Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  καί ληθς , μνοντες καί πόθ πσαι α γενεαί , μακαρίζοντες ΧΡΑΝΤΕ , ς προεφήτευσας , διό , πταισμάτων μν φεσιν , τας πρεσβείαις Σου δώρησαι . 

 

                                       χος πλ. δ ΄ Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Τόν μνόν καί ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , λόλυζε δακρύουσα καί πικρς κβοσα , μέν κόσμος γάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρώσης Σου τήν σταύρωσιν , νπερ πομένεις , διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κυριε , το λέους βυσσος , καί πηγή γαθότητος , λάσθητι καί δώρησαι τος δούλοις Σου , τν πταισμάτων φεσιν τος νυμνοσιν ν πίστει , τά χραντα Πάθη σου .

 

                                                       

 

                                Ες Ανους καί πόστιχα , προσόμοια 

 

                                 χος β ΄τε κ το ξύλου  σε νεκρόν .

 

   λλην κραταιάν καταφυγήν , καί σχύος πύργον  καί τεχος , καταμάχητον , ντως ο κεκτήμεθα , ε μή Σέ ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πρός Σέ καταφεύγομεν , καί Σοί κβομεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , μή πολλώμεθα , δεξον τήν Σήν χάριν ες πάντας , καί τς δυναστείας τήν δόξαν , καί τς εσπλαγχνίας Σου τό πέλαγος . 

 

                              χος δ ΄. δωκας σημείωσιν 

 

   ν κλίν κατάκειμαι τς μελείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί αθύμως διέρχομαι , τόν βίον καί δέδοικα , τόν τς τελευτς μου , καιρόν ΘΕΟΤΟΚΕ , μή σπερ λέων φειδς , διασπαράξ τήν ταπεινήν μου ψυχήν , φις παμπόνηρος , · διό τ Σ γαθότητι , πρό το τέλους προφθάσασα , πρός μετάνοιαν γειρον ..

 

                                  χος δ ΄.  ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   πομβρίαις το Πνεύματος , το γίου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , 

τή μήν διάνοιαν καταδρόσισον , τήν σταγόνα κυήσασα , Χριστόν , τόν τήν μετρον νομίαν  τν βροτν , οκτιρμος ποσμήχοντα , ποξήρανον , τήν πηγήν τν παθν μου , καί χειμάρρου , καταξίωσον τρυφς με , τς ειζώου  ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

 

 

                                 χος πλ. β ΄Τριήμερος νέστης Χριστέ 

 

   μέ τόν διόρθωτον , διόρθωσον πρεσβείαις Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , λπίς Χριστιανν , καί ῥῦσαι με βασάνων , καί πάσης τιμωρίας , καί το πυρός το αωνίζοντος .

 

                                   χος πλ. δ ΄

 

    λισάβετ συνέλαβεν τόν πρόδρομον τς χάριτος , δέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ, τόν Κύριον τς δόξης · σπάσατο λλήλαις α Μητέρες , καί τό βρέφος σκίρτησεν · νδον γάρ δολος , νει τόν Δεσπότην · θαυμάσασα μήτηρ το Προδρόμου , ρξαντο βον · πόθεν μοι τοτο , να Μήτηρ το Κυρίου μου , λθ πρός με ; να σώσ λαόν πεγνωσμένον , ο χων τό μέγα λεος .

 

 

                                     Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ 

 

                               χος β ΄τε , κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

      Βότρυν τεκοσα τς ζως , γεωργήτως ν Μήτρ , κυοφόρησας , ξύλ ς ώρακας , τοτον κρεμάμενον , θρηνδοσα λόλυζες  , καί κραζες , Τέκνον , γλεύκος ναπόσταξον , δι ᾿ ο μέθη ρθ  ,πσα τν παθν εεργέτα , δι ᾿ μο τς σέ τετοκυίας , σο τήν εσπλαγχνίαν νδυκνείμενος .

 

                                  χος  γ ΄Θείας πίστεως 

 

    μίαντος Παστάς το Λογου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ Ατς νωδίνως βλαστήσαντα Μητροπρεπς θρηνωδοσα κραύγαζεν , ομοι Τέκνον Μου !!! πς πάσχεις ; θέλων ύσασθαι παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .

 

                                χος δ ΄. δωκας σημείωσιν .

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν  ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τον δόλιον , α Δεσπότην , κλαίουσα , μνει τόν κ σπλάγχνων Ατς προελθόντα , καί τό μακρόθυμο  ατο , ποθαυμάζουσα νεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθη τς δούλης σου , μή βραδύνης Φιλάνθρωπε , τό μόν καταμύθιον .

 

                                χος δ ΄ ς γενναον ν Μάρτυσιν .

 

   ν Σταυρ ς ώρακε , καθηλούμενον Κύριε , μνας καί Μήτηρ Σου ξεπλήττετο ,  , καί  τί τό ραμα  κραζεν , Υέ ποθειότατε ; τατα σοι πειθής , δμος ταποδίδωσιν , παράνομος , πλλν σου θαυμάτων πολαύσας , ; λλά δόξα τ ἀῤῥήτ , συγκαταβάσει σου Δέσποτα . 

 

                                             

 

                                    ξαποστειλάρια

  

   Βουλς μεγάλης γγελον , τς το Πατρός γεγέννηκας , Χριστόν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΚΟΡΗ , τόν Βασιλέα τς δόξης · ο τόν σταυρόν ράμενοι , ο σκηταί καί Μάρτυρες , πίσω τούτου δραμον , μεθ ᾿ ν παύστως δυσώπει , πέρ μν ΘΕΟΤΟΚΕ .

  μες ν Σοί θαῤῥοντες τ ΘΕΟΤΟΚ , χθρούς μν τροπούμεθα κατά κράτος , τόν σταυρόν κατέχοντες το Υο σου , πλον μν καί τρόπαιον , σπίδα ξφος καί δόρυ , καί βέλος κατά Βελίαρ .

   Θεοπαρόχων μέγεθος δωρεν καί χαρίτων , ν περ μς ξίωσας , Δέσποτα πανοικτίρμων τίς λόγος δύναται φράσαι ; εύσαντας γάρ θλίως , ζως Χριστέ τς κρείττονος , πανήγαγες αθις , λον με τόν νθρωπον κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί σώσας ς φιλάθρωπος  , καί Θεός λεήμων .

   Θρόνοι Κυριότητες , ξουσίαι Δυνάμεις , ρχάγγελοι καί γγελοι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ , τ Σ Υἱῶ λατρεύουσιν , ς Θε καί Δεσπότ , καί Σέ παύστως μνοσιν · τοτον εί κέτευε , λυτρωθναι με ΑΓΝΗ , τς φοβερς καταδίκης .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , μολογομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ο διά Σο σεσωσμένοι , τόν γάρ Θεόν ποῤῥήτως , κύησας τόν λύσαντα , διά Σταυρο τόν θάνατον , πρός αυτόν δ᾿ λκύσαντα , Μαρτύρων  δήμους , μεθ ᾿ ν Σε νευφημομεν ΠΑΡΘΕΝΕ .

  γλυκασμός τν γγέλων , φωτισμός τν νθρώπων , προστασία το κόσμου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , τούς Σέ μνοντας ν πίστει , ῥῦσαι πταισμάτων ΠΑΡΘΕΝΕ .  

    νώτοις ποχούμενος , χερουβικος ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ν τας γκάλαις Σου θέλων , σάρκα λαβών νεκλήθη , πως μς ργάσηται , υούς Θεο τ χάριτι , τούς ες ατόν πιστεύοντας , καί Σέ εί εφημοντας , τήν πρόξενον σωτηρίας .

   τς ζως τς θείας καί μακαρίας , φθονήσας μοι τς πάλαι ν Παραδείσ , χθρός δολιώτατος καί πανοργος , καί τς δέμ ξόριστον , ποιήσας με θανατοται , τ Σ γεννήσει ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Παρλθον ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τά σκιωδς τελούμενα , τ πάλαι νόμ καί τύπ · τόν γάρ το νόμου δοτρα , Θεόν σπόρως τεκες , βροτν ες πολύτρωσιν · διό κμέ τροπούμενον , ς μαρτίας τ νόμ , στήριξον νόμ τ θεί .

   Σταυρ τ το Κυρίου Σου , παρισταμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , σύν Μαθητ τ Παρθέν , Γναι δού Υός Σου , κήκοας το πλάσαντος  · τ Μαθητ σαύτως δέ , δού φησίν Μήτηρ Σου , μεθ ᾿ ο Σε πάντες μνομεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τόν ποιητήν τν αώνων , καί τν γγέλων Δεσπότην , ποτεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τοτον κέτευε δεξαι , τς δεξις παραστάτας , μερίδος τούς Σούς κέτας .

   Τετυρωμένον ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πιότατον ρος ,  Δαυίδ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , μελωδν Σε κάλει , Σός προπάτωρ ΠΑΡΘΕΝΕ · Σολομών δέ θεος , Κλίνην σαφς τος σμασιν · σαΐας δέ αβδον , καί ακώβ , Κλίμακα Σε εδε · καί Πύλην λλος , ξ ᾿ ς Θεός τό φύραμα , νεουργε τν νθρώπων . 

   Εκόνος ς μετέλαβον , θεουργικς τς κρείττονος , ξώσθην ομοι !!! τάλας , δι ᾿ κρασίας τς πάλαι · σύ δέ Χριστέ ς εσπλαγχνος , ἀῤῥήτως κοινωνήσας μοι , τς χείρονος μετεληφας , καινοποιήσας Σωτήρ με , ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ ξ ᾿ Αμάτων .

   Χαρμονικς τό χαρε Σοι το σεπτο ρχαγγέλου , ο λυτρωθέντες ΠΑΝΑΓΝΕ , τς ρχαίας κατάρας , διά το θείου τόκου Σου , εχαρίστως βομεν · χαρε δάμ λύτρωσις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαρε ΣΕΜΝΗ , δι ᾿ ς πηλλάγημεν το θανάτου · χαρε δι ᾿ ς τύχομεν , ορανν βασιλείας . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

...........................................................

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Δόξα Σοι Μτερ το Θεο, 

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ, 

Εχαριστοντες

προσκυνομεν Σε , 

Μητέρ το ψίστου , 

Χαρε , χαρε , χαρε , χαρε , χαρε , χαρε  , χαρε , Νύμφη νύμφευτε .

 

Πατηστε εδω για Επιστροφη στην Αρχικη Σελιδα  Επιστροφή στή Σελίδα ΘΕΟΤΟΚΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Ο Ιεραποστολικός και Φιλανθρωπικός Σύλλογος «ΔΡΑΣΙΣ ΑΓΑΠΗΣ» , εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του σε όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους...